No 279 1913
Donderdag 28 Augustus.
7e Jaargang
NIEUWSBLAD
VOOR ZEELAND
NK,
HISTORISCH
CHRISTELIJK-
andel.
aangeboden
te pachten
te koop,
nde Knecht
gevraagd,
irenknecht,
nstlood.©
rsknecht,
Dienstbode.
lishoudster,
)ienstbode,
MEID
LANGS RIJN EN AHR.
„ÉÉN UIT VELEN".
Uit de Pers.
URG.
Teer, Warnas
40 cent per
Ruwe Carbol
dstr. Middelburg.
ROTTERDAM.
reek aanwoei*
ELOENEN,
enz.
in onder rembours
de marktprijzen
AAK
:oof~
)nder gebreken,
Biggen en Loop-
ns.
nmakers.
VERSCHIJNT ZESMAAL PER WEEK
Wed. S. J. DE JONGE-VERWEST, te Goes
F. P. D'HUIJ, te Middelburg.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
344—8U56.
i
e Rotterdam,
irutterswaren,
aan oplevert.
1415, Alg. Adv.
Rotterdam.
[)OP
J. BOSSELAAR,
Pz., Seroos-
OEDBLOE»),
ouwepolder.
vier,
oor
DZE, St Laurens.
t Z a n d.
ctober
IOLLEBRANDSE,
houten Var-
bij W. DE VIS-
1 Maart a. s.
ichikbaar)
3t November
Zruiningen.
i aan
lareeren, die zicb
scht te bekwamen,
z.
onder letter A,
7ühelminadorp-
jLenhoven, Lange
raagt door omstan-
jen werkvrouw,
itenshuis.
Sept. of Oct
Adree Boekh.
itober of November
Hz., K a p e 11 e.
bij Wed. J. MOL,
itober
ÏASSER, Souburg
IEDEREN WERKDAG DES AVONDS.
Prijs per drie maanden franco p.p1.25
Enkele numbers0.05
UITGAVE DER FIRMA'S
EN
van 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Familieberichten van 1—10 regels ƒ1.—, iedere regel
meer 10 cent.
28 Augs. 1913.
Wat doen nu de a.r. raadsleden
Nog enkele dagen, en de wethouders
verkiezingen zijn weer daar.
Het is, dunkt ons, niet ondienstig, eens
te wijzen op den plicht van onze anti
revolutionaire gemeenteraadsleden met
betrekking tot deze verkiezingen.
Meermalen is n.l. de opmerking ge
maakt, dat het nog zoo vaak voorkomt,
roeral op onze dorpen, dat anti-rev. ge
meenteraadsleden al vormen zij met
andere rechtsche collega's de meerder
heid, toch de verkiezing bevorderen van
liberale wethouders.
Ieder, die waarlijk iets voor zijn partij
gevoelt, zal moeten toegeven, dat dit
niet in den haak is. Men heeft te veel
geleerd, ook in de jongste verkiezings
dagen, dan dat men daaraan zou kunnen
medewerken.
Bovendien, hoe staat men dan tegen
over z'n kiezers. Zij hebben U, reclitsch
raadslid, gekozen, opdat U bij alle han
delingen in den Raad rechts zoudt hande
len. In algemeenen zin dan gesproken. En
daartoe behoort ook, en niet het minst,
de bevordering van de rechtsche wet-
houderscandidatuur, waar dat mogelij kis.
Onze kiezers hebben het recht te ver
langen van de antirev. gemeenteraads
leden, die in strijd met dit beginsel han
delen, dat zij met deze te misprijzen
gewoonte breken.
Bij de verkiezingen, die ons in het begin
van de maand September staan te
wachten, wenschen wij er op te letten
hoe in de verschillende plaatsen, waar
een rechtsch wethouder kan worden ge
kozen door hen, die de rechterzijde wil
len vertegenwoordigen, wordt gehandeld.
Men blijve beginselgetrouw, de kiezers
rekenden er op.
Wie niet rechts stemt bij zulk een
gewichtige aangelegenheid, kan bij de
gemeenteraadsverkiezingen nauwelijks de
candidaat der rechtschen zijn. Ja, hij
behoort dan niet gekozen te worden.
(Reisherinneringen.)
IV.
Öhij slingert, als de Grieksche slang,
Uw blaeuwe krullen om de struicken.
Weldra lag Beethoven's geboorteplaats
5 F E U I L L E f "ONT"
DOOR A. C. V. D. M.
(Nadruk verboden.)
„Een half uurtje heb ik nog tijd, Moe,
zal ik die kous nog stoppen en Dina
nam van een der stoelen een grove
groen-zwartqa kous en begon 't rafelige
gat dicht te maken. Stil zaten ze bij
elkander, vrouw Blok gebegen in haar
stoel, het hoofd waarop de dunne haren
reeds vergrauwden, weggezakt tot op de
schouders, de door werken enwasschen
verstramde armen over elkander gesla
gen tegen de magere ingezonken borst,
starend haar grijze oogen die dof blikten
nit 't gegroefde gelaat, naar haar oudste
dochter, die haar werk hield, dicht on
der het geel uitstralend licht der lamp
j® in regelmatige op en neer gaande
ueweging de zwarte draad door het gat
!j? de kous trok, totdat het dicht was.
toen stond ze op, bergde haar stopgerei,
*'eedde zich stil aan, groette op zachten
haar moeder en verliet de kamer,
ven daarna stond ze op straat en met
,lügge schreden zocht ze haar weg door
s avond-volle straten tot ze op het
Useum-plein gekomen haar gang ver-
sagde. Langzaam liep ze verder, tot
,e plotseling Kareis stem achter zich
heb; "Pa? Dien, wat liep je hard,
verre achter ons. Al gaat het stroomaf
waarts vrij wat sneller, toch varen de
luxe salonbooten van de Köln-Düsseldor-
fer Gesellschaft ook stroomopwaarts met
een snelheid van verscheidene knoopen,
om een zeemansterm te gebruiken. Eigen
aardig, men heeft Express- en Schnell-
dampfer, doch van een „Express"-dienst
spreekt men alleen, wanneer het naar be
neden gaat.
Dank zij de concurrentie tusschen de
Hollandsche en Duitsche Maatschappijen
is het tarief buitengemeen laag gesteld.
De Duitsche booten hebben echter o. a.
dit voor, dat zij, wat luxe betreft, den
kroon spannen. De Auguste Victoria en
de Borussia, de Kaiser Wilhelm II en de
Blücher, de Barbarossa, de Elsa en de Lo-
reley, alle raderbooten, kunnen dan ook
bogen op het bezit van allerlei gerieflijk
heden. Er zijn er onder, die wel 'n 2300
passagiers kunnen) vervoeren. Bij ongun
stig weder heeft men toch een onbelem
merd uitzicht van uit de fraaie deksalons.
Wij troffen het schoonste weder, dus zal
het u niet verwonderen, als ik zeg, dat we
geen oogenblik de „Kajüte" hebben op
gezocht. Op het breede wandeldek
heerschte een gezellige drukte van toeris
ten van allerlei tongen endagjesmen-
schen. Bedrijvige kellners liepen af en
aan, om al het goede uit buffet en restau
rant aan den man te brengen.
't Was alsof we op 't terras van een groot
hotel het rustig uitzicht op het bergland
schap genoten.
Aan rijke afwisseling ontbrak het ech
ter niet. Links en rechts verhieven zich,
nog met langzame glooiing, de bergen,
hun toppen hemelwaarts gericht. De
vruchtbare hellingen begroeid met wijn-
ranki n en de meer bij ons bekend zijnde
land bouwgewassen.
Meer en meer naderde we het trotsche
Zevengebergte, de Drachenfels en de
Petersberg waren nu duidelijk te onder
scheiden en noodden ons reeds tot een
klimpartij, die beloond zou worden.
We waren wat haastig gebakerd. De
afstand, die ons nog scheidde, was groo-
ter dan wij vermoedden. En zeker had
den wij niet kunnen denken nog zooveel
zuchten te moeten slaken, alvorens we
onze moede en matte ledematen op het
hoogste gesteente van den Drachenfels
zouden kunnen uitstrekken.
je zoo'n haast?"
Verschrikt stond ze stil, 't was of een
Je viel op haar vredige-ruststemming.
ze nou ook Karei moest ontmoe
ten. „Schrik je van me, wat scheeltje?
vroeg hij nu naast haar gaande."
„Nee, nee, stamelde ze, verlegen rood
wordend over haar' vreemd doen. Ze
wist dat hij nu zou meegaan tot den
Koninginneweg en dat zou ze nou gaarne
vermijden, hij zou haar wegrukken door
zijn luidruchtig praten uit haargedach-
tenleven en, dat wou ze niet. Zoo gin
gen ze verder, zij met gebogen hoofd
zwijgend naast hem gaande en hij eerst
zijn woorden stroompjes uitsputterend
tot hij verwonderd over haar stil-zijn op
haar neerkeek en ook ten slotte zweeg.
Ze heeft wat, dacht ie. Bij de wo
ning van de familie van Balen geko
men, vroeg hij„zeg Dien, ik heb twee
kaarten gekregen voor een volksconcert,
Zondag, ga je mee
Een schrik-schokje doortrilde haar,
haastig trok ze aan de bel, terwijl ze
hakkeldenee Kareiik kan Zon
dag niet enne ik moet op
passen.
„Al weer", vroeg hij, „en je moest
Zondag ook al oppassen."
„Ja maar, nee,ik kan niet, ik ga
niet, nou düügen ze knikte hem
toe en stapte door de opengetrokken
deur naar binnen.
Karei zag haar verbaasd na. „nou, ze
moet 't zelf weten, ze had zeker wat,
anders is ze nooit zoo," mompelde hij,
„nou 't zal wel weer afzakken," dacht-
ie, en de stille straat doorgaande, spoedde
hij zich naar huis. maar toch kwam
hem telkens weer Dina's houding voor j
den geest en zag hij haar verlegen ge-
Doch niets duurde ons te lang. We
hadden wel een 3-tal slaaphutten willen
bestellen, en willen doorvaren tot Co-
blenz, Bingen, Mainz of Heidelberg
verder ging onze papieren gids niet.
Heerlijker reizen is niet denkbaar. Geen
stommelen, geen stof en geen stank.
Vergeef me 't woojd. Na een lange reis in
een muffe spoorwegcoupé 't was nog
90° bovendien ontsnapte het eens m'n
lippen.
Op de boot niets van dat alles. Ver
plaatst u zich eens temidden van den huise-
lijken kring, zooals die op een schoonen
avond bijeen vergaderd is, en denk u dan
een oogenblik in plaats van het lieve, door
drie of vier hooge muren ingesloten
tuintje, „de heldre en starrelichte vliet",
en ,,'t geberght, gedost met mosch en
kruid van overhangende eicke bosschen".
Zoo reist men op een schoonen avond
langs den Rijn
Alzoo, spoediger dan wij gewild hadden,
moesten we het drijvende hotel verlaten.
De tocht ging voorloopig totKönigswinter.
Men moet n.l. weten dat met plaatskaar-
ten tot een bedrag van meer dan 2 Mark
de reis bij elke willekeurige aanleg
plaats kan worden afgebroken. Zeer ten
gerieve van den toerist, die het Rijndal
vanuit verschillende punten wil bezoeken.
Köningswinter is niet een van de minst
mooie plaatsen van den Rijnoever, 't Is
een net modern stadje, met een zielen
aantal van ruim 4100. Aan den oever
van den Rijn zijn fraaie hotelpaleizen ver
rezen, van waaruit de pas aangekomen
vreemdeling in extase het indrukkendste
kalorama Rijn en, aan de overzijde,
Mehlemer Aue zal aanschouwen.
Spoedig hadden we weer 'n bivak ge
vonden voor den komenden nacht. We
waren dus echte avonturiers, die om negen
uur nog niet wisten, waar ze om eli uur
het moede hoofd zouden ter ruste leggen.
Men behoeft zich daarover echter nie
mendal ongerust te maken, zoolang men
nog een „Beutel mit Geld" kan toonen.
Dan staan de deuren immer voor u open.
Tenzij men „vol" is.
Gelukkig, wij hebben nog steeds een
geopende deur gevonden totdenlaat-
sten avond toe, toen we niet veel meer
dan „den Beutel" over hadden.
Het was nog vrij vroeg, toen we onze
bagage van ons geslingerd hadden, en
laat, en de gedachte kwam bij hem op
dat Dina hem wilde ontwijken, en of
schoon hij deze gedachte met onver
schillig gebaar onderdrukte, was ze hem
eene kwelling.
X.
Er braken nu moeilijke dagen aan voor
Dina. Dagen waarin al haar goede voor
nemens streden met de vele zwakheden
van haar karakter.
Eiken morgen als ze opstond en hare
dagtaak begon, bad ze ernstig om ge
trouw te mogen zijn en met angstvalli
ge nauwgezetheid trachtte ze steeds haar
gedachten bij hoogere dingen te bepalen.
In de keuken hing ze de wandtekstop,
waarop de woorden „Zoekt eerst het
Koninkrijk Gods en Zijne Gerechtig
heden" met zilveren letters glansden.
Voor 't raam van een boekwinkel had
ze die gezien en hem dadelijk gekocht,
ik kan er dan beter aan denken, dacht
ze naïef.
Waar ze anders een vroolijk wijsje
neuriede of ook wel een straatdeun uit-
jodelde, zong ze nu een Christelijk lied.
Elke uitgelaten vroolijkheid meed ze
zorgvuldig, elk verlangen dat naar haar
meening maar eenigszins naar wereldle
ven zweemde, onderdrukte ze dadelijk.
Ze was als zoovelen, die op eenmaal uit
hun sleurleven opgeschrikt, nu ook in al
lerlei nietigheden hun veranderd zielele-
ven willen toonen; zij begreep niet dat juist
door het te strak spannen van de lijn,
deze spoediger breekt. Ook vergat zij dat
een blijmoedig Christen ook door uiter-
met bergstok gewapend den opmarsch
zouden aanvaarden. Doch waarheen De
keuze was niet moeilijk. Met het oog
op de reeds doorgestane vermoeienissen,
achtten we het goed den laagste van de
twee bergen te beklimmen, om den vol
genden ochtend, na een verkwikkenden
nacht, dus met vernieuwden moed den
hoogen berg onder handen te nemen. U
moet weten dat de Drachenfels (325
Meter) negen meter lager is dan de
Petersberg.
Königswinter eigent zich het best als
uitgangspunt voor de wandelingen door
het Zevengebergte. Het Zevengebergte
is een 7 K.M. lange, 4 K.M. breede uit-
looper van het Westerwaldde zeven
voornaamste toppen (er zijn er meer,
waarom we schertsend ook wel van het
Dertiengebergte spraken) omgeven Kö
nigswinter in een half ovaal, van N.
door O. naar Z., n.l. Petersberg (334 M.),
Nonnenstromberg (335 M.), Groote Oel-
berg (464 M.), Lohrberg (440 M.), Lö-
wenberg (459 M.), Wolkenberg (328 M.)
en Drachenfels (325 M.).
De gidsen zijn het over de hoogte
gemeenlijk niet eens. Zijn de cijfers niet
juist, welnu, dan schrijf ik onwaarheid
in commissie. En is men met deze op
gave niet tevreden, dan wil men 't wel
even nameten.
Het Zevengebergte, als 't ware een
hooggebergte in het klein, met schoone
dalen en schitterende uitzichtpunten, is
een van de bezienswaardigste plekjes
van den Rijn. Het trekt jaarlijks dan
ook een menigte toeristen, zoowel uit
eigen Heimat, als uit den vreemde, die
in dezen lusthof ronddwalen, voor louter
ontspanning zoowel als tot herstel van
gezondheid.
Welk een heerlijke lucht speelt er om
de welig begroeide kruinen der bergen
Welk een schitterend panorama ontrolt
zich daar voor Uw oogen
'n Volgenden keer iets over de gezel
lige wandeling langs Drachenèwrg naar
Drachen/eis.
TIRO.
De mislukte auto-dienst.
Een ware geschiedenis.
Opperland was een aardig, vriendelijk
lijk opgewekten levenswandel zijn God
kan dienen.
Zoo leefde ze eenige weken voort in
nauwgezette plichtsbetrachting, door
steeds haar daden en gedachten te toet
sen aan haar belijdenis en telkens bid
dend om staande te blijven op den
ingeslagen weg.
Na dien avond, dat Karei haar een
kaart voor het volks-concert aanbood,
had ze hem niet meer ontmoet. Zooveel
ze kon, meed ze hem, 't was toch beter,
vond ze, en als zij 's avonds, wanneer
ze enkele boodschappen deed, zijn lange
gestalte in de voorbijgaande menschen
meende te zien, sloep ze haastig een zij
straat in.
Vrouw Blok had zich eerst wel ver
wonderd over de verandering van Dina,
maar later beschouwde ze 't als een gril
van haar oudste dochter, en daar ze zich
nooit om het ziele-leven van haar kin
deren bekommerd had en nooit had ge
poogd een blik te slaan in hun hart,
miste ze nu ook den tact om Dina op
den ingeslagen weg vertrouwelijk tege
moet te komen en door een opwekkend
woord te steunen. Zoo kwam het dat het
voor Dina een groote teleurstelling was,
toen ze op zekeren avond thuiskomende,
hoorde dat Betje, die spoediger hersteld
was, dan men had durven hopen, toch
naar het mode-atelier zou gaan. Ze had
den laatsten tijd steeds gepoogd om
hartelijk en lief met haar zusje om te
gaan, maar nu viel ze driftig uit„Hoe
kunt u dat nou doen, 'k heb 'tu zoo
afgeraden, waarom gaat ze nou toch, u
dorpje, alleen een weinig afgelegen. Een
goede communicatie met de naastbij-
liggende stad was daarom voor de in
woners van het hoogste belang. Ze waren
daarvan allen wèl overtuigd, maar des
niettemin werd het gewichtig dorpsbelang
voortdurend opgeofferd aan partijtwisten.
Want hoe vredig de Opperlanders oek
met elkander leefden, over het commu
nicatiemiddel konden ze het maar niet
eens worden.
Daar was al wat over te doen geweest
Al meer dan een halve eeuw lang was
die verbinding met de stad de twistappel
geweest. Alle mogelijke en onmogelijke
voer- en vaartuigen hadden de gemeen
schap reeds onderhouden, maar telkens
na een jaar of vier was het aantal onte
vredenen over het laatst gebruikte vehikel
zóó groot, dat het weer werd afgedankt
en een ander aangeschaft.
Eindelijk, na een jaar of drie getobd te
hebben met een allerongelukkigste huur
auto van de firma Gorbesius, had men,
tobbensmoede, met groote meerderheid
besloten weer een flinken, naar de eischen
des tijds ingerichten, en op de aan-de-
landstreek-eigen toestanden berekenden
omnibus aan te schaffen.
Aldus geschiedde. En jaren achtereen
onderhield de fraaie omnibus, met zijn
prachtig tweespan, geëxploiteerd door de
firma Krach, een geregelden, vertrouw-
Deze allegorie werd een inzmder in de
a, r. .Rotterdammer* in de pen gegev n door
de lezing van een art. uit her lib. Vade. ar d<,
dat, nu men ook in Haagsche c r centratie-
kr'ngen ontstemming toonde over de houding
der linkerzijde in zake de lungtnde crbis,
brutaal-weg schreef:
»Dat het juist leden van's-Gravenh'get zijn
die overwegen willen of de concentratie moet
worden voortgezet, deed ons leed Is dan de
eerste teleurstelling voldoende, om leden van
dezelfde kiesvereeniglng, die de eerste van de
vele was om aan te dringen op samenwerkt g
van alle vrijzinnigen in den lande bij de Ka
merstembus van I9i3, dat te doen vergeten?
Heeft de Concentratie niet mede mooi werk
gedaan, door de groote gevaren, waarmee het
Kabinet-Heemskerk Nederland en Indlë be
dreigde te verijJelen? En is het hare schuld,
dat de S. D. A. P., onmatiger dan ooit in het
beloven, met den bult ging strijkeD, die voor
de Concentratie de regeermacht zou hebben
gegeven maar die voor de fractie der onver
antwoordelijkheid een present-olifant op een
bovenhuis b eek
weet immers dat 't niet goed vóórhaar
is."
„Dat gaat jou niks aan," zeide Betje
met haar schril hoog stemmetje, en uit
vrees, dat Moeder zich zou laten ompra
ten, voegde zij er haastig bij„de juf
frouw heeft gezegd, ik hoefde niet zooveel
te doen dadelijk".
„Och, kom, dat zegt zoo'n mensch
maar, as-je er bent laat ze je toch alles
sjouwen, dat is altijd met die jonge
meisjes op 'n groot atelier, die worden
voor alles gebruikt," antwoordde Dina
heftig, door Betjes bittere woorden tot
meer tegenspraak geprikkeld.
„O, je bent zeker jaloersch, dat ik geen
dienstmeid word", snauwde Betje terug,
enne.
Doch vrouw Blok die den oplaaienden
twist tusschen haar kinderen wilde stil
len, kwam tusschenbeide.
„Kom Bet, niet zoo scherp, Dina meent
't immers goed, en, ja kind, vervolgde
ze tot deze, je tante had alles afgespro
ken en nou kon ik me toch niet terug
trekken."
„Nou, 't is mooi" mokte Dina, en
wrevelig dacht ze wat geeft 't of ik moe
der wil helpen, als ze toch niet naar
mijn raad luistert."
Arme Dina. Ze begreep niet, dat nu
ze een zwakke poging had aangwend om
tegen haar karakterzonden te strijden, ze
niet mocht eischen dat anderen haar
dien strijd gemakkelijk maakten en ze
wist ook nog niet dat die strijd juist de
zwaarste in ons leven is.
(Wordt vervolgd.)
