Binnenland.
Uit de Pers.
Zuid-Bevelandsche Brieven.
Uit de Provincie.
Kerknieuws.
Oorlogswee.
Em iel Schiltz schrijft in het Han
delsblad van Antwerpen
In de tram zat over mij een oud mar.
met grijzen glroezelbaard en een hoogan
hoed van de mode van over een twaalftal
jaren. Door een broeden zilveren bril, las
hij een Engelsch dagblad of liever, scheen
die Engelsche krant te moeten ontcijferen,
want het lezen vordelrde traag, ofschoon
hij in de lectuur verdiept was.
Zoo verdiept, dat hij, bij het stilhou
den aan de Nationale Bank, niet opkeek
naar een vrouw die, met een zwaar pak
en twee kinderen, het een op den arm,
het ander aan den rok, in het rijtuig
klom.
Die vrouw had een hard, gemeen ge
zicht. Haar oog was dor, strak, en er
was verschrikking in te lezen. Haar
kleed, dat zwart geweest was, had nu
die vale, groengrijze tint, die een Jang
bestaan verraadt onder landelijken he
mel. De haren waren wanordelijk in een
wrong gebonden, gezicht, hals en handen
waren zwart van stof; alles in haar hou
ding, in haar gelaat, sprak van armoede,
schrik, lijden.
Het oudste kind zat stil op de bank,
nevens moeder. Het was een prachtig
meisje van een jaar of acht; volle roode
kaken, helderblonde haren, naar het wit
af, staalblauwe kijkers, een rustig gelaat
Het jongste, een paar jaren oud, was
een arm schaapken, met een kreupel
[beentje en roode waterige oogen. Het deed
niets dan schreien, zagend, onafgebro
ken; het was niet te stillen, en wou
op den moederschoot niet slapen.
Een werkman, die nevens den heer met
de Engelsche krant was komen zitten,
en een pikante pijp rookte, moest aan de
vrouw iets gevraagd hebben; want Ze
was aan 't vertellen wat we al duizend
maal gehoord hebben, het verhaal van
de gruwelen door de Duitsche soldaten
gepleegdde hoeve verbrand, de man met
bajonetsteken afgemaakt, zij en hare kin
deren met kolfslagen op de vlucht gedre
ven.
Dit alles werd verteld met kleur] ooze
stem, zonder heffing of daling, verteld
alsof die vrouw dat zelve niet doorleefd
had, maar het van anderen voortvertel-
de. De bron der tranen was blijkbaar
bij het mensch gansch opgedroogd.
De grijze heer had een paar malen de
glazen van zijn bril jgekuischt, want die
waren vochtig geworden. Ik zag hem uit
|een zijner zakken een grooten blinkende
schijf naar boven werken en de vrouw in
de hand stoppen. Zij zeide: „Dank u,
mijnheer", met dezelfde stem waarmee
zij verhaald had.
Het jongste kind zanikte maar immer
voort, en hoestte ook al eens, schor, pijn
lijk.
En nu kwam er een lieve verschijning
op de tram: een prachtig volksmeisje
koffieboonraapster of zakkennaaister
van de Antwerpsch-Spaansche type. Rij
zig van gestalte, met glimmend-zwarte
haren, heldere bruine oogen, sterk van
arm en lijf.
Haar vrouwenhart had dadelijk het wee
van die moeder gevoeld. „Kom", zeide
ze, pakte het jongste kind van den schoot
der moeder en vleide het tegen haar
borst. De zieke oogskens knipten eenige
keeren, met een zweem van een glim
lach, naar het schoone gelaat Van biet
werkmeisje; dan bleef het koppeken rus
tig in slaap.
En wat vlammen en bajonetten niet
hadden kunnen bewerken, deed nu de
eenvoudige liefdedaad van een volks
meisje: op het dorre gelaat van de vluch
tende vrouw lekten tranen, overvloedig
en lavend als dauw in den zomernacht.
Toen sprak het meisje, zacht sussend:
„Troost y .moederken; alles zal wel te
recht komen."
De oude heer was nu gansch in zijn
lezing verdiept, achter zijn krant verbor
gen en snoot luide zijn neus.
De werkman had zijn pijp uitgeklopt,
er eens i n gekeken, alsof zia verstopt was,
had toen uit zijn smerig vest een smerig
vijfcentenstuk te voorschijn gehaald en'
aan het oudste kind gegeven; en was, na
de vrouw eens bemoedigend op den
schouder te hebben geklopt, van de tram
gesprongen. Ik stapte nu ook -af, diep
geroerd.
En in de eenzame straten, bij de Volks
plaats, dwaalde ik rond. De zon was on
dergegaan in vuur en bloed.
Korte Oorlogsberichten.
Roger en Brillmann. Men
meldt uit Maastricht aan de „N. R. C.":
Woensdag zijn de 11 verwonde patiën
ten van het Augustijnengebouw overge
bracht naar het gesticht Calvariënberg.
Tot deze behoorde ook de Duitscher Brill
mann, die in het begin van den oorlog
een paar uren vóórdat hij zelf gewond
werd, den 12-jarigen Roger Bastin uit
Berneau, die door een geweerschot in de
kuit getroffen werd, een voorloopig ver
band aangelegd en geholpen had hem in
de Roode Kruis-auto te leggen, die hem
naar Maastricht vervoerde. De haat van
den kleinen Roger tegen de Duitschers
was groot. Maar toen hij op zekeren dag
Brillmann herkende, wilde hij voortdu
rend bij hem zijn, niettegenstaande bei
den niet met elkaar praten konden. Brill
mann kende geen Fransch, Roger geen
Duitsch. Toen nu Brillmann Woensdag
op de irancard weggevoerd zou worden,
was het afscheid van die beiden zoo
aandoenlijk, dat allen die er bij tegen
woordig waren, de tranen in de oogen
kregen. Brillmann zeide Jiem, wanneer
de oorlog voorbij was, hem mee naar
Aken te willen nemen en voor hem te
zorgen. En daar Roger hem niet ver
stond, vroeg hij dit in het Fransch aan
den knaap to willen meedeelen. Roger,
die zonder familie is, gaat hier tijdelijk
naai- het Weeshuis.
De bemanning van de U 9 kreeg het
IJzeren Kruis voor haar heldendaad ter
zee.
De Temps verschijnt weer te Parijs.
Albanië. Een bijeenkomst van op
standelingen te Tirana heeft zich tegen
de terugkeer van Essad pasja verklaard.
De gouverneur-generaal van Epirus is bij
een auto-ongeval omgekomen.
De te Reims aangerichte schade
wordt op 50 millioen gulden geschat.
Turkije demobiliseert gedeeltelijk.
Staat van oorlog.
Een door alle Ministers onderteekend
wetsontwerp ter bestendiging van den
staat van oorlog is bij de Tweede Kamer
ingediend.
De Rijndam
•is gisteravond te Rotterdam aangekomen.
Zondagmiddag zal het schip weer ver
trekken.
De Sloterdijk
van New-York naai' Rotterdam is door
een Engelschen kruiser aangehouden en
naar een Engelsche haven opgebracht
Ook de Sommelsdijk en en de Rot
terdam zijn naar Plymouth opgebracht.
Ons nieuwe geld.
Men schrijft aan de „Msb.":
Ons tegenwoordige, nieuw-uitgegeven
geld is onder verschillend opzicht zeer
merkwaardig.
Zoo kan men nu nieuwe guldens en
rijksdaalders ontvangen, die reeds in 1870
zijn aangemunt, doch tot nu toe bewaard
bleven in 's Rijks schatkelders.
Zoo zijn de nieuwe bankbiljetten van
f 10, f 25 en f 60 zonder watermerk. Zoo
vertoont het bankbiljet van f 1000 3 maal
de lange Duitsche s in het woord: Ne-
derlandsche Bank.
En last not least zijn de nieuwe 10-
gulden-bankbiljetten, waarvan door de
Kamer op 3 Aug. de uitgifte werd toege
staan, leeds gedagteekend van 1 Aug.
De Koningin aan de grens.
Een lezer van „De Soldatenkrant"
schrijft uit Zundert:
We hebben Haar gezien, onze Vor
stinne, we zullen 't niet licht vergeten.
Was Zaterdag geworden, dien dag
zouden wellicht voor 't laatst hier in
Zundert,. regimentsoefeningen worden ge
houden.
Staag droop de regen neer, met een
tonig, zacht getik neervallend op de za
dels der verzamelde cavaleristen.
Er was geen stemming.'t Vooruit
zicht, den killen najaarsregen gedurende
den marsch als metgezel te hebben, door
nat thuis te komendeed afbreuk aan
de vroolijke stemming die altijd heerscht
en 't vooruitzicht werd bewaarheid.
De lange, zwijgende colonne rukte op
langs den verlaten straatweg naar Sch.
Geen gezang, geen muziek, slechts het
hoefgekletter, vermengd met 't bekende
geklik klak der sabels tegen de sporen
verried dat een cavallerie-colonne daag
voortschreed. Er was geen stemming.
Doch plots, als 'n blkisemflits uit den
helderen hemel, komt 't bericht dat onze
geëerbiedigde Vorstin en ze troepen zou
inspecteeren.
Hoe?... Wat?... de Koningin?... In
dit noodweer? Ongeloofelijk. Geklets, cn
alras bewees de weder intredende stilte,
dat ook ditmaal „de huzaren den dienst
weer hadden uitgezocht." Weldra echter
mochten wij van onzen commandant de
bevestiging van 't gerucht vernemen en
we hebben Haar gezien, onze Vorstinne,
we zullen 't jniet licht vergeten.
In dichte drommen stonden de regimen
ten opgesteld, diepe stilte heerschte, al
ler oogen gevestigd op de commandanten
die 't gunstige oogenblik berekenden
waarop zij met hunne ongeduldige man
nen in 't gevecht zouden ingrijpen.
Een enkel teeken slechts envoor
waarts stormden de drommen, vast «aan
eengesloten, met de sabel in de vuist
den tegenstander tegemoet.
'n Prachtmoment.
Voor de blikken van Hare Majesteit
ontplooide zich voor zoover de neergut
sende regen dit toeliet, het zeldzame en
indrukwekkende schouwspel eener cava-
leriecharge.
En toen gebeurde het.
Ordonnansen renden af en aan, com
mando's werklonken en in een muurvaste
linie van honderden meters lengte, storm
den, in woesten galop, de huzarenregi-
menten in de richting van Hare Majesteit.
Was het bezorgdheid van onzen be
minden generaal toen deze, naast Hare
Majesteit staande, de hand waarschuwend
ophief, ten teeken van halt? Had deze
fiere krijger, zijne jongens kennend, wel
licht een voorgevoel van betgeen komen
moest, van hetgeen onvermijdelijk ge
beuren zou? Wij weten 't niet maar uit
die aansnellende, blauw-zwarte massa don
derde een gejubel los, zóó overweldi
gend, zóó onuitsprekelijk wèl gemeend,
een niet te weerhouden, niet te stuiten
vreugdekreet, spontane hulde aan Haar
de beminde Koningsvrouwe, de onver
moeide Weldoenster in deze bange dagen.
Dien jubelkreet vertolken „Majesteit,
hier zijn we. Reken op ons."
Niemand zal dien dag licht vergeten.
Staatsbegrooting 1915.
Het voornemen bestaat alle nieuw voor
gestelde traktementsverhoogingen en
rangsverhoogingen te doen vervallen.
Eerste Ka met.
Jhr. mr. J. W. M. Bosch van Oud-
Ameliswaard heeft zijn benoeming tot lid
van de Eerste Kamer aangenomen.
M ais.
De regeering heeft ook gezorgd voor
den aanvoer van mais, dat op dezelfde
wijze als lijnkoeken verkrijgbaar zal wor
den gesteld.
G o e k o o p.
Mt. A. E. H. G-oekoop te 's Graven-
hage, bouwondernemer, is Öp 55-jarigen
leeftijd overleden. Zijn naam is verhon
den .aan de stadswijk Duinoord en de
daarachter gelegen wijken naar Scheve-
ningen, en aan de buitenplaats Zorg
vliet, eigendom van wijlen Jacob Cats,
onzen dichter, van welk buiten hij het
huis tot aan zijn dood bewoond heeft.
Over het fraaiste deel van dat buitengoed,
niet voor villapark aangewezen zijn her
haaldelijk met hem onderhandelingen ge
voerd om het te bestemmen voor den
bouw van een nieuw koninklijk paleis.
De overledene deed ook veel aan kunst
historisch onderzoek, hier te lande en
in Griekenland, in welk land hij verschil
lende opgravingen met milde hand ge
leid en gesteund heeft. Een groot stuk
van zijn kolossalen tuin aan de Laan
van Meerdervoort schonk hij aan de ge
meente, die er het gymnasium op bouwde.
Mijn vorige brief begon met de mede-
deeling, dat de prijzen zouden omlaag
gaan, terwijl ieder weet, dat ze wat o m-
h o o g gingen in den laatsten tijd. Ik
schreef dan ook het laatste woord. Hoe
er dan toch omlaag in de krant kon
staan, is voor mij een raadsel.x)
Wel is het soms waar, dat als de
prijzen wat stijgen de handel daarom
nog niet toeneemt, omdat men nog hoo-
ger prijzen verwacht.
Het gaat vaak gemakkelijker bij da'.ing
van prijs te koopen, omdat grootera da
ling meer verlies brengt voor wie wr-
koopen moet.
Wat heeft het de vorige week toch ge
stormd
Voor het plukken van het wintergood is
het nog een maand te vroeg, en nu heeft
de wind hier en daar nog al aardig huis
gehouden. Echter is er nog wel wat over,
daar de boomgaarden bijna" alle met be
schuttende boomen omplant zijn en men
in de boomgaarden1 van nieuwen aan
leg niet zulke hoog© boomen meer heeft
als vroeger.
Het is hierbij ook beter in de hand
des Jleeren te vallen, dan in die der
menschen, als men eens ziet, welke ver
woestingen de oorlog in vele streken
brengt.
De vorige week schreef ik over lang
durig verlof aan militairen, die thuis werk
kunnen vinden of die zeiken hebben.
Voor de scholen zou het zeker ook goed
zijn als de in dienst zijnde onderwijzers
hun militaire pakje mochten uittrekken.
Nu is het verzuim op de dox-psscholen nog
heel groot, maar in November of be
gin Deoeniber zijn de scholen weer ge
vuld en kan noode het gewone personeel
gemist worden.
Het herhalingsonderwijs wordt op Zuid-
Beveland niet bijzonder gewaardeerd. Mo
gelijk zal er langzamerhand meer ge
bruik van gemaakt worden en voor die
leerlingen is echter de gewone onderwijlzer
de meest gewenschte.
Zuid-Beveland zal niet langer per trein
of !tfe voet bereikbaar zijn. Er komt een
flinke weg langs den dam en naar de
krant meldde vangt men dit werk spoe
dig aan.
Nu id© Minister geld voor openbare wer
ken heeft uitgetrokken, zal daar zeker
ook de spoorweg op Zuid-Beveland onder
behooren. Voor de polderjongens en die
af en toe wel eens bij wegenaanleg helpen
zal er dus op Zuid-Beveland volop werk
komien. En Zuid-Beveland zal niet langer
van middelen van verkeer van den fce-
genwoordigen tijd verstoken zijn.
In dezen tijd, nu er werk is en geld
wordt verdiend, moest er wel eens flink
voor de zending gegeven worden. Daar
wordt op Zuid-Beveland maar al te wei
nig aan gedaan.
Met name de Ned. Zendingsvereeniging,
het Ned. Zendingsgenootschap en de
Utrechtsche zendingsver. verkeeren dooi
den oorlog in grooten geldelijken nood.
Mag nu de zaak van Gods Koninkrijk dooi
den oorlog lijden Immers, neen. De Ko
ningin ging voor door duizend gulden te
geven. Laten wij nu op Zuid Beveland
op elk dorp een honderd gulden samen
brengen en de stad Goes een vijfhonderd
gulden. Dat kan best.
Als de voormannen eens op Zuid-Beve
land komen en van Rilland-Bath af elke
gemeente gaan beverken dan kan dit be
drag best bij elkaar komen.
Later dan begin October mag dan ech
ter niet begonnen worden.
Ook de Rijnsche Zending heeft het nu
hard noodig. Laat deze op dezelfde wijze
een veertien dagen later heel Zuid-Beve
land bearbeiden en ook zij kan met een
zelfde bedrag per gemeente Zuid-Beveland
verlaten.
Als we zien op de rijk© zegeningen, die
God ons geeft, ook nu weer in het prach
tige weder na storm en regen, dan zul
len we gaarne Jen minste voor elk
doel per dorp een honderd gulden
en als stad een vijfhonderd gulden
offeren op het altaar der liefde voor de
zaken van Gods Koninkrijk.
't Raadsel is een week na dato moeilijk
op te lossen. Wanneer men ons dadelijk op da
fout opmerkzaam gemaakt had, hadden we ze
den volgenden dag reedsk unnen verbeteren Red.
Is ontwapening m o g e 1 ij k
Vooral in deze dagen, aldus „De Ne
derlander", hoort men door velen de vraag
stellen, die wij hierboven schrijvenge
voel en temperament meer dan naden
ken en overleg zijn gemakkelijk, tot een
bevestigend antwoord gereed. Voor hen
die dit antwoord geven en bijv. van oor
deel zijn dat België zich veel leeds zou
hebben bespaard door de Duitsche legers
zonder verzet op zijn grond toe te laten,
is zeer leerzaam onderstaand artikel van
„Het Volk".
Partijgenoot (ds.) Boers had in het
Friesch Volksblad zijn bezwaren uitge
sproken tegen de bewilliging van het ©re
el iet voor de handhaving onzer onzijdig
heid, ook door de sociaaldemocraten.
„Het Volk' keurt af, dat zulke uitingen
thans, tegen den program-eisch van een
volksleger in, zonder nader onderzoek
worden gepubliceerd, waardoor het gevaar
bestaat, dat de politieke organisatie, en
dus de politieke macht, wordt vernietigd,
op gevoels-aigumenten, „die slechts tot
resultaat kunnen hebben, dat het ver
vullen van de militaire plichten noode-
loos wordt verzwaard."
En dan vervolgt het blad
Ontwapening, op staanden voet, is wat
Boers en anderen prediken. Zij willen
niet, dat Nederland een gelijk lot treft als
België. Hun vurig verlangen, in wiens
hart zou het geen weerklank vinden? Onze
ergste vijand wenscht ons nog het lot van
België niet toe. De vraag is alleen maar,
of jnet ontwapening zou worden bereikt,
wat andere Vrienden verlangen, indien ons
inderdaad het gevaar boven het hoofd
hing, het lot van België te moeten deelen.
Dat gevaar te verijdelen, heelt geen enkeJie
Nederlander in de hand. Het komt van
buiten. De regeering, de burgers, de mi
litairen, kunnen, door al of niet beleidvol,
door al of niet flink optreden, het ge
vaar verminderen of verergeren; maar
geen politieke partij in Nederland, noch
alle politieke partijen samen met de re
geering incluis, kunnen het door eenigen
maatregel te niet doen, indien een oorlog
voerende mogendheid het een maatregel
van zelfbehoud acht, den oorlog over te
brengen op Nederlandsch grondgebied.
Hierover kan geen verschil van meening
bestaan. Dit blegint eerst bij de vraag:
wat moet een neutraal land doen, indien
werkelijk zijn grondgebied tot oorlogster-
rein wordt gemaakt. Roers stelt tegen
over elkaar: een vrij land, schoon ver
woest, en een gespaard land, maar onder
worpen. „Gespaard" genomen met een
korreltje zout. Indien België de Duitsche
legers zonder verzet op zijn grond had
toegelaten, „zou veel liels en sympa
thieks, ja, waardevols" voor het oogenblik
verloren zijn gegaan. Maai' het land zou
gespaard zijn gebleven voor het ondenk
baar gruwelijke en beestachtige. Deze be
wering had nog een schijn van deugdelijk
heid, toen de opmarsch van het Duitsche
leger een onafgebroken zegetocht geleek.
Partijgenoot Boers heeft echter sedert hij
zijn stuk schreef, de gelegenheid gehad
om zich af te vragen, wat er worden
zou van een België, dat de Duitschers
op zijn grondgebied had toegelaten zon
der verzet, indien de Franscbe verdedi
ging oversloeg in een Franschen aanval,
ook nu natuurlijk midden door België
heen. Het spreekt vanzelf, dat Frankrijk
aan België, onmiddellijk nadat het de hou
ding had aangenomen, door Boers ge-
wenscht, den oorlog had verklaard. Die
houding van een volk dat in het normale
leven aan Frankrijk zooveel sterker is
verbonden dan aan Duitschland, zou door
de Franschen niet anders worden be
schouwd dan als verraad, en de yvraak,
op het broedervolk genomen, zou het niet
laten bfij vernieling van veel liefs en sym
pathieks, ja waardevols.
Van het oogenblik af, dat de Duitsche
Generale staf het plan opvatte, den eerst-
volgenden aanval op Frankrijk te onder
nemen door België heen, was dit in naam
neutrale land veroordeeld tot het onder
gaan van de gruwelen waarvan wij thans
getuige zijn geweest. En van het oogenblik
af, dat de een of andere groote mogend
heid begrijpt, dat de oorlogsnoodzaak
haar voorschrijft, Nederland tot gevechts-
veld te maken, is ook Nederland tot het
ondergaan van die gruwelen gedoemd. Dit
gevaar wendt men niet af, door zonder
verzet binnen zijn landpalen toe te la
ten wien men den sterkste in den wereld-
krijg acht, want de kans kan eiken dag
keeren. Door ontwapening noodt men het
gevaar binnen, lokt men de oorlogvoe
renden, zich alvast op uw terrein te nes
telen, uw sterkten en havens in bezit
te nemen, al was het maar aï'leen ten
einde te voorkomen dat de tegenpartij
het doet. Men kan alleen het gevaar zoo
lang mogelijk weren, door aan alle oorlog
voerenden 'een belang erbij te geven, uw
onzijdigheid te bewaren, en dit geschiedt
alleen, wanneer de schenner uwer onzij
digheid zich een vijand meer op den hals
zou. halen.
De kwestie is niet zoo simpel, als
Boers ze stelt; bij eenig nadenken had
hij ook zelf tot deze conclusie kunnen
Komen. In plaats daarvan heelt hij de
mie losgelaten, en is terecht gekomen in
een kokende branding van geweldige
woorden. Hij stelt bijv. de vraag, of Ne
derland om een kwestie van doorvoerhan
del tot een oorlogsverklaring mag over
gaan, en eischt, van Troelstra „de wereld
schokkende heldendaad", om als zoo'n
kwestie rijst, de-regcering „met teuzen-
forschheid te bezweren"géén tweede
België 1 Van het oogenblik af, dat een
'der oorlogvoerenden ons om een kwestie
van doorvoerhandel of om welke andere
kwestie ook, een eisch stelt waarvan de
inwilliging ons een oorlogsverklaring van
de tegenpartij zou kosten, is het vonnis:
een tweede België, over Nederland ge
streken; elke bezwering daartegen is een
machtelooze jammerklacht.
Het genoegen, dus voegt „De Neder
lander" hieraan toe,- valt ons zelden te
beurt om het met een ïedeneering van het
sociaal democratische hoofdorgaan eens te
zijn. Ditmaal komt het ons voor dat men
de kwestie niet duidelijker had kunnen
stellen als hierboven gedaan is. Met ge
voelsargumenten komt men in dezen niet
klaar; voor de realiteit der dingen de
bogen te sluiten is struisvogelpolitiek.
Middelburg. Het Middelburgsch Muziek
korps (dir. Jan Morks) hoopt op Woens
dag 30 Sept, des avonds ten 8 uur, op
het Molenwater, de laatste zomeruitvoe-
ring te geven. Op verzoek zullen, be
halve de op het vorig concert uitgevoerde
fragmenten uit „De Slag van Waterloo",
thans nog eenige andere gedeelten uit
dat werk worden ten gehoore gebracht.
Driewegen. Naar wij vernemen zal de
Hervormde Kerk alhier, die inwendig ge
heel vernieuwd is, met 1 November a. s.
in gebruik genomen kunnen worden. Waar
dan de vernieuwing 5 maanden heeft ge
duurd, kan niet gezegd worden dat dit
werk vlug is opgeschoten, daar men in
zoo'n tijd een nieuwe kerk bouwt.
Kattendijke. De Ver. WoningbouwVetr-
vereeniging Kattendijke is toegelaten als
vereeniging uitsluitend in hot belang van
de verbetering der volkshuisvesting werk
zaam.
s Heer Arendskerke. Geslaagd te Utrecht
voor klerk-telegrafist hij de S. S. de heer
B. J. Miedema, alhier.
lerseke. Ons nieuwe gemeentehuis, mid
den in en een sieraad voor ons dorp, is
gisteren in gebruik genomen. Die in een
jaar hier niet geweest is, zal een groote
verandering zien, inplaats van een oud
huis en bouwvallige schuur, een ruim
en in prachtigen stijl opgetrokken gebouw.
De zalen zijn zooal niet weelderig, dan
toch zeker confortable ingericht. Een
groot verschil bij de oude secretarieDaar
een nauw, laag en bedompte kamer, hier
ruime vergaderzaal, burgemeesterskamer
en kantoren. Het geheel doet èn aannepaer
èn architect alle eer aan.
Wederom zijn hier eenige gezinnen
Belgische vluchtelingen aangekomen. De
meesten zijn mosselkooplieden en zoe
ken nu hun toevlucht bij hun mosselleve
ranciers. Het is een geluk, dat allen niyt
even onbemiddeld zijn, maar over een
goede kas schijnen te beschikken. Ook
zijn er onder hen die aan den arbeid
gaan en aldus hun kostgeld zoeken te
verdienen. De vaart op Antwerpen is door
mosselschippers weer geopend.
Krabbendijke. Er ds reeds een aanvang
gemaakt met de levering der suikerbie
ten. Uit de haven vertrok een schip voor
de coöperatieve fabriek te Dinteloord.
De (gemeente is een aanplakbord
rijker geworden. Dit werd geplaatst bij
het station. Een bank er bij geeft ge
legenheid om even uit te rusten.
Zaterdag 26 Sept. is er gelegenheid
voor de kinderen om 1 uur en voor
de volwassenen ipm 7 uur zich bij dhr.
Gei 11 kosteloos |te laten inenten of her-
inenten.
Stavenisse. Het plan om de 83-jarige
wed. Van 'tVeer, die vóór twee weken
door een val van een stoel een heup-
been brak, ter operatie naar het zieken
huis te Bergen op Zoom over te brengen,
moest wegens vererging van den toestand
worden opgegeven. Gisteren is de oude
vrouw aan de gevolgen overleden.
Twee schippers uit St. Annaland
en jst. Maartensdijk, die bij het uitbreken
van den oorlog hunne 'Schepen te Luik
hadden, verlaten en naar hunne woon
plaatsen waren teruggekeerd, hebben ze
dezer dagen teruggehaald. Het eene werd
bevonden gelijk het was verlaten, het
andere evenwel was geheel leeggehaald.
Oostburg. Te Oostburg is de bliksem
ingeslagen in de woning van den land
bouwer A. C. De schade aan het huis
is vrij ernstig, hoewel geen brand ont
stond. Persoonlijke ongelukken hadden
niet plaats. Merkwaardig is het, dat ver
leden jaar de schuur, die eenige meters
van het huis verwijderd is, eveneens door
den bliksem en door brand vernield werd.
Cadzand. Alhier is wederom op het
strand een drijvende mijn aangespoeld.
Evenals die van j.l. Zaterdag werd deze
ook onder militair toezicht gesteld.
B e s m etto 1 ijk e ziekten. In de
week van 16 tot en met 22 Sept. kwa
men uit Zeeland ter kennis van den een-
tralen gezondheidsraad, van roodvonk 1
geval te Breskcns en 1 te Groede, van
diphteritis 2 gevallen (e 's Heerenhoek ©n
1 te Hulst.
Ned. Herv. Kerk.
Beroepen te Hoogeveen D. Plantinga
te Rouveen.
Aangenomen naar Zuid-Zijpe door B.
Nieuwborg te Winkel.
Georef. Kerken.
Beroepen te Gorinchcm J. Mulder te
Broek op Langendijk.
Chr. Gar. Kerk.
Beroepen te Amersfoort-Baam A. M.
Berkhoff te Leeuwarden; te Harlingen
A. H. Hilbers te Drachten-Ureterp.
