Gemengde Beric
Binnenland.
Uit de Provincie.
FEUILLETON.
„ÉÉN UIT VELEN".
Kerknieuws.
Onderwijs.
pagnonschap tusschen Staat en werk
man."
Stel u voorCarnegie wil dat de
werklieden zelf mee betalen aan hun
pensioen en daarom is hij voor Staats-
pensioneering.
Hij aanvaardt derhalve de verplichte
verzekering onder den naam Staatspen-
sioneering.
Zouden onze theoritici van de Staats-
pensioneering van dezen practischen
Amerikaan ook iets kunnen leeren
Voorts verklaarde hij zich voor pro
gressieve belastingen, en verwijlde, ge
lijk te begrijpen is, het langst bij de
vredesbeweging. Doch ook hier hapert
wel wat aan de motiveering.
Wij citeeren weer letterlijk
„De pers zou hare lezers moeten leeren
dat de man, die een anderen man doodt,
de grootste van alle misdaden begaat. Dat
■urij barbaren zijn, zoolang we dit d ten, en
dat wij, zoolang wij hier niet geheel
mee ophouden, geen enkele aanspraak
op beschaving kunnen makenEn om
kracht aan zijn bewering bij te zetten,
sloeg de kleine oude heer zóó hard met
zijn vuist op de leuning van den stoel,
dat het dreunde. Hij heeft wel vast-be-
lijnde overtuigingen, de heer Carnegie,
en als hij iets beweert, dan doet hij dat
niet op halfslachtige wijze, maar zegt
precies waar het op staat.
„Doch" ging hij voort, „de tijden
worden steeds beter en de menschen ook.
Vergeet niet, we zijn niet als mensch
op de aarde gekomen, doch we stammen
van de dieren af, en vandaar af hebben
wij een heel evolutie-tijdperk te door-
loopen om eindelijk te komen tot de ware
menschelijke beschaving. En dan zullen
zich onze denkbeelden ook langzamer
hand afwenden van de barbaarsche op
vattingen, die wij vroeger huldigden en
die zullen plaats maken voor meer hu
mane. De tijd zal komen, dat een waar
gentleman zich zal schamen het bar
baarsche vak van menschendooder uit
te oefenen."
Hier spreekt ook weer niet de puritein
maar de evolutionist en chr. anarchist.
Ach, waarom dezen grooten man al
leen maar niet op zijn (kerngezonde)
economische denkbeelden gepolst, in
plaats van hem, den business-man, den
zakendoener, te lokken op het terrein
der theologie en der philosofie
Door dit „interview" is van het chris
telijk aureool om Carnegie's hoofd wel
een en ander afgeblazen.
Wij merken dit op, onverminderd onze
bewondering voor de schoone gedachten
van den wereldvrede, door dezen prac
tischen man vertolkt in de bijdrage voor
het Vredespaleis.
De Staatscourant van Zaterdagavond be
vat het Kon. Besl. waarbij de tegenwoor
dige zitting der Staten-GeneTaal zal wor
den gesloten op Zaterdag 13 Sept. 1913,
des namiddags te drie uur; door den
Minister van Binnenlandsche Zaken.
Door den Minster van Landbouw
enz. is benoemd tot voorzitter der com
missie tot het instellen van een onder
zoek naar de resultaten, waartoe de risico
overdracht bij de uitvoering der Onge
vallenwet 1901 heeft geleid, de heer A.
S. Talma, oud-Minister van Landbouw.
Naar de „N. Ct." verneemt, zouden
de Ministers van Oorlog en van Koloniën
voornemens zijn de begrootingen van
hun voorgangers ongewijzigd te laten,
terwijl de Minister van Marine op de
zijne de eerste aanvraag zou brengen ten
behoeve van een pantserschip van 21.000
ton.
Middelburg. De toeloop op de ten
toonstelling bleef Zaterdag tot 5 uur
aanhoudentotaal bedroeg het aantal
bezoekers ongeveer 1500, terwijl het voor
den geheelen duur der tentoonstelling
gevoegelijk op 22.000 kan worden ge-
23
DOOR A. C. V. D. M.
(Nadruk verboden.)
En nu zij Dina had gadegeslagen in
de laatste weken en met vreugde had
gezien hoe deze haar fouten trachtte te
verbeteren en haar zonden bestreed, viel
het haar moeielijk om, waar Dina weer
in haar zorgeloos sleurleven verviel, dit
weer met dezelfde lankmoedigheid en
geduld te verdragen. En nog minder
kon zij dit, toen ze zag, dat Dina niet
slechts haar vroeger leven van onna
denkendheid en zich niet bekommeren
over den ernst des levens, weer opvatte,
maar nu dieper viel. Het was alsof zij
de uiterlijke vormen van haar godsdienst,
die ze altijd trouw in acht had genomen
nu ook als een last gevoelde. En lang
zamerhand begon ze zich ook hiervan te
bevrijden. Meermalen verzuimde ze Zon
dags de godsdienst-oefening en zwierf in
gezelschap van anderen op straat.
Toen mevrouw haar op een Maandag
morgen op zachten toon vroeg: „Dina,
waarom ben je gisteravond al weer niet
in de kerk geweest kreeg ze op bru
talen toon ten antwoord „maar mevrouw,
dat is toch mijn zaak, ik weet toch zelf,
schat, niet medegerekend de doorloo-
pende- en vrijkaarten.
Tegen het sluitingsuur kwamen o. a.
de Commissaris der Koningin en me
vrouw Dijckmeester, de burgemeester en
mevrouw Van den Brandeler en de heer
W. Hioolenevenals beide eerstgenoemde
heeren lid der tentoonstelling.
Toen de klok vijf uur geslagen had,
vereenigde men zich op- en voor het
bordes van de Statenzaal en nam de heer
Jacq Frank, waarnemend voorzitter der
commissie het woord. Spr. herinnerde
er aan hoe nu ongeveer zeven en een
halve week geleden de tentoonstelling
geopend werd door den eere-voorzitter.
Toen stond men voor de vraag of zij
slagen zou. Spr. durft thans zeggen, dat
zij ten volle is geslaagd. Daarna brengt
de heer Frank dank aan de inzenders,
aan de leden van het uitvoerend comité,
aan de correspondeerende leden. Spr.
zal niet ieder, die aan het welslagen
medewerkte noemen maar wil een uit
zondering maken met den Commissaris
der Koningin, wiens krachtige steun
op hoogen prijs wordt gesteld. Met dank
baarheid herdenkt spr. ook het bezoek
van het Koninklijk echtpaar.
De Commissaris der Koningin nam
vervolgens het woord en zeide de wel
willende woorden van den heer Frank
niet onbeantwoord te zullen laten.
Gij kunt aldus sprak nu mr. Dijck
meester ongeveer op een welgeslaagden
arbeid terugzienzoowel in als buiten
deze gebouwen hebt u den Middelburgers
veel genoegen verschaft.
Spr. kan echter niet alleen op het
welslagen wijzen, en herinnert er aan,
hoe de voorzitter der commissie, de heer
Den Bouwmeester, tijdens de tentoon
stelling overleden is. De wijze waarop
de heer Den Bouwmeester de eerste ver
gaderingen leidde, deed reeds direct hoop
op succes ontstaan.
Met een gelukwensch aan de heeren
van het comité met het behaalde succes
en met het uitspreken van den wensch,
dat de dankbaarheid hunner stadgenoo-
ten eene belooning zal zijn, eindigde de
heer Dijckmeester.
Na beide deze redevoeringen klonk
applaus en fanfares. Nadat de heer Frank
de tentoonstelling voor gesloten had ver
klaard en het orkest het Wilhelmus had
doen hooren verlieten de op dat oogen-
blik nog talrijke aanwezigen de zaal.
I
Zoo behoort dan deze tentoonstelling
weer tot het verledenwij willen toch
onze mededeelingen omtrent het tijdens
die expositie geschiedde niet eindigen
zonder een paar opmerkingen. Ook wij
i erkennen gaarne, dat het aantal bezoe-
I kers wel redenen geeft om van een suc-
ces te spreken, maar meenen toch dat
dit aantal heel gemakkelijk met eenige
duizenden had kunnen worden vermeer
derd ja, dat het wellicht tot over de
30,000 ware gestegen, als men veel eerder
gezorgd had de zaak populair te maken
veel eerder goedkoope dagen had inge
voerd, hetgeen men nu deed op het laatst
toen vooral Zaterdag reeds een bijzonder
aantrekkelijk deel der tentoonstelling, de
oude wagen en de geheele afdeeling van
de Nieuw-Namensche kantwerking met
de typische oude kantwerkster verdwe
nen waren. Waarom ook niet eens bij
de uitvoering eener zangvereeniging of
des avonds het terrein voor 10 cent
toegankelijk gesteld?
Neen het blijft onze meening dat
Middelburg uitgezonderd den 30
Augustus niet met de tentoonstelling
heeft medegeleefd, en dit betreuren wij
omdat de tentoonstelling dit ten volle
verdiend had, en dus ook zij, die tijd
noch moeite ontzagen om bijeen te bren
gen wat thans te zien is gegeven.
Middelburg. Zaterdag hield de afdee
ling „Walcheren" van de Vereeniging
van Christelijke Onderwijzers en Onder
wijzeressen in Nederland en Overzeesche
Bezittingen haar vergadering. Ditmaal
was als plaats van samenkomst aange
wezen Domburg en wel de Gereformeerde
waar ik heenga op Zondagavond, u be
hoeft me niet na te gaan".
„Nee, kind, dat is niet jou zaak, ik
heb toch recht, om te weten hoe mijn
dienstbode den Zondagavond doorbrengt",
had mevrouw geantwoord, innerlijk be
vend van toorn, maar zich tot kalmte
dwingend, om Dina misschien met zacht
heid te winnen. „Je weet tech, dat ik
je den Zondagavond ook vrij af geef, om
naar de kerk te gaan, en dat is geen
gebod van mij of van andere menschen,
maar een bevel, dat de Heere ons in
Zijn woord heeft gegeven".
„Nou ja, mevrouw", a iel Dina in, wat
minder heftig, „maar om altijd naar de
kerk te gaan is toch vervelend voor
jonge menschen, je kunt alles zoo nauw
niet nemen".
„Dat geloof ik niet, Dina, de geboden
van onzen God moeten geen last v~or
ons zijn, maar een lust, en wanneer het
ons dat is, is het ook ons streven om
ze zoo nauwgezet en ernstig na te leven,
en dit weet je toch wel, ik dacht dat
je zoo graag naar de kerk ging, Dina,
je verzuimde toch zelden, hoe is dat den
laatsten tijd zoo veranderd", vroeg me
vrouw, in stilte hopende dat Dina zich
zou uiten.
„Och, ja, maar zóóveel verzuim ik
toch niet, verontschuldigde zich deze,
kerk. Met vier rijtuigen ging de tocht
van uit Middelburg met meer dan veertig
leden over Grijpskerke en Oostkapelle
naar Domburg. De vergadering zelf was
van korten duur. Eén onderwerp slecbts,
het Bijbelsche, werd behandeld. Dhr. J.
Hage leidde ons in 1 Thess. 5 23. En
de God des vredes zelf heilige u geheel
en alen uw geheel oprechte geest, en
ziel, en lichaam worden onberispelijk
bewaard in de toekomst van onzen Heere
Jezus Christus.
Het doel van den inleider was, geest,
ziel en lichaam in hun onderling verband
te beschouwen.
Na deze inleiding en de daaropvolgende
discussie werd de vergadering gesloten
en de tocht andermaal voortgezet naar
Oranjezon, waar allen zich aan den maal
tijd, onder het geboomte aangericht, ver-
eenigden. Circa acht uur arriveerden we
weer in Middelburg, 't Was voor ons
onderwijzerscorps een echte dag.
Middelburg. Zaterdag 27 September
zal het Polderbestuur van Walcheren
zijn najaarsvergadering houden, waarop
de benoeming van een griffier en het
opmaken van voordrachten voor een
voorzitter en éen raad zal plaats hebben.
Goes. Met ingang van 15 Sept. a.s. is
aan den heer P. J. A. Dootjes eervol ont
slag verleend als concierge aan de Am
bachtsschool alhier en als zoodanig met
ingang van dien datum benoemd de heer
G. Gorse alhier.
Broederschap van Candidaat-Notaris
sen. Nadat gisterenavond de ontvangst
der leden door de afdeeling Noord-Bra
bant-Zeeland, bij monde van den afdee-
lingsvoorzitter, den heer J. Verheijen
uit Roosendaal had plaats gehad, werd
heden in het Strandhotel te Vlissingen
de Algemeene vergadering gehouden van
de Broederschap van Candidaat-Notaris-
sen in Nederland en zijne koloniën.
De vergadering werd geopend door
den voorzitter der Broederschap, den
heer mr. M. Slingenberg uit Haarlem.
Vervolgens was aan de orde de bespre
king van „de wijze waarop met behoud
van het bestaand stelsel, het hypotheek
wezen kan worden verbeterd". Ter dezer
zake waren praeadviezen uitgebracht door
de heeren F. Gordon, hypotheekbewaar
der te Leiden en mr. G. Parser, advo
caat te Amsterdamterwijl het hoofd
bestuur naar aanleiding van deze prae
adviezen een elftal vraagpunten had
geformuleerd.
Na de behandeling van dit onderwerp
werd eenigen tijd gepauzeerd.
Tijdens en vóór de pauze had de ver
kiezing plaats van twee leden van het
hoofdbestuurhiervoor waien door de
afdeelingen de volgende heeren candi
daat gesteldJ. van der Bergh te Utrecht,
A. A. M. Corth'als te Roosendaal, F.
Gouverne te Groningen, J. ter Haar te
Ruinerwold, J. Scholtens te Helden (Lim
burg) en J. C. J. Waldorp te 's Graven-
hage. Gekozen werden de heeren van der
Bergh en Waldorp.
In de middagvergadering werd o. a.
behandeld de kwestie van het arbeids
contract.
Daar in het algemeen uit de rappor
ten betreffende het door de destijds ge
vormde commissie'ter bestudeering der
rechtspositie van candidaat-notarissen
ontworpen individueel arbeidscontract,
blijkt, dat men niet overtuigd is van het
belang van zoodanig contract, zoodat in
dit opzicht de ter algemeene vergade
ring in 1910 te Deventer Uitgesproken
meening schijnt veranderd te zijn, stelt
het Hoofdbestuur den leden in de ge
legenheid op het besluit in 1910 geno
men terug te komen.
Ingekomen w as een motie van den heer
J. van der Bergh, waarbij wordt voorge
steld op het besluit, op de Algemeene Ver
gadering den 5den September 1910 geno
men, „terug te komen en de aan het
hoofdbestuur verstrekte opdracht in te
trekken, onder dankbetuiging voor het
geen ter uitvoering van het besluit reeds
werd vervuld".
Verder werden behandeld een voorstel
als u dan eens naar Jo Verbeek kijkt,
die komt bijna nooit."
„Daar zal ze misschien reden voor
hebben, ze is immers verpleegster, maar
dat is geen reden om jouw verzuim te
dekkenwij moeten in de eerste plaats
ons zelf afvragen of we de geboden des
Heeren opvolgen, en niet ons vrijpleiten
door te zeggen „die of deze doet ook
zoo". Denk daar wel aan Dina."
Dina antwoordde nietvervelend dat
mevrouw nou daar over begon, en daar
ze niet meer brutaal durfde ant
woorden, uitte zich haar lichte geraakt
heid in een nijdigen ruk aan de gordijn
koorden, waarvan de ringen stroef schu
rend langs de koperen roeden schoven
en tegen beter weten in, verwierp ze
den raad die in de vriendelijke woorden
van mevrouw lag opgesloten.
Deze wachtte nog even, misschien zou
Dina nog wat terug zeggen, maar daar
deze bleef zwijgen, verliet mevrouw de
kamer.
Het was toch zoo moeilijk met Dina
te praten, zei ze later tegen haar man
ze is dadelijk boos en dan geeft ze zulke
brutale antwoorden".
Wel, als ze brutaal wordt, moet ze
weg, het is voor de kinderen ook ver
keerd, als ze hooren dat Dina aan hun
moeder onbeleefde antwoorden geeft, dat
van het hoofdbestuur om het honorarium
van de redacteurs van het weekblad en
de kosten der medewerkers met f 100 te
verhoogen een voorstel van de afdeeling
Noord-Holland om te besluiten tot het
samenstellen van een rapport, betreffende
de plaatselijke gebruiken bij veilingen
van onroerende goederen in geheel ons
land en het hoofdbestuur uit te noodigen
de daartoe noodige stappen te doen. En
ten slotte een voorstel van dezelfde afdee
ling om aan de afdeelingsbesturen het
recht te kennen kosteloos mededeelingen
te doen en advertentiën te plaatsen in bet
weekblad van Privaatrecht, Notarisambt
en Registratie. Vervolgens werd behan
deld het jaarverslag, waaruit blijkt, dat de
broederschap thans 1 eere-lid en 1322 ge
wone en buitengewone leden telt, tegen
1307 in het vorige jaar. Ook werd behan
deld de rekening over 1912 en de begroo
ting 1914 en de rekening en verantwoor
ding over 1912 van het ondersteunings
fonds.
Na afloop der vergadering werden de
congressisten ten stadhuize door B. en W.
ontvangen.
De volgende vergadering, zoo werd
bepaald, zal gehouden worden te Gro
ningen.
Ter Neuzen. Zaterdagmiddag had de
16-jarige schippersknecht, L. de J„ varen
de bij schipper F. Vos, bij het binnen
komen in de Oosthaven bij het zeilen
strijken het ongeluk zoodanig met zijn
hand in de lier beklemd te raken, dat de
vingers en de halve hand werd afgekne
pen. Dadelijk werd heelkundige hulp
ingeroepen en verleend door dr Buijze.
Borssele. Door het bestuur der Schiet-
vereeniging Frank van Borsselen is be
sloten om een algemeenen schietwedstrijd
te organiseeren. De wedstrijd zal gehou
den worden op Zaterdag 13 en Zaterdag
20 September.
Souburg. De heer G. Dorleijn is be
noemd tot kommies bij de invoerrechten
en accijnzen te Halfweg, ingaande 22
Sept. 1913.
Rilland. Door de Maatschappij tot
Exploitatie van Staatsspoorwegen is dhr
Buise, wegwerker alhier, op zijn verzoek
overgeplaatst naar Hese bij Eindhoven
in gelijke betrekking, terwijl zijne echt-
genoote is benoemd tot wachteres, en
aan hen aldaar eene wachterswoning is
aangewezen, te betrekken bij de opening
der nieuwe lijn Eindhoven—Weert.
Nieuw- en Sint Joosland. Zaterdag
avond is op de hofstede „Groenenburg"
alhier bij den landbouwer J. Mesu Sr,
een koe gebarsten, die op klavers liep
te grazen.
Colynsplaat. Zondagavond had het
zoontje van dhr. A. Schuit alhier, bij het
van den dijk loopen het ongeluk zoo
danig te vallen dat hij zijn arm brak.
Met ingang van 10 September wor
den Driewegen en Schore in het Neder-
landsch-Belgische telefoonnet opgeno
men. Prijs per enkelvoudig telegram
fl.45. Het grenstarief a 60 cent per
enkelvoudig gesprek is van toepassing op:
a. Driewegen met Aeltre, Audenaerde,
Bassevelde, Berchem, Cruysauten, Deurle,
Deynze, Eecloo, Gavere, Gent, Lemberge,
Rolse, Selzaete, Sottegem, Thielt en
Wetteren,
b. Schore met Antwerpen, Beersse,
Boom, Brecht, Cappelle, Esschen, Gheel,
Hamme, Heyst op den Berg, Hoge, Lier,
Molt, Temsche, Turnhout en Zwijndrecht.
Vrederust. Door droeve familieom
standigheden was Ds. Donner verhinderd
om 2 September op Vrederust te zijn.
Hij verzocht mij daarom, namens het
bestuur, tegenwoordig te zijn bij den
Koninginnedag.
Ik heb, met den heer de Jager, het
bestuur vertegenwoordigd. Toen ik er
heenging was ik niet opgewekt gestemd.
Ik ging met looden schoenen. Ik stelde
mij van feestviering, op die plaats en
met deze patiënten, zoo weinig voor. En
nu heb ik behoefte om er wat van mede-
tedeelen. Want ik ben opgetogen thuis
gaat niet vrouwtje".
„Och, misschien verandert ze wel weer,
al weer veranderen van „meid" is ook
niet prettig, zuchtte mevrouw, en wie
weet wie ik dan krijg."
Maar het werd niet beter. Herhaalde
malen vielen er onaangenaamheden met
Dina voor, die mevrouw's geduld op een
zware proef stelden. Bij de minste aan
merking op haar werk stoof Dina op
alsof haar het grootste onrecht werd
aangedaan. Den eenen dag kon ze mok
kend met donker stroef gelaat zwijgend
haar werk doen, en den anderen dag
moest haar wrevel, "die haar eigen leven
zoo verduisterde zich baan breken door
een nijdig dichtslaan van deuren ofon-
noodig hard rinkelen met breekbare
voorwerpen.
Door de immer klimmende begeerte
naar een ander leven dan haar dienst
bodenbes taan werd haar ziel met onvrede
vervuld en vergat ze al het mooie onbe
zorgde van dat bestaan, en zij wilde niet
begrijpen dat een einde van haar tegen
woordig leven van dienstbode, dikwijls
het begin is van een donker zorgen-leven.
Het was te begrijpen dat mevrouw
van Balen niet altijd Dina's luimen kon
verdragen. Wel was deze niet altijd in
dat prikkelbare humeur, er kwamen nog
dikwijls dagen dat haar jonge vroolijk-
gekomen. Het feest begon 's moreens
O llllr an fnt 'a n 1 1
9 uur en duurde tot 's avonds 7 p
prachtige plaats was uitgekozen vu
feestterrein. Daar was een muziektent
het geheel was^ keurig met bloemen^
vlaggen versierd.
Er waren meer dan 250 menschen w
vele patiënten, zusters, broeders' h|
personeel met hunne gezinnen.
Het eerst waren er volksspelen, zat
loopen, blokjes rapen etc. door patient^
In 't vervolg van den dag werd door
broeders en zusters, wedloop met hinder
nissen, prijsknippen op fiets, ringsteken
op fiets, voordrachten gehouden.
De Zangvereeniging en 'tianfarekorps
„Euphonia," beide bestaande uit ver-
pleegsters en verplegers lieten zich tel",
kens hooren. Er werd uitnemenn gezon'
gen en flink gespeeld.
Des middags was er een samenkomst
in de kerk waar Ds. Aalders, op uitne
mende wijze, wijding aan 't feest gaf (.tl
't gebed om zegen voor onze geliefde
Koningin oprees.
Er was geen enkele wanklank.
Met bewondering heb ik gadegeslagen
de groote toewijding van bet persmei
Zij gaven zich allen en zij gaven zich
geheel en werkten om al de patiënten
bezig te houden en te vermaken, a
speelden met de arme kranken mede',
Een overvloedige tractatie van wafels en
limonade verkwikte hen, die zooveel
missen.
Dagen van te voren is dit alles door
den Geneesheer-Directeur, bijgestaan
door eersten geneesheer en huismeester
en personeel, voorbereid.
Het Bestuur is grooten dank verschrik
digd voor zooveel moeite en toewijding.
Des middags en des avonds (toen het
verpleegpersoneel dat kon en 't overige
personeel in de kerk nog feestvierde) heb
ik den dank overgebracht.
Men heeft den ganschen dag dien
droeven lijders hun lijden geheel doen
vergeten. Dat vergeten van lijden is reeds
zulk een zegen van God. Moge God den
directeur met allen, die op Vrederust
arbeiden, inzonderheid Ds. Aalders,
sterken om nu weer voort te arbeiden om,
onder Gods zegen het lijden te verlichten
en te verzachten, om de zieken door het
heen wijzen op den Koning der Koningen,
Die zoo groot is, dat Hij zich neer wil
buigen tot de meest beproefden en de
diepstbeklagenswaardigen
Ds. N. M. De Ligt,
Vice Voorzitter.
Poortvliet. Zaterdag kwam er eet I
paard van den landbouwer J. v. Dijkt
in de sloot terecht, hoewel nog levendei
uit gehaald, is het toch dientengevolge
gestorven.
Poortvliet. Zeldzaam, jubileum. Za
terdag had onze gemeente een feesté- I
lijk aanzien, daar er uit bijna alle wo
ningen de driekleur wapperde, ter eere
van het echtpaar dat 70 jaar in het
huwelijk verbonden was. Dit is (zoo
uit de boeken van den Burgerlijken
Stand gebleken is) sinds het jaar 1500
hier niet meer voorgevallen. De brui
degom is 95 jaar en de bruid 94 jaar
oud en zij zijn nog zeer kras. Van alle
kanten ondervonden ze zeer veel be
langstelling. Beide echtelingen zien thans
hunne kinderen tot in het vierde ge
slacht.
Ned. Herv. Kerk.
Beroepen te Harkstede, W. Diephuis,
cand. te Groningen.
Bedankt voor Mijnsheerenland doorH.
Bakker te Koudum.
Geref. Kerken.
Beroepen te Kielwindeweer (2de maal),
C. W. de Vries te Oldeboorn.
Aangenomen naar Wilsum (graafschap
Bentheim) door H. Enserink te Nieuw-
veen.
Goes. De heer W. H. de Jonge Jzoon
heid allen donkeren onvrede uit haar ziel
verjoeg, dan zong ze onder haar werk
en stoeide met de kinderen en haar hel
dere lach weergalmde door het huis. Dan
liet mevrouw haar stil gaan in haar uit
gelaten vroolijkheid, liever zóó, dan altijd
onaangenaamheden, dacht ze. Het meest
griefde haar echter Dina's toenemende
onverschilligheid omtrent hoogere din
gen. Eens had haar man met Dina ge'
sprokenernstig had hij haar gewezen
op khet verkeerde van haar levenswij«i
en dringend haar de noodzakelijkheid
getoond om weer terug te keeren op den
weg dien zij zoo goed kende. Stilkoel
had Dina hem aangehoord, en met een
enkel karig woord geantwoord, zijn woor
den waren voor haar klanken die over
haar gingen, maar haar zielsoor niet
raakten. In haar groeide de geest van
verzet, welke haar hart steeds dichter
schroefde voor de waarheid die zij 100
goed kende en haar oog sloot voor hare
zonden. En nu zij wist dat ook op haar
leven buiten gelet werd en zij daarvan
rekenschap moest geven, kwam in haar
de gedachte om een anderen dienst te
zoeken. Zij had echter niet verwacht da
ze spoedig genoodzaakt zou worden o®
mevrouw van Balen te verlaten.
(Wordt vervolgd,)
,hier oud-leerling der Ch
Lol' alhier, en benoemd tij
ec'r aan de Chr. Burgersc
i hure. i0 benoemd tot ond
le Chr. school te Meerkerk.
De unie-collecte heeft c
i rLht te O. en W. Souburg i
Laurens met Brigdamme f
Geslaagd voor diplon
chinistenexamen te Utree
j Oost Lievense en A. Ploege
gen schippersknecht te Rc
le van de stoomboot, waaroj
was, op den wal springen,1
met zijn borst op een paal t
door de borstkas werd ii
„verleed aan de gevolgen. -
wierp tijdens afwezigheid de
jer kleinen een met petroli
Hesch om, zoodat de inhou(
vuur terecht kwam. De vlan
naar alle kanten uit, met
dat kleeren van het 5-jarig
brand geraakten. Een juist
voorbijganger gelukte het
men te blusschen. De kleine;
ter aan de bekomen bran
Te Hengelo viel een voegei
der en stierf aan de beko
dingen. Het verwonde me
den is overleden. Haar n
aan de betere hand. O
Nieuwersluis zijn een milic
trein beide voeten afgereden
opziener Timmers te Moergi
aanval op wildstroopers dc
De moordenaar is gevat. I
dat het een ongeluk was.
Een dame te Arnhem
dagen een brief, waarin
werd verzocht onder bedrei;
neer het niet gegeven werd
gename dingen over haar zc
verteld. De dame stelde
het schrijven in kennis, L
tot de aanhouding van eer
bekende schuldig te zijn a
ven van den dreigbrief.
Een treffende tegenstellin
in De Blauwe Vaan
Te Groningen ontmoet
de vele afgevaardigden (t
vergadering der Ned. Vere
van alcoholh. Dranken) e
sympathiek man, die in
met groote opgewektheid
een eigenaardige tegenste
leven. Hij was nu al jare
gezellige prater, geheeïont
heel lang geleden was dat
ders geweest 1 Ja, toen v
heel erg. Hij herinnerde
hij meermalen zich voor
rechter te verantwoorden
scheidene overtredingen vi
van openbare dronkenscha
En nu, na zooveel jaren
afdeeling hem af naar oi
vergadering, samen met
in het kantongerecht, waa
zich eens te verantwoorde
Verongelukte snijboontj
Vrijdag de zeilwedstrijden
zee meemaakte, vertelt he
Toen ik 's morgens vr
naar IJmuiden aanvaardd
druk, den heelen langen
Noordzeekanaal, van stoo
booten die van de „Wijk'
massa's naar Amsterdam
Ik maakte daar ook ev
de gevaren van dat beroe
had zijn zolderschuit me
beweging een sleepje we
van een stoomboot, die
zijner concurrenten stadv
De arme, lang had hij ge
zijn handigheid, want bij
beweging van de stoombo
derschuit geheel onder w
het touw afgeknapt
ven me de zakken met
boontjes in 't kanaal
de broekspijpen hoog opg
terde het boertje nu, d<
oogen, de lading weer bi
den langen wal lagen uit)
lange rijen van boontjes
's morgens mee geveild k(
Triest tooneel in triesten
Andrew Carnegie en
Men schrijft aan Het Hu:
Nu And rew Carnegie I
kaan wederom ons
heeft, kon ik u wel eens
"L vorige week in Den Hi
vernam van de naaste on
ving van dezen weldoener
tel. Wanneer Carnegie eei
bezoekt, gaat hem een le
hven vooraf, dat zorgen i
veiligheid en op te passé
met in handen komt van
bende, die hem wellicht
en niet dan tegen hoogen
'aten. Zoo geschiedde he
vorige week ongeveer 20
den Haag en Scheveningi
Claa.l belast met de verzoj
degie. Dat deze heeren n
lotels opzoeken en er g
kan dienen, dat ongeveer
«gestapt in „Hotel des
sjrfg» en een gelijk in h
cheveningen. Zij zijn va
ueiten. Zoo waren er ond<
