ZEELAND
No. 58. 1905
Donderdag 7 December
ISTORISGH
VERSCHIJNT ZESMAAL PER WEEK
Wed. S. J. DE JONGE-VERWEST, te Goes
F. P. D'HUIJ, te Middelburg.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
Vruchten uit het land der
Revolutie.
IEDEREN WERKDAG DES AVONDS.
Prijs per drie maanden franco p. pL25.
Enkele nummers0,02s.
UITGAVE DER FIRMA
EN VAN
van 1—5 regels 40 cent, iedere regel meer 8 cent.
Familieberichten van 1—5 regels 50 cent, iedere regel
meer 10 cent.
B3SR33®SP8ES23E3i8£gg8
Wanneer men de liberale woord- en
penvoerders gelooven moet, dan bieden
niet de antirevolutionaire beginselen, maar
wél de revolutionaire theoriën van 1789
een vasten grondslag voor regeeringspo-
litiek.
Ons bedunkens, kan men alleen bij ge
mis aan historische kennis of bij gebrek
aan waarheidsliefde aldus redeneeren
Het wisselende stuifzand der mensche-
lijke rede zou de vaste, onwrikbare rots
zijn, waarop men een voor de toekomst
veilig gebouw van staat zou kunnen op
trekken 1
Alsof Frankrijk, het land der revolutie
bij uitnemendheid, waar men meer dan
honderd jaren de beginselen der revo
lutie heeft geëerd en toegepast, niet pre
cies het tegenovergestelde heeft bewezen 1
Hoevele omwentelingen heeft men in
Frankrijk reeds, sedert het altijd gedenk
waardige jaar 1789, beleefd
In 1789 omverwerping van de aloude
Monarchie en de vestiging van een zoo
genaamd Constitutioneel koningschap dooi
de Nationale vergadering, een koningschap
zonder macht.
In 1792 moord, vernieling, de guillotine
vernielende werkzaam onder de Nationale
Conventie, de koning en de koningin ont
hoofd, Frankrijk een Republiek, de heer
schappij van het gepeupel, de tirannie van
het schrikbewind.
In 1795 verzwakking onder het laffe
Directoire.
Maar wederom Revolutie en de vesti
ging van het Consultaat onder het Staat
kundig en krijgskundig genie zijner eeuw,
Napoleon Bonaparte, de tuchtroede van
Frankrijk en Europa in 1797.
Id 1802 het militair Despotisme van
Napoleon als Keizer; de revolutie in
handen gesteld van een despoot, die
vorsten onttroond en Europa in boeien
kluistert.
Napoleon valt in 1814de Bourbons
keeren terug; maar de Iievolatieleerblijft
de grondslag van het Staatsrecht bij het
volk.
Van Maart tot einde Juni weer Napo
leon als Keizer (de 100 dagen) en daarna
de Restauratie, herstelling der Bourbons.
Het jaar 1830 (de Julidagen) weer
Revolutietoen reeds Communisten en
Socialisten in Frankrijk. Het rijk dei-
Bourbons valt, een heerschappij der Bour
geoisie onder het Ai<rper-koningschap van
Louis Philip van Orleans verrijst en door
geheel Europa zegeviert een soort van
half-Liberalisme, gegrond op de Souverei-
niteit vanhet kapitaal.
Maar het St. Simonisme Socialismej
is op den door de Revolutie en door Bloed
gemesten bodem, in Frankrijk vooral,
welig ontwikkelt. De Arbeid (een zoo
genaamde vierde stand) staat woedend in
1848 tegen de Kapitaalheerschappij van
den Burger-koning, Louis Philip van
Orleans, op.
Weer omwenteling, bloed, tranen in
Frankrijk, maar die droevige schokken
ook in Duitschland, Pruisen en Oosten
rijk aanbrachten. Troonen vielen of wan
kelden 1
En in Frankrijk De een en ondeelbare
Socialistische Republiek ontstond. Maar
kort was de Regeering van een Lamartine
c.s. De onhoudbaarheid van een Socialis
tische Regeering bleek.
In 1849 vernietigde generaal CavaignaC
de tirannie van het Gemeen enhet
Bonapartisme zegevierde weer. Lodewijk
Napoleon, zoon van den ex-koning van
Holland, spottend „de Neef van zijn Oom"
of Napoleon le Petit" genoemd, werd
President eener Republiek op, zoo liet
heette gematigd Republikeinsche grond
slagen gebouwd.
Maar reeds in December 1852 had men
weer een militair-despotisme. Napoleon III
regeerde als keizer. „Het keizerrijk is de
Vrede" had hij bij zijn troonsbeklimming
gezegd, maar, aan de Bonapartische tra
dition zijns ooms getrouw, wilde ook deze
zoon der Revolutie heerschen over Europa.
Dit duurde tot 1870, toen Pruisen aan
zijn heerschappij een einde maakte, Parijs
bemachtigde, het Duitsche Rijk stichtte,
doch de eerste keizer Wilhelm I moest
zien, hoe de vreeselijkste omwenteling te
Parijs een bloedbad daarstelde en een Re
publiek van Communisten wilde vestigen.
Echte zonen der Revolutie waren de
mannen der Commune 1
En wat volgde daarop
Tot heden een schijnbare kalmte onder
de presidentenThiers, Mac Mahon, Grevy,
Carnot, Périer, Loubet, maar de Revolutie
theorie heeft van een soort Conservatisme
nu al tot Radico-Socialisme gevoerd, met
zijn scheidiug van Kerk en Staat, zijn ver
volging der kloosterorden, zijn confiskee-
ring van geestelijke en kloostergoederen,
zijn vijandschap tegen den levenden God.
En wat zal het einde zijn 1
Zijn deze feiten uit het .land der revo
lutie niet leerzaam en afschrikwekkend
tevens 1 Zij zijn de „zoete" vruchten,
die aan den vrijheidsboom der revolutie
groeien.
En toch de liberale bladen hebben het
om strijd verzekerd, de liberale partij
stoelt op den wortel der revolutie van
1789, die reeds over Frankrijk zooveel
ellende heeft gebracht.
De revolutie een vaste grondslag voor
regeerings-politiok 1 Is de geschiedenis
niet de bespotting van dit beweren
6 December 1905.
De 48-jarige predikant dr. De Visser
die gisteren zijn zilveren ambtsfeest vierde
kan op dezen betrekkelijk jeugdigen leef
tijd terugzien op een rijk besteed leven
ten bate van kerk, school en volk.
Hij heeft vier jaar elk der kerken te
Leusden, Alineloo en Rotterdam, daarna
twaalf jaar die te Amsterdam gediend.
Ook was hij acht jaar lang een zeer werk
zaam en bemind volksvertegenwoordiger,
vier jaar voor Rotterdam 1 en vier jaar
voor Amsterdam II.
Thans is hij nog eere-voorzitter van den
Christelijk Nationalen Werkmansbond, die
door hem is opgericht, Voorzitter der Ver-
eeniging voor Christelijk Volksonderwijs
en van den Christelijk Philantropischen
Bond, Hoofdbestuurder van de Zuid-Afri-
kaansche Vereeniging, van het Neder-
landsche Zendinggenootschap en van de
Martha-stichting voor verwaarloosde kin
deren, lid van het Rijks-college van toe
zicht op het Rijkstucht- en Opvoeding
wezen, mede-redacteur van de Kerkbode,
lid van de Staatscommissie tot ineenschake-
ling van het onderwijs en adviseerend lid
van de Vereeniging voor den Handeldrij-
venden Middenstand.
Met de pen even vaardig als met het
woord heeft dr. De Visser behalve zijne
dissertatie over de Daemonologie van het
Oude Testament en eene bijna eiudelooze
reeks van artikelen in Dagbladen en Tijd
schriften ook nog eene Hebreeuwsche
Archaeologie geschreven, terwijl zijne
boeken over ,/Onze Plichten", „Hosea den
man des Geestes", en „Mohammed-Chris-
tus" door duizenden en tienduizenden zijn
gelezen en gewaardeerd.
Dit laatste schrijft De Nederlander van hem.
En ook wij sluiten ons bij dit woord van
lof aan. Wij wenschen dr. De Visser geluk.
Wij hopen dat de Heere hem nog een
reeks van jaren zal willen gebruiken lot
bevordering van het Rijk der Waarheid,
de blijdschap van het Christenvolk, het
heil van Nederland en Oranje, en de eere
van Godn Naam
Men kent de bewering van de sociaal
democraten, dat zij de meeste dingen
„anders zien" dan de gewone menschen.
Van dat anders zien is een merkwaardig
staaltje geleverd in een artikel in De
I Volksonderwijzer, waarin onder meer deze
zinsnede de aandacht trekt.
't Zal dan zoover komen dat 't den onder
wijzer onverschillig is geworden, hoe hij
onderwijs geeft, als hij er maar zijn brood
mede verdient, evenals 't den diamantbewerker
onverschillig is hoe hij zijn diamanten slijpt, den
metselaar hoe hij metselt, den metaalbewerker
hoe hij zijn metaal verwerkt.
Met ernst mogen wij vragen of het al
zoo ver met den arbeid in ons land ge
komen is, dat alle poësie, alle hoogere
inspiratie er uit weg is, als hier beweerd
wordt.
Wij houden ons liever aan De Standaard,
die het niet gelooft.
„Deze heeren geven daarmee wel het
bewijs dat ze in de eerste plaats lijden
aan schromelijke zelfoverschatting in de
tweede plaats dat zij finaal onkundig zijn
wat betreft het leven van den bekwamen
arbeider en in de derde plaats dat zij al
heel zonderlinge opvoeders van arbeiders
kinderen zijn.
„Er komt met den dag meer reden om
in ernst te gaan spreken van het „arme
schoolkind".
De anti-revolutionaire lezers van het
vrijzinnige Handelsblad werden heden na
het genot van een verslag der feestviering
met en bij dr. De Visser, onaangenaam
verrast door een terstond op dat verslag
volgend epistel van den bekenden doops
gezinden ds. K. Vos (oud secretaris eener
radicale kiesvereeniging te Rotterdam,
thans modern predikant te Woudsend,
een der heftigste bestrijders van dr. De
Visser bij de Kamer-verkiezingen.
Onaangenaam verrast, dewijl de man
een theologische beschouwing ten beste
geeft, die zelfs den minst ontwikkelden
„leek" onder ons om haar oppervlakkig
heid moet hinderen.
Verbeeldt u. Ds. Jongebreur had aan 't
adres der vrijzinnigen beweerd dat wie niet
onvoorwaardelijk buigt voor Gods Woord
een ongeloovige is. En nu zegt de slimme
ds. Vos wel dan zijn alle confessioneelen
ongeloovig. En hij tracht dit als volgt
te bewijzen.
Gij allen zegt hij volgt slechts
een deel van Christus' geboden en uit
spraken en leeft niet overeenkomstig
den geest van het Nieuwe Testament,
want Christus heeft het eedzweren
'absoluut verbodenen het Nieuwe Testa
ment leert niet den kinderdoop maar den
doop op belijdenis.
Dat 's een
Maar nu 't andere 1
Laat dominee het u zeggen.
Maarleeren de drie Yenendalers, dat men
zieken moet genezen door handoplegging, aan
raking, geloof en gebed Dit is de wijze
waarop in het Nieuwe Testament de kranken
worden genezen. Of ontbieden niet ook zij
een geneesheer bij ziekte en nemen zij genees
middelen in In dit geval bukken zij niet
voor het Woord.
Wanneer er een krankzinnige in hun dorp
is, trachten zij dan bij den ^bezetene" door
het geloof de duivels uit te bannen, of ad-
viseeren zij desgevraagd tot opneming in
gesticht Kiezen zij het tweede middel, weder
om, dan bukken zij niet voor het Woord.
Indien iemand eens op grond van Mattheus
5 29 en 30 er toe overging zijn rechteroog uit
te steken of zijn rechterhandaf te houwen,
zouden zij deze daad goedkeuren als gehoor
zaamheid aan een bevel van Christus Of in
dien die persoon gedachtig aan Mattheus 19 12
ser zijn gesnedenen, die zich zeiven gesneden
hebben om het Koninkrijk der hemelen" zich
sneed, zouden zij het toejuichen Wij vreezen
van neen, maar waar blijft dan de gebonden
heid aan het Woord?
Op het terrein van het sociale levenleeren
de drie Venendalers dat men in armoede moet
leven, al het aardsche gering schatten, ver-
koopen wat men bezit en uitreiken aan de
armen, niet bezorgd zijn voor stoffelijke din
gen en leven in gemeenschap van goederen?
Volgen zij het gebod van Christus op «Ver
koopt wat gij bezit en geeft aalmoes" (I.ukas
12 33) Is in hun oog het nemen van een
spaarbankboekje zonde, waar hun bevolen
wordt«Vergadert u geen schatten op aarde"
(Matheus 6 19) Veroordeelen zij brandas-
surantie en levensverzekering als in strijd met
de besliste uitspraak«Weest in geen ding
bezorgd", zooals Paulus gebood Zoo neen,
wederom, dan bukken zij niet voor het Woord.
Zoo is het kennelijk, dat de drie Venen
dalers waarlijk niet gerechtigd zijn ons vrij
zinnigen te verwijten, dat wij ongeloovigen
zijn, op grond van het feit, dat het Woord
geen afdoend gezag voor ons heeft.
Wanneer gij dit alles nu zonder glim
lach of ergernis over zooveel sophisterij
of oppervlakkigheid gelezen hebt, zal ds.
Vos u vertellen dat ds. Jongebreur c.s.,
of liever wij altemaal, juist wij, de on
geloovigen zijn.
Maar wij willen onzerzijds voor een oogen-
blik aanvaarden het standpunt waarop het drie
manschap zich plaatste. En wij nemen het
Woord aan als onfeilbaar. Doch als wij dan
eens onderzoeken of het waarachtig geloof
desnoods zoo groot als een mosterdzaadje
in het bezit is van dit drietalEn aangezien
volgens Christus' eigen woorden en volgens
het Woord (inzonderheid het Nieuwe Testa
ment) aan het geloof bijzondere krachten toe
gekend zijn, zoodanig dat indien deze krachten
in het bezit van het drietal waren de gansche
wereld verwonderd zou staan, kunnen wij veilig
concludeerenGegeven het feit dat de drie
Venendalers niet in staat zijn in naam van
Christus duivelen uit te werpen, om te gaan
met slangen, vergif in te nemen (zie Markus
16 17 en 18), kranken door handoplegging
te genezen, te profeteeren en te spreken in
vreemde talen zonder ze geleerd te hebben,
inzonderheid tot geen enkele daad in staat zijn,
die als »wonder" beschouwd kan worden, oor-
deelen wij dat aan hen het geloof ontbreekt.
Op het standpunt ons plaatsend, dat de
Venendalers meenen in te nemen, ontkennen
wij ten sterkste dat zij het geloof ontvangen
hebben. Het is toch volgens het Woord
(Handelingen 19:1—7) boven eenigen twijfel
verheven, dat na geloof en doop (en
gedoopt zijn de heeren toch wel de Hei
lige Geest ontvangen wordt. En
daar vermoedelijk geen enkele der drie „theo
logen" zal durven beweren, dat hij in werke
lijkheid in het bezit des Heiligen Geestes is,
rest ons niet anders, dan op grond van 't Woord
te verklaren
Het overige zal de lezer ook zoo wel
begrepen hebben.
Natuurlijk aan weerleggen van dezen
onzin zal wel geen ernstig man denken.
Rusland.
Men kan naar het buitenland alleen
nog telegrafeeren over Eydtkuhnen, dus
moet men over de Russisch-Duitsche grens
gaan om wat van zich te laten weten.
Hiervan maken de journalisten gebruik.
Een hunner, de verslaggever van het
Parijsehe dagblad „De Morgen" vertelt
over Petersburg
Het openbare leven staat geheel en al
stil. Als dat zoo voortging zou men moeten
vreezen voor vernietiging van handel, nij
verheid en geldzaken. De treinen brengen
wel koopwaren, maar de handelaars nemen
ze niet in ontvangst, want geen facturen
worden bezorgd. Alle geld verzendingen
over de post zijn natuurlijk gestaakt. Men
zou de opsomming van de ellende die reeds
veroorzaakt is, nog lang kunnen voort
zetten, maar men kan ze zich best
voorstellen.
De stad ziet er vandaag, Zondag, zeer
somber uit. Op straat ziet men slechts
patrouilles. Alle deuren en vensters zijn
gesloten, alle winkels met planken be
spijkerd, de luiken neergelaten. Wiemen
ook aanspreekt, niemand schijnt iets te
weten. Deze zonderlinge rust en stilte in
een stad, die een zoo moeilijken tijd door
maakt, geeft een sterkeren indruk dan ge
raas en drukte zouden doen. Men vraagt
zich af, in welke onbekende schuilhoeken
wordt voorbereid wat iedereen vreest
de botsing die iedereen zou willen voor
komen, maar die men toch naderen ziet,
want dat zulk een toestand lang zou kunnen
duren, is onaannemelijk
Eenige winkels, in een van de rijkste
wijken van Petersburg, hebben vandaag
een poging gedaan om open te blijven
Maar al gauw kwamen gemachtigden van
het verbond der handelsbediendende
uitstalling werd in de war gebracht en
de eigenaars kregen last dadelijk te sluiten.
Op Zon- en feestdagen mag niet verkocht
worden, zoo is gedecreteerd. En aangezien
't morgen feestdag is, zullen wij 48 uren
zonder bakker zijn.
In enkele fabrieken wordt gewerkt.
Maar naar schatting loopen er toch nog
(30,000 werklui leeg. Tot dusverre waren
zij kalm gebleven, maar gisteren is dat
anders geworden, in Wassili-Ostrof. Maai
er komen steeds meer troepen te Peters
burg aan. Men ontbiedt de meest be
trouwbare toch is het gisteren pas
voorgekomen dat vijftig man, die een
socialistische vergadering moesten ont
binden, hun instemming met het doel der
vergadering hebben betuigd.
De Duitsche gezant te Petersburg, graaf
Von Alvensleben, heeft den Tsaar een
eigenhandigen brief van Keizer Wilhelm
overhandigd.
De boeren uit Saratof en andere pro
vincies dooden overal het vee en rooven
en vernielen het graan en de landbouw
werktuigen.
Al de eigendommen in den omtrek van
Nossowsky en in heel de provincie Tcher-
nigof zijn geplunderd. Eenige eigenaars
hebben hun eigendom met de wapens in
de hand kunnen verdedigen.
In Wladikafkas zijn de huizen der
boschwachters door de boeren in brand
gestoken.
Dergelijke berichten komen uit heel
Rusland. De boeren hebben zich door
onruststokers laten wijsmaken, dat zij het
recht hebben de landen te verdoelen en
zij dus tegenwoordige bezitters mogen
verdrijven.
Te Zirardof, gouvernement Warschau,
is de spinnerij van Heller en Dietrich,
die aan 7000 man werk gaf, voor onbe-
paalden tijd gesloten.
De telegraaflijnen Warschau-Petersburg
en Moskou-Petersburg zijn op verschei
dene plaatsen doorgesneden.
Behalve in Finland, waar wegens de
benoeming van den Senaat te Tawastehus
een spoorwegstaking is uitgebroken, wordt
er gelukkig van een nieuwe spoorwegsta
king in Rusland niets gemeld, waarbij
echter niet moet worden vergeten, dat alle
berichten twee dagen, die uit Polen ruim
één dag oud zijn.
Te Riga moeten 3 regimenten geweigerd
hebben politiediensten te verrichten, uit
welk bericht waarschijnlijk het gerucht
van een militair oproer in de Oostzeepro-
vinciën is gegroeid.
Te Petersburg gaat het gerucht dat een
Duitsch eskader is gezien bij Kroonstad,
waaruit men distilleert, dat de Tsaar met
zijn gezin Rusland gaat verlaten.
De militaire gevangenis van het straf-
bataljon te Pridatsja, een voorstad van
Warschau, is door de militaire gevangenen
en een aantal muiters in brand gestoken.
De brandweer werd door geweersalvo's op
een afstand gehouden. Getrouwe troepen
hebben echter de muiters omsingeld en
gedeeltelijk gevangen genomen. Bij de
daardoor ontstane botsingen vielen er doo
den en gewonden.
Volgens de gister over het Duitsche
grensplaatsje Eydtkuhnen (wat zal men
't daar druk hebben 1) geseinde laatste
berichten van de fabrieksinspectie zijn
thans 28000 arbeiders zonder werk zijn
de tijdens de Januari-onlusten gesloten
11 af deelingen van de door Gazon opge
richte arbeidersvereeniging heropend en
is er uitzicht op teruggave der gelden.
De sociaal-democraten zijn tegen de
arbeidersvereeniging gekantzij verklaren
dat de door Gazon en Struwe voorgestelde
maatregelen onheil brengen over de arbei
ders en tweedracht zaaien in de sociaal
democratische partij.
De regeering heeft toegestemd in het
ontwerp van wet op het algemeen kiesrecht.
De toestand in Petersburg is onveran
derd,