Engeland en Transvaal.
Bekendmaking.
Kerknieuws.
Schoolnieuws.
Gemengde Berichten.
blasé, levensmoede, wantrouwig en norscli.
Maar in zijn doen en laten is hij geheel
anders, lhj heeft iets van een groot kind
en als een groot kind heeft hij onze stad
en haar schoonheden bewonderd. Ik zou
niet weten wat men hem bij zijn bezoek
aan Parijs nog toonen kon. llij heeft hier
een paar weken lang van alles genoten.
Men heeft hem de tentoonstelling in al
hare schoonheden laten zien, de fabriek van
porceleinen voorwerpen te Sèvres, de pa
leizen en parken te Versailles, de Gobelins
en de kostbare tapijten te Parijs, de kerken
en de musea, de groote winkels van mode
makers en juweliers. En in alles heeft
hij belang gesteld. Deze schijnbaar levens
moede man kent geene neerslachtigheid,
geen ovorzadiging, en toen hedenmorgen,
bij zijn vertrek, van 't gare du Nord alom
uit de groote menigte het »Vive lo Shah!"
weorklonk, kwam er een glans van echt
genoegen op zijn gelaat. Men kon zien,
dat het geen beleefdheids-glimlach was,
maar werkelijke vreugde.
Ik noemde den Shall kinderlijk. Dat
was hij bij zijn aankoopen van photogra-
phie-toestellen, tooverlantaarns, juweelen
en Automobielen. Automobielen vooral
Hij kon er maar niet over uit. Een loco
motief, die een trein op rails trekt, was
voor hem, die al zooveel gereisd heeft, geen
nieuws. Maar een automobiel! Hij werd
niet moede ze te bezien. Telkens weer
liet hij zich inlichten omtrent de mecha
niek. Hij betastte nieuwsgierig kraantjes
en buizen en liet zich de stelsels uitleggen.
En toen hij ze van buiten bezien had, en
de bussen met benzine had zien vullen en
ze in beweging had gezien, wilde hij mot
alle geweld, als een kind, dat een stuk
speelgoed heeft, ze van binnen bezien.
Een ingenieur braoht hem teekeningen
van doorsneden. Maar daar had de Shah
weinig plezier in. Hij bekeek de bladen,
keerde ze om en om, en schudde het hoofd.
En hij was niet tevreden voor men echte
onderdeelen bracht, die uit elkaar geschroeid
werden, en telkens opnieuw schudde hij
het hoofd en sprak zijn bewondering uit.
De automobielenfabrikanten maakten goede
zaken. Hij heeft niet minder dan veertien
automobielen, en niet tegen den goedkoop
sten prijs, gekocht. De phonograaf viel
minder in zijn smaak. Vooral toen hij zijn
eigen stem gehoord had, daalde het toe
stel in zijn achting. Dat was zijn stem
niet meende hij. En toen men hem wilde
uitleggen, dat men zijn eigen stem nooit
hoort zooals anderen haar hooren, schudde
hij ongeloovig het hoofd en meende, dat
hij zelf toch wel 't beste over zijn eigen
stem kon oordeelen. Toen een reuzen-
phonograaf hot Perzische volkslied speelde
tikte hij met het uiteinde van zijn stok op
den zilveren resonanshoorn en zeide: «Dat
is niet goed, hoor. Dat gaat veel te gauw
dat moet je in Teheran maar eens komen
leeren En hij gaf lachend bevel, dat
men het instrument voor een zijner vrou
wen zou aankoopen.
De Shah laat zich dolgraag photografeeren.
Nooit hebben de photografon te Parijs een
zoo goeden tijd medegemaakt als tijdens
het verblijf van den Shah. Zoodra zag hij
niet den man met het kastje opdagen, of
hij glimlachte en liet zich opnemen. Zijn
groot-vizier en de andere hoogwaardigheids
bekleders moesten raeêerop. Wat den groot
vizier betreft, die was er al op voorbereid.
Zoodra hij de kiekograaf zag, zette hij zijn ge
zicht in den plooi, 's Morgens ontvingde Shall
de photografen, liet ze hun toestellen op
zetten en gaf zich dan naar hartelust over
aan zijn passie. Hij liet zich nemen van
terzij en van voren, zittend op een stoel
en staande leunend op zijn stokje, maar
altijd met de astrakan muts op, versierd met
den grooten diamant en de aigrette. Sliep
hij met die muts op? Men kent hem er
niet zonder. Niemand weet ot de Shah
kaalhoofdig is. Toen hij de Notre-Dame
bezocht, waren enkele belangstellende fa
brikanten van haarverf en »haarherstellers"
al 's morgens vroeg naar de kerk gegaan
in de hoop, een royalen klant te ontdekken.
Doch de Shah hield zijn muts op en de Theo-
philes keerden teleurgesteld huiswaarts*
Doch de Shah liet zich niet alleen door
de photografen nemen. De winkeliers waren
ook 's morgens aanwezig voor het Paleis
des Souverains. De Shall kocht van alles,
niet alleen automobielen, juweelen, plioto-
grafie-toestellen, antiquiteiten, maar ook
zeldzame stoffen, bontwerk, bijouterieën.
Men verhaalt een aardige anecdote. De
Shah had opgemerkt, dat de Parijsche da
mes aan de ceintuur aan een gouden of
zilveren kottingje een aantal snuisterijen
hebben hangen. Glazen plaatjes met een
klaverblaadje van vieren, zilveren paljasjes
kleine torenklokjes, muiltjes van koraal, enz.
Hij wilde daarvan een verzameling mede
naar Perziü nemen, om aan zijn vrouwen
te toonen, welke „amuletten" de Parisienne
draagt. De winkelier werd besteld en kwam
met een serie van meer dan vierhonderd
verschillende snuisterijen. De Shall bekeek
ze, vroeg naar de beteekenis op een gou
den hartje was een vergeet-mij-nietje ge
schilderd. „Wat dat hart beteekent, kan
ik begrijpen," zei de Shall. „Maar wat be
teekent die bloem?" „Eeuwige herinne
ring," antwoordde de winkelier tot den
tolk. „En dat klaverblaadje?" vroeg de
Shall weer. „Geluk," antwoordde de win
kelier. „En dat ingedeukte hoedje wat is
dat voor een amulet?" vroeg de Shah, en
hij nam een klein gouden hoedje in de hand,
een snuisterij,, die een zinspeling is op den
hoed van president Loubet, ten vorigen jare
door een wat te hartstochtig edelman met
een stok ingeslagen op den dag van den
Grand Prix. De winkelier werd verlegen
en stamelde een paar woorden. De Shah be
gon te lachen. „Ik begrijp het al," zeide
hij. „Dat is zeker een waarschuwing voor
echtgenooteri, die te veel van avondpret
houden." De winkelier was gelukkig uit
:het netelig parket gered te zijn en knikte
toestemmend. Maar wie beschrijft den schrik
van den minister van onderwijs, die ook
Perzisch verstaat, toen den volgenden dag
do Shah hem het verhaal van de grappige
brelqoue deed, en met alle geweld wilde,
dat de minister het aan President Loubet
zou verhalen. De minister van onderwijs
moet dit keer geen zuivere vertaling hebben
gegeven.
De Shall kocht altijd royaal en het gevolg
was een ware stroom van winkeliers in het
Paleis des Souverains. De meest grappige
verhalen doen de ronde, van de listen, om
den Shah of diens gevolmachtigde koopers
te naderen. Want men was genoodzaakt
velen af te wijzen. Een fabrikant van
mechanische muziekinstrumenten, die afge
wezen werd, wist geen ander middel dan
een zestal speeldoczen en orgeltjes tegelijk
op te winden en ze tegelijk te laten spelen.
Hot was een oorverdoovende muziek. De
Marseillaise, het Perzisch Volkslied, „Ja,
beim Souper" endemarschvan ,;Tannliauser»
speelden tegen elkaar in. Do Shall hoorde
hef, vroeg wat dat spektakel was en liet
dien man eenige van zijn instrumenten af-
koopen, die met de goudstukken rammelend
tot minder ingenieuse collega's zeide* „Dat
is je ware muziek!»
Men schat, dat de Shall te Parijs voor
ruim twee millioenen franken heeft gekocht
en men vergelijkt hem met andere Euro-
peesche souvereinen, wier «zuinigheid" alles
behalve vorstelijk en bijna een ondeugd is.
En deze rijke Shah heeft zeer bescheiden
behoeften voor zich zelf. Zijn ziekte, dia
betes, dwingt hem tot een haast sobere
leefwijze. De Shah eet altijd alleen. Hij
gebruikt weinig vaste spijs, het liefst lams-
vleesch, maar drinkt veel, doch geen wijn, maar
limonades. Ik vrees, dat de Shah, wanneer
hij te Amsterdam zal zijn, zooveel zal hebben
gekocht, dat, zoo al zijn schatkist niet, dan
toch wel kooplust zal uitgeput zijn.
Duisterlingen, bekrompenenenz. Een
modern predikant uitte onlangs, in het
openbaar, den wensch dat «in de leden der
gemeente hoe langer hoe meer moge door
dringen die ruimere opvatting van Jezus'
heerlijken godsdienst, waardoor duisternis,
bekrompenheid en onverdraagzaamheid wor
den verbannen."
ür. Los, rechtzinnig predikant te Barne-
veld, heeft daarop vuur gevat in d^ Ker
kelijke Courant, waarin hij o. m schrijft:
Men moet maar duiven. Zoo schrijft een
modern predikant, die blijkbaar niet weet, dat
in zake duisternis, hij en zijn geest
verwanten letterlijk geen penning voor onder
wijs in hun richting betalen, terwijl de «nog
niet kritisch-ontwikkelde schare" haar tonnen
gouds offert voor Universiteit, Gymnasiën en
Christelijke scholen. Wie zijn de duisterlin-
gen? Eerst onlangs zijn liberale Universiteits
fondsen gesticht Een eerste navolging. «Zij,
de modernen namelijk, komen maar iets later,
waar wij nu zijn" (Kuenen)
in zake bekrompenheid, de moderne
partij zelfs aan haar geniaalste tegenstanders
het woord niet gunt. Bilderdijk en Groen van
Prinsterer als historici, da Costa en dr. Kuy-
per als_theologen kwamen voor een professo
ralen leerstoel nooit in aanmerking. Uit pure
onbekrompenheid
in zake onverdraagzaamheid, zijn
moderne partij op staatkundig gebied, in Z.
Holland b. v., op de 200 burgemeesters niet
één enkelen anti-revolutionair benoemde, en
op kerkelijk erf even weinig haar leus toepast:
Gelijk recht voor alle beginselen. Bestaat er
niet een Hetze, een streng doorgevoerde uit-
sluitingszucht tegenover de rechtzinnigen
Nu deze woorden zijn goed voor men-
schen als Ds. Beversluis van Baren-
drecht. die zich nog orthodox noemt maar
toch al meer naar den modernen kant
overhelt.
Deze dominee is geweldig, ook weer in
de Kerkelijke Courant, aan het schetteren
tegen de Calvinisten, die hij natuurlijk veel
lager stelt dan do modernen. Onder ander
moois schrijft hij
Het Calvinisme in onzen tijd weer zoo bru
taal en aanmatigend optredend en nienwe
woordvoeders winnend onder de jongere the
ologen, is een treurige karikatuur van het
evangelie des nieuwen testaments; en hij die
in „merg en nieren" Calvinist is, staat feitelijk
geheel buiten den waren christelijken geest.
Zooals de Heer tot de Farizeën zeide: „Gij
hebt Gods gebod krachteloos gemaakt door
uwe inzettingen," zoo zou men tot de Calvi
nisten kunnen zeggen„Gij hebt het evangelie
krachteloos gemaakt door uwe dogma's." En
indien de naam „Christelijk" alleen toekomt
aan die richtingen, die het evangelie der ver
lossende liefde onaangeroerd laten, dan kan
die naam aan het Calvinisme niet gegeven
worden.
I11 dien toon gaat de man verder, 't Is
ergerlijk, zegt De Hollanderwaaruit wij
dit overnemen dat voor zulk een onzin
plaats wordt gegeven in het officieel orgaan
van de Ilaagsche Synode.
Wij zijn het er eens mee. Maar in «Het,
Nieuwsblad, gewijd aan de belangen van
de Hoeksche Waard" wordt deze spiritist
door zijn calvinistischen collega te Baren-
dreclit Vonkenberg op uitnemende
wijze, om zijn grofheden terechtgezet.
De Boeren hebben werkelijk geen kwade
week gemaakt. De la Rey heeft niet alleen
het 400 man sterke garnizoen aan de
Elandsrivier gevangengenomen, maar ook
een groot konvooi dat qpweg was daarheen,
buitgemaakt.
Ook De Wet opereerde niet ongelukkig.
Integendeel, meesterlijk was zijn aftocht
kenners, ook in Europa, staan verbaasd
over zijn kunststuk. Lichamelijk en krijgs
kundig zou wat hij deed onmogelijk ge
acht worden, als hij het niet gedaan had.
Hij heeft een weg die hemelsbreed van
Bethlehem tot Welverdiend 230 mijl lang
is en door een terrein voert vol hoogten
en stroompjes onder groote ontberingen en
voortdurende gevechten moeten afleggen.
Afleggen door een land dat wemelt van
vijandelijke bezettingen en verkenningen
terwijl de grootste voorzichtigheid en waak
zaamheid noodig was daar dit hoopje van
1500 man een overmacht van 50000 man
met cavallerie en artillerie tot zich trok en
ten slotte te ontkomen wist aan de ver
volging en insluiting door dapperen als
Hamilton, Smith Dorrien, Methuen, Kit
chener, Broadwood en nog een paar anderen.
Do Wet is ontkomen door een drift dooi
de Vaal te maken. Dit maakt zijn kunst
stuk nog prachtiger. Hij heeft als een
tweede Willem van Oranje een middel be
dacht om op een plek waar geen drift was,
de rivier over te steken. Daarop deed hij
een snellen tocht naar Gatsrand, maar
Woensdag ging hij haastig terug naar Lin-
dique, gedwongen om in noordoostelijke
richting op zijn schreden terug te keeren.
Methuen slaagde er niet in hem op dien
tocht tegen te houden, al belette Smith
Dorrien hem zich met De la Rey te ver
eenigen.
Thans voert hij bet bevel over een leger
macht van 3500 Boeren, met tien kannonen,
welke macht nog steeds aangroeit doordat
do Boeren die zich onderworpen hadden
de wapenen weer opvatten.
De Boeren hebben ook Klerksdorp en
Heilbron bezet, zoodat ook noord-oostelijk
Vrijstaat nog lang niet onderworpen schijnt.
Ook op andere plaatsen hebben zij Engel-
sche bezettingen verjaagd. Zoo onder an
deren is het westen van de Transvaal weer
geheel in hun handen. Rustenburg is ge
heel van Engelschen gezuiverd. Carrington
heeft Zeerust ontruimd, en Mafeking. op
Engelsch gebied, weer in staat van verde
diging gebracht, waar hij die heel uit
Beira komen moest om eerst Badon Powell,
daarna om Hoare en zijn konvooi te hulp te
komen, allo kans heeft van te worden in
gesloten.
French en Buller in noordelijk Transvaal
opereerende of stilliggende, beginnen 't al
meer te meenen. French staat al bij
Carolina, ten oosten van Wonderfontein.
Jammer dat de Mapoch kaffers het den
Boeren in het Lijdenburgsche nogal lastig
maken.
Botha heeft nu Machadodorp verlaten en
Waterval-Onder sterk bezet. Het Komati-
poort-commando is versterkt met 140 man
en 4 kanonen. Een groot deel van Botha's
kamp, tenten en voorraad te Dalmanthua,
is Zaterdagochtend door brand vernield.
Dat bericht komt weer uit Lorenco, den
bekenden leugenhoek van Money penny.
Als bewijs in hoe groot gevaar De Wet
verkeerd heeft mogelijk is hij hetalte-
gaar nog niet te boven! dient dat hij
verplicht is geweest eenigen krijgsvoorraad
weg te werpen, een paar wagens te doen
springen, dertig uitgeputte paarden achter
te laten en zeventig Engelsche krijgsge
vangenen los te laten, terwijl een zijner
kanonnen door Methuen werd vermeesterd.
Kitchener en Methuen volgen hem en Steyn
nog steeds en waren gister zoo seint
Roberts tenminste te Modderfontein op
l'j mijl ten oosten van Ventersdorp. Ei
genaardig is echter dat hij er bij meldt
dat Methuen in gevecht is gewikkeld met
De Wets achterhoede. Verleden week
vertelde Kitchener dat Methuen De Wets
voorhoede te pakken had. Een bewijs dat
De Wet hem door de handen moet gegaan
zijn en hij hem nu alleen van achter nog
vast heeft.
De burgemeester van Goes brengt ter ken
nis van belanghebbenden, dat gedurende de
kermis, zonder nadere aanvrage, aan de café
houders enz. vergunning wordt verleend om
in hunne inrichtingen te geven alle voorstel
lingen, die niet in strijd zijn met de openbare
orde en zedelijkheid, verder dat het sluitings
uur wordt vastgesteld van Woensdag op Don
derdag 1 uur, van Donderdag op Vrijdag 2
uur, van Vrijdag op Zaterdag 3 uur, van Za
terdag op Zondag 4 uur, van Zondag op Maan
dag 2 uur, van Maandag op Dinsdag 3 uur,
van pinsdag op Woensdag 4 uur. Onder
bepaling, dat door de politie de vergunningen
worden ingetrokken, zoodra de openbare orde
wordt verstoord of de zedelijkheid gekwetst.
Ned. Herv. Kerk.
Beroepen te Vlieland ds. P. R. A. v.
Meurs te Barsingerborn.
Aangenomen naar Ureterp door J. J.
Cannegieter cand. te Wartena; naar
Spaarndam door S. A. Baljon cand. te
Utrecht.
Bedankt voor Ruinon door J. J. Canne
gieter cand.; voor Hiaure en voor
Zevenhoven door S. A. Baljon cand.
Geref. Kerken.
Beroepen te Nunspeet ds. A. Middelkoop
te Nijkerk; te Halfweg ds. L Kuiper
te Hoogeveen.
Aangenomen naar Emmen door ds. M.
Hummelen te Enumatil.
Te 's-Gravenhage zijn 0. a. geslaagd voor
bot examen Fransch, 1. 0. de dames L. de
Lange, van St. Maartensdijk, en J. A.
Kielstra van Middelburg; te Arnhem voor
de hoofdacte de heer M. Nieuwenhuizo
te Middelburg; en te Breda voor do
hoofdacte de hoer M C. Schuurkamp te
Vlissingen.
Qoes. Vrijdagavond (17 Augustus) hoopt
„Euphonia" een Volksconcert te geven op de
tont op de Groote Markt.
Scherpenisse. Do jongeling II. Geuze
van wien bericht werd, dat hij door een
paard een slag tegen het hoofd heeft go-
kregen is zonder tot bowustzijn terug go-
komen te zijn, Maandag overleden.
De heer C. D. van Bockxmoer, thans
cipier in de strafgevangenis te Goes, is, met
ingang van 1 Sept. a„ benoemd tot adjunct
directeur der strafgevangenis te Groningen.
Te Kloetinge is eonc hofstede ver
pacht voor f 05 per hoctaro. Do pachter be
hoorde tot een groot aantal gegoede inschrij
vers. Een nieuw bewijs dat het boeren bij
voortduring op lioogen prijs wordt gesteld.
Bij kon. besluit zijn benoemd: tot
voorzitter dor Hoofdplaat- en Thomaes-
polders P. F. ThomaSs; tot dijkgraaf van
den Nieuwen Veerpolder J. C. van der Have
en tot gezworen van den Anna Mariapolder
C. Stuijks
De Rotterdamsche Tramwegmaat
schappij heeft aan het gemeentebestuur van
Willemstad concessie aangevraagd de lijn
BrouwershavenSteenbergen door te mo
gen leggen tot Willemstad.
Sas van Gent. Maandag hebben werk
lieden bij het stollen van machines in de
coöperatieve suikerfabriek alhier het werk
gestaakt, wegens een loonsgeschil. Eenige
opstootjes hadden plaats, terwijl de gemeente
van politie ontbloot was wegens do Ter-
neuzensche troebelen.
Neuzen. Daar de firma Everaert te
Leuven, voor het lossen van hier inge
voerde hoornen ten dienste van klompen
makers, leuvensche werklieden uit haar
eigen houtzagerij in dienst genomen had,
legden de Neuzensche werklieden het werk
neer. Reeds vroeger waren er allerlei
loonquaesties gerezen. Zoo werd onze stad
in een „strike" gewikkeld, die zich aan
vankelijk ernstig liet aanzien. Ook boot
werkers bij andere firma's staakten en
trokken des avonds met kinderen en nieuws
gierigen achter zich, zingende door de
straten.
Onderhandelingen met de firma Ever
aert, in tegenwoordigheid van den burge
meester gevoerd leidden tot niets, evenmin
de pogingen door de raadsleden Wieland,
Harte en v. d. Velde om bij de samenspre-
kingen die des namiddags gevoerd werden
hun invloed te doen gelden. Bij de op
stootjes die Maandagavond volgden en die
ook den burgemeester golden, werd een
der grootste praatjesmakers gearresteerd,
wat diens zwangere vrouw zoo deed schrik
ken, dat zij er ernstig krank van is.
Gisteren nacht is een detachement, vijf
tig man sterk, met een extra stoomboot
uit Vlissingen aangekomen ter assistentie
voor de politie. De bootwerkers hebben
besloten het werk te hervatten behalve bij
firma Everaert. Onder sterk geleide is
nog een arrestant naar de stoomboot ge
bracht om naar het huis van bewaring te
Middelburg te worden overgebracht. Het
stoomschip Iris wordt nu door de werk
lieden voor eigen rekening gelost.
Een der booten voor dhr. Verstraeten,
werd nu van den kapitein der boot aan
genomen, daar men voor Verstraeten niet
meer werken wil. De Belgen blijven aan
de andere boot voortworken onder bescher
ming der militaire macht. Gisteravond
ontstond weer een oploop, toon dhr. Ver
straeten onder bescherming der politie word
thuisgebracht, daar het volk hem te lijf
wilde. Patrouilles, marechausséen militairen
surveilleerden door de straten. Het terrein
aan de loskade blijft dag en nacht afgezet.
Mr. F. D. graaf Schimmelponnick zal
niet bedanken als lid der tweede kamer
hij wordt zelfs boter.
Te 's Gravenhage in hetNoordeinde
tegenover de Koningspoort zal een «Witte
Huis» verrijzen van 18 meter hoogte, dat
geheel zal ingericht worden voor kantoren.
Te 's Gravenhage heeft een vrouw
vermoedelijk haar eenjarig dochtertje ver
moord en vernietigd. Zij had dezer dagen
met 't kind en haar logement te 's Graven
hage verlaten in gezelschap van een lied
jeszanger, en werd dienzelfden dag te
Delft gezien met hem doch zonder het
kind. Dien avond is zij te Rotterdam gezien
weer met een ander, doch weder zonder
het kind.
Te Simpelveld heeft een man zijn
van hem gescheiden levenden vrouw dood
geschoten. De toedracht der zaak is deze:
Vrouw K. was haar huis ontvluchthaar
man had alle pogingen aangewend om de
vrouw tot inkeer te brengen en de echte
lijke woning wederom te betrekken. Dezer
dagen nog, toen hij vernam waar zij zich
bevond, toog hij er heen en smeekte haar
tot hem weder te keeren, hij zou haar alles
vergeven. Tot wanhoop gedreven, kocht
hij een revolver en na nogmaals te vergeefs
alles aangewend te hebben met hem mede
te gaan, loste hij vier schoten op hair, ter
wijl zij te bed lag in een tentwagen die
op den weg stond. Een der kogels trof
haar in den hals en wondde haar doodelijk.
De man is in arrest genomen, juist op
het oogenblik dat hij de Duitsche grens
over wilde.
In do strafgevangenis te Assen is een
der gedetineerden krankzinnig geworden.
Men vond hem in deerniswaardigen toe
stand in zijn cel liggen. Hij had de rui
ten van zijn venster met de vuisten ver
nield en daarna met oen stuk glas zich
don buik opengescheurd.
De heer Staalman meldt dat in het
garnizoen te Den Helder een adventist
(Christenen die den zevenden dag als den
van God ingezettcn sabbath vieren) tot drio
maanden gevangenisstraf veroordeeld werd.
In do Haarlemsche gevangenis weiger
de hij wederom Zaterdags werk te doen
en men strafte hem dan telkens door hem
Zondags op water en brood te zetten.
Klaas Kater. Men schrijft aan de
Nederl.
Op de a. s. jaarvergadering van het Ned.
Werkl. Verbond Patrimonium zal een nieuwe
Voorzitter moeten benoemd worden.
De heer Kater gaat heen, de man die
Patrimonium tot ontwikkeling en bloei bracht
en wiens werkzaam aandeel aan de arbei
dersbeweging in ons vaderland niet kan
worden miskend.
Zijn eerste optreden in zake Patrimonium
dateerdt van 19 Maart 1877. Een jaar te
voren had hij met nog een 8-tal mannen
eene vergadering belegd op de Lindegracht
te Amsterdam.
De richting die in dien tijd de arbeiders
beweging nam, kweekte bij hem bezorgd
heid en men beraadslaagde op welke wijze
de arbeidersbeweging, die van God en zijn
gebod afbracht, beslist partij gekozen had
voor de liberale richting dier dagen en ons
volk het Patrimonium (vaderlijk erfdeel)
trachtte afhancig te maken, in andere rich
ting was te brengen.
Van dien tijd dateeren de pogingen om
het voorgestelde doel te verwezenlijken.
In Maart 1877 werd de Koninklijke goed
keuring verkregen op de Statuten van het
Ned. Werkl. Verbond Patrimonium.
In de commissie die de concept-statuten
ontwierp zaten behalve de heer K. Kater
oak de heeren W. C. Beeremans, B. Poesiat
en J. Witmond. Van dit viertal is de heer
Kater alleen nog in leven.
De laatste jaren waren voor Patrimoniums
voorzitter zeker niet de aangenaamste. Een
ernstige ziekte, troebelen en moeite in het
Bondsbestuur, deden hem ervaren dat het
leven op aarde niet enkel rozen brengt.
Een vlooienproces. Een huisjesmelker
te Wiesbaden had een pand, die een jaar
lang onbewoond had gestaan. Na dien
tijd werd het door een huurder betrokken,
die een grooten New-Foundlander hond be
zat. Lang duurde het echter niet, of ook
deze vertrok, de woning in een allesbehal-
ven zindelijken toestand achterlatend. Het
huis krioelde van de vlooien; als men er
binnen kwam voelde men ze letterlijk te
gen de kousen opspringen, en niet te ver
wonderen is hot dan ook, dat geen sterveling
het waagde in dit asyl voor bloeddorstige
dieren zijn tenten op te slaan. Groote schade
alzoo voor den huisbaas, die ten slotte
genoodzaakt was, den vloer te laten opbre
ken, om de lastige gasten te verdrijven.
Hij diende daarom een klacht in tegen
den laatsten huurder, die, volgens hem,
de vlooien in grooten getale in huis zou
hebben gebracht door zijn hond. Voor de
rechtbank voerde de huurling evenwel aan,
dat reeds lang van te voren de woning kri
oelde van het ongediorte, wat zeker niet
in het minst was toe de schrijven aan het
feit, dat ze een jaar lang had leeggestaan.
De vlooien waren in hnis gekomen door
het puin, waarmede bij het bouwen de
vloeren waren opgevuld.
Een lastig zaakje voor de rechtbank. Ze
diende toch, alvorens recht te spreken, te
weten lo of de in de woning gevonden
vlooien hondenvlooien waren, of vlooien
van een andere soort; 2e of de bedoelde
vlooien, in aanmerking nemende de be
paalde soort, en het aantal, konden afstam
men van den tijd, toen gedaagde de wo
ning betrok, kunnende alsdan als bewezen
worden aangenomen, dat het slechte vul
materiaal der vloeren oorzaak was ge
weest van het veelvuldig voorkomen van
de vlooien, hierboven sub. 1 nader om
schreven.
Er werd een deskundige benoemd, nie
mand minder dan professor Teschenberg
in Halle, die echter verklaarde, dat het,
zooals de zaken nu stonden, onmogelijk
was, nauwkeurig te bepalen, welke soort-
van vlooien in het huis gevonden waren,
zoodat hot ook niet mogelijk was met ze
kerheid te zeggen, of de hond de diertjes
in de woning had gebracht Er waren, vol
gens den deskundige, drie soorten van vlooi
en, die hier in aanmerking kwamen, de pu-
lex irritans, de menschenvloo, waarvan hij
een uitvoerige beschrijving gaf, zoowel als
van haar ontwikkeling, verder de honden-
vloo en eindelijk de vogel- of kippenvloo.
Ten slotte kwam de professor tot de con
clusie, dat de pulices in een periode van
ongestoorde ontwikkeling, vóórdat gedaag
de de woning betrok, konden zijn ontstaan.
De rechtbank, dit oordeel met do gron
den, waarop het steunde, overnemende en
tot het hare makende, ontzegde aan den
eischer ziju eisch tot schadevergoeding en
veroordeelde hem in de kosten van de pro
cedure.
Drie Berlijnsche slagersknechts, die
in een vollen spoorwegwagen, waar ook
eenige dames zich bevonden, aanstootelijke
liedjes hadden gezongen, zijn voorbeeldig
gestraft. Tw
tot twee inai
deeld.
Van de
New-York, z
derlingo boo<
zonden, die 1
niet zoo lich
Brieven zijn
vlag, waarvai
vlieger is be
voet lang is.
bjj is schijnt
zweeft zondei
zegt dat do 1
gen en in mi
goland zullen
er een gerich
aan Lord Sal
wordt, »to dc
eenigde State
is gericht aai
Een m
Pruisen gena
is niets bijzone
die man
koopt al sode
rijen van zjjn
dat deze of g
Boxors zal vc
voorzichtiger
Pruis te wo
tuum bleef dl
koopman gel
zeden en geve
een Borlijnsc
de berichton
vaderland dec
zijn landgeno
besluiten, zijn
knippen en 1
trekken.
Ja, voorzie
de porceleinki
kast heeft elk
Een Rui
naamd, heeft 1
draagkracht u
afstand een p
doorboort. D
nam, leverden
Te Caste
stand van Ron
ongeluk plaats
toevloed van re
voor het trajec
gevormd word
tien minuten 1
Gandolfe moes
defect aan el
tweede trein
eersten. De bo
20 personen -
wond, van wie
worden opgenc
In den eene
vorst Peter va
die een zuster
Italië. Beiden
leden van het
zantschap bij
Humbert, kwar
de buitengewoi
de leider, gene
ter, zijn beide
wond.
Terstond be;
ningin Elena
waar de konin
geheelen nach
leidde.
Den 10
der Zuid-Afrika
levensjaarintred
tuigd dat velen
op dien dag c
willen doen to>
volgende wenk
Men kan na
afzonderlijk dei
brief zenden,
uiterlijk einde
van Napels ver
Het best zal
gebruiken: „ZE
president der Zi
per adres den
raai der Z. A.
Wij kunn
den, dat er t
stoute ruiterstul
het is maar jan
op het oogenblil
uit Engelsche bi
sommige stukje
haald.dat ze zelfi
pers hebben ve
de volgende aar
zondere vermeld
Zeven mijlen
teindaar staat
Engelsch landbou
stander van al r
Kapitein Ther
zijn stouten tocl
hjke liniön naai
Riet Cronje te 1
maat op zekeren
Engelschman aai
in geheimen diei
ring stond. Nu
luchtte zijn hart
„De oude Kr
opgehangen." T
't er best bij Ba
treffelijkste onthi
avonds met stevi;
liep nu alles go
volgenden morgei
15 maats, llij w
