DE ZEEUW
TWEEDE BLAD.
Zeeuwsche Stemmen.
x.
De Broeders van St. Jan.
Staten-Generaal
Uit de Provincie.
Onderwijs.
Gemengd Nieuws
VAN
ZATERDAG 13 JUNI 1914.
Onze 'eenediensten en andere onder ons
Christenen hekende gebruiken schijnen
toch maar een machtigen invloed op de
vrijzinnigheid ui beoefenen.
Blijkbaar' is ze sterk onder de bekoring'
ervan gekomen, want men kan tegenwoor
dig niette lezen, of men wordt getroffen
door de 'ik zal het maar platweg
noemen: naaperijlen door de vrijzinnige)
heeren van Christelijke gedenkdagen en
plechtigheden.
Spreekt hij ons de gemeente hij de
bevestiging van een dienstknecht des Hee
ren ïn een of ander ambt haar hegeeren
uit met de woorden van Psalm 134„Dat
's'Heeren zegen op ra, daal", dezer dagen
-kon men lezen hoe een liberalen held in
een meeting door het geestdriftige publiek
■s 'taande werd toegezongen het min ver
heven en gewoonlijk weinig stichtelijke:
„Lang Zal ie leven in de gloria!"
Het holle, ledige van deze handelwijze
is niet moeilijk te constateeren. De stum-
perdis1 Doch ziet men, zóó stelt men
prijs op een surrogaat van wat aan onze
samenkomsten, kleur, leven, bezieling
geeft.
Met 'de feestdagen lietzelt'de.
Ik 'spreek niet van dien modernen Her
vormden predikant, die den Hemelvaaïits'-
dag als Christelijken Herdenkingsdag ge
heel Wilde schrappen, daar hij dien als! 'n
Roomschen feestdag beschouwt, een her
innering aan het „grofste bijgeloof".
la, is het niet schandelijk, is het niet.
in-droevig
Gelukkig zijn er maar weinigen als die
ds. K. Vos te Middelstum.
pat zij- zich toch duidelijk uitspreken,
opdat de geesten openbaar worden.
'k Wilde u echter vertellen van de socia
listen, die niet keggen, wat zij in opt
rechte eonsekweutie zouden moeten zeg
gen, maar het heilige: Pinksterfeest omlaag
halen en opnemen in de rij van hun pro-
pagandadagen, waarop het aan Godont-
eerende spotternijen helaas maar zelden
ontbreekt.
Wat hebben zij nu gedaan
Gewoon ons Pinksterfeest overgenomen,
en er bun eigen Pinksteaigedachte in ge
legd. Natuurlijk, de rijke gedachten, diet
er voor de Christenen in gelegen zijn, van
een Koninkrijk, dat niet van deze wereld
ds, moeten ze niets hebben.
„Ook de socialisten, aldus schreef hel
„Volk" dezer dagen, vieren huil Pinksberi-
teest. Het socialisme is de onuitputtej-
lijke drang paar hooger en heter, naar
meer welvaart, schoonheid, waarheid en
recht". „En het js dit alles niet in ©en
waan, niet in een bovenmenscbelijk ide
aal, aiiet in een hovenaardsch begeeren,
doch het is dat alles voor dit leven zelf.
Dit (Koninkrijk is wèl van deze wereld."
Daarop Ivolgt dan deze schets van de
socialistische 'Pinkstelrgedacht©
„Medestrijders, ier is ©en heilige geest)
gekomen over de onmetelijke massa's1 van
verdrukten en lijdenden, in alle tallen
klinkt het bed van hoop en van vertrou
wen, de overwinning naakt.
„Dat is onze Pinkstergjedachte, een
vreugdefeest over 't ontwaken van wiel
den doodslaap der slavernij schenen 'bal
slapen en de strijd die de laatste klasse
heerschappij !zal doen vallen om heel: dei
mensehheicL leen plaats te bereiden aan,
den 'disch van Irecht en van vrijheid.'1
(Zoo (durft liet lasteren, spotten, |Gods
heiligen naam bezoedelen.
Wat het streven ook zij, de lokvink
spelen om de goed- en halfgeloovige
massa wreedelijk te verschalken, dan wel
bevrediging te zoeken voor het eigen on
rustige hart, in ieder geval zijn het uit
spraken, die (elk oprecht Christen met
afschuw en medelijden beide moeten ver
vullen.
Wilt Ige nog meer voorbeelden van ge
vallen, Svaarin de. ©eredienst van de rede
Feuilleton.
'door L. PENNING.
(Nadruk verboden).
41)
Judith verschrok er eigenlijk van; zij
kreeg een gevoel van bewondering, en
staarde met blijden trots op de oiniirf-
genden, alsof zij wilde zeggen„Ziet °e
wel, wie mijn aanstaande is?"
Haar verloofde durfde meer. Toen de
jonker van Speulde zijn kleurigen lijf
rok, de muts met de trotsche pauweveer
op het hoofd, door de dorpstraat wan
delde, maakte iedereen eerbiedig ruimte,
bijna ter .'aarde buigend, als de Jqnker
hem aankeek. Doch Eibert vond het vol
doende, even aan den hoed te tikken, en
toen de Jonker de taveerne binnenstapte,
en Judith met een tamelijke vrijpostig
heid aankeek, rees de jonge molenaar in
eens overeind, den edelman van boven
tot onder met een leeuwenblik nietend.
Het meisje beefde er van, en zij dankte
in haar hart de Heilige Maagd, dat ,op
ditzelfde oogenblik de Jonker door een
vriend naar buiten werd geroepen. Zij
vond' de houding' van haren verloofde
herinnert aan dien den Christus alleen
gewijd
'kNoem u de „religieus©" samenkom
sten, die de socialisten houden, waarbij
het Evangelie meestal verre te zoeken is.
En voorts de meer of minder „religieuse"
kringen onder vrijzinnige denkers en po
litici.
Ja, bij voorkeur spreekt men van „re
ligieus" het in den laatsten tijd sterk
verwaterde begrip in plaats van
„Godsdienstig", dat weer wat al te weinig
aan duidelijkheid te wenschen overlaat.
'Opmerkelijk is /het daarbij1, dat juist
.Onze Christelijke feestdagen herhaaldelijk
Voor de propaganda van der heeren denk
beelden misbruikt worden.
Ja, wel opmerkelijk; doch ook iets on
gewoons 1
!Onis dunkt, neen.
Hfft ongeloof jtreedt in allerlei vojnm
naar buiten op. De vijanden maken op
allerlei wijze hun slachtoffers.
/Doch steeds (blijkt het dezelfde vijiand
Ite rijn, die nooit rust en er steeds ojpj
uit Jtj de argeloozen in z'n netten te
vangein
Zoo hebben we ops. weer eens op het ge
bied vap de .groot© vraagstukken van gods/-
diemstig en politiek leven begeven.
(De twintigste eeuw, merkwaardig in ve
lerlei oplzicht, leidt zoo dikwijls tot be-
schouwingen over dingen, die 'zich in haar
nieuwheid aan ons openbaarden, doch die
bij nader onderzoek niets anders blijken
te zijn, dan herhalingen van de geschieder
nis; oudheden 'in ©en nieuwe gedaante';
de bevestiging van sedert eeuwen gepre
dikte onveranderlijke waarheden.
Cultuur en beschaving brachten een an-,
deren vorm mede, waarin bet leven zich
openbaarde, doch de verhoudingen van
(wat er in de mens chen har ten leefde en
nog leeft, zijn inderdaad dezelfde geble-
ven.
In één op/zicht zou ik dus van eien
wijziging kunnen spreken. Te allen tijde
rijn er belijders en vijanden van God
en Zijn dienst geweest, geloovigen en on
gel oovigen. Al wil men het ontkennen',
en al tracht men er over heen te praten,
de antithese was er en is er nog. Én
nu schijnt heit wel, alsof deze antithese
innerlijk steeds scherper, de vijandschap
tegen de Christusbelijders immer fellelr
geworden is, naarmate de uitwendige ver
schijnselen, waaronder heider streven rich
ojp.enbaart, meer ineenvloeiden, met els
kander harmonieerden
Dat dit niet van gevaar ontbloot is,
ligt Voor de hand. Het ongeloof komjt
nu in een Veel gevaarlijker vorm op ons
toestroom.cn, dreigende alles mee te voje-,
ren, wat niet op de rotssteenen van Gods
heil gevést is.
Nog steeds hebben wij den strijjd tegen
de geweldhebbers der wereld, der duister
nis dezer eeuw, tegen de geestelijke boos
heden in de lucht.
De wapenrusting Gods alleen zal blij
ken hiertegen bestand te zijn.
Bjidden wij om die wapenrusting.
KEES VAN "DER MEER.
Tweede Kamer.
De laffe houding, der so
cialisten nog eens gesigna
leerd. De maat vol.
Een inschikkelijk minister.
De Bootwerkerswet is er dan einde
lijk op de eindstemming na. Met iveel
geduld en inschikkelijkheid heeft minisl
ter Treub een groot aantal amendementen
en redactiewijzigingen geslikt, zoodat het
einde nog gehaald kon worden.
"Veel van groot belang' gaf de dag van
gisteren wiet, tenzij men de stemminjg
over het amendement Van der Voort van
Zijp tot 'n berucht evenement promoveert.
Doch na de laffe houding der socialisten,
die terecht ergernis wekten met de in
trekking van het amendement-Spiekman,
dat nota bene ongeveer gelijkluidend was
aan dat v. d. Voort van Zijp', was. helt
Jot van dit laatste heslist.
Die houding strekt hun niet tot eetr,
eerder Jot fechande en 'tis onzle. plicht'
hun parlementaire gébruiken, dat zijn hun
onparlementaire draaierijen aan de kaak
te stellen.
meer dan onvoorzichtig, en toch kon zij
niet anders dan met een stil, zoet wel
behagen aan hem denken, omdat hij zelfs
niet duldde, dat de plooi van haar kleed
werd gekreukt.
De dag verliep zonder verdere merk
waardigheden, en Judith was nu gaarne
naar huis gegaan. Maar Eibert zeide:
„Neen kind straks begint het feest
eerst in zijn vollen luister, en daarbij
bleef het.
Hij had er trouwens niets te weinig
van gezegd; toen het vesperklokje begon
te luiden, trok het gansche dorp achter
twee met ossen bespannen wagens op
nieuw naar (het bosch, waar twee esschen
werden omgehakt, en naar het dorp ver
voerd. De horeins der ossen waren met
bloemen bekranst; zij' stieten een vroolijk
gebrul uit, en onder het gelui der klok
ken en trompetgeschal werden de es
schen in het midden van het dorp in
den grond geplant. Nu werden ze met
bloemen versierd en van honderden
brandende kaarsen voorzien, die een too-
verachtig schijnsel wierpen over den
omtrek. Het jonge volk danste er om
heen; de vroolijke en onvermoeibare gees
telijke, die den ganschen dag in de weer
was geweest, ontbrak ook thans niet,
doch de Vreemdelingen waren reeds naar
huis gegaan, en het werd voor Eibert
Eerst verdedigen zij met hand en tand
het voorstel van hun in hootwerkerskjin1-
gen g'oed ingevoerden afgevaardigde Spiek
man, als een reine konsekwentie van heit
héérlijk rood© beginsel, om het even la
ter met hetzelfde „vuur" weer in te trek-
jcen, mei de boodschap erbij, dat ook het
amendement-Van der Voort van Zijp voor
hen geen bekoring heeft, m.a.w., dat ze
sinds de 'laajtste twee' minuten van het
verhoogde Zondagsloon dat eens de
vervuiling, van het heilijglste ideaal z,ou
geiveest 'zijn niets meer moeten heb
ben.
En dat alleen, wijl de minister weer
zijn onaannemelijk had laten hooren! Er
fe eergisteren wel gesold met de belan
gen. van de bootwerkers, zoowel door
den heer jTreub als door de socialisten.
Het is ons voortwaar een raadsel hoe
mien dergelijke draaierij zal kunnen goed
praten.
Er zal natuurlijk wel iets op gevonden,
.worden. i
Het amendement-Van der Voort zou dus
verworpen worden; daaromtrent bestond
geenerlei twijfel. Geheel de linkerzijde
de .socialisten met angstige angstvallig
heid stemde tegen het amendement,
terwijl de heeren Van Idsinga, Van de
Berch van Heemstede, Van Nispen (NijL
megen), Arte, Van Nispen (Rheden) en
Bichon van IJsselmonde 'zich hij haar
aansloot, liever dan het eens. ingenomen
standpunt te 'blijven innemen, ,wat dezen
afgevaardigden tot eer gestrekt zou heb
ben. Of hebben ook zij zich van streek
laten brengen door de dreigementen van
een Tileuh'?
Zeker, men moet wel eens inschikke
lijk zijn, en wanneer1 men de keuze heeft
tuisschen het minder goede of niets, dan
zal men in véle gevallen voor het eer
ste kiezen, en terecht. Doch er zijn gren
zen, ook in de inschikkelijkheid. Thans
mocht toch gezégd worden, dat de maat
vol was en de minister al te veel pip1 de
lankmoedigheid en slaafschheid van de
Kamer vertrouwde.
Na de voorname kwestie van het Zon-
dagsloon, kon de jvet afgé'handeld heetep.
Bij verschillende artikelen werd nog even
aangelegd. Maar strijd was er niet meer.
Alles ging in de voorbeeldig#© gemoede
lijkheid en .voor men bet wist was het
©inde daar. Nooit heeft er ook inschik
kelijker Minister achter de regeerinigstafel
gezeten. Een paar malen zelfs was zijp
redeneering bij een of ander amendement:
ik ziet ©r de heteekenis niét van in, dé
voorsteller echter hecht er waarde aan;
daarom zal ik heit maar overnemen.
Verschillende kleinere wetsontwerpen
gingen onder den hamer door.
De Kamerleden daarop huis-toe.
Middelburg. Het was gisterenavond bij
de tw©ede muziekuitvoering op het Mo
lenwater, ondanks de mist, vrij druk en
ook de stoelen waren ten deele beziet.
'Op het programma van het Middetbuïlg'sph
Muziekkorps stonden vijf nieuwe num
mers, die evenals de oude zeer in den
smaak van 'fiet publiek vielen.
Wij vernemen, dat op verzoek om
gezondheidsredenen eervol ontslag' is ver
leend aan den heer P. Meulblok en eoht-
genoote als vader en moeder in het Bur
gerweeshuis alhier.
Goes. Op 22 Juli zal nabij Goes op
een weide een kinder,zendingsfeest wor
den gehouden, des namiddags van 1—
5 uur. .Sprekers voor dien dag zullen
zijn de zendeling Van der Roest, de heer
G. Chr. Dun uit Goes, üs. J. J. Hom
burg uit Goeis en Mevr. Hofman.
(Kr. Crt.)
Vlissingen. Geslaagd op het examen
voor den rang van vaandrig de milicien
sergeanten adspir,anten militie-officier ;J.
G. |M. van Niftrik en G. J. van der Lin
den, 'heiden van het 14e r©g. inf. te Vlis
singen. Met 17 Juni zullen zij als zoo
danig worden aangesteld.
De le luitenant C. de Ruyter, van
het 14e regiment infanterie te Vlissingen,
wordt Van 15 Juni tot en niet 15 Augus
tus gedetacheerd bij de normaal-schiet
school te 'sGravenhage.
en het meisje meer dan tijd, dat goede
voorbeeld te volgen.
Hoofdstuk X.
Ze'nemen eerst een breeden zandweg.
De woningen vertoonen zich in de donker
te als reusachtige molshoopen, terwijl
men hier en daar de heide op
de vage omtrekken ziet van een arme
lijk hutje, gedekt met stroo, en van plag
gen gebouwd.
(Bij een wippiut, welks naden met mos,
zijn toegestopt, en waar aan den langen
houten evenaar de emmer hangt, staan
nog eenige menschen 'te gezelsen. Zij
hebben het druk over het Meifeest, en
lachen nu en dan, het jonge paar nog
even nakijkend in de duisternis van den
avond.
„Welken, weg nemen wij?" vraagt
Judith na een lange pauze, en de jonge
man antwoordt: „Wij zullen langs het
Solsche gat gaan."
Zij hebben heden morgen een ande
ren weg genomen, doch dat was een om
weg; zij deden het, omdat Eibert bij den
hoevenaar te Houtdorp nog een bood
schap had te verrichten.
Zwijgend stappen zij voort; een nach
tegaal aalt uit tot een langen, smel-
tenden slag, en alles is weer stil. Doch
Wolfertsdijk. Vergadering van den raad
op 'Vrijdag 12 Juni. Afwezig de heeren
Zuijdweg met en Houtemian zonder ken
nisgeving. Met algemeene stemmen werd
Lot lid der commissie tot wering van
schoolverzuim 'benoemd de heer W. A.
van "Wijk, aftredend, no. 1 der aanbeve
ling. Met hem was aanbevolen dhr. Joh.
v. d. Werft. Op voorstel van B. en W\
werd met algemeen© isitemmen besloten
de jaarwedde van den veldwachter te ver-
hoogen met f 100 en te brengen op f 600,
te tekenen ingegaan te zijn 1 April 1914.
Hierdoor wordt deze ambtenaar schade
loos gesteld voor de premiebetaling, en den,
inkoop ten behoeve van zijn pensioen. Te
Oud-Sabbinge zal ter afscheiding van het
terrein, waarop het huis van Meulblok
beeft gestaan, en (thans in eigendom hij
de gemeente hèhoorende, een muur wor
den gebouwd, waarvan tevens een gedeelte
voor aanplakbord zal dienst doen. In ver
band o.a. ook met de beide laatst genoem
de punten, wordt de gemeentebegrooting
voor 1914 .gewijzigd.
Terneuzen. In de raadszitting van gis
teren (werd ieen schrijven medegedeeld van
de Gezondheidscommissie om maatrege
len te nemen hegen de erge verontrei
niging van sommige straten daar de
koeien van de stallen naar de' weide
en daarheen terug worden geleid. De raad
zag geen kans die kwestie op te lossen
en nam het (schrijven voor kennisgeving'
aan. Besloten werd een motor/brandspuit
aan !te koopen yan de firma Van der
Ploeg ite Grouw, met oen capaciteit van
500 liters per minuut. Na nog eenige
discussie werd met 6 tegen 5 stemmen
aangenomen een voorstel van den voor-
feitter om f 150 (uit te betalen voor de
extralessen in October gegieven door den
yoormaligen directeur der H. B. S. int
afwijking van heit raadsbesluit, welke som
de raad had geweigerd te voldoen, doch
waarvoor Burg. en Weth. door omstan
digheden verantwoordelijk waren.
Besloten werd aan de P.rov. Staten te
verzoeken !het aanleggen van een weg voor
verbinding van .Öostdij en Westelijk
Zeeuwsch-Vlaanderen over Nederlandsich
gebied, en aan ide belanghebbende (ge
meenten te verkoeken steun te verleenen.
Medegedeeld werd dat de commissie (te
gen de waterverontreiniging zich bezig'
houdt met een onderzoek naar de ver
ontreiniging der westelijke waterleiding,
waarover reeds zoo dikwijls is geklaagd.
(VI. Ct.)
Uit het 34ste jaarverslag van de
Vereeniging voor H o o g e 'r O n d e w ij s
op G e r e f. grondslag blijkt, dat de
jaarlijksche samenkomst wordt gehouden
op 2 Juli te Utrecht.
'O.m. zal prof. II. H. Kuyper een refe
raat houden ovter: Het recht en belang
van de Vrije Universiteit.
In de vacature van bestuurslid, ontstaan
door het aftreden van den heer Th. Ruys
Gz,, die niet herkiesbaar is, worden aan
bevolen de heeren J. A. de Waal Alalefijt
te 's Gravenhage en W. de Vlugt te Am'-
sterdam
In fheit verslag wordt er op' gewezen,
dat er de laatste maanden weer bezie
ling' en opleving kwam.
Het aantal leden steeg sinds het vo
rige jaar van 383 op 386 en het aan
tal contribuanten van 11,228 op 11,942.
Toch is het tekort over 1913 nog
f 17.014.48 en sluit de bégrooting voor
1914 met een geraamd nadeelig saldo
van 20.000.,
Het ,saldo voor de medische faculteit
liep piet ruim f6000 terug, doch hierini
werd voorzien 'door het van IDoeverden
Adria.ni-fonds. Het 'studiefonds had over
1913 een tekort van f6.559.15. Vooreen
nieuw gebouw kan nu gerekend worden
op f 40.000.
Met het 'buitenland wordt nog steeds
tevergeefs getracht relatie van eenige he
teekenis (tje krijgen.
Het salaris der hoagleeraren bedraagt
thans .na vijf dienstjaren f 5000 en nja
tien dienstjaren f6000. Tot assistenten
in het biologisch laboratorium werden be
noemd de heeren dr. J. A. van Has
selt ten 'F. J. J. Buitendijk. Totaal had
den 7 p'romotiën plaats, n.m. 3 in de
Judith is niet op haar gemak; zij wan-
telt trager voorts en als Eibert zégt:'
„Wij moeten voortmaken!" antwoordt
zij: „Ik ben bang voor het Solsche gat
- kunnen we geen anderen weg nemen?"
„Neen", zegt hij; „dat gaat nu niet
meer; ge hadt het vroeger moeten zeg
gen 't is nu te laat. Zijt ge bang voor
de Zigeuners? Sinds veertien dagen heb
ben ze hun kamp opgebroken bij het
Solsche gat, en zijn naar Leuvenum ver
huisd ze zullen je geen kwaad doen,
Judith
En Eibert lacht, terwijl hij dit zegt.
Doch hij' weet wel, dat het meisje de
Zigeuners niet vreest; er is iets anders,
dat haar hart sneller doet kloppen, en
om te toonen, dat hij haar vrees (niet
deelt, neemt Eibert nu juist den weg
langs het Solsche gat.
Judith zwijgt, en weer gaan zij voort.
De avondwind ruischt zacht in het ge
bladerte, en de toppen van het geboomte
bewegen zich als in een droom.
Daar schuifelt plotseling iets voor hun
voeten. „Een adder!" roept het meisje,
terwijl zij verschrikt op zijde springt, en
een zachten angstkreet slaakt.
Eibert verwondert zich over haar angst;
zij, het kind van woud en heide, is an
ders niet bang; veertien dagen geleden
heeft zij nog een slang van vier voet
godgeleerdheid en 4 in de rechtsweten
schap. 1
De hoogleeraren in de godgeleerdheid
oordeelen gunstig over de mate van ont
wikkeling en de vorderingen van hun hoor
ders; van diegenen, die zicth voor hef
examen aanmeldden, werd niemand af
gewezen.
De hoogleeraren in de rechtsgeleerdheid
hadden over het algemeen géén ongunstig
oordeel. Van dé IJ, die zich voor een.
examen hebben aangemeld, konden 11
worden ioegel aten
Er zijn 'ingeschreven (cursus 1913
1914) voor de godgeleerdheid 73 stilden-:
ten, voor de 'rechtsgeleerdheid 49, in de
letteren 23, in de geneeskunde 9 studen1-
ten.
Mooie salarissen. Dc ,,N. R.
Ct." schrijft:
Ter vergelijking met salarissen in ons
land is het misschien van belang, dat de
gemeenteraad van Drontheim het aan
vangssalaris van de onderwijzers aan de
volksschool heeft vastgesteld op 1700 kro
nen (f 1122), opklimmende tot 3400 kro
nen (f2244); voor de onderwijzeressen
loopt het van 1250 kronen (f 825) tot
2150 kronen (f 1419).
Voor de postzegelliefheb
bers. -Ter gelegenheid van den verjaar
dag der Groothertogin van Luxemburg
zullen volgende week de nieuwe Luxeni-
burgsche postzegels van 121/2, 15 en 25
centiem in omloop worden gebracht.
De Belgische minister van postwezen,
heeft besloten de strookjes „niet bestel
len op Zondag", welke men aan de Beft
gische postzegels kon zien, af te schaf
fen. Er werd helaas niet genoegzaam
gebruik van gemaakt.
De suffragetten. Miss Sylvia
Pankhurst is eergisteren andermaal naai
de Holloway-gevangenis gebracht. Hoewel
ernstig ongesteld, nam zij deel aan een
deputatie van kiesrechtvrouwen, die zich
in het Lagerhuis tot minister Mc. Kenna
dacht te wenden. Voordat miss Pank
hurst zich voor dei betooging in een bran
card liet wegrijden, had een soort gods
dienstige plechtigheid plaats. Een dei-
vensters van haar woning in East End
werd opengeworpen en miss Sylvia bad,
met een bijbel vooi1 zich, God om sterk
te ,0111 te kunnen hongeren in de gevan
genis en „heldenmoed" te toonen bij de
deputatie op de trappen van het Lager
huis. „Mocht ik sterven", zuchtte de
militante suffragette. „Deed je het maar"
riep een man uit de menigte, die de
godslasterlijke vertooning met begrijpelijke
ergernis gadesloeg. Vervolgens vertrok de
brancard, voorafgegaan door een" suffra
gist in een kerkelijk gewaad. Toen er
gens op een druk plein, een verkeers-
stoornis ontstond, maakte de politie aan
de vertooning een einde en voerde de
dweepster naar de gevangenis. In ver
schillende steden neemt de bevolking een
dreigende houding aan tegen de kies-
rechtwijven. Honderden burgers joegen
in Portsmouth de kiesrechtwijven uiteen,
die vergaderingen wilden beleggen. Ook
in Liverpool hadden relletjes plaats,
waarbij de vrouwen zich tegen haar ont
aarde zusteren keerden. Het antieke Hert
ford-kasteel wordt dag en nacht bewaakt,
daar men een aanslag der dweepzieke
vrouwen vreest.
De E 111 pres s-r amp. Gisteren
kwam te Liverpool de „Alsation" aan met
47 passagiers en 126 leden der beman
ning van de „Empress of Ireland". Ook
bij de ontscheping van deze geredden
speelden zich vele treffende tooneelen
af en werden talrijke verhalen over de
ramp verteld, die echter weinig nieuws
opleverden.
Opmerkelijk alleen voor de waarde van
de mededeelingen van sommige slachtof
fers wUs 't verhaal van een eerste klas pas1-
sagier, die vertelde, dat hij na de ramp
in zee was gevallen en naar de „Stor-
stad" was gezwommen, die op verren
afstand, naar 'hij dacht, gelegen was. Hij
meende goed drie uren in het water te
hebben gelegen, maar hoorde later, dat
hij nog geen half uur in het water ge
weest was.
lengte met den puthaak dood geslagen.
De Meidag en de opwinding van dezen
dag hebben te lang geduurd dat is
het. Van blijde opgewondenheid heeft Jui-
dith den ganschen nacht geen oog gelo-
loken; daarop volgde de buitengewone
drukte, die haar geheel uit haar alledaag-
sche doen heeft gebracht dat is te
veel geweest.
Het is maar een smal voetpad,, en het
meisje loopt dicht naast haren verloofde,
op wien zij vertrouwt, 't Is donker in
het woud; het staat daar in zijn eersten,
vollen bladerendosch, en slechts hier en
daar valt het maanlicht als zilveren ge-
sprankel op het pad.
„Wat is dat?" zegt het meisje, in eens
pal staan blijvend.
„Een haas!" antwoordt de jonkman,
den steevaster ter hand nemend; „ik
wou, dat ik er ééntje onder mijn slag
kreeg!"
Hij lacht, terwijl hij dit zegt, en Ju
dith lacht nu ook. Waarom is ze ook
bevreesd? Eibert is bij haar; hij is sterk
en moedig hij kent zjjn kracht niet.
„Zoo'n haasje zou je lijken, hé?"
zegt ze, met vaster stap voortschrijdend.
„Ik denk diet wel zoo'n hazebout
smaakt," en bij die aangename voorstel
ling smakt Eibert met de tong.
(Wordt vervolgd.).
