DE ZEEUW TWEEDE BLAD. Gemengd Nieuws. PIETJE? BALTUS. De Broeders van St. Jan. Uit de Provincie. VAN ZATERDAG 30 MEI 1914. Men weet, dat de onlangs overleden Pietje Baltus te Beesd de geestelijke moe der van Dr. Kuyper Sr. genoemd werd. Ds. J. E. Reijenga te Siddeburen, vroe ger te Leerdam, bracht haar eenmaal een he/.oek en verhaalt daarvan 'in do „(Iron. Kérkb." als volgt: liet was dan in 'den tijd, dat ik nog als predikant stond te Leerdam (ik meen in 'hot jaar 1905), dat ik met een vriend het- voornemen opvatte om „Pietje van, Beesd" eens te bezoeken. Er werd zoo veel over haar gesproken In onze plaats en omgeving. Wij wilden haar ook wel een§ hooren over Dr. 'Kuyper. Leerdam ligt op een afstand van slechts twee uren van (Beesd. {Fluks op de fiets gesprongen en naar Beesd gepeddeld, het seboone dorp, dat daar 'zoo lieflijk ligt aan Lingo's hoorden. We behoefden niet lang te zoeken naar PietJS's verblijfplaats. Ze bewoonde een kamer 'van een Inris, gelegen in de hoofdstraat van het dorp, en in de nabijheid van rle Ned. Herv. Kerk met haar steviger), ouderwetschen, ■vierkanten toren. Binnengekomen werden wij vriendelijk ontvangen, schoon niet overdreven vriendelijk. Ge kondt zoo mer ken, Pietje was wel gewoon bezoek te on tongen, en Pietje moest eerst goed weten, wat voor bezoek zij thans te wach tten had. Wij maakten ons hekend en toen zij 'hoorde, dat er een predikant bij was, toen was 't, of het gezicht van do oude nog stijver in de plooien kwam. Heur oog, nog levendig en ganschelijk niet den last van ruim 70 jaren levens spel lend, werd doordringend op mij gericht. Overigens kan ik niet zeggen, dat ik een hizonderen indruk ontving bij 't binnen treden, allerminst een verheffenden in druk, want de omgeving beantwoordde niet aan de verwachting, die ik gekoe sterd had ten opzichte van zulk een al gemeen bekend persoon. Lenige halfverbrande turven lagen op den haard te smeulen, de asch leek wel met kwistige hand over vuurplaat en keu ken fe zijn verspreid, om kort te gaan, heel het vertrek had iets armelijks en. deed u vragen: is dit nu de woning van de zooveel genoemde Pietje Maar de aanblik van de oude vrouw deed me dit alles spoedig Vergeten, te meer waar zij gul en gastvrij bleek te zijn, zonder veel drukte te maken. In een ommezien stond, zonder dat wij 't bemerkt hadden, voor ons elk een kopje koffie ingeschonken, want de traditioneel© koffiekan ontbrak ook hier niet aan het 'tafereel, maar scheen, gelijk dat bij meer deren het (geval is, 'den gebeden dag dienst te kunnen doen. Ge begrijpt, dat onze eerste vraag ver volgens wa,s naar Dr. Kuyper en diens verblijf te JBeesd. Maar bior had ik, ge lijk inen wel eens izegt. buiten den waard gerekend. Pietje gaf ons wel zooveel t© kennen, dat wij op zoodanige mededee- li-ngen vooreerst niet te rekenen hadden van haar kant, misschien wel in 't ge heel niet. Wat dan? Wel, de predikant, moest eerst maar eens met zijn gevoelens voor den dag komen. Ik begreep er wel zooveel van, dat ik onder het mes moest. En als dat dan goed uitviel, dan zouden wij eens spreken over wat God doet aan een arm zondaar. Een 'heel ander onder werp dan ik mij voorgesteld had. En daarom Kuyper af. Niet waar? een kostelijk begin van dat menschdei eere Gods vooropNiet Piet je Baltus en haar werk, neen, Gods Naarn worde grootgemaakt! En zij wist wel, de oude, dat als zij over haar we dervaren niet Dr. K. fcegon te spreken, zij geneigd was, pm voor haar zeiven een voetstuk op te richten. Dat zeide ze wel niet met. even zooveel woorden, maar dat gevoelden we aan de wonding, die zij aan het gesprek gaf. Feuilleton. door L'. PENNING. (Nadruk verboden). 31) Op feesten en heiligendagen zijn vecht partijen aan de orde van den dag, evenals het verkoopen en drinken van sterken drank onder de godsdienst oefeningen Nog geen vier weken geleden hebben de visschers in de Lieve Vrouwe Kerk alhier onder den dienst een gevecht op messen tegen elkander geleverd, en hoe het in de kloosters toe gaat ook in uw beroemd klooster! zeg, eerwaarde Broeder! weet gij dat niet? Broeder Bartholomeus, die zoo'n vromen naam draagt, zwalkte hier verleden week voorhij in een deerniswaardigen toestand van dronkenschap, en hij was helaas de eenige niet." De heei' van Delen, die daar straks zoo voorzichtig naar het portaal had ge keken. vergat de behoedzaamheid, nu de ergernis in zijn ziel de overhand kreeg, en hij had er een bitter vermaak in, In de dorpen wilde het gebruilt, dat de Koning de Koningin dp-- PehntterifpeUen met trommelen en muziek de Kerk binnenkwamen Nadat dan mn mijn doopceel gelicht was, en zjj er blijkbaar genoegen mee nam te hooren, dat ik Gereformeerd pre dikant was, begon Pietje een godgeleerd gesprek. En nu zal ik u niet vertellen, wat de oude met ons verhandeld heeft. Maar wat een kennis van de oude Gere formeerde leer der waarheidwat een schat ook van geestelijke levenservaring! Vooral in 't. stuk van dé heiligmaking bleek Ketje doorkneed te zijn. Z.eldeqj of nooit heb ik dat in die mate bij een ongeletterde vrome- aangetroffen. 'I Was een genot naar haar te luisteren. Waar lijk, ik vergat voor een oogenblik Dr. Kuyper en het doel van onze komst. Eerlijk moet ik bekennen dat ik me als leerling voelde geplaatst aan haar voeten. Alleen merk iknog op, dal, het me soms moeilijk viel haar te volgen, omdat ze gebruik maakte van enkele ouderwetsche -woorden en uitdrukkingen, die wij in het compendium onzer theologische weten schap niet meer vinden. L>it theologisch college mag zoo onge veer -een uur geduurd hebben, waar hij Pietje aldoor praatte of opmerkingen of vragen beantwoordde, itoen ze eens klaps stilhield, een oogenblik wachtte en vervolgens voortging imet te zeggen en nu zullen we even over Kuyper praten. Ze zeide dit op zulle een toon, alsof ze er aan toe wilde voegen: om der hoeren nieuwsgierigheid te bevredigen en om niet onheusch te zijn. Wij gaven zoo half mompelend met een enkel woord te kennen, dat dit ons niet onwelkom zou zijn, 'maar wij waren natuurlijk ge heel en al oor. En toen vertelde ze ons van Dr. Kuyper's komst te Beesd, en hoe t toen heel anders was dan ge woonlijk wanneer er een nieuwe dominé zijn intrede deed. 't Gerucht liep namelijk dat dit een bizonder persoon was, erg geleerd. En de buurvrouwen begonnen mij te plagen, zei Pietje; ze zeiden: Pietje, gij' hebt ook spoedig bezoek van hem te wachten. Den volgenden dag was het: hij is al bij die en die (iemand, die een paar huizen daar vandaan woon de). Ik zeide: „laat hem komen". En hij kwam. 't Gesprek leverde niet veel bizonders op. 't Duurde ook maar kort. Hij bleef maar even. Bij zijn vertrek vroeg hij, of hij spoedig eens weer mocht, ko men. Daai' had ik niet tegen. 't Tweede bezoek volgde al spoedig op het eerste. En wij komen aan de praat, 'k Moest, toch ook eens aan de pastorie komen, merkte hij ten slotte op. En ik kwam in de pastorie. Ik had geen tegenzin tegen den jongen dominé te overwinnen. Hij was anders dan andere dominé's. En hij vroeg mij, of wij samen zouden bidden. Zoo vertelde Pietje voort. Zoo heel natuurlijk. Wel liet ze iets merken van verschil van gevoelens, dat zich tusschen beiden openbaarde. Maar ze ging daar niet. breed over uitmeten. Zij haalcle niet hoog op van de bekeering bij den jongén dominé, en alsof zij in- dat stuk een gewichtige rol had gespeeld. Heelemaal niet. Wat ik wel opgemerkt heb en goed onthouden, isdat ze veel met hem ge sproken heeft, over de waarachtige be- keering des mcnschen als een daad van sovivereine, vrije genade Gods. En we derom gevoelden we, mijn vriend en ik hier is een kind Gods aan 't woord, dat diep voor den Heere buigt en alles aan Zijne voeten nedorlegt. Niet ongezegend gingen we heen. En ja, voegt de oude bij 't opstaan er nog aan toe: Hij vergeet, mij niet. Hij is goed voor mij; En ook zijn kinderen zijn Hier geweest, al die jongens, en zij hebben 't. goed gemaakt. Daar lag tevens een wenk voor ons in opgesloten, dien wij ook niet onopgemerkt hebben laten voor bijgaan. En ,zoo 'verlieten wij Pietje, Bal tus. Pietje dankbaar en wij dankbaar. Wij niet het minst, omdat wij herinnerd waren aan -de trouw van onzen God, om in 'zulko verlaten streken toch nog zijn Verbond te blijven gedenken. Wat zij ons meedeelde, is 51 jaar geleden ge beurd. 't. Was toen met het geestelijk en kerkelijk leven in ons vaderland droevig gesteld. Maar hier en daar waren van die schitterende parelen verscholen, en dat op plaatsen, waar men ze allerminst gezocht zou hebbenvan die lichtende starren, die bleven getuigen van Góds) trouw gu barmhartigheid. Zulk een was Pietje Baltus te Beesd. En ze hebben dezen zacBmoedigen broeder te verplet teren onder het gewicht der beschuldi gingen, die de driftige koopman als harde keisteenen op diens consciëntie wierp. Toen zweeg broeder Anselmusj Wn zeide geen woord meer. Een doodelijkc bleek heid had' zij'n wangen tevertogenzijn oog leden trilden, en hij scheen kleiner te .worden: neergedrukt door de 'schande.der Kerk, die. als een 'berg op zijn zwakke .Schouders werd gestapeld. Doch koopman van Delen kreeg er spijt van, dat hij zoo schromelijk hard was uitgevaren tegenover een kloosterling van 's Heeren. Loo, dien hij hoogachtte, en met de Geldersche gulheid, die een grondtrek was van zijn karakter, zeide hij: „Eer waarde Broeder hel was niet op u bedoeld! En daar gij dorst zult hebben van de wandeling, zullen wij' samen een beker Rijnschen wijn drinken!" Hij luidde om de dienstmaagd, en een oogenblik later stond de edele wijn voor hen: in fraaie, zilveren bekers. En broe der Anselmus dronk, want hij had inder daad idorst. Maar een diep zwaarmoedige trek was achtergebleven op zijn sprekend gelaat, en terwijl hij peinzend, met het hoofd op zijde; naar den tuin keek, waai de huisknecht bezig was, het onkruid: weg te schoffelen, dacht hij met droef heid aan het onkruid, dat het edele koren in de Kerk dreigde 1c verslikken. De koopman kwam nog eens op de niet tevergeefs gelicht, ja, zij spreken nog nadat zij gestorven zijn en zij roepen ons, het. jongere geslacht, dat in vele opzichten een zoo rijk bevoorrechten tijd beleefd, op kerkelijk gebied, met nadruk toe, dat wij onverzwakt en fier zullen standhouden hij hel zuivere Woord Gods en de belijdenis onzer vaderen. „Ne halen nia". In de. Sociëteit St. Joris te Middelburg werd gisteren avond de algemeene vergadering gehouden van de vereeniging tot instandhouding en bevordering van WaJeheren's Natuur- en Stedensohooii „Nebalennia De voorzitter, de heer L. .1. van Voort- huijseri herinnerde in zijn openingswoord o.a. aan de pas genomen beslissing van den raad van Middelburg en de toezegging van 'B. en W. om roet plannen te komen tot het opnemen van een bepaling in de bouw verordening met liet oog op de mogelijk heid om ook «^esthetische eiscben te stel len. Hij bracht B. en W. en inzonderheid den heer Dun ion Tak, ter vergadering aanwezig, dank voor die toezegging. .1)6 voorzitter deelde verder mede dat in h'et al'geloopon jaar 60 nieuwe leden, toetraden en da,t er 10 door overlijden of vertrek afvielen. Het ledental bedraagt nu ongeveer '220, met een bedrag aan contributies en subsidies van f550, bet geen spreker zeer bevredigend noemde. Vervolgens bracht de secretaris, de heer B. von Brucken Fock het jaarverslag uit, waarin er allereerst op gewezen woirdt dat er bij hot publiek nog steeds zon derlinge dwaal begrippen heerschen inza ke Heima,tschufz, welke, zoolang zij niet uitgeroeid zijn, de krachtdadige ontwik keling der Vereeniging belemmeren. Zoo :is bijv. nog immer de meaning, gangbaar, dat liet bouwen van aardige huizen veel duurder moet zijn, dan hét tegenwoordig heersehende smakelooze wo ningtype; dat de Walchersehe wegen te smal zijn om beplant te kunnen worden e:nz„ enz. In verband hiermede zijn de waar- doering -en de steun van den arbeid der vereeniging nog .niet -zoo groot als wel te wenschen was. Als lichtpunten wor den o.a. genoemd, dat verscheidene bouw kundige bladen waardeerende artikelen aan het streven der vereeniging wijdden. Het uitschrijven van wed strijden in de versiering van de voortuintjes der wonin gen, het vragen van advies aan de ver eeniging bij het bouwen of verbouwen van huizen, eu tal van gevallen waarin op verzoek van Nehalennia beplantingan van wegen, buitenplaatsen, enz. Vanzelf sprekend werden talloozesmaak- looze woningen gebouwd. Evenwel ver rezen ook verscheidene zeer goede huizen, al's bijv. het nieuwe arbeiderswoninkje naakt „Duinbeek". In Vlissingen werden in het afgcloopen jaar Weinig nieuwe hui- 'zen meer gtebouwd, zoodat. aan de ontsie ring aldaar een einde is gekomen. Inte gendeel verrijst in die gemeente een mo numentaal kantoorgebouw der Maatschap pij „Die Schelde" en nadert de St. Jacobs- kerk op oordeelkundige wijze.gerestau reerd haar voltooiing. De redactie van de „Middelb-urgsche Courant" en van „De Zeeuw" verleenden hare medewerking tot verspreiding der Heimatschutzbeginsclen. Verder werd er o.a. op gewezen dat de in 1913 door Nehalennia gevoerde actie voor de versie ring dei- huizen met. bloemen, blijkbaar vruchten heeft gedragen; telken jare zijn er meer ingezetenen die bloembakken aan hun vensterkozijnen aanbrengen. De ver eeniging droeg f25 bij voor 'de restauratie van hel oude schilderachtige pakhuis naast bet stadhuis te Veere. Betreurd wordt het dat de vereenigingen tot be vordering van Vreemdelingenverkeer er nog zoo weinig van overtuigd zijn, dat natuur-en stadsschoen het fundament izijn van alle vreemdelingenverkeer, en dat het voor deze vereenigingen in haar eigen belang gewenscht zou zij'n eene 'vereeni ging als „Nehalennia" op onbekrompen wijze te steunen. De A.N.W.B. toeristenbond voor Neder land en ook eenige particulieren traden geheel belangeloos als lid toe. Waar het Kerk terug, om de maatschappelijke zijde der kloosters te bezien. Hij vreesde er voor, dat de kloosters hun vleugels al verder zouden uitslaan, en herinnerde er niet zonder innige voldoening den Broe der aan, hoe de schepenen van Harder wijk reeds twintig jaar 'geleden een eeuwig verdrag met het nonnenklooster hadden gesloten, waardoor de rechten Van dit klooster binnen behoorlijke grenzen wer den ingeperkt. Het klooster kon geen huizen of erfrenten meer 'binnen de stad aankoopen, en mocht slechts de erfenissen aanvaarde)), die aan hetzelve werden ge- testatrientcerd door burgeressen, die in 'I klooster gingen; ook was het verboden, het geld van zoo'n erfenis buiten de stad te beleggen. Doch daarop kreeg het onderhoud een andere richting, toen de heer van Delen zeide: „Hoe denkt, u zich den staatkundi gen toestand, eerwaarde Broeder? Zou het nu uit zijn met de Geldersche on lusten?" De Harderwijker koopman was volstrekt niet Gelderschgezind, want hij bekeek de zaak van het standpunt van den handel, en begreep heel goed, dat de koopsteden behoefte hadden aan vrede, om haar handel en. jnijverheid te kunnen ontwik kelen. Bovendien wat baatte het, dai de Gelderschen zich tegen Bonrgondië ver zotten Vi as er eenige hoop op een voor- spocdigen uitslag? Was de laatste- kans arbeidsveld van Nehalennia 'zooveel om vat is de finahcieele steun echter nog steeds te- gering; Hierdoor was „Nehalen nia" bijv. machteloos tegbnover den ver koop van eenige fraaie arduinsteenen hek ken onder Serooskerke en Riffhem. en waar nog steeds geenerlei legaat of schen king werd ontvangen zal de vereeniging werkeloos de algeheel© slooping der fraaie buitenplaats „Veldzicht" bij' Middelburg moeten aanzien. Met voldoening wordt ge wag 'gemaakt van het feit dat de Staten Van Zeeland de vereeniging een jaarlijkse!)© bijdrage van f 100 toekende en een bijzon der woord van lof gebracht, aan de hee ren J. H. Blum, mr. A. .1. F. Fokker en J. G. van Niftrik voor de krachtig© wijze waarop zij i n de Staten de wen.sc.he- lijkheid van dit subsidie bepleitten. Het verslag werd na eenige bespreking en een paar kleine wijzigingen goed ge- keu ril en zal in een boekvorm, versierd met photo's, worden verspreid Vervolgens deelde de penningmeester, de lieer jhr. mr. dr. W. A. .1. Snouck Burgronje, mede dat de rekening over 1913 begon met een batig saldo 1912 van f 182.58, terwijl aan contributies en bijdragen van particulieren £529.8712 werd ontvangen, totaal weid ontvangen 922.221/3, de uitgaven bedroegen £899.27.1/3, zoodat het goed slot over 1913 f'22.95 bedraagt. Tot bestuursleden wer den gekozen de heete-n .1. G. van Niftrik, A. Plasscliaert en B. von Bracken Fock. Besloten werd, zich na den verkoop van „Veldzicht" tot de nieuwe eigenaars to wenden met bet verzoek om het natuur schoon zooveel mogelijk te sparen. Een crediet van f 50 weid geopend voor het aanvullen van de collectie- photo's en etsen over goede en slecht© architec tuur en voor een te Domburg daarvan to houden tentoonstelling. De heer M. Polak te Vlissingen bracht ter sprake de wenschelijhbeid om een onderafdeeling voor Vlissingen op it,e richten. Dit zal meer belangstelling trek ken en hij meent: dat Vlissingen wel wat stiefmoederlijk bedeeld is. De voorzitter apprecieert do bedoeling van den heer Polak, maar is tegen ver snippering, en wil liever, plaatselijke com missies van advies. 'De secretaries zet uiteen wat er te Vlissingen reeds- gedaan, is. De heer Dunion Tak stelt voor advi- seerende leden aan te sfellenj -die van 'tijd tot tijd met het bestuur zulten ver gaderen. Alzoo wordt besloten en 'tot cor- respondeerend lid te Vlissingen werd be noemd de heer M. Polak. De heer Doets Vroeg, of ér geen termen bestaan tegen bet op te richten sport terrein te p rotes teere-n als het 't natuur schoon bederft. Hem werd aangeraden te wachten tot dat de vaste- plannen be kend zijn. Treinontsporing. Ter hoogle van het kasteel Biljoen bij Velp is gister- namiddag een wag-on van een goederen geladen met ijzeren balken, ontspoord, waardoor de lijn ArnhemZntphen to taal is versperd. Het verkeer wordt ech ter onderhouden door de reizigers even voor de plaats der ontsporing te laten uitstappen, waarna ze in de gereedstaande treinen in de richting Zutphen of Am- hem onmiddellijk verder worden vervoerd. Een detachement huzaren, dat. op het oogenblik der ontsporing Velp passeerde, helpt bij' 't opraimingswerk. Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor. Een rattenplaag. Aan 'den Lan- gendijk, boven Alkmaar (de- bekende tuin bouwstreek in Noord-Holland), hadden de vereenigingen langen tijd een premie? gesteld op h-et dooden van ratten. Enkele maanden geleden heeft men daarmee op gehouden. Maar dit wreekt zich thans op schrikbarende wijze. De koolp'lanien voor al hebben erg te lijden van deze schade lijke dieren; op sommige akkers is de helft van het gewas vernield; De genezing van een blind meisje; Prof. Alexander Erskine, een zeer bekwaam medicus te Londen, ver telde onlangs voor de Kosmos-vereeniging aldaar van de merkwaardige wijze, waar- niet verkeken, nu- Aartshertog Maxirai- liaan, de- aanstaande erfgenaam der Duit- schen keizerskroon, de gade was geworden van Maria, de aanstaande erfgename dei- Bourgondische hertogskroon? En terwijl de koopman, aan dit punt was gekomen, raakte hij op zijn stokpaardje, vulde de bekers opnieuw en zeide: „We hebben! van die altoos durende oorlógen nu ge noeg vindt; tu -ook niet? Waarvoor vechten wij anders dan voor de liefheb berijen van den adel? We hebben wel iets 'verstandigere te doen, en de Gel dersche Zuiderzee-steden zullen, zoo zij hare ware belangen begrijpen, de handen ineenslaan, ten einde, zoo het niet anders kan, een aparten vrede met Aartshertog Maximiliaan te sluiten". „Dat zou een stoute daad zijn, heer van Delen", zeide broeder. Anselmus, die zich weinig met de staatkunde bemoeide, maar toch genoeg gezond verstand had,; om de ver strekkende gevolgen van zoo'n daad te kunnen beoordeclen. „Een stoute daad?" hernam de koop man, „drink teens uit, opdat ik u inschenk, broeder AnselmusIs het dan een minder stoute daad, de steden altijd maar te oorlog? Wij' zitten weer midden in einde- looze beroeringen, terwijl vier heeren naar het bezit van Gelderland hunkeren; en ik zou niet weten, waarom we niet. even verstandig konden handelen als onze voor gangers een kleine dertig jaar geleden. op hij- een blindgeboren meisje van haar gebrek genas. .Het meisje, Gertrude Ga- des, was negen jaar, toen zij bij Prof. Erskine gebracht werd. De geneesheer twijfelde aan het succes van een operatie, doch wilde wel zijn krachten aan het geval beproeven. Hij behandelde hét kind toen met. hypnose. Zonder veel moeite raakte het. in hypnotischen slaap: in dien toestand Sprak de dokter het kind toe. dat. het niet meer blind was. Daar op werd het meisje gewekt, en werkelijk ze kon zien. Om zich te overtuigen liet Prof. Erskine haar een aantal snippertjes oprapen, hetgeen ze vlug deed. Prof. Erskine verklaart hei geval als een functioneel© blindheid; aan het oog- oogweefsel mankeerde niets, doch het kind had ,niet bet. vermogen, het mechanis me van het oog te gebruiken. Door het kind onder hypnose te suggereeren, dat het. niet blind was. gaf hij haar do ca paciteit van te zien. Was de gezichtszenuw of het oogweefsel niet. in orde geweest, dan had de hypnose geen succes gehad. De gesluierde dame. Te Hyè- res is op ongeveer 60-jarigen lreftijld. overleden madame de Jouffroy d'Abhans, die tijdens de Dreyfuszaak een zekere rol heeft gespeeld. Zij was namelijk <lo veelbesproken „dame- blanche". Ongeveer eeii maand geleden was zij. reeds ernstig ziek. uit: Parijs vertrokken en had in provinciaal stadje een landhuisje betrok ken. Daar riep zij .op zekeren dag dc hulp in van den maire 'van liet plaatsje, daar zij, naar zij hem 'schreef, gevangen werd gehouden omdat men zicli na haar dood van haar geld en kostbaarheden wilde meester maken. De maire begaf zich naar haar woning maar daar Vond hij de deur gesloten. Het bleek, dat zij den vo-rigen avond in een auto van Hyères was ver trokken, vergezeld van haar dokter. Toen zij daar overleden was, werd onmiddel lijk op last- van 'den procureur der Repu bliek te Toulon, de sterfkamer verzegeld. Haar reislaschje, dat zij' altijd bij zich droeg en Waarin zij' al haar geld en kostbaarheden had geborgen, uit vrees dat men haar zou berooven, bevatte voor een waarde van 250.000 francs aan effecten en juweelen. Een diamanten bruiloft die het echtpaar Bongartz te Krefeld Woens dag vierde, is treurig afgeloopen. Toen de 8i-jarige bruigom 's ochtends de trap wilde afgaan, om naar de kerk gebracht to worden, stapte hij! mis en bezeerde hij zich zoo ernstig, dat hij aan het feest verder geen deel meer kon nemen. Bij eenfeestelijkheid 's avonds in de stads hui, waarbij de bruid alleen tegenwoor dig was, werd een familielid van het paar door een beroerte getroffen. De man was op slag dood. Grasmaaiers hebben het kasteel Marien thai bij Friedland, in Mecklenburg- Schwerin, in brand gestoken. Het is tot den grond toe afgebrand. Honderd vette varkens en drièen-twintig kostbare paar den. zijn omgekomen. Bij' het telefoonverkeer te New-York en andere havenplaatsen zal iets nieuws woi'den ingevoerd. Er worden namelijk installaties gemaakt, waardoor het moge lijk zal zijn, dat de passagiers der groota stoomschepen lot het laatste oogenblik voor de afvaart in telefonische verbin ding met den vasten wal kunnen blijven. Daartoe is noodig een drijvend telefoon- bureau, dat door middel van draden met het Centraal bureau in de stad en door speciale draden met het schip verbod- den is. f - Gisteren heeft, naar uit New-York, gemeld wordt, aldaar een hevige- storm gewoed, waarbij zeven personen door af gewaaide stukken hout gedood zijn. - Ontploffing; In de koninklijke fabriek van vuurwerk bij Spandau is gis terochtend floor het vlamvatten van een! vuurpijl een ontploffing in een voorraad lichtsterren, die voor signalen móesten dienst doen, ontstaan. Het vertrek, waar in de voorraad was -opgeslagen, is geheel uitgebrand. Tien arbeiders zijn licht ver wond. De brandweer had het vuur spoe dig bedwongen. De stoffelijke schade is zeer groot. ,,N. R. CL" toen de vier Veluwsche steden Harder wijk, Wageningen, Hattem en El burg op Laurentius-dag een verbond aangingen met eenige voorname edellieden, om el kander hij te staan tegen alle bezwaren en eiken overlast, die zij van derden mochten, ondervinden. Bovendien wordt het door die aanhoudende onlusten ver schrikkelijk onveilig op 's lands wegen; het krioelt in onze- bosschen van ge vlucht© soldeniers, die rooversbenden vor men, en een koopman, die geld bij zich heeft, durft nauwelijks meer den neus buiten de poort te steken". „Ho-ho." zeide broeder Anselmus met een glimlach, den beker ledigend„dat is dan toch wel een beetje overdreven, heer van Delen." „Overdreven?" hernam de koopman, de wenkbrauwen optrekkend: „hoe kunt gij dat zeggen, eerwaarde Broeder? Is het ii dan onbekend, dat pas veertien dagen geleden een Hessenwagen met koop mansgoederen in de avondschemering bij: den Drieschen Berg door een roover- bende is overrompeld en leeg geplunderd Dat de. Marskramer Luiting, die in de Kerksteeg woont, nauwelijks hetzelfde lot ontging? En dat drie scholieren, die uit het OVerkwartier kwamen, om onze La tijn sche school te bezoeken, op de Gor- telsche heide naakt zijn uitgeschud?" vmfclfii.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1914 | | pagina 5