ZEELAND No. 58. 1905 Donderdag 7 December ISTORISGH VERSCHIJNT ZESMAAL PER WEEK Wed. S. J. DE JONGE-VERWEST, te Goes F. P. D'HUIJ, te Middelburg. PRIJS DER ADVERTENTIEN Vruchten uit het land der Revolutie. IEDEREN WERKDAG DES AVONDS. Prijs per drie maanden franco p. pL25. Enkele nummers0,02s. UITGAVE DER FIRMA EN VAN van 1—5 regels 40 cent, iedere regel meer 8 cent. Familieberichten van 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. B3SR33®SP8ES23E3i8£gg8 Wanneer men de liberale woord- en penvoerders gelooven moet, dan bieden niet de antirevolutionaire beginselen, maar wél de revolutionaire theoriën van 1789 een vasten grondslag voor regeeringspo- litiek. Ons bedunkens, kan men alleen bij ge mis aan historische kennis of bij gebrek aan waarheidsliefde aldus redeneeren Het wisselende stuifzand der mensche- lijke rede zou de vaste, onwrikbare rots zijn, waarop men een voor de toekomst veilig gebouw van staat zou kunnen op trekken 1 Alsof Frankrijk, het land der revolutie bij uitnemendheid, waar men meer dan honderd jaren de beginselen der revo lutie heeft geëerd en toegepast, niet pre cies het tegenovergestelde heeft bewezen 1 Hoevele omwentelingen heeft men in Frankrijk reeds, sedert het altijd gedenk waardige jaar 1789, beleefd In 1789 omverwerping van de aloude Monarchie en de vestiging van een zoo genaamd Constitutioneel koningschap dooi de Nationale vergadering, een koningschap zonder macht. In 1792 moord, vernieling, de guillotine vernielende werkzaam onder de Nationale Conventie, de koning en de koningin ont hoofd, Frankrijk een Republiek, de heer schappij van het gepeupel, de tirannie van het schrikbewind. In 1795 verzwakking onder het laffe Directoire. Maar wederom Revolutie en de vesti ging van het Consultaat onder het Staat kundig en krijgskundig genie zijner eeuw, Napoleon Bonaparte, de tuchtroede van Frankrijk en Europa in 1797. Id 1802 het militair Despotisme van Napoleon als Keizer; de revolutie in handen gesteld van een despoot, die vorsten onttroond en Europa in boeien kluistert. Napoleon valt in 1814de Bourbons keeren terug; maar de Iievolatieleerblijft de grondslag van het Staatsrecht bij het volk. Van Maart tot einde Juni weer Napo leon als Keizer (de 100 dagen) en daarna de Restauratie, herstelling der Bourbons. Het jaar 1830 (de Julidagen) weer Revolutietoen reeds Communisten en Socialisten in Frankrijk. Het rijk dei- Bourbons valt, een heerschappij der Bour geoisie onder het Ai<rper-koningschap van Louis Philip van Orleans verrijst en door geheel Europa zegeviert een soort van half-Liberalisme, gegrond op de Souverei- niteit vanhet kapitaal. Maar het St. Simonisme Socialismej is op den door de Revolutie en door Bloed gemesten bodem, in Frankrijk vooral, welig ontwikkelt. De Arbeid (een zoo genaamde vierde stand) staat woedend in 1848 tegen de Kapitaalheerschappij van den Burger-koning, Louis Philip van Orleans, op. Weer omwenteling, bloed, tranen in Frankrijk, maar die droevige schokken ook in Duitschland, Pruisen en Oosten rijk aanbrachten. Troonen vielen of wan kelden 1 En in Frankrijk De een en ondeelbare Socialistische Republiek ontstond. Maar kort was de Regeering van een Lamartine c.s. De onhoudbaarheid van een Socialis tische Regeering bleek. In 1849 vernietigde generaal CavaignaC de tirannie van het Gemeen enhet Bonapartisme zegevierde weer. Lodewijk Napoleon, zoon van den ex-koning van Holland, spottend „de Neef van zijn Oom" of Napoleon le Petit" genoemd, werd President eener Republiek op, zoo liet heette gematigd Republikeinsche grond slagen gebouwd. Maar reeds in December 1852 had men weer een militair-despotisme. Napoleon III regeerde als keizer. „Het keizerrijk is de Vrede" had hij bij zijn troonsbeklimming gezegd, maar, aan de Bonapartische tra dition zijns ooms getrouw, wilde ook deze zoon der Revolutie heerschen over Europa. Dit duurde tot 1870, toen Pruisen aan zijn heerschappij een einde maakte, Parijs bemachtigde, het Duitsche Rijk stichtte, doch de eerste keizer Wilhelm I moest zien, hoe de vreeselijkste omwenteling te Parijs een bloedbad daarstelde en een Re publiek van Communisten wilde vestigen. Echte zonen der Revolutie waren de mannen der Commune 1 En wat volgde daarop Tot heden een schijnbare kalmte onder de presidentenThiers, Mac Mahon, Grevy, Carnot, Périer, Loubet, maar de Revolutie theorie heeft van een soort Conservatisme nu al tot Radico-Socialisme gevoerd, met zijn scheidiug van Kerk en Staat, zijn ver volging der kloosterorden, zijn confiskee- ring van geestelijke en kloostergoederen, zijn vijandschap tegen den levenden God. En wat zal het einde zijn 1 Zijn deze feiten uit het .land der revo lutie niet leerzaam en afschrikwekkend tevens 1 Zij zijn de „zoete" vruchten, die aan den vrijheidsboom der revolutie groeien. En toch de liberale bladen hebben het om strijd verzekerd, de liberale partij stoelt op den wortel der revolutie van 1789, die reeds over Frankrijk zooveel ellende heeft gebracht. De revolutie een vaste grondslag voor regeerings-politiok 1 Is de geschiedenis niet de bespotting van dit beweren 6 December 1905. De 48-jarige predikant dr. De Visser die gisteren zijn zilveren ambtsfeest vierde kan op dezen betrekkelijk jeugdigen leef tijd terugzien op een rijk besteed leven ten bate van kerk, school en volk. Hij heeft vier jaar elk der kerken te Leusden, Alineloo en Rotterdam, daarna twaalf jaar die te Amsterdam gediend. Ook was hij acht jaar lang een zeer werk zaam en bemind volksvertegenwoordiger, vier jaar voor Rotterdam 1 en vier jaar voor Amsterdam II. Thans is hij nog eere-voorzitter van den Christelijk Nationalen Werkmansbond, die door hem is opgericht, Voorzitter der Ver- eeniging voor Christelijk Volksonderwijs en van den Christelijk Philantropischen Bond, Hoofdbestuurder van de Zuid-Afri- kaansche Vereeniging, van het Neder- landsche Zendinggenootschap en van de Martha-stichting voor verwaarloosde kin deren, lid van het Rijks-college van toe zicht op het Rijkstucht- en Opvoeding wezen, mede-redacteur van de Kerkbode, lid van de Staatscommissie tot ineenschake- ling van het onderwijs en adviseerend lid van de Vereeniging voor den Handeldrij- venden Middenstand. Met de pen even vaardig als met het woord heeft dr. De Visser behalve zijne dissertatie over de Daemonologie van het Oude Testament en eene bijna eiudelooze reeks van artikelen in Dagbladen en Tijd schriften ook nog eene Hebreeuwsche Archaeologie geschreven, terwijl zijne boeken over ,/Onze Plichten", „Hosea den man des Geestes", en „Mohammed-Chris- tus" door duizenden en tienduizenden zijn gelezen en gewaardeerd. Dit laatste schrijft De Nederlander van hem. En ook wij sluiten ons bij dit woord van lof aan. Wij wenschen dr. De Visser geluk. Wij hopen dat de Heere hem nog een reeks van jaren zal willen gebruiken lot bevordering van het Rijk der Waarheid, de blijdschap van het Christenvolk, het heil van Nederland en Oranje, en de eere van Godn Naam Men kent de bewering van de sociaal democraten, dat zij de meeste dingen „anders zien" dan de gewone menschen. Van dat anders zien is een merkwaardig staaltje geleverd in een artikel in De I Volksonderwijzer, waarin onder meer deze zinsnede de aandacht trekt. 't Zal dan zoover komen dat 't den onder wijzer onverschillig is geworden, hoe hij onderwijs geeft, als hij er maar zijn brood mede verdient, evenals 't den diamantbewerker onverschillig is hoe hij zijn diamanten slijpt, den metselaar hoe hij metselt, den metaalbewerker hoe hij zijn metaal verwerkt. Met ernst mogen wij vragen of het al zoo ver met den arbeid in ons land ge komen is, dat alle poësie, alle hoogere inspiratie er uit weg is, als hier beweerd wordt. Wij houden ons liever aan De Standaard, die het niet gelooft. „Deze heeren geven daarmee wel het bewijs dat ze in de eerste plaats lijden aan schromelijke zelfoverschatting in de tweede plaats dat zij finaal onkundig zijn wat betreft het leven van den bekwamen arbeider en in de derde plaats dat zij al heel zonderlinge opvoeders van arbeiders kinderen zijn. „Er komt met den dag meer reden om in ernst te gaan spreken van het „arme schoolkind". De anti-revolutionaire lezers van het vrijzinnige Handelsblad werden heden na het genot van een verslag der feestviering met en bij dr. De Visser, onaangenaam verrast door een terstond op dat verslag volgend epistel van den bekenden doops gezinden ds. K. Vos (oud secretaris eener radicale kiesvereeniging te Rotterdam, thans modern predikant te Woudsend, een der heftigste bestrijders van dr. De Visser bij de Kamer-verkiezingen. Onaangenaam verrast, dewijl de man een theologische beschouwing ten beste geeft, die zelfs den minst ontwikkelden „leek" onder ons om haar oppervlakkig heid moet hinderen. Verbeeldt u. Ds. Jongebreur had aan 't adres der vrijzinnigen beweerd dat wie niet onvoorwaardelijk buigt voor Gods Woord een ongeloovige is. En nu zegt de slimme ds. Vos wel dan zijn alle confessioneelen ongeloovig. En hij tracht dit als volgt te bewijzen. Gij allen zegt hij volgt slechts een deel van Christus' geboden en uit spraken en leeft niet overeenkomstig den geest van het Nieuwe Testament, want Christus heeft het eedzweren 'absoluut verbodenen het Nieuwe Testa ment leert niet den kinderdoop maar den doop op belijdenis. Dat 's een Maar nu 't andere 1 Laat dominee het u zeggen. Maarleeren de drie Yenendalers, dat men zieken moet genezen door handoplegging, aan raking, geloof en gebed Dit is de wijze waarop in het Nieuwe Testament de kranken worden genezen. Of ontbieden niet ook zij een geneesheer bij ziekte en nemen zij genees middelen in In dit geval bukken zij niet voor het Woord. Wanneer er een krankzinnige in hun dorp is, trachten zij dan bij den ^bezetene" door het geloof de duivels uit te bannen, of ad- viseeren zij desgevraagd tot opneming in gesticht Kiezen zij het tweede middel, weder om, dan bukken zij niet voor het Woord. Indien iemand eens op grond van Mattheus 5 29 en 30 er toe overging zijn rechteroog uit te steken of zijn rechterhandaf te houwen, zouden zij deze daad goedkeuren als gehoor zaamheid aan een bevel van Christus Of in dien die persoon gedachtig aan Mattheus 19 12 ser zijn gesnedenen, die zich zeiven gesneden hebben om het Koninkrijk der hemelen" zich sneed, zouden zij het toejuichen Wij vreezen van neen, maar waar blijft dan de gebonden heid aan het Woord? Op het terrein van het sociale levenleeren de drie Venendalers dat men in armoede moet leven, al het aardsche gering schatten, ver- koopen wat men bezit en uitreiken aan de armen, niet bezorgd zijn voor stoffelijke din gen en leven in gemeenschap van goederen? Volgen zij het gebod van Christus op «Ver koopt wat gij bezit en geeft aalmoes" (I.ukas 12 33) Is in hun oog het nemen van een spaarbankboekje zonde, waar hun bevolen wordt«Vergadert u geen schatten op aarde" (Matheus 6 19) Veroordeelen zij brandas- surantie en levensverzekering als in strijd met de besliste uitspraak«Weest in geen ding bezorgd", zooals Paulus gebood Zoo neen, wederom, dan bukken zij niet voor het Woord. Zoo is het kennelijk, dat de drie Venen dalers waarlijk niet gerechtigd zijn ons vrij zinnigen te verwijten, dat wij ongeloovigen zijn, op grond van het feit, dat het Woord geen afdoend gezag voor ons heeft. Wanneer gij dit alles nu zonder glim lach of ergernis over zooveel sophisterij of oppervlakkigheid gelezen hebt, zal ds. Vos u vertellen dat ds. Jongebreur c.s., of liever wij altemaal, juist wij, de on geloovigen zijn. Maar wij willen onzerzijds voor een oogen- blik aanvaarden het standpunt waarop het drie manschap zich plaatste. En wij nemen het Woord aan als onfeilbaar. Doch als wij dan eens onderzoeken of het waarachtig geloof desnoods zoo groot als een mosterdzaadje in het bezit is van dit drietalEn aangezien volgens Christus' eigen woorden en volgens het Woord (inzonderheid het Nieuwe Testa ment) aan het geloof bijzondere krachten toe gekend zijn, zoodanig dat indien deze krachten in het bezit van het drietal waren de gansche wereld verwonderd zou staan, kunnen wij veilig concludeerenGegeven het feit dat de drie Venendalers niet in staat zijn in naam van Christus duivelen uit te werpen, om te gaan met slangen, vergif in te nemen (zie Markus 16 17 en 18), kranken door handoplegging te genezen, te profeteeren en te spreken in vreemde talen zonder ze geleerd te hebben, inzonderheid tot geen enkele daad in staat zijn, die als »wonder" beschouwd kan worden, oor- deelen wij dat aan hen het geloof ontbreekt. Op het standpunt ons plaatsend, dat de Venendalers meenen in te nemen, ontkennen wij ten sterkste dat zij het geloof ontvangen hebben. Het is toch volgens het Woord (Handelingen 19:1—7) boven eenigen twijfel verheven, dat na geloof en doop (en gedoopt zijn de heeren toch wel de Hei lige Geest ontvangen wordt. En daar vermoedelijk geen enkele der drie „theo logen" zal durven beweren, dat hij in werke lijkheid in het bezit des Heiligen Geestes is, rest ons niet anders, dan op grond van 't Woord te verklaren Het overige zal de lezer ook zoo wel begrepen hebben. Natuurlijk aan weerleggen van dezen onzin zal wel geen ernstig man denken. Rusland. Men kan naar het buitenland alleen nog telegrafeeren over Eydtkuhnen, dus moet men over de Russisch-Duitsche grens gaan om wat van zich te laten weten. Hiervan maken de journalisten gebruik. Een hunner, de verslaggever van het Parijsehe dagblad „De Morgen" vertelt over Petersburg Het openbare leven staat geheel en al stil. Als dat zoo voortging zou men moeten vreezen voor vernietiging van handel, nij verheid en geldzaken. De treinen brengen wel koopwaren, maar de handelaars nemen ze niet in ontvangst, want geen facturen worden bezorgd. Alle geld verzendingen over de post zijn natuurlijk gestaakt. Men zou de opsomming van de ellende die reeds veroorzaakt is, nog lang kunnen voort zetten, maar men kan ze zich best voorstellen. De stad ziet er vandaag, Zondag, zeer somber uit. Op straat ziet men slechts patrouilles. Alle deuren en vensters zijn gesloten, alle winkels met planken be spijkerd, de luiken neergelaten. Wiemen ook aanspreekt, niemand schijnt iets te weten. Deze zonderlinge rust en stilte in een stad, die een zoo moeilijken tijd door maakt, geeft een sterkeren indruk dan ge raas en drukte zouden doen. Men vraagt zich af, in welke onbekende schuilhoeken wordt voorbereid wat iedereen vreest de botsing die iedereen zou willen voor komen, maar die men toch naderen ziet, want dat zulk een toestand lang zou kunnen duren, is onaannemelijk Eenige winkels, in een van de rijkste wijken van Petersburg, hebben vandaag een poging gedaan om open te blijven Maar al gauw kwamen gemachtigden van het verbond der handelsbediendende uitstalling werd in de war gebracht en de eigenaars kregen last dadelijk te sluiten. Op Zon- en feestdagen mag niet verkocht worden, zoo is gedecreteerd. En aangezien 't morgen feestdag is, zullen wij 48 uren zonder bakker zijn. In enkele fabrieken wordt gewerkt. Maar naar schatting loopen er toch nog (30,000 werklui leeg. Tot dusverre waren zij kalm gebleven, maar gisteren is dat anders geworden, in Wassili-Ostrof. Maai er komen steeds meer troepen te Peters burg aan. Men ontbiedt de meest be trouwbare toch is het gisteren pas voorgekomen dat vijftig man, die een socialistische vergadering moesten ont binden, hun instemming met het doel der vergadering hebben betuigd. De Duitsche gezant te Petersburg, graaf Von Alvensleben, heeft den Tsaar een eigenhandigen brief van Keizer Wilhelm overhandigd. De boeren uit Saratof en andere pro vincies dooden overal het vee en rooven en vernielen het graan en de landbouw werktuigen. Al de eigendommen in den omtrek van Nossowsky en in heel de provincie Tcher- nigof zijn geplunderd. Eenige eigenaars hebben hun eigendom met de wapens in de hand kunnen verdedigen. In Wladikafkas zijn de huizen der boschwachters door de boeren in brand gestoken. Dergelijke berichten komen uit heel Rusland. De boeren hebben zich door onruststokers laten wijsmaken, dat zij het recht hebben de landen te verdoelen en zij dus tegenwoordige bezitters mogen verdrijven. Te Zirardof, gouvernement Warschau, is de spinnerij van Heller en Dietrich, die aan 7000 man werk gaf, voor onbe- paalden tijd gesloten. De telegraaflijnen Warschau-Petersburg en Moskou-Petersburg zijn op verschei dene plaatsen doorgesneden. Behalve in Finland, waar wegens de benoeming van den Senaat te Tawastehus een spoorwegstaking is uitgebroken, wordt er gelukkig van een nieuwe spoorwegsta king in Rusland niets gemeld, waarbij echter niet moet worden vergeten, dat alle berichten twee dagen, die uit Polen ruim één dag oud zijn. Te Riga moeten 3 regimenten geweigerd hebben politiediensten te verrichten, uit welk bericht waarschijnlijk het gerucht van een militair oproer in de Oostzeepro- vinciën is gegroeid. Te Petersburg gaat het gerucht dat een Duitsch eskader is gezien bij Kroonstad, waaruit men distilleert, dat de Tsaar met zijn gezin Rusland gaat verlaten. De militaire gevangenis van het straf- bataljon te Pridatsja, een voorstad van Warschau, is door de militaire gevangenen en een aantal muiters in brand gestoken. De brandweer werd door geweersalvo's op een afstand gehouden. Getrouwe troepen hebben echter de muiters omsingeld en gedeeltelijk gevangen genomen. Bij de daardoor ontstane botsingen vielen er doo den en gewonden. Volgens de gister over het Duitsche grensplaatsje Eydtkuhnen (wat zal men 't daar druk hebben 1) geseinde laatste berichten van de fabrieksinspectie zijn thans 28000 arbeiders zonder werk zijn de tijdens de Januari-onlusten gesloten 11 af deelingen van de door Gazon opge richte arbeidersvereeniging heropend en is er uitzicht op teruggave der gelden. De sociaal-democraten zijn tegen de arbeidersvereeniging gekantzij verklaren dat de door Gazon en Struwe voorgestelde maatregelen onheil brengen over de arbei ders en tweedracht zaaien in de sociaal democratische partij. De regeering heeft toegestemd in het ontwerp van wet op het algemeen kiesrecht. De toestand in Petersburg is onveran derd,

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1905 | | pagina 1