Bijvoegsel van „DE ZEETJW" van Zaterdag 7 Maart 1903. No. 07.
te koop,
derswoning
derswoning
Gemengde Berichten.
ielburg.
LNGEN
iie collectie
er en Banden,
a 10 cent.
)EKKER, Bellinkstr.
'ER,
einkenszand.
loop
ngstieren, keur uit
10UDSE, Koudekerke.
Koop
e rek. van haar 5de
3LOED, Ritthem.
[iOOP
eglVLl,
LUUR,
k is verbonden, bij
[eliskerke.
gevraagd
aarden en jonge
reken, ook Slacht-
rerzending.
LAUW, Middelburg.
n Mei
aan vast werk ver-
JWERSE Lz.,
s k e r k e (Buttinge).
loop
aoonen en korte
jor de zaai,
VISSER, Molenaar,
ouwepolder.
nden aan
l neelit
en en metselen ver-
KKER, Kamperland.
dicht met Mei
clit gevraagd,
t i 11 h e m.
of met Mei
odigd en een Ar-
werk, bij J. REIJ-
of, G r ij p s k e r k e.
Mei
shoudster
AAK CEVAAL, te
urg.
Hing benoodigd
snstbode, G. G.
DEKKERS,
te V e e r e.
Mei
F. VAN EENEN-
r ij p s k e r k e.
Mei
iwde Knecht
it paardon kan om-
00 Dz., Sleper, te
ril of Mei
dsliiieclit
tf, Koudekerk e.
DOd-li"CLlp
•aagd,
RDE, mr. Smid,
Arnemuiden.
benoodigd
1,
[i
mr. timmerman,
Kamperland.
Kerknieuws.
Schoolnieuws.
Rechtszaken.
Zie ommezijde.
Biggekerke.
IL^eld.
werkeD, P. G.
DEN BAND, Vinke-
r d a m.
gevraagd
Jonge-Verwest, Goes.
SPOORWEQBEWEG1NO ENZ.
De beteekenis der wetten.
Op de volgende zakelijke wijze beant
woordt het (liberalen) Dtr. Dagbl. de vraag
wat willen de regeeringsvoorstellen
Dit:
Wie bet werk wil staken mag het
straffeloos doen.
Er staat geen woord in het artikel, dat
hem dit zou verbieden.
Willen morgen alle arbeiders aan alle
veemen te Amsterdam en te Rotterdam,
alle arbeiders aan alle gemeentebedrijven
te Amsterdam, te Rotterdam, te 's-Graven-
hage en elders, alle bakkersgezellen in
heel Nederland, alle metselaars, alle timmer
lieden, alle slagers, alle smeden het werk
neerleggenze mogen het na aan
neming van het regeeringsvoorstel doen als
te voren.
Willen zij anderen overhalen met lien te
staken,hun wordt geen stroobreed
in den weg gelegd.
Willen zjj met woorden en geschriften,
met overtuiging en overreding, met kracht
van goede redenon en argumenten u over
halen, lid van hun vereeniging te worden,
geen mensch, die zoo nu als later,
een vinger naar hen zal uitsteken.
Zeggen zij tot u »kom, staak nu meo,
wjj zullen zoodoende betere arbeidsvoor
waarden bedingen"
spreken zij tot u «kom, wordt lid onzer
vereeniging, wij versterken daardoor onze
gemeenschappelijke positie,"
de regeering vindt het best.
Zij wencht niet terug de bepalingen van
den Code Napoleon, in 1872 afgeschaft,
die hot eene zoowel als het andere ver
boden.
Maarbltjft het niet bij overreding
dan, maar ook eerst dan, meent de regeering
er een stokje voor te mooten steken.
Als gij, willende werken, vervolgd wordt
door een tierende en gillende volksmenigte,
als uw vrouw en uw dochter overal ver
gezeld worden door individuen, die haar
op de hielen ioopen of gemeene taal tegen
hour uitslaan, als een bende samenschoolt
voor uw huis, in uw straat, als uw leveran
ciers, die u melk of kruidenierswaren willen
leveren, daarin worden belet, ja dan be
paalt de regeering voortaan straf tegen
zoodanigen dwang, door hinder, overlast
en vreesaanjaging u aangedaan.
Dit is volkomen billijk en dit tast niet
aan, maar beschermt de persoonlijke vrijheid.
En nu zegt tegen spoorwegmannen de
regeering alleen »als gij voortaan het werk
neerleggen wilt, heel bestmaar dan neemt
gij den wettigen termijn van opzegging in
acht, waartoe gij u vrij willig hebt ver
honden".
Anders niets.
Volstrekt niets meer en niets anders.
Zoo is 't duidelijk.
De uitlegging, die in niet weinige hijeen-
komsten en vergaderingen over de stakings-
wetten gegeven wordt, is dan ook onjuist.
De staking wordt niet belet, is niet straf
schuldig. Strafbaar wordt alleen gesteld de
contractbreuk en dat nog alleen voor bepaalde
takken van dienst.
Waar nu een contract gesloten is tusschen
den werkgever en werknemer, daar eischt
toch de rechtvaardigheid dat die verbintenis
wordt nagekomen
Zeer juist zegt Eet Centrum:
„De Regeering stelt niet voor, het werk-
staken strafbaar te stellen, zelfs niet het
werkstaken van ambtenaren, personen in
openbaren dienst werkzaam en spoorweg
personeel.
Alleen wil de Regeering strafbaar stelleD,
wat inderdaad ieder weldenkend man straf
waardig noemen moethet staken door deze
personen indien dit gepaard gaat met con
tractbreuk.
Zegt dus gesteld dat alle opzeggings
termijn twee weken is het geheele
spoorwegpersoneel met de 14 dagen den
dienst op (een werkstaking derhalve in
optima forma), dan is dit niet strafbaar
volgens 't regeeriugs-ontwerp.
Wanneer dus in pamfletten en dagbladen
de socialisten den volke verkonden, dat de
Regeering een aanslag wil plegen op het ver-
eenigingswezen, de vakvereenigingen den
kop indrukken, dan is dat eenvoudig een
fatale leugen, zelfs ten opzichte van het
Spoorwegpersoneel, tenzij de socialisten
mochten willen beweren, dat een vak ver
eeniging alleen dan goed werken kan, in
dien 't den werkman geoorloofd is wille
keurig zijn contract te verbreken, zelfs als
daardoor gevaar voor de gansche gemeen
schap ontstaat."
Wat in het Manifest van het „Comité
van Verweer" staat„Het recht van werk
staking wordt aan 100000 arbeiders gewoon
ontnomen'' is derhalve gelogen.
6 Maart 1903.
Prof. De Louter (liberaal) noemt het
nieuwe artikel in 't Strafwetboek (art. 284
bis) door de regeering voorgesteld „een
eenvoudig en rechtstreeksch postulaat van
de samenleving zelve, welke onbestaanbaar
is zonder wederkeerige beperking van el
kanders bandeloosheid.
Zoo schreven wij in ons vorig no.
Door een zetfout werd het handeloosheid.
De naarstige lezer heeft echter wel be
grepen dat hier „bandeloosheid" had be-
hooren te staan.
Wij zouden terugkomen op de sociaal
democratische onhebbelijkheden in de hoofd
stad en in de hofstad gepleegd, over die
in de prinsenstad deelden wij reeds een
en ander mede. Daar werd ds. Talma
allerbrutaaist bejegend. Geheel overeen
komstig den wonk van Eet Volk die ge
zegd had dat dit brutaal heerschap wegens
zijn laag en verachtelijk optreden eens op
zijn nummer gezet moest worden. Door
het „Comité tot Verdediging" gevormd
door de Christelijke werkliedenorganisaties
niet te verwarren met het sociaal-anar
chistische Comité tot Verweert was
Dinsdagavond een vergadering te 'sGra-
venhage bijeengeroepen in het gebouw van
den Katholieken Volksbond.
Van Vliet (antirev. lid der Kamer) zei
volgens het verslag in de Telegraaf van 4
Maart: De christelijke partij is volstrekt
niet tegen werkstaking doch een van boven
af gecommandeorde gelijk deze, op hoog
bevel van een klein comité geprovoceerd,
bestrijdt zij.
Dit gematigd woord word met teekenen
van afkeuring begroet.
Mr. Syhrandi (antirev.) trof het erger.
Zijn woorden werden herhaaldelijk door
gesis en gejonw onderbroken. Het laatste
geschiedde vooral toen hij aantoonde dat
hier niet straf op staking werd voorgesteld.
Bij hot debat ging het er zoo erg toe
dat de politie tusschenbeide moest komen
om stilte te gelasten en de heer Schaper
zijn ongenoegen te kennen gaf.
In de vergadering te Amsterdam ging
het nog heftiger toe en werd de leus
„Godsdienst is privaatzaak" nog eens voor
den zooveelsten keer te schande gemaakt,
alsmede de leus dat Christendom en Soci
alisme best saamgaan kunnen.
AI voor de vergadering aanging, uitge
schreven door de Chr. werkliedenvereni
gingen, was er ongenoegen, dewijl de soc.
dem. tamelijk luidruchtig hun waar pre
senteerden. Toen Nahuijs, een Christen
werkman, tegen het manifest van het Comité
protesteerde, werd hem met langdurig ge
lach 't spreken belet.
Dr. de Visser die een ernstig, pakkend
woord sprak, werd in de rede gevallen
door een die riep: je werkt op de zwakke
zijde van het publiek.
Een derde christelijk spreker, de heer
Kenning die 20 jaar lang in dienst der
H. IJ. S. M. was, werd eveneens bespot.
Toen hij zeidede leiders hebben geen
verantwoording als zij een staking veroor
zaken, maar de arbeiders wie zorgt voor
hen, als zij er broodeloo3 door worden",
riep er eenOnze lieve Heer, dan gaan
ze bidden.
In 't debat was zekere heer v. d. Berg
(soc. dem.) grof. Hij zei onder anderen
tot dr. De Visser gij strooit verdeeldheid
en werkt daardoor een bloedbad in de hand.
En in dat verband bezigde hij de opmer
king het zou mij niet verwonderen als
nu reeds sommigen uit de vergadering den
heer De Visser te lijf zouden willen.
Een ander, Van Wansen, (soc. dem.) ver
weet hem dat hij over den ernst der tijden
sprekende, bangheid getoond had dat hij en
de heeren nu eindelijk ook eens op de
vuilniskar zoudeD terechtkomen.
Schipper Westra (soc. dem.) was veel
grover dan de vorigen. Hij zeiAls dr.
De Visser zegt dat zijn God wil dat een
arbeider met vrouw en kinderen met 7
gulden 's weeks tevreden moet zijn, dan
antwoord ik dat mijn God dit niet wil en
dat er dan twee Goden zijn.
Voorts noemde hij tevredenheid van een
arbeider met een voor zijn behoeften karig
loon onchristelijk.
Een geweldig rumoer ontstond toen Na-
huys zijn woord wilde afstaan aan dr. De
Visser. En toen hij tegen de revolutie
getuigde, schreeuwde men hem toewij
willen ook geen revolutie, als de wetten
maar worden ingetrokken
Toen hij sprak over den weg tot ver
betering, schreeuwde menhoe, hoe
staken
Toen de voorzitter de vergadering wilde
sluiten, sprong een der soc. dem. debaters
op 't podium en las een motie voor die hij
de vergadering wilde doen aannemen.
Die motie viel wegens het rumoer in
het water.
Zoo zijn de manieren der sociaal-demo
craten.
De afd. „Patrimonium" en de afd. van
den Chr. Nat. Werkmansbond te Middel
burg hebben deze week 3000 exemplaren
van het manifest der Christelijke werklie-
denvereenigingen van Amsterdam, in Mid
delburg verspreid, terwijl er ook nog eenige
honderdtallen op enkele dorpen van Wal
cheren worden rond bezorgd. In andere
dorpen van Walcheren waar men niet, of
althans moeilijk, op deze wijze werken kan
zal het manifest op andere wijze worden
gepubliceerd.
Met ingenomenheid maken wij hiervan
kennis en drukken gaarne af het bedoelde
„Manifest aan de Nederlandsche
Arbeiders.
De Hoofdbesturen van het Nedeilandsch
Werklieden Verbond Patrimonium, den
Christelijken Nationalen Werkmansbond,
de Christelijke Werklieden Vereeniging
Maarten Luther en het Christelijke
Arbeiders-Secretariaat
spreken hunne verontwaardiging
uit over den oproep tot staking, uitgegaan
van de zich noemende neutrale en socialis
tische bonden op 20 Februari te Amsterdam
vergaderd
protesteeren tegen de poging om de
Nederl. arbeiders te brengen tot revoluti-
onnair verzet tegen de Regeering, een verzet
iD beslisten strijd met de Christelijke ver
houding tusschen Volk en Overheid, niet
te rechtvaardigen door het bestaan van
rechtmatige grieven onder de spoorwegar
beiders
spreken hunne overtuiging uit, dat
de arbeidersbeweging door de paden van
het recht te verlaten zich de kracht tot
blijvend welslagen rooft, daar Gods zegen
niet kan rusten op een streven, waarin met
Zijn Woord en Wet niet wordt gerekend;
zijn overtuigd dat dit Ministerie krach
tens zijn beginselen en regeerings-pogram
bij het vervullen zijner zware taak, de recht
matige zelfstandigheid der arbeiders zal
handhaven
verklaren, dat Christen arbeiders de
Regeering in deze moeilijke tijden hebben
te steunen, en roepen alle arbeiders van Chris
telijk beginsel op, zich te organiseeren in eigen
vereenigmgen, opdat ook in de vakbeweging de
doorwerking der revolutionnaire beginselen worde
gekeerd, en de strijd voor het recht en belang
der arbeiders worde gevoerd naar de beginselen
van Gods Woord.
Namens de Hoofdbesturen van
Nederl. Werkl. Verbond y> Patrimonium"
K. Kater, Eere-Voorzitter. P. van Vliet,
Voorzitter. K. A. Grondijs, Secretaris.
Chr. Werklieden Vereemqing Maarten
Luther". Ds. P. van Wijk Jr., Eere-Voor-
zitter. D. J. K. Schenkman. Voorzitter. J.
H. Israel, Secretaris.
Chr. Nationalen Werkmansbond. Dr. J. Th.
de Visser, Eere-Voorzitter. W. A. Genneken,
Voorzitter. A. van Ooy, Secretaris.
Christelijk Arbeids-Secretariaat. J. Hui-
zinga, Voorzitter. J. Douwes, Secretaris.
De afdeelingen «Middelburgvan het
Ned. Werkliedenverbond Patrimonium en
van den Christelijken Nationalen Werk
mansbond betuigen ten volle hunne instem
ming met bovenstaand manifest.
Namens de besturen van
Patrimonium.
C. S. Schout, Voorzitter. Y. Baan, Se
cretaris.
Chr. Nat. Werkmansbond.
Ds. N. M. de Ligt, Eere-Voorzitter. P.
Adriaanse, Voorzitter. J. J. Kerkmeijer,
Secretaris."
De socialisten zijn de ware vrijheids
mannen niet. In vergaderingen wordt dit
slag voor slag door hen bewezen.
Nu weer gisterenavond te Rotterdam in
Jeruöl, waar mr. G. J. Sybrandi optrad en
dr. Wielinga zou gesproken hebben als zij
't hun niet belet hadden, hebben zij 't zoo
bont gemaakt dat de politie de zaal moest
ontruimen.
Toen mr. Sybrandi (antirev.) nog maar
pas aan het woord was, begon het lieve
leven al. Schreeuwen, schelden en razen,
fluiten, sissen en schaterlachen geen ge
brek. Toen mr. S. eindelijk ophield en
de voorzitter dr. Wielinga het woord wilde
geven, stampten en schreeuwden de socia
listen eedbreukcontiactbreukklonk
door de zaal. En toen de voorzitter toegaf
dat dan maar eerst debat zou zijn, klonken
van alle kanten, van links en rechts en
achterin, van de trappen en de galerijen,
namen en debaters, die het woord ver
langden.
Het eerst zou dan de vrije socialist Samson
in discussie komen, en hij werd met luid
gejuich, hier en daar gefluit, begroet.
Maar hij vroeg den voorrang te geven aan
een spoorwegman, die weg moestweder
om barstte geklap los, en de man met de
pet van de S. S. verdedigde nu ia korte
woorden het goed recht van de staking,
en wees op enkele misstanden.
Vervolgens zette Samson een breede
redevoering op, waarin hij punt voor punt
mr. Sybrandy bestreed, en de heerschende
toestanden lel hekelde. Toen zijn tijd
verstreken was, waarschuwde de voorzitter
hem te eindigendat gaf weer hevige
protesten. Eenige Comité-leden susten
«laat hem maar uitspreken!" Doch toen
dit geschied was, riepen verschillenden zijner
geestverwanten, die voor discussie waren
ingeschreven»Ga maar door Samson, je
hebt mijn acht minuten erbij", »en de
mijne«en de mijne «de mijne ook
werd van alle kanten geroepen. Andere
vergaderden kwamen hiertegen op, maar
zij werden oversist en opnieuw stak Sam
son met een vervolgrede van wal, waarbij
hij de christelijke arbeiders voorhield dat
hun patroons niet beter zijn dan de rest,
en dat zij gelooven moeten wat zij willen,
maar naast de andere werklieden is hun
plaats. Die andere arbeiders willen ook
geen geweld, maar als 'tmoet zullen zij
aaneengesloten staan om het geweld van
de overheid te pareeren, die christelijke
regeering, die de soldaten wapent met
scherpe patronen, waarvan spr. er een den
vergaderden voorhield. Toen het gejuich,
met wat gefluit erdoor, weer verstomd was,
zei Samson, dat hij nog de beschikking
had over acht minuten, maar die stond
hij aan mr. Sybrandy af voor zijn repliek.
Nieuwe debaters eischten het woord. Maar
de voorzitter, die slechts moeilijk gehoor
kon vinden, ook omdat hij geen hamer
had om aan zijn verzoek om stilte kracht
bij te zetten, wees enkelen hunner af,
want zij hadden hun minuteD aan Samson
gegeven.
Toch moest hij nog wel enkelen het
woord geven. En toen eindelijk mr. S. het
woord kreeg om te antwoorden en hij zei
dat dit optreden zou leiden tot een ver
bond van alle christenarbeiders tegen het
ongeloof, viel men in met gierend gefluit,
gesis en gestamp. (De spreker wacht
rustig, de voorzitter klopt met de vuist
op den lessenaar, bestuurderen roepen om
stilte.) Eindelijk merkt de spreker op,
dat de heer Samson ook niet door gefluit
onderbroken is. (Geroepjawel, jawel,
hier, hier). De spreker zegt dit dan te be
treuren, maar uit protest daartegen moes
ten de anderen 't dan nu nalaten. Een
stem van de galerijalweer een inbreuk
op onze rechtenMr. Sybrandy geeft ver
volgens een verdediging van de voorge
stelde strafbepalingen. Hij betoogt dat die
niet tegen de organisaties zijn gericht (ge
schreeuw wel waar, wel waar tuchthuis-
wet, muilkorfwetDus concludeert de
spreker dan verstaat gij onder organi
seeren de menschen te dwingen om tce
te treden.
Nu wordt het rumoer op zijn hevigst.
Van alle kanten wordt gegildgelogen,
neen, neen, nietwaar, wij willen de vrij
heid, jij wil de knoetenz., onder dreunend
gestamp, en gefluit, en gejuich, en gezwaai
van hoeden en zakdoeken. Van de galerij
maant een bootwerker om stilte, en als
hij verstaanbaar is, roept hij eenige malen
laat Sybrandy uitspreken, dr. Kuyper heeft
toch al lang een baantje voor hem waarop
het rumoer weer begint.
Nu komt de commissaris van politie en
waarschuwtals de orde niet terugkeert,
zal ik de vergadering moeten opheffen.
Maar meteen valt het rumoerige koor in
"«sluiten dan maar, sluiten Verschillende
dames en heeren op de voorste rijen drin
gen zenuwachtig naar den uitgangde
menschen klimmen op banken en stoelen,
hangen over de balustrades te gillen en
te fluiten.
Dan springt Samson weer op het tooneel.
Laat mr. Sybrandy uitspreken, gebiedt hij
wees toch kalm na hem heb ik nog wel
gelegenheid om te antwoorden.
De voorzitter en vele bestuurderen neen,
geen dupliek!
Dat is het sein voor een hernieuwd lawaai.
De commissaris tracht de schreeuwers te
kalmeeren, wijst met zijn wandelstok naar
boven, waar een man, rood van opgewonden-
beid, schreewend over de balustrade is ge
klommen, en roept hem toe pas op hoor
Dan roept Mr. SybrandyDoor de
onhebbelijke wijze van optreden van soci
alisten en anarchisten is dit een totale
nederlaag voor hun beginselen.
Het rumoer slaat nu in gejouw en gebrul
over, petten en zakdoeken gaan weer in
de hoogte, de menigte dringt op, van alle
kanten wordt de socialistenmarsch ingezet.
Een gelid politieagenten dringt langzaam
de zaal binnen de heer Vuyk maant tot
uiteengaan, maar tegenstanders dringen in
heftige disputen tegen elkander op. Het
podium is vol, mr. Sybrandy wordt door
jongelieden in triomf op bun schouders
getild, en spontaan klinkt opeens in opperste
geestdrift bet Wilhelmus. Nu wordt voetje
voor voetje de zaal leeggedreven.
Zoo eindigde (aldus de N. R. C.) deze
vergadering «om te komen van onder den
dwang der socialisten en anarchisten
debat gewenscht".
Smalend beweren de sociaal-democraten
dat de leiding tegen de hedendaagsche
revolutie berust bij de vrij-antirevolutio
nairen.
En dan noemen zij De Savornin
Lohman.
Met meer recht evenwel mag onzerzijds
beweerd dat de leiding der revolutionairen
aan de sociaal-democraten is ontglipt en
thans berust bij de vrije socialisten.
Domela Nieuwenhuis is op 't oogenblik de
man.
Lohman en Nieuwenhuis de leiding
Zoo 't eerste het geval is, behoeft men
voor geen onrecht te vreezen, zouden wij
zeggen.
Vriend en vijand toch prezen steeds, als
om strijd, zijneerlijkheiden rechtvaardigheid.
Maar Nieuwenhuis
Van hem is juist door Troelstra en zijn
volgelingen altijd beweerd dat hij met
streken omging en de vakorganisatie ver
moordt.
Waar deze twee tegenover elkaar komen,
is 't niet twijfelachtig wie *t winnen zal.
Intusschen is 't teekenend: Terwijl Troel
stra met influenza te bed ligt, wordt Nieu
wenhuis bewierookt, en is hij in vergade
ringen, zelfs waar een Gorter optreedt, de
held van den avond.
„De oude" Nieuwenhuis beleeft geluk
kige dagen. Hij viert ongekende triomfen.
Hij voert weer den maarschalksstaf en het
zal mr. Troelstra moeite kosten hem dien
weer te ontrukken.
Ned. Herv. Kerk.
Zestal te Enkhuizen: G. Cazemier te
Zwartsluis, P. Doevendans te Elburg, D.
v. Krevelen te Beekbergen, J. A. Schouten
te St. Philipsland, E. Syverda te Tjamsweer
en H. J. de Zwart te Steenwijk.
Beroepen te Tjerkgaast R. de Haan te
Fondgum te Hornhuizen J. J. Bender
cand. te Tinallinge;— te Wezep W. W. v.
Haaften cand. te Sliedrecht;te Middel
burg dr. H. Th. Obink te Kamperveer
te Oud-Alblas J. M. Ph. Schippers te
Huizen(benoemd tot hulpprediker) te
Hekendorp F. W. Smits, emeritus pred. van
Nijmegen.
Aangenomen naar Wissenkerke door H.
Smelt te Haarloo.
Bedankt voor Dordrecht door H. A. Heijer
te Staphorst; voor Huisduinen door G.
v. Dorssen cand. te Oudega;voor Jut
faas door H. J. Olthuis te Otterloo
voor Avereest door W. A. Vermeer te Oot-
marsum.
Geref. Kerken.
Aangenomen naar Bruinisse door G. de
Jager cand. te Goes.
Bedankt voor Anna Jacobapoldor, 's-Gra-
venland en Schoondijke door G. de Jager,
cand. te Goes.
In sommige bladen circuleert een bericht
dat de heer Lampen te Goes, benoemd is
tot hoofd der Chr. school te Oud-Vossemeer.
Dit bericht is onjuist. De heer Lampen
is slechts officieus gepolst over sollicitatie
met mogelijke kans op benoeming. Trou
wens de school moet nog gebouwd worden.
Voor bet examen in de nuttige band-
werken zijn te 's Gravenhage o. a. geslaagd
de dames P. A. v. d. Weert, L. J. Baardolf,
beiden to Goes, M. G. v. Schaik en T. J.
Braat, beidon te Viissingen, en A. J. Ouder-
land, te St. Laurens.
Blijkens het jaarverslag over 1902
van de vereeniging De Ambachtschool te
Goes bleef het aantal leden en begunstigers
golijk, 115 en 30. De nieuwo curcus be
gon met 70 leerlingen, waaronder 28 van
buiten do gemeente. Op bot eind van 1902
werd de school bezocht door 35 leerlingen
in het timmeren, 25 in het smeden en 6
in bet schilderen. Lie leening van f 28.000
ten behoeve der school is geplaatst.
Arrondissements-Rechtbank te Middelburg.
Heden Vrijdag werd door bovengenoemde
rechtbank uitspraak gedaan in de zaken
tegen de te Middelburg wonende en aldaar
gedetineerde bookmakersklerken op het
Engelsche kantoor van den beer G. Stoddart
aldaar.
Allen zijn wegens diefstal veroordeeld
J. M. tot 2 jaren, J. H. B. tot 1 jaar, W.
J. J„ H. K., J. K. E., D. T. G., C. J. E.,
M. F. M. M. en Ph. H. ter M., allen tot
9 maanden gevangenisstraf, met mindering
van van den tijd door ieder hunner ia
verzekerde bewaring doorgebracht.
De vordering voor J. H. B. en H. K.
was voor ieder 1 jaar en 6 maanden en
voor W. J. J., D. T. G., M. F. M. M. en
Ph. H. ter M., ieder 1 jaar gevangenisstraf
met mindering der preventieve hechtenis,
terwijl die van de overigen overeenkomstig
de veroordeeling is.
De teruggave van de in beslag genomen
postal-orders en postzegels en de op de
veroordeelden bevonden gedswaarden en
spaarbankboekjes, benevens een goud horloge
is als afkomstig van den diefstal, bevolen
aan den getuige Stoddart.
Voorts zjjn nog veroordeeld wegens
huisvredebreuk: A. K. 36 j., schipper Sas
van Gent, tot 7 d. gev. straf;
overtreding van Rijksbelastingen (personeel)
P. J. R. 32 j., commissionair IJzendjjke
tot f 15 b. s. 5 d. h., C. S. 54 j., winkelier
Wissenkerke, M. P. G. 29 j., vleeschhouwer
Viissingen, J A. 35 j., koopman en com
missionair en C. C. 29 j., landbouwer, beiden
Middelburg, allen tot f 10 b. s. 5 d. h. en
W. M. 29 j., bierhuishouder en H. J. B.
42 j., tapper beiden Viissingen en J. van
R. 53 j, koffiehuis- en logementhouder,
Middelburg, allen tot f 5 b. s. 3 d. h. en
het zich aan de uiterste wacht niet doeu
uitklaren: de W., gezagvoerder van het
Belgische stoomschip Meteor, zonder vaste
woon- of verblijfplaats, tot f 25 b s 5 d. h.
Ontslagen van rechtsvervolgingC. S. de B.
39 j., hvr. van L. S., werkvrouw, Wissen
kerke, beklaagd van mishandeling.
D. T. G., die ingevolge ziekte zijner vrouw,
op vrjje voeten was gesteld, is bij vonnis
van heden diens onmiddellijke inhechtenis
neming bevolen.
Men schrijft ons uit Middelburg
Als de bezoeker van de drukke Am-
sterdamsche Kalverstaat eenige schreden
ter zijde uitwijkt, naar het Bagijnhof, dan
overvalt hem een gevoel van in een ganseh
andere wereld overgeplaatst te zijn.
De drukte daar heeft plaats gemaakt
voor de stilte hier.
Iets dergelijks overkomt den bezoeker
van de poppententoonstelling, als hij komt
uit een wereld, waar het zoo rumoerig is
als in de onze dezer dagen, in een wereld
waar staking, ook staking van agitatie, tot
de kenmerkende eigenschappen behoort.
Een poppenwereld. Hier zijn de poppen,
die mechanisch bewegen, zonder opgewon
den te zijn marcheeren ze niet.
Hier kan iedereen zien hoe hortend en
stootend de arbeid gaat, als opwinding de
drijfveer is, en opgewonden worden nood
zakelijke voorwaarde van méégaan.
Van deze poppen kan men nu in waar
heid, zonder overdrijving zeggen
Eeel het raderwerk staat stil,
Als uw machtige arm het wil.
Dan zijn er heel wat poppen groeps
gewijze.
Dat zullen de georganiseerde poppen zijn,
en de niet georganiseerde worden voorge
steld, door de velen die zich individueel
presenteeren.
Allen mooi aangedaan, natuurlijk, gelijk
dat op een tentoonstelling gebruikelijk is.
En verder een zeldzame verzameling
miniatuur-meubelen en kinderspeelgoed,
kostbaar en kunstvol, vertegenwoordigende
een waar kapitaal.
En dan de gouden koets.
Ook al een kapitaal waard en vertegen
woordigende het kapitalisme.
