So. 118
Donderdag 18 Februari 1915
29e Jaargang
De Oorlogvoerende Mogendbeden.
De Groote Oorlog.
'DeZeeuw
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN *E VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterhaan Le Cointre - Goes.
Engeland en Egypte.
III. (Slot.)
Ook dit slotartikel vangt aan met En
geland en Egypte in één adem te noe
men.
Egypte is nu een Engelse,he kolonie
geworden.
Of wij dit toejuichen?
Op zichzelf, en dus afgedacht van de
slinksche toebereidselen, zeer zeker.
De annexatie van Zuid-Afrika is ook
dat land ten goede gekomen. En ook
Egypte heeft aan Engelands invloed veel
te danken. Egypte moet door den Nijl
worden bevrucht; en wat nu onder de
Pharaonen reeds op kleine schaal is ge
schied, hebben de Enigelschen op groote
schaal verricht: Egypte is door tal van
waterwerken, met den Nijl in verbinding
gebracht, als doorsneden, en de Fellah's,
de nijvere landbouwers en landai*heiders,
die nu niet meer worden gekneveld door
Tuxksche ambtenaren, heibiben een goed
bestaan. Ook hebben de Engelschen de
Egyptische financiën en de legers tierkte
op beteren voet geregeld.
De Turken doen al hun best Egypte
weer terug te krijgen; het is te hopen
dat hun voornemen faalt. Toch kan hun
optreden in Afrika, of op weg naar Afrika
nog heel wat gevolgen hebben.
Laat ons dankbaar zijn dat Engeland
de wacht houdt bij het Suez-kanaaJ. Niet
de Turk zou de vaart door dezen water
weg openhouden. De Brit doet het nog
wel. Doch een ander gevaar dreigt voor
dezen laatste, nu of in do toekomst.
Gelijk wij aan de hand der profetie in
onze artikelen over Rusland hebben aan
getoond zal Palestina in het laatste der
dagen het schouwtooneel zijn van bloe
dige oorlogen. Nu ligt op den weg tusr
schen Klein Azië en Noord-Afrika het
mede uit de Schrift bekende .Syrië.
Nu hebben reeds vroeger onder den
hierboven genoemden Mehémed-Ali in
1841 de strijdkrachten van Egypte em
Turkije elkander ontmoet. Het was toen
Egypte de hand legde op Syrië; en Tur
kije, bevreesd dat een Egyptisch legen
vanuit Syrië op Konstantinopel zou aan
rukken, een leger naar Syrië zond om
van daaruit de Egyptenalem in bedwang
te houden. Dit Turksche leger, niettegen
staande het door den later zooi beroemden
Duitsohen veldoverste Von Moltke werd
vergezeld, werd verslagen. Doch het be
wijs was geleverd dat een Turksdh leger
dwars door Klein Azië naar Egypte, al
thans naar Syrië en Palestina te sturen
om van daar uit Engeland te bestoken,
geen hersenschim is. T© meer, nu Klein
Azië door tal van spoorwegen als door
sneden wordt. Doch ook tevens is het
bewijs geleverd hoe gunstig voor de oor
logvoerende partijen uit Europa Syrië en
Palestina gelogen zijn.
Op den duur zal Rusland in Engelands
machtsuitbreiding in Egypte, Pierzië en
Klein Azië niet berusten, ook als Duitsöh-
land het in dezen oorlog verliest. jWint
Duitschland, dan krijgt Engeland het daar
mettertijd zeker ook met dezle mogend
heid i1;e kwaad. Ook de Turken mogen,
zoo zij bij de Landengte van Sindi, waar
over zij Egypte willen binnenvallen, niet
worden teruggeslagen, op de grenzen van
Erigelsch lndië verwacht worden.
Wat worden in het licht van dezen
oorlog gezien, de voorvallen der laat
ste jaren duidelijk
Egypte in 1915 en Tripoli in 1912.
Er is verhand tusschen deze gebeurtenis
sen. Italië heeft, alvorens Tripoli te root-
ven, zich vergewist of de mogendheden
het hem zouden laten doen; en de brave
mogendheden hebben tot Italië gezegd:
ga je gang maar.
Engeland had bij dien roof ztetlfs belang.
In den rug van Egypte, dat vanuit Klein
Azië door de Turken kon worden aange
vallen, en nu werkelijk wordt aange
vallen, heeft het liever een Tripoli dat
van de Italianen, dan eten Tripoli dat
van de Turken is. En de Italianen héb
ben er belang bij dat de Engelschen in
Egypte blijven, want worden de Turken
er met Duitsohe hulp weer meester, dan
kunnen zij van Egypte uit gemakkelijk
Tripoli heroveren. Beiden, zoowel En
geland als Italië, wisten wtel wat zij de
den, toen zij zicih in Noord-Afrika gin
gen nestelen, Engeland wel het best, toen
het zijn besten generaal, Kitchener, naar
Egypte zond, en hem nu belastte met het
beleid van Oorlog. Kitchener en French,
de helden van Zuid-Afrika em van Noord-
Afrika, zij zijn de' meeste troeven dqor
Engeland in. dezen oorlog Jiitgespeeld.
Uitgezonderd Von Hindenburg, kan
Duitschland op geen evenknie van deze
tactici wijzen, Frankrijk blijft met zijin
Joffre heelemaal ten achter, en Oosten
rijk zwijgt van schaamte weg, bij zijn
totaal gemis aan flinke leiders.
Nog één opmerking.
Het schijnt tusschen Engeland en Ita
lië twee joden weten wat een bril kost.
Daarom zal Italië, als het nog Tot de
keuze in dezen oorlog komt, wel nim
mer tegen Engeland vechten. Nn ontziet
het Duitschland nog en vreest het den
Turkdoch zoodra het daar overheen
is, zal men het, den Driebond ten spijt,
zich aan de zijde van de Alliantie zien
voegen. Mede als vrucht, de Verwachte
vruch t van het duoEngeland en
Egypte!
Tholen.
Wij ontvingen uit Tholen meerdere brie
ven, vriendelijke en vinnige, om ons te
bestraffen over onze houding inzake de
candidaluren der rechtsche oandidaten.
Wij laten nu verder Tholen rusten. Al
leen herinneren wij eraan, dat wij, wijl
we ons zelden met gemeenteraadsverkie
zingen inlaten, en alleen daarom, niet
officieel den candidaat der Kiesvereeni-
ging gesteund hebben. Wijl blijven er
overigens bij dat bij dé herstemming nu
de eigen candidaat uitviel, het de plicht
der onzen is om te stemmen op don can
didaat die, wat beginsel aangaat, hun
het naast staat.
Dat eischt zelfverloochening, wijl ver
staan dit. En wij verstaan het ook, dat
er onder onze vrienden zijn die in dit
geval maling hebben aan dëzlen eisch
wij zijn menschen. Doch wij gaan met
deze weigering niet acicoord.
Nooit mag door der onzlen toedoen een
liberaal op den zetel van een antirevo
lutionair gaan zitten. Zoo hebben ook
de tegenwoordige voorstanders der oandi-
datuur-Van Hiele een paar jaar geleden
gedacht, .toen Zij bij de herstemming' onge
veer honderd stemmen bezorgden aan het
nu overleden raadslid Kegge.
Doch ook afgezien hiervan, wat men
ook zégge of schrijve, ter aanprijzing van
het onthoudings-standpunt, wij blijven bij
onze meening. Waren wij kiezer te Tho
len, wij zouden ditmaal uit Goes over
komen om zelf te stemmen, en ande
ren te smeeken om ook te gaan stemmen,
noch blanco, noch op De Jong, maar op
Van Hiele.
Beknopt overzicht van den toestand.
De Duitsche staf op het oorlogsfront mag
in z'n nopjes zijn.
Hij1 heeft den Keizer, die getuige was
van de operaties in Oost-Pruisen de be
wijzen van schitterende prestaties van het
Duitsche leger kunnen toonen.
't Waren vreugdevolle oogenblikken
voor Von Hindenburg den vermaarde,
wiens naam nog vele jaren met ©ere
genoemd zal worden en de zijnen.
De overwinning werd behaald door af-
deelingen van de oude troepen van het
Oostelijk oorlogstooneel, en detachementen
jongere, nieuw aangevoerde troepen, die
getoond hebben, dat zij voor de oudere
beproefde niet behoeven onder te doen.
De prestaties van de troepen, die bij' liet
ongunstige weder en op moeilijk terrein
dag en nacht op marsch en in gevecht
waren, zijn boven allen lof verheven, al
dus heet het in het officieel© bulletin.
„General-Feldmarschall" Hindenburg leid
de de operaties, die door General-Üborst
von Eichhom en den géneraal der infan
terie von Below op schitterende wijztet
werden uitgevoerd.
De laatste berichten bevestigten die be
richten omtrent den Russen nederlaag in
ieder opzichte.
De linie ton N. van de Weicihsel loopt
thans van Plozk over Bielsk en Racionz
verder in Oostelijke richting tot Mokow.
Zooals men weet zijn Bielsk en Plozk
door de Duitschers bezet. Langs den N.
Weichsel-oever zijin de Russen minstens
30 K.M. teruggetrokken.
De vraag is nu, of de Russen in staat
zullen zijn om stand te houden voor de
versterking Nowogeorgiewsk, ten Noord-
Westen van Warschau, aan de samenvloei
ing van Narew en Weichsel gelegen. Wor
den zij tot daar teruggedreven, dan is het
zeer waarschijnlijk, dat de terugslag van
de overwinning Noordelijk van de Weich
sel zich ook Zuidelijk van de Weichsel
zal doen voelen en het opgeven van de
Bisura-linie tengevolge zal hebben.
De Engelsche hebben dus andermaal
een luchtraid uitgevoerd boven de Belgi
sche kust. 't Was Dinsdagmiddag. Veertig
Engelsche vliegtujegn hebben toen in sa
menwerking mot 8 Fransche vliegtuigen
de s'treek van Zeebrugge en Ostende ge
bombardeerd met het doel de onderne
ming van enkele dagen geleden te vol
tooien.
De Engelsche admiraliteit zegt in ©en
beschrijving van den aanval uit de lucht:
„Veertig vliegtuigen en watervliegtuigen
hebben Oste-nde, lVIiddelkerfce, Ghistelles
en Zeebrugge gebombardeerd. Zij- heb
ben bommen geworpen op de batterijen
zwaar geschut ten Oosten en ten Westen
van de haven van Ostende; op de bat
terijen Wij Middelkerke, op- transportwa
gens op den iweg van 'Ostende naar Ghistel
les, pp de pier te Zeebrugg© om de
daarin hij den vorigen aanval geslagen
bres te verwijden, op: vaartuigen buiten
Blankenberghe en op trawlers* bui ten Zee
brugge.
De Fransche vliegtuigen hebben ©en,
krachtigen aanval gedaan op het nero-
droom te Ghistelles en daardoor de Duit
sche vliegers verhinderd onze vliegtuigen;
te onderscheppen.
De admiraliteit voegt er- aan toe dat
.de vliegers opdracht hebben hun laanvallen
te bepalen tot punten van militair belang.
De vliegers trachten steeds te voorkomen
dat bommen op: bewoonde wijken neer
komen."
Nu moet men de waard© van dergelijke
manoeuvres niet overschatten.
De schade is uiteraard moeilijk te over
zien, laat slaan voor de Engelsche en
Fransche vliegers, di© dadelijk nadat ze
hun hommen geworpen hebben, op1 levens
behoud bedacht moeten zijin, en zich be
zwaarlijk den tijid kunnen gunnen om de
uitwerking va.n hun bedrijf op hun gemak
gade te slaan en t© boekstaven.
Men ista -dus wel gereserveerd tegenover
het Engelsche bulletin.
De 18e Februari is aangebroken. ZaJ
Duitschland nu toonen, dat de dreigemen
ten niet ijdel geweest Zijin? Wc zullen
het zeer spoedig ervaren.
Het Belgische volk.
Een Amerikaan, die België dezer da
gen bezocht en zijn indrukken in do „Ti
mes" weergeeft, schrijft o.m.
In vroeger dagen kreeg de reiziger nooit
den indruk, dat België een patriottische
homogeniteit had. Het scheen een indus
trieel© broeikas, welker nationaliteit het
kunstmatig product van de Europeesche
staatslieden was. Na vijf maanden Duit
sche bezetting zou men. niet verbaasd
geweest zijn, indien men zijn burgers;
arbeiders, boeren en kooplieden had te
ruggevonden in ten minste een wapenstil
stand Van uitwendige vriendelijkheid ter
wille van het persoonlijk voordeel. Niets
van dien aard is gebeurd. België is een
ongeschokte eenheid van wantrouwen in
Duitsoh bestuur. Haar metaal, in het for
nuis van den oorlqg toit gloeihitte geko
men, is in de Duitsche bezetting afge
koeld tot 'hard staal. Of het altijd verbor
gen leefde dan wel pas is geboren uit
de verschrikkingen van Leuven, een feit
is het, dat er Belgisch nationalisme ont
stond. Nederlaag en lijden hebbén enkel
gediend tot versterking van den- Belgen
liefde voor hun Koning en voor al de
beginselen, welke hij vertegenwoordigt.
Van een Belgisch jurist hoorde de
schrijver de volgende ontboezeming: Voor
het eerst van mijn leven weet ik wat
haten is. En dat doen mijn landgienooten
ook. Ik begin vreugd© te .scheppen in
mijn haat. Het is ©en van de privileges
van ons huidig bestaan. Wij kunnen niet
op stoelen en tafels gaan staan, zooals
ze in Berlijn doen en onZen haat uit
zingen, maar niemand kan ons haten
in het verborgene bèlemrmerem.
Ho,e de stemming zich uit? De schrij
ver vertelt er v.an:
Ieder© Belg, tenzij hij: een officieel per
soon is, die betrekkingen met de Duit
schers onderhoudt, is door zijn omge
ving gemerkt. Wanneer een Duitsch of
ficier in een café aan een tafeltje gaat
zitten, waar Belgen zitten, staan de laat-
sten onmiddellijk op. Als een officier in
een tram komt, trekken de vrouwen zich
terug, opdat hun kleerem niet in aan
raking komen mét zijn kleeren. Een of
ficier, die driftig geworden, zeide: „Me
vrouw, ik zal u niet besmetten", kreeg
tot eenig antwoord, dat de aangesprot-
kene nog een. beetje verder wegschoof.
Als de Duitschers vriendelijk willen zijn
en vertellen van hun vrouw en kinde
ren thuis, is het antwoord„Wat zouden
uw vrouw eu kinderen blij: zijn, u tel
zien. Waarom gaat u niet naar huis?"
Toen aan den commandant van Gent
op zekeren dag ,gerapport©e|rd werd, dat
een oude man wapens verborgen had,
werd een sergeant derwaarts gezonden.
„Ja, mijn zoon heeft een geweer".
„Waar is het?"
„In zijn handen aan den Yser, als hij
niet dood is, mijnheer. Gij kunt daar
gaan zoeken, mijnheer".
België, vervolgt de schrijver-, brengt
een nieuwen humor tot ontwikkeling; een
humor op kosten van de Duitschers, do
eenige soort humor, waarvoor de Belg op
het oogenblik aanleg heeft. De ouden
oefenen zich thuis, de jongens op straat.
Een klein© bengel vertoonde zich deziefr
dagen op straat, de bril van grootva:
der op den neus, een prop van zakken
op zijn buik en op zijn pet een stuk
papier- met de woorden„Officier du
Landstorm".
Duitschland's antwoord.
Het gisteravond te Berlij'n aan den ge-
,Zant der Vereenigde Staten van Amerika,
op zijn mededeeling van 12 dezer, over
handigde antwoord luidt volgens het Va
derland als volgt: i
De Keizerlijke Duitsche Regeering heeft
de mededeeling van de Bégeering der
Vereenigde Stalen beoordeeld in denzielf-
den geest van welwillendheid en vriend
schap, waarin deze mededeeling haar
voorkomt te zijn opgesteld. De Keizerlijke
Duitsche Regeering weet, dat ziij met de
Regeering der Vereenigde Staten daarin
overeenstemt, dat het voor beide landen
in hoog© mate gewenscht is, om mis
verstanden te voorkomen, die zich zouden
kunnen voordoen uit de door de Duit
sche admiraliteit aaugekondigde maatre
gelen, en tevens om 'het plaats hebben
van gebeurtenissen te vermijden, die de
tusschen beide Regeeringen tot dusver
op zioo gelukkige wij'ze bestaande vriend
schappelijke betrekkingen zouden kun
nen verstoren. De Duitsche Regeering
meent bij de Regeering der Vereenigde
Staten ten opzichte van deze verzekering
zooveel te meer op een algeheel juist
inzicht te mogen rekenen, daar het door
de Duitsche admiraliteit aangekondigde
optreden, gelijk in de nota van 4 dezer
omstandig is uiteengezet, op gleen enkele
wijze tegen den legitiemen handel en de
legitieme scheepvaart der neutralen is ge
richt, maar alleen een verweermiddel is,
waartoe Duitschland's levensbelangen
dwongen, tegen de met het volkenrecht
in strijd zijinde wijze, waarop de oor
log ter ziee door Engeland gevoerd wordt,
dat zich lot dusver daarbij door .geen
enkel protest der neutralen op de, - vóór
den aanvang van den oorlog glgemeen.
erkende rechtsgrondslagen, heeft laten
weerhouden.
Indien het de Amerikaansche regeering
uit kracht van het géwicht, dat zij: in
de weegschaal van het lot der volkeren
gerechtigd en in staat is te leggen, ten
slotte nog mocht gelukken, de oorzaken
uit den weg te ruimen, die de Duitsch©
regeering hot die maatregelen gebieden^
verplichten, indien de Amerikaansche re
geering met name een weg zou weten te
vinden, om de met Duitschland oorlog
voerende mogendheden tot het inachtne-
men van de Londensche verklaring te be
wegen, en het Duitschland zoodoende mo
gelijk t"e maken, zich rechtmatig van le
vensmiddelen en grondstoffen voor zijn;
nijverheid te voorzien, dan zou de Duit
sche regeering daarin niet alleen een
niet genoeg te waardeeren verdienste voor
een humaner wijze van oorlogvoering er
kennen, maar ook uit den daardoor ont-
stanen nieuwen staat van zaken gaarne
gevolgtrekkingen maken.
Korte Oorlogsberichten.
Luchtschep-en h-oven Cana-
d a? Volgens berichten uit Ottowa in de
„Times" vlogen twee luchtschepen met!
groote zoeklichten over tde stad Brockville,
zestig mijlen ten Zuiden van Ottowa ert
zetten koers in de richting van de hoofd
stad. Naar aanleiding van dit bericht,
wérden rondom Parliament Buildings en
Government House alle lichten gedoofd.
Volgens latere berichten uit Ogdensluvy,
tegenover Brockville werden daar ver
scheidene lichtballoms opgelaten, zoodat
daarin misschien de verklaring van het
incident moet worden gezocht.
In het concertgebouw te 's Hertogen
bosch is thans een Belg onderdak ge
bracht, die reedis vaak langs een veiligen
weg de grens naar België had overgesto
ken met brieven en dergelijke. Enkelel
dagén geleden echter zag hij plotseling
een Duitsch soldaat op het pad staan.
Aan vluchten viel niet te denken en de
Belg besloot zich te .redden, koste wat
het kost. Toen de Duitsche militair hem
zou visiteeren een pas had de Belg ook
niet greep hij plotseling in zijn jaszak,
dien hij vol peper had en wierp den1
Duiitscher de oogen vol. Een verwoed ge
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post1.25
Losse nummers0.05
Prijs der Advertentiën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1.
iedere regel meer 10 ct.
vecht ontstond tusschen beide mannen,
waarbij het ten slotte den Belg, hoewel
vreeselijik gewond, vooral in 't gezicht en
op den rug, gelukte over de Ilollandsche
grens te geraken, die op 2 meter afstand
was. Doordat de Dnitscher de oogen vol
peper had kon hij: dan Belg niet zien;
anders zou hij hem wel hebben neerge
schoten. De Belg heeft thans genoeg van
zijn boodschappen tusschen België en
Nederland en blijft als vluchteling in Den
Bosch. „Vad."
Parlementsleden te velde.
Ofschoon de leden van do Duitsche par
lementen voor het meerendeel van gevor
derden leeftijd zijn, staat toch ©en aan
zienlijk aantal van hen onder de wapens.
In Oost en West strijden niet minder dan
300 volksvertegenwoordigers, terwijl d©
gezamenlijke Duitsche parlementen 1800
gekozen leden tellen. Bovenaan staat del
Rijksdag, die ongeveer 70 leden naar het
veld heeft gezonden. Uit het Pruisisch©
Huis van Afgevaardigden dragen 65 leden
de uniform. Uit do heide provincies Oost
en West-Pruisen alleen vijftien. Da jeug
dige nattonaal-liberale afgevaardigde Ila-
senclever is reeds gesneuveld. De conser
vatieven hebben 35 van de hunnen in
het veld, de vrije conservatieven 10, hot
centrum eveneens 10, de nalionaal-libe-
ralen 15 en de vrijzinnigen 1. Ook de
Landdagen van andere bondsstaten zijn
sterk vertegenwoordigd. De Beierscba
Tweede Kamer heeft ongeveer tien leden
in het veld. Zoo -is het ook ongeveer in
Saksen, Wurtemberg en Baden. De afge
vaardigde Wagner uit Baden is reeds ge
vallen. Ook verschillende leden van don
Landdag van Elzas-Lothaxingen doen
dienst.
De scholen te Reims her
opend. Uit Parijs wordt gemeld, dat
de scholen te Reims weer geopend zijn.
Daar de beschieting door de Duitschers
nog voortduurt, kom men niet do gewone
schoolgebouwen gebruiken, maar wordt
nu het -onderwijs gegeven in de kelders
van de champagne-firma's, waarin se
dert September honderden lieden een on
derdak vonden.
Aan de Albaneesche grens.
Het blijkt dat de inval der Albianeezen
op Servisch gebied érnstiger .afmetingen
aanneemt. Tal van Servische grensplaat
sen zijn reeds door de Albaneezén btezet
en uit de mededeelingen van het Servi
sche persbureau blijkt, dat de Serviërs,
die aan deze grens blijkbaar over geen
sterke macht meer beschikken, moeten
terugtrekken.
Ellende in Spanje. De Cor
respondent van de „Times" te Sevilla
meldt, dat er in Spanje onder de arbei
dende klassen groote ellende heeirsoht.
In de straten van Sevilla houden werk-
1-oozen, die arbeid verlangen, botoogingen.
En van verschillende d-o-rpen komen ber
den om hulp, omdat de bevolking mejlj
honger wordt bedreigd. Te Sevilla is een
bakkerswinkel Léstorrnd, maar de orde
wérd spoedig hersteld; de b-urgcmeesteH
beloofde den ergst noodlijdenden werk te
zullen verschaffen.
Bombardement van Anti-
vari. Volgens een Reutertelegram in do
Engelsche bladen werd Zondag 1.1. Anti-
vari gebombardeerd. Een torpedojager ©n!
twee torpedobooten vuurden honderd
honderd schoten tegen de haven ©n de
Volnitza-batterij. Een Italiaansch zeilschip
werd getroffen, doch overigens geen
schade aangericht.
De commahdant van de „Blücher",
Eidmann, is te Edinburgh aan longont
steking overleden.
In België is een groote onderlinge
verzekeringsmaatschappij tegen oorlogs
gevaren opgericht.
Het Canadeesch-e contingent -moet
goed -en wel in Frankrijk zijin aangekomen.
Zweedsch schip vergaan?
Het Zweedsche stoomschip: „Solcia", op
1 Februari uit Liverpool naar Denemar
ken vertrokken met levensmiddelen, isl
sedert den 2en Februari verdwenen. Men
vermoedt dat het schip vergaan is.
Een gekleurde sluier aan den hoed,
zooals die vroeger vrij algemeen gedra
gen werd, moet de oorsprong zijn van de
tegenwoordige cocardes. In de 17de leeuw)
onderscheidden bij enkel© legers de ver
schillende compagniën zich door de kloui)
van zulke sluiers. Als eerste dynastisch
kenteeken ontmoet men daarbij den oranje-
kleurigen sluier van de Oranjes. In Prui
sen moet Graaf Goetzen in het jaar 1807
zwarte sluiers met witte strepen hébben1
voorgeschreven voor het tenue zijner troe
pen. Dit is de oorsprong der zwart-witte
Pruisische cocarde, 'die het volgend jaar
door het heele Pruisische leger werd ge
dragen. Van zulke sluiers kwamen later
rosetten, door de linten in het midden)
samen te binden en door middel van pon
