Pinkpillen
Buitenlandscb Overzicht.
RECLAÏVHËs]
r E I L L E T O u.
Snippers uit de oude doos.
Uit de Tweede Kamer.
LANUBOÜ W.
Bessen ei Frambozen.
Dinsdag is voor het eerst onder het
nieuwe regime het Engelsche parlement
bijeen geweest. Het huis zag er uit of er
een sneeuwstorm had gewoedoveral
lagen zonder orde groote witte vlokken
op de banken. De leden hadden nl. lmn
plaatsen besproken. Twaalf uren te voren
was men daarmede reeds begonnen. Het
had Maandagnacht nauwelijks twaalf uur
geslagen of een paar dozijn radicalen
klopten op de deuren om toegelaten te
worden, zij kozen zich een plaats en ver
dwenen. Druk werd .het echter pas Dins
dag na het ontbijt, toen was er een herrie of
het plaatsen gold in een schouwburg.
Onder de oppositie-doorgang zaten reeds
vroeg eenige banken* vol met norsch kij
kende werklieden-afgevaardigden. Om
twee uur was het „huis" stampvol leeg
alleen waren de bekende eerste bank der
oppositie, de voorzitterszetel en de tafel,
op welke laatste de staf ontbrak. Kort
daarop werd op de deur geklopt en de
„Zwarte Staf" kwam,binnengedragen door
Sir Henry Stephenson in groot gala-uni
form der Engelsche marine. Deze boog
zich plechtstatig en noodigde de leden
van het „House of Commons" die hem
met ontdekten heofde aanhoorden, uit hem
te willen volgen naar het Hoogerhuis. Als
een kudde trok men derwaarts, louter om
van den Lord Kanselier, Lord Loseburn
te vernemen, dat zij een „Speakt" moesten
kiezen.
Toen de leden waren teruggekeerd was
tegen de traditie want niemand mag
dan eigenlijk spreken het een gegons
van stemmen. De „Chief Clerk" Sir Cour-
tenay Ilbert leidde de daarop volgende
ceremonie. Hij wees met een vinger naar
den ouden Sir Wilfrid Lawson, die met
een vriendelijk en grappig woordje voor
stelde Mr. J. W. Lowther te herkiezen
als speaker. Daarop stond onder een
krachtig applaus Lowther op om te ver
klaren, dat hij zich onderwierp aan het
oordeel van het „Huis". Cheers weer
klonken toen hij weer ging zitten, Sir
Wilfrid stapte daarop naar hem toe en
maakte zich toen meester van des nieuw-
benoemden Speakers linkerhand. Mr.
Stuart Wortley, die het voorstel had onder
steund, nam die zorg op zich voor de
rechterhand en zoo werd Lowther geleid
naar den Speakerszetel, waarop hij plaats
nam onder luid hoerageroep. Onmiddellijk
daarop legde de „Serjeant at Arms" den
staf op de tafel. Campbell-Bannerman
wenschte den „Mr. Speaker Elect" geluk
en bij monde van Aker Douglas sloot
Z. M.'s oppositie zich bij de ministerieele
gelukwenschen aan, evenzoo Keir Hardie
namens de werkliedenfractie. Aldus ein
digde de eerste dag.
Nog juist bij tijds hadden de beide
leiders der unionistische partij Cham
berlain en Balfour zich met elkaar
verzoend. Laatstgenoemde had in een
brief aan Chamberlain verklaard dat hij
geen bezwaar had tegen het instellen van
een matig algemeen invoerrecht op ge
maakte goederen mits niet voor kunst
matige protectie en een klein recht op vreemd
koren. Deze moesten worden ingevoerd,
wanneer zij noodig bleken.
Chamberlain had hierop geantwoord,
dat hij het daar geheel mede eens was
en Balfour zijn diensten aanbood.
Men is nu natuurlijk benieuwd hoe de
nieuwe Troonrede er uit zal zien.
Het laatste Engelsche verkiezingsresul
taat is gisteren te Londen bericht. Op de
Orkney- en op de Shetlaud-eilanden is een
liberaal gekozen.
Toch moeten er nog enkele verkiezingen
plaats hebben, want een paar gekozenen
zijn dubbel gekozen, en twee anderen zijn
na hunne verkiezing gestorven.
In Rusland keeren orde en rust langzaam
weder; doch blijken hier en daar de rust
van het dwzngbuis, de orde van het geweld.
Een enkel staaltje van de wijze waarop,
met name in de Oostzeeprovinciën, hier en
daar recht wordt gedaan, en de gevolgen
hiervan, moge onder dit Overzicht ver
melding vinden.
Een patrouille komt op het landgoed van
een Lijllandschen baron en vraagt naar een
knecht die Johanson heet en deze blijkt te
80
DOOK
SCALDIS.
Iets over Tienden.
I.
De meeste mijner tochtgenooten door
de provincie zullen wel tot de landbou
wende bevolking behooren, en zullen er
velen onder dezen zijn, die van de op
brengst hunner landerijen een gedeelte
moeten missen, in den vorm van tienden,
't zij deze aan de rechthebbenden worden
uitgekeerd in natura van de voortbreng
selen, 't zij in geld waarop deze voort
brengselen geschat worden.
Er is wel eens beweerd dat de helling
der tienden een noodzakelijk kwaad is
voor de boeren, ja er zijn zelfs tiendplich-
tigen, die het goed recht van den tiend-
heller ineeuen te kunnen betwisten.
Ofschoon het niet te ontkennen valt dat
dit recht voor vele landbouwers soms een
groote verliespost op hunne jaarlijksehe
balans brengt, willen wij in dit geval
geen partij kiezen.
Zeker is het evenwel, dat velen weinig
bestaan. Voornaam en vadersnaam blijken
overeen te stemmen met het bevelschrift,
dat het hoofd der patrouille in de hand
houdt. Doch de bewoners van het landgoed
waren niet weinig verbaasd te hooren, dat
Jan Janowitsj Johanson ter dood is ver
oordeeld, want hij was altijd een der meest
getrouwe dienaren en had bij de plundering
van het landgoed zelfs zijn leven voor de
familie van zijn heer op het spel gezet.
Maar al deze verklaringen hielpen niets
slechts met moeite krijgt de baron een paar
uur uitstel, laat inspannen en rijdt zoo hard
de paarden loopen kunnen naar de stad,
waar het veldgerecht zitting houdt. Eerst
wilde men daar nergens van hooren, daal
de namen uitkwamen, doch ten slotte blijkt
de vergissing. Joganson is bedoeld, doch
Johanson en Joganson worden in het Rus
sisch bijna gelijkluidend uitgesprokendat
de zoon meestal naar den vader heet had de
verwisseling des te gemakkelijker gemaakt.
Met een bevel vaD vrijlating rent de baron
in zijn rijtuig huiswaarts om zijn trouwen
knecht het leven te redden, maar de wegen
zijn niet te best en het veldgerecht had hem
lang opgehouden de baron komt enkele
uren later dan hij had gehoopt eD thuis
gekomen vindt hij het vonnis voltrokken.
De patrouille had meer vonnissen te vol
trekken en had niet langer kunnen wachten.
Is het te verwonderen dat bij dergelijke
voorvallen het volk in al zijne lagen tot
vertwijfeling komt
En zoo wederrechtelijk gaat het ook in
den Kaukasus toe. Daar weigerden de
bewoners van het dorpje Terskay aan een
detachement kozakken fourage te leveren.
Daarop liet de commsndaat op hen schie
ten, waarbij veerttig dorpelingen omkwa
men. Hiertegenover staat dat elders de
revolutie voortgaat met het smeden en
plegen van kleinere aanslagen. Zoo is te
Moskau weer eens in een der hoogescholen
een bom ontploft. Niemand werd gekwetst.
Men vat het op als een protest tegen de
door den gouverneur genomen maatregelen
om de orde te herstellen.
Te Radom ontplofte een bom in de
kamer van den beheerder der domeinen.
Het heele huis werd vernield.
Te Petersburg zijn Maandagochtend in
het hartje van de stad een tiental gewa
pende en gemaskerde kerels een spaarbank
binnerj^edrongenzij eischten van den
boekhouwer hun het aanwezige geld af te
dragen. Een oilicier van politie, die zijn
vrouw vergezelde en tusschenbeide wou
komen, werd op staanden voet neerge
schoten en zijn vrouw ernstig gewond.
De kassier werd ontwapend en tegen den
grond geslagen. Een employé wist te
ontkomen en bereden politie te halen.
Daarop trok de bende onverrichter zake
af, een gewonde in handen der politie
latend.
Ook uit andere steden, Warschau, Kiëf,
Odessa, Wilna, Simferopol, worden derge
lijke invallen gemeldvele winkels en
hotels werden daar geplunderd.
Intusschen gaat de regeering voort met
de voorbereiding van wettelijke hervor
mingen. Zoo nam de Rijksraad een nieuwe
wet aan, welke bepalingen bevat betref
fende het houden van vergaderingen.
De desbetreffende wet van '25 October
1905 wordt ingetrokken, terwijl de nieuwe
wet bepaalt, dat vergaderingen van kiezers
van den eersten graad zonder aanwezig
heid van een vertegenwoordiger der po
litie kunnen plaats vinden. Alleen moet
aan de politie vooraf kennis worden ge
geven. I)e kiezers van den tweeden graad
zijn bevoegd zonder kennisgeving aan de
politie vergaderingen te houden.
De nieuwe wet zal de volgende week
afgekondigd worden.
Men moet niet te veel geloof hechten
aan de alarmeerende berichten van Wolff's
bureau, in zake Algeciras, welke berichten
ook wel eens onder onze telegrammen
voorkomen.
Het is wel eens meer gebeurd dat de
pers de brandklok luidde terwijl er geen
vonkje te zien was. En ook dat het tus-
schen twee vorsten o zoo critiek scheen
te staan, terwijl de verlegenwoordigers
dier regeeringen het geheel eens waren.
De algemeene indruk is dan ook dat
Frankrijk en Duitschland het in zake
Marokko op de conferentie te Algeciras
of niets van de herkomst der tienden af
weten waarom we nu, aan de haud der
geschiedenis, eens zullen onderzoeken, in
hoever de tiendheffer gerechtigd is dezen
cijns van den gebruiker van het land, te
vorderen. Hebben wij deze zaak nu be
sproken en bezien, dan kimnen we beter
een zelfstandig oordeel vellen over het al
of niet rechtmatige van de tiendheffing.
Zooals we boven reeds zagen zijn tien
den eene belasting welke van het ruw
bedrag der oorspronkelijke voortbrengse
len, in evenredigheid eener bepaalde hoe
veelheid, geheven wordt. Deze hoeveel
heid bedraagt niet altijd, zooals men uit
de benaming zou kunnen opmaken, het
tiende, maar somtijds het achtste of twaalfde
gedeelte enz1 Zij is zeer oud, want, zooals
we in het Oude-Testament kunnen lezen,
wijdde de wetgever der Joden reeds de
Tienden van alle vrachten en dieren des
lands aan God, of liever aan de priester
schap, de Levieten.
De christelijke geestelijkheid, meenende
in de plaats van deze getreden te zijn,
matigde zich hierin, reeds zeer vroeg, nog
vóór Constantijn den Groote hetzelfde reeht
aan.
In de schriften der godgeleerden en
kerkvergaderingen van dien tijd, werd
nog wel eens zullen worden. Hetgeen be-
teekent dat de wereldvrede alsnog niet
wordt verstoord.
In Frankrijk blijft de uitvoering der
scheidingswet van Combes de menschen
en de slachtoffers dezer hatelijke wet be
roeren.
Reeds hebben in 7600 kerken boedel
beschrijvingen plaats gehad. Toen de amb
tenaren de kerk te Tours wilden binnen
gaan, om den inventaris op te nemen,
verklaarde bisschop Renon hun dat hij de
kerk ten teeken van rouw gesloten had
en dat hij het hem als aalmoezenier van
het leger geschonken kruis van het Legioen
van Eer niet langer wenschte te dragen.
Ook op andere plaatsen hadden vrij
ernstige betoogingen plaats, ondanks het
gestrenge optreden der regeering.
Wat andere landen aangaat, ook daar
is onrust en vrees.
De jarenlange oppositie der Hongaren
tegen den Koning (Keizer Frans) is eindelijk
uitgeloopen op een ontbinding van den
Hongaarsehen Rijksdag. Dit zal in een
vergadering van den Rijksdag moeten
worden aangekondigd. Maar hoe nu, zoo
de President van den Rijksdag weigert die
vergadering bijeen te roepen Hij is be
reids aangezocht, een zitting bijeen te roepen
op 19 Maart. Voor 't geval hij weigert,
zal een koninklijke commissaris het in
diens plaats doen. Baron Fejevary is voor
nadere instructies naar Weeuen vertrokken.
Het conlliet op de Turksch Perzische
grens is dreigender geworden. De sultan
heeft 29 bataillons soldaten naar de grens
gezonden. Ken later bericht meldt, dat
een bataillon deserteerde wegens slechte
verzorging.
Te Moekden zijn er teekeneu van woe
ligheid onder de Chineezen. Dezen klagen,
dat zij door de Japauners als een over
wonnen volk worden behandeld.
De Japanners maken zich meester van
de vergunningen, die vroeger door de Euro
peanen waren bezet.
In Duitsch Afrika wordt de algemeene
toestand met den day beter. De gouver
neur Goetzen telegrafeert uil Dares Salem
dat den 9en Febr. twee detachementen in
fanterie naar huis gezonden zijn. Ver
scheidene colonnes murcheereu op Mahenze
aan waar nog een groote inassa opstan
delingen verzameld is.
De Times publiceert een tnededeeling van
den correspondent te Johannesburg, waar
uit blijkt, dat deze pas teruggekeerd van
een reis naar Natal, den toestand ernstig
inziet. Hij raadt o. a. de regeering aau
onmiddellijk gebruik te maken van de
aanwezige Britsche troepen en aan de op
roerige houding onmiddellijk een einde te
maken, door den eisch te stellen van on
verwijlde voldoening der verschuldigde
belastingen, en dien eisch, zoo noodig,
kracht bij te zetten door het zenden van
mobiele colonnes. Een dergelijk optreden
zou volgens hem de inlanders dadelijk
tot rede brengen.
Van alle zijden komen waarschuwingen
van bevriende inlanders, dat er wat broeit,
ofschoon algemeen wordt aangenomen, dat
de Kaffers niets zullen ondernemen, alvo
rens de oogst binnen is, dus omstreeks
April of Mei. //Ik", zegt de correspondent,
//Overdrijf de beteekenis van een Kaffer-
opstand geenszins, maar, al is hij nog van
zoo localen aard, hij brengt steeds dezelfde
gevolgen mede, moorden op blanken en
slachtingen van inboorlingen. Het is de
plicht der regeering beide te voorkomen
en daarom dring ik aan op krachtige
actie, zoowel in het belang van inboor
lingen als van blanken".
Tot voorzitters der afdeelingen werden
benoemd de heereu Roessingh, Van Vlijmen,
Talina, Smeenge en Bos. Aan de orde is
bespreking van den toestand van het post
en telegraafpersoneel. Verschillende leden
voerden daaros'er het woord. De rij werd
geopend door dhr. Ketelaar, die stuk voor
stuk de grieven opsomde. Bij het lezen van
al die klachteu, erkent men ten volle de
waarheid van het zeggen van dhr. Tak, den
volgenden spreker, hoe men zich bij de
kennisneming van al die klachten dient te
hoeden tegen overdrijving.
zelfs den geloovigen de tiendplicht op het
scherpst ingeprentdoch werden de nala-
tigen alleen met goddelijke straffen be
dreigd.
Karei de Groote echter, en zijne opvol
gers verorderden, dat de geestelijke en
wereldlijke overheid den geestelijken aan
de nauwkeurige opbrengst der Tienden de
behulpzame hand zouden bieden, wanneer
men weigerde, dien te geven en hierdoor
verspreidde zich het recht der geestelijk
heid over het grootste gedeelte van het
toenmaals beschaafde Europa.
De Saksers verzetten zich langen tijd
tegen deze belasting, en zelfs later ont
stonden hierover in Thuringen en andere
Duitsche landstreken hevige twisten, zoo
dat zich nog tegenwoordig iu Duitschland
zeer veel tiendvrij land bevindt. Boven
dien had men reeds toentertijd, gelijk ook
tegenwoordig, Tienden, die door eigenaars
van boeren-kofsteden aan particulieren
werden uitgekeerd, of door de geestelijk
heid aan de leden waren afgestaan, van
daar dan ook, dat er tegenwoordig zoo
veel tienden particulier eigendom zijn. In
die tijden was niemand tiendvrij, wanneer
hjj niet door privilegiën, verdragen of ver
jaring daartoe het recht verkregen had.
De Tienden in ons land worden vordeeld
En welke zijn nu zoo ongeveer de grieven
van het post- en telegraafpersoneel, zooals
behalve dhr. Ketelaar, meer dan een spre
ker die voorstelde Ze ontstaan meest uit
de leiding van den dienst, volgens dhr.
Ketelaar. Vooral in de bekende dienst order
no. 248, waarin z.i. de vrijheid van vereeni-
ging, het recht van petitie en het vakver-
eenigiDgsleven bemoeilijkt wordt. Het zou
een goede stap vooruit zijn, als de minister
den directeur-generaal een wenk wilde
geven, het vereenigingsleven voortaan niet
tegen te werken, maar zelfs aan te moedi
gen, en voorts geen klachten bij het hoofd
bestuur tegen te gaan, maar veeleer het
inbrengen van rechtmatige klachten te
bevorderen, in 't belang van het personeel.
Vervolgens oordeelde dhr. Ketelaar, dat
het beheer bij post- en telegrafie te weinig
stabiel was en dat op de keper beschouwd,
de organisatie van het personeel aan het
opzicht en de controle der Kamer onttrok
ken wordt. Er is gemis aan goede leiding
en gebrek aan organisatie. Waartoe bijv.
die hulp-telegrafisten?Feitelijk benadeelen
ze de positie van de klerken. Hoe denkt de
minister zich de toekomstige positie van
die hulp-telegrafisten.
En dan die „jongelingen" bij de tele
grafie, die een verklaring moeten teeke-
uen dat hunne tijdelijke diensten niet voor
het pensioen mederekenen en dat zij op
21-jarigen leeftijd den telegraafdienst moe
ten verlaten. Worden ze op dien leeftijd
bij de post aangesteld, dan moeten zij,
willen zij aanspraak op pensioen kunnen
krijgen, zich opnieuw laten keuren, na 5
jaren op het rijwiel aau weer en wind
blootgesteld te zijn. En wat is dan nog
het loou Verder behandelt de heer Kete
laar de kwestie der emolumenten, de exa
mens voor klerken, bij welke examens
het gemis aan stabiliteit op verschillende
punten uitkomt. Wat een naijver Is er
vaak te bespeuren tusschen de verschil
lende takken van dienst. Wat lange dienst
tijd voor de rijks-telephonisten, vooral zoo
uadeelig voor de dames-telephonisten.
Ovei deze vrouwelijke ambtenaren weidt
spreker nog al uit. Hij brengt er mede
in verband de kwestie der ongehuwde
vrouwen. Zoodra deze iojjhet huwelijk
treden moeten zij aftreden. En dat waarom?
Welk dienstbelang is daaraan verbonden?
Het huwelijk als zoodanig maakt toch niet
ongeschikt voor den dienst. Zoo ja, dan
is dit even goed voor den man ais voor
de vrouw. Er worden door het huwelijks
verbod toestanden in het leven geroepen
zegt spreker, die veel erger zijn, dan die,
welke men wil voorkomen. De Staat heeft
z. i. alleen te vragen, of de dienst be
hoorlijk waargenomen wordt. De rest gaat
den Staat niets aan. Geen achterstelling
van de vrouwelijke ambtenaren. En zoo
volgde de eene klacht na de andere. En
toen dtfr. Ketelaar uitgeklaagd was, volg
den nog drie, vijf, ja acht klagers. Aan
klachten en klagers alzoo geen gebrek.
In dezen kan men ook van het goede te
veel krijgen, vooral als men dezelfde klach
ten meermalen, zij het ook in andere
woorden, moet aanhooren.
Geen wonder, dat de aniino er bij de
kamerleden spoedig af was, wat o. m.
bleek bij de rede van dhr. Tak, die door
het debiteeren van enkele aardigheden,
de aandacht van de Kamer gedurende
zijn speech nog wist te boeien.
Zooals we boven zeiden sprak dhr. Tak
een waar woord. Men dient zich te hoe
den voor overdrijving. De wonde, bij
aldien ze er is, dient gepeild, doch daarbij
behoeft ze nog niet altijd opengereten te
worden. Op middelen ter genezing komt
hel aan. En ook hier bleek, dat de ad
viezen der deskundigen nog al uiteenlie
pen. Zoo gaf een der sprekers, die ook
verschillende grieven had te berde ge
bracht, den raad, om de verschillende
rangen bij den dienst, die van klerken,
eommiezen en helpers eenvoudig op te
heffen en één corps ambtenaren te vor
men, waarin ieder naar zijn verdienste
zou kunnen verhoogd en bevorderd wor
den, doch daartegenover stellen twee
andere sprekers, dhr. Janssen uit Maas
tricht en Verhey hunne bezwaren. En
om nog iets te noemen, tegen de rede
neering van dhr. Ketelaar, dat hij het
verkeerd vond, dat vrouwelijke ambte-
in grove, smalle en krijtende tienden van
de eerste geniet de tiendheer van de
daarin bezaaide tarwe, rogge, gerst, spelt,
boekweiterwten, boonen, haven, wikken,
hennip en vlas, of hoedanig het osk ge
noemd wordt de tiende hok of schoof
doch van raap- of koolzaad is dit in ons
land ongelijk in Zeeland is het dertiende
mud koolzaad voor den tiendheffer, uit
hoofde van de onkosten voor den tiend-
plichtige, wegens dorschen, schoonmaken
en naar huis brengen, daarop vallende.
Deze tienden worden alleen van bezaaide
landen geheven bosschen, boomgaarden,
grienten en weilanden zijn er vrij van,
zoolang zij in dien staat blyven, doch
worden zij weder, na verloop van jaren,
zelfs boven menschelijk geheugen, onder
den ploeg gebracht, dan zijn zij weder
aan het tiendrecht onderworpen.
Onder smalle tienden worden gerekend
aardappelen, meekrap, mangelwortels en
suikerbieten. Ook van deze producten is
de helling in Zeeland ongelijk. In Schou-
wen-Dairtland b.v. bedraagt de cijns op
aardappelen f 1,80 per gemet.
Onder krijtende tienden verstaat men
het heffen van belasting op lamineren,
biji n enz., moetende de eigenaar van deze
diersoorten het tiende lam of do tiende
naren, die in het huwelijk traden, ge
dwongen werden ontslag uit den dienst
(e vragen, stelde dhr. Schokking een te
genbetoog, waarin hij die bepaling, dit
K. B. verdedigt. Men vergete toch niet,
zegt dhr. SehokkiDg o a., dat bij het aan
gaan van een huwelijk ook de oeco-
nomische verhoudingen van het gez'n ver
anderen, welke tot hoogere iinaucieele
eischen kunnen leiden. Daarbij komt, dat
de plaats van de gehuwde vrouw in 't
gezin is, waar zij de zorg heeft over
't gezin.
Doch genoeg over de grieven.
Van daag koinl de Minister aan het
woord. Dhr. -Kolkman zal later de re
geering interpelleereu over het verlof aau
minister Kraus.
S|iiiiaiDU9itii)iitq?ifiiiiinTi.uiiiiiiiii!9tiiiiiiii.)i/g
De kinderen, de jonge meisjes
verbergen dikwijls voor hunne
ouders, ook dikwijls voor den huis
dokter de ongemakken die zij on
dervinden. Zulks is zeer gevaar
lijk, omdat de ziekte vorderingen
maakt en het is dikwijls te laat
om dezelve uit Ie roeien. Het is
dus vau belang dat de moeders
het uiterlijk voorkomen hunner
kinderen nagaan. Als zij bleek
zijn, als zij aan tafel niet eten,
als zij des nachts slecht slapen,
als zij treurig zijn, als zij terstond
vermoeid, en buiten adem zijn,
dan is dit een teeken van bloed
armoede, armte van het bloed en
zij hebben de Pinkpillen noodig.
Door hen gedurende eenige we
ken aan de behandeling met de
Pinkpillen te onderwerpen, zullen
zij hun goed uiterlijk weder terug
bekomen.
De Pinkpillen geven bloed en
krachten, wekken den eetlust op,
bevorderen de spijsvertering, ma
ken de opneming van het voedsel
gemakkelijk.
Prijs 1' 1.75 de doos, f9.per
6 doozen, verkrijgbaar bij Snabiliè,
Steiger 27, Rotterdam, hoofddepót-
houder voor Nederland en Apo
theken. Franco toezending tegen
postwissel. Ook echt verkrijgbaar
voor Middelburg en omstreken bij
Joh. de Roos en voor Goes en
omstreken bij Gebr.JMuhler, Dro
gerijen en Verfwaren.
Om u de waarheid te zeggen, heb ik
mezelf dikwijls van ondankbaarheid be
schuldigd, als ik, mijn tuin door wandelde,
de roode en zwarte aalbessenstruiken, de
kruisbessenstruiken en de frambozen be
keek. "Wat worden ze verwaarloosd en
wat brengen ze betrekkelijk toch nog
veel op", heb ik menigmaal gedacht. Maar
van die ondankbaarheid heb ik me niet
alleen te beschuldigen, zou ik denken.
Want in de meeste tuinen, vooral bij zoo
genaamde tuinliefhebbers, worden boven
genoemde gewassen schandelijk behandeld.
Als zij er eenmaal staan, moeten zij in
't vervolg maar van zelf groeien. De grond
onder de struiken wordt ternauwernood
nog eens opengeingakt, tenminste, als er
bijenkorf aan den tiendheer of zijn pachter
afstaan.
In Frankrijk heeft men bij de omwen
teling de Tienden afgeschaft. Wij willen
ons nu meer bepalen bij den oorsprong
der Tienden in Zeeland.
Uit de charters of brieven, bij welke
de Landsheer schorren in Zeeland ter be
dijking uitgaf, blijkt, dat hij met die uit
gifte o.a. ook tienden bedong, hetzij van
het vee, dat daarop zou weiden of wel
van de vruchten, welke op de bedijkte
gronden zouden wassenwelke tienden
hij dan bedong, óf wel van diegenen,
welke hij daarmede reeds had begunstigd,
•flater,bij verkoop zou willen begunstigen.
Het tiendrecht, hetwelk van Goddelijken
oorsproDg beschouwd werd, naardien de
Geestelijkheid, in den tijd der middel
eeuwen, dit recht als zoodanig voorstelde,
maar tevens te baat nam om zich te ver
rijken en daardoor een algemeenen invloed
uitoefende, bestond intusschen zooals
we te voren zagen reeds eeuwen lang
vóór het Christendom en was bjj de Ro
meinen even als later bij de Germanen en
Franken in gebruik als een recht, hetwelk
uit wederzijdsche, bij de wet geoorloofde,
overeenkomsten voortvloeide.
(Slot volgt).
