deren in een barkas gebrachtaan boord gekomen, bleek lk slechts licht aan de hand verwond te zyn. Nadat een verband was aangelegd, keerde ik 's avonds naar den wal terug. Het was een ontzettend bloedbad ge weest. Slechts één richter was er levend afgekomenen h(J was nog wel de laatste geweest, die zyn mitrailleur verliet. Toen al zyn munitie verschoten was en de vjjand van alle kaDten opdaagde, vuurde hy z(Jn revolver op hen af. By het zesde schot sloeg een vyandeiy ke kogel hem het wapen uit de hand. Zyn commandant, die naast hem viel, gelastte hem stervend de muildieren in veiligheid te brengen. Niet minder dapper gedroeg zich ser geant Mondelli. Zelf aan den hals gewond, kroop hy van den eenen gesneuveldenaar den anderen, om zeker te zyn, dat geen gewonden in 's vyands handen vielen. En dat op slechts korten afstand van de vyanüeiyke schutters. Monoment-Louwerae. Hedenmiddag is te Souburg het monu- ment-Louweree onthuld. Volgens afspraak waren de kinderen der drie scholen om kwart voor elf ge- tracteerd. De commissie, daartoe door het ge meentebestuur in staat gesteld, had niet alleen voor versnaperingen gezorgd, maar ook ontvingen de leerlingen van 't eerste leerjaar een plaat en de overige een boekje van den kinderschry ver tot een biy vende herinnering. Om één uur trok de optocht, voorafgegaan door twee marechaussees te paard naar W. Souburg om het Haagsche comité af te halen. In dien tyd zouden de kinderen der lagere klassen reeds om het monument geschaard worden. Van West- Souburg op het gemeentehuis aangeko men, bood het Souburgsch comité den heeren den eerewyn aan. Onze burge meester hield daarby de volgende toe spraak Mjjne Heeren! Ik roep u welkom toe namens de gan- sche burgery dezer gemeente. Wy zyn ten zeerste verheugd, dat u het monu ment, gewyd aan de nagedachtenis van den grooten kinderschryver en kinder vriend Louwerse hier hebt willen plaatsen en in onderhoud aan de gemeente wilt overdragen. We zyn overtuigd, dat u de juiste plaats hier hebt gekozen, omdat Louwerse zoo zeer aan zyne geboorteplaats gehecht was, wat hy zoo menigmaal deed biyken. We willen gaarne met u straks den man eeren, die zooveel voor Neêrlands jeugd heeft gedaan, wiens naam door zyne werken onsterfiyk is geworden, vooral by jong Nederland. Hy was een vriend van de jeugd en ook vooral een groot vereerder van het huis van Oranje, wat nog bleek by het laatste bezoek van Hare Majesteit, onze geëerbiedigde Koningin en Zyn Konink- lyke Hoogheid Prins Henderik aan Zee land, hy was een braaf burger. Wy allen kennen Louwerse uit zyn schiy- ven en ook vooral uit wat hy schreef over de Vader 1. Geschiedenis. Hy wist de jeugd te boeien en mee te slepen in zyn werken. Hy kon ook zulke vriendelyke brieven schrijven aan de jeugd, wanneer ze Lou werse inlichtingen vroeg over „het jonge volkje" het tydschrift ook door hem geredigeerd. Ook Louwerse's hart ging dan open, wanneer die inlichtingen werden ge vraagd door een Souburger. Hy schreef dan, dat by in het Zwitsersche huis geboren was en dat hy zoo gaarne speelde by „het ronde putje". Louwerse was niet alleen een kinderschryver, maar ook, zcoals ik gezegd heb, een kindervriend. Dat ook de jeugd zooveel voor Lou werse voelde, zult u straks zien, wan neer het monument onthuld zal worden. We zyn er trotsch op, dat Soubuigeen man heeft voortgebracht, die in geheel Nederland zoo bekend en bemind was en die als kinderschryver ééoig genoemd kan worden. We kunnen van Louwerse getuigenHij is gestorven, maar zijn werk zal voortleven. We zyn u, Heeren van het Comité ten zeerste erkenteiyk, dat u midden in den winter uw schre den naar hier hebt willen richten om het monument te onthullen en over te dragen aan de gemeente. Wy hopen in het voorjaar een pas sende omgeving te schenken aan dat monument, ook daar om heen een fraai hek aan te brengen en we zullen het in eere houden en er steeds denoodige zorg aan besteden, uit eerbied voor Lou werse en uit erkenteiykheid voor de edele schenkers. Ook zullen de namen van de Heeren van het Comité en ook van hem, die het vervaardigde, steeds aan het monument verbonden blyven en dankbaar wordeD herdacht. Ik stel voor een dronk te wyden aaD de Heeren van het Comité. De voorzitter van het Haagsche Comité, ds A. J. A. Vermeer, nam, nadat allen de voor hen bestemde plaatsen hadden inge nomen, het woord en sprak een rede uit, waaraan het volgende is ontleend Allereerst heette ds Vermeer alle aan wezigen welkom, en richtte zich achter eenvolgens speciaal tot de regeerdersin de provincie Zeeland, tot burgemeester, wethouders en leden van den gemeente raad, tot het Souburgsch comité, tot den beeldhouwer Puype, die zelf zoon van dit land, nauw in den bloede verwant met Louwerse, bereidwillig en belangeloos zyn hulp aanbood, tot den zoon van Piet Lou werse, die mede zyne moeder, zuster eu broeder vertegenwoordigde. Gy aldus sprak ds Vermeer laatstge noemde toe met de uwen gevoelt den weemoed van dit oogenblik dieper dan een van ons allen. En dien heiligen weemoed eerbiedigen wy te gemakkelyker, daar wy allen dien weemoed verwant gevoelen aan de piëteit, die er trilt in ons hart. Gy met de uwen gevoelt in de feestelyke drukte om u heen de liefde voor uwen onvergete- ïyken vader, en gunt ons de blyde stem ming, die haar oorsprong vindt in groote vereeiing en liefde voor hem,.wiens hulde ons hier samenbrengt. Na een welkom aan de vei tegen woor- digers van de pers, zoowel van de geïllu streerde als van de dagbladpers, ging spreker als volgt voort „Welkom, mannen en vrouwen van Zee land, inzonderheid van Souburg en om streken, die het gevoelt met dankbaarheid, hier wortelt het geslacht van den man, wier.s naam en daden wy eeren. Welkom gy allen Welkom inzonderheid, kinde ren Hoe zou l»y toornen, in rechtmatigen toorn, wiens naam u bekend en geliefd is, indien wy verzuimden u apart en in het byzondev welkom te heeten. Hoe zou zyn oog fonkelen ouder den zwaren wenk brauw, van felle verontwaardiging, als wy u, die leefdet in zyn ziel, niet by name noemden. U allen, harteiyk welkom op deze plaats, in dit uur 1" Ds Vermeer sprak hier op den wensch uit, dat alles wat de aanwezigen zagen en nog zouden zien, mogen oproepen het beeld, het werk, den naam vanPieter Louwerse. „Waarom aldus spreker mag ik dezen wensch uitspreken zonder aarze ling in de stemming van een, die recht heeft op wat hy vraagt f «Leent het oor aan de beantwoording van deze vraag. Toen Pieter Louwerse in de volle kracht was van zijn werk, stond hy door by na algeheele doofheid teruggedrongen in een eigen wereld van geweten en denken". Deze doofheid scheidde hem om zoo te zeggen van de wereld, „doch aldus ds. Vermeer instede van met kinderachtig reikhalzen over den muur zyner doofheid uit te zien, naar wat er in de wereld te doen mocht zyn, sleepte hy de indrukken van daar buiten ontvangen, met begeerige handen binnen den kring van zyn gemoedsleven, om het te verwerken en te gebruiken op dat beperkte terrein van zyn leven. Dit deed hy niet mokkend over wat hem ontbrak, terwyi het aan zoovelen ten deel viel, maar hy deed het met kinder- lyke biydscbap en wat in hem groot en heilig was, met groote dankbaarheid aan God, Dien hij lief had met een groote, innige liefde". Hoe Louwerse dat beperkte terrein exploreerde en exploiteerde achtte spr. door de uitkomst bewezen. Enkele dingen in die wereld, waarin Louwerse leefde in zyn wereld, trekkeD met name onze aandacht. Ten eerste noemde ds. Vermeer de vaderlandsliefde van Louwerse. Geen dwepery was deze liefde, niet on ge grondvest en zonder welomschreven doel. Maar zy was gebaseerd op groote kennis die Louwerse had. Aan de hand van het levensbericht van den kinderschry ver, geschreven door den Hoogeerwaarden heer pastoorHageroots, wyst spr er op, dat Louwerse weinig of geen archief studiën maakte, maar dat hy de vele bron nen wist te beoordeelen, een goede keuze wist te doen uit de verschillende ge gevens en dat hy eigen historiachen aanleg had. De basis van zyn vader landsliefde was de kennis van de ge schiedenis zyns vaderlandsde ver meerdering der kennis was ook steeds vermeerdering der vaderlandsliefde. Oran je en Nederland hadden zyn hart. Ten nauwste hiermede verwant is de liefde van Louweise voor zyn geboorte grond, voor Zeeland. Hy was een Zeeuw, en* dat zegt genoeg. Niets ging hem boven Zeeland. Het wel en wee van dit gewest vonden in zyn hart diepen en luiden weerklank. Vooral als hy Zeeuwen ontmoette, kwam de liefde voor zyn geboortegrond tot uitingdit ondervond ds. Vermeer zelf, toen hy by zijn eerste ontmoetiDg met Louwerse dezen mededeelde te Kou- dekerke op Walcheren geboren te zyn. Het derde dat spr. noemde is de liefde van Louwerse voor de Kinderwereld. In het reeds genoemde levensbericht staat met volle recht„In dichterlyken zin zag hy de wereld, vooral de Kinder wereld, door zonnelicht bestraald". De wereld waarin Louwerse leefde, was be volkt mot kinderen. Hy, de doove, hoorde hen praten en zingen by, de eenzame voelde zich door duizenden kinderen gestuwd en omstuwd; hy, de oude, was hun kameraad, hy mocht meêspelen, meêhollen, meêdartelen. Dat was zyn wereld geen futiele wereldmaar de wereld, die hy als onderwyzer had leeren kennen, en die, toen hij zich terug moest trekken, achter zyn muur, mer ging een gedachtenwereld, maar door endoor werkeiykheid. De drieërlei liefde, die toch eigeDiyk één liefde was, in zyn ziel ging ontluiken, werd gecultiveerd, werd vruchtbaar gemaakt. De tooverstaf dezer liefde raakte aan de feiten uit de geschiedenis des Vaderlands, inzonder heid voorzoover Zeeland er mee gemoeid was, do feiten uit het leven der kin dei en. En uit deze aanraking ontstond Louwer se's werk. Hierna memoreerde spr. waaruit dat werk bestond. De talryke boekjes op de geschiedenis betrekking hebbende; zyn Vaderlandsche Geschiedenis in duizen den exemplaren gedrukt en herdrukt. Maar bovenaan en telkens weer en onderaan, ziet gy voor kinderen ge schreven tydschriften „Voor 't jonge Volkje", „de Kinderwereld* en »de Kin derkamer*. Daar was tegeiyk aan het woord 'de Nederlander de Zeeuw de vriend der kinderen. Daar praatte „Oom Piet", daar vertelde „Oom Piet*. Daar vraagde hy en daar werd hem gevraagd daar vertelde hy en daar werd hem verteld; daar had hjj lief en daar genoot hy van wederliefde. O, die kin derwereld. Hoe kon zy hem in beslag nemenhem doen vergeten zyn groot gemishen doen hopen voor de toekomst; hem doen genieten van het leven. Hoe juist de liefde voor de kinderen zyn dood veroorzaakte, toen hy kykende naar het voetbalspel door een electrische tram werd overreden, memoreerde ds. Vermeer. Louwerse stierf aan de gevol gen van dat ongeluk op 20 Augustus 1909. Zoo werd zyn liefde zyn dood zoo zeggen wy het onder ons men- schen. Maar het geloof zegt het anders. Zoo werd zyn liefde zyn leven Eo het geloof, dat zoo spreekt, was het zyne l Hierna herinnerde spreker aaD de plannen die ontstond voor een gedenk- teeken en aan den steun die daarby in de eerste plaats ondervonden werd aan H. M. de Koningin en H. M. de Koningin Moeder. Vele, vooral vele kleinen voeg den hun steun by de zooeven genoemde en by het comité rypte het plan om ter eere van den geliefden schry ver een ge denkteeken te doen oprichten. Een gedenkteeken. Eenvoudig moest het zyn want het gold den man, die eenvoud op hoogen prys had gesteld en immer had betracht. En tegeiyk artistiek moest het zyn want in Louwerse zat kunsteraars- bloed en warm had steeds zyn hart geklopt voor wat schoon is en verheven. Als plaats voor het gedenkteeken werd Souburg aangewezen, alwaar Louwerse 23 Januari 1840 het levenslicht zag. Hier waar hy schoolging, waar hij smaak kreeg en lezen en vertellen. Zyn vader al was een man geweest, die vertellen kon en Pieter heeft deze gave van zyn vader geërfd. Vervolgens was Louwerse onder wyzer te Dirksland, Hazerswoude, Goes en Den Haag, maar in zyn geboorte plaats werd hy niet vergeten. En als aldus spreker het oog in toeko mende dagen zal vallen op het borstbeeld van Louwerse dan zalmen zyn naam noemen met eerbied en in 't oog zal flikkeren liefde voor dezen man en de ouders zullen tot de jongeren spreken van „onzen Louwerse". En ook andere Nederlanders, die langs Souburg komen, zullen herinnerd worden aan den grooten kindervriend, terwyl als vreemdelingen voorby trekken en vragen naar de betee- kenis van dit borstbeeld, ieder hier hen zal kunnen inlichten en met trots spre ken van onzen Louwerse 1 Na nog een woord van dank aan het ge nu entebestuur voor de hulp en den steun, die van hen ondervonden werd, verzocht ds. Vermeer den burgemeester van Sou burg, den heer P. S. Buteux over te gaan tot de onthulling van het borstbeeld. De burgemeester voldeed aan dit ver zoek en een seconde later vertoonde het monument zich aan de oogen van de talryke aanwezigeE. Hierna nam nogmaals ds. Vermeer het woord, en droeg het gedenkteeken over aan het gemeente-bestuur van Souburg, en voegde er by overtuigd te zyn, dat de nagedachtenis van Louwerse in te hoogere eere zal blyven, naarmate er meerderen zullen zyn, die met hem over eenstemmen in liefde voor het opkomend geslacht voor Zjeland, vcor ons Vader land. Zich hierop richtende tot den heer Puype, den beeldhouwer, zeide spreker, wat zou er van onze plannen terecht zyn gekomen, indien niet, in vriendelyke en niet genoeg te waardeereD belangloos heid, gy uw kunstenaarsgaven beschik baar hadt willen stellen aan de nage dachtenis van hem met wien gy, behalve door banden van groote vereering, ver bonden waart door banden des bloeds. Gy deedt hierdoor een werk, dat u eert om de gezindheid, die uit uwe daden spreekt, maar niet minder van de heer lijke schoone wyze waarop gy uw werk hebt verricht. Eere dezen meester. «Maar wy keeren tot Louwerse terug aldus besloot ds. Vermeer. Her- haaldeiyk heb ik gezinspeeld op het lichaamsgebrek dat hem teisterde, en dat wonderiyke beschikking Gods, hem in staat heeft gesteld, de gaven te ontginnen, die op zyn levensterrein ver borgen lagen. Ook op Louwerse zyn liefde, syn levenslot, zyn werk, zyn idealen is het devies van Zeeland's wa pen van toepassing „Luctor et Emergo". Ook hy heeft geworsteld. Wonderiyk, hoezeer het worstelen en het werken iemands lust en leven kan worden. Won deriyk Maar ligt in het worstelen niet de belofte besloten ran het ontkomen Moet de tegen de baren kampende leeuw, die het luctor uitbrult, niet komen tot het zegevierende oinergo „Dit bedenkend gelooven wy, dat de herinnering aan Louwerse zal kunnen bezielen menigeen, die aan den Zeeuw Louwerse deukt. Zyu beeltenis in on verwoestbaar brons op vasten grond slag wekke in duiiender hart, de hoop volle spreuk: Luctor et Emergo. Ook ik, ik worstel en ik ontkom." Dan was het woord aan den heer Van Weele van Souburg, die het volgende sprak Mynheer de voorzitter en heeren ied'. n van de Louwerse-com missie, hetzy my vergund, aan de zoo juist gehoorde, welsprekende rede een kort woord tóe te voegen. Vooreerst dan een woord va n dank voor de oprichting van dit monu ment in onze gemeente. Wel gaat die dank onmiddellijk uit van onze feest commissie maar ik wys er u op, dat die commissie bestaat uit vertegenwoor digers van zeer uiteenloopende rangen, standen en gezindten. Het komt my voor, dat deze-samenstelling in samen klank staat met Louwerse's geesteiyke geaardheid en de uitingen daarvan. Ik meen dan ook te mogen zeggen,dat gansch Souburg u dank brengt voor het feit van dezen dag. Wy kunnen nu met groote ingenomenheid den vreemdeling, die onze gemeente bezoekt, deze hulde aan de nagedachtenis van een onzer beste zonen toonen. Breng ik u den dank van Souburg over, dan is daarin zeker wel in de eerste plaats begrepen de dank van Souburg's kinderschaar. Maar, mynheer de voor zitter, ik zou tekort doen aan de waar heid en aan myn eigen hart, als ik my binnen deze enge grenzen bleef bewegen. Want ik aarzel geen oogenblik met de verklaring, dat ik u den warmen dank vertolk van alle kindereD, grooten klein, uit geheel Nederland. Wat hebben ze genoten en wat genieten ze nog dage- lyks by het lezen en herlezen van Louwerse's geesteskinderen En wat myn eigen hart betreft, myn heer de voorzitter, ik sta hier niet al leen als voorzitter dezer feestcommissie, maar ook in hoogeren, veel hoogeren rang. Hooger, Diet naar den maatstaf van stcffelyke waarde, dien de maat- schappy gewoon is aan te leggen maar hooger in de waardeering van allen, die het ware wezen der dingen weten te onderscheiden van het toevallige. Ik ben ook onderwyzer. En als zoodanig zou ik de hand willen zoeken van dezen grooten en edelen doode; zou ik die hand willen drukken met al de warmte, die van hart lot hart gaat. Wy, onder- wyzers, die in moeizaam pogen vorscheo naar de geheimen van den ontwikke lingsgang der jeugdige geesten, die in staag peinzen, wikken en wegen onze daad en oDzen raad by het aan wy zen van het moeilyke pad, dat leidt naar wysheid, deugd en kracht,wy beseffen levendig, welk een machtige bekoring en bekooriyke macht is uigegaan en nog immer uitgaat van Louwerse's geschriften, neen, van Louwerse's persooD. Want dit is zeker het geheim van zyn grooten invloed en zyn sterke aantrekkingskracht, dat in alles, wat uit zyn pen kwam, Louwerse zelf zat, dat is te zeggen zyn hart, zyn groot, edel, warm, liefdevol hart. Het wordt warm om ons en in ons, als wy hem lezen. Het juicht en het jubelt èf het treurt en het weent in ons, al naar de snaar, die wordt aangestreken. O )k forsche kracht kon uit die snaren ep klinken. Maar hetzy by prees of laakte, men voelde altyd, dat hij het deed, hy, Louwerse. Want zooals Louwerse kon 't niet één. Zeker, hij heeft geen school ge maakt; maar hy staat nog altyd als meester daar. Wy, onderwyzers, die hem kennen uit zijn werk, wij zieD den draad, die door zyn leven en werken liep. Wy trachten dien draad te vatten en te hou den, wetende, dat wy dan veilig gaan. My ia hartelyken daDk dus als onderwyzer voor wat Louwerse deed voor onze kin deren en voor ods. Myn dank aan U, mynheer de voorzitter en heeren leden dezer commissie voor de gelegenheid hier geboden, om dien dank nog eens uittespreken. En thans nog een kort woord aan een tweeden Souburger vau beteekenis, hier aanwezig, den beeldhouwer Puype. Myn heer en vriend Puype, het is niet de eerste, maal, dat ik het genoegen heb, uw werk te mogen pryzen. Verscheidene jaren geleden sprak ik elders over eenige proeven van uw houtsnykunst. Toen reeds kou gezegd worden, dat uw coup de main tegeiyk een coup demaitre was. Ik durf nu getuigen, dat ook dit beeld in hooge mate als coup de maitre kan gelden. Gezien met kunstenaarsoog, ge voeld met innige warmte, gedaan met vaste hand in soepele omlyning, hebt ge Louwerse hier voor ons neergezet ter voortdurende herinnering aan het hoogste goed en ten spiegel tevens. Ook u, myn heer Puype, de dank niet alleen van uw voormalige dorpsgenooten, maar onge- twyfeld ook van Nederland, van de jeugd in 't byzonder. Ten slotte, mynheer de voorzitter, nog dit: wij allen zulleR trachten, ons dit geschenk waardig te maken en het waar dig te blyven. De burgemeester van Souburg sprak daarna nog het volgende Namens het gemeentebestuur verklaar ik dit monument te aanvaarden. We zeggen u dank, harteiyk dank voor de eer, die u de gemeeDte hebt aangedaan. Mag ik ook nog een oogenblik geduld vragen van de heeren van het Comité, zoodat ook zy kunnen zien en hooren, 'hoe ook Souburgs jeugd en jongeling schap hulde wil bewyzen aan de nage dachtenis van Louwerse. Daarna zongen de kiDderen twee liede ren van Louw rse, getiteld «De Horder" en „De kleine Koningin", en werd de Lou- werse-Marsch met medewerking van het fanfarecorps goed uitgevoerd en zongen de drie zangvereenigingeri gemeenschap- peiyk. Het monument bestaat uit een voetstuk van graniet en een gegoten bronzen borstbeeld. wxw mm v$ïsr©£s. Goes. Vergadering van den gemeen teraad op a. s. Donderdag des avondR acht uur. Punten van behandeling: 1. Ingekomen stukken. 2. Aanvragen af- schryving belasting en schoolgeld. 3. Vaststelling de suppletoir kohier hoofue- ïyken omslag. 4. Vaststelling le supple toir kohier schoolgeld school A. 5. Af- eu ovei schry ving posten gemeente-begroo ting 1911. e. Wyziging gemeente-begroo ting 19ii. 7. Wyziging gemeente-begroo ting 19i2. 8. Rekening 1911 fondsen voormalige gilden. 9. Veizoek mej. P. Muelman eervol ontslag als onderwyze- re8 aan de O. L. school B. 10. Voorstel aankoop twee woningen voor uitbreiding terrein gasfabriek. 11. Voorstel verkoop boomen, staande naby gasfabriek. 12. Voorstel: verleenen van persooniyke toelage aan twee agenten. 13. Benoeming lid commissie van aanslag voor don hoofdeiyken omslag, wegens periodieke aftrtding van P. J. van de Ven. 14. Be noeming lid commissie voor classificatie van schoolkinderen, „vacature L. A. Knitel". Voorgedragen worden J. van Asperen Vervenne en W. Kakebeeke. 16. Benoeming lid burgeriyk armbestuur „vacature L. A. Knitel". Voorgedragen wordenMr. J. H. M. Stieger en W. J. M. Bitter. 16. Benoeming onderwyzeres en onderwyzer aan school A; onderwy zer aan school B en onderwyzer aan school C, vacaturen, overiyden J. Black- stone en eervol ontslag aan W. H. Stou ten en P. Goedbloeu. De voordrachten luiden School A, onderwijzeres. T. C. de Hondt, Nisse, M. Schrier, Goes, en S. Willemsen, Nieuwdorp. School A, onder wijzer, W. K. Hacken, J. de Vries, bei den te Dreischor, P. A. C. Reyers, Krim pen a/d Lek en W. A. van den Dool, De Lier. School B, onderwijzer. P. A. C. Rey ers, J. de Vries, W. K. Hack, W.A. van den Dool. School C, onderwijzer. 1. de Vries, W. K. Hack, P. A. C. Reyers, W. A. van den Dool. 17. Benoeming leden commissie tot wering van schoolverzuim, vacatureD Van Schelven, Van Heel en De Hoogh. Aanbevolen wordenvac. Van Schelven C. J. Snouck en D. J. Remyu vac. Van Heel: P. J. Mynssen en A. K. Zweede; vac. De Hoogh: H. Burggraaff en G. Cbr. Dun. 18. Benoe ming tydeiyk onderwyzer herhalingson- derwljs. Voorgedragen wo:dt: F. C. van Strien. 19. Benoeming leden stembureau in 1912. Bruinisse. In de Maandag gehouden raadszitting waren tegenwoordig alle raadsleden. Ingekomen zyn van eenige eigenaars van wrakgeslagen hoogaarzen een verzoek om afschryving van haven geld. Dit wordt toegestaan. B. en W. wen- scheD, dat de raad uitspre?kt wat na de dempiDg der Dee met het verkregen ter rein te beginnen. De voorzitter zegt als zyu persooniyke meening, dat het voor bouwgrond ongeschikt is, en dat het de bestaande polders in waarde zal doen dalen. De leden zyn met den voorzitter van hetzalfde gevoelen. Aldus is het een parig gevoelen »ongeschikt voor bouw grond*. De voorzitter zegt, dat er na dit besluit, nu toch geen woningen gebouwd kunnen worden op de Dee, één riool vol doende is, wat in geval van bebouwing niet zou kunnen, waarna hy eeDige voor lezingen doet uit het reeds door den ge meente-opzichter gemaakte bestek. De heer Jumelet zegt, dat B. en W. by de uit voering van dit werk beter de puntjes op de i moeten zetten, dan by de rioleering van het kerkplein gebeurd is. Daar de demping der üee volgens B. en W. een extra werk is, moet hiervoor, volgens een genomen raadsbesluit, de gemeente-op zichter een extra-bezoldiging hebben. Dit wordt door den raad toegestemd en goed gevonden wordt, dat B. en W. in een vol gende zitting met een voorstel komen zuilen hoe hoog hét percentage voor den gemeente opzichter zyn zal. Op voorstel van B. en W. wordt besloten de tuinen by het postkaoton- in erfpacht uit te geven a f 0,10 per M2. By de gewone rondvraag verzoekt de heer Goudswaard of de keiweg de eenige weg voor reizigers per tram, niet gezuiverd zou kunnen worden. Dit wordt toegezegd. Wllhelminadorp. De openbare verga dering van de Begrafenis-vereeniging „Wllhelminadorp" ter benoeming van een ïykdienaar enz. was flink bezocht. De voorzitter dhr. J. Koopman, wist op zeer goede manier de bespreking te leiden en de bestuursvoorstellen in 't lichtte stellen, aangaande het loon in betrekking tot de klassen, de kleeding en het toezicht I 4 -van 't bestuur. Ken algemeens stemmt u noemd werd tot l| Weststrate. Een bes dragen der gemeente) schappy, iu de koste; dragers, toonde afd bydrage der arbeiders zyn, en, dat, waar d< som reserveert voor niet van dien aard i! recht kan verkregei arbeiders der M. of bygedragen wordt, kunnen wordeD verv S. de Vriend toonde vallen van 't vorige de bydrage ook gew zeer verre te kort een recht te kunne arbeiders in de bei Wilhelminadorp ver De Muatschappy zal worden ter verlrchtini een vrye bydrage 1 ürjjpskerke. In fatha", te Dordrecht des avonds halfzevei bouw der Geret. k< heer P. Koster, te rede te houden. Kloetinge. ODze ter heeft, met beht der ry tsvelctwacht van oen diefstal v nummer van Maan en aangehouden. I S. eu een v. B., beit een volledige bc gelegd, zyn ze weer stelü. (Niet van om Hulst. By Kon. tot kantonrechter-pl kanton Hulst de he gemeester van St. J Renesse. Door den heer T. J. Vooi ontslag verleend als belast met het toezie Vlusingen. By is eervol ontslag verl gewoon geëmpioyee alhier (radiotelegraa Nieuw- en Sint middag hield de raac openbare vergaderii schap van den bur A. van Waarde. In ring in 1912 wenscl leden en deD secret a nen een gelukkig ja terugblik op 1911 e afgeloopen jaar niet schillende buitenge den die plaats had gemeente een gelukt behandeling kwam hoofdbestuur der v prostitutie te Utrecl nisgevlng aangeuon van den aanslag omslag voor 1911 v weduwe C. de Kier lyden van haar e< bliek wegens verti M. de Kuyper werd fing verleend vaD z lasting op de honde van zyn hond. Ver* lampen aangekocht lichting. Uit een gt lampen, is geblekei veel verbeteren zal. steker J. de Klerk in verband met d verhooging toegeke gebruik vanpetrole den werd, behoude ring, het gras op d onderhands verpacl tegen f 15. Daarna plaats der begrooti verschillende poste ven. Ten slotte w< zitter nog verschil gedaan van ingeko verslag der com in schoolverzuim enz enz., welke alle vo den aangenomen. Tot ge.woon lid Genootschap te U noemd de heeren Middelburg, jhr. n Lohman, te 's Gr: Oberman, te Vliss Rutgers, te Markot Ketki Ned. H< Beroepen te Oud te Bennekoin Lekkerkerker te Wf Bedankt voor Ki S. King te Sleen. Geref. Tweetal te Werl Jong te Hoofddorp pelle-Biezelinge (R J. H. v. Diemen te meikamp te Vryhoe Geref. G Bedankt voor' G< te Rotterdam (Rolt. (N. Am.) door M. Rf

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1912 | | pagina 2