UE ZEEUW
Oproer en plundering Ie Middelburg,
TWEEDE BLAD.
Staten-Generaal
Buitenland.
Uit de Pers.
Gemengd Nieuws.
VAN
ZATERDAG 22 NOVEMBER.
Tweede Kamer.
Bescheidenheid. Bittere
ervaring. Afschuwelijke
wreedheden. Verlanglijs
ten Afdeelings voorzitters.
Minister Pleyte schijnt voor alles een
gevoelsmensch te zijn. Althans, wanneer
we aannemen, dat hij gistermiddag geheel
te goeder trouw was, en dat willen
wij-
Op de pertinente vragen van de afge
vaardigden van Veen en Rutgers had men
duidelijk omlijnde antwoorden mogen ver
wachten.
Deze kregen we evenwel niet te hooren.
'tWas een zoetvloeiend betoog, vol lieve
woordjes en abstracta, dat niettemin geen
der leden onbevredigd liet staan, althans
voor dat oogenblik niet.
Wat de verhouding tusschen mij en den
gouverneur-generaal betreft, aldus de mi
nister, dat is een kiesche bij uitnemend
heid. Zij moet gebaseerd zijn op onder
ling vertrouwen, tact en welwillendheid.
Met den landvoogd is over de te volgen
gedragslijn niet onderhandeld dit laat
aan duidelijkheid wel het minst te wen-
schen wederzijds kenden wij elkanders
beginselen. Die verschillen, doch deson
danks is medewerking van den G. G. ge
vraagd en verkregen.
Op handige wijze heeft de minister zich
ervan afgemaakt. Op alle vragen een ant
woord gegeven, en toch niets gezegd.
De heer Scheurer, die overlegging van
de gewisselde telegrammen had verzocht,
bleef al even wijs; met een beroep op
het door hem toegezegde vertrouwen werd
hij afgescheept, gn hoopten sommige le
den nog de rapporten van dr. Rinkes on
der de oogen te krijgen, ook deze hoop
is beschaamd uitgekomen. Wie durft nog
protesteeren tegen de door den minister
zoo trouw betrachte bescheidenheid?
Aan den heer Vliegen antwoordde de
minister nog, dat hij met hem verschilt
van opinie omtrent den aard, de recht
matigheid en doelmatigheid van de aan
de leiders der Indische Partij opgelegde
straf. Niettemin verklaarde de minister
zich bereid, indien de drie geïnterneerden,
üouwes Dekker, Tjipto en Soewardi zijn
bemiddeling inroepen en hem de over
tuiging schenken, dat zij door bittere er
varing geleerd, voortaan als rustige bur
gers in Indië zullen leven, aan alle drie
geïnterneerden zijne bemiddeling voor het
inroepen van clementie te verleenen. De
minister wees er echter op, dat aan den
gouverneur-generaal de beslissing in
deze is.
O zoo!
Het grootste gedeelte van den dag werd
ingenomen door de bespreking van een
motie des heeren Mendels (s. d. a. p.). De
algemeene beschouwingen waren inmid
dels geëindigd. Deze motie luidt in haar
geheel .als volgt:
„De Kamer,
kennis genomen hebbende van de von
nissen en de sententies definitief van den
krijgsraad te Makassar en van het hoog
militair gerechtshof voor Nederlandsch-
Indië resp. 21 September 1912 en 28
Maart 1913 geveld in de zaken tegen de
Europeesche onder-officieren Deysenroth
en Iding, beklaagd van verkrachtingen en
mishandelingen, gepleegd op inlanders van
het eiland Soemba;
dringt er bij de regeering op aan, ter
kennisse van het geheele Nederlandsch-
Indische leger te brengen, dat wreedheid
en mishandeling jegens de inlandsche be
volking met de grootste gestrengheid be
hoort te worden tegengegaan, en geener
vergoelijking zullen mogen vinden in het
te behalen succes;
betreurt, dat de beide bedoelde veroor
deelden nog, in hun rang, deel uitmaken
van het Nederlandsch-Indische leger;
verzoekt de regeering te willen bevor
deren, dat hun verwijdering uit het leger
alsnog geschiede, en dat een onderzoek
worde ingesteld of, en in hoeverre eenig
superieur der bedoelde onderofficieren,
met name kapitein van Krieken, hen tot
Feuilleton.
3)| in het jaar 1787 (Juni en Juli).
Geen wonder dat deze handelwijze de
tegenpartij verbitterde; men beschuldigde
v. d. Spiegel tegen zij!n instructie te heb
ben gehandeld. Men vorderde ópenbaar-
making van de namen der onderteejke-
naars en hield staande, dat onder de
8000 personen, die het dankadres getee-
kend hadden, velen daartoe waren ge
dwongen; alleen te Goes 500, terwijl vele
kruisjes onder de namen voorkwamen als
handmerk van personen, die niet schrijven
konden. Het behoeft geen betoog, dat deze
dankadressen in hooge mate het vuur
der partijschap1 aanwakkerden. De Patriot
ten voelden zich gekrenkt door de zaak
zelf, terwijl de Prinsgezinden den indruk
kregen, dat de persoon des Prinsen in
gevaar was, waardoor de tweedracht van
weerszijden toenam.
Een tweede oorzaak van verbittering
was gelegen in het nationaal fonds. Dit
fonds was gesticht na den slag bij1 Dog-
gersbank en had de verbetering van do
zeemacht ten doel. Het was toch geble-
het plegen van mishandelingen recht
streeks of zijdelings heeft aangespoord
of aangemoedigd."
Ziedaar de conclusie van een langdra
dige speech over deze aangelegenheid.
Genoemde sergeanten moeten, volgens
den heer Mendels, dan ook zeer wreed
en beestachtig te werk gegaan zijn. In
de Kamer werden gisteren de vreeselijk-
ste onthullingen gedaan. Behalve de ver
krachtingen, zijn mishandelingen rucht
baar geworden, die iemand een rilling
over het lijf jagen.
Men heeft een man aan handen en
enkels gebonden en een ravijn ingetrapt.
En toen heeft men hem daar laten liggen...
Verder is iemand tusschen twee hoo
rnen opgehangen aan zijn duimen en
enkels.
De krijgsraad had, de getuigen gezien
en gehoord, de beklaagden veroordeeld
tot 41/2 en 3V2 jaar, en vervallenver
klaring, terwijl het Hoog Militair Gerechts
hof de beklaagden op de stukken tot
geldboeten veroordeelde.
Er is nog menig woordje aan deze on
verkwikkelijke zaak gewijd. De meesten
wilden echter eerst het standpunt van
den minister kennen. We zullen daarom
ook niet veel van de verschillende spee
ches zeggen en ook 's ministers oordeel
afwachten.
Moge deze zaak niet tevergeefs in ons
Lagerhuis ampel worden besproken.
De heer van Hamel kwam verder met
zijn jaarlijksche wenschenlijstje; de heer
Fock drong aan op definitieve vaststelling
en uitvoering van artikel 75 van het re-
geeringsreglement en vroeg, evenals de
heer Heeres, publicatie van de ontwer
pen voor de staatscommissie voor de her
ziening van het Indische privaat- en straf
recht; de heer van Deventer kwam be-
toogen, dat weliswaar de afgekondigde
regeling van de vrijwillige onderwerping
aan het Europeesche privaatrecht veel
goeds had, maar dat %r toch nog op- en
aanmerking in overvloed te 411 aken viel;
en de heer Schaper klaagde over de
exploitatie van werkkrachten door Lal In
dische ondernemingen.
Laatstgenoemde zal Maandag de rij jweer
openen.
Vermelden we tenslotte nog, dat tot
voorzitters van de afdeelingen zijn be
noemd de heeren Rink, van Nispen (Nij
megen), van Doorn, de Savornin Lohman
en Bos, en tot onder-voorzitters de hee
ren de Beaufort, Schaper, Troelstra, No-
lens en de Meester.
Engeland.
We hebben reeds medegedeeld, dat de
postmeester-generaal in het onderhoud,
dat hij met een deputatie uit het personeel
der posterijen heeft gehad, deze mede
deelde, dat hij het verzoek om een alge
meene «alarisverhooging met 15 pet. in
geen geval kon inwilligen. Dit zou, naai
de postmeester-generaal mededeelde, 'een
extra-uitgave van 21/2 millioen p. st.
beteekenen, die alleen door nieuwe be
lastingen gevonden zou kunnen worden;
want de winsten, die het postbedrijf thans
opleverde, kwamen, naar hij meende, niet
aan het personeel 'toe, zooals dit beweerde
de belastingbetaler had op deze win
sten eveneens recht. Wel verklaarde hij
zich bereid een salarisverhooging tot een
totaal bedrag van H/o millioen p. st. door
te voeren en verder verschillende andere
verbeteringen in de arbeidsvoorwaarden
aan te brengen, die ook al weer een
700.000 p. st. zouden kosten. Verder wilde
hij echter beslist niet gaan.
De algemeen.e opvatting is, dat het
personeel zich met deze concessies zal
tevreden stellen, en dat thans het gevaar
voor een Kerst-staking bij de*posterijen is
afgewend. Ook verschillende leiders in
de arbeidersbeweging hebben zich in de
zen zin uitgelaten.
Aan het slot van zijn toespraak tot de
deputatie heeft de heer Samuel ook ge
sproken over en gewaarschuwd voor de
ernstige gevolgen die deze voor de be
trokkenen zou hebben.
Men moest niet denken, zei hij, dat
dan na eenigen tijd van overlast een
schikking zou kunnen tot stand komen, en
dat alles dan weer gaan zou zooals het
geweest was. Neen, verklaarde de mi
nister, zqo zal het niet gaan. Het land
zou terecht eischen dat maatregelen zou
den worden genomen om herhaling van
zulk een feit te voorkomen, zelfs al zou
dat ten koste van overlast en verwar
ken, dat deze in zeer treurigen staat ver
keerde, hetgeen ook alweer aan den Prins
geweten werd. De Patriotten meenden hun
vaderlandsliefde te moeten toonen door
ijverig te offeren qp dit altaar der va
derlandsliefde.
Door den raadpensionaris v. d. Spiegel
werd beweerd, dat deze tank aan de re
geering toekwam en dat het niemand vrij
stond eigenmachtig belasting te heffen.
Natuurlijk bleven de directeuren van het
fonds het antwoord op deze zonderlinge
opinie niet schuldig en zij werden in hunne
meening gesteund door Zierikzee. Eene
commissie benoemd om de oorzaken der
partijschappen op te sporen en zoo mo
gelijk middelen tot beteugeling aan te wij
zen, stelde voor een proclamatie uit. te
vaardigen, waarin alle samenrotting, ver
boden werd. Zij moest echter tot haar
leedwezen verklaren geen kans te zien
de indruksels te weeren, die door het
kwaadaardig schrijjven van couranten en
blauwboekjes werden veroorzaakt.
Gelijk in de meeste steden, was ook
te Middelburgin 1774 opgericht en excer-
citie-genootschap onder de zinspreuk Luc-
tando emergentes". In deze genootschap
pen oefenden de Patriotten zich in den
wapenhandel om als de nood aan den man
kwam hun vaderlandsliefde in daden te
ring misschien worden verkregen. Deze
waarschuwing was echter, naaf de mi
nister zeide, niet gericht tot de bestu
ren der organisaties, door de deputatie
vertegenwoordigd en die uit bezadigde
mannen bestonden, maar tot die onverant
woordelijke lieden in den dienst, die geen
juist besef van den toestand schijnen te
hebben.
Nog een enkel woord over een grootsn
scheepsbrand en een gelukkige redding.
Dinsdagnacht bemerkten de kustwach
ters van het zuidelijk gedeelte van het
eiland Wight plotseling aan den donke
ren horizon een rooden gloed, die al
sterker en sterker werd.
Het vermoeden, dat een schip in brand
was geraakt, lag voor de hand, en aan
stonds wei-den reddingsbooten in gereed
heid gebracht, die ten spoedigste in de
richting van den waargenomen gloed af
voeren. De vrees der opvarenden, dat
zij wellicht te laat zouden komen, werd
gelukkig beschaamd; naderbij gekomen
ontwaarden zij, boe het nieuwste oor
logschip der Engelsche marine, de „Iron
Duke" full speed op het brandende schip
-afstroomde en het met zijn zoeklichten
bescheen.
't Bleek, dat de „Scotsdyke", een stalen
schrpefstoomschip vait ecne maatschap
pij te Glasgpw, op de terugreis nabij de
Engelsche kust in brand was geraaljtj.
Het schip had in Gibraltar een lading
Spaansch riet aan boord genomen, dat de
voor- en achterdekken geheel' vulde. Op
het .voordek was door dusver piet
•opgehelderde oorzaak de brand ont
staan en spoedig, stond de geheele lading
in vlammen. Ondanks de uiterste krachts
inspanning konden de schepelingen er niet
in slagen de uitbrekende vlammen lts
overmeesteren, die spoedig grootien voort
gang maakten en naaf de brug dreigden
•over te slaan, nadat zij reeds twee red
dingsbooten op het voordek vernield had
den. Gelukkig lilies de krachtige wind
de vlammen v;jn het achtergedeelte van
liet schip weg," anders had waarschijnlijk
niemand van de zes en twintig opva
renden er het leven afgebracht. Toen het
vuur de brug bereikte, moest 't stuurwiel
daar in den steek worden gelaten en
kon het schip alleen bestuurd worden
door middel van het handwiel op bet.
achterdek.
Steeds hooger sloegen de vlammen uit
en begonnen ook het achterdek te be
dreigen, waar de opvarenden den toe
vlucht hadden genomen. Reeds begon de
hoop op redding te kwijnen toen plotse
ling pen zoeklicht aan den horizon ver
scheen, dat de wanhopende schepelingen
nieuwen moed insprak.
Niet lang duurde het, ol de „Iron Du
ke", die juist iu het Kanaal proeftochten
deed, was op de plaats des onheils aan
gekomen en weldra waren de opvaren
den in veiligheid gebracht.
Allen dus gered
Rode zij dank!
Oostenrijk-Hongarije.
De leiders der Hongaarsche oppositie
graaf Endrassy, graaf Apponyi en graaf
Michael Karolyi, vertrokken Woensdag
avond met den sneltrein van Boedapest
naar Weenen. Maar slechts de beide eerst-
genoemden kwamen in Weenen aan.
Graaf Michael Karolyi was. onderweg uit
den trein gesprongen! Uit den in vollen
vaart zijnden sneltrein. En zonder eonig'
letsel op te doen
Wat de reden was van dit zonderling
gedrag bleek uit een mededeeling van
graaf Andrassy, bij de aankomst te Wee
nen. Kort na het vertrek vaai den trein
uit Boedapest hadden de leiders een mede
deeling gekregen, die het noodzakelijk
maakte, dat een hunner naar de Hon
gaarsche hoofdstad terugkeerde. De hee
ren beraadslaagden met elkaar, en Mi
chael Karolyi bood zich aan, naar Boeda
pest te gaan. Toen dit besluit genomen
was bevond zich de trein in de nabijj-
heid van het station Rakospalota, waai
de trein niet stopt. Graaf Michael Ka
rolyi verliet zijn coupé en vroeg den, con
ducteur, of hij den trein niet bij het
station kon laten stilhouden. Op het ont
kennende antwoord maakte graaf Michael
het portier open en sprong uit den trein.
Daar de* medereizigers mefenden, dat
graaf Karolyi wellicht gevallen en onder
de raderen van de volgende wagons geko
men kon zijn, trokken zij aan de nood
rem, zoodat de trein kort daarop tot staan
werd gebracht. De lijn werd nagezocht,
toonen. Den vrienden v|an Oranje waren
deze genootschappen der „Iveezen" een
doorn in het oog: zij beschouwden ze
als een middel om ter bekwamer tijd
met geweld verandering, te brengen in
het Staatsbestuur. In de steden, waai
de Patriotten meester waren van het be
stuur, werden deze genootschappen zeer
begunstigd, terwijl de Oranje-partij! werd
bemoeilijkt. Zoo verboden de Staten van
Holland in 1785 het dragen van Oranje-
cokarden en insgelijks het roepen van
„Oranje boven!"
In Sept. van hetzelfde jaar hadden te
's Gravenhage geweldige opschuddingen
plaats, waarbij! een burger door een lid
van het excercitie-genootschap gewond
werd. Dit gaf den Staten van Holland
aanleiding om de macht des Prinsen nog
meer te besnoeien en hemzelf het bevel
over het garnizoen van de stad 's Gra
venhage te ontnemen. Willem V was niet
flink genoeg om krachtig op te treden;
hij verliet 11a deze vernedering 's IIage
en vestigde zich te Nijmegen.
Gelijk wij reeds opgemerkt hebben was
de meerderheid van den Raad van Mid
delburg prinsgezind. De leden van het
excercitie-genoctschap zagen daarin ge
vaar, dat hun bestaan eerlang kon wor
den bedreigd, waarom zij zich richtten tot
maar van graaf Karolyi was niets te
vinden.
In Neuhausl kreeg graaf Andrassy een
telegram van graaf Karolyi, waarin deze
hem meldde, dat hij! goed aan het station
Rakospalota was aangekomen, en vandaar
de terugreis naar Boedapest had aanvaard,
om zijn opdracht uit te voeren.
Men moet maar durven.
De „Zeeüwsohe Crt." legt er nog eens
goed den nadruk op, dat niet de coalitie,
maar dp, concentratie op het punt dei-
Indische Kerstening retireerde. Het Mad
driestart
Sommige liberale bladen, o. a. „Het
Vaderland", hebben den meer dan buiten
gewonen moed om het nu voor te stel
len, alsof ten aanzien van de „Christia-
niseering van Indië" niet zij, maar wij
bakzeil haalden.
Hebt ge nu toch ooit zoo iets gezien.
Heeft niet dezen zomer 0. a. de heer
Moojen, de concentratie-candidaat voor
het district Goes, heel het district afge
reisd en tranen met tuiten gehuild over
het gevaar, dat in de Ciiristianiseerings-
manie van Idenburg school? Is niet uit
gesproken, dat het gevaar voor verlies
van Indië lang niet uit de lucht gegrepen
was, nu de Christelijke Gouverneur aan
de bevolking met dwang het Christen
dom wilde opdringen
En honderden hebben dat geloofd, en
zijn door de schrikaanjagende mededee-
lingën, nog al van z.g. specialiteiten, die
Indië uit ervaring kenden, op het dwaal
spoor gebracht.
Wat blijkt nu? Dat minister Pleyte,
de man, die aa.11 deze lastercampagne
zijn portefeuille dankt, het op alle pun
ten met Idenburg roerend eens is en
dat nu reeds vele liberale bladen het
erkennen moeten, dat wij een gouverneur-
generaal van de bovenste plank hebben.
Van dwang is geen sprake geweest.
En dan durft men zijn lezers wijs ma
ken, dat niet de concentratie, maar dat
de coalitie op dit punt retireerde!
De eendracht van het land.
In het nabij Lobith aan den Rijn gelegen
plaatsje Millingen, waar eergisteren het
onalhankelijikheidsfeest is gevierd, heeft
zich de bijzonderheid voorgedaan, dat de
landing niet door één, maar gelijktijdig
door twee verschillende prinsen is voorge
steld, van wie echter slechts één door de
autoriteiten ten gemeentehuize ontvangen
is. Dit moet hieraan worden toegeschre
ven, dat onder de dorpsbevolking 'twee
partijen bestaan, die afzonderlijk van el
kaar feestvierden. (N. R. Crt.)
-=—E e n k r a n k z i 11 n i g e. Terwijl eer-
gisterochtend de organist der R.-K. kerk
aan 'het Stieltjesplein te Rotterdam voor
het orgel zat, kwam een man op het
zangkoor, die den uitdrukkelijken wensch
te kennen gaf het orgel te willen bespe
len. Toen hem zulks geweigerd werd,
greep hij' een stoeltje, waarmee hij den
organist te lijf ging en vervolgens op1
de toetsen sloeg. De man bleek krankzin
nig te zijn. Niet zonder moeite werd hij
vervolgens bedwongen en aan de politie
overgeleverd, die den woesteling onder
hevig verzet naai' het bureau aan de
Na;ssauhaven overbracht.
Late oogst. De Zwolsche Ct.
schrijft
November-frambozen zijn zeker geen
alledaagSche versnaperingZelden toch zal
het voorkomen dat men in dezen tijd van
'tjaar nog rijpe frambozen oogst in zijn
tuin, zoo als een lezeres van ons blad
hier ter stede heden deed. Zij. bracht ons
een paar trossen, met groen© bladeren en
sappige, roode vruchten, waarvan een
zomersch aroma uitging en die heerlijk
smaakten. Een bijzonderheid die w>el' ver
melding verdict.
Een brievengaarder gear
resteerd. Donderdagavond werd het
vredige dorp Hillegersberg in opschud
ding gebracht door de tijding, dat de heer
Z. K., brievengaarder aldaar, gearresteerd
en naar het Huis van Bewaring te Rot
terdam overgebracht was als verdacht
van verduistering en valschheid in ge
schrifte.
De aangehoudene heeft, volgens de
Maasb. zich een bedrag van f750 laten
het Schuttershof „de Edele Busse", ook
Kloveniers geheeten, dat in de tegenwoor
dige infirmerie hare oefeningen hield,-
met het verzoek om zich tot één lichaam
te vereenigen. Dit genootschap toch be
stond reeds gedurende meer dan twee
eeuwen .en was in het bezit van pri
vilegiën van Keizer Karei V, waardoor
men zich tegen lederen aanslag bevei
ligd rekende. De eerste poging; tot ver
eenigen mislukte echter, omdat „de Edele
Busse" den voorrang wilde behouden.
Omtrent dezen tijd was er ook een
Unie-Sociëteit opgericht op de Ba
lans in het Middelburgsch Koffie
huis. Deze sociëteit telde spoedig
vele aanzienlijken onder hare leden,
waaronder zelfs predikanten en regeerings-
leden, henevens de meeste leden' van „Luc-
tando emergentes'' Ook deze sociëteit
stond bij1 de Prinsgezinden in slechten,
reuk en in Januari verstoutten zich zélfs
twee manspersonen de vergaderkamer bin
nen te dringen om te onderscheppen wat
er verhandeld werd. Er waren echter
slechts enkele leden tegenwoordig en de
zen ontvingen de indringers op zulk eene
wijze, dat zij onverrichter zake afdropen.
Wat lang gevreesd was, gebeurde in
Februari. Gesteund door het groot aan
tal onderteekenaars van het dankadres
uitbetalen met ben valschelijk geteekende
quitanlie op het spaarbankboekje van een
te Hillegersberg woonachtigen arbeider.
Toen tijdens zijn verlof het boekje door
zijn plaatsvervanger ter bijschrijving van
de rente naar het bureau der Rijkspost
spaarbank te Amsterdam werd gezonden,
kwam aldaar het bedrog aan het licht.
De inspecteur der posterijen en telegra
fie te 's G ravenhage en ©en inspecteur der
Rijkspostspaarbank hébben daarop Woens
dag jji. ter plaatse een onderzoek ingesteld
en den verdachte in vérhoor genomen,
waarbij dezts bekend heeft de verduiste
ring en de valschheid in geschrifte ge-
pleegd te hebben. Onmiddellijk na dit on
derzoek werd de brievengaarder voorloo-
pig in het gemeentehuis te Hi'llegersbetrg
opgesloten, totdat hij gisterenavond ge
vankelijk naar Rotterdam is. overgebracht.
De aangehoudene, die gehuwd is en be
kend staat als iemand die zeer zuinig
leefde, weigert alsnog méde te deel én,
waarom hij zich aan dez esitrafbare feiten
heeft schuldig gemaakt. Men vermoedt
echter, dat mislukte speculatie de drijf
veer geweest is.
W r a a k 11 e m i n g'. Woensdagavond
werd door de ruiten van de keuken van
den winkelier G. te Denekamp geschoten.
De zoon zat juist in de keuken bij het
raam. De kogel is circa 70 c.M. hooge.r
door het- raam geschoten, door liet gor
dijn en kwam in de keuken terecht. De
politie, inmiddels gewaarschuwd, stelde
onmiddellijk een onderzoek in en wist
den dader, zekeren K., te Losser woon
achtig, te vatten. Hij heeft bekend. Op
K., die hier een dagje voor plezier was
bij zijn kameraden, werd gevonden een
geladen revolver met 4 scherpe patronen.
K. heeft vroeger eens. gezegd, dat G. het
moest lijden. K. is van den zomer ver
oordeeld tot 6 weken gevangenisstraf wa
gens mishandeling.
Stro op ers streken. Een jacht
opziener heeft 'bij nacht de twee gebroe
ders D. bekeurd. De een was voorzien
van een brandende fietslantaarn, terwijl
de ander in het bezit was van een.
hark. Vermoedelijk is het de bedoeling ge
weest om de langooren, door hot felle
licht verblind, hiermede dood te slaan,
wat natuurlijk stiller in zijn werk kon
toegaan dan wanneer ter bemachtiging
van het begeerde wild, vooraf een schot
gelost moest worden.
Een oud-gediende. Dezer da
gen was er feest in het oudemannenhuis
te Tooting. Een van de oude heeren, ka
pitein David Jackson vierde zijn lOoen
verjaardig en onthaalde 's middags zestien
van zijn kameraden, allen boven de ze
ventig jaar, op thee en banket.
Slechts acht jaar jonger dan hij is het
schip, dat hem op een arm is getatoeëerd,
op de eerste zeereis, die hij als jongen
van acht jaar deed. „Man, dat was een
schip!" zegt'hij. „Zeilen dat het deed"!"
Hij is er trotsch op, al is hij veertig maal
om Kaap Hoorn gevaren, dat hij maar
eens van 'zijn leven op een stoomschip
is geweest. „Geef mij een zeilschip", zegt
hij, „met hout onder mijn voetenDan
voel ik, dat ik op een schip ben en
niet op een blikken ketel."
Eens was hij eigenaar van een eigen
schip, maar het verging op reis naar De-
lagoabaai en daarmee verloor hij nage
noeg al wat hij had. Een goede halve
eeuw geleden kwam hij voor goed aan
wal, en hield er het leven in met aller
lei zaakjes, maar twee dagen voor zijn
99en verjaagdag moest hij het opgeven,
en werd hij in een armhuis opgenomen.
Vandaar ging hij naar het oudemannen
huis over.
Of hij zich Waterloo nog herinnerde?
Wat goed.
„Er was groot feest, en er waren vrou
wen die half dol waren."
Een bedrieger g e air es t e e r d.
Te Parijs is door de politie aangehou
den Rudolf Roti, die van de rijke weduwe
Deschamps 250.000 francs had ontvan
gen. Hij had tegenover de weduwe een
huwelijksbelofte afgelegd. Ook de oom, dei-
dame, de burgemeester van het kleine
plaatsje Terion werd door den jongen
man zoodanig geïmponeerd, dat hij hem
op1 zijn verzoek 150.000 francs voor
schoot. Toen de burgemeester bemerkte,
dat hij' In handen van een zwendelaar
was gevallen, benam hijl zich van het
leven. De weduwe Deschamps deed aan
gifte van de zaak, welke tot de arresta
tie van den bedrieger leidde.
en dus verzekerd, dat de meerderheid
der ingezetenen Prinsgezind was, nam de
Stedelijke Raad een besluit, waarbij bet
Excercitie-genootschap werd opgeheven.
Dientengevolge werd het excerceeren ge
staakt, maar he leden bleven toch met
elkander in betrekking. Ook de Unie-So
ciëteit werd bijl besluit der Vroedschap!
van 24 Februari verboden.
Om zich in iden wapenhandel te kun
nen blijven oefenen, gingen de meeste
leden van „Luctandq emergentes" oven
naar dp schutterij van „de Edele Busse".
Inmiddels vermeerderde de verbittering
steeds en vooral de achtste Maart, de
geboortedag van Z. H. den Prins, werd
met vreeze tegemoet gezien. Veertien
dagen te voren kregen de "leden
van de Schutterij! „de Edele Busse"
een verzoek van Burgemeesters, Schepe
nen en Raad om hunne exeercitiën te
staken en tevens werd den schutters ge
vraagd, of 'zij zich in geval van oproer
onder hunne verschillende wachten zou
den begeven. Men beantwoordde dit vér-
zoek met stilzwijgen, maar besloot toch
de exeercitiën tot na den jaardag op te
schorten. Tot dwangmiddelen, die de Ma
joor der burgerwachten wilde uitoefenen;
werd niet overgegaan.
(Wordt vervolgd.)
