\o. 48
Woensdag 25 November 1914
29e Jaargang
COLIJN EN DE VOLKElENKRIJe.
De Groote Oorlog.
Uitgare ran
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN iE VORSTSTRAAT 210.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre - Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
1.25
„0.05
Prijs der Advertentlën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct.
8-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaaiden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1.
iedere regel meer 10 ct.
(Vervolg.)
De schrijver toont aan dat de oorlog
moest komen, en derhalve zijn komst
de verstandigen onder ons niet heeft ver
baasd. Het getuigt dan ook Van kortzich
tigheid de schuld te geven aan dien staat
welke den oorlog verklaarde.
De tijd is nog niet gekomen om een
afdoend oordeel uit te spreken over elke
verantwoordelijkheid in hetgeen in den
loo pder Julidagen van 1911 plaats greep.
Maar scihr. acht dit van verderaf gelegen
belang, maar vast staat, dat de huiten-
landsche staatkunde der groote mogend
heden in de laatste jaren zich bewogen
heeft in een richting, die op oorlog moest
uitloopen. Daarbij is niemand geheel zon
der schuld geweest.
De schrijver toont verder aan dat de
wijze van oorlogvoeren sedert 1870 zeer
Veranderd is, en wijst op de geheel an
dere belangen welke Voor 't. bereiken van
't oorlogsdoel moeten in het oog gehouden
worden; onder deze noemt hij de snel
heid Van mobilisatie en concentratie. Hij
spreekt daarbij hoofdzakelijk over het
westelijk operatietooneel, voornamelijk om
dat daar de hoofdoperatie moet gezocht
worden.
Men lette er op dat dit geschreven
werd 18 October j.l., derhalve ruim vijf
weken geleden. Van daar dat het wel
niemand verwonderen zal dat andere auto
riteiten (met name generaal Staal) begin
nen over te hellen tot de veronderstel
ling dat het oostelijk front het Voornaamste
operatietooneel zal worden. Althans wan
neer de Duitschers niet in Rusland door
dringen.
Min. Colijn komt verder op den inval
in België en Luxemburg1, beide gelegen
in ptaten die neutraal wensc-hten te blij
ven.
Door deze handeling is een vlaag aan
de orde gekomen, die ook voor ons
land van groote beteekenis is en heel
eenvoudig hierop neerkomt of men
dan niet het recht heeft rustig te le
ven en zich buiten de geschillen zijner
naburen te houden. Dat België's neu
traliteit een gewaarborgde was, en
dat dit tractaat van waarborg een stuk
scheurpapier is gebleken, is de hoofd
zaak niet. Aan de waaide van die waar
borg heeft niemand ernstig geloofd, ook
België zelf niet, dat bovendien door
zijn eenzijdige bespreking met twee der
garanten het tractaat feitelijk ter zijde
stelde. De toestanden in Europa zijn
voorts sinds het sluiten er van 'ten
eenemale gewijzigd en het garantietrac-
taat past bij die gewijzigde toestanden
niet meer.
Het tractaat paste niet meer bij de
gewijzigde Europeesehe toestanden. Men
had beter gedaan het in te trekken, Zoo
als men ook een onbruikbare wet of een
uit den tijd geraakte wet intrekt, maar
dat ging niet zoo eenvoudig omdat de
dwingende macht, die het stellig recht
vaststelt en wijzigt, ontbreekt. Maar ook
Zonder die formeele intrekking of opzeg
ging kende men de waardeloosheid Van
den zoogenaamden waarborg wel. Tracta-
ten van dezen aard plegen met een zeer
bepaald staatkundig oogmerk gesloten te
worden in het belang van enkele 'der
betrokkenen. Houdt dat belang op te be
staan dan is ook de waarborg verdwenen.
„De gewaarborgde neutraliteit
was niet een maatregel ten bate van
België getroffen, maar een Voorzichtig
heidsmaatregel; ten behoeve van Enge
land en Pruisen tegen Frankrijk geno
men; doch onverkort stond daarnaast
het recht van België om zelf te bepalen,
dat het neutraal wenschte te blijven
en hei is de schending van het recht
die de ergernis terecht gaande maakt.
„De volle erkenning hiervan neemt
intusschen niet weg, dat het betreden
van België's grondgebied in den loop
van den oorlog als iets onvermijde
lijks moet worden beschouwd. Wan
neer iemand's woning gelegen is tus-
schen 2 buskruitmolens en er ontstaat
brand in die molens, welke niet tijdig
gebluscht kan worden, <ia,n wordt bij
de ontploffing, die daarvan een gevolg
is, ook het huis vernield. Dat is een
natuurlijk gevolg van de ligging."
Als de strijd begonnen was bij Frank
rijk s oostgrens, dan hadden de vleugels der
beid© legers elkander niet kunnen aan
tasten dan over België. Het zou in den
oorlog betrokken zijn. Er is de laatste
25 jaar geen werk over den toekomst-
oorlog geschreven, dat niet schending van
België's neutraliteit als een feit Voorop
stelde. Men wist dat het gebeuren z.ou
en zelfs onze defensiepolitiek der laatste
25 jaar staat in het toeken van deze weten
schap.
De heer Colijn meent, dat het stuk
door de „Nordd. Algem. Zeitung" ge
publiceerd, bewijst, dat België over zijn
onzijdigheid vroeger gehandeld heeft met
Engeland en Frankrijk en niet met Duitsch-
land. Frankrijk was dus in betere conditie
geplaatst dan Duitschland. De Eagelschen
zeggen dat alleen „academische bespre
kingen" over België's onzijdigheid zijn ge
houden.
De voorshands hieruit te trekken les
is deze, dat zelfs academische bespre
kingen over neutraliteits-handhaving met
anderen, voor een land, dat Zijn neutrali
teit wil geëerbiedigd zien, niet wensche-
lij'k zijn.
De schrijver toont verder aan dat nu
eenmaal besloten was België's grondgebied
voor de operatiën te benutten, er op
voortvarende en strategisch juiste wijze
gehandeld is.
Al dadelijk hierom wijl men zoowel
in Luik als in Luxemburg de strategische
verrassing met gebruik van vredestroepen
heeft toegepast. In Luxemburg, dat geen
leger heeft, gelukte zij' natuurlijk vol
komen. Reeds op 1 Augustus, den eer
sten mobilisatiedag, waren de Duitschers
in de hoofdstad van Luxemburg. Met Luik
liep dit eenigszins anders, omdat men
aan België eerst nog het verzoek deed
om den doortocht toe te staan. Daardoor
waren de Belgen gewaarschuwd en kon
den zij' maatregelen Van tegenweer be
ramen. Toch valt deze aanval nog onder
(te strategische verrassingen. Hij kwam
dan ook zoo spoedig, dat de Belgen geen
tijd hadden den fortengordel om Luik in
voldoenden staat van tegenweer te bren
gen. De eerste aanval werd afgeslagen
maar in den nacht van 6 op 7 Aug.
waren de Duitschers reeds in Luik. In
bezit van Luik en Luxemburg kon de
mobilisatie rustig voortgaan. De heer Co
lijn gelooft niet, dat het beleg van Luik
de Duitschers heeft opgehouden.
Slechts twee weken voor mobilisatie
en concentratie van het grootste gedeelte
der zeven Duitsche legers, bestemd voor
de actie in het Westen, is al zóó schitte
rend dat men het wezenlijk niet mooi
er behoeft te maken door te veronderstel
len dat de Duitschers hun opmarsch eer
der hadden kunnen aanvangen, indien
Luik hen daarin niet verhinderd had.
De Belgen hadden langs de Maas krach
tiger tegenstand moeten bieden. Zij stelden
hun leger te ver naar 't Zuiden op, langs
de lijn Diest-Tirlemont-Namen. Zij hadden
moeten staan langs de Maas tot Maastricht.
De Belgen vreesden echter, dat de Duit
schers, door ons Limburg zouden trekken
en dus een omtrekkende beweging zouden
maken, die hen z,ou afdringen van hun
verbinding met Antwerpen. Maar de mo
bilisatie van het Nederlandsche leger was
den 3en Augustus voltooid en dus Zou
een aanval op Nederland aan de Belgen
den steun van het Nederlandsche veld
leger verschaft hebben.
Bovendien had de zorg voor de Verbin
ding met Antwerpen niet zoo zwaar mo
gen wegen. Het bezit van een centraal
reduit kan Voor een klein land goed zijn,
om den strijd te rekken. Maar 't bezit
van Antwerpen deed aan 't resultaat van
den strijd niet af. Die beslissing valt el
ders, en het Belgische leger had er op be
dacht moeten blijven die beslissing te
bevorderen door zich bij' de Fransch-Engel-
sche legers aan te sluiten en de verdedi
ging van Antwerpen over te laten aan het
daarvoor bestemde garnizoen. Beide over
wegingen waren dus foutief. En de onder
haar druk ingenomen stelling Diest-Tienen-
Namen lag te Ver naar achteren en liet
den Duitschers bij' de Maas vrij spel. De
heer Colijn is zelfs Van meaning, dat de
opmarsch der Duitschers heel weinig Ver
traagd werd. De algemeene concentratie
aan de Westgrens was eerst den 21 Aug.
voltooid. Daarvoor hadden in 20 dagen
26000 treinen geloopen, wat 1300 treinen
is per dag. Zij moesten alle oVer 10
Rijnbruggen, wat voor elke tien minuten
een trein geeft, dag en pacht door. Meer
is wel niet uitvoerbaar. (Slot volgt.)
Beknopt overzicht van den toestand.
Thans wagen de krijgsverrichtingen op
het Oostelijk terrein het eerst onze aan
dacht.
Uitstel is afstel, luidt een kort maar
veelzeggend spreekwoord. Er bestaat voor
de Duitschers groot gevaar, dat zij de
waarheid hiervan ondervinden.
Reeds vroeger hebben wij opgemerkt,
dat alleen een snel succes van de Duit
sche 'troepen hij hun poging tot door
breken van de Russische linies tot een
definitief resultaat zou kunnen voeren,,
en dat elke dag uitstel van de beslis
sing voor de Russen winst zou betee-
kenen.
En wat zien we nu gebeuren.
Van Duitsche. zijde zelf wordt nu er
kend, dat het vallen van de beslissing,
„vertraagd" wordt door de nieuw-aange-
voerde Russische legermassa's, die intus
schen den uitslag van het gevecht wel
eens anders kunnen doen uitvallen dan
van Duitsche zijde verwacht wordt.
Men moet niet vergeten, dat Duitsch
land hier te doen heeft met de sterkste
en logste der wereldmogendheden. Wat
Rusland aan tact mist, wordt dubbel en
dwars vergoed door de groote overmacht,
die als een overweldigende banjir na
derende, ongetwijfeld niet nalaat indruk
te maken, zelfs op de innerlijk krach
tige Duitsche legerscharen, al zijn die
niet voor een klein geruchtje vervaard.
De Russische berichten komen het ver
moeden bevestigen, dat de Duitschers er
niet schitterend voorstaan, en dat mo
menteel van de officieren de grootste pres
taties vereischt worden.
Daarin wordt gezegd, dat die Russen
niet alleen in het noorden, in het front
GumbinnenAngerburg zegevierend op
rukken, maar ook, dat in het front
ThornBiajala, en in het front Thorn—
Krakau, waarin de Russische voorhoer
den werden teruggedreven, thans de Duit
schers wol-den teruggedrongen. Wij zien
dus hier de Russische hoofdmacht met
groote kracht oprukken tegen het Duit
sche centrum tusschen de Weichsel en de
Wartha.
En tevens de yoorwaartsohe beweging
van de Russische ,vleugels, de noorde
lijke die op de Masurische meren aan
rukt, de zuidelijke die de Oostenrijkers
aanvalt op de lijn CzentoohowKrakau,
en in Gaiicië. Tusschen Czentochow en
Krakau werden 5000 Oostenrijkers gevan
gen genomen. Tusschen de Weichsel en
de Wartha, waar de strijd een bijzonder
heftig karakter heeft, wijken de Duitschers
temxg voor de Russische overmacht.
Inderdaad, er wordt weer heel wat ge
vergd van de energie, tact en waakzaam
heid Van von Hindenburg en zijn staf.
Uit Frankrijk en België weinig nieuws.
We zullen dit steriotiepe bericht de eer
ste dagen nog wel eens te hooren krij
gen.
Alleen de beschieting van Zeebrugge
heeft weer wat variatie in het oorlogs
tooneel gebracht. Yperen vermocht al heel
kort de aandacht te trekken.
Wat het bombardement van Zeebrugge
betreft, gistermorgen liepen te Sluis feeds
verschillende geruchten omtrent aange
richte verwoestingen.
Een „Maasbode"-redacteur vertelt o.m.
het volgende de geruchten natuurlijk
voor rekening zijner zegslieden latende:
„Alle personen dan, die wij spraken,
en die bij het vallen van het duister,
langs binnenwegen, welke uit de Belgische
kuststreek naar Holland's gebied leiden,
er in waren geslaagd de grens over te
komen, deelden eensluidend mede, dat
het Palace Hotel, waarin de Duitsche ma
rinestaf was gelogeerd, met den grond
is gelijk gemaakt.
Reeds bet eerste Engelsohe schot op
het hotel zou een volle treffer zijn ge
weest. Ook de sluizen zijn verwoest. De
Fabrieken van Rombach en Solvay, welke
in de onmiddellijke nabijheid der gas-
en benzinetanks liggen, waarvan er meer
dere getroffen zijn, zouden eveneens ver
nield zijn".
In hoeverre de beschieting van Zee
brugge in verband staat met de alge
meene operaties in Vlaanderen, is nog
niet te zeggen.
De Belgische kost beschoten.
Zeebrugge in brand.
Een oorlogscorrespondent Van „De Tijd"
seint over de beschieting van de Bel
gische kust, waarvan gewag, is gemaakjt,
nog:
Reeds Maandagmorgen waren meer
zuidwaarts de door de Duitschers ver
sterkte Belgische kustplaatsen en vooral
de Duitsche artillerie in de duinen her
haaldelijk het doel van eea Engelsch-
Fransche vloot. Nauwelijks was de dag
aan de lucht, of Engelsche vliegers ver
kenden de kuststrooken, waar de Duitsche
kanonnen buitengewoon behendig zijn ver
borgen en deels in de lielbngen der dui
nen met den mond naar den zeekant zijn
ingegraven. Nadat zij waren teruggekeerd
naar de linies der hondgenooten, onder
namen dezen aanvallen op de Duitsche
infanterie bij Nieuwpoort in samenwerking
met een Fransch-Engelsch smaldeel, dat
voortdurend vurend de kust naderde en
klaarblijkelijk partij trok van mededeelin-
gen aan wal, welke per draadlooze tele
grafie werden verstrekt. De Duitschers
onderhielden een onafgebroken kanonvuur
op c(o aanrukkende troepen der hondge
nooten en het smaldeel, dat uit drie kleine
kruiseïs en talrijke torpedobooten en tor
pedojagers bestond. Reeds Vroeg in den
voormiddag verscheen een tweede kleine
vloot, die de streek tusschen Ostende en
Wenduyne onder vuur nam. Noch hier,
noch hij Nieuwpoort slaagde een der
partijen erin, beslissende voordeelen te
behalen. Twee batterijen der 'Duitschers
bij Westende werden tot zwijgen gebracht,
maar het daar opereerende Fransch-En-
gelsche smaldeel moest afdeinzen, we
gens het niet zelden juiste en steeds
verwoede schieten der Duitschers, waar
door een torpedojager ernstig werd be
schadigd.
Het tweede smaldeel richtte zich daarop
naar Zeebrugge met het kennelijk doel
aldaar de haven voor onderzeeërs te ver
nielen, sedert kort door de Duitschers
ingericht. Nog vóór de avond viel wer
den hier de cokesloodsen en electriciteits-
werken in brand geschoten, evenals de
Tanat en het Palace-hotel. Door het vree-
selijk bombardement is ook de kerktoren
te Heyst ernstig beschadigd, en volgens
geruchten zou hetzelfde geschied zijn met
de sluizen van Zeebrugge. De aanleg
plaatsen aldaar hebben schrikkelijk van
het vuur geleden en talrijke havenwer
ken zijn vernield. Het Duitsche kustge-
schut moest verstommen, toen onderzeeërs
een uitval waagden tegen het alhier ope
reerende Engelsche smaldeel, dat met de
Duitsche duikbooten nog een weinig scher
mutselde, maar. zich langzaam terugtrok,
begunstigd Üoor den nevel en de duister
nis. Eenige gedeelten van Zeebrugge staan
in bi-and. De bevolking vlucht naar alle
richtingen. Burgerhuizen en villa's zijn
verwoest.
Do geheimzinnige villa.
De „Daily News" bevat wieer een ver
haal van een geheimzinnige villa te Coxy-
de, een plaatsje van 1200 inwoners aan
het strand tusschen Nieuwpoort ien Duin
kerken. Dit dorpje hieeft een bijzonder
hoog duin van 100 voet, den Hoogen Blik-
ker. -Van den top kan men ©en groot
deel van de Belgische kust en het Yserdal
overzien.
Drie jaar geledien kocht een Duitscher,
die opgaf zoo bijlzonder van Coxyde te
houden, aan den zeekant een lap grond,
nabij den Hoogen Blikker en hij droeg
een aannemer op, daar een villa te bou
wen. De fundamenten en muren werden
opgetrokken uit steenen van een yard
dikte. De vloeren werden niet van hout,
maar twee voet dik cement vervaardigd.
De bouwerij kostte 10.000 pd.
In fhet dorp vertelde men elkaar, dat
de eigenaar een zonderling was, niet
heelemaal ovier al zijn vermogens beschik
kend en de menschen lachten om de ves
ting, welke op elke verdieping een venster
had, dat over de zee uitzag, een naar
Duinkerken, 12 mijlen ver, een derde naar
Nieuwpoort, vijf mijlen weg, en een
vierde naar Veurnte, op 3 mijl afstand.
De menschen lachten ook over de lift,
die 10 ton van den kelder naar den
zolder kon tillen. De Duitsche eigenaar
kwam niet dikwijls maar hij had een
huisbewaarder met militair voorkomen,
die zeer vlot met geld omging.
De Duitscher had nog een weg van
macadam van zijn huis door de duinen
naar den hoofdweg gelegd.
Ongeveer 3 wieken geleden kwamen de
autoriteiten plotseling op het denkbeeld,
dat 't met die villa toch wiel ©ens niet
in den haak kon zijn. De villa was ver
laten en men kon gemakkelijk eens gaan
kijken. Toen bleek dat de ketel en d© dy
namo van de kolossale lift gebruikt konden
worden voor een draadloos station of
zoeklicht-installatie. Verder bleek, dat de
sterke villa feitelijk een Vesting was en
tot emplacement van kanonnen kon die
nen. Belgische ingenieurs hebben de
villa in de lucht geblazen. „Vad."
In de loopgraven.
Dat ook op het Oostenrijksch-Russische
oorlogstooneel de vrieedzaam-particuliene
om'gang tusschen de vijandelijke linies kan
bestaan, welke men uit zoovele beschrij
vingen van het Westelijk oorlogstooneel
kent, blijkt uit een veldpostbrief, dien een
Bongaarsche vaandrig a-m zijn verwan
ten geschreven heeft. Hij schrijft:
Onze honveds (infanteristen) hadden,
toen zij in de loopgraven lagen, een sbep-
ken trek in gebraden aardappels gekregen.
Voor de loopgraven en die van den vijand
strekte zich een groot en nog niet gerooid!
aardappelveld uit. Opeens zei een onder
officier tegen He jongens: „Kindaren, van
avond zouden gebraden aardappels goed
smaken." Nauwlijks had hij die woorden'
gesproken, toen zich verschillende solda
ten meldden. Een van hen vroeg: „Zoui
een zak vol' genoeg zijn?" Kor.t en goed,
des avonds kropen twee honveds naap
het aardappelveld. Spoedig volgden ei-,
nog drie, toen vjjf en ten slotte nog tien.
Hun gansche bewapening bestond slechts
uit infant.-spaden. Op handen en voeten
kropen zij Verder- ten met ingehouden ademi
wachtten de overige, in de loopgraven'
achtergebleven kameraden, op hetgeen ge
beuren zou. Allen waren bereid, om, als'
het noodig mocht zijn, hun makkers doop
stormaanval op den vijand te redden. Er
verliepen eenige angstige minuten.
Daar bemerkte men plotseling, dat ook
uit de Russische loopgraven acht tot tien
man met schoppen voorwaarts kropen.
Hoe zou dat aüoopen? De Russen kropen
eveneens naar het aardappelland. Voor
zichtig en vreesachtig.
Aan den eenen kant groeven de hon
veds .aan den anderen kant de Russen
aardappels pit den akker. Ge kunt u de
gespannen nieuwsgierigheid voorstellen,
waarmee de onzen het verder verloop
afwachtten. Langzaam naderden de man
nen elkaar. Toen zagien wij, dat zij elkan
der beleefd groetten, en honveds en Rus
sen keerden kalm met hun aardappels
terug naar hun verschansingen.
Er was echteP nog geen half uur ver-
loopen, of er ontwikkelde zich weeP leen
hevig geweervuur tusschen de beide ge
vechtslinies
Een vliegtocht onder vijandelijk vuur.
Het Volgende nemen wij uit een brief
van een Duitsch waarnemer over:
De dag Van gisteren zal mij eeuwig in
jerinnermg blijven. Ik kwam voor het
eerst onder vuur. En nog wel onder bui
tengewone omstandigheden. Dat het goed
is afgeloopen verwondert mij sterk, want
het waren verschrikkelijke minuten. Ik
kreeg opdracht van de vijandelijke stel
lingen opnamen te maken. Het was 8 uur
in den morg'en en nog schemer donker. Br.
(de Vliegenier) en ik maakten de machine
klaar om te vliegen. Zij' wordt behan
deld als een kind, zij heeft,er ons dan
ook voor beloond. Ik zette camera, kaar-
tentasch en wat ik nog meer noodig had
in mijn zitplaats en tegen kwart voor tien
gingen wij omhoog over de vijandelijke
stellingen. Die motor snorde en binnen 15
minuten waren wij 1500 meter boven de
stad, om dan op den vijand af te gaan.
Beneden werd alles kleiner en nevel
achtiger. In groote spanning keek ik naar
beneden. Het weer werd helderder. De
hoogtemeter wees 1900 meter. Daar zag'
ik op eens een schot afgaan. Het was Vtan
onze artillerie, diep beneden ons snorde
het projectiel voorbij1 en verdween in de
verte. Toen hoorde ik alleen nog maar het
gebrom van den motor, tot wij het front
van de vijandelijke slaglinie bereikt had
den. In hetzelfde oogenblik kwamen wij1
in golvende luchtstroomen, wat ons zeer
verbaasde, daar het weer zeer kalm was.
Wij bereikten nu een hoogte Van 2100
meter. Gij1 kunt u niet voorstellen, hoe
vreemd gevoel het was op deze hoogte
over vijandelijk geschut, dat ons niet
treffen kon, te vliegen.
Ik had mijn opnamen gemaakt en nu
zouden wij de geheele linie, vólgens be
komen opdracht, afvliegen, toen op de
zelfde hoogte een vijandelijke vliegtuig met
geweldige snelheid op ons afkwam.
Ik wees Br. de machine, die altijd
dichterbij1 kwam. En nu begon een strijd
naar omhoog. Beide machines beschreven
eenen kring en de hoogtemeter wees 3000
M. toen de Fransohman onverwachts een
meter of tien vijftien over ons heenvloog
Ik rekende op een inslaanden bom en had
mijn karabijn reeds in de hand genomen.
Daar vloog hij dwars over ons heen en
terwijl ik hoven op mijn zitplaats ging
staan, schoot ik over Br's hoofd heen er
op los. Op hetzelfde oogenblik draaide
de Fransche vliegenier en verdween. Ik
weder op mijn zitplaats, haalde de kaart
voor den dag om zoo snel mogelijk naar
huis te vliegen. Daar zat ik als door den
bliksem getroffen! Wij waren den weg
kwijt geraakt, midden boven 's vijands
stellingen. Enkele minuten was ik zioo
ellendig als ik mij; nooit gevoeld had.
Door al het geschiet was de oriëntee
ring met het terrein onder ons verlo
ren gegaan. Met trillende vinger, als lam
geslagen, Zocht ik op de kaart, totdat
ik na eenigen tijd weder georiënteerd was.
Nu ging het snel op huis af. Mijln