Na 215, 1909, NIEUWSBLAD VOOR ZEELAND. HISTORISCH Woensdag 16 Juni. 23e jaargang. CHRISTELIJK- EEN KLINKEND METAAL. VERSCHIJNT ZESMAAL PER WEEK Wed. S. J. DE JON GE-VER WEST, te Goes F. P. D'rlÜÜJ, te Middelburg. PRIJS DER ADVERTENTIËN „Ed tevergeefs zult u 't mij vragen", ant woordde hij beleefd, doch zóó afwijzend, dat zij kleurde. Hij zag het en voegde er veigoelijkend aan toe„Wij zijn verzoend gescheiden. Wal voorbij :s, is voorbij!" xxïvT" Binnenland. IEDEREN WERKDAG DES AVONDS. Prijs per drie maanden franco p. p. t,25. Enkele nummersO,026. UITGAVE DER WRMA ,'J.N VAN van 1—5 regels 40 cent, iedere regel meer 8 cent, Familieberichten van 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 ''ent. Tengevolge van de steeds grooter wordende oplage van ons blad, verzoeken wij H.H, Adverteerders de advertentiën zoo vroeg mogelijk in te zenden; vooral voor de nummers, die Vrijdags en Zaterdags verschijnen, gelieve mea te zorgen, dat de annonces vddr 12 nar in ons bezit zijn, wijl anders plaatsing in de 1ste editie van dat nummer niet kgn verzekerd worden. DE ADMINISTRATIE. Wie zich met 1 Juli op ons blad abonneert, ontvangt 't tot dien datuin gratis. De opgaaf van den spoordienst komt In dit nommer voor op de ge bruikelijke plaats. 15 Juni 1909. Wij lezen in de Midd. Crt. Het wordt nu tijd dat men in Middel burg en Vlissingen zijn aandacht eens sohenkt aan de verkiezing voor leden van den raad. Uitslag der Verkiezing voor een Lid van de Tweede Kamer der Staten- Generaai, In bet Hoofdkiesdistrict Zierikzee. Aantal Uitgeb. Van Op dhr. Op dhr. Op dhr kiezers stemmen. Onwaarde. Patijn. Vegtel. Wibaut Zierikzee I 493 456 6 310 135 5 II 617 594 3 £60 221 10 Haamstede 194 192 100 90 2 Noordwelle 91 90 80 7 3 Reneese 146 140 117 20 3 Serooskerke 41 39 34- 5 Burgh 102 101 2 63 35 1 Eikerzee 114 110 58 62 Ellemeet 98 94 78 14 2 Brouwershaven 277 263 1 164 54 44 Zonnemaire 185 180 113 62 5 Duivendyke 117 115 49 64 Kerkwerve 129 122 50 72 Noordgonwe 151 146 97 43 6 Dreisohor 256 245 2 184 16 43 Oosterland 334 321 1 154 140 26 Nieuwerkerk 287 273 122 148 3 Ouwerkerk 150 143 1 108 14 20 Bruinisse 625 595 3 324 258 10 Goedereede 234 199 1 152 41 5 Onddorp 471 403 3 135 261 4 Stellendam 310 288 2 114 168 4 Dirksland 429 385 7 108 250 20 Melissant 273 229 6 64 155 4 Middeiharnis 699 619 6 239 357 17 Sommelsdijk 488 445 11 192 233 9 OudeTonge 516 458 4 244 188 22 Nieuws Tonge 320 310 2 97 202 9 Herkingen 137 132 34 97 1 8284 7687 63 3944 3402 278 40 Gekozen de heer rnr Pa ljn. FEUILLETON. DOOK KUNA. „Verlangt u om hier vandaan teaman?"' vroeg hij aarzelend. „Vindt u het moeilijk om hier te wonen Zij keek op met een uitdrukking van ver bazing, waarin iets van hoop doorschemerde. „Ik heb geen reoht hier te blijven. Kors- '.ik behoort jeu, en jouw gravin moet hier meesteres zijn, en niet ik"'. »Maar mijne gravin is niet voothanden. Ik zou mijne moeder dankbaar zijn, als zij hier als meesteres zou willen blijven 1" zei Hemik vriendelijk,en op dengoedigen toon, dien hij in de laatste jaren tegenover de vrouw van zijn vader had aangenomen. »Meen je dat ernstig f Zou ik op geenerlei wijze iemand in den weg staan vroeg zij, zonder de bevrediging te verbergep, die zjjn voorstel haar gaf. „U zoudt mij daarmee een grootgenoegen doen", zei hij. „Voor de buitenwereld en de gezelligheid wordt zoo op Korsvik het bost gezorgd. Ik kan het Diet alleen buitendien kan ik niet hier wonen,» aar op Vallargiirde daar hoort de kluizenaar het beste thuis". »Gij z\jt dus van plan nsy van ja gezel schap te berooven P" vroeg zij met werke- lijken spijt. »Mijn gezelschap zou u op den duur toch nakar te drukkend zijn" antwoordde hij, „voor een korter tijdsverloop is het neg eerder te verdragen. Mijn bezoeken zullen in de toekomst niet zoo zeldzaam zijn, en dan aal ik het altijd op prijs stellen als ik niet in een leeg huis kem, maar een tehuis vind". „Ik houd niets vaa Vallargarde'^zei gra vin Blacoa, „daar heb je je zwaarmoedig heid vandaan 1" Hij schudde het hoofd. »Daar heeft Val- larf iirde geen schuld aan". Zij keek ham nieuwsgierig aan. »Henrik, tevergeefs heb ik je vader gevraagd naar de oorzaak van de breuk tussohen jelui beiden". „Dus ik mag niet trachten hst te door grond en vroeg zy en speelde verstrooid met haren trouwriDg. »Neen", zei hij en keek met een eigenaar- digen blik naar het spelen met den ring, wat zij gelukkig niet bemerkte. 'Bezat je het vertrouwen van je vader, Henrik vroeg zij na eene poos. „Mijn vader was niet iemand, die graag iemand in 't vertrouwen nam", zei hij ont wijkend. »Ook tietje moeder,zijne eerste vrouw „Dat weet ik niet", antwoordde Henrik, wel wat ocgerust door dien gedachtengang. „Als heel jong meisje was ik hier eens, toen je moeder nog leefde. Ik vermoedde toea niet, dat ik later hare, plaats zou in- nemen. Ons lot vormt zioh vaak zeldzaam »Ik geloof niet, dat het vanzèlf kómt", zei Wie neemt in onze stad het initiatief? De verkiezing, het opgeven van oandi- daten, dus,is bepaald op Dinsdag 29 Juni. De Midd. Crt heeft juist gesieD. Spoedig optreden fn Middelburg is noo- dig. Maar ook in VlissingOD. In Vlitsirgen is voor de Reehtsohe par tijen winst te behalen. Om velerlei redenen. Wij verwachten ook dat de heer v. d. Meer met groote meerderheid herkozen zal worden; en nog enkele zetels aan zijn geest verwanten zullen toevallen. Aansporing is hier onnoodig. Vlissingen staat, na de laatste goede da gen, nog altijd, geweer bij den voet, tot den aanval gereed. Wat te vroeg. De soo'aal-demoor. oandidaat voor het district Veendam heeft, reeds voor de stem bus den uitslag kwam brengen, zich be roemd op de goede vruchten van zijn pro paganda. Rij schreef aaa »Het Volk" o. a. Mijn ervaring van drie, zeer uiteenloo- pende districten, is deze, dat de prin- eipieele kritiek op het kapitaiisme en de beginselvaste propaganda voor de soci aal-democratie en het socialisme, ook in de verkiezingsdagen, voor ons van het hcogst belang is. Het gaat er bij de ar beiders en zelfs bjj oen groot deel van den kleinen middenstand 'n a's koek. De po litieke onmacht (onwil) der bourgeoisie, gebleken in de laatste 4 jaar bij zoo diep ingrijpende kwesties: bezuiniging, mili- tairiime, werkeloosheid, arbeidseonfraot, belastinghervorming, enz., voor te stellen als gevolg ven het kapitalisme, heeft uit stekende vruchten algeworpen. De men- sohen leeren zien. De heer Sannes heeft inderdaad in Veen- dam een groot aantal stemmen behaald. M&ar tot herstemming bracht hij het niet. Wat hy zei giDg er in als koek. De men- sohen leerden zieD, enz. Maar ze stem den voor het overgroote deel tegen hem. Men kan ook te vroeg juiohen. iV. Prov. Gron. Ct. En weest dankbaar. Dit Apostolische woord kwsm mij in Henrik. „Je bedoelt, dat de Voorzienigheid alles regelt 'Eerder dit, dat God ons geluk, of ons ongeluk in onze eigen hand heeft gegeven", maar voegde hij er, cm van het gevaarlijke punt af te komen, dadelijk bij „als u, moe der, er niets tegen hebt, zou ik u wel eens graag iets over mijne plannen meedeelen. U, als mijn nabeBtaac.de hebt het recht, er het eerst van te hooren". Het is zelfs mijn plicht, er in te deelen", zei zij laoheDd en in spanning. »Ik hoop niet, dat die plicht u drukt 1" „Hat is er ver vandaan", antwoordde zij. „Wie bezit Edfmo,het vroegere landgoed van de familie Sparrekors „Zijtgij van plan in landgoederen tegaan speouleeren", vroeg zij verrast, „dat had ik niet gedacht". „Ja, ik ben van plan om te speouleeren", zei hij met een vluobtigen glimlach, »msar niet cm er door te winnen". Zij keek hem verward bod, en hij ging voort: „Baron Sparrekors heeft alles, wat hij bezat verloren aan mijn vader en aan graaf Eraa, maar eigenlijk aan mijn vader. Toen ik een jaar geleden in Stockholm was, vond ik het spoor van.zijn weduwe, en zijne kinderen. Zij hebben niets en moeten werken voor hun dageüjksoh broed. Hunne armoede is een gedeelte van de erfenis mijns vaders". De gravin keek haren 'stiefzoon met klimmende bewondering aan, en hare oogen werden vooht'g. „Zijt gij van plan hun Esdimo terug te geven vroeg zy. Hij knikte. „In dergelijke speculaties herken ik je", de gedachten, toen ik Vrijdagavond huis waarts keerde met de wetenschap, dat de Rechterzijde bij eerste stemming reeds eenige zetels gewonnen had en alzoo weer met een meerderheid in de Tweede Kamer als regeeringspartij kon aanblijven. Hoe hadden wij gebeden, gehoopt en gewenscb', hoe hadden we gewerkt met woord en ge schrift om hat in die richting te leiden. En de Heere heeft onze pogingen willen zegenen. Want wij weten betZoo de Heere het huis niet bouwt, tevergeefs arbeiden deszeifs bouwlieden daaraan. Laten wij daaraan gedenken. En weest dankbaar. Het zou niet goed zijn indien wij dit bij een gelegenheid als deze onop gemerkt lieten voorbijgaan, en ons weer in den gewonen gang van het leven zouden werpen, als waro er niets gebeurd. Wie zioh gereed inaakt tot den strijd, moet ca efhop kunnen danken, hoe de uitslag ook wezen moge, Dat heelt dr Kuyper ons voorgehouden. Owij weten het, 't kan moeilijk en zwaar voor ons zijn, maar wanneer wjj recht staan, kan er van dien eisch niets vallen. Maar, wanneer zooals nu, de overwinning aan ODse zijde is, dan dienen wij inzonderheid er even bij stil te staan en onszelven eens in alle kalmte ai te vragen en er eens over na te denken, 't Zou niet goed wezen alleen te vertrou wen op onze wapenen. Dan tcoh kon er van dankbaarheid geen sprake wezen. Dan eerst kunnen wij dankbaar zijn in den goeden z?d, wanneer wij den strijd be- goDnen zijn met gebed, in besef van onze onwaardigheid. Dan komt de getrouwheid onxes Gods voor ons in een helder lioht, dat Hij ons niet begeven, nooh verlaten heeft. En weest dankbaarHoe moet dat woord ons opwekken, om ook ia daden onze dankbaarheid te uiten on ons zelven niet verdiepen in sob ij n red en, die geen wezen hebben. Maar na hetgeen wij nu schreven, mogen wij niet op onze lauweren gaan rusten. Dat zou onver antwoordelijk zijn. Nu de kruitdamp van den eersten slag wat opgetrokken is en wij het slagveld kunnen overzien, dan ontdekt ons oog dat er voor de tweede slag geslagen zal worden nog hard gewerkt moet worden. Wie zioh nu schuil zou houden tevreden met de verkregen resultaten, was de over winning onwaardig. Er komen van de zei zij met groote teederheid, „maar", voegde zij er met een schalksohen blik bij, „waf zal je verstandige tante daar wol van zeggen >lk hoop dat ze verstandig genoeg zal zijn om het te billijken, als zij er iets van hoort; maar ik hoop dei haar niets daarvan ter oore komt'1, „O, o, zijn het geheimen, die je mij toevertiouwt",riepde gravin met grappigen schrik. »Er staat geen doodstraf op, als u ze verraadt", zei hij glimlachend, „maar het ware mij liever, als er niet over gespro- kan werd 1" „Ik zal al mijn best doen,om te zwijgen", beloofde de graviD, „maar het zal mij wel moeilijk vallen, daar ik mijnen zoon zoo graag bewonderd zie". »Ik ben geen bewondering waard", zei Henrik, en de groote zwaarmoedigheid, die hem altijd drukte.was weer duidelijk zioht- j baar. „Wat ik de familie Sparrekors zal I geven is hun volle reoht". Gravin Blanoa keek hem bijna eerbie dig aan zij voelde dat zij nooit leeren zou cm dezen bijzonderen man tebegrijpeD, hoe innig zij zioh ook overigens met hem ver bonden voelde. Het gelukte Henrik Esdimo met al wat er bij behoorde te koopen. De eohoone bezitting lag niet ver van Vallargiirde. Toen alles met den eigenaar was afge handeld begaf Henrik zioh naar Stockholm, j Na eene afwezigheid van ruim eeD jaar zag hij nu de mooie stad aan het Mïtarmeer terug. Toen bij door de straten liep, trad de herinnering aan het duel htm met af- Rechterzijde nog zulke degelijke manneu in herstemming voor wie geen arbeid te veel is. Wij ontveinzen ons de zwaarte geenszins. Al wat Links is wat by de eerste stemmicg hopeloos verdeeld was, trekt bij de herstemming dén lijn, om den verderen voortgang der Rechterzijde te stuiten. Maar dit alles mag ons niet ont moedigen. Bet moet gaan om de beginselen die ons heilig en dierbaar zijn. Wij hebben nu weer gezien wat samenwerking ver mag, hoe zegenend zij werkt mits goed en verstandig geleid. Bij een krachtig en eensgezind optreden kan onder 's Heeren zegen de overwinning nog grooter worden. En daarom wachten wy al biddend en werkend den einduitslag af. Wy zyn dank baar en verblijd,' En wij moeten eerlijk zijn, het meest over de verkiezing van den heer Oosterbaan in EokhuizeD. Hy de man uit het volk die als gewoon Christelijk onderwijzer zijn loopbaan be gon, geklommen tot schoolopziener en thans gekozen ais lid der 2e Kamer tegen over den heer Borgesius. Een sohitterende loopbaan doch volkomen verdiend. Hij, de bekwame propagandist, wat heeft de Antirevolutionaire partij niet veel aan hem ve danken. Eere aan don heer Oosterbaan den Demokraat, nu ar ook aan de kiezers in het distriet die hem afvaardigden. En weest dankbaar. Dankbaar ook dat wij nog zulke uitnemende mannen bezitten met wie wij met eere in het strijdperk kunnen komen. Dat verlevendigt onze hope en geeft ons vertrouwen in de toekomst van ons Vaderland. De vijand is als een waterstroom aangekomen, maar wij zijn gerezen en staande gebleven. Dat geeft weer bezieling om met moed voort te gaan op den weg. En weest dankbaar I zij dit ons bij vernieuwing op het hart gebonden en moge dit in onzen verderen aTbeid blijken. C. H. Overzicht Kamerverkiezingen. Wij geven hieronder nog het volgend overzioht met betrekking tot de Kamer verkiezingen. In .de tegenwoordige Tweede Kamer hebben zitting 49 leden, tot de regeerings- partijen en 51 leden tot de oppositie be- hoorende. schrikwekkende duidelijkheid voor den geest.Hij ging naar een eenvoudig logement, niet ver van het kleine houten huisje waar hij een jaar geleden van Margarete Sparre kors afscheid had genomen. Ofschoon ver moeid van de reis en terneergeslagen door de hem aanklagende herinneringen, die levendiger dan ooit in hem ontwaakt wareD, gunde bij zich tooh slechts een korten rusttijd, voordat hij uitging om zijn plan ten uitvoer te brengen. De huisdeur stond open, en de graaf trad binnen, en keek rond in het nauwe voor portaal, Hij zag aan eiken kant eene deur en eene steile trap die naar de bovenver dieping giüg.Niet wetend naar welken kant hij zioh zou wenden, klopte hij aan beide deuren aan. Toen het bleek dat zij ge- sloten waren, en niemand hem „binnen" toeriep, ging hij de trap op, en toen hoorde hij praten. Boven gekomen zag hij een lage zolderverdieping met drie deuren. Uit een van die deuren kwam een jong- mensch, die den vreemdeling verwonderd eankeek, boeg en vroeg of hij hem ook met iets van d'enst kon zijn, „Woont vrouwe Von Sparrekors hier vroeg Henrik. 'Ja zeker", zei de aldus gevraagde, „maar zij is op 't oogen blik niet thuis". Toen Henrik daarop naar Margarets vroeg, werd hem verzocht in de kamer te treden, waaruit het jonge mensoh juist was gekomen. De kamer was laag en klein en hoogst eenvoudig, maar frisch en netjes. Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1909 | | pagina 1