Na 215, 1909,
NIEUWSBLAD
VOOR ZEELAND.
HISTORISCH
Woensdag 16 Juni.
23e jaargang.
CHRISTELIJK-
EEN KLINKEND METAAL.
VERSCHIJNT ZESMAAL PER WEEK
Wed. S. J. DE JON GE-VER WEST, te Goes
F. P. D'rlÜÜJ, te Middelburg.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
„Ed tevergeefs zult u 't mij vragen", ant
woordde hij beleefd, doch zóó afwijzend,
dat zij kleurde. Hij zag het en voegde er
veigoelijkend aan toe„Wij zijn verzoend
gescheiden. Wal voorbij :s, is voorbij!"
xxïvT"
Binnenland.
IEDEREN WERKDAG DES AVONDS.
Prijs per drie maanden franco p. p. t,25.
Enkele nummersO,026.
UITGAVE DER WRMA
,'J.N VAN
van 1—5 regels 40 cent, iedere regel meer 8 cent,
Familieberichten van 1—5 regels 50 cent, iedere regel
meer 10 ''ent.
Tengevolge van de steeds
grooter wordende oplage
van ons blad, verzoeken wij H.H,
Adverteerders de advertentiën zoo
vroeg mogelijk in te zenden; vooral
voor de nummers, die Vrijdags en
Zaterdags verschijnen, gelieve mea
te zorgen, dat de annonces vddr 12
nar in ons bezit zijn, wijl anders
plaatsing in de 1ste editie van dat
nummer niet kgn verzekerd worden.
DE ADMINISTRATIE.
Wie zich met 1 Juli op ons blad
abonneert, ontvangt 't tot dien datuin
gratis.
De opgaaf van den spoordienst
komt In dit nommer voor op de ge
bruikelijke plaats.
15 Juni 1909.
Wij lezen in de Midd. Crt.
Het wordt nu tijd dat men in Middel
burg en Vlissingen zijn aandacht eens
sohenkt aan de verkiezing voor leden van
den raad.
Uitslag der Verkiezing voor een Lid van de Tweede Kamer der Staten-
Generaai, In bet Hoofdkiesdistrict Zierikzee.
Aantal
Uitgeb.
Van
Op dhr.
Op dhr.
Op dhr
kiezers
stemmen. Onwaarde.
Patijn.
Vegtel.
Wibaut
Zierikzee I
493
456
6
310
135
5
II
617
594
3
£60
221
10
Haamstede
194
192
100
90
2
Noordwelle
91
90
80
7
3
Reneese
146
140
117
20
3
Serooskerke
41
39
34-
5
Burgh
102
101
2
63
35
1
Eikerzee
114
110
58
62
Ellemeet
98
94
78
14
2
Brouwershaven
277
263
1
164
54
44
Zonnemaire
185
180
113
62
5
Duivendyke
117
115
49
64
Kerkwerve
129
122
50
72
Noordgonwe
151
146
97
43
6
Dreisohor
256
245
2
184
16
43
Oosterland
334
321
1
154
140
26
Nieuwerkerk
287
273
122
148
3
Ouwerkerk
150
143
1
108
14
20
Bruinisse
625
595
3
324
258
10
Goedereede
234
199
1
152
41
5
Onddorp
471
403
3
135
261
4
Stellendam
310
288
2
114
168
4
Dirksland
429
385
7
108
250
20
Melissant
273
229
6
64
155
4
Middeiharnis
699
619
6
239
357
17
Sommelsdijk
488
445
11
192
233
9
OudeTonge
516
458
4
244
188
22
Nieuws Tonge
320
310
2
97
202
9
Herkingen
137
132
34
97
1
8284
7687
63
3944
3402
278
40
Gekozen de heer rnr Pa ljn.
FEUILLETON.
DOOK
KUNA.
„Verlangt u om hier vandaan teaman?"'
vroeg hij aarzelend. „Vindt u het moeilijk
om hier te wonen
Zij keek op met een uitdrukking van ver
bazing, waarin iets van hoop doorschemerde.
„Ik heb geen reoht hier te blijven. Kors-
'.ik behoort jeu, en jouw gravin moet hier
meesteres zijn, en niet ik"'.
»Maar mijne gravin is niet voothanden.
Ik zou mijne moeder dankbaar zijn, als zij
hier als meesteres zou willen blijven 1" zei
Hemik vriendelijk,en op dengoedigen toon,
dien hij in de laatste jaren tegenover de
vrouw van zijn vader had aangenomen.
»Meen je dat ernstig f Zou ik op geenerlei
wijze iemand in den weg staan vroeg zij,
zonder de bevrediging te verbergep, die zjjn
voorstel haar gaf.
„U zoudt mij daarmee een grootgenoegen
doen", zei hij. „Voor de buitenwereld en de
gezelligheid wordt zoo op Korsvik het bost
gezorgd. Ik kan het Diet alleen buitendien
kan ik niet hier wonen,» aar op Vallargiirde
daar hoort de kluizenaar het beste thuis".
»Gij z\jt dus van plan nsy van ja gezel
schap te berooven P" vroeg zij met werke-
lijken spijt.
»Mijn gezelschap zou u op den duur toch
nakar te drukkend zijn" antwoordde hij,
„voor een korter tijdsverloop is het neg
eerder te verdragen. Mijn bezoeken zullen
in de toekomst niet zoo zeldzaam zijn, en
dan aal ik het altijd op prijs stellen als
ik niet in een leeg huis kem, maar een
tehuis vind".
„Ik houd niets vaa Vallargarde'^zei gra
vin Blacoa, „daar heb je je zwaarmoedig
heid vandaan 1"
Hij schudde het hoofd. »Daar heeft Val-
larf iirde geen schuld aan".
Zij keek ham nieuwsgierig aan. »Henrik,
tevergeefs heb ik je vader gevraagd naar
de oorzaak van de breuk tussohen jelui
beiden".
„Dus ik mag niet trachten hst te door
grond en vroeg zy en speelde verstrooid
met haren trouwriDg.
»Neen", zei hij en keek met een eigenaar-
digen blik naar het spelen met den ring,
wat zij gelukkig niet bemerkte.
'Bezat je het vertrouwen van je vader,
Henrik vroeg zij na eene poos.
„Mijn vader was niet iemand, die graag
iemand in 't vertrouwen nam", zei hij ont
wijkend.
»Ook tietje moeder,zijne eerste vrouw
„Dat weet ik niet", antwoordde Henrik,
wel wat ocgerust door dien gedachtengang.
„Als heel jong meisje was ik hier eens,
toen je moeder nog leefde. Ik vermoedde
toea niet, dat ik later hare, plaats zou in-
nemen. Ons lot vormt zioh vaak zeldzaam
»Ik geloof niet, dat het vanzèlf kómt", zei
Wie neemt in onze stad het initiatief?
De verkiezing, het opgeven van oandi-
daten, dus,is bepaald op Dinsdag 29 Juni.
De Midd. Crt heeft juist gesieD.
Spoedig optreden fn Middelburg is noo-
dig. Maar ook in VlissingOD.
In Vlitsirgen is voor de Reehtsohe par
tijen winst te behalen. Om velerlei redenen.
Wij verwachten ook dat de heer v. d.
Meer met groote meerderheid herkozen zal
worden; en nog enkele zetels aan zijn geest
verwanten zullen toevallen.
Aansporing is hier onnoodig.
Vlissingen staat, na de laatste goede da
gen, nog altijd, geweer bij den voet, tot den
aanval gereed.
Wat te vroeg.
De soo'aal-demoor. oandidaat voor het
district Veendam heeft, reeds voor de stem
bus den uitslag kwam brengen, zich be
roemd op de goede vruchten van zijn pro
paganda.
Rij schreef aaa »Het Volk" o. a.
Mijn ervaring van drie, zeer uiteenloo-
pende districten, is deze, dat de prin-
eipieele kritiek op het kapitaiisme en de
beginselvaste propaganda voor de soci
aal-democratie en het socialisme, ook in
de verkiezingsdagen, voor ons van het
hcogst belang is. Het gaat er bij de ar
beiders en zelfs bjj oen groot deel van den
kleinen middenstand 'n a's koek. De po
litieke onmacht (onwil) der bourgeoisie,
gebleken in de laatste 4 jaar bij zoo diep
ingrijpende kwesties: bezuiniging, mili-
tairiime, werkeloosheid, arbeidseonfraot,
belastinghervorming, enz., voor te stellen
als gevolg ven het kapitalisme, heeft uit
stekende vruchten algeworpen. De men-
sohen leeren zien.
De heer Sannes heeft inderdaad in Veen-
dam een groot aantal stemmen behaald.
M&ar tot herstemming bracht hij het niet.
Wat hy zei giDg er in als koek. De men-
sohen leerden zieD, enz. Maar ze stem
den voor het overgroote deel tegen hem.
Men kan ook te vroeg juiohen.
iV. Prov. Gron. Ct.
En weest dankbaar.
Dit Apostolische woord kwsm mij in
Henrik.
„Je bedoelt, dat de Voorzienigheid alles
regelt
'Eerder dit, dat God ons geluk, of ons
ongeluk in onze eigen hand heeft gegeven",
maar voegde hij er, cm van het gevaarlijke
punt af te komen, dadelijk bij „als u, moe
der, er niets tegen hebt, zou ik u wel eens
graag iets over mijne plannen meedeelen.
U, als mijn nabeBtaac.de hebt het recht,
er het eerst van te hooren".
Het is zelfs mijn plicht, er in te deelen",
zei zij laoheDd en in spanning.
»Ik hoop niet, dat die plicht u drukt 1"
„Hat is er ver vandaan", antwoordde zij.
„Wie bezit Edfmo,het vroegere landgoed
van de familie Sparrekors
„Zijtgij van plan in landgoederen tegaan
speouleeren", vroeg zij verrast, „dat had
ik niet gedacht".
„Ja, ik ben van plan om te speouleeren",
zei hij met een vluobtigen glimlach, »msar
niet cm er door te winnen".
Zij keek hem verward bod, en hij ging
voort: „Baron Sparrekors heeft alles, wat
hij bezat verloren aan mijn vader en aan
graaf Eraa, maar eigenlijk aan mijn vader.
Toen ik een jaar geleden in Stockholm
was, vond ik het spoor van.zijn weduwe, en
zijne kinderen. Zij hebben niets en moeten
werken voor hun dageüjksoh broed. Hunne
armoede is een gedeelte van de erfenis
mijns vaders".
De gravin keek haren 'stiefzoon met
klimmende bewondering aan, en hare
oogen werden vooht'g. „Zijt gij van plan
hun Esdimo terug te geven vroeg zy.
Hij knikte.
„In dergelijke speculaties herken ik je",
de gedachten, toen ik Vrijdagavond huis
waarts keerde met de wetenschap, dat de
Rechterzijde bij eerste stemming reeds
eenige zetels gewonnen had en alzoo weer
met een meerderheid in de Tweede Kamer
als regeeringspartij kon aanblijven. Hoe
hadden wij gebeden, gehoopt en gewenscb',
hoe hadden we gewerkt met woord en ge
schrift om hat in die richting te leiden.
En de Heere heeft onze pogingen willen
zegenen. Want wij weten betZoo de
Heere het huis niet bouwt, tevergeefs
arbeiden deszeifs bouwlieden daaraan.
Laten wij daaraan gedenken. En weest
dankbaar. Het zou niet goed zijn indien
wij dit bij een gelegenheid als deze onop
gemerkt lieten voorbijgaan, en ons weer
in den gewonen gang van het leven zouden
werpen, als waro er niets gebeurd. Wie
zioh gereed inaakt tot den strijd, moet
ca efhop kunnen danken, hoe de uitslag
ook wezen moge, Dat heelt dr Kuyper
ons voorgehouden. Owij weten het, 't
kan moeilijk en zwaar voor ons zijn, maar
wanneer wjj recht staan, kan er van dien
eisch niets vallen. Maar, wanneer zooals
nu, de overwinning aan ODse zijde is, dan
dienen wij inzonderheid er even bij stil
te staan en onszelven eens in alle kalmte
ai te vragen en er eens over na te denken,
't Zou niet goed wezen alleen te vertrou
wen op onze wapenen. Dan tcoh kon er
van dankbaarheid geen sprake wezen. Dan
eerst kunnen wij dankbaar zijn in den
goeden z?d, wanneer wij den strijd be-
goDnen zijn met gebed, in besef van onze
onwaardigheid. Dan komt de getrouwheid
onxes Gods voor ons in een helder lioht,
dat Hij ons niet begeven, nooh verlaten
heeft. En weest dankbaarHoe moet
dat woord ons opwekken, om ook ia
daden onze dankbaarheid te uiten on ons
zelven niet verdiepen in sob ij n red en, die
geen wezen hebben. Maar na hetgeen
wij nu schreven, mogen wij niet op onze
lauweren gaan rusten. Dat zou onver
antwoordelijk zijn.
Nu de kruitdamp van den eersten slag
wat opgetrokken is en wij het slagveld
kunnen overzien, dan ontdekt ons oog dat
er voor de tweede slag geslagen zal
worden nog hard gewerkt moet worden.
Wie zioh nu schuil zou houden tevreden
met de verkregen resultaten, was de over
winning onwaardig. Er komen van de
zei zij met groote teederheid, „maar",
voegde zij er met een schalksohen blik
bij, „waf zal je verstandige tante daar
wol van zeggen
>lk hoop dat ze verstandig genoeg zal
zijn om het te billijken, als zij er iets
van hoort; maar ik hoop dei haar niets
daarvan ter oore komt'1,
„O, o, zijn het geheimen, die je mij
toevertiouwt",riepde gravin met grappigen
schrik.
»Er staat geen doodstraf op, als u ze
verraadt", zei hij glimlachend, „maar het
ware mij liever, als er niet over gespro-
kan werd 1"
„Ik zal al mijn best doen,om te zwijgen",
beloofde de graviD, „maar het zal mij wel
moeilijk vallen, daar ik mijnen zoon zoo
graag bewonderd zie".
»Ik ben geen bewondering waard", zei
Henrik, en de groote zwaarmoedigheid, die
hem altijd drukte.was weer duidelijk zioht-
j baar. „Wat ik de familie Sparrekors zal
I geven is hun volle reoht".
Gravin Blanoa keek hem bijna eerbie
dig aan zij voelde dat zij nooit leeren zou
cm dezen bijzonderen man tebegrijpeD, hoe
innig zij zioh ook overigens met hem ver
bonden voelde.
Het gelukte Henrik Esdimo met al wat
er bij behoorde te koopen. De eohoone
bezitting lag niet ver van Vallargiirde.
Toen alles met den eigenaar was afge
handeld begaf Henrik zioh naar Stockholm,
j Na eene afwezigheid van ruim eeD jaar
zag hij nu de mooie stad aan het Mïtarmeer
terug. Toen bij door de straten liep, trad
de herinnering aan het duel htm met af-
Rechterzijde nog zulke degelijke manneu
in herstemming voor wie geen arbeid te
veel is. Wij ontveinzen ons de zwaarte
geenszins. Al wat Links is wat by de
eerste stemmicg hopeloos verdeeld was,
trekt bij de herstemming dén lijn, om den
verderen voortgang der Rechterzijde te
stuiten. Maar dit alles mag ons niet ont
moedigen. Bet moet gaan om de beginselen
die ons heilig en dierbaar zijn. Wij hebben
nu weer gezien wat samenwerking ver
mag, hoe zegenend zij werkt mits goed
en verstandig geleid. Bij een krachtig en
eensgezind optreden kan onder 's Heeren
zegen de overwinning nog grooter worden.
En daarom wachten wy al biddend en
werkend den einduitslag af. Wy zyn dank
baar en verblijd,' En wij moeten eerlijk
zijn, het meest over de verkiezing van
den heer Oosterbaan in EokhuizeD.
Hy de man uit het volk die als gewoon
Christelijk onderwijzer zijn loopbaan be
gon, geklommen tot schoolopziener en
thans gekozen ais lid der 2e Kamer tegen
over den heer Borgesius. Een sohitterende
loopbaan doch volkomen verdiend. Hij,
de bekwame propagandist, wat heeft de
Antirevolutionaire partij niet veel aan hem
ve danken. Eere aan don heer Oosterbaan
den Demokraat, nu ar ook aan de kiezers
in het distriet die hem afvaardigden. En
weest dankbaar. Dankbaar ook dat wij
nog zulke uitnemende mannen bezitten
met wie wij met eere in het strijdperk
kunnen komen. Dat verlevendigt onze hope
en geeft ons vertrouwen in de toekomst
van ons Vaderland. De vijand is als een
waterstroom aangekomen, maar wij zijn
gerezen en staande gebleven. Dat geeft
weer bezieling om met moed voort te gaan
op den weg. En weest dankbaar I zij dit
ons bij vernieuwing op het hart gebonden
en moge dit in onzen verderen aTbeid
blijken. C. H.
Overzicht Kamerverkiezingen.
Wij geven hieronder nog het volgend
overzioht met betrekking tot de Kamer
verkiezingen.
In .de tegenwoordige Tweede Kamer
hebben zitting 49 leden, tot de regeerings-
partijen en 51 leden tot de oppositie be-
hoorende.
schrikwekkende duidelijkheid voor den
geest.Hij ging naar een eenvoudig logement,
niet ver van het kleine houten huisje waar
hij een jaar geleden van Margarete Sparre
kors afscheid had genomen. Ofschoon ver
moeid van de reis en terneergeslagen door
de hem aanklagende herinneringen, die
levendiger dan ooit in hem ontwaakt
wareD, gunde bij zich tooh slechts een
korten rusttijd, voordat hij uitging om zijn
plan ten uitvoer te brengen.
De huisdeur stond open, en de graaf trad
binnen, en keek rond in het nauwe voor
portaal, Hij zag aan eiken kant eene deur
en eene steile trap die naar de bovenver
dieping giüg.Niet wetend naar welken kant
hij zioh zou wenden, klopte hij aan beide
deuren aan. Toen het bleek dat zij ge-
sloten waren, en niemand hem „binnen"
toeriep, ging hij de trap op, en toen
hoorde hij praten. Boven gekomen zag hij
een lage zolderverdieping met drie deuren.
Uit een van die deuren kwam een jong-
mensch, die den vreemdeling verwonderd
eankeek, boeg en vroeg of hij hem ook
met iets van d'enst kon zijn,
„Woont vrouwe Von Sparrekors hier
vroeg Henrik.
'Ja zeker", zei de aldus gevraagde, „maar
zij is op 't oogen blik niet thuis".
Toen Henrik daarop naar Margarets
vroeg, werd hem verzocht in de kamer
te treden, waaruit het jonge mensoh juist
was gekomen. De kamer was laag en klein
en hoogst eenvoudig, maar frisch en netjes.
Wordt vervolgd.