itveulen,
Koe
[bode.
INE.
02
Dinsdag 19 Januari 1915
29e
T
eren
te koop
omen,
ingstier.
iars,
[necht
„De Zeeuw91 in SVJilïtair
Tehuis en Kamp.
De Groofe^Oorlog.
jwillige verbin-
,ijd 17 jaar.
tijd 25 jaar.
ijd 20 jaar.
tijd 29 jaar.
ijd 19 jaar.
tijd 25 jaar.
zeer voldoende
ten, maximum-
r)
ijd 10 jaar.
tijd 17 jaar.
briefkaart is
der Marine te
en.
lensdag.
[ijlaagto.
/an bedrijf
ioden
hypotheek op
fr. letter H.
'erneuzen.
gend, en een
ling, bij A. P.
1, Oostkapelle.
ISehengeweide
)ost-Beveland"
fclegen in den
sn en biljetten
ip Zaterdag 23
lags 12 uur ten
Ir te Wilhelmina-
irtweg,
rooskerke (W.).
[URM, Boude-
Noordweg.
SSTELOO Wz.
Ikbaar, bij
Ijssen, Kapelle.
iTWERSE Wz.
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN IE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. BHUiJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre Goea.
Li. S.
Zend deze courant na ze gelezen te
hebben naar een der onderstaande adres
sen en ge zult vele militairen, die ie deren
dag verlangend naar „De Zeeuw" uit
zien, aan u verplichten.
Zooals men weet kan de verzending
portvrij geschieden.
Chr. Mil. Tehuis te Etten.
Chr. Mil. Tehuis te Roermond.
Chr. Mil. Tehuis te Axel.
Detachement Militairen te Veere.
Detachement Militairen te Zoutelande.
Detachement Militairen te St. Kruis.
Detachement Militairen te Heille (gem.
Sluis).
Detachement Militairen te Se'rooskerke.
Detachement Militairen te Ooltgens-
plaat.
Detachement Militairen te Hellevoet-
sluis.
Detachement Militairen te Brielle.
Malakkakapel, Malakkastraat, te Den
Haag.
Soldatcnbibliotheek, Toussaintkade Ha,
te Den Haag.
Mil. Tehuis, Practizijnshoek, te Den
Haag.
Militairen, Kurhausbar, te Schevenin-
gen.
Militairen, Consist. Geref. Kerk te Wil
lemstad.
Militairen, Willem: Ilstraat te Tilburg.
Chr. Mil. Tehuis te Oisterwijk.
Chr. Mil. Tehuis te Moergestel.
Chr. Mil. Tehuis te Hilvarenbeek.
Mil. Leestafel te Aardenburig.
Mil. Leestafel, Nieuwe sluis bij Bres-
kens.
Detachement Militairen te Hansweert.
Detachement Militairen (fort) te EJle-
woutsdijk.
Detachement Militairen (fort) te Bath.
Detachement Militairen te Huijbeïigen.
Mil. Can tine, Sloedam, te Arnemuiden.
Geref. Mil. Tehuis, Heemraadstr., te
Scheveningen.
Chr. Mil. Tehuis te Aalsmeer.
Chr. Mil. Tehuis te Rucphen.
Chr. Mil. Tehuis te Eindhoven.
Mil. Tehuis, Herv. Kerk, te Jutphaas.
Detachement Militairen te IJzendijke.
Christendom en Maatschappij.
Dit halfmaandelijksch tijdschrift onder
redactie van prof. Diepenhorst en A. S.
Talma is in zijn tegenwoordig formaat
en ten gevolge van zijn degielijiken inhoud!
bezig zich voor goed bij ons in te bur
geren. 1
De redactie opent een opstellepreeks'
„De Europeescihe statenbond het eenige
redmiddel?" Gelijk men weet is deze Bond
bepleit door prof. Heymans; doch het
denkbeeld heeft al veel gemotiveerde be
strijding ontmoet, ook in vrijzinnige bla
den, die terecht er op wezen dat ook
zoodanig een bond geen duurzamen vrede
waarborgen kan, hetgeen de geschiedenis,
o.a. uit Zwitserland (de Sunderbuniden
N.-Ameirika (de oorlog tusschen Noord en
Zuid) bewijzen kunnen.
Prof. Diepenhorst valt nu in bovenge
noemd artikel de bewering van jhr. v.
Suclhtelen aan naar aanleiding van diens
brochure „Het eenige redmiddel. Eein
Europeesche statenbond". Ook de Heilige
Alliantie, met welke onze oudste anti
revolutionairen, met name Keuchenius zoo
dweepten, wordt in dit verband gecriti-
seerd.
Niet minder belangrijk is de reeks Oor
logsliteratuur, alsmede de rubrieken, han
delend over de zaken van kelk en maat
schappij.
Wie dit bij Ruys te Utrecht verschij
nend tijdschrift nog niet kent, knoope
zoo spoedig mogelijk de kennismaking
aan.
UAJIJFHOUT,
|unarkt D 118,
Beknopt overzicht van den toestand.
Wij kunnen de verleiding niet weer
staan, om nog eens terug te komen, op
de hevige gevechten bij Soissons, die niet
Zonder invloed zullen zijn op den gang
Van zaken in het centrum van het Weste
lijk front.
Twee Fransche leden van het Roode
Kruis, die kort geleden van het front
te Galais zijn aangekomen, wisten heel
wat mede te deelen van de heftige worste
ling, waarbij het voor de Franscihen zoo
kritiek werd. Men verwacht meer derge
lijke verwoede pogingen van Duitsclhe zij
de om eindelijk, na meer dan twee maan
den stijf tegen den vijand aangedrongen
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
te hebben 'gestaan, door te breken tot
eiken prijs.
Hst is vooral bij de dorpen Crouy en
Cuffies zeer heet toegegaan. Zelfs de am
bulances moesten voortdurend terugwij
ken, daar tenslotte niets meer gespaard
werd en van bedde zijden door de he-
vjge kruitdampen de Roode Kruis-vlag-
gen en teekens onmogelijk meer te onder
scheiden waren.
In den omtrek dier dorpen is het lanjdr
schap zeer heuvelachtig. Een dier heu
vels is nummer 132. Een weg, de Bethuner
weg, leidt daar langzaam stijgend, naar
toe. Het was vooral hier op dien weg,
dat de manschappen hij honderden vie
len onder het artillerievuur van de om
liggende 'hoogten. Cuffies en Crouy wer
den door de Franschen verdedigd. Van
beide plaatsen loopen Zuid-Westwaarts
wegen naar Soissons. Om beurten wer
den, onder verschrikkelijke verliezen dan
dit, dan dat gehucht, boerderij of heuvel
genomen. Het betrof hier Missy-sur-Aisne,
Monsel, St. Marguerite enz. Ten slotte
gaf de doorslag het bezwijken van een
brug bij Missy. Dit werd veroorzaakt door
de zeer hoog gestegen Aisne-rivier die
alles meesleurde. De Franschen, die daar
post hadden gevat, zagen Zich toen af
gesloten van de hoofdmacht. Een alge
meen terugtrekken werd in verband hier
mede noodzakelijk. Toen had eindelijik de
ambulance gelegenheid om tot het terrein
van den strijd door te dringen. De aan
blik was ontzettend. Hoog opgestapeld
lagen ditmaal de lijken en de gewonden
niet. Integendeel overal, waar men de
oevers van de rivier kan overzien, lagen
zij naast elkaar als gemaaid met een
reuzen-sikkel.
Uit Crouy gingen vele vluchtelingen
naar Parijs, en ook was het in de streek,
waarlangs de ambulancetrein ging, be
merkbaar dat een soort paniek onder de
bevolking der dorpen heersclhte, ontstaan
door de overdreven berichten, die den
terugtocht der Franschen vooruit gesneld
waren.
Soissons werd onmiddellijk door de
Duitsche artillerie aan de overzijde van
de rivier onder hevig vuur genometn.
Niets werd gespaard. De kathedraal werd
herhaaldelijk getroffen.
Na Soissoins is er niet veel van belang
meer gebeurd.
In het voorlaatste Fransche commu
niqué het laatste bevatte slechts het
oude stopwoord wordt nog melding
gemaakt van enkele vorderingen bij
Nieuwpoort en Lombaertsydo1) behaald,
doch tevens wordt er in gewaagd van
het bombardement van vijandelijke ver-
sterkingswerken ten Zuiden van St. Ge
orges, waaruit men zou kunnen opmaken,
dat de Duitschers hier niet zonder succes
trachten de verloren posities te herwinnen.
Uit Polen bereikte ons geen enkele bij
zonderheid, die stof tot beschouwingen
zou kunnen leveren.
Het barre wintergetij heeft beide par
tgen den oorlog verklaard en eerst als
het weder meer gunstig gezind is, zul
len Duitscher en Rus elkander gaan be
stoken.
Nu bleef het bij kleine 1 oopgravenscher
mutselingen.
In Galicië en -de Boekowina is wat
Levendiger actie, doch evenmin van hef
tig karakter.
De 'Russen schijnen hun opmarsch in
de Boekowina nog steeds te kunnen voort
zetten.
Ondanks d© „aanmerkelijke versterkin
gen", die de Turken beweren gekregen te
hebben, moeten zij bij Kara Oergan duch
tig klop gehad hebben.
'tGaat hun den Turken blijkbaar
niet erg voor den wind in den Kaukasus.
Nu moet men de Russische berichten
met de noodige reserves aanvaarden, dat
heeft de ervaring wel geleerd, doch zoo
veel is wel duidelijk, dat de Turk afgjedaan
heeft.
Gelijk ook Oostenrijk-Hongarije's glorie
volle dagen ten einde spoeden.
1De meeste bladen spellen dezen naam nog
verkeerd; 't is niet LombaejdtzfJde of Lombaerts-
zijde, doch I,o m baerts-y d e. Yde is een
Vlaamsch woord voor water. Laat men nu toch
dezen naam sens juist schrijven.
Red. „De Zeeuw".
Uit Zuid-Afrika.
In de „Volksstem" van 22 Dec. vonden
we uitvoerige en treffende bijzonderhe
den over de veroordeeling en den, dood
van commandant Fourie, die als „rebel"
een maand geleden is doodgeschoten. We
ontleenen aan de mededeelingen van dat
blad het volgende:
De krijgsraad bestond uit kolonel Tru-
ter, commandant der politie, majoor D.
van Velden en kolonel Dawson. Als „pro
voost-geweldige" (openbaar ministerie)
trad op majoor Sim, terwijl de aange
klaagden verdedigd werden door advocaat
Hees, dr. Gey van Pittius en procu
reur F. Klein.
Vrijdagmorgen en namiddag werden de
zittingen geheel in beslag genomen door
het getuigenverhoor, waaruit bleek onder
welke omstandigheden de Fourie's gevan
gen genomen waren. Zaterdagmorgen
kwam Commandant Jopie Fourie zelf aan
het woord.
„De groote donkere, figuur" aldus
dan de „Volksstem" van commandant
Fourie rijst van zijn stoel en met hoog
opgericht hoofd, volkomen zichzelf mees
ter, met gloed en overtuiging in zijn
stem, spreekt hij als volgt onder adem-
looze stilte van de talrijke aanwezigen in
't hof;
„Ik wil weergeven waarom ik op de
16e December 'n gewapende macht tegen
de britse troepen in 'tveld had. Ik ben
'n geboren Transvaler, geboren onder de
republikeinse vlag. In cle laatste oorlog
heb ik tegen de engelse Regering ge-
gevochten, totdat ik zwaar gewond in
't hospitaal werd gebracht. Terwijl ik ge
vangen was als "n gewonde heeft een
engelse offisier mij 'n blauwe wonde ge
stoten met 'n revolver. 'Dat heeft mij geen
lekker gevoel tegenover de engelse natie
doen vormen, maar mijn eigen gevoel
heb ik bedwongen, hopende dat de En
gelsen met ons zouden samenwerken om
'n voorspoedig Zuidafrika te kunnen vor
men. Deze toestand heeft enige jaren ge
duurd en mijn ondervinding is, dat Waar
de Engelsen een kans gekregen hebben
om de gevoelens van de Afrikaners zteer
te doen, daar is dat hun 'n plezier ge
weest. En God weet dat zij mij dikwels
in mijn hart gekrenkt hebben. En ik daag
enige Engelsman uit, wanneer hem over
komt, onder 'n andere natie te staan,
en wanneer zijn gevoelens in enig op
zicht worden gekrenkt, om te zeggen dat
ik 'n fout heb gemaakt.
Toen er 'n tijd geleden sprake was
van oorlog in Duits Zuidwest, was ik
een van die personen die er niet over
geraasd hebben, doch 07 toch tegen waren,
want ik kon niet inzien waarom onze
Regeering 'n oorlog zou verklaren tegen
Duitsland, dat ons nooit enig kwaad had
gedaan. Ik kon niet inzien waarom] onze
jonge Afrikaners zouden vechten om de
eer van Engeland op le houdenwanneer
wij nagaan van do Slachtorsnek-moord,
van de moord aan de Bloedrivier in Natal
en de moord op onze mensen te Pie-
tretief gepleegd door de kaffers onder
aanvoering van engelse offisieren, wan
neer ik denk aan de 30.000 vrouwen
en kinderen die vermoord zijn, zie ik
niet in waarom ik Engeland's eer zou
ophouden en daag ik enig1 man uit met
de vinger op mij te wijzen en te zeg
gen; je hebt 'n fout gemaakt.
Ik weet dat de Regering- mij beschouwt
als een rebel, en teleurgesteld is over
mij. Ook ik ben teleurgesteld over de
Regering, die ik daar heb gesteld en
waarvoor ik mijn bloed heb opgeofferd. Er
wordt gesproken van gelijke rechten. Ga
maar naar de gevangenis en krijlg 'n ge
wone kwitantie voor 'n pijp, en zie of
er 'n enkel woord Hollandsch op is.
Waar komen die gelijke rechten dan in?
Komdt. Fourie wil hier dit bewijsstuk
aan zijn verdediger ter hand stellen, maar
dez© zegt, dat hij dit niet mag aanvaar
den, maar dat 'taan 'tHof moet wor
den gegeven. Rustig keert Fourie zich om,
en overhandigt dit aan een der klerken.
Dan vervolgt hij met aij-n rustige, sym
pathieke stem
„10 Oktober laatstleden was ik naar 'n
concert in 't Opera-gebouw gegaan, gege
ven ter nagedachtenis aan onze geachte
president Kruger op zijn verjaardag. In-
plaats van muziek te horen en aanspra
ken over het leven Van President Kruger,
heb ik daar vuile scheldwoorden gehoord,
en terwijl door "n dominee 'n openings
gebed werd gedaan, is „Rule Britannia"
met stokken door onze kelen afgestoten
en werden de dames met rotte eieren op
het platform gegooid. Als dit britse ge
lijkheid is, dan wil ik daar niet onder
leven, dan is 't mij' 'n groter eer hier
te staan als prisonier dan als offisier
in het engelse leger."
Kommandant Fourie richt zich tans
hoger op en zegt met nadruk„Wat ik heb
gedaan ,deed ik met open ogen en uit
eigen vrije overtuiging. Ik ben zelfs van
daag nog overtuigd ervan, dat er nog
mensen genoeg in 'tveld zijn om Zuid
afrika te redden."
Dan wendt Fourie zich om, naar zijn
broer, die naast hem in 'n stoel zit,
en op hem wijzend zegt hij:
„"Wat mijn broer betreft, mijn invloed
heeft hem bewogen te doen wat hij heeft
gedaan, onder mijn orders en instrukties,
en 'ik zou 'tHof willen vragen in aan
merking te nemen dat hij' jong' is. Hij
is mijn jongste broer en hij geloofde in
mij. Als er vandaag van die Afrikaners
in het Hof zijn die hun hart moesten
uitspreken als ik dat vandaag moet en
zij zijn geen Godloochenaars, kunnen zij
geen andere Woorden gebruiken, dan ik
vandaag uitspreek. Ik kan niet vals wezen.
Ik heb 't nooit kunnen wezen in mijn
leven, en God zal me bewaren, dat ik
't ooit word. "Mijn daden hebben altijd
mijn hart gewezen.
Ik ben niet van plan het Hof om ge
nade te vragen. Genade van mijn God
die mij geleid heeft, was genoeg; maar
ik vraag de manschappen die onder mij
hebben gediend, genadig te behandelen.
Mijn invloed was sterk over hen."
Na dit te hebben gezegd, ging Komman
dant Fourie weder rustig zitten.
Den volgenden dag Zaterdagavond
19 December velde de krijgsraad von
nis en veroordeelde kapitein Josef Johan
nes Fourie en luitenant Johannes Petrus
Fourie tot den dood. Het vonnis werd
bekrachtigd en de straf van luitenant Fou
rie in- 5 jaar gevangenisstraf gecommu-
teerd. Denzelfden avond om 9 uur werd
dit den veroordeelde medegedeeld en de
terechtstelling van commandant Fourie op
Zondagmorgen 5 uur vastgesteld.
Over de laatste uren van commandant
Fourie deelt de „Volksstem" dau verder
bet volgende mede:
Naar wij vernemen, werd kapitein Fou
rie Zaterdagavond te negen uur in zijn
cel in 't Klaohtenkantoor mededeeling ge
daan van 't doodvonnis dat over herm
was uitgesproken. Die beambte met deze
kennisgeving heliast, trof den bekl. sla
pende aan. Hij werd wakker gemaakt en
hem werd toegevoegd: Josef Fourie, you
are to be shot to-morrow morning at
daybreak (Josef Foerie, ge zult morgen
tegen dagbreek worden doodgeschoten).
Hem werd gevraagd, of hij nog eeni
ge beschikkingen had te maken. Hij ver
zocht o.a. Ds. G. Neethling van El'offs-
dal te mogen zien.
Dr. Davis kwam- bij hem en vroeg
of hij 'n slaapmiddel wilde toedienen.
Fourie weigerde. Hij1 verklaarde zijn laat
ste uren te willen doorbrengen met zich
voor te bereiden tot den dood.
Te 9.30 kreeg Ds. Neethling bericht, dat
Kapt. Fourie hem dringend wilde spreken.
Daar gekomen, verklaarde Fourie ook Ds.
Bosman te willen zien. Ds. Bosman kwam
onmiddellik. Kapt. Fourie verzocht den
predikant zijn ouders te willen Lekend ma
ken met 't vonnis en hun te verzoeken
bij hem den nacht in gebed te willen door
worstelen. Het verzoek om zijn broeder,
die 'n sel' naast hem zat, Lij hem toe
te laten, werd toegestaan, aanvankelik
voor vijf minuten, later voor tien minu
ten en toen er 'n hogere beambte ver
scheen, werd deze tijd zelfs verlengd tot
drei kwartier.
Te twaalf uur wierd Komdt. Fourie in
gezelschap van Ds. Neethling per motor-
rijtuig naar de plaatselike tronk (gevan
genis) overgebracht, waar ook de andere
krijgsgevangenen zijn ondergebracht. Deze
tronk is gelegen aan 't grote pad van 't
hospitaal. De si pier daar, die zich zeer
menselik betoonde, vroeg of Komdt. Fou
rie nog iets wenste. Fourie vroeg 'n tafel
en papier, omdat hij wilde schrijven. Heel
den nacht beeft hij verder schrijvende, bid
dend© en pratende doorgebracht.
Gedurende den nacht praatte hij ook
met leen der ambtenaren en vertelde
hem o.a.:
„Nou moet ik sterven omdat ik trouw
ben gebleven aan datgene, waaronder ik
ben geboren en waarvoor ik altijd heb
gevochten. Geen genade wordt mij betoond,
hoewel1 ik toevalligerwijze de jongen was,
was, die ondier de witte vlag' uitging om
de overgave van Dr. Jameson te aan
vaarden, en nu is hij Sir Starr Jameson,
terwijl ik word doodgeschoten."
Tegen vijf uur hoorden Kom. Fourie
en Ds. Neethling buiten de seL 'n geraas.
Fourie zeide: Nou is hullie daar. Maar
't Meek niet ze te zijn. Te kwart over
vijf eerst klonken orders buiten. Beiden
begrepen dat 't uur der terechtstelling
was aangebroken. Jozef Fourie stond op
mij moed. Het is wel' met mij, help mij
en bad: „O God, geef mij kracht, geef
tot 't mnde toe," en rustig wachtte hij
af. Toen trad do baljuw de sel binnen.
Hij vroeg of Kom. Fourie enige beschik
kingen had te maken. Fourie verzocht
zijn lijk to willen overgeven aan zijn fa
milie, zodat hem 'n behoorliko begra
fenis kon worden verstrekt. De ambtenaar
wees erop dat 't doodvonnis onder de
krijgswet werd voltrokken, maar hij beloof
de toch zoveel mogelik te zullen zorgen
dat aan zijn verzoek werd voldaan.
Dr. Clarke, de tronk-geneesheer, wei
gerde hij' enige medicijn. Alleen, zeide hij,
zich tot Ds. Neethling kerende: „Hul'moet
mij- toch niet in mijn gezicht skiet nie,
ik het 'n groot afrikanjer hart: daar is
plek genoeg om mij1 te skiet."
Ds. Neethling verklaarde, toen 't tijd
werd om uit fe gaan, dat hg' in. de sell
zou blijven bidden voor Fourie, maar da
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
ƒ1.25
„0.05
Prijs der Advertentiën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1.t
iedere regel meer 10 ct.
kommandant draaide zich om, keek ham
aan en zeide: „Ou vriend, jij is bij mgj
geve es tot die laatste, sie mij nou ook
af, dit sal mij tot troost wees."
Ds. Neethling antwoordde: Zeker wil
ik dat doen, Fourie. En beiden stapten
naast elkaar de sel uit. Toen zij aan 't
achterdeel van de tronk kwamen, waar
't vonnis zou worden voltrokken, drukte
Fourie den predikant de hand en zeide
alleen: Tot weerziens. Dan ging hij op
den stoel zitten, bond zich den blinddoek
voor de ogen en zong mek'vaste stern:
„Als wij de doodsvallei betreen,
laat ons elk aardse vriend alleen."
Maar Hij1, de beste vriend in nood,
verzelt ons over graf en dood.
Bij de laatste woorden vielen de scho
ten en Fourie was niet meer.
Geen ogenblik heeft hij vrees of zich
wankelmoedig betoond. Alleen wanneer
hij van zijn familie sprak of van zijn land
en volk, kwamen de tranen hem in de
ogen. Hij: is onverschrokken, met volko
men vertrouwen op God gestorven.
Zijn familie, die hem in deni namiddag
had bezocht, heeft hij, nadat hem 't dood
vonnis was bekend gesteld, niet meer
gezien, maar hij heeft allen met vaste
hand geschreven, ook zijh vrienden, ook
zijn volk.
Een poging om voor Fourie gratie te
verkrijgen, mislukte. Er was een depu
tatie gevormd om een petitie aan den
Minister van Verdediging te overhandigen,
welke deputatie bestond uit Dr. D. F.
Malan, die de woordvoerder zou zijd,
Ds. H. S. Bosman, Ds. C. Neethling, Jan
(Generaal) Joubert, Dr. A. E. Gruenbergeg
en Dr. Gey van Pittius; maaP ze slaagde!
er niet in, om generaal' Smuts te spre
ken. te krijgen. Zoo treft dan de volle
verantwoordelijkheid voor deze executie
het huidige Botha-regime. De Afrikaners
zullen het nooit vergeten, en de historie,
der Unie zal er vonnis over strijken.
„Standaard."
De toestand in Leuven.
Uit Leuven wordt aan „De Tijd" ge
meld
Bijzondere maatregelen zijn hier door
do Duitsche militairen genomen. Verschil
lende planken noodwoningen, die ontruimd
zijn, werden tot hospitaal ingericht. Er
worden hier, naar mij door een officieel©
gemeentelijke autoriteit verzekerd wordt,
ruim 200 zwaar gewonde officieren en
onderofficieren verpleegd.
Daaronder zijn 16 Fransche luitenants en,
1 kapitein.
Het troepentransport, dat de laatste
week van en naar het Westen (plaats had,
duidt er op, dat de Puitsche opperbe
velhebber zeer bijzondere besluiten heeft
genomen. Men schat het aantal manschap
pen, dat hier verblijf houdt, op 10.000.
Het zijn troepen van de reserve.
Vrijdagmorgen kwamen hier vier treinen
door uit Hoey. Ze vervoerden naanschat-
ting 15.000 20.000 soldaten, die des
middags naar het Zuidwesten werden door
gevoerd. Vrijdagavond kwamen hier uit
het Zuidwesten 1800 gevangen Franschen
aan en eenige kanonnen en andere oor
logsbuit. De treinen stonden onder strenge
bewaking. De gevangenen hebben hier
don nacht doorgebracht en moesten in de
spoorwegwagons blijven. Iedere gevangene
kreeg eerst een keteltje heete soep, waarin]
een goed stuk vleesch. De Fransche sol
daten betoonden zich kalm en tevreden
over de behandeling. Drie Engelsche ge
vangenen, die hier Donderdagnacht uit
de stedelijke gevangenis ontsnapten, zijn,
naar ik verneem, bij Tildonck doodge
schoten. r
De werkloosheid is in de omgeving van
Leuven zeer groot. Vandaar is de ellende
den laatsten tijd aanmerkelijk toegenomen.
Van het Duitsche bestuur hebben wijl
weinig last. De laatste requisitie werd
gedaan den 3den Januari, toen 500tl'li ter
wijin moest geleverd worden. Er worden
weer eenige markten gehouden, waarop
de boeren hun waren te koop bieden. Van
de gemaakte prijken moet 10 percent ge
stort worden in hét Duitsche fonds tot
ondersteuning van noodlijdende burgers.
Zoo heet een fonds, dat in Deceimibeia
hier werd opgericht en waaruit arme
burgers zouden gesteund worden. Er is
intusschen nog door geen enkele huis
moeder eenige steun ontvangen. Op de
markt zijn de prijzen zeer hoog. Boter kost
frs. 4,10 per K.G.
In de omliggende dorpen kan men even
eens tevreden zijn. De uitputting heeft
daar ook opgehouden, maar wijf geen steun
komt opdagen, is er de nood toch groot.
Uit Antwerpen en,uit Holland komen hier
soms ladingen levensmiddelen aan, die
echter nauwelijks voor drie dagen toerei
kend zijn. Op bevel van den, .provincialen
gouverneur wordt nog alleen door eenige
door de gemeente aan te wijzen! bakkers,
gebakken.
