NIEUWSBLAD
VOOR ZEELAND
No, 305. 1907.
Zaterdag 28 September.
2!e Jaargang.
CHRISTELIJK-
HISTORISCH
VERSCHIJNT ZESMAAL PER WEEK
Wed.
GK TT, <3.. PUTTE.
21)
FEUILLETON.
de Levesiszee.
S= J. DE JQNGE-VERWEST te Goes
F. P. D'HUIJ, te Middelburg.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
UIT DE PROVINCIE.
Wissenkerke. Nader wordtonsomtrent
Middelburg. De bij het 3e R^g. Inf.
nieuw benoemde kapitein, L. A. Orf, ven
het 10e Reg. van dat wapen, is iigedeeld
bij de 2e Comp. 2e Bat. alhier.
Middelburg. Door den burgemeester
alhier zijn benoemd met ingaDg van 25
Sept. tot agenten van politie, J. Guezand
en C. P. van Geelen, beiden maréehausseés
(e Vegelen en Keerle.
IEDEREN WERKDAG DES AVONDS.
Prijs per drie maanden franco p. p1,25,
Enkele nummers0,02s.
VLISSINGEN II.
De Zeeuw steunt in de vacature van den
anti-revolutionair Blom de candidatuur
van den anti-revolutionair
27 September 1907.
De Middelburgsche Courant maakt in haar
no. van gister een kleinen terugtred op haar
critiek over de Troonrede, die door haar,
on zes inziens terecht,, als een duf stuk was
voorgesteld.
Zij heeft, aldus verklaart zij nu, die
dufheid niet in den inhoud, maar alleen
in den toon ontdekt.
Nu kunnen wij dit zoo laten, al laat't
zich moeilijk rijmen dat een van opge
wektheid blijk gevende rijkdom van stof
een duffen, dat wil zeggen heelemaal niet
opgewekten, toon kon veroorzaken.
Het ligt toch voor de hand als iemand
u komt zeggen dat hij heel wat „goeds"
voor u klaar heeft, dat hij dit doet op een
toon die de overtuiging verraadt van den
machtigen indruk dien zijn verrassend
woord op u maken zal.
Maar bij een enkele opmerking van het
Middelburgsehe blad wensohen wij toch
even den vinger te leggen.
Wij lezen daar
Aan onze waardeering voor het Ministerie
zelf, dat veel ons toezegde en dat zeer veel
wil tot stand brengen, doet die bewering hoe
genaamd niets te kort.
Er is door dit Kabinet reeds heel wat goeds
tot stand gebracht; en ware het incident-Staal
er niet geweest, en hadde in de Eerste Kamer
de meerderheid zich niet obstinaat getoond, er
zou nog meer in het Staatsblad zijn verschenen.
En nu kan het zeker door een practische
regeling der werkzaamheid mogelijk zijn dat,
naast de grondwetsherziening, nog een en ander
tot stand komt dat nuttig en noodig is.
Maar herhaaldelijk bleek dat politieke over
wegingen meer invloed uitoefenen dan 's lands
belang.
Zal dit nu weer zoo zijn
Hier wordt derhalve door de Middel
burgsehe drieërlei beweerd
lo. Zij is al tevreden omdat dit minis
terie zooveel toezegt en zooveel wil tot
stand brengen.
„Er is van allerlei, dat ik zou kunnen
doen. Ik kan graven en veldwerk ver
richten, visoh verkoopen of visscher zijn,
een boot hebben of in het dok werken,
in één woord alles, waar geen geleerdheid
bij te pas komt, is mij goed. Ook zou ik
aan wal u van tijd tot tijd kunnen zien
en iets vragen, en reeds daarom zou ik
liever op den vasten wal zijn''.
„Ook zou ik u niet uit het oog ver
liezen, want ik acht u als een vriend en
't zou mij goed zijn wat voor u te mogen
en kunnen doen. En nu, goeden nacht,
uwe wacht is zoo afgeloopen, en als gij
nog eens aan ons gesprek denkt, denk dan
tevens aan deze belofte van God „Vrees
niet, want Ik ben met uzijt niet ver
saagd, want Ik ben uw God".
Charles had dien naeht een gerusten
slaap, want niets doet zoo vredig inslapeD
als de gedachte, dat God ons invloed ten
goede op anderen sehenkt. Meer en meer
moest hij inzien, dat het leven geen spel
of droom is, maar arbeid en strijd, voor
bereiding voor eene ontwikkeling als ons
verstand niet kan vatten en hart en geweten
nauwelijks kunnen voorgevoelen. Moeht
het ieder bedenken, dat er niemand leeft,
die niet een aanleg, de roeping tot iets
goeds en groots heeft. Geen vrees moest
wel sterker spreken, dan de vrees van een
nutteloos leven te leiden en daardoor
geheel onvoorbereid een eindeloos leven
te gemoet te gaan. Charles kende die
vrees en zij deed bem biddende en nabij
God leveUj en daardoor had hij eene
Mogen wij vragen waarom zij dan niet
reeds in 1904 diezelfde waardeering heeft
getoond voor het vorige kabinet dat even
eens zooveel toezei en wilde tot stand
brengen; ja zelfs, wat van het tegenwoor
dige kabinet niet gezegd kan worden
al zooveel wetsontwerpen aan de Tweede
Kamer had aangeboden, op de Armenwet
na, ongeveer alles wat in de Troonrede
van 1901 was aangekondigd
2o. Er is zoo zegt zij door dit
Kabinet al heel wat goeds tot stand ge
bracht, en 't zou nog meer geweest zijn,
wanneer de Eerste Kamer niet had tegen
gewerkt.
Mogen wij vragen welk goeds de Mid
delburgsehe bedoelt, en hoeveel hierbij is
wat niet reeds door het vorige Kabinet
was ingedienden wat nog meer had
kunnen gedaan worden. Tevens zou zij
dan kunnen aantoon en wat door de „ob
stinate" Eerste Kamer, die nota bene het
eenige groote wetsontwerp dat haar aan
geboden werd het Arbeidscontract een
erfstuk overigens van vorige Kabinetten
ondanks vele bezwareD, aannam, is
tegengehouden.
En 3o. de Middelb. Crt. klaagt dat
„herhaaldelijk politieke overwegingen
meer invloed uitoefenen dan 's lands be
lang".
Mogen wij weer vragen wanneer de
Rechterzijde uit „politieke" overwegingen
's lands belang heeft achtergesteld. Én ook
of het dan de Middelburgsehe Crt. zelf
niet aan zelfkennis hapert, wanneer zij ver
geet dat 't juistde„politiekeoverwegiugen"
van haar zelf en haar politieke vrienden ge
weest zijn die de onderwijswetten hebben
tegengehouden, een er van zelfs hebben
afgestemd, en zelfs een wetsontwerp als de
Drankwet, dat op de „neutrale zóne" lag
zouden hebben verworpen indien zij er de
macht toe gehad hadden
Overigens steekt de welwillendheid der
Middelburgsehe jegens dit kabinet zoo aller
akeligst af bij hare felle oppositie tegen het
zeker niet minder werkzame en tot „willen"
gezinde vorige ministerie, dat zij boter ge
daan had hare V6rdachtmakende klachten
over die vermeende politieke tegenwerking
van den tegenstander nog wat in de pen te
houden.
kloekheid en zelfstandigheid, die zonder
hem van jeugdigen eenvoud en vroolijk-
heid te berooven, hem dat mannelijke,
dien zin van Christus gaf, die onwille
keurig ouderen als de kapitein en Beet-
lebrow, willig naar een zooveel jongeren
deden hooren.
db nieuwe wereld.
„Land hoklonk het uit den top van
deD bazaansmast en het blijde werd door
een luid „hoera!" uit den mond der pas
sagiers beantwoord. Maar is het aange
naam te vernemen, dal land in 't zicht is,
veel grooter is de voldoening het met
eigen oogen te zien, en dat genot moesten
de onervaren reizigers nog twee uren lang
missen, nadat het welkome woord uit den
mast vernomen was.
Eindelijk werd aan den gezichteinder
iets zichtbaar, dat een bleeke nevelstreep
geleek. Aller oogen staarden er op, en
eene blijde verzuchting werd niet onl-
ve'nsd, toen de kapiiein zijn kijker op
dek bracht.
„Nu, miss Marston, zal ik u een eersten
blik op da nieuwe wereld geven", sprak
kapitein Roe „kom, vriend Charles, leen
uw schouder eens om den kijker een vast
sfeunpunt te geven".
Toen de kijker goed gericht was, leide
Edith hare hand op Charles anderen
schouder en zag door den telesooop.
„Ziet gij de Nieuw-Hollandsehe zwarten
een krijgsdans dansen, of ontwaart gij nog
maar alleen palmboomen vroeg Charles
schertsend.
„Noeh het een, nog het ander, Charles,
niets dan een vlek, die op een nevel ge
lijkt, is te onderkennen", antwoordde
UITGAVE DER FIRMA
EM VAN
van 1—5 regels 40 cent, iedere regel meer 8 cent.
Familieberichten van 1—5 regels 50 cent, iedere regel
meer 10 cent.
Geljjk in een bericht in ons vorig no. te
lezen stond hebben de Vlaardingsche anti
revolutionairen tegenover den candidaat
der coalitie De Geer gouverneur Idenburg
gecandideerd.
Een verstandige keuze in dien zin dat de
heer Idenburg den tijd mist om voor deze
candidatuur te bedanken.
Ver van huis, Mest 't besta.
Niemand twijfelt er aan of ware de
gouverneur van de West hier, hij zou
den Vlaardingera stellig een „wat ga j9 nu
doen hebben toegeroepen.
Al was 't alleen maar hierom dat nog
nooit onzerzijds een zetel, die door ziekte of
sterfgeval open kwam, is betwist.
Intusschén Vlaardingera einsphunerei
kan de verkiezing van De Geer niet voor
bomen, in het allerergste geval slechts een
dag of tien tegenhouden.
Intusschén vernemen wij uit De Rotter
dammer met diep leedwezen dat van de
chr. historische leiders in Den Haag (wie
toen onzerzijds een plaats in de Kamer
voor dr. Kuyper gevraagd werd, 't parool is
uitgegaan "Kuyper moet niet in de Kamer
Een feit dat zeer doeten waarover wij
't na de verkiezing van jhr. De Geer 't met
de ehr.-hislorisohen nog wel eens hopen
te hebben.
De 3 muzikanten vaa het 3e reg inf. te
Bergen-op-Zoom, verdacht van den be
kenden diefstal van tafelzilver alhier, worden
naar 's-Hertogenbosoh overgebracht om
daar voor den krijgsraad terecht te staan.
Handelsblad.
Mot ingang van 1 October worden
overgeplaatst de sergeanten de Lange van
Bergen-op-Zoom naar Middelburg en Beers
van Bergen-op-Zoom naar Vlissingen.
De miliciens uit Zeeland, die met
groot verlof gaan, verlaten morgen per
extra-trein 7 uur 5 Bergen-op-Zoom.
Goes. De deurw. der dir. belastingen
derde klasse de heer J. L. Teljer, alhier
12 jaren werkzaam, wordt met 1 Nov. a.s.
in de tweede klasse naar Leiden over
geplaatst. De heer Teljer deed zich steeds
als een welwillend ambtenaar kenneD.
De manschappen van het 3e regiment
Edith, terwijl zij voer mevrouw Wilson
plaats ruimde.
„Dat is dus eene profetie, Ediih, dat
wij toch werkelijk in het „Nevelenland"
zullen aanlanden".
„Ik hoop het niet", was Ediths ant
woord „voor mijmering verkeer ik gaarne
in het Nevelenland, maar voor het werkelijk
leven ben ik liever op vasten bodem".
„Juist, hernam Edward, „en het strand
dat voor ons ligt, is niet het gebied van
droomen, maar een land van vrijheid bij
handenarbeid, waar de nijveren rijkdom
en eer kunnen oogsten".
„Uw profetie is veelbelovend", sprak
Charles; „maar 'tkon ook uitkomen, dat
rijkdom en eer voor ons droomen bleken
en dat alleen handenarbeid de werkelijk
heid werd. Zeer hoop ik, dat het anders
wezen mag, en het is voor ons niet meer
dan natuurlijk, dat wij verwachten, dat
onze wensohen tot werkelijkheid zullen
groeien. Met de daad slaan wij nog te
genover. „Nevelland"moge een vrien
delijk te huis, rijkdom en eer er even
wezenlijk uit te voorschijn komen, als wij
straks de vaste kust uit giodsoheD nevel
zullen zien dagen".
Zij, die nooit eene lange reis hebben
medegemaakt, kunnen zioh kwalijk eenig
begrip maken van de opgewondenheid,
die aan boord heerscht, wanneer het schip
de lang gewensohte kust nabij komt, Het
is niets ongewoons, dat personen, die on
bevangen het woeden van eeD storm door
staan hadden, in tranen wegsmelten bij
het eerste zien der loodsboot, wanneer
deze pas ontdekt, als een stipje op de
baren, het schip nadert. De noodlottige
windvlaag, die mast en touw werk scheurde,
te Middelburg en Vlissingen zijn gisteren
uit „Kijk in de Pot" per extra-trein in hun
garnizoen teruggekeerd. De troep zager
flink uit.
De heer A. Snoep uit Goes is aange
steld tot electrisch monteur by de Konink
lijke Marine.
Woensdagavond bevonden zich in
den avondtrein, welke te half tien ongeveer
te Vlissingen aankomt, een paar „heeren"
van wie 6en met kaartspelen een vermoede
lijk Duitseh jongmensch, een bedrag van
40 kronen afhandig had gemaakt.Te Vlake
stapte die „heer" plotseling uit en wilde
zich ijlings verwijderen doch door de zor
gen van den conducteur en het stationsper-
soneel werd hij nog tydig aangehouden en
zsg hij zich verplicht, twee biljetten van 20
kronen aan zijn slachtoffer terug te geven.
Zeer zeker heeft men bier te doen met een
paar beruchte kwartjesvinders die op de
Zeeuwsche lijn hun slag probeerente slaan.
Ze waren afkomstig uit Rotterdam.
Bij den Vlen propaganda schietwed
strijd der kon. „Vereeniging van Neder-
landsehe scherpschutters" is hel gewestelijk
meesterschap voor Zeeland verworven doer
den heer W. H. Hering te Middelburg
met 19 cartons en 329 punten. Hij ont
ving daarvoor een kleine verguld zilveren
medaille, waarop zijn naam en relief is
aangebracht, benevens een getuigschrift le
klasse. Verder behaalden de heeren P.
Florusse van de weerbaarheidsvereenigiog
„Domburg" en C. W, Dhuy ven Middel
burg een bronzen medaille respectievelijk
met 17 cartons en 299 punten en 17 cartons
en 310 punten. Een getuigschrift 2e k).
ontvingen de heeren voor het bij elk ge
meld aantal cartons en puntenC. J.
Andriessen, Vlissingen, 16 en 291, Jacq
Frank, Middelburg, 15 en 303, S. M. Polak,
Vlissingen, 15 en 286, H. J Nuesell, Mid
delburg, 15 en 282, G. J Niiland, Mid
delburg, 15 en 274, J. Verschiere, Mid
delburg, 14 en 26i, L. Blesta, 17 en 299
en A. J. van Ookenburg Jr., 14 en 315.
De laatste drie heeren wonen te Vlissingen.
De heer J. Louwerse aldaar verkreeg voor
12 cartons en 273 punten een eervolle
vermelding.
bet luide bulderen van den onstuimigen
oeeaan miste vaak de macht om een gebed
om hulp uit het hart te doen rijzen, maar
het geluid des kabels, als het bevel ge
hoord is: „laat het anker vallen", mist
zelden de kracht om een hartig en gemeend
„God dank 1" ook aan het stugst gemoed
te ontlokken.
Er werden slechts weinige woorden
gewisseld tussehen het vriendental, toen
het dien middag het naderkomen des lands
gadesloeg, en bij het al duidelijker worden
der vormen telkens eenig nieuw ie be
wonderen voorwerp ontdekte. Aller hart
was vol. Kapitein Roe daeht aan de vele
malen, dat hij bij tallooze gevaren, be
houden de haven had mogen hereiken,
en met hoeveel van vroeger verschillende
gevoelens hij nu zijn reis volbracht. Met
diep gevoel gedacht hij den tijd, dien hij
in ondankbaarheid en onverschilligheid
voor Gods liefde had doorleefd, en hoe
de genade des hemelsohen Vaders nu hem
vervulde met de blijde verwachting, dat
hij eenmaal als een behoudene ook de
laatste haven zou bereiken.
Charles daoht vooral aan den laatsten
dag op Dellhoeve en aaa den nacht, die
hem zijn lieven vader ontnam. Hoe ver
schillend was nu de werkelijkheid ver
geleken met zijne droomen bij hetheengaan.
Toen de kinderdroomen van een nog aan
zorgen vreemd hart, en nu reeds gerijpt
tot den ernst, die noodig is om de zorgen
des levens te dragen en zijne stormen te
verduren. Een gevoel van rouw en diepe
droelheid bon hij niet bannen, en toch
j was h9t hem bij het zien der vriendelijk
i groene kust als had ook voor hem de
hemelsehe Vader zoo dé donkere wojkca
de benoeming van een gezworene voor den
Wissenkerkepolder gemeld
Door een der vertegenwoordigers van
ingelanden weid opgemeikt, dat men naar
zijn meening, met deze benoeming en ook
met die van den dijkgraaf te vlug was,
daar toch art. 38 van het polderreg ement
bepaalde dat, ingeval van ontslag, de be
noeming eerst binnen 3 maanden na het
ontslag moest plaats vinden. Nu was in de
vorige vergadering op het verzoek van den
ouden dijkgraaf om ontslag uit zijne be
trekking met 1 October 1907, guas'.ig be
schikt, doch daarmede was dan ook beslist,
dat op dien datum eerst de vacature van
dijkgraaf zou ontstaan. Desniettegenstaande
werd dadelijk een nieuwe dijkgraaf be
noemd die zelfs nu reeds is beëedigd,
zoodat thans 2 dijkgraven in het bestuur
zitting hebben. En terwijl nu het bestuur
nog uit 3 personen bestaat en dus voltallig
is, wordt reeds weder tot de benoeming
van een gezworen overgegaan, 't Gevolg
daarvan zal zijn, dat dan vóór er eene
vacature is ontstaan 4 personen n.l. 2 dijk
graven en 2 gezworenen in het bestuur
zitting zullen hebben. Met het oog op dien
z.i. ongeoorloofden toestand stelde gemelde
vertegenwoordiger voor, de thans voorge
nomen benoeming van een gezworen uit te
stellen tot ca 1 October a.s. en aan het
bestuur op te dragen intusschén bij Gede
puteerde Staien te onderzoeken of ook de
benoeming van den nieuwen dijkgraaf Diet
ontijdig en dus onwettig was geschied.
Dat voorstel werd echter met 9 tegen 6
stemmen verworpen en daarop tot de be
noeming waarvan de uitslag in het vorig
nummer werd gemeld, overgegaan.
Zoo blijft dus de geopperde stelling onbe
slist, tenzij een der ingelanden bij Ged.
Staten in beroep gaat, of dat college, in
dit voorgekomen geval, aanleiding vindt
gemeld artikel nader te interpreteeren.
doen breken en zijn licht daaruit voort
komen, dat hij de hand op den mond moest
leggen en stamelen „Gij hebt alle dingen
wel gemaakt".
Edward en Edith voelden ééne gedachte
evenals zij een van hart waren. Zij leefden
in hunne voorstellingen terug op de werf
der scheiding zij zagen daar in gedachten
hunne liefhebbende moeder, en het was
hun of de geest der door beiden zoo ge
liefde hen in deze oogenblikken omzweefde
en in hun dankbaarheid, blijdschap en
wenschen deelde.
Zoo had ieder aan boord zijne eigene
geschiedenis, die hem ia deze laatste oogen
blikken meer dan anders en met onaf
wijsbare bepaaldheid bezig hield.
Het was avond toen de loodsboot in
't zicht kwam: Aller oog hing aan het
scheepje bij zijn al nader en nader komen,
en toen eindelijk de loods, een stevig ge
bouwd en rond zeeman, met een vriendelijk
welkom aan boord stapte, ging opnieuw een
luid en vroolijk hoeral uit aller mond op.
Nadat de kapitein het sehip aan den
loods had betrouwd, noodde hij zijne
passagiers, om na te zamen heldere en
stormachtige dagen gedeeld te hebben,
dezen laatsten avond feestelijk met hem
door te brengen. Gezelliger afsoheidspar-
tijije was waarschijnlijk nooit ep de Mon
tague gegeven. Alle ruwe, wereldsohe
vroolijkheid was in een kring, als nu daar
aanzat, niet op zijne plaatsscherts en
toespraken kenmerkten zioh door eene
blijdschap der dankbaarheid en der har
telijkste vriendschap.
(Wordt vervolgd.)
