NIEUWSBLAD VOOR ZEELAND. No. 112. 1908. Dinsdag 11 Februari. 22e Jaargang. CHRISTELIJK. r HISTORISCH VERSCHIJNT ZESMAAL PER WEEK Wed S. J. DE JONGE=VER WEST, te Goes F. P. D'HÜÏX te Middelburg, PRIJS DER ADVERTENTIEN ONGELOOF en BIJGELOOF. Snippers uit de oude doos. IEDEREN WERKDAG DES AVONDS. Prijs per drie maanden franco p. p. 1,25. Enkele nummers 0,026. UITGAVE DER FIRMA EN VAN van 1—5 regels 40 cent, iedere regel meer 8 cenr. Familieberichten van I5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. 25 FEIIILLEIOI. Dat zijn twee lynen, die aanvankelijk schijnen uiteen te loopen, doch in werke lijkheid allengs elkander naderen, tot zij in 't eind malkaar raken. Frankrijk, met name Parijs, geeft hier van een staaltje, in het groot te zien. Wilt ge bewijs Lees dan onderstaande correspondentie uit Parijs in de (liberale) Zwolsche Courant De uitersten raken elkaar. ...I nog voorbeelden bij de vleet. Het is merkwaar- dig hoe intellect en bijgeloof zoo in één volk kunnen vereenigd zijn als in het Fransche. Van geboorte intelligent en geestig is de Fransch- man tot in het bespottelijke bijgeloovig. Er zijn „op het oogenblik groote geestesstroomingen, die Frankrijk beroeren en de toekomst berei den" ik citeereen toekomst zonder dog ma's en geestes-knevelarij, een toekomst waarin naar het bekende woord van minister Viviani, „de lichten des hemels zullen zijn uitgedoofd", ik geef hierbij geen eigen appréciatie consta teer de enkele feiten. En datzelfde volk, dat een Fransche revolutie wrocht, dat nu weer voor gaat in de groote idee van het vrije denken, dat exposeert in z'n magazijnen op de boulevards in het hartje van de wereldstad Parijs, ja wat denkt u Dingen die we zouden zoeken in Achter-Indië of in de binnenlanden van Austra lië amulets, jawelamulets dingetjes, die ons moeten beschermen tegen alles, b. v. automo biel-ongelukken het staat er apart bijdit is een amulet tegen auto-rampen anderen die de chance bij de wedrennen aanbrengen, enz. enz. De eerste is bijv. een mica of glazen medaillonnetje, met kleine echte parels erin. De amulet voor de rennen is'n leeren sigaretten koker waarvan de voorzijde bedriegelijk een wed-coupon van de courses nabootst,waarbij gewoonlijk op paard no. 7 of... 13 gespeeld wordt het laatste nummer zeker voor spelers, die aan bijgeloof tegen-het-heil-in, ik zou haast zeggen aan homoeopatisch bijgeloof doen. Dat zelfde volk heeft overal lk laat de ontelbare kaartlegsters enz. heeleinaal buiten bespreking waarzeggende automaten hangenin café's, in tingeltangels, publieke gebouwen, tot zells op straat, aan buitenmuren van huizen Die automaat is eenvoudig een wijzerplaat met wijzer. De plaat bevat in de rondte een aantal voorspellingen van allerlei aard; b.v. »Goed nieuws; geldzending". Of»Houdt vol, en ge zult slagen Of wel«U zult te doen hebben met een zaakwaarnemer." Of ook DOOK SCALDIS. VEERE. I. Het eertijds zoo machtige en bloeiende Veere kan men tegenwoordig wel eene der „doode" steden noemen. Do goede ligging aan het nieuwe en diepe Veer gal, wezen deze plaats, in vroeger da gen, als van zelf aan, voor eene bedrijvig heid ter zee, welke z\jn wedergade in Zeeland niet had. Het spreekt van zelf, dat de handel en scheepvaart in dia gulden dagen, veel beweging op de kaden en in de straten te weeg bracht. Het wemelde er van vreemde zeelieden, 't geen de ingezetenen zeer ten goede kwam en veel welvaart ver oorzaakte. Als een staaltje uit den bloeitijd van Veere, -weeitReigersberg o.a. over 't jaar 1510 ons te vertellen dat „daar kwamen op dat jaar uit het Oo3ten zoo vele schepen in de haven van Ter Veer, dat het een wonder was. Het gebeurde dikwijls dat er 's och tends geen schip in de haven lag, en dat er 's avonds, als 't uit den Oosten waaide, vijftig of sestig, zoo Oostersche als Oversticht- sche schepen getelt wierden". Ook de la Rue laat Veere, in zijn stede- stemmen o.a. van zich zelf spreken ,,'s Lands Zeeraad heeft in my syn Stoel gehad [weleer, En 'k mogt met d' Admirael als myn inwoner [pryken, Myn reede is veilig in hetbulderenste weêr, enz." Ja, zoo was het roemryke verleden, en bedroevend is nu het heden. Het vroeger zoo diepe Veer gat en daar door ook de reede is door verzanding voor ^Amourette pleizierreisje geluk in 't spel 1' En zoo verder. Voor elke omstandigheid van het leven is er een voorspelling. Je werpt 10 centimes in de gleufde wijzer begint te draaien, en wijst je onfeilbaar de toekomst aan. lk kom 'n keer of wat per dag langs zoo'n automaat, en als ik dan onwillekeurig even kijk,... staat de wijzer meestal anders dan een poosje te voreD, dus is er intusschen weer iemand het orakel komen raadplegen. En eens heb ik met medelij den staan aanzien hoe een arm, oud vrouwtje, dat waarschijnlijk in de «penarie" zat, vele twee- sous -stukken offerde, om te probeeren of de Pythia niet het vurig-gewenschte antwoord wou geven I Als ze het maar raak genoeg ge probeerd heeft, zal de wijzer wel eindelijk daar terecht zijn gekomen, waar ze hem hebben wou. In deze „bekentenissen" van den vrijzin nigen schrijver ziet men waar het losgela ten „moderne heidendom" ten slotte te land komt. Hier is de vervulling van het bekende Schriftwoord: „Zy hebben Mijn Woord ver worpen, wat wijsheid zouden zij nog heb ben". Het is geen ongewoon verschijnsel. Op elk terrein is het reeds gezien en aan getoond het stoutste ongeloof eindigt in het meest naieve bijgeloof. Men neemt 't waar by da enkele personen, men aanschouwt 't by gansche volken. Bij de Franschen vooral. By een volk dat de edelste geslachten zag geboren worden, doch om ze erbarme lijk uit te werpen of te nagelen aan den schandpaal. Hun Schepper hebban zy afgeschaft en door de Godin der Rede vervangen. De lichten aan don hemel hebben zij uit gedoofd, om nu bij het schijnsel hunner nachtpitjes te zoeken naar de terafim van den modernen tyd om zo te vereeren als hunne goden. Welker eer is in hunne schande Zal de Nederlandache natie ook in dezen van hare Fransche zuster willen leeren, hoe zy niet zal hebben te wandelen Nog is hier het licht op den kandelaar! Maar zal dit zoo bly ven 10 Februari 1908. Het verbeterde bericht omtrent de school de groote scheepvaart onbruikbaar gewor den en de handel heeft zich dientengevolge verplaatst naar andere gunstiger gelegen havenplaatsen. Een bezoek te brengen aan het stadje, na vooraf een blik geslagen te hebben op de opkomst, deD bloei en het verval van het plaatsje, staat voor heden op de lyst van onze reisroute. Omtrent den naanasoorsprong van Veere, vroeger de zesde in rang der stemmende steden in Zeelandbestaat nu eens voor ons geen onzekerheid. Wij vinden n.m. ver meld, dat men het oudtijds Campveere noemde. Aan de overkant er van, op Noord Bevelandlag eertijds een dorp Campen ge naamd en bestond er op Waleheren, waar nu Veere gevonden wordt, een overzetveer op dit Campenen vandaar ook dat het eerste beginsel van ons stedeke Campveer genoemd werd. Minder zeker is de tijd van de stichting der stad. Vóór 'tjaar 1280 schynt Veere nog maar een gehucht of dorp te zijn ge weest, want Reigerberg meldt ons dat het toen a't Dorpken van der Veere" werd ge- beeten. Het is ook bekend dat kort daarna in 1290 Graaf Floris V er verblijf hield. Deze vorst gaf nam. ïd dit jaar keuren aan Zeeland uit, gedagteekend uit Kampveere in Walcheren. Waarschijnlijk was reeds te dien ty de de stad met, muren en wallen omringdver moedelijk door Wolfaart van Borsele, den eersten van dien naam, en die de heerlijk heid van genoemden Graaf gekocht had, opgetrokken. Hoewel in de desbetref fende koopbrief den naam van Veere niet te vinden is, wordt echter de plaats waar de stad nu ligt er zeer duidelijk in omschre ven, als wy lozen van„al die erfnesse, ghediket ende onghediket, buyten dien ouden steene, dat loopt door Sanddick te Eijbergen is door de Goesche Courant niet opgenomen. Mogelijk doet zij 't van avond wel. Indien zjj 't niet doet, dan komt haar aanval op ons omdat wij een berieht uit een ander blad met vermelding nog wel van twee, zoo niet driebronnen overnamen, in een nog zonderlinger licht te slaan. Een aanval die zelfs Be' Volk afkeurt, welk blad in een eenigszins analoog ge val, zij 'took met minder recht daa in 't lussohen ons eD de Goesche hangend ge- dÏBg, in haar no. van 6 Febr. zie haar artikel „najokken" gewaagt van een beschuldiging, „in strijd met de goede trouw, die de journalistiek van elkeredaotie eisoht" Ten voorbeeld. In een polemiek met de vrijzinnige Vaderlander heeft Het Volk dezer dagen verklaard „Zeker hebben wij Minister Kuyper wel eens aan de vrijzinnige ministers ten voorbeeld ge steld. Zoo bijv. tegenover Mr. Rink met zijn burgemeesters en tegenover Mr. Veegensmet zijn beheer van de afdeeling Arbeid. Maar was het ten onrechte? Ziedaar de vraag Het minislerie-Kuyper !eo voorbeeld gesteld door 't hoofdorgaan der sociaal democraten aan de vrijzinnigen Dat wil wat zeggen Natuurlijk, niet in alles. Dat zou te veel gevergd zijn. 'Immers 1903 is er ook nog De knovelwetten Maar andere g-^Zal het komende Kabinet het voorstel tot bet invoeren van eenheid van tijd handhaven of intrekken In bet Engelsehe Lagerhuis is een liberaal afgevaardigde Robert Pearoe, die het voor stel doet om de uren van opstaan en naar bed gaan wettelijk te regelen. Wat regelt men wettelijk niet? De heer Robert Pearee aoht het nood zakelijk dat de mensch volgens de natuur zich meer regelt naar zone- op en onder gang. Om tot zijn doel te geraken, geeft Poireende tussohen Dune Hovede ende die Lemmele ende tachtich Gbemeten Landts ligghende in den Poire van Sandick, daer die Bruderen van den Duylschen Huyse in wGonen". Dit alles omvatte het ambacht van Zan- dijk, waaruit alzoo het begin van Veere kan verstaan worden. In dit ambacht stichtte genoemden Wolfaart van Borsele een kasteel, Zandenburg genoemd, welk slot door al deop volgende heeren bewoond werd Deze eerste heer bedijkteoob verschillende polders benoorden de heerlijkheid. Volgens Boxhorn, had dezen Wolfaart zich bij het volk zóó gehaat gemaakt, dat hij, in 1299 te Delft vertoevende, van een huis werd gesmeten en alzoo noodlottig den dood vond. Zijn misvormd lijk werd door bloedverwanten voor verdere verguizing bewaard, en, naar men gist, bijgezet in den grafkelder op Zandenburg. Op hem volgde, als Heer van het ambacht, zijn zoon Wol faart, de tweede genaamd, onder wiens bestuur Veere, door Graaf Willem van Hene gouwen, in 1338 met vele voorrechten be giftigd werd, waarbij hij 0. a. ook tolvrij heid verkreeg. Na nog drie opvolgende eigenaars ga- had te hebben, kwam de heerlijkheid in handen van Hendrik van Borsele, de tweede Aan hem verkocht hertog Filips van Bour gondiëden 25 Maart 1452, de steden, landen en ambachten van Domburg, West- kappel en Domburg, Deze Heer stierf in 1474, op zijn kasteel Zandenburg en werd met veel praal in de Groote Kerk te Veere begraveD, alwaar, hem ter eere, eene sierlijke graftombe werd opgericht. Zijn opvolger Wolfaart van Borsele, de vijfdewas in Januari 1444 gehuwd met Maria Stuartdoohier van Jacobus 1, Koning van Schotland. zijn wetsontwerp aan om eiken Zondag van de maand April de uurwerken 20 minuten voor te zetten. De werkdag zou» dan 1.20 uur eerder beginnen. Daarentegen moest men in de maand September de wijzers van de klok 1.20 op dezelfde manier achteruit zetten en zou dan langer kunnen genieten van de nachtelijke rust. De geldelijke winst aan gas- en elec- trisohlicht uit te' sparen zou 25 millioen per jaar bedragen. De duur van de crisis. Eanigê vrijzinnige bladen begonnen er over te pruttelen, dat de ministerieele orisis nu reeds zoo lang duurde. Mr. Heemskerk „treuzelt" naar hunne meening. De Residentiebode rekent echter aan deze vrijzinnige organen voor, dat Mr. Goeman Borgesius in 1905 nog langer tijd van noode had. Zij schrijft Ziehier echter den duur der laatste zeven Nederlandsche Kabinetscrisissen Aanvrage ontslag. Benoeming. Duur. 1S88 26 Maart 20 April 25 dagen i89l 10 Juni 21 Aug. 72 1894 23 April 8 Mei 10 I897 30 Juni 25 Juli 26 1901 I Juli 31 Juli 30 i 1905 3 Juli 17 Aug. 45 1907 12 Febr. 5 April 52 Deze laatste crisis stond in 'tteeken van minister Staal en laten we rusten, wijl daarbij eerst nog sprake was van 't heengaan aller ministers, die later besloten te blijven. Maar die van 1905 dan, welke werd opgelost door Dh. Borgesius Deze deed er 43 dagen over, terwijl de huidige crisis dagteekent van 24 December dus thans 43 dagen duurt. Voor verwijt is dus nog allerminst aanleiding, gesteld dat eenig verwijt van pas ware bij een zoo teêre zaak als een kabinetsformatie, waarbij met allerlei omstandigheden rekening moet worden gehouden. De Rotterdammer teekent hierby aan Och ja, eigenlijk is het wat flauw, te gaan tellen boevete dagen een Kabinets formateur noodig heeft om een Kabinet bijeen te krijgen. De bovenstaande cijfer-riftjes zijn ook zeer slc-obt met eikander te vergelijken. Deze verbintenis heeft medegewerkt, om den zoogeu. Schotsehen stapel of het privi legie van deu uitsluitenden handel op Schot land vooral in wol, uit Brugge naar Veere to doen verleggen, wat den handelsbloei onzer kleine stad niet weinig heeft bevorderd. Onderscheidene groote koopsteden, zoo als AntwerpenRotterdam en Middelburg hebben meer dan eens pogingenaangewend om zich daarvan meester te maken en zelfs werd 'n tijdlang, van 1572 —1578, de stapel weder naar Brugge verlegd, doch de Schot- sche kooplieden konden hun oude liefde niet vergeten en beerden naar hat voor hen zoo uitnemend gelegen Veere terug, waar sedert laatstgenoemd jaar de overeenkom sten tuaschen de koninklijke steden (Royal Boroughs) van Schotland en do regeering van Veere met goedkeuring van den Mar kies, meermalen werden vernieuwd. De Schotsche kooplieden genoten te Veere vele voorrechten kozen onderling een con servator om hun rechten te handhaven en voorkomende oneenigheden te besbebten en die tevens voorzitter was eener recht bank waar in alle civiele en criminele zaken werden behandel 1daar de Schotten naar da wetten van hun land werden geregeerd. Toen in 1612 sprake was om den stapel te verplaatsen, stond de stsdsregeering in 1613 eene ruime fraaie woning in de Wijn gaardstraat aan de kooplieden af, in welk Schotsch huis de Court zitting hield en andere bijeenkomsten plaats hadden. Een gedeelte der kleine kerk werd sedert 1614 voor de godsdienstoefeningen der Schotten gebezigd. Doch om tot onze heeren van Veere terug te keeren. Door het huwelijk van Anna dochter van genoomden Wolf nart do vijfde met den heer van Benen4),werd deze arnbts. heer en na diens overlyden de tweede man •.an Maria, Lodewijk van Monfoort en ver- Maar willen vrijzinnige bladen tellen, dan zouden we zoo zeggen, dat de dagen die de huidige orisis duurt, eigenlijk nog moeten worden geteld bij orisiuduur van 1905. Toen is de S aVswagen in het moeras gereden. En daarmede heeft thans ook Mr. Heems kerk te tobben. Naast het 48—52 van 1905 doemt af en toe, op gezette tijden, vooral wanneer 't naar verkiezingen toegaat hot „28 of 52" in de vrijzinnige pers op. Men wil 't aan die zijde doen voorkomen dat de Vrijzinnigen sinds 1848 slechts gedurende drie en twintig jaren in de re- geeringskringen hebben geheerseht. Reeds voor enkele jaren- schreef De Standaard en 't is goed dit 'nog eens in herinnering te brengeD, zij 't ook met een enkele door ons aangebrachte wijziging Dit geveD we voetstoots toe, indien men nog de oude tegenstelling opneemt tussohen de „conservatieven" en „liberalen", en dit „liberaal" aandikt. Maar men gelieve op te uierken, dat onzerzijds de tegenstelling gemaakt werd tussohen de Christelijke en de moderne beginselen van staatsrecht, en dat bij dat licht bezien, „conservatief", „liberaal" en „radioaal" niets dau drieërlei etiket zijn voor dezelfde tinctuur in drie graden van sterkte. Zoo nemen wij het niet nu pas, maar zoo stelde Groen van Prinsterer de anti these reeds voor veertig jaren. En zoo nu genomen, is het buiten kijf, dat, het Kabinet-Maelsay en betKabinet- Kuyper uitgezonderd, alle ministeries van 18iö tot 1908 die ééce zelfde richting vertegenwoordigden, die in de groote tegenstelling tussohen de Revolutie en het Evangelie, de beginselen van 1789 als uit gangspunt koos voor het regeeringsbeleid. De Conservatieven waren nooit anders dan verbleekte, de radicalen nooit cmders dan aangedikte liberalen. En zoo is 't als men de heeren Tydeman, Borgesius en Merchant saam vergelijkt, op dit oogenblik nóg. Men raag er dan zich volgens haar zoon Adolf van Bourgondië,dio op zijn beurtde heerlijkheid naliet aan zijn erfgenaam Maximiliaan van Bourgondië, die in 1556 werd gekozen tot Stadhouder van Holland, ZeelandW.Friesland en Utrecht Vele diensten bewees deze aan keizer Karei V, waarom, als belooning de heer lijkheid tot een Markgraafschap verheven werd. Maximiliaan stierf kinderloos in 1558, en uit diens boedel, die met vele schulden bezwaard wa3 werd de heerlijkheid Flis- smgen publiek verkocht voor 75100 en het markgraafschap Veere met het slot Zanden burg, benevens de ambachten Vrouivepol- derDomburg ca Zandijk es al de schorren van Arnemuidenalsook 300 gemeten gronds voor 74500 gulden en werd kooper van al deze eigendommen Prins Willem I, Van af dien tijd bleef de heerlijkheid in de opvolgende geslachten van het huis van Oranje en voert onze Koni-gin steeds nog den titel vs?i markiezin van Veere. Wat de geschiedenis der stad verder betreft, vinden wij aangeieekend dat er in 130 L, in de nabijheid een felle zeeslag voorviel tussohen Gujj van Vlaanderen en jkr. Willem-, Ruwaard van Holland en Zee land, welke slag door den laatstgenoemden verloren werd. Vijftig jaren later werd er hevig gevechten tussohen de benden van Margaretlia van Beieren en haer zoon graaf Willemde Kabeljauwse hen werden door de HoeJcschen gesiagea. In 1455 verkreeg de van Filips van Bourgondië, als een vrijleen, 300 gemeten gronds, ter uitbreiding der plaats, wan de handel begon zich zóózeer te ontwikkelen, dat er, vier jaren later, de eerste schapen, zelfs van uit Denemarken en Noorwegen aankwamen. Ook de handel op de Oostsee breidde zich vaa lieverlede uit. Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1908 | | pagina 1