Uit d8 Pers.
Uit de Provincie,
Telegraaf1' maakte er guaai" kerk van)
feen invloed uitoefent op de Roomsch-
iatholieke Staatkundige Partij.
Den scherpzinnigen Apeldoornschen
rechtsgeleerde zij hier deze raad gegeven.
Hij bezoeke, om zich eines Besseren
te doen belehren, geregeld de R. K.
kerk in de Tichelstraat te Amsterdam
waar verkondigd werd, dat zij die bij de
herstemmingen voor de Provinciale Sta
ten en voor de Tweede Kamer rechts
stemden, respectief 800 en 500 |dagen
aflaat zouden bekomen.
Bij het geven van dezen raad wordt
natuurlijk uitgegaan van de veronder
stelling, dat het begrip „goede trouw"
den Apeldoornschen juist-politicus niet
ten eenemale vreemd is.
Van het heele praatje is geen woord
waar. Maar de man, die het verspreidde,
liegt in commissie, want hij heeft liet
van een inzender in „Het Volk", waarin
het tijdens de opgewonden stembusda-
gen moest dienen om nog wat onnoozele
kiezars te vangen. Het werd door den
belasterden prediker zelf tegengesproken
in „De Tijd" van 26 Juni j.l. De man in
„Het Volk" had zelf de bewuste predi
katie niet bijgewoond en wist zijn weetje
ook maar van hooren zeggen. En de
man in „De Wereld" heeft het weer van
hooren zeggen van den man uit „Het
Volk", die het uit de zooveelste hand
kreeg
Wie zei ook weerlaster maar raak,
er blijft altijd iets hangen De man, die
het bovenstaande in de „Wereld".schreef,
is een trouwe leerling van dezen meester.
Tijd.
In Den Haag zijn voor den ge
meenteraad gekozen in district I vier
sociaal democraten en de heer Vas Dias
(1.) de aftredende rechtsche candidaten
o.a. de heer Wesselink (r.k.), bleven in
de minderheid. In district II werden
gekozen vier liberale candidaten en de
heer Gevers Deynoot (a.). De overige
aftredende rechtschen vielen uit. Een en
ander is een gevolg van de overeenkomst
tusschen liberalen en socialisten om el
kanders candidaten te steunen. Door
dezen uitslag is, zegt men, de verkiezing
van den heer Hoejenbos (s.d.) tot wet
houder in de vacature Simons verzekerd.
De politieke situatie.
Onder het opschrift „Is het niet merk
waardig?" schrijft „De Nederlander":
Is het niet merkwaardig?
Dat op dit oogenblik ons volk ge-
tyranniseerd wordt door een groep
kiezers, die, al de bijloopers er bij
gerekend, (nauwelijks één-zesde deel
van het kiezerskorps uitmaakt?
Dat deze heeren de wet voorschrij ven
Zij eischen algemeen kiesrecht,
en, na eenig tegenstribbelen, wordt
deze eisch tot urgente „eisch des volks"
verklaard.
Zij eischen Staatspensioen en het
programpunt wordt, zij het met tegen
zin, door de vrijzinnigen geaccepteerd.
Zij eischen...
Maar we weten het allen.
De vrijzinnigen, welk air ze ook
aannemen, zijn de gevangenen der
sociaal-democratieen welke listige
plannen er in de concentratie ook
worden uitgebroed om de rollen om
te keeren de roode heeren laten
zich niet vangen. Zij geven de bevelen,
die „de zwakke liberalen" mogen ten
uitvoer brengen, opdat bij welslagen
zij de eer, bij mislukken de „zwakke
liberalen" de verantwoordelijkheid zou
den dragen.
Is deze toestand noodzakelijk vraagt
het blad verder.
Geenszins. De overgroote meerderheid
des volks wenscht geen radicale over-
heersching. Slechts de rampzali geschei
ding tusschen de beide helften van de
volkskern maakt dezen uitzonderings
toestand mogelijk.
Deze scheiding is door ons niet ge
wild door ons niet veroorzaaktdoor
ons niet weg te nemen.
Moge de anti-the ie in het persoon
lijk en maatschappelijk leven, voor
elk die wat dieper ziet, niet te mis
kennen vallen, in het staatkundige
behoeft zij niet langer op den voorgrond
te treden dan men zelf wenscht.
Waar de liberale rechtsidee gehul
digd wordt, waar met het historische
karakter des volks rekening gehouden
wordt bestaat zij dan ook niet.
Slechts waar een on-liberale vrij
zinnigheid in een omgekeerd cle-
ricalisme de ethische tendenzen van
de eene helft des volks, de ongeloo-
vige of neutrale, tot de zijne, en die
tendenzen tot richtsnoer van staats
beleid maakt, wordt de eenheid der
natie, welke niet in éénvormigheid
gelegen is, maar in de saamvoeging
in rechtsverband van al de verschei
dene volksgroepen, noodwendig ver
broken.
De verbrokkeling der natie is, volgens
De Nederlander, het noodzakelijk gevolg
van de invoering der neutraliteit als
geprivilegieerd Staatsgeloof. Slechts de
afschaffing van dit privilege kan de een
heid der natie herstellen.
Een groot man, een man zelfs van
iets minder geborneerdheid dan de
doorsnee-vrij zinnige, een vrijzinnig
man, die niet slechts durfde zeggen
j (zooals onlangs in de vrijz.-dem. Wereld
t stond te lezen), dat het weigeren van
de financieele rechtsgelijkheid van
bijzonder en openbaar onderwijs een
des ellendigstefouten is door het
„liberalisme" begaan, maar naar
deze overtuiging ook durfde han
delen, zulk een man zou juist
op dit moment onzer parlementaire
geschiedenis, door de mogelijkheid van
een niet langer partijdige maar nationale
Grondwetsherziening te openen, en den
eersten en moeilijksten stap niet tot
„vernietiging", maar tot buiten-werking
stelling der antithese op staatkundig
gebied te doen, zich wellicht een mo
nument in het hart zijns volks kunnen
stichten.
Doch wij vreezen dat zulks niet licht
geschieden zal.
Den stap, dien de vrijzinnigheid, en
zij alleen, doen kan, om de antithese,
die zi,-alleen in het staatkundig leven
binnenriep, weer ran het staatkundig
gebied te doen verdwijnen, zal zij, haar
verleden gezien, wel niet doen,
De definitieve oplossing der school-
quaestie in liberalen, d. i. rechtschen
zin, is zóó eenvoudig, besluit het blad,
„dat een commissie van tien goede man
nen, wedden wij, in een week tijds eene,
alle vrijheidslievenden in ons land be
vredigende, oplossing zoude kunnen vin
den.
De Ned. vreest echter, dat de „vrij
zinnigheid", die definitieve oplossing niet
aan wil. „Het „fijne" volk staat buiten
de natie."
Wie helpt Het bestuur van „vacantie
buiten" doet nogmaals een oproep tot
het verleenen van hulp.
Heeft niemand meer plaats voor één
onzer kleinen? vraagt het. Zijn er onder
de duizenden meer gegoede Christenen
ten platten lande geen meer, die on»
helpen kunnen Dat willen, dat kun
nen wij niet gelooven. Verleden jaar
hadden wij aanbiedingen over. Zul
len wij dit jaar meer dan honderd kin
deren moeten teleurstellen? Kunt gij,
die in een gezonde streek van ons land
woont, geen onzer kleinen voor ten
minste drie weken gastvrij in uw huis
ontvangen Gij weet, het, geldt zwakke
kinderen, die dringend de buitenlucht
neodig hebben, leerlingen van de Chris
telijke volksscholen voornamelijk van
Amsterdam en Rotterdam. Geen lastpos
ten, die u moeite zouden veroorzaken,
worden door ons uitgezonden. Van alle
kinderen wordt vooraf een uitvoerig rap
port gevraagd van het hoofd der school
over netheid, gedrag, eerlijkheid en ge
hoorzaamheid. Alleen bij gunstige inlich
tingen komt het kind voor uitzending
in aanmerking.
Op die lijst staan er nog meer dan
twee honderd voor wie geen plaats werd
gevonden. Zoo gij slechts die bleekneu
zen eens koadt zien, zooals wij ze ge
zien hebben, toen ze met vader of moe
der voor de Commissie verschenen. Zoo
gij slechts kondt hooren, die dringende
beden der moeders, die voor hun lieve
lingen pleitten, zooals wij ze gehoord
hebben. Moge de barmhartigheid over
alle beletselen zegevieren en meldt u
dan aan bij den Secretaris den heer G.
Muijs, bureau „Vacantie Buiten", van
Oldenbarneveldstraat 18, Amsterdam die
u ook gaarne alle gewenschte inlichtingen
zal verschaffen.
Een plechtigheid. Op het Portu-
geesch Joodsche kerkhof te Middelburg
had -hedenmiddag te drie uur eene plech
tigheid plaats. Op dit kerkhof zijn een
93 graven van Portugeesche Joden, die
in de 17e en 18e eeuw in Middelburg
woonden.
Een dezer graven, dat van Samuel
Menassch Ben Israël, die in 1657 te
Londen stierf, doch wiens lijk door zijn
vader mede naar Nederland werd geno
men en te Middelburg werd begraven,
is zooals men zich herinneren zal ge
heel gerestaureerd en op 14 Mei 1913
plechtig ingewijd.
De overige graven verkeerden echter
ook in een desolute toestandal de
steenen waren verzakt en met gras en
mos begroeit.
Eene commissie bestaande uit de
heeren C. Boasson, voorzitter van het
Isr. Kerkbestuur te MiddelburgFrank
Davis te MiddelburgA. J. Wender Da
Costa, secretaris der Portug. Israël, ge
meente te Amsterdam M. Rodrigaes de
Miranda te MiddelburgJ. L. Palache,
leeraar aan het stedelijk gymnasium te
Amsterdam en J. Da Silva Rosa, adjunct
bibliothecaris van het P. I. Seminarium
te Amsterdam, stelde zich daarom ten
doel ook deze steenen in een beteren
toestand te brengen.
Door hun toewijding en de steun van
tal van andere personen, zijn thonsalle
graven weer opgehoogd en de steenen
bijgewerkt, terwijl de heer Davis eenige
beplanting deed aanbrengen, hetgeen
alles medewerkte om dit belangrijk
historisch plekje, dat èn voor de Israë
lieten èn als herinnering aan den groo-
ten bloei van Middelburg als handels
plaats van groot belang is, weder een
goed aanzien te geven.
Hedenmiddag nu werd dit gerestau
reerde kerkhof door de commissie in het
bijzijn van tal van genoodigden, onder
wie wij ook opmerkten den heer H. M.
van Beem, vroeger godsdienstleraar al
hier, bij monde van denjheer C. Boasson
aan het Bestuur der Neaerlandsch Israë
litische Hoofdsinagoge te Middelburg
overgedragen en namens dit Bestuur
door zijn vice-voorzitter, den heer Her
man Boasson, dankbaar aanvaard.
Middelburg. Bij de gisteren in het derde
district gehouden herstemming voor twee
leden van den gemeenteraad zijn uitge
bracht 965 geldige stemmen. Hiervan
verkregen de heeren J. Onderdijk (S. D.
A. P.) 500, W. A. de Rijcke (aftr. antirev.)
435, J. A. Vertregt (aftr. antirev.) 447,
en mr. J. W. Zijlstra (vrijz.) 516zoodat
gekozen zijn de heeren Zijlstra en Onder-
dijk. De raad, die vóór de verkiezingen
bestond uit 12 vrijzinnigen en 5 anti
revolutionairen, telt nu 12 vrijzinnigen,
3 antirevolutionairen en 1 sociaal-demo
craat, terwijl er nog een vacature is door
de benoeming van mr. F. J. Sprenger
tot lid van Ged. Staten.
Bij eerste stemming op Dinsdag 8 Juli
waren de behaalde stemmencijfersW.
P. Cornelisse (s.-d.) 241, J. Onderdijk
434, W. A. de Rijcke 428, J. A. Ver
tregt 434, en J. W. Zijlstra 264.
(Blijkbaar zijn de rechtsche kiezers
reeds bij eerste stemming in schier vol-
ledigen getale opgekomen en hebben de
vrijzinnigen en sociaal-dem. elkander
braaf geholpen. Anders hadden de recht
schen althans één zetel stellig behouden.
Ons spijt de uitslag zeer. De heer De
Rijcke had twaalf jaar, en met eere, zit
ting de heer Vertregt, nog slechts kort
lid, had nog veel van zich kunnen doen
verwachten. De rechtsche kiesvereenigin-
gen deden wat zij konden. Laten nu
vooral de a.r. kies verenigingen in onze
provincie den kortstondigen vredestijd
dien wij nu intreden nuttig gebruiken,
en vooral door persoonlijke bewerking
en tractaatverspreiding, trachten de tot
heden nog altijd onbewerkt ^gebleven,
door de sociale pers misleide massa, te
bewerken en voor onze beginselen te
winnen. Vooral steune men den arbeid
van Patrimonium).
Middelburg. Programma der carillon
bespeling op Donderdag 24 Juli, van
12 tot 1 uur. Van 12 tot 12,15 1. a. Das
Wandernb. Die Forelle 2. Hardenrös-
lein, allen van Schubert. Van 12.15 tot
12.303. Arie uit „Orpheus"; 4. Koor
uit „Iphigenie in Aulis"5 Koor uit
„Alceste", allen van Gluck. Van 12.30
tot 12.45 6. „Liebes Miidchen hör mir zü",
Lied van Haydn 7, Klinget Glöckchen
Klinget, Lied Mozart8. Menuet van
Beethoven. Van 12.45 tot 1 uur 10, Kan.
uit „Lucia de Lammermoor van Donizetti.
Middelburg. Ter eere van het Midden
standscongres wappert van vele woningen
de Vaderlandsche driekleur jammer dat
het weder zoo slecht medewerktwant
alle hotels zitten vol congressisten.
Middelburg. Gisterenavond bracht het
muziekgezelschap „Exelsior, omstuwd
door zéér velen een serenade aan het
nieuw gekozen raadslid den heer J. Onder
dijk en maakte daarna een muzikale
wandeling.
Het 10e Middenstandscongres.
Men schrijft ons uit Middelburg
De congressisten werden gisteravond
ten raadhuize ontvangen door het dage
lij ksch bestuur onzer gemeente, waarbij
de burgemeester, de heer jhr. van den
Brandeler allen welkom heette en wees
op het vele dat de Bond in zijn tienjarig
bestaan tot stand bracht.. Dit heeft tot
oorzaak het krachtige vereenigingsleven,
de eensgezindheid onder de leden, en de
goede leiding van het bestuur. Herin
nerende aan de Zeeuwsche wapenspreuk
„Luctor et Emergo" sprak de heer van
den Brandeler de hoop uit, dat ook dit
Congres den Bond weer verder zal bren
gen en wenschte de congressisten ge-
noegelijke dagen'toe.
De heer J. S. Meuwsen, voorzitter van
den Bond, dankte vooraf voor de tot het
bestuur gerichte woorden, wees op het
geen ook in Zeeland en speciaal te Mid
delburg reeds door den middenstand is
tot stand gebracht en zette de noodzake
lijkheid uiteen, dat de middenstand veel
steun ondervindt. Dit is nog niet overal
het geval, maar daar dit hier wel zoo
is, eindigde spreker met een „Leve de
Burgemeester van Middelburg".
Na afloop dezer ontvangst had in den
Buitentuin een concert van het Middel-
burgsch Muziekkorps plaats, dat druk
bezocht was, niettehenstaande de hevige
regenbuien en den kouden wind.
De tweede dag ving aan met de opening
van de Tiende Algemeene Vergadering
door den hoogedel gestrengen heer mr. H.
J. Dijckmeester, Commissaris der Konin
gin in de Provincie Zeeland.
In verband met de slechte weersge
steldheid was de opkomst, aanvankelijk
althans, niet schitterend te noemen. De
schoone Concert- en Gehoorzaal in de
Singelstraat was slechts matig bezet.
Allereerst hield de heer P. W. M. Hoe
gen van Hoogelande, voorzitter van het
bestuur van „Handelsbelang" te Middel
burg, een rede, waaraan wij het volgende
ontleenen
Wanneer we nagaan, zoo ving hij aan,
de geschiedenis der vereeniging Han
delsbelang, welke thans het voorrecht
geniet u te ontvangen, dan zien we dat
ze sedert hare oprichting alhier in 1897,
ook haar aandeel heeft gehad in de
teleurstellingen en bezwaren welke in 't
algemeen aan 't vereenigingsleven ver
bonden zijn. Meermalen had ze moeilijk
heden te overwinnen, strijd te" voeren
en met tegenslagen te kampen. Maar
getrouw aan de Zeeuwsche spreuk, Luc
tor et Emergo, bleef ze worstelen en
bleef zé boven. Oogenblikken van vreugde
en van succes toch, zijn er ook geweest.
Het ledental steeg voortdurend, het laat
ste jaar zelfs verrassend snel en wel van
112 tot ruim 160. Het hoogtepunt van
Succes is wel bereikt op dezen dag, nu
zij de eer geniet het 10e Nationale Mid
denstands Congres in hare stad te mogen
ontvangen. En aan dit 10e congres spe
ciaal hechten de Zeeuwen in 't bijzonder,
want het is wat wij hier noemen een
kroonjaar.
Mijn welgemeenden dank betuig ik
aan het wakkere, bekwame hooidbestuur
der Middenstandsbond, dat ons deze eer
heeft willen aandoen, en aan u allen
die er niet tegen opzaagt een lange reis
naar het verre, geïsoleerde Zeeland te
ondernemen.
U allen heet ik hier in Zeelands hoofd
stad van harte welkom. Moge de kennis
making voor u van den aangenaamsten
aard zijn, zoodat ge bij uw vertrek de
beste herinneringen aan Zeeland zult
medenemen. (Applaus.)
De heer Hoegen geeft daarop het
woord aan den Commissaris der Koningin.
Mr. Dijckmeester daarop jhet woord
nemende, wijst er op dat hem voor de
tweede maal de eer 'te beurt valt een
vergadering van den middenstandsgroep
bij te wonen. Kort geleden was hier het
65ste Landhuishoudkundig congres, thans
is het dit 10e congres van den Ned. Bond
van Ver. van den Handeldrij venden en
Industriëele Middenstand.
Mr. Dijckmeester heette de opgekomen
hartelijk welkomwelkom in Middel
burg, waar ook alles in het werk gesteld
wordt om in dit deel van het land den
Middenstand zoo sterk mogelijk te maken.
Dit congres heeft ditmaal een bijzondere
beteekenis, immers het valt in het jaar,
waarin Neerlands onafhankelijkheid
wordt herdacht. Hetzelfde wat de ten
toonstellingen beoogen, zullen ook der
gelijke congressen bereiken, d. i. vastte
leggen wat er zij van den Middenstand
bij het einde van het afgeloopen tijdvak
en bij het begin van het nieuwe. Moge
de beraadslagingen vele vruchten dragen.
Hiermede verklaar ik dit 10e Midden
standscongres voor geopend. (Applaus.)
Daarop nam het woord de heer J. S.
Meuwsen, van Amsterdam, de bonds
voorzitter.
Spr. heette o.a. welkom den heer Com
missaris der Koningin, den heer mr. J.
C. Everwijn, referendaris aan het mini
sterie van Nijverheid en Handel, Chef
van de afdeeling handel, den Nijver
heidsconsulent den heer Kist en den heer
Jules Schoonheijdt, vertegenwoordiger
der Belgische regeering.
Dan herinnerde hij er aan hoe dit jaar
het g«heele land feest viert. In alle plaat
sen van eenige beteekenis tracht de be
volking door het houden van tentoonstel
lingen, optochten, volksfeesten enz. uiting
te geven aan hare dankbaarheid voor het
herstel van de onafhankelijkheid van
ons gezegend Vaderland.
Ook hier in Zeeland wordt feest ge
vierd. Ook hier voelt men het geluk van
het bezit dier onafhankelijkheid waarop
ieder Nederlander terecht zoo trots is.
Wij Middenstanders, zoo zegt spreker
gevoelen, zoo mogelijk nog meer dan an
dere groepen der bevolking, wat deze
onafhankelijkheid beteekent.
Want juist voor den Middenstand is
eeen onafhankelijk bestaan een levens
voorwaarde. En juist in dezen tijd van
veranderingen op economisch gebied,
was volgens sommige economen het
oogenblik gekomen, dat de Middenstand
zijn vrije, zelfstandige en onafhankelijke
positie moest verwisselen voor die van
een loondienaar.
Ik behoef u niet in den breede uiteen
te zetten dat de veranderingen in de
laatste helft der vorige eeuw vooral op
het gebied der productie en van het ver
keer, toestanden in het leven had geroe
pen, welke het ergste voor het voortbe
staan van een onaf hankelijken midden
stand dedeu vreezen.
De nieuwe vormen van produceeren,
het machinale bedrijf, de enorme uit
breiding van verkeersmiddelen, gevoegd
bij de concentratie van het groot-kapi
taal, waren oorzaak, dat de Middenstand
die in een zac.hten dommel was geraakt,
met schrik wakker werd, en de hand aan
den ploeg sloeg om zijn bestaan te be
houden.
Na de eerste ontsteltenis, welke op
dit ontwaken volgde, bleek het al aan
stonds, dat de middenstand, wilde hij
tenminste zijn onafhankelijkheid behou
den, zelf ernstig had te strijden voor het
bezit daarvan. Want te lang toch bleef
de Middenstand dommelend, te lang om
ringde hij zich zelf meteen Chineeschen
muur, meenende op deze wijze buiten
het bereik van de golven van het ver
anderende getij te kunnen blijven.
Ik acht het voor den Middenstand een
groot voorrecht, dit jaar hier in de hoofd
stad van Zeeland te mogen vergaderen.
Hier in Zeeland gevoelt men nog meer
wat het zeggen wil zijn onafhankelijk
heid te moeten verdedigen. Waar bijna
dagelijks de strijd moet worden aange
bonden tegen de woedende baren, welke
iedere duim gronds met ondergang be
dreigen. Niet zonder beteekenis is de
spreuk, welke Zeeland in haar Wapen
3 voert„Luctor et Emergo". En dank zij
het in praktijk brengen van heW„ I
spreuk bedoelt, bloeit Zeeland en C l
er welvaart onder zijn bewonerts %l:|
,ltonggebeurtenis, diel
tu£, is de opening der)
het Station voor NI
Sj te Wageningen jl.|
„hg wijst aan een
f2902,16 en
in 1915 te 'sClJ
-J~- ~r> viuk de Mill
denstand moet worstelen om zijn be« 1
En dat die striid om het bestaa», a ^1
Dan wijst spr. er op, dat ook de^.J
s^|
I
vereenigingsleven weinig opgewekt',,
En dat die strijd om het bestaan de
schen brengt tot vereeniging. T6l
ren is echter, dat in vele plaatse.
een uitgal
leden meenen met het bè talen"w!
contributie te kunnen volstaan en scK|
Een nog op het weinige dat
estuur wordt verricht.
Op een vorig congres zette de v0o.. I
ter het program voor de eerstvoW|
jaren uiteen, dit is nog ongewHi
Doch, zegt spr., wij mogen het met daf I
baarheid hier constateeren, dat onzet!'1
gingen voor het heil van anderen, 4,|
de regeering worden gesteund. i-:„ ,1
hadden wij dien steun, voornamelijk!)
de geldmiddelen betreft gaarne watr»'|
mer gezien en al zal het onze pljc|!
blijven bij de ltegeering aan te dringen11
ruimer subsidieering onzer cursussen f'I
scholen voor vakopleiding, moeten ^1
toch dankbaar zijn met hetgeen er m,.',I
bereikt. En dan past het ons tevens it I
dit verband dankbaar de bereidwillig^ J
der regeering te vermelden door de it.|
stelling van den Voorlichtingsdienst^ 1
den Middenstand.
Bij den aanvang van mijnredemoei!
ik er op wijzen, dat wij heden leven!
het jubeljaar 1913. En hoe men overal
algemeen ook over feesten mag denker, I
wil ik voor mij er wel rond voor uit k
men, dat ik van dergelijke mijlpalen,.
het leven houd. En v.n. wanneer feestenl
worden ingericht ter herdenking vanl!
langrijke gebeurtenissen. Want wat zijl
men gewoonlijk dan geschieden? Feit:
welke in gewone omstandigheden di
de dagelij ksche sleur aan de aandai
van het groote publiek ontsnappen,
men bij dergelijke feestelijke herdenk!
gen naar voren gebracht. Ën onwillekt!
rig moet ik hier dan even stilstaan b:|
hetgeen in de Hoofdstad van het schoot!
Zeeland op dit oogenblik gedaan wore!
Zeker, wij, die meermalen de Zeeuw»!
eilanden mochten bezoeken, wij leer!
bewondering koesteren voor de Zeeuw-!
die dagelijks voor het bezit van hun k»|
baren grond met het water te strijde)
hadden. En toch wisten wij niet, ent!
zal het oqjr vermoedelijk wel met!
meesten der aanwezigen gaan, opwel!
wijze men gezorgd heeft de oevers uwe)
eilanden te beveiligen. Evenmin wiste)
wij, op welke wijze de wereldberoemd!
Zeeuwsche lekkernij, namelijk de oester!
werden geteeld. De gelegenheid om di:|
en meerdere zeer belangrijke wetens
waardigheden in ruimer kring
te maken en aanschouwelijk voor
stellen, werd ons door de feesten w|
het jubeljaar, geschonken. En onwil!
keurig komt men, als wij straks ml
schoone tentoonstelling zullen gaan k!
zichtigen, tot de overtuiging, van Zes)
lands grootheid en glorie en komen I
willekeurig de namen van zoovele Zeen-1
wen ons in herinnering, die reeds eeuwen I
geleden het hunne er toe bijdroegen
onafhankelijkheid van Nederland te vei-f
zekeren.
Spr. wees vervolgens op de werk-1
zaamheden, die het congres te wachte
staan, waaronder voorkomt de petitie tol.
het verkrijgen van een wet op de
eerlijke concurrentie.
Het doet ons innig leed, zoo ze
hij, hier in het openbaar te moeten vei-1
klaren, dat de Middenstandsbond teleur-1
gesteld is om de weinig tegemoetkon» I
de houding van onze wetgevers en i I
te meer, waar zoovele dezer mannen,
goede vrienden van den Middenstand,»
met ons overtuigd van de groote nooi
zakelijkheid der invoering eener wet op I
de oneerlijke concurrentie, er niet ii|
mochten slagen ons een dergelijke wette
bezorgen.
Ten slotte drong spr. nogmaals ernstijI
aan op samenwerking, waarbij hij weel
op de resultaten eenerzijds door de arbei-ï
ders in hun solidariteit beréikt, ander-I
zijds door onze groote stoomvaartreede)
rijen verkregen, nadat zij hun onderlingef
concurrentie hadden vervangen door 6» I
menwerking.
Toen verklaarde de heer Meuwsen M|
10e Middenstandscongres geopend.
Deze rede werd herhaaldelijk
applaus onderbroken.
Inmiddels is de opkomst vrij
geworden.
Namens de Belgische middenstander;
werd een groet en een woord van hul®
uitgesproken door den heer Schoonhei]®
1 )e Bondsvoorzitter stelde voor nam® 1
den Bond aan H. M. de Koningin W>
telegram van hulde te zenden.
Met applaus wordt dit voorstel begroet-
Na vaststelling van de notulen der
vorige vergadering, werd door den beer
H. Hermens-Moons van Roermond
jaarverslag 19121913 aangeboden- Hi®
in wordt een woord van dank gebrach'
aan den heer L. Bern: J. Gorris, die vso
het Congres 1912 af tot 1 Nov. B"-j'e,
secretariaat heeft waargenomen. In 'lf
afgeloopen jaar heeft het bestuur 5 ver
gaderingen gehoudensteeds is geijvera
voor een wet op de oneerlijke concur
rentie. Door de 's Gravenhaagsche lIjj
keiiers-Ver. is de financiëele en mow"
steun gevraagd van den Bond voor een
te houden groote Middenstandstentoon-
AM eèn batig saldo vai|
Onder applaus word
goedgekeurd. De comi
k der administratie
tester doet weten
is, en dat
nieester volkomen dechl
De heer JDas 1 )z. a
daarop de begrooting il
Zt met een bedrag vl
ontvangst en uitgaaf I
Naar aanleiding hiel
woord gevoerd door dhl
Zntfen, die een bedr#
honderd vraagt voor vel
gelijken arbeid, en er ol
met de batige saldo's zl
.esprongen de heer BoaF
I die ten overvloede nog
i eing geeft het BondsJ
exploitatie te nemen;
de heeren Cohen van|
Horst van Nijmegen.
De heer Das antwool
o a. om met kracht de pel
reis- en verblijfkosten
post onvoorzien van f
voorstel van Arnhem i
derd voor propagand;
begrooting wordt daar-
stemmen aangenomen.
Daarop was aan de
van het bestuur om he
leden thans op 11 te
één te verminderen.
Met algemeene stem
Daarop verkiezing va
de heeren J. S. Meuws
berg en H. K. Koppel, <1
worden herkozen.
Dhr. Meuwse wilde
langer dan een jaar vi
band met de teekenen
in het bestuur, alsof er
politiek zou gedaan
Bond niet strikt neutra
Ed. Schuurman van R<
op, dat het correcter z<
voorzitter gezegd had,
zoolang hij de statuten
ven, en dat de commis|
satie wel zal zorgen, d;
voorzitter blijft.
De heer Das zeide, c
de statuten op haar ei|
maken, al zou desno
stuur wegloopen.
De heeren Sclnirm
verklaarden zich daaro
De heer Meuwsen sc
ontwikkeling van den
eenzijdige vormingen
of het voor de organis
lijk zou zijn andere 1
Spr. hoopte nog vele j
blijven, doch zoodra )i|
blijken, zal hij zich te
de vereeniging een and-
man kieze.
De heer H. K. Kopp
dringt er op aan, dat
volgens de statuten voorl
nemen. De vergadering]
in en benoemde hem t|
driejaar.
De voorzitter nam de:
i Daverend applaus.
Hierop werd gepause
vergadering.
In de des middags v<
dering was aan de on
van het Informatie- en
Ter deze zake was
Koenraad uit Amsterd
uitgebracht.
Volgens den heer
tante betaling, het id
middenstander streelt,
een ideaal blijven, hoe:
van kooper en verkoop
handel ifier vrijwel sa
bevorderlijk zijn aan
1 nog verleggende do
Na de treurige toes
het credietwezen gesel
hebben uiteengezet en
hebben, dat de grooth;
tver, de werkgever wel
uangaan van handelsr
dienst nemen van perso
adviseur dat ook de hi
ndustrieële middenstan
n dat de informatie
heid ^l'jk Z'Jn voor
Ju den breede zet d
*«der uiteen de wen
6 oprichting van een
dat een verband tot stan
verschillende burea
«et mogelijk is de ad
b, betalers, chicar
van f,ntrekkers ter k«
v',-1 a".e bureaux, het
Kroot'12"1? van 8e'n°cm
F°dt nut in. Ook het
t)l-iwnngen van de eei|
Centra t0" door tusscht
al bureau mocter
to biingei
^staande onderli
