$9e Jaargang
Woensdag 3 December 1914
,\o. 54
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN aE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIR NI A F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre - Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementspriis
Per 3 maanden fr. p. post1.25
Losse nummers0.05
Prijs der Advertentiën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1.
iedere regel meer 10 ct.
e
Nationaal gaat voor internationaal.
De leiders der S. D. A. P. ten onzent
hebben veel werks om dit aan hunne
disscntieerende (in meening afwijkende)
volgelingen duidelijk te maken. Het on
derstaande woord van den Duitschen so-
cialistischen Rijksdagafgevaardigde Wolf
gang Heine in de „Vossische Zeitung"
strekke dezen leiders (lijders?) die zich
afsloven moeten om te bewijzen, dat 2
maal 2 vier is, tot aanmoediging bij dit
onbegonnen werk.
Heine toch schrijft
„In den binnenlandschen strijd, waar
iedereen steeds het liefst en het hardst
op dengene loslaat, die hem eigenlijk het
naaste is, gaat het gevoel van natio
nale eendracht licht verloren. Vooral in
Duitschland was het onder de inwerking
Van politieke vervolgingen sterk Ver
zwakt, maar het ongehoorde gevaar, dat
ons Duitschers bedreigt, heeft, dat leven
weder opgewekt en het eensklaps aljen
duidelijk gemaakt, dat in de eerste plaats
het economische, politieke en geestelijke
bestaan van ons volk moet beveiligd
worden en dat eerst daarna de vraag
aan de orde komt, volgens welk© grond
beginselen de staat moet leven".
De Qroote Oorlog.
Beknopt overzicht van den toestand.
Voorloopig remise.
Men had niet kunnen denken, dat de
groote worsteling aan het Oostelijk front
op remise zou uitloopen. En toch is die
toestand thans ingetreden, dat beide par
tijen nog even ver van het doel verwij
derd zijn, ondanks de heftigheid, waar
mede de krijjg' de laatste dagen gevoerd is.
De poging van de Duitschers en de
Oostenrijkers, om de Russen ten Z. van
de W.eichsel te verslaan, is door het in
grijpen van nieuwe Russische legers mis
lukt. Doch evenmin is het den Russen
gelukt op hun beurt de Duitschers te ver
nietigen of den weg af te snijden.
De „strijd is opnieuw begonnen. Mis
schien vallen straks Napoleontische over
winningen te boeken, doch we mogen vrije
lijk aannemen, dat ze tot dusver alleen
bi de verbeelding van den Russiscihen
generalen staf bestaan 'hebben.
Van het Westelijk front geen nieuws
van belang.
Van het Belgische front.
Aan een brief, welken een Belgisch sol
daat aan zijn familie in Nederland schreef
ontleenen wij het volgende
Eindelijk een beetje rust. Sinds acht
dagen ben ik met de rest van mijn com
pagnie uit de loopgraven teruggekeerd, 't
Werd tijd, want men is er waarlijk niet
voor zijn pleizier. Den g;eheelen dag' en
drie kwart van den nacht onder het vuur
van een bende razende Duitschers, die
het er op aanleggen om het laatste beetje
leven in u uit te dooven met hun geschut
waarmede zij uitstekend schieten. Een kou
de rilling doorloopt je, als er naast en
boven en voor en achter voortdurend van
die bommen uit elkaar spatten. En als
de artillerie even zwijgt, vortoonen zich
de pikkelhauben met hun bajonetten.
Nu lachen we er mee, maar toen we
er in zaten was het wat anders. Slapen
deden we even weinig als eten. Natte
Voeten hadden we altijd. Mijn schoenen
moest ik met riemen bijeenhouden.
Ge begrijpt wel dat het eten niet veel
bijzonders is: scheepsbeschuit met nu en
dan een beetje geconserveerd vleesch. En
gewoonlijk kon men het ons niet brengen,
zoodat er meermalen 36 uren 'tussohen
twee maaltijden verliepen.
Kousen heb ik .niet meer; ik loop bloots
voets in mijn oude lappen van schoenen.
Mijn wangen zijn gedroogd Vel, want te
drinken was er even weinig als te eten.
Wie maakten putten in den grond om er
water in op te vangen. Eens heb ik, toen
ik met drie kameraden op patrouille was,
in een verbrand café een tonnetje bran
dewijn gevonden. Dat mengden we met
het vuile Water, en z'oo hadden ,we iets
drinkbaars.
't Is een ware ellende. Nu is het een
beetje beter, Want we zijn buiten de
vuurlinie, -maar 't is nog niet schitterend.
Schoenen of- kousen krijgen We niet, want
de legerautoriteiten hebben zelf niets. En
koopen kan ik ook niet, want ik h'eb
nauwelijks genoeg met mijn soldij om
iedere week één pakje tabak te koopen.
In elk geval heb ik er het leven tot
dusverre afgebracht.
■We lijden verschrikkelijk van de kou
de sinds het sneeuwt, want we slapen
op stroo en Zonder dekens. Wie geld
heeft, kan er koopen, evenals schoenen
en Voedsel. Zend mij daarom spoedig iets,
want, brieven en postwissels komen gere
geld aan.
Paarden in het leger.
In de „Vossische Zeitung" vertelt een
officier
Bij een infanterie-regiinent hooren meer
dan drie honderd paarden. De moeite,
die zich do onderofficieren voor deze
paarden geven, is vaak zeer komiek en
dwaas onbeholpen. De werkelijk bereden
manschappen zijn die van de machine
geweer-compagnie. Hun officieren stellen,
er ©en teer in goede ruiters te zijn. VooM
iederen geweerwagen staan twee paarden,
die van den bok af gereden worden. De
De beste voerman krijgt den eersten wa
gen. Wij hadden den koetsier van een
meubelwagen als eersten voerman. Hij
had twee prachtige Belgische hengsten,
zwarte, van zijn baas meegebracht. Ze
waren ons aller trots en vreugde. De
eigenaar van de paarden had hun voer
man twee bankjes van honderd beloofd,
als hij de paarden weer ongedeerd thuis
bracht. Nu, dat zou hij wel klaar spelen.
De dikke dieren hadden een leven als
een goudhaantje en glommen als parade-
bokken. Toen Wij echter over de brug
bij Ribemont reden, kwam er zoo'n af
schuwelijke granaat aangehuild en sloeg
van beide dieren de voorpooten weg. On
danks het hevige bombardement, maakte
de heel© compagnie halt ien verzamelde
zij' zich in gemeenschappelijke droefenis
om de gevallen dieren. De voerman was
iets ter zijde op' een steen gaan zitten.
Daar zat hij' te weenen en hij verklaarde,
datlMji nui geen lust meer had in den veld
tocht, ook niet (meer in het leven. Hijl
legde het bijltje er bij neer. Het hielp hein
echter niets. Wij moesten verder. Spoe
dig hadden wij nieuwe paarden en de
voerman had er zich gauw aan gewend.
Over de gevallen dieren mocht men ech
ter nooit tegenover hem spreken.
De betaalmeester te velde.
Een medewerker van de „Msb." te Ber
lijn. meldt enkele bijzonderheden, verno-
imen van een betaalmeester, over zijn
beroep in den oorlog. De krijgskas be
vindt zich in 'het hoofdkwartier van het
armeecorps en onafgebroken is de stroom
,van kas-commissies en betaalmeesters
daarheen. Te voet, te paard, per 'fiets,
in auto of wagen komen iederen dag
(de heeren om hun voorraad aan te vul
len. Op het einde der maand wordt de
kas weer opnieuw voorzien. Maar ook
aan twee millioen komt eenmaal een eind.
Daarom heeft het militair bestuur een
zeer practisch verdrag met de post ge
sloten. Al het geld, dat thuis op post
wissels voor "de troepen betaald wordt,
blijft daar. Slechts de naar het veld ge
zonden postwissels ontvangt de betaal
meester en daarop betaalt hij het be
drag aan den geadresseerde uit.
Aan het eind van de maand legt hij
de algemeen© oorlogskas de quitanties
voor en krijgt dan het geld terug. 'Daar
nu echter de ervaring leert, dat er veel
meer geld van het oorlogsterrein naar
huis gezonden wordt dan omgekeerd,
wordt de oorlogskas steeds grooter. Want
de post te velde levert het op postwissels
betaalde geld aan de oorlogskas af. Er
zijn dagen geweest, die bij een armee-
corps op "deze wijze honderdduizend;
mark opleverden. Het verschil der re
kening wordt later in Berlijn vereffend.
Het geld, dat bij de mobilisatie meegeno
men is, loopt dus te velde in een cir
kel van den betaalmeester gaat het naar
den soldaat, van dezen naar de post,
daar vandaan weer naar de oorlogskas
en dan weer naai' den betaalmeester te
rug. Bij het legerkorps van genoemden
betaalmeester is een half doorgescheurd
met papier aan elkaar geplaatst vijfmark-
biljet, dat op deze manier reeds zes maal
de ronde heeft gedaan en aan ieder sta
tion telkens weer met vreugde als oude
bekende begroet wordt.
Een andere manier van aanvullen van
de krijgskas is het in beslag nemen van
staatsgeld in het vijandelijk land. In Bel
gië heeft het eenige malen honderdduizend
francs en meer bedragen. Onlangs is be
vel gegeven al het Belgische zilvergeld
naar Duitschland te zenden, zoo dat voor
loopig .peg alleen Duitsch papiergeld in
het bezette gebied in omloop is.
De brief van haar zoon.
Een Duitsche weduwe ontving den vol
genden brief van het oorlogsterrein
„Mijn lief moedertje! Vandaag zult gij
lieve [moeder na langen tijd, weder ietsi
van Uw eenigsten zoon hooren. De laatste
weken hebben mij veel leed en smart
gebracht. Ik hoop, dat dit briefje U in
goede gezondheid bereiken zal. Ik mag
U thans ook niet verheelen, dat ik zwaar
gewond in "het Lazaret lig. De Heer heeft
mij uitverkoren, want hij laat mij! erge
pijnen lijden en leed en smart getuigen
toch van Gods liefde voor ons.
Mijn lief moedertje! Vandaag nog moet
ik sterven, want ik kan de pijinen van
mijn wonden niet langer meer verdragen.
Mijn lief moedertje, het zou mij ver
driet doen, als gijl mijnentwege ook maar
een enkele traan zoudt storten. Toon, dat
ge een flinke, sterke moeder zijt. Verge
lijkt Uw lijden met dat van de lieve Moe
der Gods, ga naar den kruisweg tot aan
de 12e statie en spreekt dan met de
Moeder: „Zie, of er een smart is gelijk
aan mijn smart." Ik sterf gaarne, want
ik sterf ter ©ere van bet vaderland. Slechts
Uwentwegen valt mij het sterven zwaar,
doch 't geeft mijl troost, dat de lieve God,
die mij U geschonken heeft, U ook Uw
verdriet zal' helpen dragen. Het is ze
ker ook een vreeselijk zwaar offer voor
U, maar toon U sterk. Nog eenmaal zeg
ik U mijn lief moedertje duizend maal
dank, voor alles wat ge voor mij gedaan
hebt. De lieve God moge het U loonen.
Bid veel' voor mij, opdat de lieve God
mijl spoedig in zijn hemel opneme.
Ik hoop, dat ge mij! spoedig volgen
zult, dan zijn wij voor eeuwig vereenigd.
Ik verlang naar den hemel. Nog eenmaal
mijn lief moedertje weest getroost. Ik om
arm U in den geest. Ontvang voor de laat
ste maal een hartelijken kus en de laat
ste groeten, van Uwen, tot in den dood
U trouw liefhebbenden zoon.
D.
P.S. Ik kon den brief niet meer zelf
schrijven, daarom heb ik hem zuster M.
gedicteerd. Zij zal ook zorgen, dat hij na
mijn dood in Uwe handen komt. En nu
adieu, tot wederziens, hiernamaals."
Stille heldenmoed.!
Het „Bed. Tagebl." bevat den laatsten
brief, welken de onlangs in Engeland ge-
fusileerde spion Hans Lody aan zijn ver
wanten te Stuttgart schreef. Men weet, dat
Lody hij zijn verhoor een dergelijken moed
aan den dag legde, dat rechters ©n pu
bliek onder den diepsten indruk kwamen.
De brief luidt:
Tower of London, 5 Nov.
Mijne geliefden,
Ik heb op mijn God vertrouwd en Hij
heeft beslist. Door vele gevaren van het
leven heeft Hij mij geleid en .steeds gered.
Hij heeft mij de schoonheden der wereld
laten zien, meer dan aan millioenen onder
ons, en ik mag niet klagen. Mijn horloge
is afgeloopen en ik moet door het donkere
dal gaan, zooals vele van mijn dappere
kameraden in dit vreeselijk© worstelen
der volken. Daar is geen keus en geen
waarschuwing en daarom ga ik mijn lot
tegemoet in dezelfde gezindheid en moed
als onze voorvaderen„Met God voor Kei
zer en Rijk!" En mog© mijn leven als
een bescheiden offer op het altaar des
vaderlands beschouwd worden.
Een heldendood in den slag is voor
zeker schooner, doch dit is mij1 niet be
schoren en ik sterf hier in het vijandelijke
land, in stilte en onbekend. Het bewust
zijn echter in den dienst van het vader
land te sterven maakt den dood licht voor
mij. Mijn vijanden vroeg ik niet om ge
nade, maar wel1 smeekte ik God, mijt ge
nadig te zijn en die is mij geschonken.
Vaarwel1, mijn geliefden, behoudt mij
in uwe herinnering als den Hans, dien
gij kent. Moge de almachtige God u be
schermen en de zege schenken aan de
Duitsche wapenen.
De opperkrijgsraad te Londen heeft mij
ter dood veroordeeld. Morgen word ik
hier in den Tovver doodgeschoten. Het is
mij een oorzaak van groote kalmte, dat
ik niet als spion word behandeld. Ik heb
eerlijke rechters gehad, ik zal als officier
en niet als spion sterven. Vaarwel, God
zegene u, Hans."
Den 20en Nov. verscheen in het Stutt-
garter Tagblatt een eenvoudige1 rouw
advertentie, waarin werd meegedeeld, dat
de le luitenant ter zee Karl Hans Lody
6 November in Engeland den heldendood
voor zijn vaderland stierf.
Korte Oorlogsberichten.
Uit België. Naar de N. R. Ct.
verneemt, is een der zoons van den Bel
gischen minister-president de Broqueville
die als. g'uide Vrijwilliger in het Belgi
sche leger dienst deed, gesneuveld. Ook
moeten reeds gedood zijn, o.a. een zoon
van den minister van koloniën Renkin,
een zoon van den gewezen minister van
financien Lévie en de zoon van generaal
Pontus, gewezen minister van oorlog, die
kapitein bij de Belgische artillerie was,
en bestaat er vermoeden dat ook de
tweede zoon Van den minister de Bro
queville gesneuveld is.
In Brussel is de toestand kalm. Dat
er gebrek aan voedsel zou zijn, is onjuist.
[Wel is er zeer weinig meel. Vleesch, groen
ten en fruit zijn veel goedkooper dan
voor den oorlog. In Brussel zijn betrekke
lijk weinig Duitsche soldaten, doch veel
officieren. Deze organiseeren vaak jacht
partijen, o.a. wordt veel gejaagd op het
Koninklijk jachtterrein te Tervueren.
Er liggen te Brussel veel gewonden. En
kele particuliere ambulances, welke Vóór
den inval der Duitschers ingericht waren,
zijn thans gesloten wegens gebrek aan
personeel. In de kerk van het Heilige
Hart is thans ook een ambulance gevestigd
door enkele burgers. Hier worden alleen
Belgische soldaten verpleegd, die ernstig
gewond zijn.
De trams rijden als gewoonlijk. Aan
de burgerij' is medegedeeld, dat "binnen
enkele weken de gasverlichting zal moe
ten ophouden wegens gebrek aan steen
kool.
In Brussel is de bewaking Van de stad
thans, behalve aan de Brusselscihe agenten
(deze zijn thans weer Van hun sabel voor
zien) en enkele daartoe aangezochte bur
gers, thans ook aan Duitsche politie
agenten opgedragen. Dezen zijn in uniform,
dragen op den schouder een plaatje met
het woord Polizei en zijn zwaar gewapend.
Zij surveilleeren steeds in groepen van
drie.
In Mechelen liggen 4000 militairen. Voor
de St. Romboutskathedraal staan schild
wachten. De kerk is gesloten en dienst
wordt er niet meer gehouden. Zondagmor
gen werd Voor het hotel van den com
mandant Van Mechelen „een Prot. gods
dienstoefening gehouden, waarbij een
muziekkapel psalmen speelde. De vorige
week heeft de koning! van Saksen in
Mechelen vertoefd.
In Rerenthals was Zaterdag onder de
bevolking hevige ontroering, daar gescho
ten was en de inwoners daarvoor aanspra
kelijk gesteld waren. De commissaris van
politie in die plaats onderzocht de zaak
en het bleek, dat een dronken soldaat de
schoten in het wilde gelost had. Deze
is daarop ernstig gestraft.
Treffend einde van een sol
daat. De „Corriere della Sera" publi
ceert een schildering van den schrijver
Maurice Barrès. Daarin wordt verhaald,
hoe een Duitsche soldaat, door Fransche
kogels gewond, zonder hulp 5 dagen en
5 nachten tusschen twee loopgraven bleef
liggen. Toen men hem tenslotte vond,
bleek hij in het bezit van een dagboek,
dat nog tijdens zijn doodstrijd geschreven
was en dat op het eind de woorden ba-
vatte
„Wanneer het de wil Gods is, dat ik
sterf, dan is mijn laatste groet voor Hem.
Een Fransche kogel heeft mij aan mijn
knie gewond, terwijl ik op een voorpost
stond en ik kan mij niet bewegen. Sinds
5 dagen lig ik hier verlaten en ik sterf
van honger. Ik smeekte God, dat Hij mij
hulp zou zenden. Tot nu toe is er nog
geen hulp gekomen, maar ik blijf over
gegeven aan God en overwin mijn onge
duld, daar het niet lang meer duren zal.
Dan zal ik weer in mijn vaderland zijn
bij: de broeders van mijn schoone land en
wij kunnen elkaar weer de hand reiken
over zilveren en kristallen oevers. Tot
weerziens, hier, op aarde, of boven in
den hemel."
Duitsche oorlogsschatting.
De „Maasbode" verneemt uit de beste
bron, dat behalve de oorlogsschatting in
zijn geheel een oorlogsschatting zal worden
geheven van 35 millioen francs per maand.
Vrijdagmiddag heeft het Duitsch gou
vernement voor de provincie Brabant de
voornaamste Belgische bankiers bijeenge
roepen en deze mededeeling gedaan, on
der bijvoeging, dat dit geld besteed wordt
aan onderhoud van Duitsche troepen in
België, ten getale van 250.000 man. In de
vergadering is terstond geprotesteerd, die
heffing is ©r onrechtvaardig genoemd. Men
wees op de bedragen, die reeds door de
steden werden opgebracht. Het antwoord
luidde, dat de schattingen der steden
moesten worden beschouwd als te dienen
voor de weduwen der gevallenen. Deze
nieuwe oorlogsschatting werd opgelegd
wegens het schieten op Duitsche soldaten
door Belgische burgers.
Verder werd medegedeeld, dat 't do
wensch der Duitsche overheid was, dat de
Nationale Bank van België weer zal ge:-
opend worden voor de circulatie.
B o e t s e f f, de bekende Russi
sche publicist, die in de laatste jaren zoo-
Veel heeft gedaan voor de onthulling1 Van
het Russische agent-provocateurs-wezen,
had zich hij het begin van den oorlog
door vaderlandsliefde geleid naar Rusland
begeven om zich daar ter beschikking
van de regeering te stellen. Hij werd ech
ter onmiddellijk bij zijn aankomst in hech
tenis genomen.
Kort daarna heette het, dat hij weer
in vrijheid was gesteld, doch dit blijkt
niet waar te zijn. Boertseff bevindt zich
nog steeds in de gevangenis en er is een
Vervolging tegen hem ingesteld. Zijn zaak
zal voor de rechtbank te Petersburg wor
den behandeld.
Bij het departement Van binnenlandsche
zaken zoowel als hij dat van justitie is men
zeer ijverig bezig met het verzamelen Van
gegevens voor deze zaak.
Waarvan Boertseff eigenlijk beschuldigd
wordt schijnt niet bekend.
Het vergaan van de Mala
chite. Te Bordeaux verschijnende bla
den melden over het stoomschip Malachite,
dat door een Duitsche duikboot tot bin
ken werd gebracht do volgende bijzonder
heden Het was Maandag tegen 4 uur
's middagsDe zee was rustig', het weer
eenigszins mistig. Op eens zag de kapitein
der Malachite (van de Cunardlijn) die uit
Liverpool naar Havre voer, op 4 mijlen
van de kust op geringen afstand van
zijn schip een duikboot Verschijnen en
tegelijkertijd matrozen, die de Duitsche
oorlogsvlag heschen.
D;e commandant riep hem toe dat hij
zijn schip in den grond moest boren en
ried hem, dat de bemanning z!oo snel mo
gelijk de boot zou v'erlaten. Hijl liet hem
daartoe 10 minuten tijd. Natuurlijk bleef
mij en mijn bemanning niets over dan te
gehoorzamen, meende de kapitein. Toen
wij juist bezig waren in onze booten uit
alle macht te roeien naar de haVen van
Havre konden wij zien hoe de duikboot
ons schip, dat daarbij vuur vatte met
tien schoten bombardeerde, waarop de
Duitsche onderzeeboot Onderdook en Ver
dween. 1 f
Wij 'bereikten om, 9 uur 's avonds Havre
en brachten aan de overheid onmiddellijk
rapport uit. Deze was, gealarmeerd door
de kanonschoten welke zij1 had gehoord,
reeds ingelicht over de aanwezigheid van
het brandende schip. Onmiddellijk was be
sloten de haven te sluiten voor alle Ver
trekkende schepen.
Te middernacht brandde de Malachife
nog steeds. Tal van Fransche torpedoboo
ten beproefden dadelijk de verdwenen
Duitsche duikboot te vervolgen.
Een Engelsehman heeft een merk
waardig avontuur in een Beiersche stad
beleefd. Ergens op 't platte land, op
eenige mijlen van het huis waar hij Ver
blijf hield, werden op een groot© vlakte
houten getimmerten opgericht, wielke blijk
baar oorlogsschepen of daken vair huizen
moesten voorstellen. Hierboven zag hij
eenige dagen achtereen Zeppelin's ma
noeuvreeren. Zij lieten op dit doel bom!-
men vallen, niet gewone looze bommen,
doch geweldig zware voorwerpen die
den vorm 'hadden van booten en zeker
een soort lucht-torpedo vormden. Deze
torpedo's werden van ©en zoo grootte hoog
te geworpen, dat Zeppelins voor iederen
aanval, behalve dan van vliegtuigen, ge'-
vrijwaard zouden Zijn, maar uithoofde van
hun eigenaiardig maaksel leek het moge
lijk ze met veel grooter nauwkeurigheid1
te richten dan gewone ronde bommen.
De Engelsehman volgde deze verrichtin
gen met behulp van een veldkijker van
het dak van zijn huis, tot op ©en goeden!
dag een paar kogels langs hem suisden'
en tegen de naburige schoorsteenen plat
sloegen. Gelukkig waren de schoten van
grooten afstand gelost, zoodat hijl tijd had1
zich te verwijderen naar ©jen ander© stads
wijk, voor er soldaten kwamen. Een half
uur later was hijl van de menigte, die diel
politie in de buurt waar hij op het dak
gestaan had, naar een Engelsch spion
hielp zoeken, ©en der ijverigste leden.
Een aantal Duitsche gemeenten rich
ten eerekerkhoven in, waar in de gemeen
te aan hun wonden gestorven militairen
gezamenlijk begraven worden en die van
'gemeentewege worden onderhouden. Er
wordt op aangedrongen, aan deze kerk
hoven een hijzonder karakter te geven,
.waardoor den gevallenen ©en bijzonderel
eer tegenover 'de nakomenschap wordt ge
geven.
Hoe de Duitsche gemeenten door den
oorlog worden getroffen, blijkt b.v. uit
het feit, dat Leipzig met 500.000 inwoners
een 5 pCts. oorlogsleening zal sluiten van
20 millioen M., die in de eerste vijf
jaar niet aflosbaar is en van 1920 af in
tien jaar zal1 worden gedelgd. Dresden met
566.600 inwoners sluit een 5 pCts. lee-
ning van 15 millioen, uit te geven tegea
den koers 97.50.
Roering in Finland. In een
Russisch depot nabij de Finsohe stad
Tammersfors is een diefstal' van 300 kilo
gram dynamiet ontdekt. Den volgenden
nacht deden onbekend gebleven daders
de brug over het Pyhayeroimeei", een
brug die een halven kilometer lang is,
en strategische w,aarde bezit, in de lucht
vliegen.
