Het vijfde rad aan den wagen,
K@r^nieuws.
Schoolnieuws.
RECLAiEl
BIJ KINDEREN,
Een waarheid die zich niet laat weg
laohen.
De afstemming ter Linkerzijde komt ons
te aonderlinger voor, nu, doch van achteren
sommige vrijzinnige bladen het amen
dement-De Visser prijzen. O. a. Het Han
delsblad sohrijft
//Er was veel logisoh in het amendement.
En het argument van den heer Van Vuuren
dat benadeeling dan tooh alleen kan zijn
geschied bij koop en verkoop, en dat nu
allicht zou worden vergoed aan den im
porteur wat deze reeds lang zon hebben
verhaald op den winkelier en die weer op
den verbruiker, leek ons sterk".
En ook verwondert Het Handelsblad
(vrijzinnig) zich er over dat de socialisten
tegen 't amendement stemden
Een tarief van fS (hat oude) of een
tarief van f 18 (het nieuwe) per 100 K.G.
als 't al op de verbruikers verhaald is, dat
verschilt dan ook nogal wat.
Dat heeft dr. De Visser en de Rechter
zijde wèl, de regeering en de Linker
zijde niet ingezien!
Onderstaande ontvingen w\j ter plaatsing.
Wjj hopen dat het sncces zal hebben.
Doch vragen tegelyk 't zelfde voor andere
catagoriën van werklieden. Wij denken
met name aan de typografen, die ook wel
eeDS een dag vacantie of langer zouden
begeeren. Maar dan met behoud van loon.
Er schijnen zelfs nog Christelijke druk
kerijen te z\jn die op Christelijke feestdagen
hun knechts verbieden te werken, doch
tevens het loon voor dien dag inhouden.
Nu de zomer weer nadert en de winter
weer tot het verleden behoort, begint de
gedachte aan rust nemen, aan genieten
van al de schoone gaven van den zomer,
weer bij de menschen wakker te worden.
Die hard gewerkt heeft, begint te ver
langen naar wat rust, wat ontspanning,
naar vacantie. Vooral hun, die hoofdwerk
verrichten komt een behoorlijke tijd van
rust toede geregelde uren van slapen
herstellen wel de lichamelijke krachten,
maar zijn niet voldoende om den mensch
geestelijk frisch houdendaarvoor zijn
rustpoozen noodzakelijk.
Een categorie menschen, die vacantie
zeer noodig hebben zijn de winkel- en
kantoorbedienden, de handelsbedienden
en reizigers. De aard van hun werk kent
iederdat een bestaan van dagelijks vele
uren achtereen in duffe, vaak donkere of
kunstmatig verlichte winkels, magazijnen
of kantoren eene afwisseling van minstens
8 dagen met de vrije lucht noodig heeft
zal ieder beamen. En ook de handelsrei
ziger hoewel vaak baitan, heeft eenige
dagen per jaar, dat hij niet rusteloos voort-
hoeft, ook zeer noodig.
Bjj ieder, die daarop eenigen invloed
kan uitoefenen dringt de A/gemeene Neder-
landsche Bond van Handels- en Kantoor
bedienden, er dan ook op aan, er toe mede
te werken dat den bedienden 8, zoo mo
gelijk meer dagen vacantie gegeven worde.
De bedienden zullen bereid gevonden
door onderling overleg een goeden gang
van zaken niet te doen storen.
Op de vergadering tot zedelijke ver
betering van gevangenen heeft de heer
Domela Nieuwenhuis zijn licht laten schij
nen over de celstraf en hare werking. Hij
meende dit te kunnen doen, want hij heeft
zoowel hier te lande als in den vreemde
„gezeten", en is dus meer bevoegd dan
menig ander om zich over de quaestie uit
te laten.
1) FEUILLETON.
(Een verhaal voor het volk
van
Emil Frommel.)
I.
de doop van een kind en wat daarbij
plaats vond.
Hoe het dorp heet en waar het op de
landkaart te vinden is, in 't welk in het
vierde tiental der vorige eeuw de derde
klok vao den kerktoren luidde, kan den
goedwilligen lezer niet terstond gezegd
worden. Genoeg, het plaatsje lag aan
het eind vau een groot woud, waar twee
grenspalen van versehillende landen eene
goede, houten, nabuurschap onderhielden.
Daar werd op zekeren dag de kleinste
schelste klok met korte slagen geluid
dat was, naar de gewoonte dier streken
het teeken, dat er een stoet voor den doop
van een kind onderweg was. Wanneer
anders een kindeke in 't plaatsje gedoopt
werd, ging er maar hier en daar een
vensterke open, wa&t het was voor de
lieden van dat plaatsje nooit bijzonder
belangwekkend, wanneer een arme werk
man bij zijne zevei hongerige gasten nog
e-o achtste gekregen had. Maar ditmaal
was er aan den weg, die naar de kerk
leidde, geen venster onbezet, want de
eerste zoon en stamhouder van den boer
vaa Eikenhof zou gedoopt worden. Achter
de baker, die haar extra-rok met twintig
plooien heden aangetrokken had en het
kind droeg in een groot kersrood kleed
met gouden franjes, volgde de lange stoet,
deftig en wel. In den stoet merkte men
op dea Burgemeester met zijn vrouw, den
gerechtsohrijver met de zijne, die hij alleen
ten aanl.oore der boeren gewoon was als
zijne gemalin te betitelen, omdat zij
vroeger de eerzame betrekking van keu-
De tospassing der celstraf hier te lande
noemde hij onmenschkundig, idioot. Pla
gerij van het begin tot het einde, anders
niet. De vrijheid wordt den misdadiger ge
heel en al en dat zonder noodzaak ont
nomen. Zelfs wordt hem licht en lucht
onthouden. Kranten mag h(j niet lezen. De
voeding is bepaald slecht. De gevangenen
ondergaan een hongerkuur en komen z(j
later in de maatschappij terug, dan missen
zij alle weerstandsvermogen. De celstraf is
een verstompingskuur, zegt dhr. Domela
Nieuwenhuis. Men wordt onverschillig,
letterlijk voor alles, en dat reeds na zeer
korten tijd. Dat komt voornamelijk omdat
den veroordeelde alles wordt ontnomen,
waarvoor hjj nog eenige belangstelling
heeft, omdat het hem eenige welkome af
leiding zou kunnen verschaffen. Voorts
wordt er veel onnoodig werk verricht. Zoo
moest Domela Nieuwenhuis zakjes plakken
hoewel een uitgever hem vertaal-arbeid
had aangeboden. Zooals de lezer bemerkt,
was deze „deskundige" alles behalve over
de cel te spreken, Hij was zeer voor ge
zinsverpleging, in tegenstelling met dr.
Laurillard, die de straf wel wilde verbate
ren, doch de cel laten staan.
Hoe jhr. mr. Van Karnebeek in de
Kamer komt.
De hoefijzer-oorrespondent van het
Hdbld. bespreekt dezen keer den oud-mi
nister van Buitenlandsehe zaken Van
Karnebeek, afgevaardigde voor Utrecht I.
Allereerst wordt uitvoerig beschreven
de „entrée de ohambre", dat wil in dit
geval zeggen de wijze, waarop de heer
Van Karnebeek de lange reis maakt van
het klapdeurtje, waardoor hij binnenkomt,
naar zijn plaats in de Kamer, met alle
halte's aan die reis verbonden.
//Gemeenlijk, zoo vertelt de hoefijzer-
oorrespondent, is de vergadering reeds
eenige uren aan den gang als 't klapdeurtje
langzaam openaarzelt en de afgevaardigde
van Utreeht door de oppning naar binnen
schuiftals ware hij uit het eene of andere
donkere hol hier in het licht gekomen,
blijft hij nu staan, laat rakelings langs zijn
rug de deur dichtvallen en kijkt verbaasd,
van dat verhoogde deel der zaal uit, de
vergadering rond. Alsof hij uit een diepen,
vreemden droom of uit bezwijming was
ontwaakt, zoo kijkt hij, één en al ver-
bnzing. „Waar ben ik F' schijnt zijn
gezicht te vragen, en dan allengs ver
moedend wat de omgeving wellicht kan
beteekenen: „Hé, zou dat nu misschien die
Tweede Kamer zijn waar je in de krant
wei eens van leest?" Dus min of meer
georiënteerd, waagt hij twee stapjes verder,
laat d'eenen voet de trede van den vloer
afzijgen, langzaam eerst en dan in-eens
uitschietend naar beneê en d' anderen
onwillens volgen waardoor 't lichaams-
evenwicht bedenkelijk in gevaar komt en
de linkerschouder langs den wand sohampt.
Dat is de tweede halte. Er schijnen weer
wat droomgedachten uit en werkehjkheids-
beseflfenissen in testijgen. Weereven kijken.
Dan weer, langzaam en onregelmatig, een
paar stapjes verder, een trede dieper neer-
getuiteld, soms zelfs wel twee. Dan scharre
lend door een groepje leden heen, de treden
óp weer die naar het spreekgestoelte
voeren. Daarachterom en, zwalkend langs
den stoel van den grifhor, naar de verhe
ven kijkplaats onder 't presidiale baldakijn...
HoStation PresidentHier is langer
oponthond. Ten eerste wordt hier een
morgengroet gewisseld met den voorzitter,
medeafgevaardigde van Utrecht. Maar
bovendien levert deze hooge plaats weer
mooie vergezichten over de zaal. Dat stukje
kenmeid bij een voornaame familie in de
stad had bekleed, dan volgden drie
„Heeren" van den gemeenteraad en nog
van het dagelijksoh bestuur, en onder 't
opzicht van „Meesterke" gelijk men de
vrouw van den ouden, grijzen meester en
voorzanger van het dorp noemde, volgde het
talrijke kroost van al de bovengenoemden.
De hoofdpersoon van het heele ge al
was echter de boer van Eikenhof met zijne
vijf meisjes, die bloemkransen op 't hoofd
en rozemarijntakken in de handen hadden
en elkander zoo vasthielden aan het kleed
dat zij samen ,e groote reeks vormden.
De boer van E kenhof keek van onder
zijn driekant naar alle vier windstreken
te gelijk en knikte iedereen, ook zelfs die
hem niet groene, vriendelijk toe. Zoo
nederbuigend hao men hem nog nooit
gezien, want hij ging door voor een trot-
seben, norscheu man. Thans echter had
de zon de ijskegels doen smelten. Dat
kwam alles vau het jongske, dat de baker
in haar wijden rok met zooveel majesteit
droeg. Het ging van daag dan ook heel
anders toe dan toen de vorige maal een
kind van den boer van Eikenhof geboren
werd en gedoogt moest worden. Toen hem
he' vijfde mei-ije geboren werd, was hij
zoo vergramd, dat hij niet te bewegen was
naar zijne vrouw io de kamer te gaan en
haar de hand te geven, en toen hij dcor
den nood gedwongen naar de pastorie
moest om het kind voor den doop aan te
geven, toen trok hij geen Zondagschejas
aan, nooh zette hij zijn deftigen hoed op,
en ging hij ook niet openlijk door't dorp,
maar hij eioop in de schemering achter de
haag door naar de pastorie. Zijne aan
kondiging klonk zoo vreemd, alsof onze
boer niet in 't lieve christenland, maar in
Achter-Indië thuis behoorde, waar, gelijk
men weet, de bloedverwanten van de
geboorte van een dochtertje worden ver
wittigd met de woorden Heden is mij
niets geboren. Beeds bjj het vierde meisje
verhooging trouwens, achter de presidiale
tafel, in de schemering onder de draperie
van 't baldakijn, dat is aantrekkelijk voor
velen die, leunend tegen den groen be-
plooiden wand, iets met elkaar te praten
hebben dat niet iedereen mag hooren. Ze
staan daar in de hoogte veilig. Niemand
kan hen ongemerkt benaderen. Vóór hen
de ruggen van den president en van diens
griffiale paranimfen een ruggensyaibo-
liek van zwijgzaamheid. Boven hen het
koepelend baldakijn met zijn breedban-
gend schutsel nog van draperie, waar
achter zelfs iets van hun trekken zich
kan schuilen. En achter hen de wand,
behangen met het groene laken dat in
zijn dempende plooien al zoo veel gek-im
gefluister en gemompel heeft ontvangen.
Maar de heerVan Karnebeek reist verder.
Achterom de beide commiezen-griffier, de
trapjes weer af, tot links van den tweeden
comies-griffier. HoStation Presentie
lijst! En als daar de eerste plicht eens
volksvertegenwoordigers vervuld is er
zijn er wel die dagen achtereen niets anders
aan hun lidmaatschap doen dan enkel deze
plichtsvervulling en ook van deze plaats
uit, het aspect der Kamer opgenomen is,
dan stappelt de oud-magere, ietwat kuok-
kige figuur nog 'n weinig verdernaar
de rechterhoekplaats van de voorbank in
het bankenblok der linkerzijde. En laat
daar de portefeuille, die meer hing dan
werd gedragen in do hand en aan den
recht omlaag langs 't lijf afhangenden arm,
langzaam glijden op het groene tafelblad.
Kijkt nog wat rond. Schuift, scharrel-
voetend, tn de bank, staat nóg een oog
wenk stil en zinkt ineens dan neer.
Krabt zich even met één nagel op den
schedel (een beweging van gewoonte) en
blijft geruimen tijd, recht op maar leunend,
zitten rond te kijken, als in geestelijke
digestie van de reisindrukken, opgedaan
op weg van den ingang naar de zitplaats.
Zoo kan men dikwijls, en haast eiken dag
de entree de chambre zien van Utrecht's
afgevaardigde.
Ned. Herv. Kerk.
Beroepen te Knijpe J. Speekman te Horn-
huizen.
Aangenomen naar Cortgene door G. H.
Bolkenstein te Aalburgna»r Papen-
drecht door T. H. Hoekstra te Burum.
Da heer C. M. Dokker, sedert vele
jaren godsdienstonderwijzer bij de Nederl.
Herv. gemeente te Scheveningen, en aan
de cellulaire gevangenis aldaar, heeft tegen
1 Sept. a.s. eervol ontslag aangevraagd.
Geref. Kerken.
Bedankt voor De Wilp door A. G. H.
Schippers te Exmorravoor Makkum
door C. Vermaat te Paesensvoor
Ureterp door ds- H. Meulink te Meliskerke.
Men meldt aan de Ned.
Te Putten o/d Veluwe wordt de samen
smelting voorbereid van de Gerefermeerde
met de Chr. Gereformeerde Gemeente. Ds.
Veenendaal, pred. bjj" de Ger. Kerk, zal als
voorganger der verbonden Gemeenten op
treden terwijl men het kerkgebouw, dat
thans bij do Chr. Geref. Gem. in gebruik is,
betrekken zal.
Uit vertrouwbare bron verneemt de
Ned., dat gisteravond een 20-tal leden der
Geref. Kerk A van Rotterdam eensamen-
spreking hebben gehad over de ineen
smelting. Het resultaat der gedachten-
wisseling was, dat besloten werd tegen
Woensdag 22 Mei a.s. in de Nutszaal een
vergadering te beleggen van allen, die
tegen de ineensmelting zijn.
was 't hem eng om 't hart geworden, maar
bij 't vijfde verloor hij het weinigje geduld,
dat hij van dit bij hem vooral zeldzame
kruid in voorraad bad, gansoh en al. „Zoo
zou dan niemand den naam van den boer
van Eikenhof voortplanten en desobooae
hof ten letste nog in de handeD van wie
weet wat voor een vreemden schoonzoon
moeten vervallen Dat knaagde hem e*en-
zoo aan zijn hart als wijlen den h id«n
Prometheus de gier aan diens lever, waaroij
het altijd DOg de vraag is wie het meest ge
stuft werd, de man of de gier, want eUt-u
dag lever te eien is ook niet alle»!
Maar laten we voortgaan. De D nntné
schreef dan No. 5 behoorlijk in, wensohie
den boer van Eikenhof geluk en liet een
woordje vallen over de vijf wijze maagden
in 't Evangelie, welker getal nu vol wa»
geworden. Maar onze vriend beviel d- ze
vergelijking niet erg; er was een anoere
vergelijking, die hem veeleer in het hoofd
spookte en die hij op zijn terugweg uaar
huis tusschen de tanden mompelde: „Ja
het vijfde rad aan den wagen had hij
moeten zeggen, dan had hij 't bij het rechte
eind gehad", ea deze rede hield hij zelf
weer in de herberg waar „de zwarte
adelaar" uithing, en waar hij iDgtng om
zijn leed wat weg te spoelen. De Heeren
en den raad gingen dadedjk op zijn woord
in, ea dronken onder luid gelach op de
gezondheid van het vijfde raci aan den
wdgea, en zoo kreeg het kind van haar
doop af in 'fgeheele dorp een bijnaam,
want de Heeren van den raad zeiden het
weer aan den grooten raad, namelijk aan
hunne vrouwen en deze weèr, natuurlijk
in vertrouwen, aan hare geburinnen, totdat
het geheele plaatsje het wist. Bij den doop
ging de boer ook niet mee naar de kerk,
maar hij liet het kind door een paar dag-
looners-vrouwen ten doop houdeD. Deze
tante was zijns Vaders zuster en gold voor
even rijk als gierig, ja sommigen hielden
haar voor een too verheks, die met verkeerde
De gemeenteraad te Rotterdam heeft
gisteren benoemd tot onderwijzers bij het
openbaar onderwijs de heeren E. J. Fran-
<?oys te Vlissingen, J. Hollaar te Middel
burg en J. de Glopper te Dreischor.
Tot lid van het hoofdbestuur der
„Vereen van onderwijzers en onderwijze
ressen in Nederland en de Overzeesche
Bezittingen" is benoemd de heer J. Th.
Schreuder van Amsterdam.
Christelijk Volksonderwijs.
Aan het zestiende jaarverslag van de
Voreeniging voor Chr. Volksonderwijs is
het volgende ontleend
Ons Schnolblaadje werd op de gewone
wijze onder de leden en begunstigers ver
spreid. De Oranje-collecte, die ten vorige
jare ongeveer f 770 bedroeg aan afgezon
derde bijdragen, is f 70 minder geworden.
Het aantal soholen bjj de Vereeniging aan
gesloten, klom in 1906 van 120 tot 189.
Zestien dezer stelden zich ook onder den
Beroepsraad, waardoor dat getal van 60
toenam tot 85. Breedvoerig wordt her
innerd aan wat het hoofdbestuur deed in
zake het oprichten van kweekscholen en
aan het tot stand komen van een eigen, wel
provinciale school-inspectie. Blijkens het
verslag van den algemeenen penningmees
ter werd aan contribution f3989, aan school
penning f 782 en aan Oranje-collecte f 676
ontvangen.
Een gevolg van bloedarmoede.
Moeielijk ophouden van bet water.
Hoe dikwijls komt de moeielijkheid in
het ophouden van het water niet voort
uit een aandoening van de blaas, maar
eenvoudig uit een toestand van algemeene
zwakte, van vergevorderde bloedarmoede.
Alle organen zijn dan verzwakt, maar de
blaas een weinig meer dan de anderen,
dit is alles.
De Pinkpillen geven aan de kinderen
veel kraoht, zij versterken al hunneorganen
door hen rijk en zuiver bloed te geven, en
zij hebben op deze wijze, door een alge
meene opwekking van het organisme, heel
dikwijls gevallen van moeilijkheid in het
ophouden van het water bij kinderen
genezen.
Zoo sohrijft ons Mevrouw Maria Wessel
te Schiedam
„Sedert geruimen tijd had mijn tienjarig
doehtertje veel last van zwakte op haar
water. Zij leed veel pijn, maar wij hadden,
ondanks alle mogelijke geneesmiddelen,
toch geene verzachting voor haar kunnen
vinden. Eindelijk werd ons geraden de
Pinkpillen te gebruiken. Zoodra zij daar
mee begonnen was trad er verbetering in,
en nu is zij geheel genezen".
De Pinkpillen zijn uitmuntend vooralle
kinderen die zij genezen. Zij geven hen
kraoht in hbt bijzonder gevaarlijke tijdperk
van den groei. Zij zijn even goed voor
groote |mensehen als voor kinderen, en
genezen bloedarmoede, bleekzucht, neu
rasthenie, maagkwalen, pijnvlagen.
Prijs f 1.75 de doos, f9.de 6 doozen.
Verkrijgbaar bij Snabilié, Steiger 27, Rot
terdam, Hoofd-depóthouder voor Neder
land en Apotheken. Franco toezending
tegen postwissel. Ook echt verkrijgbaar
voor Middelburg en omstreken bij Joh.
de Roos en voor Goes en omstreken bij
Gebr. Muider, Drogerijen en Verfwaren.
dingen omging en een boozen blik had.
Maar van daag was het anders. Toen de
stoet in de kerk was aangekomen, deed de
Ondermeester al zijn best op het orgelhij
liet alle registers spelen, ook de triller, die
aBders alleen bij lijkredenen open kwam,
maar hij dachtop een weinigje meer of
minder wind komt het van daag niet aan,
want de boer van Eikenhof ziet van daag
niet op een stuiver of wat minder of meer.
De gouden doopengel, die gewoonlijk in de
hoogte in den met sterren bezaaiden hemel
der kerk zijn zetel had, kwam naar de re
gelen der kunst loodrecht neêr voor den
Predikant, toen hij doopen zoude. Dezesprak
bij deze gelegenheid weer iets van de voor
afgegane meisjes, hetgeen den boer van
Eikenhof onwillekeurig weer aan 't vijfde
rad aan den wagen herinnerde. En deze
kleine hield haar rosmarijuetak krampachtig
in de hand, en keek met groote oogen beur
telings den Dominé, den gouden engel en het
broertje aan en kwam zioh zelve in 'tgeheel
niet overtollig voor, maar zette zulk een
gewichtig gezicht, dat zij wel de hoofdper
soon van deze geschiedenis had kunnen zijn.
Bij 't naar buis gaan zeide zij in stilte tot
haar oudste zusje„Niet waar, Jaoobine,
dat was de lieve Heerdiedeneng»!geroepen
en broertje gedoopt heeft „Gij domme
Gondel (Kiiuigunde) gij zult ook nooit ver
standig wordendat was immers onze
Dominé". Beschaamd zweeg de kleine;
zij had het bij zioh zelve uttgemaakt, dat
alleen de lieve Heer doopen konde en
engelen tot zijne beschikking had.
Thuis was een groot feestmaal, dat tot
in den nacht duurde. Men zag het den
boer van Eikenhof aan, dat hij met zijn
klein jongske groote dingen voor had.
Hij zag hem al in den geest, dat hij groote
reizen in de wereld maakte en groote zaken
dreef. Want onze Boer dreef naast zijn
akkerbouw ook houthandel, en de handel
was hem hoe langer Jioe meer lief ge
worden, meer dan het boerenbedrijf,
UIT DE PROVINCIE.
Westkapelle. In de Raadsvergadering
van 17 Mei was de burgemeester voor
zitter. Tegenwoordig alle leden. De no
tulen der vorige vergadering worden ge
lezen en onveranderd vastgesteld. Inge
komen stukken worden voor kennisgeving
aangenomen. Een verzoek van de kolen-
vereeniging te Zoutelande, om bij het
vervoer hunner kolen van af tramhp.Ite
Boudewijnskerke, het op den kunstweg
Westkapelle—Biggekerke" verschuldigde
tolgeld op de helft te stellen, wordt alge
meen goedgevonden Tot leden van het
stembureau bij stemming voor de provin
ciale staten worden benoemd dhr. W.
Minderhoud en Verhuist; plaatsvervan
gende leden Cysouw en A. Minderhoud
bij herstemming dhr. A. Minderhoud, Moens
en Hendrikse, plaatsvervangende leden
W. Minderhoud, Verhulst en Cysouw. Bij
stemming voor den gemeenteraad tot leden
dhr. Cysouw, A. Minderhoud en Moens,
tot plaatsvervangende leden, Hendrikse,
Minderhoud en Verhulst, en bij herstem
ming tot leden, Hendrikse, P. Minderhoud
en W. Minderhoud, en tot plaatsverv.
leden, Cysouw, A. Minderhoud en Moen6.
Een concept-verordening, art. 18 der wo
ningwet tot kenteeken van onbewoonbaar,
wordt met algem stemmen goedgevonden.
Eenige af- en overschrijvingen in de be
grooting van het Burgerlijk Armbestuur,
dienst 1906, tot, een bedrag van f 154,56,
eveneens met algemeene stemmen besloten.
Voor de ingekomen rekening van den
kunstweg Westkapslle -Biggekerke, dienst
1906, wordt benoemd een commissie van
onderzoek, bestaande uit dhrn. Cysouw
als voorzitter, en P. Minderhoud en W.
Minderhoud als leden. Tot af- en over
schrijven in de begrooting der gemeente,
dienst 1906, wordt met algemeenestemmen
besloten. Het lid dhr. P. Minderhoud stelt
nog voor om eenige der onlangs in de ge
meente geplaatste teiephoonpalen, met het
oog op de moeielijkheid hunner plaatsing,
zoo mogelijk te verplaatsen, waarop de
burgemeester toezegt met den ingenieur
van post- en telegraphic daarover te zullen
onderhandelen. Hierop wordt de vergade
ring gesloten.
In de Donderdagmiddag te' Axel
gehouden vergadering van stembevoegde
ingelanden van den polder „Coegors" werd
benoemd tot dijkgraaf de heer Jan van
Hoeve te Axel. Besloten werd tot het
aanleggen van 900 M. Keiweg, van af de
weegbrug aan het kanaal tussohen Sluiskil
en de Sassing tot voorbij W. Dieleman in
de Coogorsstraat en een eind tusschen
„Coegors" en „Zevenaar". Het dijkgesohot
werd vastgesteld op f2,50 per H A.
Stavenlsse. In de Vrijdag gehouden
raadzitting werd behandeld de ingekomen
brief van Ged. St. aangaande de voorge
nomen nadere regeling tot vaststelling der
tractementen van Burgemeester, Secretaris
en Ontvanger. Drie leden verklaarden zioh
er voor de jaarwedde van den Burg. en
den Seor. te verhoogen van f 600 tot f 700.,
terwijl drie leden zioh daar tegen ver
klaarden. Met alg. stemmen werd eene
verhooging van het traotement van den
Ontvanger van f300 tot f350 goedgevonden.
Tot leden van het stembureau voor een
lid van Prov. Staten worden aangewezen
de heeren Dorst en van Patte en tot idem
voor een lid van den gemeenteraad de
heeren Hage en Steendijk.
Kloosterzande. Toen gisteren J. Buis-
rogge met paard en rijtuig van Walsoorden
kwam, om eenige eerw. Zusters, die van
Etten kwamen naarGroenendijk te brengen,
zag hij op den Provincialen weg een
Daarom zou zijn jongen dat alles leeren
wat hij zelf in den handel niet verstond,
zooals aardrijkskunde, rekenen en derge
lijke zaken meer; wantdegeheeleaardrijks-
kundige kennis van den Eikenhofsehen
boer bestond daarin, dat hij wist dat de
wereld rond is als een kogel en dat de
stroomen niet bergop- maar berg-afwaarts
vloeien in de zee. Toen de boer van
Eikenhof van al deze plannen bij het
doopmaal iets verluiden liet, schudde de
Burgemeester met het hoofd en dacht het
zijne daarbij. Hem had het 't altijd toe
geschenen, dat Jhet voor de boeren een
ramp was als zij handelslieden werden
en niet eenvoudig bleven bij hun bedrijf.
Daarbij dacht hij ookde mensoh telt
wel op en vermenigvuldigt wel in zijn
gedachten, maar onze Heere God kent
ook het aftrekken en deelen, en neemt
ten slotte den mensch het krijt uit de
handen en schrijft een geheele andere
rekening dan men zalf bedacht had op
't bord. Insgelijks, een mensch is maar
niet zoo een rekenvoorbeeld, dat zoo glad
afloopt als de regel van drieën, maar een
raadsel en een geheimenis, en menig kind
van hetwelk men met al zijn rekenen
geloofd had, dat het een olijftak om
de tafel zoa zijn is een doornstruik om
het hart geworden. Daarom werd het
den burgemeester wonderlijk te moede, en
toen er een oog-mblik stilte was gekomen,
deed hij een langen trek uit zijn pijp,
en zeide
„Beste vrienden, ik wensoh uw jongske,
al was 't alleen maar omdat hij mijn
petekind is, alles goeds. Maar laat hem
worden wat uw vader was en wat wij
allen zijn, en breng hem geen muiaenissen
in 't hoofd. Gij weet immers wel van uw
bosch, dat winden storm de kleine struiken
volstrekt niet dereD, maar in de hooge top
pen daar suisoht en bruisoht het, en daar
is licht een windral".
(Wordt tmolgd.)
