iecht
instfaade,
No. 293
Maandag 14 September 1914
28e Jaargang
i EN.
irzen,
ld
fbode
Instmeid
WISSENKERKE.
J. J. BUUZE.
Hoe de oorlog ontstond.
De Groote Oorlog.
De Zeeuw naar de Kampen.
i.
tZEN
September; en
meikon kan
lem, Welzinge.
let., bij
Ir., Meliskerke.
ÏRSE, Grijpsk.
pdijk
Dud-Sabbinge).
3SE te Nieuw-
SENHAKKER,
J)vember
aij Firma F. F.
Stadsschuur,
CR, Oude Vlis-
Jg, vraagt 1 Nov.
leid f26, g. g. v.
li e n sjt
|b.-rotterü.
pla'atsen.
114.
Itgezonderd des
vm. 7,15, van
van Rotterdam
hrdam 7 uur.
op de Wester-
Ireskens-Neuzen.
irden-Hansweert-
fceling).
itregelin'g
3re aankondiging.
reskens vm. 7,15
uur.
ssingen vm;. 8 en
uur.
buzen vm. 9, nm.
fngen vm. 7,05 en
|ijl vertraging van
omstandigheden
Borsselen aan.
-Hoedekenskerke
llen zoo spoedig
td.
op de Wester-
•Hansweert-Vlake
Vlake op den
Roosendaal en te
[ulst-Walzoorden.
stregeling
Lere aankondiging.
3-
r Hansweert per
nam. 1,35, 3,53
Vlake per tram,
n. 2,05, 5.23 en
sweert per tram,
m. 3,14, 4,49 en
Walzoorden per
nam. 3,28, 5.09
Hen zoo spoedig
ird.
de Oosterschelde.
ïstregeling.
914 tot nadere
ging.
IJ K S.
erikzee vm. 7.30
tscheveer 11.30
rikzee nm. 12.80
ddelburg 3.15
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMJblRGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 2T9.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre - Goes.
oarggigBsneaza^^
De Antirevolutionaire Kiesvereeniging
te Kamperland, stelde voorden gemeente
raad in de vacature-Markusse (een Kam-
perlandsche vacature dus!) candidaat
den heer
Deze candidatuur heeft onze hartelijke
instemming.
Met dank ontvangen voor de militairen
een abonnement van P. S. te Vrouwepol
der.
Wij hopen op nog meerdere.
II-
Op denzelfden 24 Juli verwittigde de
Russische gezant te Weenen, echter niet
namens zijne regeering, aan den eersten
minister in Oostenrijk dat hij voor zich
de vorm van de Oostenrijksche nota aan
Servië zoo erg vond, dat hij 't onmogelijk
achtte die nota aan te nemen.
Wonder toch dat niet de Servische re
geering dit zei, maar de Russische ge
zant. Het antwoord van den Oostenrijk-
fechem minister was echter zoo beslist
mogelijk25 Juli om 4 uur 's middags;
antwoord van Servië, met inwilliging.
De regeering van Servië was ecjhtejr
niet van plan die inwilliging te geven;
immens op 24 Juli schreef de eerste se
cretaris der Britstehe legatie te Bel
grado aan den Engelschen minister Grey
dat de Servische minister-president hem
verzocht had bij de Engelse he regeering
er op aan te dringen dat zij de Oos
tenrijksche regeering zou trachten te over
halen haar eischen te matigen, want dat
de Servische regeering Oostenrijks eischen
„volstrekt onaannemelijk" verklaarde.
Intusschen had de Duitsche gezant te
Londen, doch ook weer niet namens diens
regeering, in vertrouwelijk getspiek aan
Grey verzocht bij de regeering van Rus
land op 'matiging liarer meenmg aan te
dringen. Doch daarna kwam, van de Duit
sche regeering bericht, dat het haars in
ziens slechts een quaes tie tusschen Oos
tenrijk en Servië betrof, en het tus
schen deze twee staten moest blijven.
Hierop had Grey een gesprek met den
Franschen gezant te Camjron die meit
hem van meening was, dat de vier overige
groote mogendheden bij Rusland en Oos
tenrijk beiden moesten aandringen; Cam-
bon Was daarbij van meenmg, dat Duitsoh-
land bij de mogendheden de aanbieding
van "bemiddeling voorsloeg.
Grey sprak hierover toen met den Duit-
schen gezant te Londen, Prins Lich-
nowsky, die ten antwoord gaf, dat Ser
vië in elk geval op enkele punten dade
lijk een bevredigend antwoord moest ge
ven. In dien geest gaf dan ook minister
Grey terstond een wenk aan den Brit-
scheir gezant te Belgrado. Hij droeg hem
tevens op den Franschen en den Russi-
scheir gezant eerst te raadplegen over
liet al of niet raadzame van een overbren
ging zijner 'inzichten aan de Servische
regeering. Tevens drong Grey er bij den
Duitschen gezant op aan, dat Oosten
rijk niet overijld tot gewapend optreden
zou ovetgaan.
Onderwijl drong Rusland bij den Oosbea-
rijkschen minister aan op verlenging van
den fatalen termijn, onder bedreiging dat
een weigering „in strijd (zou) zijn met
de eigenlijke grondslagen der interna
tionale betrekkingen".
Dit geschiedde 24 Juli25 Juli bei
richtte minister Grey aan den Britschen
gezant te Parijs dat de Oostenrijksche re
geering niet had gesteld een ultimatum
maar een demarche; een stap'met een
tijdlimiet, en dat „wanneer Oostenrijks
.eischen niet binnen gestelden termijn wa
ren ingewilligd Oostenrijk de diplomatieke
betrekkingen zou afbreken, en een aan
vang zou maken met militaire toebereid
selen, niet operaties".
Den 25 Juli, dus den fataJen datum,
had de Russische minister van Buitèn-
landsche Zaken een gesprek met den Ser-
vischen gezant te Petersburg, die hem
mededeelde dat „in geval Oostenrijk Ser
vië mocht aanvallen de Servische regee
ring Belgrado zou prijsgeven, haar krach
ten in het binnenland zou terugtrekken,
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
ƒ1.25
0.05
Prijs der Advertentiën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1.
iedere regel meer 10 ct.
ten een beroep op de Mogendheden doen
om Servië te hulp te "komen."
Bedoelde minister, Sazonof, verklaarde
hierop aan den Britschen gezant dat hij
gunstig gestemd was voor een zoodanig
beroep en gaarne zou zien dat de kwes
tie op een international© basis werd ge
plaatst, daar de verplichtingen die Ser-
jvië in 1908 op zich nam ©n waarnaar
Oostenrijk in zijn ultimatum verwijst (let
twel hij noemt het een ultimatum!) niet
tegenover Oostenrijk waren aangegaan,
maar tegen de Mogendheden.
Sazonof achtte het mogelijk dat Servië
de kwestie aan scheidsrechtelijke uit
spraak zou onderwerpen.
Ook verztekerde hij aan den Britschen
getzant dat Rusland geen aanvallende
voornemens had, en niet tot daadwerke
lijk optreden >zou overgaan, voordat liet
daartoe werd gedwongen.
Dat echter Rusland Oostenrijk in de
gaten hield blijkt echter uit hetgeen (sa
zonof er aan toe voegde. Hij zei: Oosten
rijks actie is in werkelijkheid niet tegen
Servië, maar tegen Rusland gericht. Het
beoogt een omverwerping van den tegen-
woordigen toestand in den Balkan en de
Vestiging van zijn eigen oppermacht al
daar.
Gok geloofde hij' niet dat Duitsch-
land inderdaad oorlog wilde, maar de
houding van Duitschland achtte bij af
hankelijk van die van Engeland.
Voorts was hij van meening, dat, wan
neer Engeland, met Frankrijk en Rusland,
krachtig standhielden, er geen oorlog zou
komen, maar wanneer Engeland Rusland
en Frankrijk in den steek lieten, er stroo
men bloeds 'zbuden vloeien, en Engeland
toch in den' oorlog Zou worden betrokken.
Nog meerdere pogingen wendde Sa
zonof aan om den. Britschen gezant te
overtuigen, dat Engeland partij kiezen
moeist, en wel voor Rusland. Trouwens
dit had hij ook den vorigen dag al ge
daan.
'De Britsehe gezant schrijft dienomtrent
aan minister Grey:
„Ik merkte op' dat Engeland de rol van
bemiddelaar te Berlijn en te Weenen beter
zou kunnen vervullen als vriend, die
wanneer 'zijn adviezen in den wind jyerden
geslagen, op een gegeven oogenblik in een
bondgenoot van de tegenpartij kon veran
deren dan wanneer Engeland zich dade
lijk Ruslands bondgenoot verklaarde,. Zijne
Excellentie" (minister Sazonof) „zeide, dat
ongelukkigerwijs Duitschland overtuigd
was dht het op Engelands' neutraliteit
kon rekenen. Ik deed al mijn best den
minister tot voorzichtigheid aan te spo
ren, en waarschuwde hem, dat als Rus
land mobiliseerde, Duitschland zich niet
tevreden zou stellen alleen met mobili
satie, of Rusland tijd zou geven de zijne
uit te voeren, maar waarschijnlijk dade
lijk den oorlog zou verklaren. Zijn Ex
cellentie antwoordde, dat Rusland niiett
kon gedoogen, dat ^Oostenrijk Servië ver
pletterde, en de overheersohende mogend
heid in den Balkan werd, en dat als
Rusland verzekerd is van Frank
rijk s steun, het al de kansen van den
oorlog wil aanvaarden". 1
Dienzelfden dag (25 Juli) was de toon
in de Russische dagbladpers tamelijk drei
gend en oorlogszuchtig. ,Zoo zelfs dat
de BritS|C,he gezant te Weenen meende
er den Staatssecretaris te Weenen, bij
afwezigheid van den eerste-minister in
Oostenrijk, op attent te moeten makein.
Genoemde Staatssecretaris deelde den
gezant in vertrouwen mee, „dat
de Oostenrijksche nota als diplomatiek
stuk veel te wenscihen overliet". Of het
diplomatisch ii<j, zoo iets te zeggen van
een nota van uwe eigen regeering, en
of 'het .diplomatisch is een dergelijke ver
trouwelijke mededeeling aan derden mee
te deelen, zoodat zij publiekelijk staat;
afgedrukt in het Engelsche Witboek, we
ten wij natuurlijk niet. Met de „faits et
gestes" der diplomatie zijn wij' niet op
de hoogte.
(W,ordt vervolgd.)
Stop gezet.
De aanhouding van twee Nederlandsche
schepen, van welke een zelfs zijin rijke
vracht uit Indië te Brest moest lossen is
een grievende heleediging van ons natio
naal gevoel geweest.
Wij weten niet of wij hier te doen
hebben met een poging om onzen han
del op onze Oost, onze eigen Oost, stop
te zetten.
Wel welen wij dat de afzending van
alle koopwaren uit Indië door onze koop
lieden is afgelast.; en wij hier staan voor
een catastrophe, waarvan het einde niet
is te overzien, en welke, werd zij niet ge
stuit, de dood zou zijn voor onze koloniën.
Moge het krachtige betoog onzer regee
ring bij de Fransche ministers en hun
president doel treffen, en daarmede een
groot gevaar van ons worden afgewend.
Aan een goede oplossing dezer kwestie
zit een som van minstens 200 millioen
vast. En nog wel meer!
Zijn beteekenis.
„Het Handelsblad" schrijft:
Wat deze wereld-oorlog beteekent blijkt
treffend uit de volgende mededeeling in
de Amerikaansche dagbladen van 20 Aug.
„Verleden Zaterdag is het Panama-
Kanaal geopend voor de scheepvaart,
maar er is geen buitenlandsche
scheepvaart."
Is scherper satire denkbaar 1 Op het
oogenblik zelf dat de grootste onderneming
van de ingenieurs die helden van den
vrede! overwonnen heeft, verlamt de
oorlog de scheepvaart over de Oceanen.
Juist toen de beschaving triomfeerde met
cep bijna weergaloos machtig werk van
c onstructie, sloeg op de aarde neder
het machtigste werktuig van destruc-
ti e, dat de aarde wellicht ooit gezien
heeft, de oorlog der groote Europeesche
mogendheden, om men weet niet pre
cies wat. Het kapitaal dat vernield zal
worden zoo de oorlog enkele maanden
duurt, zou een groot aantal Panama-
Kafialien kunnen 'tot stand brengen.
Maar bet Panama-Kanaal blijft en zal
Amerika na den oorlog tot zegen zijn, ter
wijl de oorlog opgaat in rook en jammer.
Waarom geen gezelschapskaart.
Op de Provinciale - boot „de Wester-
schelde" hebben de militairen vroeger ge
reisd op een gezelschapskaart voor 40
cent de persoon. Zaterdag gingen zij weer
te TerneUzen op de boot met, de ver
wachting, dat deze goedkoopere reisge
legenheid voor hen nog bestond. Doch
groot was hunne teleurstelling toen zij
vernamen, dat de directie aan de con
ducteurs de uitgifte dezer gezelschaps-
kaarten aan militairen verboden had. Zij
moesten derhalve weer 55 cent per per
soon betalen. Voor de Belgische vluchte
lingen en voor particulieren blijft echter
het. voorrecht van gezelschapskaarten ge
handhaafd.
Wij vragen: zou het niet mogelijk zijn,
dat deze gunstige bepaling ook weer voor
onze militairen, desnoods beneden den
rang van officier, werd ingevoerd?
De militairen hadden nog liever vrij
vervoer; doch ofschoon zij over 't ge
heel maar arme jongens zijn het onder
ste uit de kan begeeren zij niet. Zij zijn
met die 15 cent reductie al aardig tevree.
Wij brengen deze hunne boodschap
gaarne aan de Directie van den Prov.
Stoombootdienst de Westerschelde over.
De krijgskans.
De „krijgskans" schijnt te keeren. De
Oostenrijkers hebben al lang het bewijs
geleverd van niet opgewassen te zijn tegen
de Russische scharen. Maai- nu begin
nen de Duitschers ook aanstalten te ma
ken tot teruggaan. Wel slaan zij; niet op
de vlucht. Maar op alle punten maken zij
achterwaartsche bewegingen. Alleen Jin
Oost-Pruisen hielden zij stand en verdre
ven zij: de Russen.
■Het schijnt dat de nederlagen der 'Oos
tenrijkers en de tegenvallers der Duit
schers veel aan verraad moeten toege
schreven worden.
Het zijn voornamelijk de Roethenen in
Oost-Pruisen, die aan de Russen inlich
tingen verschaffen en dezen den Weg'
openen voor de vele succesvolle over
vallen waarmee zij hun tegenstanders af
matten.
Ook het Servische deel-der bevolking in
Galioië en aan.den Donau heeft den Oos
tenrijkers groot kwaad berokkend.
De Russen zouden zonder de hulp dezer
sluipmoordenaars nooit zo over gekomen
zijn. En de Serviërs nog minder.
Toch zijn de Serviërs reeds in Hon
garije doorgedrongen. Zij yeroverden Sem-
lin, de laatste Hongaarsche stad aan de
Donau, van Boedapest uit, en wel ter
plaatse waar de Sau (spiieek uit Save) de
grensrivier tusschen Servië en Hongarije,
in den Donau valt. Het is een stadje
met 17 duizend Duitsche en meest Ser
vische inwoners. Vlak tegenover Sem-
lin, ook op den rechter Donau-oever,
maar aan den overkant van de Save ligt
Belgrado, hetwelk nu door de Oosten
rijkers, uit wraak, beschoten werd.
De daad der Serviërs mag aanspraak
maken op bewondering, ook al heeft het
verraad hen geholpen. Immers daar ter
plaatse leggen Oostenrijksche oorlogs
schepen, en de spoorwegbrug over do
Save is vernield. Hoe zijn de Serviërs
er dan gekomen, en hoe konden Zij de
flottilje Donau-monitoren van den vijand
zoo afdoend verschalken
De telegrammen, heden of morgen, zul
len allicht oplossing geven.
Van het Oosten naar het Westen gaan
de, vindt men ook daar yoor de Duit
schers niet veel bemoedigends.
Spande het Duitsche leger in Frankrijk
zijn boog ©erst van Soissons over Verdun
in sterk Zuidelijke lichting tot Belfort,
thans heeft de gansehe linie een omme
zwaai gemaakt, en is de uiterste punt
van den teïrugtrekkenden rechtervleugel
niet meer het Aisne, maar het Oise-dal.
Het eerste leger onder Von Kluck (spreek
uit von Kloiek) dat vlak ten noorden van
Parijs stond, werd het verst aohteruitge-
worpen, en wel in de richting Soissons,
waar het werd verslagen, waarop het
tusschen Compiegne en St. Quentin zijn
richting naar het noorden nam; liet is
derhalve reeds voorbij Rheims terugge
slagen.
Ook het tweede leger, onder von Biulow,
moest, misschien wel tenge^clge daarvan,
over Rheims, terug. i
Het derd eleger, onder Von Hausen,
moest, bij zijn terugtocht ten Zuidoos
ten van Chalons zijn heele artillerie in
's vijands handen achterlaten.
Ook het vierde leger, onder den her
tog Van Wurtemburg, dat zulke sterke
stellingen in het Argonner-woud had in
genomen, moest al vechtende, zij 'took
in goede orde, naar het Noorden aftrekken.
Het vijfde leger, onder den Kroonprins
van Pruisen, dat bij Verdun groote voor-
deelen heeft behaald, houdt tegen de
overmacht manmoedig stand, doch volgens
de laatste berichten trekken ook daar de
Franschen moedig voorwaarts.
Het merkwaardigste echter is, dat ook
het leger van den Kroonprins van Beije
ren, hetwelk zich naar het Zuiden bij1
dat van den Daitschen Kroonprins oan-
sloot, achteruit is geweken.' Dit leger toch
stond sterk tusschen het door de Duit
schers bezette Luneville en Nancy. Thans
blijkt dat de Franschen een bosch bij
Gerbervillers en Rehainvillers, dusi in die
zelfde sfreek, waar het bedoelde zesde le
ger heette te staan, bezet hebben, en dat
de hertog het door de Duitschers be
zette St. Die dat achter de Duitsche li
nie ligt, hebben verlaten.
I>e Duitschers zijn nu over de heele linie
ten W- van de Maas. teruggetrokken.
7 Natuurlijk zullen de Duitschers weer
wel een nieuwen opmarsch beginnen ten
einde hun planomsingeling van den
tegenstander lands anderen weg te be
proeven. Doch de krijgskundige (stra
tegische) toestand op het Westelijke oor-
logsterrein blijft met dit al zeer ten
gunste der 'Franschen en Engelschen ge
wijzigd.
In België heeft inmiddels, gelijk wijl
Zaterdag reeds meldden, liet bezettings
leger van Antwerpen liet sein gtegeven tot
de bereeniging der verslagen en verstrooi
de strijders. Mechelen en Aerschot zijn
hernomen, Oost-Vlaanderen, Brabant en
de provincie Antwerpen zijn van Duit
schers bevrijd. Zelfs het geteisterde' Leu
ven ïs weer door de Belgen bezet pn
de spoorweg tusschen die stad en Luik
opgeblazen, ten einde de Duitsche 'be
zetting te bemoeilijken in het aanvoeren
van troepen.
Hoe dit alles menschelijkerwijs Zoo op
eenmaal veranderen kan?
Het is hier, gelijk reeds aan het begin
Van den oorlog te voorzien was, de
schaduwzijde van den oorlog met twee
fronten. Hoezeer wij voorzichtig zijn met
opmerkingen in Engelsche kranten, ge-
looven wij dat nu het Engelsche blad
„Daily Chronicle" gelijk heeft, waar het
de oorzaken van den tegenslag der Duit
schers als volgt opsomt:
1. De overbrenging van groote troepen-
afdeelingen naar het Oostelijk ooflogs-
terrein.
2. De verzwakking van het Duitsche
veldleger door de onttrekking van vele
manschappen voor de bewaking van de
verbindingslijnen.
3. De verdwijning van hun meerderheid
in getal naarmate hun verbindingslijn lan
ger werd in de richting van Parijs en de
versterkingen der Franschen op kwamen
zetten. i
4. De verzwakking van het moreel van
de Duitsche troepen, die vermoeid yraren
door de vreeselijke marschen en ontred
derd door zware verliezen.
5. Vermoedelijk onevenredige verliezen
onder de Duitsche officieren, zonder wie
de minderen niet zoo gemakkelijk tot bloe
dige gevechten kunnen worden aange
dreven. i
Het "verlies aan officieren moet dan
ook in het. Duitsche leger enorm zijn,
zoowel in het Oosten als in het Westen.
En wat het nadeel der overbrenging
aangaat, dit. zal zich beurtelings in Frank
rijk en in Oost-Praisen doen geyoelen.
Krijgen toch de Duitsche is in Frankrijk!
spoedig weer versterking, allicht slaat de
kans dan weer om, gelijk nu in de laatste
dagen de resultaten in Oost-Pruisen wee®
zooveel beter voor hen waren, dank zij
de versterkingen uit Frankrijk en Bel
gië hun toegekomen.
Generaal Hindenburg opereert daar met
bucces en rukte zelfs reeds het groote
Rusland binnen.
In verhand hiermede onfleenen wij het
geen van Duitsche zijde aan de N. R. C.
gemeld wordt
De generaal bevond zich in het begin
stadium van den oorlog op het westelijk:
oorlogsterrein; maar kreeg toen. het opper
bevel op het oostelijk oorlogsterrein. In
een trein bestaande 'uit één sal on wagen en
één locomotief, reisde hij 20 uur, van het
westen naar het oosten van Duitschland.
Onderweg ontving hij bij alle stations te
legrafische berichten over den stand van
zaken in het Oosten. Hij maakte in den;
trein zijn veldtochtsplan op; en telkens
als de trein aan een station oponthoud
had, maakte Hindenburg daarvan gebruik
om zijn bevelen te seinen aan het le
ger in het Oosten. Zoodia hij; was gear
riveerd, begon de slag, waarin hij overwon.
En van toen af. behaalde hij zege op zege.
Il'jj vernietigde eerst het ten Zuiden der
jMusoerische meren staande legér, bij welke
gelegenheid de Russische opperbevelheb
ber en twee grootvorsten sneuvelden, en
maakte daarbij meer dan 90.000 gevange
nen en veroverde al het geschut van het
Russische leger.
Nu gaf hij zijn soldaten een paai' da
gen 'rust, om daarna den strijd te aan
vaarden tegen het noordelijk, bij Inster-
burg staande leger. Ook hier behaalde
hij een volkomen overwinning, ofschoon
een nieuw Russisch legerkorps hem in
de flank /vilde vallen. Bedoeld leger
korps bestond uit Finsche v'ei-sche troe
pen, die niet hadden deelgenomen aan
den daags te voren geleverden slag. Het
had tot taak. Hindenburg' te beletten, het
verslagen leger te vervolgen. Thans is
geheel Oost-Pruisen door de Russen ont
ruimd. De bewering dat er Russische troe
pen in Opper Silezië of Posen zouden
staan, is uit de lucht gegrepen. Hinden
burg t! rekt de Russische grens over en
ontmoet ternauwernood tegenstandvoorts
Verovert hij veel oorlogstuig. De uit Oost-
Pruisten naar het Westen gevluchte bur
gers zijn teruggekeerd. Zij hebben hun
woonplaatsen deerlijk geteisterd "en ver
woest teruggevonden.
Wat de Oostenrijkei's aangaat, wanneer
wij de Russische berichten mogen geloo-
ven, is er van hun leger, dat gedurende
17 dagen op ©en hoekvormig front van
den Wiedchsel tot den Dnjestr heeft ge
stieden, niet veel over. Op den linker
vleugel' scheen dit leger aan vankei ijle nu
meriek het overwicht te hebben, terwijl
in Galicië het omgekeerde het geval was.
Op den 'rechtervleugel in Galicië hebben
de Russen toen hun hoofdaanvallen ge
richt, met het 'gevolg, dat zij; Lemberg
en heel oostelijk Galioië hebben genomen.
Intusschen mislukten de pogingen yam den
Oostenrijkschen linkervleugel, om de Rus
sen, die op dat front voortdurend ver
sterkingen ontvingen, naar het Noorden
op te dringen, het centrum werd even
eens in het nauw gebracht, met het ge
volg dat de gansehe hoofdmacht zich"
moest terugtrekken binnen den driehoek
WeichselSave, die op de vestingen Kra-
kau en Przemysl steunt. Volgens een be
richt uit Petersburg zijn de Oostenrij
kers over de Save teruggeworpen, na bij
Krasnik en Tomaszof totaal te zijn ver
slagen. Ten Westen en Noordwesten na
men de Russen meer dan 200 officieren en
ongeveer 30.000 man gevangen; voorts
hebben zij vele kanonnen, mitrailleuses,
en munitie vermeesterd.
De Oostenrijksche regeering heeft dei
landstormplichtigen geboren 1894 opge
roepen, die van 1893 en 1892 moeten
zich gereed houden.
De vierdaagsche slag.
Uit Engelsche bron luidt de uitslag al
dus: j f
Zondag 6 dezer bereikte de oprukkende
Duitsche rechtervleugel zijn verste punt in
de streek van Coulommiers. Cavaleriepa-
frouiLles drongen door tot Nogent .sur
Seine. Deze beweging werd gedekt door
een groote flankdekking ten Westen van
de Curcq, dienende om de vooruitgescho-
qven verdedigiiigstroepen van Parijs te
observeeren, alsmede een strijdkracht te-