E.
liters
Soogkabinet,
mgstveulen,
let.
ierrieveulen,
No. 338
Zaterdag 11 Juli 1914
38e Jaargang
EERSTE BLAD.
EDI
sn een vare Koe,
BODE.
Dienstbode
menmeid.
I
snierszaak,
)P
Irrieveulen,
)P
'oeljes,
>eden staat
1(3 wieier).
[op
OE,
shoudster,
Dit nummer bestaat uit twee bladen
Een groot arbeidersbelang
Buitenland,
Staten-Oeneraal
1,85 gld.
2,40 gld.
4,20 gld.
it J. GERRITSEN
Ir van H. M. de
ftevig draad ge
en per 100 stel
franco op wagon
ter overname
iir, goederen en
f 2000—, het
Adres WEGE-
issingen.
elle.
berg, Middelburg.
Jz., Koudekerke,
'P:
Boekli. FANOY,
|Lz., Grijpskerke,
P:
alf, bij J. KLUIJF-
>P:
ze.
vraagd
Ires P. BREURE,
Colijnsplaat.
srgezin op groot
I
on f 150 f 25
3. K., Bureau van
T, Nieuwstraat 54
gen half Augustus
roeger
ode of aankomende
Adres P. VAN
jsland.
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Bureau te Goes:
lange vorststraat 219.
Agentschap te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre - Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
/"1.25
0.05
Prijs der Advertentiën
15 regels /"0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1.
iedere regel meer 10 ct.
II.
Dat een overeenkomstig onze opvattin
gen i ngericht tarief cle nijverheid zou doen
opbloeien, de werkloosheid zou doen yer-
rn inde ren, de loonen zou doen stijgen,
•jverd ook door hevige bestrijders van
Kolkman's Tariefwet erkend. De landbou
wers werden gewaarschuwd, omdat zij,
wilden ze hun arbeiders behouden, straks
hoogere loonen zouden moeten uitkeeL
ren. Sommige groot-industrieelen die
er reeds bovenop' zijn en ook niet gaarne
concurreerende ondernemingen zien ver
rijzen gaven onomwonden te kennen,
dat zij beducht waren voor hoogere loo
nen. Minstens 5 a 10 p€t. moeten wij
straks meer geven, zeiden zij. Weer an
deren verwachtten blijkbaar zulk een op|-
bloei van de industrie, dat zij voor ge
brek aan „arbeidskrachten" vreesden en
op* dien grond tegen het tarief ageerden.
Een arbeider, die nadenkt, zal toch moe
ten erkennen, dat een met zulke argu
menten 'bestreden tariefsherziening voor
hem nog niet zoo onvoordeelig zou zijn!
Maar willen die „protectionisten"
dan alles niet „duurder" maken? Heeft
de arbeider geen gelijk, dat hij) zich tegen
een tariefsherziening in onzen geest ver
klaart? Hij is toch consument? Zeker,
maar hij is in de eerste plaats producent
Hooge loonen, geregelde arbeid hebben
voor hem g tel lig meer beteekenis dan
seer lage prijzenDe sociaal-democraat
.Schippel voelde dat wel. toen hij in zijln
Grundziige der Handelspolitik (Berlijn
'1902) blz. 342 schreef: „Beslist alzoo
de arbeidersklasse in een land ten gunste
van den ivrijhandel, dan zal haar stand
punt dan (alleen juist en op den duur
houdbaar zijn, indien het zoo bepaald
is met het oog op1 de productie en de
arbeidsmarkt, niet echter in oppervlak
kige „consumenten-sohwarmerei" met het
oog op ^le lage prijzen".
Dat is 0en juist standpunt. Maar let
de Nederlandsche arbeidersklasse op de
productie en de arbeidsmarkt, dan kan
zij zich niet keeren tegen een meer ra
tioneel tarief. Onze industrie is, verge
leken met het buitenland, nog betrek
kelijk weinig ontwikkeld. En dat terwijl
onze ligging zoo uiterst gunstig is! Onze
arbeidsmarkt is overvoerd en 'de loonen
zjjn laag in verhouding tot het buiten
land. Er is een trek naar den vreemde,
vooral naar Duitschland. Er is een te
veel aan arbeiders in de havenbedrijven,
etc. En (toch houdt de trek naar Rotter
dam aan. [De oorzaak? Gebrek aan goed
loonenden arbeid ju de industrie!
Maar nu ihet duurte-argument op zich
zelf! Waarop1 beroept men zich bij het
bespreken van deze quaestie? Op het
Duitsclie tarief! jMaar dat moet toch ver
bazing wekken, immers er is hier te lande
wel niemand, 'die een slaafsche navol
ging van het Duitsche tarief aanbeveelt.
Wij pleiten voor meerdere nijiverheïds-
bescherming. Welnu, het duurdere leven
dn Duitschland kan noch mag aan da
nijverheidsbescherming „worden geweten.
Vooreerst heeft (Duitschland vele fiscale
rechten en accijnzen, die den _yrifs onge
twijfeld verhoogen. Het is daarvan even
min afkeerig als het „vrijhandelsgezinde"
Engeland, dat (f 8,03 per hoofd aan fis
cale rechten en f 7.24 aarr accijnzen heft.
Vele tegenstanders Van ons pogen, yer-
euimem bij bun beroep op Duitschland
met dit onderscheid tusschen „Steuer" en
„Zoll" rekening |te 'houden. Duitschland
heft voorts graanrechten, hoewel het zelf
niet genoeg koren verbouwt. Aan graan
rechten wordt hier te lande in de tegen
woordige omstandigheden niet gedacht.
En evenmin aan maatregelen, om de gren
zen voor (den invoer van vee, vleesch,
«nz. te sluiten. Hier wordt geen agra
rische politiek in Duitschen geest gevoerd.
Men bazelde wel het vorige jaar, dat „al
les duur" zou worden, men riep zelfs
over „duur brood", maar dat was weinig
serieus. Niemand jyilde de allereerste le
vensbehoeften duurder maken.
Over duurte van nijverheidsptroducten
hoort men in de beschermde landen wei-
».ig spreken. De winkelprijzen en daar
op komt het toch voor den arbeider
verbruiker aan van gewone nijverheids-
producten zijn in Duitschland veelal niet
hooger dan in Nederland. Op' de win
kelprijzen in het algemeen hebben in
voerrechten niet zulk een overheeïschen-
den invloed als velen wel denken. Het
gevolg van nijverheidsbescherming is niet
'zelden, dat de winkelprijs van een ar
tikel na korten tijd daalt. Daalt door
de vermeerderde binnenlandsche concur
rentie, besparingen op vrachten, het uit
schakelen van pnnoodige tusschenperso-
nen etc. De fabrikant dit worde wel
bedacht is niet alleen gebaat door
hoogere prijzen per eenheid, maar bo
venal door een grooteren omzet.
Heit is een niet te loochenen feit, dat
de enkele nijverheidstakken, die onder
de thans geldende Tariefswet reeds ta
melijk beschermd worden, wezenlijk geen
dure producten leveren.
Wij wijzen op1 bier, verduurzaamde le
vensmiddelen, suiker- en p'asteibakkers-
werk enz. De bescherming heeft al deze
artikelen waarlijk niet „duur" gemaakt.
Er blijft immers nog concurrentie tusschen
de beschermde fabrikanten. En er ko
men, juist door het tarief, nieuwe za
ken bij. Daarbij is de buitenlandsche con
currentie nog niet onmogelijk! Men moet
zich daarom voor het opdrijven der prijl-
zen wachtend
Door het „duurte-geroep" late zich nie
mand misleiden! Wat kan zelfs de prijs
stijging van enkel© artikelen hinderen,- in
dien de werkloosheid vermindert, de loo
nen stijgen, heel de arbeid van de Vak-
vereemigingen vruchtbaarder wordt?
Wij hebben reeds een en andermaal
Duitschland genoemd. In dit verband wil
len wij ook op Zwitserland wijzen. Het
Schweizerische Bauern Secretariat liet in
1908 een onderzoek instellen naar de
werking van de in 1906 verhoogde Zwit-
sersche tarieven. En wat bleek volgens
de uitkomsten eener zeer betrouwbare
enquête? Dat de loonstijging de prijsver-
hooging had overtroffen
i Dat lage invoerrechten nog niet be-
teekenen goedkoop1 leven en algemeene
welvaart, zal voorts wel geen betoog be
hoeven. Er zijn schreef dezer dagen
de heer Obreen in de „Amhemsche Cou
rant" terecht „weinig landen op het
vasteland van Europa, waar het leven
zoo duur is als bij ons in Nederland,
en waar zoo weinig algemeene welvaart
genoten wordt". Stellig is het leven in
landen als België en Zwitserland goed-
kooper, al beschermen zij ook krachti
ger hun nijverheid!
Resumeerende komen wij tot de slot
som, dat de voordeelen van een beter in
gericht tarief, dat aan onze nijverheid
eenigen steun verleent, zijn:
le. Er komt fileer geld in de schat
kist ook voor sociale doeleinden;
2e. De buitenlander betaalt in som
mige gevallen mede;
3e. De nijverheid zal tot meerderen
bloei komen, de toestand van de ar
beiders verbeteren, de algemeene wel
vaart toenemen.
De herziening van het tarief in een geejst
als door ons wordt bepleit, is dan ook
stellig een groot arbeidersbelang!
LEVEN.
Leven is lijden, o, wil het gelooven!
Lijden en strijden van 'teerste uur af;
Kampen en yorst'len, bij bidden en loven,
Duiden en dragen, van wieg tot aan
['t graf.
Leven is lieven, o, wil het gelooven)!
Omdat door liefde elk kruis wordt
[getard
Zuivere liefde komt alles te boven,
Als slechts die liefde uit 'God komt
[in 'thart.
Leven is hopen, o, wil het gelooven!
Als er geen hoop' is, dan leven wij niet;
Hopen op 't eeuwige leven daar boven,
Dat geeft ons kracht zelfs bij 't zwaarste
[verdriet.
Loven is jveten, o, wil het gelooven!
Weten dat hier onze pelgrimsreis gaat;
Zij t. door de diepte, naar hemelsche
[h o vein,
Waar voor ons eens het verlossingsuur
[slaat.
Leven is sterven, o, wil het gelooven!,
Sterven ons-zelven, genade niet waard
Nader, steeds nader bij God zich te voelen.
Ook al ontzinkt ons hier alles op aard)
Leven is leven, o, wil het gelooven!
Dan slechts als Jezus ons deel is
[beneên,
Dan voert de Heiland door stormen en
[rampen,,
Eenmaal ons veilig naar d'overkant
[heen.
W. A. van Bolder Vz.
(Zndsbl. Amst.)
België.
Onze Zuidelijke buren hebben hun ver
zekeringswetgeving in orde gebracht.
Het „K. S. W." geeft van den inhoud
leen kort overzicht.
Volgens deze wet is ieder arbeider en
arbeidster, die minder dan 2400 francs
loon per jaar verdient, van het 16e le
vensjaar af, verzekeringspliohtig. Er wordt
een ziekte-, invaliditeits- en ouderdomst
verzekering ingevoerd.
Die arbeiders betalen jaarlijks 24 francs,
n.l. 12 francs voor ziekte- en 6 francs
voor invaliditeits- en ouderdomsverzeke-
ring elk. Bijl een weekloon van minder
dan 15 francs worden de bijdragen ge
ringer.
De werkgevers betalen 8 francs voor
iedéren arbeider, n.l. 2 francs 'voor ziekte
en invaliditeits-, en 4 francs voor ouder-
domsverzekering.
De staat draagt bij' tot een bedrag van
9 a 10 francs per arbeider, wat bij' twee
millioen verzekeringsplichtigen een jaar-
lijksche uitgave van ongeveer 20 millioen
francs is.
Do door den staat erkende onderlinge
verzekeringskassen blijven bestaan. De
ai'beiders krijgen bij ziekte vrije genees
kundige behandeling en een uitkeering,
welke \[ot 2/3 van liet loon op kan klimmen,
van dien vijfden dag der ziekte af
en 'eenzelfde uitkeering bij; vroegtijdige
invaliditeit, tot het 65ste levensjaar, het
.jaar waarin dé ouderdönisvérzekering be
gint. De ouderdomsrente bedraagt 365
francs per jaar.
Voor speciale ziekten, als tuberculose,
.worden sanatoria opgericht, waarvoor de
regeering 5 a 6 millioen heeft uitge
trokken.
Engeland.
Dreigende onweerskoppen zijn aan den
Ulstensehen horizont .verrezen.
Zeer onverwachts.
Terwijl de parlementaire berichtgever
van de „Evening Standard" den oogen-
blikkelijken poiiitieken toestand in ver
band met de Ulster-kwestie noig vrij op
timistisch inziet en a.m. schrijft„hoewel
de positie op het oogenblik ontwijfelbaar
ernistig is, zijn er goede gronden om aan
te nemen, dat een vreedzame oplossing
van de kwestie mogelijk is", komf
uit Belfast het sensationeele bericht, waar
van wij jn ons vorig nummer reeds mel
ding maakten. De unionistische raad van
Ulster zal in Ulster optreden als eert
voorloopige regeiering, om daardoor uit
gebreider- bevoegdheden te kunnen heb
ben.
Het manifest, waarin deze mededeeling
gedaan wordt, geeft verder in groote trek
ken een schets van het karakter, dat
de voorloopige regeering hebben zal. Haar
taak zal het zijn, om, met uitsluiting
van de rechtstreeksche itijksregeering in
Ulster, geheel het gezag uit te oefenen
en te zorgen voor de handhaving van
den yrede, orde, bescherming van leven
en vrijheid, en over het behoud van Ul
ster als onschendbaar deel van het ver-
eenigd koninkrijk.
Geen wonder, dat kapitein Craig, na
het vooiiezen van het manifest, aan de
journalisten meedeelde, dat, volgens par
ticuliere berichten, die hij ontvangen had,
de toestand donkerder was,dan ooit.
Inderdaad, de uitroeping van een voor
loopige regeering is een definitieve uit
daging aan het adres der regeering te
Londen, waardoor alle hoopvolle ver
wachtingen vooiioopig weer gèheel ver
dwenen zijn. Men vraagt zieli af, of de
unionistische leiders om speciale rede
hen misschien tot zoo'n emstigen stap
zijn overgegaan en óf men er misschien
een maatregel 'van represaille van de
zijde dei- unionisten in te zien heeft te
gen een of anderen zet, dien de regee
ring ïn UlsteT van plan was.
Baaawer hangt nog een dichte sluier
natuurlijk en valt niets bepaalds op het
oogenblik nog te zeggen.
Maar zeker valt Wel te zeggen, dat de
regeering op de uitdaging .Van 5e Ul-
stermetn zal hebben te antwoorden en
haaa- houding tegenover de Ulster-kwestie
definitief zaJ hebben vast Te stellen. Of
men heeft in Londen de eisohen van de
Ulsteamen onvoorwaardelijk te aanvaar
den, tegen de Iersfch-nationalisten in, of
men heeft tegen de leden der voorloopige
regeering op ie treden. Toorz'oover de
toestand op het oogenblik te overzien'
valt, is er geen tussohenweg mogelijk.
Men spanning moet men nu tegemoet
zien, welken weg de regeering te Lon
den in zal slaanden weg van een hand
haven van het gezag, of den weg van
een onvoorwaardelijke onderwerping aan
de oppositie.
Carson, de groote leider, is bij zijn
aankomst rtte Belfast gevierd' met een
schier algemeenen vrijen dag.
Een geestdriftige ontvangst werd hem
bereid.
Vierhonderd van „top tot teen gewa
pende vrijwilligers en vijftig gewapende
depecherijders op motorfietsen begeleid
den Carson en de andere unionistische
leiders naar de vergadering van den uni-
onistischen raad.
De eerste bijeenkomst van de voor
loopige regeering, door Sir Edward Car
son uitgeschreven, is gisteren in Ulster
Hall gehouden.
Het gebouw werd bewaakt door een
gewapende macht van 400 vrijwilligers.
Onder de aanwezigen bevonden zich
de hertog van Abercorn, markies Lon
donderry en de unionistische parlements
leden uit Ulster.
Op een vraag in het Lagerhuis heeft
minister Birrell gisteren medegedeeld, dat
de nationalistische vrijwilligers 132.000
en de l lstersche vrijwilligers 85.000 man
tellen.
De .parlementaire medewerker van de
Standard meent te weten, dat er een
schikking aangaande Home Rule ophanden
is, waarbij zes graafschappen van Ulster
voor onbepaalden tijd van Home Rule zou
den uitgesloten worden
Volgens het plan van de regteering,
waarmee de nationalisten genoegen ne
men, zouden vier graafschappen en Bel
fast buiten Home Rule vallen, de op-*
positie uil ook de andere vijf graaf
schappen en de stad Derry erbuiten hou
den. Als men het echter over de uitsluiting
van zes graafschappen eens kan worden,
acht cle -man van de Standard de moei
lijkheden uit den weg geruimd.
Albanië.
.Nu is er heelemaal geen touw meer
aan vast fte knoopen.
Gisteren lazen we, dat de beroemde
Prenk der Mirdieten, die voor zijn onvol
brachte heldendaden thans een belooning
van 100.000 francs verwacht van den
vorst, over diens weigering om dit be
drug uit te betalen de vorst kan het
niet doen, want hij heeft geen geld
zoo woedend is, dat hij nu levendig pro
paganda maakt voor Essad pasja, wiens
terugroeping hij eischt, daar Essad de
eenige man is, die aan de heerschendd
anarchie in Albanië een einde kan ma
ken.
En dat het mogelijk, zelfs waarschijn
lijk is, dat. Essad pasja, de banneling,
binnenkort als redder van het vader
land zal worden teruggeroepen.
En hedenochtend brachten de bladen
de tijding, dat Prenk Bib Doda het ambt
van Minister van Buitenlandsche Zaken
op zich genomen heeft.
Hij deelde de mogendheden mede, dat
de Mirdieten uit Durazzo verdreven wor
den en dat de groote mogendheden voor
de verdediging van Durazzo zelf maat
regelen moeten nemen.
Wij krijgen nu het begin van het ein
de. Alles wijst er op, dat dit niet verre
meer kan zijn.
De toestand te Durazzo wordt steeds
onrustiger. Donderdag zijn weer 50 gen
darmes gedeserteerd. De Vorstin van Al
banië zal zich niet naar Roemenië maar
naar Duitschland begeven. Men verneemt
dienaangaande, dat de vleugel Aan hef
kasteel Neuwied, die tot dusver onbe
woonbaar was, dezer dagen in geleedheid
is gebracht, zoodat men hierin een be
vestiging van het bericht ziet.
Aan de Voss. Zeit. wordt geseind, dat
de aanvoerder der Epiroten gisteren in
Corinthe een proclamatie deed uitvaar
digen, waarin hij zegt, dat hij de stad,
in naam der autonome Epirotische ?e-
geering in bezit neemt. .Wusseos heeft
het bestuur der stad op zich genomen.
De inwoners van Koritza moesten hun
wapenen inleveren.
De Holland sche officiere'in
werden vrijgelaten.
Een afdeeling der Epirotische troepen
rukt op naar Maschopokez, dat reeds zoo
goed als ingenomen is. De inneming yan
Ebratz is echter nog niet bevestigd.
Palestina.
Een'Arabisch sprekende Jood, met Iname
Jussuf Ben Jakob Achwan, kwam onlangs
naar Jeruzalem en beweerde, dat hij tot
een Joodsche volksstam behoorde, wier
leden als de nomaden in de woestijn wo
nen en zich thans op vijf dagreizen van
Koweit, derhalve in de nabijheid van de
Perzische Golf bevinden. Zooals hij zeide,
behooren tot zijin stam ongeveer 25.000
Joodsche families, die in tenten Wonen
en veeteelt drijven. De onder hen levende
traditie zegt, dat zij ten tijde van den
eersten tempel naar de woestijn verplaatst
zijn. Ook is hun de Talmud tot op den
huidigen dag onbekend gebleven. Zij ge
looven nakomelingen te zijn van Jonadab,
de zoon van Rechab, van trie in het
boek van den profeet Jeremia sprake is.
Achwan verzekert, dat binnenkort vele
van zijn stambroeders naar Palestina emi-
greeren zulten. Behalve het Arabisch,
spreekt hij goed Hebreeuwsch.
Naai- verder gemeld wordt, zouden
Oostelijk van Bagdad nog vele nederzet
tingen van Joodsche volksstammen in
groote afzondering leven; vele van die
nederzettingen zouden op groote steden
gelijken. De verbindingswegen met <j<>ze
stammen zijn zeer moeilijk en gevaarlijk
en nauwelijks bekend. Hun taal is sterk
afwijkend van Hebreeuwsch. (Ned.)
Iets over den man met de monocle,
Chamberlain.
Toen de blaiden de vorige week het
bericht over de wereld verspreidden, dat
Chamberlain, de' bekende Engelsche man
uit .(iet, vermaarde trio, Cechil Rhodes,
Millner, Chamberlain, overleden was,
weitl er heel wa.t over den groot-finan
cier en politicus vertelt. Zoo heel vleiend
schreef de pers buiten Engeland nu niet
over hem, want niet gemakkelijk ver
geet men de rol, welke hij tijdens zijn
leven in de Boeren-politiek speelde. Ma,au
zoo .bekend als hij was opl staatkundig
terrein, zoo weinig weet men van zijn
particuliere leven. Iedereen wist dat lig"
een monocle in het oog droeg en een
orchidee in het knoopsgat, maar verder,
ging het ook af niet. Toch was er voor
wie hem goed kende heel veel origineels
in zijn karakter. Hij was een verbazend
gezellige causeur en verstond meester
lijk de kunst om een gezelschap bezig
te houden. Zijn huis was zijn wereld en
de plichten van een goed huisvader ver
vulde hij met vreugde, ondanks de groote
rol die hij daar buiten speelde. Voor de
muziek gevoelde Chamberlain niet veel,
daarentegen wel voor dramatische kunst,
en de schilderkunst vereerde hij, want
zijn huis was als 't ware een staalkamer
van beroemde doeken.
Het is niet te verwonderen, dat van een
man als Chamberlain, die zich ruim der
tig jaren in het openbaar bewoog, heel
wat anecdoten verteld worden. Zoo hield
hij zich in zijjn jeugd veel met technische
proefnemingen bezig, en ten laatste vond
hij een bijzondere schroef uit, waarop hij
dadelijk patent nam. Sedert dien wijdde
hij nog meer belangstelling aan al wat
schroef was en weid een groot speciali
teit op dat gebied. Op een groote maaltijd
werd eens een prachtig gouden bokaal
binnengebracht, waarvan niemand den
ouderdom kende, doch Chamberlain wist,
door de schroef waarmede de beide dee-
len aan elkander verbonden waren, vast
te stellen hoe oud zij was.
In zijn politiek leven was hij niet vrij
van scherts. Tijdens een verkiezingscam
pagne trad hij samen op met een collega,
en de beide vrienden hadden afgesproken
in elke vergadering goede, pakkende
anecdoten te gebruiken. Terwijl nu de
collega stond te spieken, werd hij op.
eens door Chamberlain aan den mouw;
getrokken, die hem in het oor fluisterde
„Denk er om, ik heb de anecdote al ge
bruikt". Daarom maakte deze er geen
gebruik van, maar hoe verbaasd was hij,
toen Chamberlain optrad en hij hem da
delijk met de mop van wal hoorde ste
ken.
Chamberlain maakte veel gebruik van
de cabs. En ofschoon hij 'zelf de prach
tigste equipages bezat, riep hij dikwijls
zulk een voertuigje op straat aan.
Toen men hem, kort voor hem de ver
lammende beroerte trof, vroeg, hoe het
kwam, dat hij nog zoo krachtig en lenig
was, antwoordde hij: „Omdat ik geheel
mijn leven zuinig ben geweest met mijn
krachten, en nooit gebruik maakte vau
mijn boenen als ik rijjden kon".
Eerste Kamer.
Wijn-accijns Centraal
Station Amsterdam Pro
gramma „af' K; nier op
reces.
Gisteren is ook onze Senaat óp reces
gegaan. i 1
Nadat (reist nog een aantal wetsont
werpen onder den hamer door zijn ge-
