iw m
Woensdag 17 Februari 1915
29e aarfeang
De Greete Oorlog»
Uitgave van
de Naaml. Yenn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN *E VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIRM F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Coinire - Goes.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post. ƒ1.25
Losse nummers0.05
Prijs der Advertentiën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1.-,
iedere regel meer 10 ct.
Engeland en Egypte.
II.
Wij moeten dit artikel toch weer be
ginnen met Engeland en Egypte in één
adem te noemen.
De geniale De Lesseps, gesteund door
Keizer Napoleon III, had het plan ge
maakt voor het graven van het kanaal
van Suez. Dat plan vond tegenkanting
bij Engeland. Het wilde geen anderen
zeeweg naar Indië dan dien over de Kaap
kolonie, welke in Engelsöhe handen was.
Eerst beproefde het hem te beletten dat
hij voor het kanaal concessie kreeg, en
beroofde hem Yan zijn werkkrachten door
te beweren dat hij de Fellah's, (de Egyp
tische, toch reeds zoo uitgemergelde boe
ren en plattelanders) als slaven gebruikte.
De Lesseps bezigde toen op groate sclhaal
graafmachines, om de levende krachten
te vervangen. Toen ten slotte echter, na
vijf jaar tegenwerken, in 1869, het kanaal
toch tot stand kwai$j en plechtig geopend
werd, begreep Engeland dat bet zijn draai
moest nemen. Het schonk mede igeld voor
de exploitatie; daartoe kocht het de aan-
deelen van den onderkoning, den Khedive,
op. En toen het geldelijk bezit had, volgde
de politiek© invloed van zelf. Het begon,
met ongewapende, en voer voort met ge
wapende inmenging in de binnenlandsche
aangelegenheden van Egypte.
Eerst zouden Frankrijk en Engeland
samen doen, gelijk in 1864 Pruisen en
.Oostenrijk hadden samen gedaan in den'
oorlog met Denemarken. Het ging om
de Egyptische financiën, welke deerlijk
in de war geloopen waren, en die nu
moesten worden hersteld.
De Khediv© Ismaël was zeer
verkwistend. Ook zelfs nadat hij, gelijk
wij hierboven gemeld hebben, zijn 176602
aandeelen in het Suezkanaal voor 'vier
miljoen pond sterling aan Engeland had
verkocht, bleven zijn geldmiddelen zooda
nig in de war, dat besloten werd hem
onder cuirateele te stellen. Sedert dien.
tijd was de Khedive een schijnvorst, en
de Engelsche overheid meester van
Egypte^
Dewijl Ismaël zich in zijn nieuwe po
sitie niet schikken wilde, werd hij op
„verzoek" van Engeland, door den Sul
tan afgezet. Zijn opvolger Tewfik zou
wel volgzamer zijn, zoo verwachtte men.
Doch nu kwamen de soldaten in ver
zet. Het Egyptische leger, onder den no-
belen Arabi-Pacha, trachtte door een om
wenteling, in Januari 1882 begonnen, den
Khedive aan den Engelsohen invloed te
onttrekken. Een tijd lang regeerde Arabi-
Pacha, tot vreugde van de Fellahin, de
arme verdrukte boeren, wier Zedelijke en
maatschappelijke verheffing hij :zioh ten
doel had gesteld. Doch toen kwamen de
Engelsohen, zoogenaamd .om het wettig
bestuur van den Khedive te herstellen,
evenals de Pruisen im 1787 hadden ge
daan toen zij evenzoo ongevraagd ons
land binnendrongen,tot herstel van het
stadhouderlijk bestuur. Alexandrië, de
stad die door het Kanaal van Suez, tot
hernieuwden bloei was geraakt, werd 4
Juli doof Séymour gebombardeerd, ter
wijl op 13 September daaraanvolgende het
leger van Arabi-Bey door W.olseley bij
Tel-el-Kebir werd verslagen. En daarbij
tnu, o Engelsche vrijpostigheid, diende het
Kanaal van Suez als basis voor oorlogs-
operatiën, niettegenstaande het kanaal bij
vroegere vastgelegde overeenkomst paeu-
traal Was verklaard.
Ten .slotte werd Arabi-Pacha gevangen
genomen, en als een andere Abd-el-Kader,
de Algiersche ridder «die door de Fran-
schen te Aihb-oise geïnterneerd was ge
worden, naar Ceylon verbannen.
Van toenaf was de Engelsche invloed,
in weerwil der Tuxksche, Russische en
Fransdhe vertoogen, in Egypte onbeperkt.
De Fransohen werden evenwel tevreden
gesteld met de belofte van de vrije hand
in Marokko, gelijk z.ij die reeds bezaten
in Tunis en Algiers. Wel bleef Engeland
voor den ui terlijken schijn Turkije nog
als souverein erkennen, en ging1 Egypte
voort met aan den Sultan schatting te
betalen; doch ook hieraan maakte Enge
land wreed een einde. De gelegenheid
was ook te mooi. Rusland was nu Zijh
bondgenoot tegen Duitschland, en Tur
kije moest gestraft worden, wijl het
Duitsohlands zijde gekozen had.
En zoo is dan nu 'Egypte tot een En
gelsche kolonie geworden. (Slot volgt.)
Beknopt overzicht van den toestand.
Yan het Oostelijk gevechtsterrein ko
men nu uitvoerigier berichten omtrent het
verloop der operaties, die tot den terug
tocht der Russen uit Oost-Pruisen leidden.
Aan Van Hindenburg weer de eer!
Hij heeft met een reuzen-troepelnmacht
den Rus overvallen en hem tot den terug
tocht g.enoopt.
Uit het jongste Duitsche communiqué
valt echter op te .maken, dat dé Russen
op hun beurt weer pogen aan het op
rukken der Duitsche troepen een einde
te maken, zelfs nog voor zij gekomen
zijn aan den krimg der versterkingen, die
op Russisch gebied aan de Njamen en
de Laren gelegen zijn (Kowno, Olita,
Grodno, Lomza enz.) Het bedoelde com
muniqué sprak immers van vijandelijke
troepen,' die over Lomza oprukken, en
waartegen Duitsche afdeelingen optrok
ken. De Russen blijken op dat punt zich
dus weer hersteld te hebben en te po
gen weer stand te houden.
In de Boekowina en het Zuid-Oostelijk
deel der Karpathen duurtblijkbaar de
terugtocht der Russen voort. De 'Oosten
rijkers meldden de bezetting vari Nad-
worna en het 'terugtrekken der Russen
op Stanislau. Tegelijk daarmede wordt
gemeld, dat de Russen Czernowitz, de
hoofdstad van de Boekowina ontruimd
zouden hebben. Zoodat er geen Rus meer
te bekennen js in deze streek.
Meer naar het N.-W. schijnen de Rus
sen in de Karpathen nog stand te hou
den. Doch dit zal niet lang meer duren.
In het Westen slaapt men z'n winter
slaap. Nu en dan wordt deze onderbro
ken, om den vijand te bafceekenen, (dat
men er nog is en dat menwaakt
lOmtrent den Engelsoh-Duitschen zee
oorlog, in 't bijzonder over da spanning
bij de nadering van den 18en Februari
maakt „De" Maasbode" zeer lezenswaar
dige opmerkingen.
We zullen voor ditmaal ons overzicht
er mee besluiten.
De 18e Februari.Hoe meer de da
tum nadert, hoe meer de aandacht yan
het eigenlijke oorlogsterrein zich ver
plaatst naar de toebereidselen en plannen,
welke in Verband met den bewusiten da
tum gemaakt worden en 'de onderhande
lingen, die omtrent den tegen dien datum
aangekondigden oorlog-tot-bet-uiterste ter
zee worden gpvoerd.
Nu valt wel op te merken, hoe men
blijkbaar van Duitsche zijde het er op
aanlegt de beteekenis van dien datum
smeer en meer aan te dikken. In een
Bjoernson-teiegram verluidt het zelfs, dat
in Duitschland alles op den aohfèrgrond
treedt en misschien alleen nog maar de
overwinningen van v. Hindenburg eventjes
de gedachten kunnen afleiden van het
naderen van den „grootan dag".
Ook bij de „neutralen" tracht Duitsch
land blijkbaar de stemming in verband
niet den 18en Februari te bewerken. De
bedreigingen worden toegespitst, de waar
schuwingen herhaald, gewezen wordt op
de nutteloosheid van de te nemen voor
zorgsmaatregelen, als het beschilderen der
schepen, daar de Engelsohen die maat
regelen naapen, en zoo wordt getracht
er 'n zekere nerveuze en 'gespannen stem
ming door te wekken. Men wil zoo onge
twijfeld den algemeenen indruk wekken,
dat het Duitschland ernst is, vreeselijke
ernst, zoodat dus zooveel mogelijk han
delsschepen het verkeer met Engeland
en Frankrijk zullen staken en van den
anderen kant alles in het werk zal wor
den gesteld om door druk op de vijan
delijke mogendheden de reciproeiteits-
maatregelen van Duitschland te doen op
heffen.
Ook in de nota door graaf Bernstorff
aan den machtigsten der neutralen, Ame
rika, overhandigd, ontbreekt het niet aan
pogingen om de Amerikaansche autoritei
ten te overtuigen, dat het Duitschland
wezenlijk ernst is met zijn waarschu
wing van den 18den Februari, en dat
dreigende dingen dan zullen gebeuren,
Maar tegelijk wordt ook het middel
aan de hand gedaan, om aan al die.
leelijke dingen te ontkomen: wanneer n.l.
Amerika maar zoo vriendelijk wil zijn
om bij Engeland aan te dringen geen
levensmiddelen meer op te houden, die
voor Duitsche burgers bestemd zijn.
Zoo blijkt dus Duitschland het klavier
van de stemming der neutralen met de
noodige „fortissimo's" te bewerken, in
de 'hoop daardoor temeer kans te hebben
op de inwilliging van de voorwaarde,
die het tot opheffing van zijn dreigemen
ten stellen wil. Zoo wordt gepoogd de
neutralen nerveus te maken, om hen zoo
veel te gemakkelijker tegen de tegenstan
ders van Duitschland in het harnas te
jagen en drang op hen uit te oefenen.
Er zou over dit bewerken van de neu
trale 'stemming nog wel het ©en en ander
te schrijven zijn, maar wij bepalen ons
alleen tot het stellen van de practiscba
vraag, of Amerika gehoor zal geven aan
den aandrang door Duitschland uitgeoe
fend, om zijn invloed hij1 (Engeland te doen
gevoelen tot vrijlating van levensmidde
len voor Duitsche burgers. Het antwoord
op deze vraag kan spoedig verwacht wor
den, daar de Wilhelmina-lnvestie juist han
gende is om hierop bescheid te geven.
Wel schijnt het, dat de Amerikaansche
autoriteiten geneigd zijn, hun eerst opge
zette meening omtrent de rechtmatigheid!
van het optreden der Engelschen in deze,
te willen wijzigen. Door bemiddeling van
den Amerikaanschen gezant zijn reeds de
bewijzen van de eigenaars van de „Wil-
helmina", dat de lading uitsluitend voor
non-combattanten bestemd is en dus iniet
in beslag genomen mag worden, aan het
foreign office overhandigd. Deze bemid
deling lijkt er op te wijken, dat men in
Amerika niet ongeneigd is die opvatting
te ondersteunen en zoo aan tde doorvoering
van de door Duitschland gesteld© voor
waarde tot opschorting van zijn dreige
menten mee te werken.
Is dit inderdaad zoo, dan blijft nog de
vraag, of Engeland, onder druk van Ame
rika, te vinden zal zijn voor het indirecte
aannemen der voorwaarde, of dat dit land
van zijn kant den verderen weg op1 zal
gaan van nieuwe reciprociteits-maatrege-
len en verdere toepassing der „guerfe-a-
outrance", zooals die gisteren door Chur
chill in het Lagerhuis werd aangekondigd,
met de woorden: „Een verdere verkla
ring tot gevolg zal hebben, dat voor de
eerste maal de volle kracht van den vloot-
druk op den vijand wordt uitgeoefend."
Vrouwen, dis den oorlog willen verslapen.
In de „Vossische Zeitung" wordt een
merkwaardig geval van oorlogspsychose
gemeld. Op een dag werd bij de politie
aangegeven, dat de weduwe Betti Stoll in
de Komwiktstraat te Preag met haar bed
de dochters blijkbaar het slachtoffer ge
worden waren van een misdaad. Sedert
weken hadden zij de deur van hun wo
ning niet meer geopend. Er ging onmid
dellijk een commissaris van politie heen.
Op zijn geklop deed niemand open. Met
geweld werd de deur geopend. In dei
voorkamer stuitte men op een barricade.
Tafels, kasten, kisten, stoelen, koffers ver
sperden het vertrek tot aan de zoldering.
De politie drong er echter door heen en
bereikte zoo de eigenlijke woonvertrek
ken. Hier lagen in drie naast elkaar staan
de bedden de drie vrouwen, slaapdron
ken maar wakker. De oude vrouw be
gon, toen zijl den politieman zag, opge
wonden te schreeuwen: „Er uit! eruit!
maak dat ge weg komt!" De commissaris
probeerde de opgewonden vrouw tot
kalmte te brengen. Eindelijk kwam z©>
wat bij en verklaarde toen: Laat ons met
rust. Wij zitten hier sedert twee maanden
afgesloten, omdat we niets van den oor
log willen weten. We willen den oorlog
door slapen. Wij hebben aan niets gebrek.
Wij hebben voorraad genoeg.
Het bleek nu dat de drie vrouwen voor
een half jaar voorraad hadden opgespaard.
Zij herhaalden telkens weer, dat zij sla
pen wilden tot de oorlog voorhij1 was. In
de laatste dagen hadden zij bijna onaf
gebroken geslapen.
Hef bedanken van ds v. Broekhuizen.
Zondag 17 Januari had in de Gïioote
Kerk te Pretoria een dienst plaats, ondel"
leiding van ds. Bosman, waarin ean schrij
ven werd voorgelezen van ds. Yan Broek
huizen, die als rebel thans gevangen zit.
Ds. Van Broekhuizen schreef, met het
verzoek dezien brief aan de gemeente te
willen voorlezen, het volgende:
Gevangenis, Het Fort,
Johhg, 2 Januari 1915.
Weled. Hr. P. Wicht,
Scriba detf Ned. Herv. of Gekef. Kerk,
Pretoria.
Wiaarde heer en broeder,
Al dikwels stond ik op 'tpunt aan u,
als Scriba, alsook aan de Kerkeraad )etn
Gemeente, 'n paar regels te schrijven;
maar 't is nu 'n week igéleden dat men
mij toeliet te schrijven. Na 'n emsSg ziek
bed van drie weken, ben ik noig zieeW
zwak en zenuwachtig, 't Minste waarbij
mijn hart en zenuwen in 'tspel komen,
•ben ik direkt uitgeput en gevoel ik mij
als 'n oud man. Elkeen kan 't begrijpen
als men zich enigszins indenkt in wat
ik de laatste twee maanden geleden heb,
vooral met mijn onveïtgetelike, otude yiiend
en leidsman, gnl. Beyers. Maar fin terzake
Van alle kanten hoor ik dat de toestand
mijner gemeente Pretoria allertreurigst is.
'Men is verdeeld. Dit doet mij van harte
leed en grieft mij in 't diepst mijner ziel.
Sommigen verwijten mij, dat ik de oorzaak
ervan ben. Dit werp ik met de meeste;
minachting van mij af! Steeds heb 'k
't beste voor de gemeente gezocht. Nu
echter deze 'tijding mij bereikt, gevoel
ik genoodzaakt, tegen mijn eigen wil en
begeerte in, de Kerkeraad om mijn ont
slag te Vragen, en bedank ik hiermede
als tweede predikant van Pretoria, in te
gaan van 1 Januari 1915. Waar er ge
vaar is voor verwaarlozing der Gemeente,
is 't beter dat ik 't slachtoffer ben dan zij.
Dit besluit is niet in enige haast ge
nomen. 'tls genomen na menige zeer bit
tere traan in de stilte van mijn sel. Wat
't mij kost, weet God alleen. Mijn leven
had iksteeds veil voor mijn gemeente,
volk en vaderland. Gode zlij; dank, de toe
komst en 't heden zij'n in Gods hand.
IT allen roep ik toe; God regeert! Heb
ik een uwer leed gedaan, vergeef mij
dit. 'tWas nooit met opzet. Wat u met
mij' gedaan hebt, zij' u van harte Vergëven.
Geen haat of wrok woont in mijn hart;
alleen droefheid en smart. Mijn hart was
steeds brandend van liefde voor Jezus,
mijn Heer en Meester, en voor u, de
schapen en lammeren Zijner kudde. Wan
neer wij elkander zullen wederzien, weet
God alleen indien niet op aarde dan,
vertrouw ik, hierboven. Broeders bidt voor
ons. Groet al de broeders en zusters.
Uw .zwaarbeproefde en diepbedroefde
broeder,
HERMAN VAN BROEKHUIZEN.
De voorlezing van dit schrijven door
ds. Bosman wekte diepe ontroering. De
gemeente Zong„Dat 's Heeren zegen op
hem daal" en in een gebed werd ds.
v. Broekhuizen herdacht en gevraagd dat
zijn werk tot zegen moge worden dat
er niet hard gesproken worde, Zooals bij'
de menschen, maar met goddelijke genade.
Een gesprek
Het bekende R.-K. Kamerlid uit Bel
gië, voor Antwerpen, de Vlaming 'inr.
Fïrans van Cauwalaert is in Frankrijk
en het onafhankelijke deel Van België
geweest, en .toeft thans in ons land. Hij
heeft in een vraaggesprek een en ander
losgelaten dat ook voor onze leziers van
belang schijnt. Veel is 'tniet, want hij
wil een boek schrijven, waarin hij al
zijn indrukken weergeeft.
lo. Over St. Adresse, bet voorstedeke
van Le Havre, waar de Belgische regee-
rinig met de nog bij baar gebleven ge
zanten der niet-oorlogvoerende Staten
glastvrijheid geniet, liep liet eerst. Daar,
zoo zei hij, wappert de Belgische vlag,
Belgische soldaten houden i'n schildwacht-
hokjes in Belgisch© kleuren de wacht,
maar daar men om in België te komen,
altijd over Fransoh gebied moeit, zijn de
correspondentiekos'ten met het eigen land
dubbel. De regeering woont gedeeltelijk'
in het prachtige landhuis, dat de heer
Dufayel, de bekende warenhuiseigenaar
te Parijs, daar bouwde.
't Is een idyllisch plekje en vooral
's avonds, als men over de zee uitkijkt,
lijkt het alsof ginds op de wateren een
lichtstad is gebouwd. Zoo flikkeren de
tallooze lichtjes van de op zee liggende
transp ortvloten, die eein levendig verkee|r!
met Engeland onderhouden. Maar ook
overdag is 't schouwspel buitengewoon le
vendig en aantrekkelijk ongewoon. Overal
tegen de hellingen ontwaart men witte,
frissche tentdörpen, de verblijfplaats der
Engelsche soldaten.
2o. Over Koning Albert deelde hij mede
Geen minuut vertoeft de koning buiten
zijn leger d.i. buiten zijn land. Zooals
Leonidas in de Thermopylae staat koning
Albert achter den grimmigen Yser, het
zwaard in de eene vuist, de standaard
in den anderen, bet heele Belgafnvolld
in zijn hart.
En hij staat daar nu met een beter
en sterker Belgisch leger dan ooit in het
veld stond gedurende de zes oorlogsmaan
den. Dat is een wonder. Het is het won
der van den Yser, het onvergankelijke
levenswerk van koning Albert, die van
een verslagen, gedeeltelijk ontredderd,
mismoedig leger een heldenschaar maakte,
die aan een overtalrijke legermacht de
verovering van België's laatsten brok
grond belette.
Geen Belg zal het meer bntkennen, dat
er veel kaf was in het Belgische leger.
Verraad en lafheid hebben het Van zelf
gezift, maar voor den koninklijken wan
bleek niets bestand. Daar kende de zachte
koning geen genade. Hij reorganiseerde
het Antwerpsch© leger; hij wist nie
mand begrijpt eigenlijk dit mirakel goed
voeding, kleeren, wapens, ammunitie als
uit den grond te tooveren; hij wist den
meest-verslagene tot een held te maken;
hij vulde alle tekorten aan; hij hield
dogen lang, heelemaal alleen met zijn
Belgen, de Duitschers tegen.
Later zullen de namen van de mannen
die hun koning met ©ven groot© trouw
als bekwaamheid ter zijde stonden, be
kend worden. Onder die zal ook gene
raal Michel, de commandant van Namen
zijn.
Er was zoo ontzaglijk veel te doiein.
De 40 tot 50.000 recraten lichting '1914
moesten nog geoefend en gekleed worden,
kaders gevormd en dit alles feitelijk on
der het oog van den vijand. Voortref
felijk werk deed de "school vooir onder
luitenants te Gaillon, waar koning Al-
bert zijn kaders liet opleiden, uitsluitend'
door officieren, die in het Vuur geweest
waren.
Betreffende de Belgische artillerie, zei
hij:
M«n weet, dat België zijn artillerie be
trok van Krupp. Weldra was de ammu
nitie op, Krupp leveirde niet meer. Frank
rijk wilde gaarne ammunitie verstrekken,
maar wat had men daaraan voor de
Kruppkanomnen? Twee Belgische genie-
officieren hebben dit vraagstuk allerge
lukkigst opgelost. Zij maakten door een
geniale vinding met weinig kosten en,
in korten tijd de Kruppkanonnen ge
schikt voor de projectielen van het be
faamde 75 m.M. kanon! Na deze ontdek
king kan men ook met den besten uitslag
de enkele op de Duitschers veroverde
kanonnen gebruiken!
4o. Aangaande het Belgische leger ver
zekert hij dat, de recruten niet meegeteld,
er 140 duizend aan het front staan'. De
recruten 1914 zijn allen afgericht, Igoed1
gekleed en gereed voor bet front. Men
ziet zelden in het Belgisch leger een sol
daat boven de 30 jaar. 't Zijn allemaal
jonge, gezonde, stevige kerels (voor het
groote meerendeel Vlamingen), gehard te
gen koui en ontij, dol op' hun koning, be
zield door een ideaal, bereid alles op te
offeren voor België's vrijheid.
5o. Wat het oordeel der bondgenooten
aangaat, is den heer C. gebleken, dat
alle misverstand omtrent Ne
derland geheel verdwenen is,
Gij stondt eenige maanden geleden feite
lijk alleen. Vele Belgen geloofden, dat gij
heimelijk heuldet met onze vijanden, maar
deze stemming is thans totaal -omgesla
gen.
De Bondgenooten gelooven zonder eeni
ge terughouding in uwe volkomen loyale
neutraliteit. Pit alles is gewrocht kloon
de onbekrompen hartelijke wijfee, waar
op g'iji onze vluchtelingen hebt ontvangen
en ons allen gastvrijheid hebt verleend.
België ik bezweer het u, zeide de
heer Cauwelaert met bewogen stem
zal dit nooit vergeten en, zoo ooit in den
raad der door ons gewenschte overwin
naars de belooning van België zou ter
sprake komen, weet dan, dat België
nooit, neen nooit, een geschenk
ten uwen k o-s t e z o u aanvaarden.
China en iapan.
Men verneemt uit Peking, dat de Chi-
neesche regeering aan den Japanscheni
gezant mededeelde, dat China niet in staat
is zonder toestemming van het Chineesöhe
parlement besluiten te nemen inzake de
laatste Japansche nota. Het Japansche
voorstel om het Chineesöhe leger en de
vloot uitsluitend door Japansche instruc
teurs te doen reorganiseeren, is, op grond
van de Chineesche constitutie voor China
onaannemelijk. Men verneemt uit Irkoetslfe
dat in vele sleden proclamaties aangeplakt
zijn, waarin gezegd wordt, dat Japan den
Europeeschen oorlog misbruikt om China
te annexeeren. Daarom wordt iedereen
opgeroepen om het vaderland .te verde
digen. Rusland wordt daarbij een vriend
van Japan genoemd, terwijl groote ver
wachtingen van Amerika gekoesterd wor
den. De volksstemming in China is in de
hoogste mate opgewonden. Onder de Duit
schers aldaar heerscht groote activiteit.
De Japansche pers is verontwaardigd
over den tegenstand van Joeantsjikai eu
eisoht krasse maatregelen.
De betrekkingen tusscihen Japan en Chi
na zijn plotseling zeer verscherpt. De ge-
heele Oost-Aziatische pers staat verstomd
over de ongehoorde eiscihen van de Ja
pansche nota.
De Chineesöhe gezant te Tokio heeft,
door een telegram uit die stad, zijn re
geering gerapporteerd, dat Japan weigtert
zijn houding te veranderen.
China schijnt voorshands niet voor
nemens over de eiscihen van Japan in
onderhandeling te treden, behalve over
de kwesties van Oost-Mongolië en Zuid-
Mandsjoerije. Na' het einde van den oor
log, is het bereid over Sjantoeng te on
derhandelen.
Korte Oorlogsberichten.
China en Japan. Uit Peking
wordt bericht, dat de Chineesche regeeringi
den Japanschen eisch betreffende de or
ganisatie van het Chineesche leger on
aannemelijk acht. I