ailing
echt
No. 57
Zaterdag 5 December 1914
39e «laargang
i d
aarzen,
en
rkens
ezin,
chf
knecht,
oodigd,
astbode,
Da Groote Oorlog.
S
aapherder
stbode
Uit de Pers.
'W#
bij
Aagtekerke.
SSELAAR,
"S rekening
n haar zesde
en een af-
UINOOGE
CYSOUW
ersweg V 96
psk erk e.
S,
E Sz., Dom-
kpaard en
uien,
telande.
DEJAGER
ijk.
kend gezin,
AN DUKE
(Bijleveld-
G, gediplo-
npolder.
bert Petrus-
oskerke (W.)
oskerke.
e
erlinde,
oskerke (W.)
ei
eersche Weg.
kan,
Ri tth em.
1 o e ti n g e
id der tegen-
jelijk
ïei
ULENBROEK,
ATTHIJSSE,
aan te melden
■kerkscheweg.
boerenstand.
3 Middelburg.
Uitgave van
de Naarnl. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN ÜE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan La Cointra Goes.
Generale Synode te 's-Gravenhage 1914.
Phonografische en Kinomatq-
grafische opnamen.
Prof. dr. van Gel deren en
pi- o fd r. Grosheide. Op de oud-
strijders Ivuyper, Rutgers, Bavinck, Lin
deboom volgen aan de professorentafel
de jonge hoogleeraren van Gelderen en
Grosheide van de Vrije Universiteit.
Den een het wandelende Oude Testa
ment, en den ander het wandelende Nieu
we Testament te: noemen, zou te ver
gaan, maar Oudtestamenticus is de een
en Nieuwtestamenticus de ander.
En ze zijn het met hart en ziel. Men
kan ze zoo in het voorbijgaan onder
het uitdoen Van een jas of het opzetten
van een hoed hooren praten over hun
studievak en hun methode van onder
zoek, met een ijver, die veel doet ver
wachten. En ik weet niet meer welke
qnaestie er op de Synode behandeld
werd, maar jk geloof, dat onze Oud
testamenticus onderwijl heerlijk Verdiept
zat in $en werk over Opgravingen of
zoo.
Tja, 'tis ook wat te zeggen, als daar
onzerzijds op de Oud- en Nieuwtesta
mentische studievelden van den tegen-
woordigen tijd nauwelijks eenige arbeid
verricht is, dan ook zijn krachten nog
te moeten geven voor allerlei splinte-
rige kerkrechtelijke quaestiën.
Van karakter is de Oudtestamenticus
meer Nieuwtestamentisch, en de Nieuw
testamenticus meer Oudtestamentisch.
De Oudtestamenticus is, dunkt mij, een
Johannesfigunr, zacht, stil en liefdevol.
De Nieuwtestamenticus is eenigszins
een ijveraar als Elia.
De Oudtestamenticus vóór vermeerde
ring van onze Nieuwtestamentische Ge
zangen, de Nieuwtestamenticus vurig te
gen.
De Oudtestamenticus is heelemaa! A
èn heelemaal B.
De Nieuwtestamenticus is heelemaal B
en ook A.
Prof. dr. Ridderbos. De voor
zichtigheid in persoon. Beweegt zich in
zijn denken en spreken langs een fijn
getrokken, zuiverrechte lijn, en wil daar
van niet afwijken, en niet geacht wor
den afgeweken te zijn.
Kan men indrukken weergeven door
lijnen, zoo moet het hier zijn, een rechte
lijn zonder meer.
En toch hebben weinigen zulke zigzag-
bewegingen in hun leven gemaakt als hij.
Als catechisant zat Ridderbas aan de
voeten yan Gamaliël, onzen welbeken
den dominé (later toen hij een lintje
kreeg óók Ridder-) Bos te Bednm.
Toen wierp een golf van de levenszee
hem. op de kusten van de Vrije Univer
siteit en werd hij leerling van onzen
encyclopaedist Kuyper.
Daarna wierp een andere golf hem van
Amsterdam over Oosberend en Meppel
op Kampen, waar hij als hoogleeraar van
de School der Kerken zijn encyclopae--
dische inzichten en universitaire opvattin
gen bij gelegenheid in een Schooldag en
zeker ook wel bij andere gelegenheden
al spoedig te verdedigen had tegen andere
inzichten en opvattingen, wat hij trou
wens deed op uitnemende wijze.
Dezelfde golf bracht hem ook van zijn
dogmatische voorstudiën over op geheel
ander terrein, n.l. op het terrein van
de Oud-Testamentische studiën.
Nu, bij al die wisselvalligheden houdt
hij de lijn vast.
Zijn leven is een rechte, zijn lot is
een zigzag-lijn.
Prof. dr. Hoekstra. Van prof.
Hoekstra vind ik in mijn camera, dat
hij de zaak van het Doctoraat voor de
Theologische School ter Synode op keu
rige wijze heeft verdedigd.
Intusschen heeft moeten ervaren, dat
het kwaad kersen eten is met groote
mannen, als Kuyper en Rutgers, en dat
het op zichzelf nog o zoo weinig zegt,
wanneer men met die heeren aan de
zelfde tafel en op een gelijke zetel zit.
Gelukkig voor hem, dat hij philosoof is,
en werk maakt van psychologische stu
diën vooral op het gebied van de re
ligie. Hij weet natuurlijk, dat er een psy
chologie de la foule is, gen zielkunde
van de menigte, en misschien schrijft hij
zelf later wel eens een psychologie de
T assemblée générale des églises iréfor-
mées, een zielkunde van een Gereformeer
de Synode, te meer omdat de kerkelijke
grootheden hem blijkbaar niet overtuigd
hebben.
Philosofie geeft hij, en tegelijk Prac-
tische vakken. Welk een combinatie! En
toch gelukkig.
Gelukkig een philosoof, die pra.ctisch,
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG»
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. postf 1.25
Losse nummers0.05
Prijs der Advertentiên
15 regels f 0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels fl.
iedere regel meer 10 ct.
en een practicus die ook philosofisoh kan
zijn.
Prof. d i'. S i 11 e v i s Smit. Met
de professoren van Gelderen, Grosheide,
Ridderbos tot onze jongere garde van
hooggeleerden behoorende, en evenals bei
de laatstgenoemden voor het eerst, als
hoogleeraar-adviseur op de Synode aan
wezig.
Als hoogleeraar de jongste van de jon
gen, naar zijn leeftijd de oudste van hen,
in zijn voorkomen weinig minder jeug
dig, dan zij, en dat zegt wat, dunikt
mij, voor een, die jaren lang in het druk
ke Rotterdam heeft gewerkt.
Vriendelijke verschijning, heelemaal
geen houwdegen of snorrebaard.
Van afkomst Christelijk Gereformeerd,
evenals Bavinck en van Gelderen, en met
hen in de Theologische faculteit een even
wicht vormende tegenover de drie, die
van afkomst „doleerend" zijn n.l. H. H.
Kuyper, Geesink en Grosheide.
Heerlijk spel der historie, vol humor
en wijze Lessen
Prof. di'. Geesink. Kon niet
komen. Ledige zetel. Onlustgevoel, even
wel misschien meer bij ons, dan bij hem.
P r o f. d r. H o n i g. Zou zoo mogelijk
komen. Is niet gekomen. Heeft qnaestie
doctoraat niet mee kunnen belichten.'
Zou interessant geweest zijn.
S. Huismans.
(„Friesch Kerkblad".)
MAGOR-MISSABIB.
(Schrik van rondom.)
Jer. ,20: 3.
Vrede, vrede! Zoo riepen de volkren.
Vorsten en staatslieden kwamen bijeen,
Om over vrede, vrede te spreken,
Maar ach, zij1 richlten slechts 't oog naar
«- beneên.
't Vredesgebouw, majesteitlijk verrezen,
Zag slechts, hoe 't woeden der oorlogen
kloin,
Staart nu van verre op verderf en ver
woesting.
Magor-missabibSchrik Van rondom!
Even rechtvaardig als vreeslijk, o God,
Zijn Uw geriohten, gezonden op aard.
Lang zjjt Ge, o Koning des vredes, be
spot.
Pest in het Oosten en bloed in het Westen;
Aardbeving, ziekten en honger alom;
Duizenden vluchten, vol droefheid en
vreeze.
Magor-missabibI Schrik Van rondom!
Kent gij1, o mensoh, uw schuld en uw
zonden?
Hebt gij in den spiegel der heilige Wiet
Ooit, bij het licht, door Gods Geest ont
stoken,
Op haar ontelbare veelheid gelet?
O, dan heeft angstig het hart u geslagen
En, waar vertwijfling uw ziele beklom,
Hebt gij gesidderd als 't hert, dat ge
jaagd wordt.
Magor-missabib! Schrik van rondom!
Maar, die zóó vreest, komt zeker tot Jezus,
Die beide Zijn armen houdt uitgestrekt
Tot 'zondaars. Voor idien heeft Hij geleden,
Is Hij gestorven en weer opgewekt.
Die ontvangt vrijspraak van alle Zijn zon
den;
In stede Van duisternis licht alom!
Vreugde voor droefheid en sieraad voor
assche;
Vrede -in plaats van schrik van
rondomi.
Die zal bij 't barnen v*an de gevaren
Nimmer versaagd zijn, want God geeft hem
moed,
Maakt hem getrouw aan zijn Hoofd en
Heere,
Die hem Verwierf voor den prijs van Zijn
bloed.
Zulk een verloste zal altijd ervaren
Hulp yan den machtigsten strijderendrom,
Hulp Van den Heerscher, van hemel en
aarde,
Hulp Van Gods englen, hulp van rondom.
A. BONS.
(„N. HaagSc-he Courant".)
Geknopt overzicht van- den toestand.
Op het Oostelijk front der Franschen,
in Elzas en Vogezen valt een vernieuwde
actie te constateerien.
Het begon met de bezetting van Thann
door de Duitsehers.
Volgens de laatste zou bijna heel de
laatste strook Duitsch grondgebied, die
de Franschen nog in de Sundgau bezet
ten, thans ontruimd zijn.
Het Fransche bericht van Donderdag
avond geeft lechter van het verdere ver
loop der gebeurtenissen een andere voor
stelling, waaruit blijkt, dat de Fransche
troepen veel succes hadden.
Dit behoeft echter nog niet in tegen
spraak te zijn met het bericht omtrent
de bezetting van Thann door de Duit
sehers.
De Fransche Legatie in den Haag gaf
den volgenden vorm aan 'iet communiqué,
waarvan wij gisteren reeds een en ander
meldden
„In België valt 'een vrij levendig onder
houden beschieting te vermelden tegen
Nieuwpoort, tegen Lampernisse ten Wes
ten van Dixmuiden en ten Zuiden van
Yperen.
Aan de Aisne, in de streek van Craonne
en van Reims, ging de dag kalm voorbij.
De beschieting van Reims heeft sedert
1 December 's avonds opgehouden.
In Argönne hebben wij- vrij hevige aan
vallen te verduren. De vijand heeft het
vooruitstekend noordwestelijk gedeelte van
het bosch van Grurie in de lucht laten
vliegen.
Op den rechteroever van den Moezel1
hebben Avij; Les Menils bezet, op 4 K.M.
ten N.-O. van Pont a Mousson.
In de Vogezen hebben onze troepen op
schitterende wijke Tête de Faux (ten Zui
den van het dorp Bonhomm©Diedels-
hausen) genomen, hetAvtelk een belangrijk
punt vormt dat den heuvelkam aan de
grens beheerscht en den Duitsehers tot
waarnemingspost diende.
Terwijl wij voortdurend in den Elzas
vordering maken, hebben wij het station
van Burnhaupt bezet en ons ingericht
op de lijn AspachPont d' AspachBurn
haupt, ten Zuid-Oosten van Thann."
Het doel van het Fransche offensief,
wanneer tenminste de Franschen het eerst
tot den aanval1 hier zijn overgegaan, zal
wel geen 'andere wezen, dan de dreigende
Duitsche linie zoo vei mogelijk van de
fortenreeksen te dringen en den Duit
sehers alle gelegenheid tg ontnemen hun
zwaar geschut tegenover die vestingen
in stelling te brengen.
Van het Oostelijk terrein vernemen we
niet veel1 meer dan gisteren, en van die
Turksche operaties .al evenmin.
De EngelscShe 'bladen waren en blijven
omtrent het verloop van den strijd, diel
zich volgens een correspondent van de
„Daily Telegraph", vooral samentrekken
moet, over het bezit van den spoorweg
KalischStrykowLowitsch, buitenge
woon optimistisch, ten gunste der Russen
natuurlijk. Een „leader" in de jongste)
„Times" begint volgens de „Msb." aldus:
„Er zijn betrouwbare aamvijzingen, dat
ide zeer uitgestrekte en verwarde strijd
in Polen steeds zich ontwikkelt ten gunste
van onze Russische bondgenooten en wij
zouden geneigd zijn te zeggen, dat de
laatste Duitsche inval in Polen spoedig
tot een eind komen zal.
De schrijver van het artikel steunt zijn
optimisme vooral op de naar Krakau
triomfantelijk oprukkende Russen, wier
aantal en sterkte in het minst niet ver
minderd werd ter wille van het afslaan
der omsingelingspoging door v'on Hinden
burg hiji Lodz gedaan. En mocht v'on Hin
denburg nog eens „zijn meteorische ver
schijning maken", 'Zooals de schrijver zegt,
dan is besloten hem eerder te laten ko
men, dan de beweging tegen Krakau op te
géven.
Maar ook hij Lodz moeten de Russen,
Volg'ens den „Times"-man, belangrijke
voordeelen behaald hebben, in het be
zetten van! de stations Sgersh en Strykow
van den Lodz-Warschau-spoorweg. Naar
zijn inzichten is het plan van v. Hinden
burg dan ook tóatal mislukt en heeft
zijn benoeming tot veldmaarschalk geen
ander doel dan de publieke opinie in
Duitsohland op een dwaalspoor te brengen.
„Wanneer hij', 'zoo merkt de schrijver sar
castisch op, tot veldmaarschalk bevorderd
is, omdat hij een nederlaag! geleden heeft,
dan jzijn wij benieuwd, wat hij worden zal,
als 'hij' overwinnen zou."
De feiten verklaren ons intusschen dit
optimisme niet. Tenminste wanneer *wij'
omtrent de feiten goed ingelicht zijn.
De tAvijfel komt wel eens boven, wan
neer men de communiqué's naast elkaar
legt of de beschouwingen, die de dag
bladschrijvers van de verschillende naties
hun lezers voorzetten.
'tls merkwaardig te zien hoe verschil
lend de opvattingen meestal zijn en hoe
tegenstrijdig de c.onclusiën.
Die, of liever een Duitsche opvatting
b.v. is deze:
Het Russische plan, oin met een ge
weldige macht op te rukken naar de
Duitsch-Oostenrijksche grens, is verijdeld.
Er (zweeft een ongelukkig gesternte oVer
de Russische operatieplannen, die daar
door geworden zijn tot een serie van
mislukkingen. Voor de moderne oorlogvoe
ring is een voor de mobilisatie uifg'e-
wérkt plan van aanval een noodzake
lijkheid. Vroeger kon dat plan alleen be
staan in de gedachten Van den veldheer.
Maar de nieuwe tijd eischt een .voor de
operaties der reusachtige legers tot in de
bijzonderheden uitgewerkt plan; al moet
bij de uitvoering-Van de oorspronkelijke gfe-
dacJite reeds rekening gehouden AVorden
met de veranderde omstandigheden.
Zulk een plan nu heelt Rusland niet
gehad, of tenminste niet gevolgd.
De Duitsche schrijver wijst er dan op
hoe de Russen eerst even Oostenrijk wil
den nemen, zich later bezonnen én tegen
West- en Oost-Pruisen optrokken.
Opnieuw wierp Rusland zijn leger te
gen Oostenrijk-Hongarije, waardoor von
Hindenburg in staat was zijn tocht naar
Warschau te ondernemen.
Zoo heeft de tact Van dezen veld
heer steeds Veel goeds gewerkt.
En de Russen zijn met dat ,al' gedurig
aan het verzwakken.
Zoolang de Turken niet meer bijzonder
heden gelieven te geven over hun „schit
terend succes" in het dal van de Tsjo-
roeh (Kaukasus), kunnen we er gevoege
lijk over ZAvijgen.
't Is niet te zeggen, hoever ze gevor
derd zijin op den weg naar Batoem,
Avant dit is wel' het doel.
Over "den opstand in Zuid-Afrika zullen
AAdj' Voorloopig' wel uitgepraat z;ijn. Zooals
gezegd, met de gevangenneming van de
Wet, heeft de kwestie een ander aan
zien gekregen en wellicht kan men zeg
gen, dat de „opstand" v o o r 1 o o p i g! ge
broken is.
Uit de Ned. knippen we het volgende
over onzen ouden vriend de Wet:
Men heeft de Wet's optreden rebellie
genoemd. Naar men weet grondde het
verzet van Reyers en de Wiet zich op
de oVerweging', dat bij den vrede van
Vereeniging AVas bepaald, dat de troepen
der Unie niet tegen een buitenlandsohen
vijand zouden worden gebruikt. In dat
geval zou Botha, en niet De Wet zich
aan de overeenkomst vergrepen hebben
en dan zon men niet kunnen spreken
Aran rebellie, tenzij aan den anderen
kant. Maar hoe dit zij, deze scheuring
in het Hollandsch-Afrikaansche Volk doet
ons leed, e,n niet minder nu zij voor
't oog schijnt gedicht te Avorden door het
feit van De Wet's gevangenneming, waar
over Engeland juichen zal.
Of 'Botba en zijne vrienden 't ook zullen
doen Wij' betwijfelen het. Want wat moe
ten zij' nu met hem beginnen? Zullen
zij hem wegens hoogverraad terechtstel
len? Dat, vreezén Avij, zou in Hollandsoh-
Zuid-Afrika, het sein wezen voor een nieu-
AVen, minder gemakkelijk te bedwingen op
stand idan deze mislukte operatie Van Bey
ers en De Wet. En een man om in
de gevangenis te Zetten is hij ook niet.
Wat De Wet zelf aangaat, de N. Rott.
Ct. getuigde van hem: Hij' is een vroom
man. De Wet zal weten te berusten, en
Verlaten van zij'n vrienden zal hij' zijin
troost weten te Vinden bij' dien Eenen
Vriend die nimmer de Zijnen Verlaat, ook
al zou de heele wereld hem Aderlaten.
En wat er ook geschieddede Hollan
ders Zullen den naam van dezen held in
eere houden, als ware nooit dit smadelijk
gebeuren over dezen naam gekomen.
Een dappere reus.
In het hospitaal te Verdun, waar hij
langzaam aan van zijn zeer ernstige won
den herstelt, bevindt zich de Fransche ser
geant Maginot, .voormalig onderstaatsse
cretaris en ^afgevaardigde voor Bar-Le-Duc.
Hij is ,een van de langste mannen in het
Fransche leger boven de 6 v'oét 6 duim
en heeft onlangs de militaire medaille
voor betoonden moed gekregen.
Maginot, die het Lotharingsche gebied
geheel kent, voerde bevel over een afdee
ling van vrijwillige verkenners. Toen hij
een bosch verkende, aan het hoofd van
nog geen twintig man, werd hij uit een
hinderlaag aangevallen door een buiten
post van Duitsche infanterie, die het vuur
opende en vier verkenners doodde. Ser
geant Maginot, die een uitmuntend schut
ter is, (trachtte den aftocht van zijn man
schappen te dekken. Toen de Duitsehers
oprukten schoot ,hij, en trof er twee.'
Onmiddellijk daarop werd hij zelf door
een kogel geraakt, die zijn dijbeen ver
brijzelde. Hij yiel, maar stond weer op,
loste de drie of vier schoten die hij
nog over Jiad en wist ondér een ha
gel van kogels nog ©en 45 M. terug te
trekken. Daar werd hij opnieuw door een
kogel getroffen, nu in de knie van het
andere been. Toch strompelde hij nog
voort en bereikte eindelijk een heuvel,
AvaarachteT de jjverievenden van de klei
ne afdeeling gen schuilplaats hadden ge
zocht.
Het was .toen acht uur 's morgens en
den géheelen dag stelden de Duitsehers
vergeefsche pogingen in 't werk om de
Franschen te omsingélen. Eenige malen
kwamen zij op een afstand van 30 of 40
M., maar moesten steeds weer met ver
liezen terugtrekken.
Maginot en fijn manschappen hielden
het uit totdat de duisternis viel en zij
naar de Fransche linies konden kruipen.
Twee mannen probeerden den gewondeij
sergeant te dragen, door hun geweren
als draagbaar te gebruiken, maar, zijnl
reusachtig lichaam was te zwaar voor!
hen en ;ten slotte moesten zij hem aan
zijn handen voortsleepen. Ondanks de pij
nen, ,die hij verduurde, bleef Maginot bij
zijn beAvustzijn, en toen er hulp kwam
en de Duitsehers nogmaals tot de ach
tervolging ^overgingen, bleef hij zijn be
velen geven.
Van /de kleine afdeeling van achttien
man .waren er vijf gedood en zeven ge
wond. De Duitsehers maakten niet een
van hen krijgsgevangen. Het bovenstaande
werd aan een berichtgever van de „Daily,
News" verhaald door een sergeant, die
bij de afdeeling behoorde. (Vad.)
Koelbloedig en vermetel.
Korporaal Philip, van het 24e regiment
koloniale infanterie, heeft de militaire me-
dalje gekregen, omdat hij, onder een hevig
gteweervuur, een gekwetsten officier uit
de vuurlinie heeft weggehaald en omdat
hij, op patrouille zijnde, een vijandelijke
troep, die sterker in aantal was, op dé
vlucht heeft gejaagd, waardoor een loop-
graaf in handen der Franschen viel. Rhi-
lip werd herhaaldelijk gewond, liet zich
eerst .vier en twintig uur later verbinden
en weigerde uit de gelederen weg te gaan.
Later Werd hij zwaar gekwetst.
Philip had van zijn kolonel hevel ont
vangen 's nachts met 25 man een ver
kenningstocht te gaan doen naar den top
van een heuvel, waar Duitsche soldaten
een loopgraaf aan het delven waren. Hij
moest probeeren er tot aan het aanbreken
van den dag te blijven en uit zijin oogen
zien. Toen Philip met zijn mannen den
heuveltop genaderd was, zag' hij de Duit
sche soldaten graven en een schildwacht
liep een eind verder heen en Aveer. Phi
lip verborg zijn manschappen in een
boschje en drukte hen op het hart Zich
niet te beweg'en en geen geluid te gfevlen,
AVat er ook gebeuren mocht. Met één ka
meraad slechts verdween Philip in de
duisternis. Toen zij den schildwacht na
derden beval hij .ziijn maat linksaf te gaan,
zich te Verheugen en dan eenig leven te
maken. Zoo gebeurde. „Werda!" riep de
Duitscher, en keerde zich naar den kant,
waar het geluid vandaan kwam'. Dat had
Philip, !die Zicili rechts h'ad verbolgen, ver
wacht. Hij wierp zich op den Duitscher
en stiet hem tweemaal de bajonet in de
borst, lie man slaakte geen kreet en de
op 20 meter afstands gravende Duit
sche soldaten hadden niets gemerkt. Phi
lip neemt nu de plaats in van den
schildwacht, wiens mantel hij aantrekt.
Ook zet hij den Duitsoheh helm op en
neemt het Duitsche geweer in handen.
Zoo stapt hij heen en weer, ai en toe
het lijk van den Duitscher een eindje
Aveg rollend, opdat de Duitsche soldaten
het niet zien zullen. Weldra is de loop
graaf gereed en de Duitsche soldaten kee-
ren naar de troep terug, niet zonder eerst
een amicialen groet aan den schildwacht
toegeroepen te hebben, die echter niet
antwoordt. Als ze vertrokken zijn holt
Philip naar zijn manschappen terug! en
neemt met hen bezit van de loopgraaf.
Maar bij' het krieken van den dag komt
er een' compagnie Beieren argeloos aange-
loopen om Zich in de loopgraaf te plaatsen.
Toen zie op niet meer dan enkele passen
afstands waren, openden Philip en de
zijnen een meedoogenloos vuur op hen.
Een groot aantal sneuvelt terstond en
als de overigen een aanval op de loop
graaf willen doen, worden ook zij. yoor
het meerendeel AVeggemaaid. D,e Beieren
nemen vervolgens de vlucht op 18 na,
die zich overgeven. Inmiddels heeft het
24ste regiment Fransche koloniale troepen
het schieten gehoord. Het komt 'aange
stormd, de kolonel voorop. Philip loopt
hem tegemoet. Kolonel, zegt hij, mag: ik
het genoegen hebben! u deze loopgraaf aan
te bieden ;het is de loopgraaf op den top.
U kunt zich van hier af, beter dan ik,
rekenschap geven van de stelling der
Duitsehers.
Verhaal van een Elzasser.
Een Fransch officier publiceert een Ver
slag van een onderhoud met een Elzas
ser, die tegen zijin Avil bij' het Duitsche
leger AVerd ingelijfd, doch na veel ge
varen er in slaagde, de Fransche linie's
te 'bereiken en zich daar gevangen te laten
nemen
In een kleine dorpsherberg deed de El
zasser zijn verhaal en de Fransche offi
cier moest zijn soldaten, die met groote