T
UIT «E PERS.
BuitenlanöSGii Overzicht.
Kerknieuws.
Gemengde Berichten.
kent geen schaamte". En Multatuli stond
al evenmin met hen op goeden voet.
Vooral het interviewende deel der jour
nalisten schijnt aan bedoelde kwaal te
hebben geleden en nog te lijden. Wij
vreezen het tenminste, en worden in die
vrees versterkt, door hetgeen onder het
opschrift „Dr. A. Kuyper' inliet Vaderland
door zulk een persmuskiet verteld wordt.
Wij lezen daar
Men schrijft ons uit Hrussel
Juist aan dezelfde tafel, waar voorheen onze
oud-premier zat te schrijven, heb ik mij thans
neergevlijd om u mijn onderhoud van
eenige seconden mede te deelen.
Ik kwam in 't hotel „Metropole" en zag
dr. Abraham Kuyper zeer verdiept in de lectuur
van zijn pas geschreven brief.
Dat de lust bij mij opkwam om 't een en
ander over zijn Oostersche reis te vernemen,
van zijn oponthoud in Mekka en het Heilige
Land, van zijn doorleefde avonturen, die mij,
door hier aan te denken, reeds geducht opwonden
behoeft zeker geen betoog.
Ik riep een bediende, die Z.Ex. mijn kaartje
overhandigde.
Doch helaas. Ik kwam ik zag
doch was verslagen, want 't antwoord luidde
Z.Ex. kan u niet ontvangen.
Ik rekende mij in 't geheel niet verslagen,
doch zond hem ten tweeden male mijn bood
schapper met beleefd verzoek, mij morgen een
onderhoud toe te staan, doch er werd mij een
tweede nederlaag toegebracht. Ontmoedigd was
ik niet en vast besloten, hem te spreken, wachtte
ik in den corridor, totdat Z.Ex. zijn correspon
dentie had geëndigd. Eindelijk kwam dr. Kuyper
uit de leeszaal. Zou 't mij nu gelukken hem tot
spreken te bewegen en hem over te halen, mij
te vertellen van zijn ondernomen reis, en de
wonderen van het Heilige Land
Ik sprak Z.Ex.
Pardon, Exc., ik heb u zoo even mijn kaartje
laten aanbieden.
Zou u mij iets over uw Oostersche reis willen
mededeelen
Helaas, nieuwe teleurstelling.
Ik kan u niets zeggen, klonk 't droogweg.
Excellentie, zou ik van u mogen weten, of u
nog naar Afrika gaat.
Ik kan u niets zeggen, klonk 't weer.
Ik wilde den oud-Minister nog vragen, of Z.Ed.
weer van plan was, zich in het politiek strijd
gewoel te mengen. De tijd hiervoor werd mij
echter niet gelaten, want een hoffelijke buiging
gaf mij te kennen, dat ik heen kon gaan.
Dr. Kuyper is wèl veranderd.
Leuk ia hetgeen De Nederlander naar
aanleiding van deze onbescheidenheid op
merkt
Het komt ons voor, dat Jlct Vaderland,
met de opname van dezen brief, een goede
gelegenheid heeft laten voorbijgaan om zijn
Brusselschen correspondent een dienst te
bewijzen.
De onbescheidenheid, waarmee deze in
terviewer zich opdrong, wordt toch slechts
overtroffen door de vrijmoedigheid, waar
mee hij zijn schande publiek maakt, ja kaar
als een heldendaad voorstelt.
Hij schynt wel van meening, dat voor
interviewers een andere wet van betame
lijkheid geldt dan voor gewone menschen.
En de redactie van Het Vaderland schijnt
èf die meening te deelen öf wat waar
schijnlijker is hem voor zijn ongepaste
houding te hebben willen straffen door het
toegezondene inderdaad in de krant te
zetten
Overigens dunkt het ons weinig verwon
derlijk, dat dr. Kuyper van een interview
afkeerig bleek, ook toen hem voor de eerste
maal het kaartje werd aangeboden en hij
dus nog tegenover een fatsoenlijk aanzoek
stond.
Want hoe ging het vroeger?
Eerst zwermden de persmannen om hem
heen en bedelden om eenige woorden. En
als hij dan toegegeven had, dan heette het
later, dat kjj op onzichtige wijze Europa
doortrok, overal interviews uitlokkend en
de aandacht tot zich trekkend.
Men kan er van verzekerd zijn dat, wan
neer hij thans op dezelfde wijze voortging,
spoedig een of ander blad zou schrijven,
dat dr. Kuyper nog gaarne de oude rol wil
spelen en nog maar niet kan scheiden van
zijn vroegere positie van mah van gewicht,
of een andere vriendelijkheid van dien aard
Er moet voor den oud-premier aan het
interviewen, waaruit men zooveel won
dende pijlen gesneden heeft, wel een bittere
bijsmaak gekomen zijn. Geen wonder dus,
dat zijn bereidwilligheid, er zich toe te
leenen, verminderd is.
Wanneer men in een blad tegelijk
leest „wat de Vesuvius kwijt raakt" en
„een middagje op 'tCongres der S.D.A P.",
dan moet men deze beide begrippen niet
verwarren. Want zulk een vergadering
„raakt" ook wat „kwijt"
Eén staaltje.
In de le vergadering van 't Congres
der S. D. A. P. te Utrecht,Paaschmaandag,
laakte Schaper zijn oorspronkelijke
meening getrouw het onkundige blij
ven agiteeren tegen 't ontwerp Arbeids
contract.
Daarmee hadden de practicus Spiekman
en de jurist Mendels de arbeiders misleid.
Toen nu na Schapers rede de beide aan
gevallenen 't woord vroegen werd de dis
cussie een dag uitgesteldgisteren dan,
den derden dag van het Congres, kwam zij.
In 't verslag hiervan in een neutraal
blad De Telegraaf lezen wy 't vol
gende
De vergadering is in opgewonden stemming.
Bevend van verontwaardiging kwam inr. Men
dels aan het woord, om zich tegen die woorden
te verdedigen. „Gij zult", zoo riep hij op
bruisenden toon tegen Schaper, „gij zult hier
op dit congres uw woorden waar maken. Gij
hebt staan liegen, maar ik wil, dat gij tracht
ze te bewijzen. Kunt ge dat niet, dan wil ik
Jiier in 't openbaar uw verontschuldiging
En na hem kwam de heer Spiekman op even
feilen toon van Schaper verantwoording eischen
voor de hem aangewreven beschuldiging, als
zou hij, Spiekman, de agitatie boosaardig hebben
gevoerd. Zeer uitvoerig zet hij z'n standpunt
nogmaals uiteen en vraagt het bewijs, dat hij
de arbeiders heeft „voorgelogen". Zijn woorden
worden met daverend applaus ontvangen. Hij
voorspelt Schaper ten slotte, dat, gaat gij zoo
voort, hij de sympathie der arbeiders verliezen
zal
De heer SchaperJa, als het stomkoppen
zijn
De heer SpiekmanIk neem Schaper dat
woord niet kwalijk, want hij Hapt er maar wat
uit. (Luid applaus.) Schaper moge de so
cialistische Kamerafgevaardigde blijven, hij zal
en moet allengs de voeling en de solidariteit
met de arbeiders verliezen. (Levendig ap
plaus.)
Daarna komt de heer Van Hinte (Rotterdam)
het optreden van Schaper verdedigen. Noch
Mendels noch Spiekmen hebben de woorden
van Schaper weerlegd.... De spreker wordt her
haaldelijk geïnterrumpeerd. Hij vraagt den voor
zitter, dat te verbieden. Als partijbestuurders
spreken, mag het congres ook niet in de rede
vallen. (Luid applaus.)
De voorzitter dankt voor dat applaus. Hij wist
niet, dat hij de vergadering zoo partijdig leidde.
(Protesten.)
De debatten duren voort, 'n Arbeider uit
Amsterdam spreekt in 'n inderdaad indrukwek
kende rede op geestdriftigen toon de Kamer
fractie toe. Deze ziet soms te veel naar den
Kamer-kanthet proletarisch sentiment van de
Nederlandsche arbeiders moet voor de Kamer
leden de hoofdzaak blijven.
De heer Schaper verdedigt zijn houding.
Reeds direct wordt hij van vele zijden geïnter
rumpeerd. Hij waarschuwt tegen argumenten,
waarbij het „proletarisch sentiment" wordt aan
gehaald. „Past daarvoor op", roept hij het con
gres toe. Hij herhaalt, dat, wanneer hij de sym
pathie der arbeiders verliest, omdat hij onge
zouten de waarheid zegt, die arbeiders stom
koppen zijn. (A p p 1 a u s.) Hij houdt niet
van ellendige flikflooierij. (Daverend ge
juich.) Wil het congres, dat hij zal zwijgen,
goed dan verlaat hij de partij. Wil men, dat
hij Appingedam zal prijsgeven, ook goed Maar
zoolang hij in de beweging is, zal hij zeggen
wat hij wil, zal hij niet zwijgen, als het scheef
gaat. (Daverend applaus.)
Schaper's woorden maken, al valt men hem
telkens in de rede, inderdaad indruk. Pittig,
heitig-gesticuleerend, spreekt hij het congres toe.
Hij heeft de bekoring van het spontane.
«Wil mr. Mendels mij verzekeren, dat hij
niet gelogen heeft", zegt hij, «dan neem ik
dat aan, maar dan wordt de zaak er niet beter
op, want dan heeft 'n jurist als hij zich hevig
vergistMet verschillende citaten, uit «De
Nieuwe Tijd" en het «Sociaal Weekblad" toont
de heer Schaper aan, dat Spiekman zich meer
malen «zonderling heeft vergistHij durft
niet te zeggen «gejokt"
Er ontstaat groot rumoer, als de heeren
Mendels en Spiekman weer het woord vragen.
«Niet geven", wordt geroepen. «Slechts 8
minuten", vraagt mr. Mendels. (Luid ge
schreeuw: Neen, neen.)«Vijf minuten
dan". («Neen, neen".) Ten slotte krijgt de
heer Mendels één minuut. Als hij langer
spreekt, wordt hij van vele zijden in de rede
gevallen. «Schaper heeft mij voor leugenaar
uitgemaaktdat moet worden teruggenomen".
(Luid applaus).
Dat heb ik al gedaan", zegt Schaper. «Ik
geloof niet, dat Mendels opzettelijk de waar
heid heeft verkracht". (Daverende toe
juiching).
Men weet niet, wat meer te bewonde
ren, de beweeglijkheid der vergadering,
die beurtelings door toejuiching en afkeer
aan dezelfde sprekers gelijk en ongelijk
geeft, en ten slotte het met allen eens
is of aan de zelfverloochening der lei
ders die na elkander het eene oogenblik
ten bloede toe te hebben gegeeseld, het
andere moment elkander geestdriftig in
de armen snellen
Treffend beeld, dunkt ons, ook van de
vastigheid der S. D. A. P.
De aansprakelijkheid der post.
In „die Woche" las ik eenigen tijd ge
leden een stukje over de verantwoordelijk
heid der postadministratie voor het verloren
gaan of beschadigen der aan haar zorgen
toevertrouwde stukken en hoewel ieder
geacht wordt, de wet te kennen, meende ik,
dat het tock wel nuttig kon zijn, eensin
't kort mede te deelen, wanneer men wèl,
wanneer men niet het recht heeft de „post"
aansprakelijk te stellen.
Over 't algemeen, het is mij bij herhaling
gebleken, wordt hieraan weinig aandacht
geschonken, en het gevolg is in den regel,
dat men noodeloos schade lijdt.
Volgens art. 14 van de wet tot regeling
der brievenposterij (14 April 1891,Stbl. 87)
keert het Rijk geen vergoeding uit voor de
vermissing, beschadiging of vertraging in
de uitreiking van een niet aangeteekend
stuk.
Voor gewone brieven, enzneemt dus
het Rijk geen enkele verplichting op zich.
Dit wil echter niet zeggen, dat iemand,
van wien een brief tijdens het vervoer per
post verloren is gegaan, niet het recht zou
hebben, dat er een onderzoek worde inge
steld. In een dergelijk geval heeft iedere
afzender het recht, zich aan het kantoor
van afzending, dus daar, waar hij den brief
ter post bezorgde, te beklagen, en te ver
langen, dat een onderzoek plaats vinde,
waarvan hem dan de uitslag wordt mede
gedeeld. Voor het onderzoek behoeft niets
te worden betaald.
Het is echter tengevolge van het reus
achtig aantal stukken, dat dagelijks wordt
verzondeD, en de vele handen, die daarbij
behulpzaam zijn, in den regel uiterst moei
lijk, zoo niet oudoenlijk, een verloren ge
raakten brief op te sporen, of te ontdekken,
wie zich aan beschadiging of berooving
daarvan heeft schuldig gemaakt.
Toch is het gewenscht, dat steeds van
iedere vermissing aangifte wordt gedaan.
Bevindt zich onder het personeel der post
administratie hier of daar een ontrouw
ambtenaar, dan kunnen juist die klachten
dikwijls er toe medewerken, dat ontdekt
kan worden, waar de schuldige is te zoeken.
Zooals bekend is, kunnen de per post te
verzenden stukken worden aangeteekend
met of zonder aangifte der iuhoudswaarde.
Gewone aanteekeuing kost 10 cent boven
't gewone port, voor de aangegeven waarde
betaalt men een vastgesteld opklimmend
recht, dat zeer laag is.
Gaat een aangeteekende brief verloren,
dan keert het Ryk, wanneer de reclame
rechtmatig blijkt te zijn, 25 gulden uit Is
de inhoudswaarde aangegeven, dan krijgt
men de volle waarde terug. Die vergoeding
wordt ook gegeven, wanneer het verloren
gaan een gevolg is van overmacht, d. w. z.
wanneer de brief b.v. door een schipbrenk
zijn bestemming niet bereikt, wanneer hij
bij een spoorweg-ongeluk verbrandt of
wanneer een trein door roovers wordt aan
gevallen, die de post medenemen.
Bij al die gevallen is er op verloren ge
raakte niet-aangeteekende stukken geen
verhaal mogelijk.
Volgens art. 13 der wet opdebrieven-
posterij is men verplicht, een brief, waarin
men geld of bankpapier, edele metalen of
kostbaarheden verzendt, te doen aantee-
kenen, en hebben de postambtenaren, bij
ontdekking van ontduiking der wet, het
recht, den geadresseerde een boete van 30
cent te laten betalen, wanneer het blijkt,
dat hun vermoeden gegrond was.
Dit wetsartikel wordt bijna dagelijks
honderden malen overtreden, en toch ware
het in het belang, zoowel van de afzenders
als van de postambtenaren, indien er ge
regeld de hand aan kon worden gehouden.
Het is zoo gemakkelijk, wanneer men
een klein bedrag, b.v. tien gulden, heeft te
verzenden, even een bankbiljetje in een
brief te sluiten en het zoo in een brievenbus
te werpen. Tien, twintig maal gaat bet
goed, maar dan op een keer is èn de brief
èn het bankbiljet spoorloos verdwenen, en
men is het geld voorgoed kwijt. Niet alleen
is men dan zjjn geld kwijt, maar wat veel
erger is men heeft de postambtenaren in
verzoeking gebracht. Hoe goed deze toch
over 't algemeen ook bekend staan, het
blijft een niet te loochenen feit, dat ook
onder hen nu en dan oneerlijken voorkomen,
en reeds menigeen, die wellicht nooit heeft
gedacht, dat hij nog eenmaal de hand zou
slaan aan eens anders goed, is voor de
verleiding bezweken, en heeft ton slotte zijn
misdrijf in de gevangenis moeten boeten.
Het is zoo gemakkelijk een brief, waarvan
men vermoedt, dat hij geld bevat, in den
zak te steken, en wanneer dan it vermoeden
gegrond blijkt, en de ontdekking blijft
achterwege, dan volgt weldra de tweede en
de derde, totdat eindelijk achterdocht wordt
opgewekt en de schuldige wordt betrapt.
En waardoor ontstaat die verleiding
Alleen daardoor, dat men weet, dat in vele
brieven geld zit. Was men er van overtuigd,
dat dit niet het geval was, men zou er
waarschijnlij k zelfs niet aan gedacht hebben
zich onrechtmatig iets toe te eigenen.
Laat ons nu eens zion, hoe het stapt met
de verantwoordelijkheid van het Rijk ten
opzichte van de postpakketten.
Ook de postpakketten kunnen worden
aangeteekend, doch alleen met aangifte dei-
waarde. Gaat een aangeteekend pakket, of
een gedeelte daarvan, verloren, dan wordt
de volle waarde van het verlorene vergoed.
Maar ook de afzender van een gewoon
postpakket heeftrecht op schadevergoeding
indien het pakket verloren gaat, of wanneer
de inhoud beschadigd overkomt. In het
laatste geval moet echter blijken, dat de
verpakking aan redelijken eisch voldoet.
De schadevergoeding voor een gewoon
pakket bedraagt echter nimmer meer dan
f 2,50 per kilogram.
Wie dus een postpakket ontvangt, waar
van hij vermoedt, dat het beschadigd is,
doet verstandig, het niet aan te nemen,
doch aan den besteller te zeggen, dat hij
wel naar het postkantoor zal gaan om het
daar in tegenwoordigheid van een dei-
ambtenaren te doen openen en de schade
te bepalen.
Er wordt dan, zoo noodig, een proces
verbaal van de bevinding opgemaakt, wat
gratis geschiedt, en de afzender ontvangt
na afloop van het onderzoek een bedrag,
gelijkstaande met de geleden schade, of
zooveel maal f 2,50 als het pakket kilo
grammen woog.
Maar zelfs al heeft men het pakket aan
genomen, en ontdekt men thuis by het
uitpakken, dat er iets gebroken of bescha
digd is, dan nog kan men zich aan het
kantoor gaan beklagen, en heeft men recht
op vergoeding, mits men binnen tweemaal
24 uur na de aflevering het pakket met de
emballage ten postkantore vertoont, en uit
alles duidelijk blijkt, dat men te goeder
trouw is.
Wijst het onderzoek aan, dat de schade
een gevolg is van onvoldoende verpakking,
dan volgt geen restitutie.
Over het algemeen gelden voor de naar
het Buitenland verzonden brieven en pak
ketten, en ook voor de van daar ontvangen
zendingen, dezelfde bepalingen.
Hoewel het slechts zelden voorkomt, kan
natuurlijk een postwissel eveneens verloren
gaan. Hij kan verkeerd besteld wordeu, in
huis bij ongeluk verbranden of verscheurd
worden, en wat al niet.
Het geld is dan echter geenszins ver
loren De afzender heeft een ontvangbewijs,
een reyu, èn wanneer hij zich daarmede
naar het postkantoor begeeft, wordt er een
duplicaat-postwissel van hetzelfde bedrag
aangevraagd aan het Hoofdbestuur der
posterijen en telegrafie. Ook dit geschiedt
kosteloos. De duplicaat-wissel wordt echter
nooit vroeger dan ongeveer twee en een
halve maand na de storting van den oor-
sproukelijken wissel uitgegeven, omdat
men eerst na alloop van dien tyd kan
nagaan, of deze nergens is uitbetaald.
Men ziet uit dit alles, hoe nuttig het is,
de reiju's te bewaren. Wie deze gedachte
loos laat slingeren of ze wegwerpt, kan èn
zichzelf èn de postadministratie dikwijls
heel wat moeite veroorzaken.
Timotheiis.
Rusland.
Nu de verkiezingen voor de Doema afge-
loopen zijn, worden overal politieke ge
vangenen door de regeering in vrijheid
gesteld. Zij kunnen nu toch geen kwaad
meer doen. Wat evenwel niet beletten zal
dat de Doema zeer democratisch zal zijn
samengesteld.
Allertreurigst blijft de toestand in den
Kaukasus E*n geneesheer te Tsjoegaris
verhaalt van een bloedigen strijd die heeft
plaats gehad tusschen Tataren en Arme
niërs. Dagelijks, zegt de schrijver, vallen
benden Tataren Armeniërs aan, en dooden
en kwellen zo bij honderden. De Tataren
worden bijna altijd door regeeringsagenten
en politieambtenaren geleid. Enkele dagen
geleden vielen Tataren het stadje Tsjoe
garis aan en schoten de Armenische wijk in
brand. Ten slotte trokken de Armeniërs
met hun vrouwen en kindereu uit de stad,
doch werden, ondanks een heldhaftigen
tegenstand gedood. Vrouwen schoten met
revolvers op de Tataren of wierpen zich,
met de dolk in de hand in den strijd.
Het Armenische kwartier is thans een
puinhoop. Honderden lijken van mannen,
vrouwen en kinderen liggen in de straten.
Gewonden zijn er nietde Tataren sparen
niemand.
Gedurende het gevecht bleven de politie
en de soldaten werkeloos.
Soortgelijke moorden hebben te Andrasj
en elders plaats.
Melden wij nog dat de kozakken-oflicier
Abramof'die op ruwe wijze was opgetreden
tegen Maria Spiridonowa, de gevangen ge
nomen revolutionaire die den gouverueur
had vermoord, eergisteren in het centrum
der stad Borissoglebsk dooreen onbekende
die te ontkomen wist, met drie revolver
schoten werd gedood.
Twee hoofdlieden van den Moskouscheu
Bankdiefstal zijn gepakt.
De een, een dronken zwetser, werd te
Zurich (Zwitserland) gepakt. Hij bleek een
vroeger beambte der Bank te zijnde
portier herkende hem.
De ander, de zoon van een dokter te
Moskou, werd te Jaroslaf gearresteerd,
juist toen hij op een vertrekkenden trein
wilde springen.
Ned. Herv. Kerk.
Bedankt voor Aduard door Ph. Bege-
mann te 's-GraveDhage.
Aanstaanden Zondag zal de heer J. van
der Vlugt, candidaat, des namiddags zijne
intrede doen te Vrouwepolder, na des
voormiddags bevestigd te zijn door zijn
vader, predikant te Coevorden.
Geref. Kerken.
Drietal te Schoondijke R. v. d. Kamp
te Axel, G. F. Kerkhof te Souburg en R.
Mulder te Zaamslag.
Hersteld Ev. Luth. Kerk.
Bedankt voor Medeinblik door G. A.
Alers te Zwolle.
Onze Middelburgsche corresp. schrijft
De zeldzaam schoone Paaschdagen die
voorbij gingen, ontleenden daaraan hun
meest kenmerkende bijzonderheid. Bij
getemperden wind scheen de heerlijk ver
kwikkende zon over de vele wandelaars en
maakte menig uitstapje tot een genot. In
Walcheren, zoowel te Vlissingen als te
Middelburg, vormde de nieuwe tram de
grootste attractie.
Honderden kykers richten hun schreden
bij aankomst of vertrek naar de nieuwe
tram. En de passagiers waren zoovelen,
dat niet alleen de zitplaatsen, maar ook
zelfs alle staanplaatsen, ook indegoederen
wagens, bezet waren, en menigeen moest
blijven staan, wachtende op beteren tijd.
Algemeen wordt het mooie reisje ge
roemd, vooral de duinen bij Koudekerke
en Biggekerke leveren een schoon pano
rama. Nog was het groen te schaarsch en
de vruchten te klein, nog werd het vee in
de weiden gemist en was het stof over
vloedig, maar straks als het geboomte in
voorjaarsdosch gekleed is en het gebloemte
bloeit, dan zal het reisje per tram langs de
noordkust van Walcheren uiterst loonend
zijn.
Middelburg. Hedenmorgen omstreeks
8 uur ontstond een begin van brand in den
schoorsteen bij den heer D. in de Lange
Noordstraat, welke gelukkig door de inmid
dels toegesnelde politieagenten werd ge-
bluscht.
Goes. Met harfelijken dank ontving
het comité door de Wijkzuster flö voor
verleende hulp.
Goes. Eenige weken geleden vermisten
een paar reizigers die deze plaats bezochten,
bij huu ertrek het kilometerboekje 8. S.
Aanvauke.ijk we«d aau verliezen gedacht,
maar later bleek dat niet het geval te zijn
geweest, want een boekje werd alvorens
te zijn afgereisd te Arnhem ingeleterd en
de waarborgsom f 2,50 ontvangen op de
valsohelijk onderteekenda verklaring.
Hoogst waarschijnlijk heeft een behen-
digeu dief de boekjes uit de jassen die in
een café hingen ontvreemd.
Krabbendijke. De arbeider D. J. te
Oostdijk zag dat zijn kippenhok, dat met
een haakje afgesloten was, des morgens
openstond. Bij ondeizoek bleek dat zij
verdwenen waren, enkele pluimen en een
kop was alles wat nog aanwezig was.
Het droeg den schijn alsof hier een hond
had huisgehouden, doch bij nader onder
zoek werden er voetsporen gevonden en
bleek het ook haast onmogelijk te zijn dat
een hond het hekje, dat niet geforceerd
was, kon openen. Bij de politie werd
aangifte gedaan.
Men meldt ons uit Krabbendijke:
Zaterdag is er weer een flinke vloed
water geweest, wat ten gevolge heeft ge
had dat de aangevoerde spoordijk in den
Engelschen polder het weer moest ont
gelden, zoodat er plus minus 2000 kubieke
Meter zand van weggeschoven en gespoeld
is. Het tweede spoor was weer in dienst
gesteld, doch met dien vloed vreesde men,
maar het bleef nog hecht genoeg, zoodat
de dienst nu geheel en al met uitzonde
ring van nog langzaam rijden over dat
gedeelte, hersteld is, waardoor het ver
wisselen aau w p. 19 en Rilland zeer ten
gerieve der reizigers is opgeheven.
Zierikzee. B. en W. benoemden tot
concierge der Hoogere burgerschool den
heer J. Holm, die reeds langen tijd den
nu overleden concierge behulpzaam was.
Aan de waterkeering van den cala-
miteuzen Suzaunapolder werd, naar men
ons uit Sint Annaland meldt, jl. Zater
dag met goed gevolg gezonken een kraag
stuk, lang 40 M. en breed gemiddeld 26
M., tusschen de dijkpalen 7 en 8. De
aanbesteding van het maken van een
nieuwen zeedijk in de doorbraak aan boven-
genoemden calamiteuzen polder zal plaats
hebben op den 1 Mei 1906. (M.C.)
Naar men ons uit Overslag meldt,
hebben de geneesheeren, die op last der
Belgische justitie het kinderlijkje ge
schouwd hebben, verklaard dat van mis
daad geen sprake was. (M. C.)
's-Heerenhoek. In de gemeenteraads
vergadering van jl. Zaterdag waren alle
leden tegenwoordig. De notulen der vorige
vergadering werden gelezen en zonder
verandering gearresteerd, de ingekomen
stukken voor kennisgeving aangenomen.
Eenige af- en overschrijvingen op de be-
grooting van 1905 worden goedgekeurd.
Nadat de voorzitter den wensch uitgespro
ken had dat de gemeente spoedig een in
de gemeente wonenden arts inocht hebben,
waardoor bij allo, en bijzonder nachtelijke
voorvallen, des te spoediger geneeskundige
hulp zou kunnen verleend worden, en
uitgesproken was dat geen gelden voor
het bouwen van een doeterswoning, en
voor 't honorarium benoodigd, aanwezig
zijn, wijl dan de Hoofdelijke Omslag (die
nu toch al hoog is) met een vierde zou
vermeerderen, werd met algemeene stem
men tot gemeente-geneesheer voor den
tijd van een jaar, op een tractement van
f 300, benoemd de oude titularis de heer
H. van Iwaarden, arts te's-Heer Arends-
kerke.
Rilland-Bath. Vrijdagavond werd een
groot deel van het personeel der Ned.
Landaanwinning-maatschappij wegens ge
brek aan werk buiten dienst gesteld. Voor
velen is dit een harde slag en vooral voor
menschen op eenigen leeftijd zal het be
zwaarlijk gaan werk te vinden. Jongeren
kunnen natuurlijk gemakkelijker werk
vinden hoewel er toch verseheidenen,
willen zij aan den gang blijven, elders werk
zullen moeten zoeken. Nu er rondom de
gaten in den Eersten Bathpolder een vos-
kaai of ringdijk gemaakt is en de sluis
open staat begint het water langzamer
hand uit dien polder zieh te verwijderen.
Men kan nu met een wagen bespannen
met paarden de hofstede bereiken, hoe
wel op sommige plaatsen de wagen nog
tot aan de assen in het water gaat.
Zaterdagmorgen met den hoogen
waterstand, vergezeld van hevigen wind,
is een groote hoeveelheid zand aan den
in reparatie zijnden spoordijk weggespoeld
en hoewel men vreesde dat er nog meer
zou weggaan bleef het water gelukkig
het volgende tij veel lager.
Tengevolge van de watersnoodramp
hoogstwaarschijnlijk, gaf de Edelachtbare
Heer Burgemeester alhier geen verlof om
op Paasch-Maandag muziek in de herbergen
te houden, zooals tot heden de gewoonte
was. Genoemde dag is stil en kalm voorby
gegaan, wel een bewijs dat op dergelijke
dagen best muziek kan worden gemist. In
de naburige gemeente Krabbendijke bestaat
op die dagen daartoe geen gelegenheid.
Wissenkerke. In de raadsvergadering
van j.l. Dinsdag waren alle leden aanwezig
behalve dhr. Nieuwdorp. De notulen der
beide laatste vergaderingen werden zonder
opmerkingen goedgekeurd. Onder de in
gekomen stukken kwam voor eene missive
van den Comm. der Koningin inhoudende
benoeming van A. de Regt, timmerman
alhier tot zetter van 'sRijksdir. belastingen.
Een brief van Ged. Staten meldende de
Rijksbijdrage voor het onderwijs voor
1906, welke met het oog op de 2 aan te
stellen onderwijzers f 1000 hooger was dan
begroot, waarom een besluit tot wijziging
dier begrooting tot verhooging dier inkom
sten en uitgaven met die f' 1000 werd ge
nomen. Nu werd eenzelfde besluit geno
men tot bestrijding der subsidie van f5,
waarin
waren
met IOC
ondersol
G. di
Broecki
met 84
en no.
gaan,
De 5
tussche
de aan
op doe:
nalevin
der Mo
blad" i
besluit
ber), v
de wet
glemen
van mo
De vas
kleuren
worden
Ook de
de juist
vuiling
zien va
JL
