Binnenland.
Kerknieuws.
Onderwijs.
Zending.
Uit de Provincie.
Uit de Pers.
Het optreden der Belgen.
Het snelle optreden van de Belgische
genie-aideelingen, moet, blijkens de laatste
gebeurtenissen, een groote misrekening
voor de Duitsche troepen zijn geweest
De Belgen hebben tot nu toe vernield de
bruggen bij Visé, Argenteau, Embourg en
Nesprou bij Dolhain. Verder heeft de genie
den tunned van Trois Ponts te Grand
Halleux aan de Amblêve-lijn in de lucht
laten vliegen. Rondom al de forten van
de versterkte stelling van Luik zijn de
barakken vernield. Op de èitadel is een
draadlooze seinpost opgericht.
Hoe de Duitschers optrekken.
De Duitsche troepen, zoo meldt een tele
gram uit Luxemburg, komen langs twee
hoofdwegen aan: van de Eifel over Die-
kirch en Mersch, en van Trier over Gre-
venmacher.
Uit Luxemburg trekken zij in drie rich
tingen op:
lo. Naar Longwy, daar men een sterke
kolonne halfweg Luxemburg en Longwy
heeft gezien.
2o. Naar Villerupt en Micheville over
Esch aan de Azeth.
3o. Naar Dresdenhofen.
Rede Rijkskan selier.
Aan de „N. R. Crt." ontleenen we de
volgende rede van den Rijkskanselier, in
den Rijksdag gehouden:
Een vreeselijk noodlot is over Europa
gekomen. Vier-en-veertig jaren hebben wij
den vrede beschermd. In vreedzamen ar
beid wilden wij voortleven. Een onuitge
sproken gelofte ging van den Keizer tot
dien jongsten soldaat: Slechts ter ver
dediging van een rechtvaardige zaak mag
het zwaard uit de schede schieten.
(Stormachtige toejuiching van alle kanten).
De dag dat wij het zwaard moesten trek
ken, is aangebroken. Hij is aangebroken
trots onze bezadigde bemoeiingen. Rus
land heeft de fakkel aan onze deur gelegd.
(Uit het Huis klinken van alle kanten
stormachtige toejuichingen en kreten van
instemming.)
De kanselier wijst nu op eenige feiten,
die in het Witboek zijn neergelegd, en die
onze houding kenschetsen en gaat dan
als volgt verder.
„Zouden wij soms geduldig moeten
wachten tot de mogendheden, tussehen
wel kei wij zijn ingeklemd, het oogenblik
gekomen achten om er op los te slaan?
(Luid geroep van „Neen, neen", stormach-
achtige toejuiching). Om Duitschland aan
dat gevaar bloot te stellen zou een mis
daad zijn geweest. (Algemeene geestdriftige
toejuiching.)
Onze troepen hebben zich aanvankelijk
uitsluitend beperkt tot verdediging. Dat
is de waarheid. Wij bevinden ons in staat
van rechtmatige zelfverdediging uit nood.
Nood breekt wet. (Stormachtige toejui
ching). Onze troepen hebben Luxemburg
bezet, misschien reeds België. (Beweging
en toejuiching.)
Dat is een inbreuk op het volkenrecht,
maar wij wisten, dat Frankrijk tot een
inval gereed stond en een in wil van de
Franschen in onze flank aan den linker
oever van den Rijn had ons noodlottig
kunnen worden. Derhalve waren wij ge
dwongen om ons over het rechtmatige pro
test van Luxemburg en België heen te
zetten met het voornemen om dit onrecht
goed te maken zoodra ons! militair doel is
bereikt. (Levendige toejuiching.) Wie zoo
bedreigd is als wij, wie om zijn leven
vecht, behoeft er slechts aan te denken
hoe hij zich er door slaat. (Geweldige
beweging, herhaalde stormachtige toe
juichingen.)
Aan Engeland verklaarden wij, dat onze
vloot de Noordkust van Frankrijk niet
zou aanvallen, zoolang Engeland onzijdig
bleef en dat wij de territoriale integri-
trei en de onafhankelijkheid van België
niet zouden aantasten. Ik voeg daar aan
toe, dat wij ook bereid waren zoolang als
Engeland onzijdig bleef in geval van we-
derkeerigheid geen vijandige operaties te
gen de Fransche handelsvloot te onder
nemen (levendige toejuiching). Ik herhaal
het woord des Keizers: met een zuiver
geweten trekt Duitschland ten strijde.
Wij strijden voor de vruchten van onzen
vreedzamen arbeid, voor de erfenis van
het groote verleden, voor onze toekomst.
Thans is de ure der geweldige beproeving
aangebroken; maar deze aanvaarden wij
met geestdrift. Ons leger staat in het
veld. Onze vLoot is tot den strijd gereed.
Achter hen staat heel het Duitsche volk.
(Stormachtige, steeds hernieuwde toejui
ching. Alle aanwezigen klappen in de
handen).
Het heele Duitsche volk is een van
zin. 'Gij kent uw iplicht in al zijn omvang.
De ingediende wetsontwerpen behoeven
geen toelichting. Ik verzoek ze snel af
te doen.
Op deze rede des kanseliers volgde
stormachtige toejuiching, die geen einde
scheen te willen nemen. Zij bracht alge
meene diepe ontroering teweeg.
Bankpapier.
Als bewijs van vertrouwen van ons
bankpapier kan gelden, dat verschillende
-winkeliers te Amsterdam in hun étalages
hebben bekend gemaakt, dat g aarne
bankpapier in betaling zal worden aan
genomen.
Een chauffeur doodgeschoten.
Men seint uit Enschedé aan „De Tel"
Maandagavond werd op Duitsch gebied,
tussehen Epe en Gronau," een verdachte
auto ontdekt. Op korten afstand achter
dezen volgde een Duitsche auto. De laat
st© .werd door een Duitsche gendarme
aangeroepen, en toen geen halt werd ge
houden, beschoten. De chauffeur weTd
gedood.
In den auto, toebehoorendeaan den
fabrikant Van Delden, te Gronau, zaten
eenige autoriteiten.
Telegraafdraden doorge-
s n e d en.
De telegrafische gemeenschap met
Duitschland is verbroken. Gisterennacht
hebben de Duitschers de draden tussehen
Babberich en Elten doorgesneden.
Practisch mi ddel.
Een eenvoudig middel om aan den
nood, voortvloeiende uit het gebrek aan
zilver, te ontkomen, meent het bestuur
der Alg. Winkeliensvereeniging te Amster
dam gevonden te hebben. Het raadt n.l.
het publiek aan bij hunne gewone leveran
ciers een depót te storten, dat b.v. niet
grooter behoeft te zijn dan tien gulden.
Daardoor komt men in rekening-courant te
staan met zijn leverancier, die natuurlijk
tijdig waarschuwt, wanneer men door zijne
bestellingen de grens van f 10 nadert,
zoodat men bijtijds zijn depót kan aan
vullen. Op die wijze ontkomt men aan
de betaling met klein geld en voorkomt
men bij zijn leverancier in het krijt te ge
raken.
Nieuwebankbiljetten. De Di
rectie van De Nederlandsche Bank maakt
bekend, dat zij in overleg met de Re-
geering zal overgaan tot de uitgifte van
tijdelijke nieuwe typen bankbiljetten ten
einde Cp 'zoo volledig mogelijke wijze te
voorzien in de buitengewone vraag naar
bankpapier.
De nieuwe typen zullen zijn van de
coupures van f 10, f 25, f 40, f 60, f 100,
f 200, f 300, f 1000, f 5000, f 10.000,
f25.000 en f50.000.
Van Zwitserland naar
Amsterdam.
Aan het „Hbl." wordt geschreven:
Ik ben uit het hartje van Zwitserland
naar Amsterdam komen reizen door drie
mobiliseerende landen heen. Vrijdag kreeg
de hotelhouder te Adelboden uit Bem het
telefonisch bericht dat Duitschland den
oorlogstoestand afkondigde, waarna de ,uit-
tocht der vreemdelingen aanving. Binnen
enkele dagen is Zwitserland leeg gekropen,
hetgeen in den touri sten tijd voor dat land
bijna ïnet een nationale ramp gelijk staat.
Zaterdag ben ik ook vertrokken, op den
dag van de mobilisatie van den Zwitser-
schen landstorm. In Frutigen reeds vele
militairen. Die Zwitsersche huisvaders met
hun sterk gegroefde gezichten van bergbe
woner imaken in hun ouderwetsche unifor
men geen zeer krijgshaftigen indruk. Iets
van Hollandsche goedmoedigheid straalt
ook in deze ernstige dagen van hun ge
zichten af. In Bern begon de ellende. Geen
treinen ineer door den Elzas. Onmogelijk
verder dan Basel te komen. Is er geen
mogelijkheid meer Holland te bereiken? De
stationschef is niet te spreken, maai- aan
't informatiebureau zegt jmen mij1 dat ik
naar Parijs kan gaan. En dan nog de Hol
landsche grens halen, vraag ik. Met een
schouderophalen wordt mij „peut-être" ge
antwoord. Dus naar Parijs. Op de Fransch-
Zwitsersche grens moeten wij uren wach
ten. De stations zijn „militairement occu-
pées". Maar als eerst 't in verheven rust
door maanlicht beschenen meer van Neu-
chatel achter ons ligt en wij Frankrijk
binnen zijn, komt er schot in den
trein. Wij worden door elkaar geschud en
soms 'hellen de wagens (angstwekkend over,
want in Frankrijk rijden de treinen snel.
Welk een vruchtbaar land is dit. De oogst
staat te velde, maar wie zal hem binnen
halen? Met enkele uren vertraging komen
wij pan het „gare de Lyon" aan. Wij moe
ten een groot deel van Parijs doorkrui
sen Om het Noorderstation te bereiken,
waar de Hollandsche treinen vandaan
gaan. Een dichte rij huurauto's staat te
wachten, maar als ik een daarvan aan
roep, haalt de man half minachtend, half
ironisch zijn schouders op. Allen zijn
voor troepentransport geréquireerd. Een
eind verder probeer ik het nog eens en
waarlijk, de chauffeur aarzelt even, stopt
en wenkt mij in te stappen. Voor een
werkelijk nog matigen prijs brengt hij
mij maai- het „gare du Nord". Ik ben ge
lukkiger dan een Hollandsche familie, die
mij naderhand vertelt dat zij vijf kwartier
lang met een kind, beurtelings op den
arm van vader en moeder en drie oudere
jongens, door de heete straten van Parijs
hebben moeten zwoegen, nagejouwd en
voor „chien d'Allemand" uitgekreten.
Aan het Noorderstation staat een dichte
menschenmassa te wachten. Het station
is afgesloten, biljetten zijn niet meer te
krijgen. Wat nu? De auto met mijn ba
gage staat nog te wachten. Een politie
agent zegt mij dat er nog één vreemde-
lingentrein in den namiddag naar België
vertrekt. Het is de eerste dag der mobi
lisatie en nu; is het den vreemdelingen
nog geoorloofd zonder pas Parijs te ver
laten. En waar moet ik ondertusschen
met mijn bagage heen? Ja, die kunt u
ergens op het station neerzetten, maar
dan vindt u haar hoogstwaarschijnlijk
niet terug. Het zal het beste zijn de
handbagage zoolang ergens in een café
te brengen. Dat heb ik toen ook ge
daan. In den middag ben ik vertrokken,
zonder biljet. Kosteloos ben ik in een
trein zonder conducteurs van Parijs naar
Roosendaal gereisd. Geen mogelijkheid
zelfs om zijn reisbiljet te betalen. Tijdenp
de reis hoorde ik allerlei ellende-verha
len. Iemand was op weg naar Marseille
om de Indische boot te halen. Te Parijs
kon hij niet verder. Voor fr. 200 zou hij
door een huurauto verder naar Marseille
gebracht zijn als de chauffeur een poli-
tiebewijs voor hem had kunnen krijgen,
waardoor hij aan boord kon komen. Nu
zelfs dit mislukt was, keerde hij1 met
verlies van zijn bagage naar Den Haag
terug. Vele Hollanders hadden op de
stations moeten overnachten, omdat de
hotels geen vreemdelingen moer opna
men. De levensmiddelen in Parijs stijgen
enorm. Zaterdagmorgen kostte een mud
aardappelen nog 14 francs, des avonds
al 38. De kruidenierswinkels werden door
karabiniers bewaakt. Ook deden de onzin
nigste geruchten rondgang, dat er oproer
was in Parijs, dat half Parijs in brand
stond. Ook zonder dat is het erg genoeg.
Toen ik de bergen van Adelboden in hun
witte eenzaamheid achterliet, wist ik nog
niet welk een hoofdbrekens en verwar
ring het meebrengt door mobiliseerende
landen heen te reizen. De ironie van het
lot spreekt ook een woord mee. Op zijn
nationalen feestdag, de herdenking van
zijn bondseenheid, is Zwitserland met
zijn mobilisatie aangevangen en op den
eersten dag van stralend zonnelicht (ik
heb in Adelboden voortdurend regen,
sneeuw en nevel gehad), heb ik Zwitser
land in allerijl moeten verlaten.
Keizer Wilhelm en Neer lands
onafhankelijkh eid.
In deze benarde tijden, nu het spook
van den oorlog steeds meer onze gren
zen schijnt te naderen, lijkt het ons niet
ongewenscht de woorden in herinnering
te brengen, door Z. M. den Duitschen
keizer bij zijn jongste bezoek aan Am
sterdam, op 13 December 1907, geuit.
Aan hel gala diner, dat te zijner eere in
het Koninklijk Paleis gegeven werd, zeide
keizer Wilheltjf, in antwoord op een rede
Van H. M. de Koningin:
„Uwe Majesteit heeft de vriendelijkheid
gehad, een snaar aan te roeren, welke in
mijn hart weerklank moest vinden,en in
het hort van mijn Huis en nïijin volk,
n.l. de betrekkingen tussehen de Huizen
van Oranje en Hohenzollern. Uwe Ma
jesteit kan ervan verzekerd zijn, dat tel
kenmale dat ik den voet op Nederland.-
schen bodem zet, ik met dankbaar hart
het land aanschouw, dat eenmaal mijn
voorouders heeft geleerd hun plicht je
gens het vaderland te vervullen. Van hier
uit voerde de Groote Keurvorst zijn ge
malin naar zijn vaderland. Hier had hij
geleerd voor zijn volk te arbeiden. De
edele keurvorstin heeft ons een beeld ach
tergelaten, dat thans nog in mijn volk
leeft en ook in de stichtelijke liederen
die wij' des Zondags in de Kerken zingen.
De spaarzaamheid en de vreugde in den
arbeid van den eersten Frederik Wil
helm stammen mede uit Nederland. En
zoo is mijn Huis den Nederlanden en het
Huis van Oranje den innigsten dank ver
schuldigd.
Aan dezen plicht der dank
baarheid kan ik slechts daar
door uitdrukking gev en, dat ik
met mijn leven borg sta, dat
onze landen zicih in vrede kun
nen ontwikkelen. Ik weet, dat ik
één ben met mijn land, als ik
God bid, dat hij Uwe Majesteit
enHarege zegender e geering be
schermen moge."
Schiet niet als ge niet tot het
leger be hoort1
Een telegram uit Luik meldt, dat, naar
er verluidde, particuliere personen op
de Duitschers gevuurd hadden, waarna
dezen de bevolking gedecimeerd en Visé
in brand gestoken hadden.
Of 'dit bericht juist is, weten wij" niet,
maar het kan zeer goed juist wezen.
Men weet b.v. uit den oorlog van 1870
hoe Zwaar een dorp, soms een heele
streek gestraft werd, wanneer personen
die niet tot het Fransche leger behoor
den, aan de vijandelijkheden hadden
deelgenomen. Dat is regel in den oorlog.
Wij brengen derhalve onder de aan
dacht Van ons volk, dat, indien wij on
verhoopt ïn den oorlog betrokken moch
ten worden, een ieder, die niet tot ons
of onze vloot behoort, zich zorgvuldig
moet onthouden van elke actieve deel
neming aan de vijandelijkheden. Dit is
niet alleen zijin belang en dat der zijnen,
maar van zijn geheele omgeving, zoo
schrijft terecht de „N. R. Ct."
Ook de plattelandspers zou veel kun
nen doen om dit onder de bevolking
bekend te maken.
Vaderlandsliefde.
Honderden mannen, waaronder ver
scheidene tussehen 40 en 50 jaren, melden
zich bij de hoofdwacht aan als vrijwilliger
in het leger. Voor het hoofdwachtgebouw
op het Buitenhof staan zij in dichte groe
pen ter aanmelding.
Het vertrouwen terug.
Aan het postkantoor te Haarlem werden
Dinsdag weer gelden ingelegd.
Ned. Herv. Kerk.
De Algemeene Synode der Ned. Herv.
Kerk roept predikanten op ten einde als
veldpredikers bij het leger dienst te doen,
en wekt de kerkeraden in gemeenten,
waar thans in grooteren getale dan an
ders militairen geplaatst zijn, op, om in
dien eenigszins mogelijk godsdienstoefe
ningen voor militairen in te stellen en
in hun geestelijke belangen ook door be
zoek in kazernes of hospitalen, naar eisch
der omstandigheden te voorzien.
Beroepen te Sittard E. v. d. Berg te
Joure.
Geref. Kerken.
Naar ons bericht wordt zou gisteren
(Woensdag) de classis 'sGravenhage der
Geref. Kerken in Nederland, daartoe door
de Generale Synode aangewezen, in
spoedvergadering bijeenkomen ten einde
oen bidstond uit te schrijven.
De militaire examens zijn geschorst.
Geslaagd te 's Gravenhage voor de
acte Fransch lager onderwijs de heer J. G.
Vreeswijk te Tholen; en voor het hand-
teekenen L. O. mej. S. P. van Houte te
Middelburg.
Het Orgaan der Ned. Zend.-Vereeni-
ging van Augustus bevat o.a. een refe
raat van pastor Simon, de voorstelling
van den Islam omtrent het hiernamaals,
en de Zending. Dit referaat wordt voort
gezet.
SPANNING.
Nu zijn we als kinderen, die in 't schemer
[loopen,
En weten, dat het donker straks zal
[komen.
Zij zoeken nog de meest belichte plekken,
Maar in hun spelen stoort hen 't angstig
[schromen.
Voor 'tZQo gevreesde, dat nabij zij
[weten
Zij voelen 't schuifel-voetend nader
[sluipen.
Nog even, en „ik ga naar huis, naar
[moeder",
Zegt één, wiens vrees kwam al te zeer
[bekruipen.
Zij volgen allen, schoon zij groot zich
[hielden
En voelen, zonder vrees nu, thuis de
[zorgen
Van de ouders, als een mantel, hen be-
[schutten
Straks, na den nacht, in stralend-blijden
[morgen
Gaan zij van huis weer, volgend eigen
[wegen.
O God, wij zoeken U, nu klein we ons
[voelen,
En bidden staam'lend„ach, erbarm U,
[onzer,
O Vader, stil der volken wilde woelen"
En schuifel-voetend komt het donker
[nader
Toch kan Uw wil den nacht in dag ver-
[keeren,
Want wel zoekt ied're natie eigen voordeel
Maar 'tzijn Uw lessen, die Gij hen wilt
[leeren.
O God, mocht spoedig weer de morgen
[dagen
Doch laat van 't oordeel toch "de vrucht
[beklijven.
Dat zij, die zoeken schuiling in Uw
[woning
Ook nu 't gevaar Uw trouwe knechten
[blijven.
(N. Prov. Gron. Crt.) W. W.
Middelburg. Alhier is van gemeente
wege een arbeidsbeurs opgericht, om
hen die door den economischen toestand
zonder werk komen, zoo mogelijk werk
te bezorgen.
In een Woensdagavond ten stad-
huize te Middelburg door den burgemee
ster bijeengeroepen vergadering van het
Dagelijksch Bestuur der gemeente, met
een aantal stadgenooten, is opgericht een
veneeniging van wijikmeesteren, die in de
gemeente, Welke daarvoor in zes sectoren
is verdeeld, zullen optreden om eventu
eel opgewonden gemoederen te kalmee-
ren en indien dit gewenscht wordt raad
te geven. f
Gewijzigde lijst van Maximum
prijzen.
De burgemeester van Middelburg deelt
ons mee
Van regeeringswege is een verande
ring gebracht in de lijst van maximum
prijzen voor levensmiddelen enz. Wij
laten hieronder de gewijzigde lijst vol
gen. De veranderingen betreffen stroop,
gort, azijn, boter-olie, raap-olie en zeep.
Koffie (Santos).
per K.G.
f
1.16
(Preanger)
55
1.76
Thee
n
55
2.20
Suiker (witte geraffin.)
0.55
(basterd of bruin)
55
0.55
Stroop
55
n
0.35
Roggebloem
n
0.25
Tarwebloem
55
55
0.25
Boekweitmeel
55
55
0.25
Wit brood
55
r5
0.22
Bruin
55
n
0.20
Rogge
55
55
0.18
n
0.25
•n
55
0.28
Grutte en Havermouth
5?
0.25
Bruine boonen
55
0.30
i)
Yt
0.09
per tl.
55
0.14
Boter-olie
liter
1)
0.63
Raapolie
n n
55
0.50
n K.G.
0.24
•n
55
0.07
Petroleum
liter
55
0.11
HL.
55
0.80
Turf korte
per 10 st.
55
0.10
lange
io
55
0.12
Aardappelen
per K.G.
55
0.07
Goes. In een gisteravond gehouden ver
gadering van Goesche bakkerspatroons is
besloten den prijs van het brood te
brengen op 16 ct. per Kilo.
Vergoedingen. De uitbetaling
van de vergoedirigen aan de familiebe
trekkingen van gemobiliseerden zal plaats
hebben ten stadhuize op Zaterdag 8
Augustus, tussehen 9 en 12 uur en 1
en 3 uur. 1 b <1
Men meldt ons, dat de sneltreinen
116 en 171 (niailtreinen) ter uitlating van
reizigers te Goes zullen stoppen.
Krabbendijke. Ook hier is het uitvoer
verbod afgekondigd. Aardappelen staan
niet onder de artikelen, welker uitvoer
verboden is zonder vergunning, wat ge
zien de groote voorraad zeker ook voor
alsnog niet noodig is. Dagelijks worden
nu aardappelen per trein verzonden, naar
men zegt, echter alleen voor de mili
tairen.
Zondag kwam nog een Duitsche wagen
met ijzeren gebinten enz. voor de gasfa
briek. Deze wagen is gisterenavond laat
opgehaald en zoo zal Duitschland bin
nen eenige dagen al zijn waggons binnen
hebben.
De Duitschers aan den gasaanleg er-
bonden vertrokken gistermorgen allen naar
Duitschland; ook de loodgieter is als sol
daat op, zoodat deze arbeid nu stil staat.
Hier is meestal overvloed van werkvolk,
zoodat ook nu geen bijzondere hulp op
het land noodig is en dit te minder, om
dat er wel suikerpoen, ajuin, aardappelen
en dergelijke wordt verbouwd, maar bijna
geen koren meer.
Heinkcnszand. Alhier is Woensdagmid
dag in Alen ouderdom van 75 jaar over
leden, tie heer J. Stoel. Hij genoot, na
een 40-tal dienstjaren bij de poste
rijen te hebben vervuld eerst als
bodelooper en daarna als brievengaarder
sinds enkele jaren een welverdiende
rust.
Dat de mobilisatie dezer dagen ook
op plaatselijke vereenigingen (althans op
sommige personen) indruk maakt, bewijst
volgens een alhier aangeplakt biljet, dat
de voorzitter der schietvereeniging „Nim
rod" alhier voor zijn functie heeft be
dankt. Hoewel deze vereeniging zich niet
heeft beschikbaar gesteld om in oorlogs
tijd het Vaderland te helpen verdedigen,
verwekte zulks onder het publiek groote
hilariteit.
lerseke. De kermis is voor onbepaalden
tijd opgeschort.
Colijnsplaat. Gisteren kreeg de 14-jaii-
ge zoon van den landbouwer de Bruijne
alhier, een slag van een jong paard, tegen
zijn buik, zoodat hij er bij neerviel en
geneeskundige hulp moest worden inge
roepen.
Zoutelande. Dinsdagnamiddag te onge
veer 3 uur ontstond alhier op de hof
stede bewoond door C. L., brand in een
hooischelf, waardoor 4000 K.G. een prooi
der vlammen werd. Dit is veroorzaakt
door een 5-jarig jongetje, dat met luci
fers speelde. De schade wordt door verze
kering gedekt.
Domburg. De schilderij-tentoonstelling
is gesloten.
Bruinisse. Er worden geen (mossels meer
uitgevoerd naar België.
Tholen. Ter paardenmarkt van gisteren
werden door de tijdsomstandigheden
slechts aangevoerd 18 paarden. De handel
was 'zeer lusteloos, wegens Ite hooge vraag
prijzen en het risico der koopers.
Zaandamsohr echt.
Wij lezen in „De Maasbode":
Een „onderkruiper" is nog geen moor
denaar, al scheelt het niet veel. |)en moor
denaar mag nog niet gelyncht worden, dus
ook eigenlijk een onderkruiper niet. De
vuist is dit laatste waarschijnlijk omdat
de anarchistische vuisten wol eens op roo-
de koppen neerkomen geen rechtsmid
del.
Dat en meer schoons kon men lezen in
„Het Volk", in een verdediging bij voor
baat van het optreden van den Zaandam-
scheu burgemeester tegen Duitsche „on
derkruipers".
Men mag „onderkruipers" niet mishan
delen, zegt „Het Volk", dat is te zeggen,
een burgemeester kon dat niet laten doen.
Maar.maar.i
Een burgemeester kon nog zooveel an
ders doen.
Daar is immers zoo'n enorme afstand
tussehen „vogelvrijverklaring" van onder
kruipers en „heiligverklaring".
Beide uitersten zijn verschrikkelijk.
Maar de Zaandamsohe burgemeester, die
wist nu eens zich te hoeden voor de ge
weldige fout, waarin de Nederlandsche
burgemeesters algemeen vervielen en nog
vervallende heiligverklaring van den
„onderkruiper".
Ter Laan, die heeft als eerste in Ne
derland nu eens den gulden middenweg
bewandeld en aan alle andere burge
meesters een les gegeven van rechtshand
having
„Een nieuw geluid" noemt het roode or
gaan dat.
Gansch iets anders wordt als recht ver
kondigd dan wat alle dwaze burgemees,ters
als zoodanig, in hun bourgeois-verblind-
heid, beschouwden.
Wien dc handen jeuken om op het on
derkruipersvolk neer te beuken, die zal het
nieuwe geluid zeer goed verstaan.
Want voor goed begrip van het nieuwe
„recht" is „proletarisch sentiment" noo
dig, weet ge.
