No. 8
1912
Woensdag .9 -October
27e Jaargang.
NIEUWSBLAD
VOOR ZEELAND
HISTORISGH
CHRISTELIJK-
Meid
Middelburg.
oetpaden met
stwerken,
wone opneming
egen.
Dienstbode.
eo een Haadknechl
il ankmiie
M MEID
Uit de Provincie.
15 October a.s.
RKLAAS.
>or 30 ct., en een
eau, bij
M. VAANE,
Q 1, MIDDELBURG.
Borstlijdars.
doos 62Vj «ent.
VERSCHIJNT ZESMAAL PER WEEK
Wed. S. J. DE JONGE-VERWEST, te G©es
F. P. D'HUIJ, te Middelburg.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
De Tariefwet.
2 FEUILLETON.
Een krijgslist.
•Majoor,* zei hy, „de kolonel heeft
BINNKNLAHD.
Middelburg. Bevorderd tot commies
der telegrafie ie klasse de heer F. Cornells,
commies 2e klasse.
■KSKAA(RTRN.
nge- Ven vest - Goes
ie eu Fijne
nkaartjes
Jonge -Verwest
Goes
Gouden Medaille in
\stelling Brussel 1910.
cht Borstlijders, dat
n welbekende
sm pillen
EN, Apotheker Sel-
i'n alle long- en
ontsteking der
mborstigheid, hoest,
.rdnekkige verkoud-
mtsteking, heesch-
a.
uimen gemakkelijk
)oedig verminderen,
n en genezen alzoo
der longen.
ir te Middelburg bij
jTE, Lange Delft en
DS, te Goes, Firma
CR, te Ovezand bij
ist-Souburg bij v. i>.
ostkapelle bij DEN
i, te Kamperland bij
E.
burgergezin met kin-
rdam wordt gevraagd,
in Nov. a. s.,
26 waschgeld.
gevorststraat 220,0-oes.
aan «en Hand-
)digd, bij G. YADER,
hetzelfde adres «en
lur, op de Nieuw6
het Mei
hanDVsracnBV
L. MINDERHOÜ», bij
aat, Westkapelle.
1j
t Mei a. s.
Y. CELLAART,
Serooskerke (W.)
Met Mei
J. MEIJERS Pz.,
straat Serooskerke (W.)
Met Mei
W. VOS Az., Gapinge.
Met Mei
vraagd en een Hand"
genegen is met paarden
ij J. GESCHIERE,Zou-
ramzicht
md of met Mei
JAKOB KLEINE PIER,
e.
Met Mei
IEDEREN WERKDAG DES AVONDS.
Prijs per drie maanden franco p. p1.25
Enkele nummers„0.05
UITGAVE DER FIRMA'S
EN
van 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Familieberichten van 1—10 regels 1.—, iedere regel
meer 18 cent.
VII.
Wt) zouden ook kunnen noemen ver
hooging van koopkracht door loonsver
betering 6D meerder werk die van de
Tariefverhooging het gevolg zullen zijn.
WjJ weten wel dit wordt door velen
betvrjjfeld of ontkend.
Maar het z(Jn toch niet alleD mannen
van rechts die in deze meening aan onze
zjjde staan.
De minister van financiën heeft zich
eenmaal beroepen op een sociaal demo
craat Buisson die in hettfjdschiift
„Sozialistische Monatshafte" zelfs het
heffen van graanrechten verdedigde, iets
wat w(j nu niet eens doen En dat deed
h|J zie bovengenoemd tijdschrift van
November 1918mede op grond van
deze redeneering
„Over het algemeen bestaat er geeDe
hervorming in den landbouw cie niet
leidt tot eene verhooging van de prijzen
en mitsdien tót eene benadeeling van
het industrieels proletariaat, wanneer
men de zaak namelijk slechts beschouwt
van het standpunt van den verbruiker.
Maar bestaat er eigenlfjk tusschen de
ontwikkeling en den ganschen levens
standaard van het landelijke en in-
dustrieele proletariaat niet eene nauwe
belangengemeenschap
Wanneer de levenswijze der industrie
arbeiders door hervormingen ten gunste
der landbouwende bevolking duurder
wordt, dan kan de laatste door hare
hoogtre inkomsten meer verteren en eene
§rootere hoeveelheid nijverheidsproducten
koepen.
Het leven der werklieden In de in
dustrie ondervindt daarvan den gunstigeu
invloed, 't zij door vermindering der
werkeloosheid, 't zij door een loonsver-
me9rdering.
Meer verteren en meer koopen. Dat
zou 't gevolg zijn van deze Tariefver
hooging.
Maar past nu hetzelfde toe op de ver
hooging van de nijverheidsproducten.
Ook dit brengt meer loon eu verhoogde
koopkracht meeen zoo hangt ook hier
het eene belang aan het andere.
En dan gaat deze schrijver nog van
de stelling uit dat Tariefverhooging
overal prijzen verhooging tengevolge heeft.
Een stelling die w(J in haar algemeen
heid niet beamen. Immers wij zijn niet
allereerst verbruikers maar voortbrengers.
Op die belangen der productie moet het
A. WILLEMS E, te
Aagtekerke.
Met Mei
N MEID
ij C. DE WOLF Pz-»
Abeele.
De Jonge-Verwsst, Goes-
De kolonel beet weder op zijn knevel.
„Qa uw eigen gang,* riep hij boos, „indien
gij zulk een dwaas wilt zijn om uw
dappere makkers in. stukken gehakt te
zien. Niemand heeft my nog nooit een
lafaard genoemd, ik zou gaarne myn
leven voor de goede zaak geven, het kan
echter niet in de bedoeling onzer meer
deren liggen, dat wy onze manschappen
op deze wijze zouden offeren. Ik ga
met myn mannen, en dien zoo mijn land
het beste.®
,Over u kolonel Razoumkine, heb ik
geen gezag," antwoordde de majoor, „ik
kan u het heengaan niet belettenmyn
mannen en ik blyven hier en voereD
onze orders uit. Graat gy uw eigen gaDg,
ifc ga den mynen."
.Styfkop!" mompelde de kolonel en
keerde zich om. BinDen tien minuten
bad hy zyn regiment in marschordeen
beval zoo spoedig mogeiyk deD romp van
het leger in te halen.
He majoor zag alles met een ernstig
en vastberaden gelaat aan, hy zweeg,
want over den Rus en zyn soldaten had
b(J niets te zeggen.
Daar kwam de jonge kapitein der ar
tillerie aanryden.
oog worden geslagen. Voor hooge loonen
en breede koopkracht ls slechts plaats
iD een land met hoog opbloeiende pro
ductie, geiyk Duitschland. Ia verband
hiermee oDtlemen wy het onderstaande
aan onze Rotterdammer:
Niet genoeg kan deze treffende waar
heid telkens weer worden herhaald.
Ook in Bociallstischen kring.
Een ietwat zonderlinge houding is
jmmer door de mannen der sociaal-de
mocratie inzake d9 handelspolitiek inge
nomen.
Eigenaardig is het standpunt van den
grootmeester Marx.
In zyn bekende redevoering, die hy
voor het Internationaal Vryhandelscon-
gres, iD 1847 te Brussel gehouden, ge
reed maakte, overstelpt hy de vry han
delaars met allerhande verwyt. Op den
vry handel doet by een heftigen aanval.
Het is een groot reusachtig systeem van
uitbuiting zoo zegt hy. Maar dan, na
al de fiolen van zyn toorn over dit stel
sel te hebben uitgestort, eindigt hy zyn
rede met deze karakteristieke woorden
„Maar over het algemeen is in onzen
tyd het beschermend stelsel behoudend,
terwyi het vry handelssysteem verwoes
tend werkt. Het heft de vroegere natio
naliteiten op en dry ft de tegenstelling
tusschen proletariaat en bourgeoisie op
de spits. In één woord: de vry handel
bespoedigt de sociale revolutie. Eu slechts
in dezen revolutionairen zin, mynehee-
ren, stem ik voor den vryhandel".
Het standpunt is duideiyk. Wyi door
vryhandel de klassentegenstellingen zich
sterker toespitsen, de revolutionaire ver
vorming der maatschappy dichter by
wordt gebracht, daarom wordt aan hem
de voorkeur gegeven.
Verklaarbaar voor dengene die slechts
van een scherper worden der verhoudin
gen naar revolutionair recept heil ver
wacht.
By het prysgeven van dat revolutio
nair klassenstrydsdogma kon echter niet
meer op dien grond voor den vryhandel
worden opgetrokken. De verbreiding der
revisionistische meeningen deed dan ook
omtrent de juistheid van deze zienswyze
twyfel ryzen.
Toch niet algemeen
Opmerkeiyk dat zy die met zoo fel
sarcasme de oude liberale school hekel
den, toch dit erfstuk der liberalen met
haast onwankelbare trouw bleven be
waren.
Niettemin by enkele vooraanstaanden
geiyk. Het is werkeiyk dwaas om te
blyven ik trek met hem mede, want
het biykt onmogelijk het ons gegeven
bevel uit te voeren. moet dit zelf inzien
en met ons mede gaan."
Met oogen die vuur schoteD, wendde j
de majoor zich tot den jongen man
„NeeD, mynheer,* zeide hy op strengen
toon, „ik zal niet met u mede gaan
evenmin zult gy een voet uit dit bosch
zetteD, waarin ons bevolen is te blyven;
wees hiervan overtuigd.*
De jongeling deed een stap achteruit
en keek den majoor eenigszins verschrikt
aan; hy was een zéér jong kapitein,
maar dit kwam in oorlogstyd wel meer
voor. Hy had een open, vrooiyk, jongens
achtig gelaat, omiyst met blond, krullend
haar, en was zonder twyfel de oogappel
zyner moeder en de trotsch zyner zus
ters. Was het vreemd, dat een vurige
lust om te blyven leven in zyn binnenste
klopte
„Maar majoor,' betoogde hy, „de Rus
sische kolonel wil gaanhy zegt, dat
het onzin is te blyven; ik heb myn
mannen reeds opgesteld, zy wachten
op 't commando van gaanik kom
slechts by u om n te vragen naar reden
te luisteren en zich by ods aan te slui
ten."
De streDge blik van den majoor weer
hield den officier van meerdere woorden,
ze bestierven op zyn lippen. Op norschen
in socialistischen kring brak juister in
zicht door. Zoo o. a. by den bekenden
Schippel.
Op den partydag van Stuttgart in 1898
sprak hy aldus den „Genossen" toe:
„Jongens, loopt toch niet zoo halsstarrig
op den vryhandel af, opdat een verstandig
mensch ook nog mee kan komen1.
Een goed adries!
Wanneer wy bovenstaande lezen be
kruipt ons wel eenigszins de vrees, dat
vooroordeel en onkunde, door politiek
lawaai gewekt en gevoed, de openbare
meening ten aanzien van Kolkmans wets
voorstel in het verkeerde spoor zullen
leiden.
Men denke maar aan de dure petteD en
dure klompen van 1805 en het duur brood
van 1887 en 1901.
Beide petten en klompen zyn sedert
dien tyd ook zonder tariefverhooging
duurder geworden, en hst brood sloeg
meermalen, ook zonder de, mede door ons
bestreden, trouwens door nlemend voor
gestelde, graanrechten, op, en de maat
schappy staat er nog, onaangevochten, en
in het gezin van den arme eet men zyn
brood en trekt men zyn klompen aan en
zet men de petten op, alsof er niets ge
beurd ware.
Tweede Kamer. Ingediend is een wets
ontwerp tot intrekkinj van art. 50 van
het Reglement op het beleid der regeering
van Nederlandsch-Indi#, strekkende tot
opheffing van de gouvernementskoffle-
cultuur.
Wethouder De Tries. Mr. S. de
Vries Czn., heeft, naar het Hbl. meedeelt,
gisteren zyn dageiyksche werkzaamheden
ten stadhuize bevat.
Wat 'n ophef 1 Naar wy in Het
Volk lezen zullen op 14 dezer, aan den
vooravond dus van de openbare behan
deling der Invaliditeitswet in de Tweede
Kamer, op 12 verschillende plaatsen in
den lande vanwege de S. D. A. P. open
bare vergaderingen belegd worden, in
welke zal geprotesteerd worden tegen
„het doorjaagsysteem van de ker-
keiyke meerderheid*.
Blijvend gedeelte. De Avp. meldt, dat
onder dagteekenlng van 5 dezer de samen
stelling van het blyven^ gedeelte van 1
Dec. 1912 tot 31 Jan. 1918 door den com
mandant van bet veldleger opnieuw is
geregeld.
Het resultaat van de nieuwe regeling is,
toon vroeg de majoor: „Dacht gy dit
bosch te verlaten
„Ik ga mede met kolonel Razoumkine,"
antwoordde de kapitein.
„Neen, gy gaat niet 1" riep de majoor
met een flikkering in zyn oo^en, die
den ander al eerder in bedwang had
gehouden„gy gaat niet, luister naar
de bevelengy en uw escadron moeten
hier blyven, totdat onze taak is vervuld."
„Maar, majoor!"
„Zwyggy hebt hier niets te vertellen
gy moet gehoorzamen. Over heb ik
gezag, niet over den kolonel; als hy
gaat, ik kan er niets aan doen. Maar gy,
meent gy, dat ik u toe zal staan een
vin te verroeren zonder myn toestem
ming Waag het één woord over afmar-
cheeren tot uw manschappen te zeggen,
of myn bevelen niet na te komen, en
ik zal u, voor gy tien passen gedaaD
hebt, voor het front laten doodschieten.
Kapitein, gij hebt myn meening ver
nomen kies."
De kapitein keek zyn chef aan en wist
dat deze ieder woord meendeer kwam
nog iets anders by. De onverschrokken
moed en vastberadenheid van den oud
gediende deden in het hart van den jon
gere weder het krygshaftige vuur op
laaien, dat kon het anders by het
vooruitzicht eener haast hopelooze slach
ting? een oogenblik gesmeuld had.
Zyu oogen straalden, hy richtte zyn
dat thans alsnog van dezen dienst zullen
zyn vrygesteld een kleine 200 miliciens
der lichting 1912. Tevens is bepaald, dat
met het oog op de particuliere belaDgen
van de belanghebbenden, ten spoedigste
mpdedeeling moet worden gedaan van
deze nieuwe vaststelling van den dienst
by het biyvend gedeelte.
Werkpakje. By het regiment gren.
en jagers, het le, 6e en 8e reg. inf. zal een
proef worden genomen met een nieuw
model werkkleediDg, van halflinnen ver
vaardigd en zoodanig gemaakt, dat deze
over de blauwe kier ding kan worden
gedragen. Avp.
Niet de manier. Onder dezen titel
schryft de Standaard:
Naar men benent, heeft een aantal
Bakkersgezellen van de R. Kath. veree-
nigingen verdere medewerking aan het
Generaal Comité opgezegd. Dit was te
voorzien. Ook hier stuit men op het
zelfde gevaar, dat zich by de Sa'aria-
actie van de Cbr. O nderwyzers voordeed.
Men begaf zich ook hier in verkeerd ge
zelschap, en het gevolg was, dat ook
hier de kwade saamsprekingen degoede
zeden bedierven. Wat men er ook op
verzinne, het gaat nu eenmaal niet. Ons
volk van Christeiyke beiydenis kan niet
zonder schade zich voor éénzelfde ploeg
spannen met vakgenooten, die dryven
op 't ongeloof. Buiten het Comité is er
dan ook niet één weldenkend man, die
niet gestrengeiyk afkeurt de dwangzieke
wyze, waarmee men op de jongste by-
eenkomst van het Comité sprak. Zooals
men daar ook met het voorstel-Aalberse
te werk ging, zoo onbescheiden, ondank
baar en onbeleefd, treedt geen Christen-
gezel op. Dat is de manier van een
Christen werkman niet. Niet, dat we het
voor het voorstel-Aalberse opnemen. We
laten de waarde van dit voorstel ditmaal
geheel in het midden. Maar zzou het
nooit zyn afgemaakt, indien onze Chris
tengezellen het in eigen kring bespro
ken hadden.
Nu waren blijkbaar ook deze mauuen
aangestoken door don giftigen geest van
de andereD, en trad men kortweg op
als ware men de baas in het land. Zeer
zeker ls het dan ook te betreuren, dat
er zelfs in onze pers te veel meegaand
heid met dbze on-Christeiyke manier
van optreden uitkomt.
Zoo zyn onze manieren niet. Men zal
zien, dat men er de liefde van ons Chris-
teiyk publiek mee verspeelt. Met kalm
beleid is hier wel te verkvygen wat eisch
hoofd op en op uansch anderen toon ant
woordde hy„Gy hebt geiyk, majoor;
lk ongeiyk. Ik schaam my over myn
gedachten. Laat my tot het laatste by
u blyven, dat is al wat ik nu nog be
geer. Voor myn mannen sta ik in. Laat
de Russen hun kolonel volgen. Myn
mannen en ik blyven by u tot in den
dood."
De majoor stak zyn hand uit en door
een broederiyken handdruk Werden deze
beide mannen hechter aan elkaar ver
bonden.
„Goed gesproken, kameraad 1 Zeg aan
uw mannen dat wy, Duitschers, stand
zullen houden en onze orders zullen
opvolgen. Kom spoedig terug, want wy
zullen onze hersens goed moeten gebrui
ken, willea we nog één uur in 't leven
blyven."
„Wat doet het er toe, of wy blyven
leven of sterven, als wy onzen plicht
doen tot aan 't einde!" riep de jonge
man onder het weggaloppeeren.
„Hy is dapper en goed," mompelde de
majoor, terwyi hy hem met een byDa
teederen blik nakeek. „Ik wilde, dat ik
hem teD minste kon redden, hy kan een
goed officier worden, en ik zou hem
gaarne gespaard zien voor zyn land."
Hy verviel in gepeins, zyn blik staarde
recht voor zich uit.
Zyn manschappen maakten hun ge
weren in orde. Geen paniek ef eenigerlei
is. Maar zie men wel toe, dat men zich
door het verkeerde gezelschap niet ver-
lekken late tot manieren, die op Chrlste-
lyk terrein afgekeurd moeten worden.
Het zyn sterke beenen die de weelde
dragen. En als men dan ook onzerzyds
met socialisten en liberalen byeen ie,
denkt men zoo licht dat men nu heel
't land naar zyn hand kan zetten, en is
er telkens een voorman onzerzyds, die
in durf voor den socialist niet wil on
derdoen. Eerst dan komt uit, hoe noodig
het is eiken morgeD te bidden Leifl ons
niet in verzoeking, maar verlos ons van
den booze. Had men het patroonsverbod
weggelaten, dan sliepen onze gezellen
reeds. En daarna had men, op de wjjs
die daarby hoorde, kunnen voorzien in
den nood van de kleine patroons.
N. en St. Joosland. Ia de M. C. lezen
we de volgende stroopersgeschledenls
De jachtopziener M. Huibregtse alhier
zag Zondagmiddag twee mannen met een
geweer aan het stroopen. De stroopers
gingen aan den haal toen ze hem zagen,
doch by wist een der mannen te grypen.
Deze weigerde z'n naam te zeggen en het
geweer af te geven. Korten tyd daarna
kwam weer een aDder te voorschyn es
ging opnieuw jagenook deze werd be
trapt door Huibregtse. Het geweer werd
in beslag genomen.
Den volgenden morgen maakte 9., na
dat hy de mannen eerst nogmaals te ver
geefs hun namen had gevraagd, proces
verbaal op tegen de twee mannen,
wonende te Koewacht en te Joosland aan
wezig voor aardappelrooien. Tegen den
vader van een der mannen werd proces
verbaal opgemaakt wegens beleedlging
en bedreiging.
Aan het jonstleden examen voor
vaandrig hebben van het 2e bataljon 8e
regt. Inf. Middelburg voldaan de reserve
sergeanten K. Dees, M. J. Smit, W. An
ker, J. Erasmus, P. A. VermeuleD en
H- J. J. M. Peek. M. G.
Noordwelle. Bensemd tot secretaris
dezer gemeente dhr. G. Bonder, ambte
naar ter secretarie te Sleen.
Ovezaade. De raad dezer gemeente
verleenne een bydrage van f25 voor de
in 1913 te Middelburg te houden ten-
opwinding had zich van de artilleristen
meester gemaaktzy zagen den aftocht
der Russen aan, alsof deze hun niet aan-
I ging. Z|j waren er zich thans ten volle
van bewust, dat een handjevol ruitery
en hun batteiy aangewezen waren den
aanval van het geheele Fransche leger
te trotseeren,
Spoedig hierop kwam kapitein Wagner
terug. „De manschappen willen biy ven,"
zei hy kortaf, „wy zullen geen moeiiyk-
heden met hen hebben."
„Uitstekend 1" antwoordde de majoor
goedkeurend.
Hy zweeg enkele minuten en zeide
toen opeens: „Hoeveel trompetters zyn
er by de battei y P
„Vier," antwoordde de kapitein.
De majeor bleef nog even in gepeins
en zeide toen, duideiyk en beslist«Wag
ner, er biyft ons nog dón kans; met
geweld kunnen wy niets beginneD, maar
wy moeten zien, wat een krygslist ver
mag. Roep uwe trompetters by elkaar.
Beveel hen, door het bosch heen en weer
te ryden en alle mogeiyke soorten van
seinen te blazen, de een antwoord ge
vende op bet signaal van den andernu
uit dezen dan uit genen hoek. Laat ze
met den grootsten spoed van de eene
plaats raar de andere galoppeeren, en
al maar blazeD, zoodat het iy kt, alsof er
een groote macht in het bosch verborgen
ligtbegrepen (Wordt vervolgd.)
