No. 121
Maandag 22 Februari 1915
29e Jaargang
De Groote Oorlog»
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMMRGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN aE VORSTSTRAAT 210.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Ocsterbaan Lo Colntre - Goes.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
ƒ1.25
„0.05
Servië.
I.
Vele lezers van ons blad zullen met
ons van gevoelen zijn, dat in dezen oor
log vooral de kleine Staten België en
Servië groote .sympathie verdienen.
In de .eerste plaats omdat het kleine
staten zijn die zich den vijand, aardig v'an 't
lijf weten te houden, of althans dezen
grooten last en oponthoud weten te ver
oorzaken bij de uitvoering van diens oor
logsplannen.
In de tweede plaats omdat de naaste
aanleiding waaruit zij in den oorlog' zijn
betrokken geworden, gelegen is in .een
onrechtvaardigheid van een der groote
mogendheden, een aanranding van het
volkenrecht: België zag zich benadeeld
in zijn rechtmatige poging tot bew'aring
zijner neut raliteit; Servië Zag zic.h
bedreigd in zijn autonome recht op er
kenning zijner o n a f h a n k e 1 ij. k h e i d.
Van België zwijgen we nu.
Maai' van Servië zij' het in dit ver
hand nog eens herhaald: de eisch door
Oostenrijk haar gesteld naar aanleiding
van den moord te Serajewo, was onre
delijk. Servië wilde de moordenaars
straffen, doch mocht er niet dn bewilligen
dat een vreemde staat op zijn bodem
ambtelijk optrad op justitieel terrein.
Dit is zelfs door een Oostenrijker, Pro
fessor von Liszt, te Weenen, erkend. Deze
toch noemde den eisch van de Oosten-
rijksche regeering „ongewoon en niet in
het Volkenrecht gegrond."
.Natuurlijk cijfert dit nog niet weg het
droeve feit dat de vorstenmoord in Bos
nië door Serviërs is beraamd en uitge
voerd, en de noodlottige vonk in het
kruit is geweest.
Evenals België is ook het land dat
thans Servië heet, menigmaal het too-
neel geweest van gruwzamen krijg. Het
werd .tijdens de heerschappij van Keizer
Augustus door de Romeinen onderwor
pen. Tijdens de Volksverhuizing vestigden
er zich de Oost- en West-Gothen. On
der Keizer Heraklius trokken de' Avaren
verwoestend door het land, die op hun
beurt door de Kroaten werden ten'onder
gebracht, tot deze in 633 voor de Ser
viërs moesten plaats maken, die uit het
gebied langs de monden van Dnjestr en
Proeth waren gekomen, en het Christen
dom aannamen.
Toen het later tot een scheuring kwam
in de eene Katholieke Kerk, schaarden zij
zich aan den kant yan het Oosten, en wer
den' Griekscih-orthodox. Jarenlang Was het
land van den Oostersch Romeinschen Kei
zer die te Byzantium (het latere Kon-
stantinopol) zetelde afhankelijk, doch in
1365 werd Steïanus Nemanja, de stichter
van een onafhankelijk Servisch rijk, het
welk hij tot grooten bloei bracht, mede
door de verovering van Albanië, Bulgarije,
Macedonië en Thessalië. Helaas was deze
bloei van korten duur. Reeds een kwart
eeuw daarna viel het land den Turken ten
buit. Wel vochten de Serviërs -zich in
1443 weer vrij, doch reeds in 1459 werd
Servië, na een bloedige verdediging: van
Belgrado opnieuw aan Turkije gebracht.
De nederlagen op 'tAmslel- of Lijsterveld
(hoogvlakte van Kossowa) maakten .Servië
tot een Turksohe provincie. „Nog op den
huidigen dag gedenken de fiere Serven
met weemoed die slagen, waarin hun ko
ning, hun adel, hun geestelijkheid, hun
gansclhe bestaan vernietigd werd; 'tis de
tragische tijd hunner geschiedenis biji uit
nemendheid. Treurig en klagend dwaal
de sedert de volkspoëzie der Serven op
het Lijsterveld rond."
Zoo bleef Servië eeuwenlang onder het
juk der Turken, behoudens dat het van
17181739 voor een deel met 'Belgra
do 'tot Oostenrijk behoorde.
Kort na bet intreden der negentiende
eeuw had de eerste groote opstand plaats
tegen de Turkscke dwingelandij, onder
Georg Petrowitz (zoon van Petrus, dus
ous Nederlandsch Pietersen of Petersen!)
Deze had den naam Kara of' C-zemy. Kara
Georg, dat is ruwe Georg. Deze verloste
het land van de wreede Janitsaren in
Tuxkschen dienst; en in 1807 eindigde
met de bestorming van Belgrado het
eerste tijdperk van den Servischen vrij
heidsoorlog. Bij den vrede van Boeka
rest, tot sluiting waarvan de Serviërs' ver
plicht waren, wijl Rusland hun «zijn steun
onthield, werd hun algemeene amnestie
(vergiffenis) en zelfstandig bestaan be
loofd; doch de Turken kwamen trou
weloos terug; waarop Kara Georg den
oorlog hervatte. Vluchtende voor de over
macht vond hij een schuilplaats in Oos
tenrijk. Doch een andere volksheld:
Mélosj Obrenovitsj (zoon van Obreen!)
hield stand en slaagde er ten slotte in
den erfvijand uit het land te verdrijven.
Melos werd in 1815 de eerste erfelijke
vorst in Servië. Het land had zich der
halve een eigen bestuur verworven, doch
bleef schatplichtig aan den Sultan, die
©enige vestingen ten pand beziet hield.
In 1839 werd Milosj evenwel afgezet,
omdat hij te despotisch regeerde, evenzoo
in. 1842 zijn zoon Michaël. Toen werd.
die zoon van den anderen volksheld,
Karageorg, bedoelde zoon heette Alexan
der, op den Servischen troon gepiaatst,
doch ook deze moest in 1858 weer ruimen
voor den in 1839 ai'g-cz-etten Milosj, zooda.t
de Karageorgevitsj weer door een Obre-
nowitsj vervangen werd. Toen deze in
1860 stierf, volgde zijn zachtmoedige zoon
Michael hem op, dezelfde die in 1842
voor Alexander Karageorgewitsj had moe
ten opstaan. Dan, in 1868 werd hij' door
de aanhangers der vorige dynastie, door
niemand minder dan evengenoemden
Alexander, in het <park van Topsjider ver
moord. Dit was jammer, want Michaels
wijs beleid had de Turken bewogen al
de Servische vestingen te ontruimen, zoo-
dat nog slechts de jaarlijksohe schat
ting het eenige teeken van Servië's afhan
kelijkheid van de Porte bleef.
(Wordt vervolgd.)
Herziening grondbelasting.
Zon het waar zijn, dat minister Treut
wil overgaan tot herziening van de onge
bouwde eigendommen voor de grondbe
lasting? -
Indien ja, zouden dan voor dezen toren
bouw de kosten wel zijn overrekend?
De krachtens de wet van 1879 geschiede
herziening, heeft tien jaar geduurd en
kostte circa drie en een half miljoen
gulden.
Terecht herinnert De Rotterdam
mer aan de volgende door een kenner
van de administratie en van het bedrijf
van den landbouw geopperde bezwaren.
„De daaraan verbonden rompslomp en
kosten schijnen mij alleen gerechtvaardigd,
indien het de bedoeling is de grondbelas
ting aanzienlijk te verhoogen. In beginsel
schijnt deze verhooging zeer billijk. Dei
grondprijzen zijp in de laatste jaren be
langrijk gestegen, hoofdzakelijk tengevolge
van maatschappelijke oorzaken. Wat is
redelijker dan dat door hen, die van deze
stijging hebben geprofiteerd, een deel daar
van wordt afgestaan aan de gemeenschap,
die haar voortbracht?
Toch is de zaak niet zoo eenvoudig1. De
laatste herziening ligt eene kwarteeuw,
achter ons en meer en meer maakte men
zich vertrouwd met het denkbeeld, dat,
mede met het oog' op de kosten, eene
nieuwe herziening wel achterwege zou
blijven. Bijl het koop-en van land werd met
eene mogelijke verhooging der grondbe
lasting dan ook over 't algemeen niet
gerekend. Komt zij: nu toch, dan zijn in
zonderheid die landbouwers daardoor ge
dupeerd, die in den laatsten tijd tegen;
hooge prijzen' hebben gekocht en tot be
taling der koopsom het gekochte met -eene'
zware hypotheek hebben moeten belasben.
De verhoogde belasting zal zoodoende dik
werf moeten betaald door een weinig
kapitaalkrachtigen eigenaar, die van de
prijsstijging niet heeft geprofiteerd, terwijl
zijn door die stijlging rijk geworden voor
ganger vrij' zal uitgaan. Dit bezwaar zal
nog grooter zijn, zoo inmiddels in de
tegenwoordige 'bloeiperiode eene kentering'
komt.
Bij velen schijnt het denkbeeld als het
ware ingeroest, dat grondbezitter en rijk
aard synoniem zijn. Men ziet veelal voor
hij, dat hier te lande het kleine landbouw
bedrijf overweegt en het boerengrondbezit
voor een belangrijk deel der waarde met
hypotheek is bezwaard. Dit laatste is dan
ook oorzaak, dat het heffen van opcenten
op de grondbelasting gewoonlijk met elk
beginsel van belasting naar draagkracht
spot."
Beknopt overzicht van den toestond.
Toen de 18e Februari verstreken was,
zonder dat een Duitsche duikboot op de
wateren van Engeland een slachtoffer had
gemaakt, werd in Engeland de spot ge
dreven met Duitschland's voorbereidselen
tot den onderzee-oorlog.
Ziet ge wel, zeide men, dat hel niets
dan snoeverij geweest is.
En men lachte 'n beetje om' de druk
doenerij van den mof.
Doch 'tis dan 'toch wel ernst geble
ken. Trouwens, we hebben hieraan geen
oogenblik getwijfeld. DuitschLand moest
handelen, wild© het geen at te zot fi
guur maken.
Thans heeft het dan gehandeld.
De duikhootenoorlog': is ingeluid. De „Di-
norah" opende de rij slachtoffers. Het
schip kon nog bijtijds de kust bereikten.
Toen was het de „Belridge", die door
een torpedo .getroffen werd. Het s.s. was
in het midden van het Kanaal, toen het
ongeval plaats had. De bemanning schijnt
gered to zijn, en het schip is blijkbaar
drijvende gebleven tot nabij Deal, waar
het in gevaarlijken toestand aan den grond
werd gezet.
Waar de „Belridge" van .Araeirikaan-
sche nationaliteit is, zal de verhouding
tussohen de Ver. Stalen en D-uitschland
er dus niet heter op worden. De we-
derzijdsche verklaringen liepen niet over
van vriendelijkheden, doch nu zal de wrij
ving nog bedenkelijker wolrden en men
mag zich met bezorgdheid .afvragen, of
dit geval wel voor een minnelijke op
lossing vatbaar is.
Vervolgens is het s.s. „Cambank" uit
Cardiff in de Iersohe zee (uit de kust
van Anglesea) zonder vooraf gaande .waar
schuwing, blijkens het Engelscihe bericht,
door een Duitsche duikboot ^getorpedeerd.
Drie leden der bemanning gijn door
de on Lp 1 offing gedood, -twee vz,ijn verdron
ken bij het springen in een b-oot, de an
dere opvarenden zijn glered.
De „Cambank" was 16 jaar oud, mat
3112 ton bruto en behoorde aan do Me-
revale Shipping Cy. te Cardiff.
Tot overmaat van ramp (Vermelden de
bladen van Zondag, dat .een Engelsoh
transportschip met 2000 man -troepen in
het kanaal in den grond is geboord.
Londen liet ons tot hedenochtend onwe
tend omtrent dit gev:\' doch Aftonbla-
det van Gothenburg, hetwelk .het b-erioht
heeft -ontvangen, staat in yoor de ver
trouwbaarheid van de bron.
'Staat men nu nog zoo sceptisch tegen
over Duitschland's maatregelen en waar
schuwingen? Ons dunkt, dat de resultaten
van de eerste dagen wel de o-vertuiging
hebben doen geboren worden, ,dat ft hun
inderdaad ernst is.
Engeland vooral heeft dit vreeds zeer
tot z'n schade ervaren.
Op het Oostelijk oorlogsterren! schijr
nen de Russen bij de Oost-Pruisische grens
er in geslaagd t-e zijn aan de Duitsche
achtervolging te ontkomen en zioh lang
zaam te herstellen. In het Duitsche oorn-
minuqué wordt er melding van gemaakt,
dat ten N.W. van Grodno en ten N. van
Such-awsla de achtervolgjngs-geveichten
hun einde naderen, hetgeen-dus zeggep
wil, dat de Russen- ,zieh van de Duit
sche achtervolgers hebben vrij gemaakt
'en zich weer kunnen herstellen om aim
den Duitschen opinarscfa weerstand te
trachten te bieden. In 't Russische com
muniqué wordt gemeld, dat bij Augustof
het Russische defensief zich met goed
succes begint ,tfe ontwikkelen.
Intusschen is de frontlinie aanmerke
lijk gewijzigd.
Deze van het N. naar Z. uitstippelend
kunnen wij de lijn, waarop in Oost-Pruisen
en Polen gevochten wo/dt, .als voilgt aan
geven
Tauroggen (Donderdag door de Duit
schers bezet), verder de girenslijn tot tus-
sehen Lyck en Johannesburg, vervolgens,
het dal van de Narew langs Ostrolenska,
daarna naar de Weichsel hij Plosk, van
hier terug naar de Bsura, langs de- Bsura
en Rawka, voorts een ,lijn getrokken over
Rawa, Tomaschow, Opotschnoi, vervolgens
langs de rivier de .Nida, en ten slotte
langs de D.unajec.
Het dal van deze rivier voert ons in
Zuidelijke richting naar de Karpathen, die
zich van hier in Z.-O. richting in een
gebogen lijn uitstrekken tot pan de Bu-
kowina.
Op het Westelijk front wordt nog hef
tig gestreden.
De strategisch© balans is echter nog
steeds in evenwicht.
Morgen hopen we den stand v,an za
ken nader te bezien.
1
De Duitschers in België.
Losse berichten ontleend -aan de „Maas
bode"
Gisteren werd in Brussel geafficheerd,
dat vanaf 1 Maart voor België in het
Linnenlandsch verkeer geen paspoorten
meer' noodig zijn, uitgezonderd in de ver
sterkte plaatsen Antwerpen, Luik, Namen
en de beide Vlaanderen.
Alle weerbare Duiitschers, die in België
vertoeven, hebben bevel -gekregen zich
bij de verschillende Kommandanturen te
melden om in geval van nood onder de
wapenen te kunnen komen.
Te Fouron St. Martin (bij; Visé) war
den door de Duitschers éen 60-tal Belgen
gevangen genomen, terwijl ziji op het punt
stonden -de grens over te gaan.
'Over Bree, in Belgisch Limburg pas
seerden Vrijdagnacht twee Zeppelins in
Noord-Westelijke richting. De luchtschepen
voeren zeer laag en gaven lichtseinen met
de troepen, die de Zeppelins blijkbaar
verwachtten ten tegens-einen gaven inet
rood, groen en 'blauw licht.
Iemand uit Opglabheck weet mede te
deelen, dat uit die gemeente, uit Ge-nck,
Diepenbeek, Lummen en de dorpen in
den omtrek meer dan drie honderd jonge
Belgische mannen zijn gearresteerd enj
als krijgsgevangenen naar Aken vervoerd.
In geheel Belgisch Limburg treden die,
militairen streng tegen de ouders van
vluchtelingen op.
De strijd bij Lyck.
Over den strijd bij Lyck, waarbij de
keiz'er aanwezig was, wordt aan het hoofd
bureau nog het volgende geseind: Terwijl
uit de omgeving van Tilsit de troepen
van generaal von Eichhorn hij' sneeuw en
ijs in geforceerde marschen in So-ewalki
en Sejny aanrukten en de rechtervleugel
van het Duitsche leger zich over Grajewo
naar Augustow baanbrak, moesten de cen
trumtroepen van generaal von Below zich
in verscheidene dagen durende gevechten
door -de omgeving van Lyck trekken. Be
gunstigd -door de natuurlijke verdedigings
middelen, die -de Masoerische merein bie
den, bood de vijand hardnekkig weerstand.
De vijand die hier zijln beste Siberische
troepen 'had staan, gevoelde zich zoo sterk,
dat hiji op' -enkele plaatsen in de nauwe
strooke-n tusschen de Masoerische meren
tot een aanval was overgegaan en ver
sterkte stellingen had ingenomen, die ver
scheidene kilometers voorbij het Lycfc-
sche meer in westelijke richting vooruit
geschoven waren. De Duitsche troepen
hadden deze stellingen op- 12 Febr. ge
n-omen; de vijand was teruggetrokken,
doch hield nog stand eenerzijds in het
land geeden ltusschen het meer van Lass-
miad en het dorp Wosnozellen en het
meer van Lyck. Voor de Duitsche aan
voering kwam het er op aan, om den
toegang tot -de stad, van het Noorden uit,
te (op-enen; het in bezitne-men moest daar
bij- van beslissende b-eteekenis zijn. De
voor den aanval aangewezen troepen be
stonden uit landweer en het fuselier-regi
ment 33, terwijl de troepen van de gene
raals von Falck en von Butlar op- de eng
ten zelf .aanrukten. Deze -gevechten om
Lyck hadden plaats onder de ooge-n van
den keizer, en met gespannen aandacht
volgde -deze de afzonderlijk© p-hasen van
den -strijd t-ot 'het invallen der duisternis.
Een lichte regen viel neder toen het vanen
gaandeweg ophield. Alleen hij' de- engte
van Woszozellcn werd nog v-erder gestre
den. Den morgen van 14 Febr. werd de
strijd -om de meer-engten biji Lyck zoo
lang voortgezet, tot deze door den vij'and
ontruimd werden. Op het bericht, dat Lyck
was veroverd, wilde de keizer naar deze
stad. Nog voordat de keizer op he;t markt
plein van Lyck zij-n automobiel verliet,
werd hij met donderende hoe-ra-uitroepen
begroet; de soldaten omringden hem jube
lend en allen stemden in met het „Heil
Dir im Siegerkranz" en „De-utschland,
Deu-tschland über alles". Het was een
aangrijpend schouwspel van wereld-histo
rische beteekenis. De keizer hield (één)
korte, kernachtige toespraak tot de stil
zwijgend om he-m geschaarde soldaten.
Acht-er den keizer verhief zich als .eten
ruïne de kerk, wier hooge toren, gehieel
was uitgebrand, terwijl ook de- huizen
rijen links en rechts van den keizer tot
o-p den grond waren uitgebrand. Het ge
lukte nog o-p- dezen dag aan de troep-en
om -den vijand voorbij Lyck te vervolgten
en -o-p 15 Feb-r. stond geen enkele Rus
meer o-p Duitschen grond. Oost-Pruisen
was van den vijand bevrijd.
Japan en China.
Een Russisch blad ontving uit Tokio
een telegram, meldende, dat de Japan-
sche ministerraad besloten heeft een ul
timatum aan China te zenden.
De „Rjetsj" schrijft ovter het Chineesch-
Japansch conflict: Wat men voor een
praatje in de bladen had kunnen hou
den, is werkelijkheid geworden. Het uit
gebreide program, in de verklaring der re
geering te Tokio vervat, vernietigt de po
litieke onafhankelijkheid van China geheel
en al.
Van belang is, dat de Vereenigde Sta
ten de monopoliseering van de h-eele Chi-
neesche markt niet kan toestaan. Indien
Japan echter vast besloten is de verwe
zenlijking zijner eischen toch doolr te zet
ten, is het ook bereid het tot een conflict
met de Vereenigde Staten te laten komen,
waardoor de wereld-catastrofe nog, Aan
merkelijk zou .gecompliceerd worden.
Prijs der Advertentiën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1.
iedere regel meer 10 ct.
Een gemeenschappelijke lijkdienst
van Schotten en Duitschers.
Een veldpostbrief uit den omtrek van
Rijssel luidt aldus
„Helaas werd op den lsten Kerstdag
een kameraad, die op post stond, dood
geschoten, terwijl zeker zijn ouders te
huis in zorgende liefde aan hem dachten.
Maar plotseling verandert het toorueel; er
viel geen schot meer, en tot hiertoe, 30
December, hebben wij om zoo te zleggen
vrede met de Engfelsch-en. Ilaast. niet te
gelooven. Hoe gebeurde het? De Engel
se,hen hadden e-enige uren wapenstilstand
verzocht, om op den namiddag van
den eersten Kterstdag .hunne dooden, die
tussöhen de beide loopgraven lagen, lie
begraven. De-ze was gaarne toegestaan,
ook omdat sedert weke'n vele dooden van
qns daar lagen die bij den eersten storm
aanval gevallen waren. Zoo kwamen dan
allen uit de loopgraven te voorschijn, die
slechts circa 80 metelrs uiteen lagen. Wij-
begroetten elkander en begroeven onze
dooden. Kort daarop versoheen een En
gelsch predikant, en door middel van een
kameraad die Engelsch verstond, deed hij
het voorstel, gemeenschappelijk een lijk
dienst te houden, waarmede onze majoor,
zeer ingenomen was. Men droeg mij op,
met den predikant alles nader te bespre
ken, hetgeen door middel van onzen tolk
ook -gelukte. Nadat alle dood©n begra
ven en eenvoudige houten kruisen op de
graven .geplaatst ware-n, kwamen wij te
zamen. Aan de eene z'ijde stonden de
Engelse,lien, Hooglanders van de Schot
se he garde, met de korte rokken en knie
kousen, en aan den anderen kant de Duit
schers in grijze uniform, in het midden
de Engelsch© predikant en ik. Hij las den
23sten Psalm voor; ik zeide dezen in
het Duitsch na.x Daarop deed de predi
kant een Engelsch gebed, dat hij opge
schreven had en dat ik in het D-uitsch
na hem uitsprak. Dit gebed luidde als
volgt: O Heere onze God! wij zijn hier
op het Kerstfeest vergaderd o-m onze dap
pere kameraden te hegraven. Wij geven
hen in den naam van Jezus Christus,
onzen Heiland over, tot hunne langie rust.
Zegen allen die hun lief waren en om
hen treuren, en houd ons in leven en
sterven als uwe goede en getrouwe knech
ten en getrouwe dienaars staande, om
-Christus wil, Amen". Daarmede was de
korte, eigenaardige plechtigheid geëindigd.
Wij gaven elkander de, hand en namen
afscheid. Maal' de Engelschen waren ken
nelijk het vechten moede en verzochten
ons -althans gedurende de feestdagen niet
meer te schieten; zij zond-en het ook niet
doen. Dit werd overeengekomen. En nu
ontstond er een vriendschappelijk verkeer
tusschen de heide loo-pgraven. De men-
schen stonden in groepen tusschen de
loopgraven, knoopten gesprekken aan en
wederkeeiig, werden geschenken gegeven.
De Engelschen deden ons bussen met Cor
ned Beef, conserves toekomen, terwijl zij
yan ons sigaren enz,, kregen. Wij ver
trouwden de zaak eerst niet recht, maar
zij hebben niet geschoten. Dat was een
onvergetelijk Kerstfeest in de loopgraven!
Maai' ook na het feest toonde niemand
neiging om de vijandelijkheden weder te
beginnen. Het werd ons wel bevolen te
schieten wanneer iemand uit d-e loopgra
ven kwam, maar de schoten -gingen jn
de lucht. De 'Schotten .schieten in het
geheel niet; zij laten ons ongestoord over
het vrije veld naar het dorp gaan. Of
zij met de Franschen overhoop liggen,
gelijk men hier zegt, en daarom zoo wei
nig geneigd zijn oorlog te voeren, of dat
zij onze kogels vree-zen, het is kort en
goed o-p den duur een onhoudbare toe
stand, deze vrede gledurende den oorlog
Het is toch jammerlijk, dat twee volken,
die zoo gemeenschappelijk tot den He-
melschen Vader bidden kunnen, elkander
zoo bloedig beoorlogen".
Het spreekt wel vanzelf, dat van hoo-
ger band aan dergelijke toestanden een
einde gemaakt is. (Heraut.)
firi de Vogezen.
Een oorlogscorrespondent van de „Nord-
deutsc.he Allgemeine Zeitung" heeft een
bezoek .gebracht aan de Duitsche troepen
in de Vogezen. Bijna iedere afdeeli-ng,
zoo vertelt hij, heeft zijn eigen fabriek.
En iedere fabriek heeft weer haai' spe
cialiteit, die zij door de ondervinding heeft
geleerd. De correspondent heeft fabiier
ken gezien, die met voortreffelijke ma
chines en electrisch© drijfkracht alle on-
derdeelen vervaardigen, die bijvoorbeeld)
voor sleden noodig zjjn. Hjj heeft zelfs
een fabriek gezien, waar men op de
draaibanken enz. machinegeweren repa
reerde. In de eerste plaats sneeuwschoe
nen, die voortreffelijke diensten bewijzen,
bergstokken, waarmede de meeste offi
cieren en manschappen zijn ptge'rust,
draagbaren van verschillende constructie
voor het Vervoer op de bergwegen, enz.
