>ES 'ES N1EUWSBLAD VOOR ZEELAND No. 117. 1908 Maandag 17 Februari. 22e Jaargan IJ, GHRISTELIJK- HISTORISCH BMteftludset Oïeraieht. VBO: e machines a geene prijzing. verzoeken er op te dat ze aan is te adres ar O® worden. tnecht leolat lier te koop 'ld. ►ode, stbode de fje .a. Ld. VERSCHIJNT ZESMAAL PER WEEK 5, J j toen jhr. Roëll opstond en bedoelt, dat dit niet L DE JONGE-VERWEST, te Goes P. D'HUU, te Middelburg. PRIJS DER ADVERTENTIËM zich voor mn Naai- ich onder ger" aan- Ihoeft niet pardigd. gepolitoerd. Ing vau heeft. IScherminkel- hende werken |utsdij k. I oogelande. lei ierskerke). 1 o e svraagt I buitenshuis. llegange, |d bij Mejuffr. ptraat L 85, pdt zich aan panig werk- [liefst in een staan haar Hulppost- uCL te Aagte- Hz., Sint \Oostkapelc, 1st - üoe*. IEDEREN WERKDAG DES AVONDS, Prijs per drie maanden franco p. p. 1,25. Enkele nummers0,02s. 15 Februari 1908. Kiezerslij den. De tijd is om. Nu kragen de ambtenaren aan onze secretaries handen vol werks. Laten na alle belanghebbenden, vooral de besturen onzer Kiesvereenigingen tus- schnn '23 Maart en 15 April gaan zien of op de E. ea era lijst voorkomen allen die, naar zij ineenen, er op behoorden. Wie nog z\jn belasting niet aanzuiverde en daartoe een aanmaning ontving, haaste zich alsnog. Vóór 1 Ma rt moet alles aan gezuiverd zijn, anders toch is de nalatige voor dit jaar zijn kiesrecht kwijt. Opgeschoven. De Liberale Unie heeft in haar groote vergadering van de vorige week hare op schuiving naar links zonder ongelukken be werkstelligd. Waar zij in 1905 nog niet durfde komen, is zij in 1908 onder de bekwame leiding van haar slim men voorzitter, mr. Goeman Borgesius, onder zco goed als geen protest, zonder slag of stoot, toe overgegaan. Zij heeft zioh verklaard voor algemeen stemrecht voor mannen vaa 28 jaar en daarboven, en voor vrouwenkiesrecht voor 25 jarige en oudere ongehuwde vrouwen. De enkele weifelaars werden overstemd. Gouda, dat zijn eigen in 'toog had want 't district komt zwak te staan voor de liberalen, wanneer door deze opschui ving de vrij-liberale aohterhoede wordt losgelaten sielde nog voor 't kiesrecht te laten ruaien, doch zijn voorstel viel met alle stemmen op die van den voor steller na. V. D., die de redacties van Middelburg- sche-, Zoeuwsobe-, Winsohoter- en andere couranten met zijn vooruitstrevende arti kelen bijna wekelijks komt ontlasten, heeft hierover zijn blijdschap uitgesproken. Nu ja, Goeman Borgesius zei wel dat men 't vrouwenkiesrecht maar nemen moest omdat 't niet was tegen te houden, en men nu toch eenmaal een begin moest maken. Maar de evolutie is dan toch geschied. En blijde over de uitluiding der blanco- politiek, zullen de thans gloêad aaneenge smede fractiën der vrijzinnigheid, straks tegen de „oonservatieven" optrekken. De Nieuwe Courant constateert dat door deze uitwissching der grenslijn ter linker zjjde, de [reehterzoom der vrijzinnigheid voor goed is afgestooten. Maar dat deert de hoeren minder. De yrq-Iibsr&le „oude neeren" waren in 1905 al de „quantité negligeable", de groep, waarmee men niet te rekenen had. Met belangstelling mag worden afge wacht, wat de heeren verder zullen doen. W ant deze opschuiving zal wel een hollen worden naar het kamp der sociaal-demo craten. En dan wordt allicht dit bsginsselloos allegaartje pas principieel. Uitgeluid en ingeluid. Het Utrechtsch Dagblad (oud liberaal) schrijft het volgende over hst afgetreden vrijzinnige kabinet. De mortuis nil nisi benevan de dooden niets dan goeds't is moeilijk zich ten aanzien van het afgetreden kabinet aan deze spreuk te houden. Want zwakker kabinet is er in de parlementaire geschiedenis nauwelijks geweest en iedereen zal moeten toegeven, dat dit Ka binet aan de zaak van het libera lisme nietveelgoeds heeftgedaan. \Vil men van tragische schuld spreken, welnu, die lag 'Yrz}jn ontstaan; en men doet dit mini sterie wellicht nog het meeste recht wedervaren door het een slachtoffer van zijn formateur te noemen- gen Iiablnel> met een gevolg van 35 stemmen in de iw eeie en 2 iD de Eerste Kamer achter zich) en aa 'ocu een parlementair Kabinet, dat moest vastloopen. Ëéne zinsnede ia dit 8tukje is door ons op het voetspoor vaD De Rotterdammer etieord°2 indacht op vestigde, gesp Het wil wat zeggen zwakker kabinet is er in de parlementaire geschiedenis nauwe lijks geweest Zoo wordt het oude ministerie door een geestverwant uitgeluid En hoe wordt nu zijn opvolger door dit zelfde oud-liberale blad ingeluid Na de personen der ministers te hebben besproken zegt het U D. En zoo maakt het nieuwe mini sterie in zijn geheelgenomen lang geen slecht figuur. Hopen wij, dat het door zijn daden den indruk van een gematigd, van een zaken-ministerie, dien het aanvankelijk maakt, moge bevestigen. Hopen wij, dat het zich zal weten te onthouden van daden van partij-politiek en van aggressief optreden tegen politieke tegenstanders hopen wij, dat het woord „antithese" onder zijn bewind niet in het woordenboek der Nederlandsche taal behoeve te worden opgeslagen. Moge dit kabinet een terugkeer zijn, tot die ge zonde constitutioneele verhoudingen, waarin het ministerie geen partij-politiek, maar landspolitiek voert en toont niet in maar boven de partijen te zijn gevestigd. En dan zal, dunkt ons, het landsbelang die kringen onder het Nederlandsche volk, die de zaken niet aitsluitend uit partij-oogpunt beschou wen, den wensch doen koesteren, dat ministeri- eele crisissen ons thans voor eenigen tijd mogen worden bespaard. Ook hier namen wij da vrijheid een zin snede in hot (oud-lib betoog te spatieeren. Moge het ministerie ook met dit verschil in uitluidiDg van hot oude en inluiding van het nieuwe kabinet, en dat van zoo onver dachte zijde, zijn voordeel doen Hoe sit dat Blijkens een verslag in Het Handelsblad heeft, hangende de ministrieele crisis het autirev. Kamerlid Duymaer van Twist in een kiezersvergadering te Buiksloot onder meer gezegd „Hoe dit kabinet (De Meester) omsprirgt met de belangen der landskinderen, bljjkt wel uit wat minister Wentholt in 't voor uitzicht heeft gesteld: datde zeemilitie naar Indië zal moeten. Daartegen zal spreker zich zoo lang mogelijk verzetten, als er vrij willigers zijn te krijgen. Want de militie- lasten drukken al zwaar genoeg". Dit is juist gezegd. Maar nu zouden wij willen vragen heeft de nieuwe premier, die minister Wentholt uit het oude kabinet overnam zich verge wist of deze exellentie nog op dit stand punt staat Bij de intrede van 't nieuwe kabinet in de Tweede Kamer zal 't dunkt ods, op den weg van den afgevaardigde voor Steenwijk liggen, om dit te onderzoeken. Het zou jammer zijn indien de signatuur door 't plan van minister Wentholt op het oude kabinet gezet, in dat geval op het nieuwe kabinet zou worden overgebracht. Tenminste als het verslag op dit punt juist is. Of moet hier de nadruk gelegd op da restrictie «als er vrijwilligers zijn te krijgen". Zou dit ook de meening van minister Wentholt kunnen zijn Maar dan was de critiek op dat punt minder zuiver. De Koningsmoord. Nu wij onze critiek aan de soc.-dem. pers over haar standpunt tegenover dezen moord gezegd lmbbeD, willen wij hetgeen do heer Schaper soe.-dena. Kamerlid voor Appicgadam in Het Volk schrijft Daar aan leiding yan de critiek der liberale pers op de houding der soc.-dem. Kamerleden bij de af ken rende rede vaa den voorzitter, onzen lezers ook niet onthouden. Onder het opschrift: „Veel drukte om niets", schrijft dit Kamerlid Wat zal men zeggen van de koude drukte, die in de pers gemaakt wordt over de houding, j die de sociaal-democraten hebben aangenomen I ter gelegenheid van de rede des voorzitters inzake den Portugeeschen koningsmoord? De eene krant zegt, dat we plechtig zijn opgerezen 1 meer was daB «?n staaltje van onzenjnensche- UïTGAVE DER FIRMA SN VAN van 5 regels 40 cent, iedere regel meer 8 cent. Familieberichten van I —5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. lijken plichtde ander zegt, dat er eigenlijk had moeten worden geprotesteerd op een of andere wijze. De sociaaldemokraten hebben zich in de Kamer nimmer druk gemaakt over v o r m- kwes'iën. Ofschoon niet monarchaal gezind, trekken ze om de vier jaren naar het Paleis om er »in handen der koningin" de belofte af te leggen. Zou men soms willen, dat we ons mandaat ongebruikt lieten om deze vorm kwestie of daar in t Paleis »onder protest" verklaarden en beloofden, met kans om er uit gesmeten te worden? Zoomin als wij dit doen, wekken wij in de Kamer ergernis voor niets, door bij de herdenking van een of meer dooden tumelt of onnoodig wrevel te verwekken. Ook de sociaaldemokraten zijn bovendien menschen. Ook zij gevoelen voor de smart eener vrouw wier man en zoon worden doodgeschoten en wier andere zoon bovendien wordt gewond. Tevens willen zij niet O'.-n een vormkwestie een voorzitter ergeren, die niet slechts bij konings moord, maar ook bij een ramp als in de mijnen van Courrières, de stille aandacht van de Kamer vraagt. Zooals de redaktie reeds vermoedde, zit de zaak bij de rede over den Portugeeschen moord heel eenvoudig. Van oprijzen toen de voorzitter begon te spreken, is do ix mij niets gezien. Ik kwam in de zaal toen de voorzitter reeds aan den gang was en wist eerst niet wat er aan de hand was. Ik bleef, zooals ik steeds doe bij redevoeringen van den voorzitter, ergens vóór aan staan, thans in een der gangetjes tusschen de banken der linkerzijde, waar ik ook andere soc.-dem. Kamerleden zag staan luisteren. Demonstratief te gaan zitten, kwam in mijn hoofd niet op, het ware in mijn oog een onge pastheid geweest, die slecht ware te verdedigen. De eenige, dien ik zag zitten, was de katho lieke heer Bogaardt, die blijkbaar geen benul van de zaak had, terwijl mr. Drucker met zijn zitvlak tegen een tafel was geleund. Zoo gaat het nu eenmaal in onze Kamer. Was deze onze houding nu het bewijs, dat wij letter voor letter instemden met hetgeen de voorzitter zei? Natuurlijk niet. Het werd in Het Volk reeds gezegdde socialisten gevoelen geen behoefte om hun afschuw te betuigen over dezen moord, waar er zoovele méér bedreven worden op gezag van gekroonde hoofden op het volk. De voorzitter sprak trouwens niet namens de g e h e e 1 e Kamer, doch namens „de Ka- met", wat hij gerust kon doen, daar bij even- tueele stemming de socialisten met hun zevenen stellig alleen zouden zijn blijven staan. Debat wordt bij zulke gelegenheden niet toegestaan. Het zou al een erg geval van ongerechtvaardigde herdenking moeten zijn, om er door daden tegen op te komen. Er i s zeker een grens. Een moord op den sultan van Turkije of den keizer van Rusland zou den voorzitter zeker geen aanleiding mogen ge ven tot een roerende speech na mens de Kamer, wilde hij geen protest verwachten. Doch hier stond de zaak niet zóó. Het gold hier den moord op een heele familie. De kroonprins, die juist door de revolteerende bourgeois-partijen was uitverkoren tot de Kroon, werd tevens Vermoord, de koningin ontkwam als door een wonder. Afschuwelijk is deze moord ongetwijfeld. De vermoorde Carlos moge oneerlijk hebben omgesprongen met de gelden der natie, bloed deed hij niet vloeien. Zeker had hij een despotiek bewind uitge oefend, op aansporing van Francomaar of op dit misdrijf de doodstraf, zelfs van een heele familie, staat en bijv. geen eenvoudige afzetting en verbanning, is zeer de vraag. O ver de vraag of hier waarlijk gerechtigheid is ge pleegd door het volk, kunnen wij nietoordeelen. In een woordgegeven het feit, dat zoovele moorden gepleegd worden op het volk, dat dom Carles zelf de troebelen heeft uitgelokt, zouden de sociaaldemokraten «it zich zeiven zeksr geen groet aan de Portngeesche regeering hebben gebracht naar aanleiding van hetgeen geschiedde; maat stond aan den anderen kant de zaak niet zóó, dat een protest van soc.-dem. zijde geboden was. Zonder vooraf overleg te hebben gepleegd, hebben dus de Nederlandsche sociaaldemokraten het standpunt der Engeische ingenomen. Zoo dikwijls zeggen wij onbewimpeld de levende buitenlandscha staatshoofden harde waarheden waarbij het ter voorkoming van internationale verwikkelingen plichtmatig uitge brachte protest des voorzitters kalm aver ons hoofd heengaat, dat wij, als het om een dooden koning gaat, zeker een weinigje toegeeflijk en edelmoedig kunnen zijn Laten nu de katholieke bladen eerst eens den heer Bogaardt kapittelen en laten de libe ralen eens terugdenken aan den tijd, toen ze zelf Willem II dreig- den op het schavot te brengen. De laatste opmerking, die w\i spatieer den ia juist. De (lib Arnhemsche Courant^ heeft in 1845 in een feuilleton konings moord aangemoedigd. Maar de liberalen van toen en die van nu velschillen op dit punt wel wat. Wy nemen er bereids nota van dat het Kamerlid Schaper, meenende te spreken ook namens zijn politieks vrienden in de Kamer, tegen de afkeuring van een even tueels vermoording van den Czaar of den Sultan, bezwaar hebben zou. Wij drukken 't nu maar eens opzettelijk heel zachtjes uit Het is trouwens al ver schrikkelijk genoeg zoo. Trouwens tegen den moord op Dom Car los, als drager van het Gezag, heeft ook deze soc.-dem. zijn stem niet verheven. Hij beeft alleen medelijden met devrouw van dezen - zijns inziens schuldigen man Zonderlinge, ergerlijke begrippen toch, waartegen wij ernstig hebben te waar schuwen. Balkan-politiek. Op ;t oogenblik botert 't niet tusschen Rusland en Oostenrijk. Dat komt van de Balkan-politiek. Het zijn twee firmanten, maar die nu Diet meer in compagnie maar ieder op eigen gelegenheid zaken gingen doen, en optreden als eikaars concurrenten. De oplossing van 't Balkan-vraagstuk is een oude quaesfie, die aan Rusland en Oostenrijk al sedert dertig jaren goed was toobetrouwd, als beantwoordende aan Europa's bedoelingen met Zuid-Oost- Europa. Turkije, door verlies van enkele zijner vasalstaten en de bezetting van Bosnië door Oostenrijk, steeds meer tot machte loosheid gedoemd, ademt weer vrijer, nu Rusland zija ouden vriend en buurman in den weg trad om hem te dwarsboomen ia zijn vredelievende plannen. De nieuwe minister vati buitenlsadsehe zaken in OostenrijkAehreathal heeft spoorwegplannen. Oostenrijk wil een spoorwegverbiadiug met Salonika (het oude The3salonika waar Ce Apostel Paulus eens arbeidde). Die spoorweg verbinding wil Oostenrijk niet door Servië doen gaan. En nu knoopte hij onderhar delingen aan met den Sultan, welke onderhandelingen tot 68a goed einde leidden. De Sultan gaf reeds zijn toestem ming tot het opmaten van het terrein voor den spoorweg Üvac-Mitrowitza. Het recht daartoe wordt nu door Rusland aan Oosten rijk betwist. Die concessie had Oostenrijk niet mogen aanvragen zonder Rusland er in te kennen. Wat echter niet mag worden toegegeven. Immers in hst verdrag van Berljja was bepaald dat Oostenrijk zich 't recht voorbehield „garnizoenen to houden en militaire hndelswegen aan te leggen" in den Sandsjak Nowibazar. Deze Sandsjak is een deel vaa het oude vilajet Bosnië dat dit zelfde verdrag van Berlijn aan Oosten rijk toekende. Nowibazar moest Turkseh blijven. Maar Oostenrijk wist zich't recht voor to behouden bovenbedoelde militaire en handelswegen door te trekken tot aan gene zijde dor Mitrowitza. Dit heefc het dus al dertig jaar geladen kunnen doen. Dat het er nu pas mee komt, hierin ligt voor Rusland de verrassing.Bos- nië is cu al dertig jaar door Oostenrijk „ba- zet" goweast 'n nieuwe term „ingelijfd", en zoowol voor Bosnië als voor Oostenrijk is die spoorweg van groot belang. Alloen zoo kan hot direct in contact komen me's het Turksche rijk. Aan de Adriatische zee zijn beide landen door Montenegro gescheiden. En alle spoorwegen dia Oostenrijk met Turkije verbinden gaan door Buigaavsch of Servisch gebtad. Men ksd de gelegenheid met Saloniki direet verbinding krijgen. En daarvan gaat nu Oostenrijk, door be middeling van zijn wakkeren minister, zoo even genoemd, gebruikmaken. Door han delsverkeer toch en aardrijkskundige lig ging ia Oostenrijk da naaste van Turkije. Toch heeft h9t deze voordeelen slechts stap voor stap kunnen machtig worden. Hat Bal kanschiereiland was steeds een der hoofd zaken zijner buitenlandsche staatkunde. Na de totstandkoming van 't Drievoudig Verbond werd de Balkan moor dan ooit de scharnier dezer politiek, de spil waarom alles draait. Alle handelsmancea in dat land hebben begrepen dat ook voor het economische loven van deze monarchie de Balkan vaa enorm gewicht was. En toch eon tot heden nog geen trein uit Oostenrijk rechtstreeks Turkije inrijden. Recht en belang vorderden dat, dit anders werd en toch komen nu Rusland, Frankrijk en Italië z'ch hiertegen verzetten. Ziedaar do oorzaak der spanning, waarin 't ongelijk stellig aan Rusland s zijde is. Immers toen in 1878 op feet congres van Berlijn Enga- land voorstelde om aan Oostenrijk-Hon garije Bo.3nië en Harzegowina toetekennea maakte Oostenryk-Hongarye eert voorbe houd. Hat wenschte in don Sandsjak gar nizoenen ea het recht bandels- en militaire wegen aan te leggen. Turkije had natuur lijk bezwaren, van de andere mogendheden echter niet een. Alleen maakte Rusland'a afgevaardigde bezwaar om dadelijk te be slissen hij wilde eerst met dsn Oosten- rijkschen zaakgelastigde nog eens praten. Doch drie dagen later verklaarde hij zich bsvredigd en werd het protocol door allen geteekend. Zouden die aamensprekingen ook oor zaak van het huidige oa-flictje kunnen zijn NiemsDd die 't weet, doch met belangstel ling mag de verdere afwikkeling dezer quaestia worden tegemoet gezien. Oostenrijk kreeg nu door den Ausglöich (het Vergelijk met Hongarije) de handen eenigszins meer vrij en zal deze goede gelegenheid thans wel Diet meer laten voorbijgaan. Infussohen verneemt men dat een oplos sing al aanstaande is. Rusland zou het economische karakter der spoorweglijaen erkennen, maar tever.s voor alle Staten met belangen in deo Bal kan een gelijke behandeling eiscben. Het zon aaa Oosten rijk-Hongarije verzoeken zich aan te sluiten en van Turkije conces sie te vragen voor de beide volgende spoor wegen lo. een lijn van Radoejewak naar Doeicigno (Donau-Adriatisohe Zee) en 2o. eén lijn van Solia naar Oeskoeb. De eerste zou van groot nut zijn voor Rusland, Roemenië, Servië, Bulgarije en Italië, de tweede zou de Bulgaren verbin den met hun Macedonische broederen. Dit zou dan het Russische program zijn, of, beter, het Russische antwoord. Maar zal Turkije tegenover deze dreigende spoor weg-invasie niet pogen, alle concessie-aan vragen op de lange baars te schuiven LANDBOÜ W. Bij de rijkspreaaiekeuringen van tweeja rige merries en dekhengsten werden te Middelburg aangeboden 4 merries, 8 heng sten van 3 tot 6 jaar ea 2 van 7 jaar of ouder; te Goes waren die getallen respec tievelijk 15, 3 en 2 eu taKruiiiiügen7,2ea 1. Tot tijdelijk bediende san het rijks- lasdbouwproefstation te Goes, is, met in gang van lil dezer benoemd, de heer L. Schipper Jza. te Wilhelasinadorp, De laatste dagen is sneu te Tholen druk bezig met het contract; eren van suikerbieten voor een Belgische fabriek. Men besteedt f 14 onvrij of fl'2 vrij per 1000 KG. terwij! er cea vooisehot van f 50 per gemat van 89 2-1 3. wordt gegeven. Er moeten zegt men, reeds verscheidene contracten afgesloten zijn. Van den Bonds- prijs hoort men nog niets. Bij da coöperatieve Boerenleenbank te Zuiddorpe bedroeg hei saldo der spaar penningen op 31 December 1907 f42.928 03 op 108 boekjes; en het saldo der voor schotten f 18.860.77. In'nopende rekening werd vertrekt f21.747.61 en ontvangen

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1908 | | pagina 1