ies, ihiedt .ER. NIEUWSBLAD VOOR ZEELAND. No. 127. 1900. Dinsdag 31 Juli 14e Jaargang. arns. CHRISTELIJK- HISTORISCH irg. INOLDI, ie I Ulelois. Buitenlandseh Overzicht. met den luurzame rol let kortst en Zij worden lerd. attesten, compleet met lie afmetingen lirant No. 1167. sen gevraagd, brwijl de ont- iryzen worden Maatschappij [attendijke, VERSCHIJNT Wed. S. J. DE JONGE-VERWEST, te Goes F. P. D'HUIJ. ie Middelburg. PRIJS DER ADVERTENTIËN De Drankwet. Harris open voor het Ko- te 's - H e r - bht in het jaar lat als Agent lesteld Ite inlichtingen ikert roerende in op vaste en Directeur, E GR A AF. intwerpen 'smorg. 8.u. ÜST ROTTERDAM. les Zondags, van ïlburg 8,45be iotterdam 9 uur. ikzeesche ichappij Rotterdam. 's midd. n.l 12,- l. 2 12,30 l. 3 12.30 4 12,— 5 12,30 L. 6 12,30 7 1- a. 8 2,— 9 11,30 10 12,- 11 12, 12 12,30 L13 12,30 14 12,- p.15 12- .16 12,30 .17 12,30 1.18 12,- 19 12,30 1.20 12,30 1 21 12,30 1.22 1,— r. 23 2,- I. 24 11,- I. 25 12,- 1- 26 12,30 1. 27 12,30 1 28 12,- |29 12,- 1.30 12,30 1.31 12,30 BLKEN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND. Prijs per drie maanden franco p. p0,95. Enkele nummers0,025. UITGAVE DÉR FIRMA EN VA-N van 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent. Familieberichten van 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. es. De afdeeliugen der Tweede Kamer heb ben bij de voorbereidende bosprekingen van bet ontwerp tot herzioning der Drank wet, de tegenwoordige wet onder handen genomen en zijn in groote meerderheid tot de slotsom gekomen dat de proef, om door haar de drankgewoonten te stuiten, mis lukt is. Wel verminderde het aantal erkende drankgelegenheden en daalde bet procent van 't drankgebruik per hoofd der bevol king; maar men betwijfelde of hiertoe de wet wel bijgedragen beeft. Ook wij zouden dit niet durven beweren. Wij schrijven deze verbetering liefst toe aan den onverminderden arbeid der ge- heelonthoudersvereenigingen en aan de anti- drankbeweging in socialistische kringen. Bovendien het totaal van alle drankin richtingen, wettige en onwettige saam, bleef ongeveer hetzelfde. Juist door het vergunningsrecht te sanc- tioneeren, heeft de wetgever don verboden drankverkoop in de hand gewerkt; en tot dien verkoop geprikkeld, naarmato bet aan tal inrichtingen met vergunning afnam. Reeds in 1895 waren er te Amsterdam alleen minstens 700 geheime drankverkoop huizen; sedert dien tijd nam dit aantal daar en op vele andere plaatsen van ons land schrikbarend toe. Men bedenke hierbij wèl dat de accijns op gedistilleerd met 10% is verhoogd en 't gebruik van bier, bij verbeterde fabricage daarvan, zeer is toegenomen. De Drankwet heeft derhalve weinig ver betering gebracht, en dit geringe resultaat weegt niet op tegen de nadeelen noodzake lijkerwijze aan het bestaan dezer wet ver bonden. <i De Staat heeft met zijne bepalingen groo- ten inbreuk gemaakt op de persoonlijke vrijheid. De ervaring heeft dan ook voldoende geleerd dat het niet op den weg van den Staat ligt door wettelijke bepalingen het drankmisbruik tegen tegen te gaan. Thans is 't oogenblik gekomen de Drankwet in te trekken en het particulier initiatief te steunen in zijn kraehtig, profijtelijk optre den. Anderen meenden echter dat de wet veel beter werken kan, wanneer zij meer der macht aan de politie geeft, de ver bodsbepalingen versterkt en de straffen verzwaart. Ook moeten de gemeentebe sturen meer hulp bieden. De wet, hoe ook ondermijnd door velen, heeft goed gewerkt. Frankrijk heeft geen beperkende bepalingen en daar juist neemt bet gebruik toe, terwijl in andere landen met beperkende bepalingen dat gebruik afneemt. Het aantal inrichtingen met vergunning hier te lande is met 8000 verminderd. Bovendien clandestiene verkoop, hoe ver derfelijk ook, werkt ten aanzien van het verbruik minder verderfelijk dan de open lijke. De tapperij zonder vergunning zal m den regel minder verkoopen dan die met vergunning. I ele leden hadden op een krachtiger wetsontwerp van dezen minister gerekend. Bij de tot standkoming der Drankwet heeft minister Modderman reeds verklaard dat do bedoeling was het terrein te effenen voor particuliere drankbestrijders. Op dien weg t Lniewe ontwerp niet flink genoeg ViW i wee krachtige middelen worden ontirm" M Het zi> „local J- e hevoegdheid, hetzij aan de in gezetenen, hetzp aan de gemeentebesturen toegekend, om in bepaalde omstandigheden ™°rl fa bePaa!dentijd den kleinhandel m sterken drank te verbieden), en het „Gothe»burger stelsel" het doen exploi- teeren der drankgelegenheden door maat schappijen, die daarmede niet meer winst kunnen behalen dan een matige rente over het maatschappelijk kapitaal, en die de meerdere opbrengst moeten storten in de Rijks- of Gemeentekas, of wel ten publie- ken nutte moeten aanwenden. In „local option" ligt een groote opvoe dende kracht. In ieder geval moet de wet betere waar borgen bieden tot fnuiking van den clan- destionen drankverkoop. Wanneer het aantal openbare drankge legenheden belangrijk daalt, zullen deze clandestiene gelegenheden toenemen enhier- tegen doet de wet niets. Enkole leden gaven in overweging niet alleen een license te eischen, maar boven dien van alle di ankinrichtingen door ge meentebesturen een recht te doen heffen. Allicht zonden dan, vooral ten plattenlande vele inrichtingen verdwijnen. Men zou dan ook tot verhooging van het vergunningsrecht kunnen overgaan en met progressie in de heffing. De baten dienen te vloeien in de Rijks kas, zoodat elk financiëel belang der ge meenten bij den bloei der tapperijen wordt buitengesloten. Eerst dan mag worden verwacht dat de gemeenten ernstig tot de beteugeling van bet kwaad zullen mede werken. Vergoeding of toelage aan de gemeenten werd in dit geval door sommigen wensche- lijk, door onderen echter ongeraden geacht. Sommige leden betreurden het dat de wet den drankverkoop op Zondag, al ware het ook maar gedeeltelijk, wenscht te ver bieden. De heiliging van den Rustdag zou bij dergelijke verbodsbepalingen in eere winnen. Op meerderen financiëelen steun voor drankbestrijders van wege het Rijk werd aangedrongen. Ook dient het onderwerp der drankbe strijding, gelijk dit in België 'geschiedt, steeds bij commissien, uit mannen van verschillende richting en positie bestaande, in onderzoek te blijven. En dan behoort in alle cantines en kam pementen, en aan boord van oorlogsschepen het verstrekken van drank te worden ver boden. Ook achtte men nog meer verhooging van den accijns op gedistilleerd, bij afschaffing van den bieraccijns gewenscht. Slot volgt. t Humbert. Te Monaco, het gewone zomerverblijf der Europeesche vorsten, is Zondagavond koning Humbert van Italië door een anarchist met drie revolverschoten gedood. De dader, een jeugdig Italiaan: Angelo Presto, werd terstond gearresteerd. Koning Umberto I was 14 Maart 1844 geboren en volgde in 1878 zijn vader, Koning Victor Emanuel, op. Landbouw, welvaart, onderwijs en Italië's eenheid bevorderde hij krachtig, daarin door verscheidene opvolgende ministers gesteund. Hij betoonde zich steeds een strikt con stitutioneel vorst. Hoezeer hij bemind was door zijn volk, bleek treffend in 1886 toen hem een massief gouden eerekrans van eikenloof en klimopblad werd aangeboden, waartoe ieder slechts 5 centimes (2'A cent Hollandsch geld) had mogen bijdragen. In 1868 gehuwd met Margaretha, Maria, Theresia, dochter van zijn oom den hertog van Genua, werd hem den 11 Nov. 1869 uit dat huwelijk een zoon geboren, die thans als Victor Emanuel II gereed staat den Romeinschen troon te beklimmen. Zoo ooit dan mag ook hier weer 't woord van den Psalmist in herinnering gebracht worden (76:10) »die het leven der vorsten afsnijdt als druiven en den volken der aarde vreeselijk is." UIT CHINA. Van de Yangtse-rivier komen onrustba rende berichten. Te Shanghai zijn de Chineesche garnizoenen versterkt, in de forten zijn exstrakanonnen opgesteld, het tuighuis is vol wapens en onophoudelijk wordt munitie aangevoerd. Dagelijks komen jonken aan met Chineesche soldaten en Boksers als koelies verkleed. Oek te Nanking en Woetsjang worden de garnizoenen van Chineezen geleidelijk versterkt en de onder koningen zouden ronduit hebben erkend dat zij niet veel langer tegenstand zullen kunnen bieden aan den druk van Li Hung Tsjang, en Sjeng, die hen trachten te be wegen zich bij prins Toean aan te sluiten met hun troepen. In een particulier schrijven uit Kanton wordt gemeld dat het Triad-genootschap voornemens is een nachtelijken aanval op de stad te doen. Een der hoofdmannen van de samenzweerders, die hun hoofd kwartier zouden hebben te Saikemg, is ge vangen genomen, omdat hij in bezit van wapens was. Het Triad-genootschap is een zeer uit gebreide secte die haar vertakkingen heeft in alle Zuidelijke provinciën. Volgens som migen zijn de Boksers niet anders dan een noordelijke vertakking van de secte. Haar gezindheid is beslist anti-Mantsjoe (dus tegen de lieerschende dynastie) en antiEuropeesch. De laatste telegrammen melden dat alle zendelingen in Pae-Tingfoe vermoord zijn. Het is mogelijk dat de regeering naar Tsingamfoe vlucht als de verbondenen naar Peking oprukken. De Belgische zendelingen in Oost-Mon- golië zijnveiligenkunnenhetlang uithouden. De directeur van de Russische bank te Shanghai ontving een schrijven van het filiaal te Niu-Tschwang, meldende dat een van de Chineesche vertegenwoordigers van het filiaal, uit Peking aangekomen, het ver* haal van den Pekingschen moord bevestigt. Toen de gezanten zagen dat zij den dood niet konden ontgaan, daar de Chineezen de legaties binnenstormden, doodden zij hun vrouw en kinderen, en op het laatste oogen blik benam sir Robert Hart zichzelven het leven. Negen Engelscbe zendelingen zijn ver moord te Huitsjau bij Hang-tsjau. Heden is een omvangrijk Blauwboek ver schenen over de Chineesche crisis, loopende van den moord van den zendeling Brooks van Januari tot de overlegging van het Chineesche edict, gedagteekend 29 Juni. Uit de stukken blijkt hoofdzakelijk dat Rusland en Frankrijk de gebeurtenissen in China niet duister inzagen, hoewel de Fran- sche gezant te Peking de heer Picbon den toestand hoogst ernstig achtte. Het schijnt dat de meeste voorstellen tot optreden, waaronder een tot het zender van een aanzienlijk Japansch leger en van Ame- rikaansche troepen, zijn gedaan door Enge land dat op zich nam de financieele verant woordelijkheid voor Japan's actie tot ontzet van Peking, daar de internationale onder handelingen tot een noodlottig uitstel aan leiding zouden geven. ENGELAND en TRANSVAAL. Het laatste nieuws zegt dat Middelburg zonder slag of stoot door French is bezet en Pole Carew hem volgde. Buller meldt dat de post bij het station Vlaklaagte door de Boeren is aangevallen Donderdagnacht doch dat de aanslag ontdekt en verijdeld werd. Botha trekt naar Lijdenburg. Steyn is gevangen genomen. De Wet onderhandelt over overgave. Zoolang echter deze onderhandelingen nog hangen, zullen iwij maar denken dat De Wet nog bezig s den Engelschen kwaad te doen. „German" en „Arundel Castle". Het s.s. German, van Kaapstad naar Vlissingen en naar Londen met een groot aantal ambtenaren der Nederl. Zuid-Afr. Spoorweg Mij. aan boord, is gistermiddag te 2 uur van Teneriffe vertrokken. De boot wordt ongeveer tegen 2 Aug. te Vlis singen verwacht, terwijl de Arundel Castle, eveneens N. Z. A. S.-ambtenaren aan boord hebbende, 26 Juli de Canariscbe eilanden passeerde en dus tegen 1 Aug. te Vlis singen kan worden verwacht. De vertaling van de aanschrijving waarbij deze menschen door Roberts naakt aan den dijk gezet werden, luidt aldus Aan alle beambten van de N. Z. A. M., die geen burgers zijn van de voormalige Zuid Afrikaansche Republiek en die nog niet in betrekking zijn bij de Imperial Military Railway, wordt hierbij kennis ge geven, dat zij zich moeten houden dit land te verlaten binnen 72 uur, nadat zij aan zegging hebben gekregen door een officier van Hr. Ms. leger. Zij zullen duidelijk vernemen met welken trein zij van hun tegenwoordig station kunnen vertrekken naar East-Londen. Be schikkingen omtrent hun vervoer en onder houd zullen genomen worden onder leiding van den Directeur der Imperial Militaire spoorwegen. Alle huisraad, dat zij niet kunnen mee nemen, zal onder het toezicht van den direc teur voornoemd worden opgeslagen, en een lijst daarvan zal worden overhandigd aan de Nederlandsche consuls, die zullen wor den ingelicht en op de verdere bestemming zullen toezien. Vrouwen en kinderen van gehuwde per sonen kunnen meegaan of naar verkiezing later volgen. Omtrent de aankomst van een deel der uitgezette ambtenaren te Durban schrijft men aan Het Handelsblad van daar dd. 5 Juli het volgende: Eergisteren kwamen de verdreven Hol landers uit Transvaal onder sterk geleide hier aan en werden door den plaatselijken commandant en onzen consul Balwé ont vangen. Daar deze eerst des ochtends van hunne komst verwittigd was, had ZEd. heel wat moeite om de noodige instructies aan te vragen en maatregelen voor hunne ont vangst te nemon, doch desniettemin was deze met eenige van zijn personeel ter plaatse om hunne belangen zoo veel moge lijk te behartigen. Het meerendeel dezer 121 gevangenen waaronder vele vrouwen en kinderen waren spoorwegambtenaren der Z. A. S. M. te Standerton, waar kortelings de spoorweg vernield was. naar aanleiding waarvan de meeste dezer door de Engelsche regeering uit het land gezet waren; de overigen wegens het aantreffen van wape nen in hunne woningen. In zeer terneergeslagen stemming kwa men zij aan, vermeenende de gevangenis hun woonplaats zou zijn, doch door de goede zorgen van onzen consul, werden alle naar de volunteer hall overgebracht en niet als gewone gevangenen behandeld. Zoover dit mogelijk was werden diegenen, welke aanspraak op hun nationaliteit kon den maken, ten getale van 24 op vrije voeten gesteld om volgens ontvangen in structies per eerste gelegenheid naar Hol land te repatrieeren. Een ander gedeelte welk onder verdenking stond met de Boeren vijandelijk tegen de Engelsehen opgetreden te zijn, moest met anderen, welke onder zware besehuldigingen waren, en dus beide hun recht als Nederlander verbeurd hadden in de hall overnachten. Dat menigeen hier over ontevreden was, liet zieh denken en onze consul had heel wat moeite alvorens hjj de zenuwachtige vrouwtjes tot kalmte gebracht en met hunne kinderen in boar- dinghouse een onderkomen verschaft had. Het laatste bijna een onmogelijkheid, als men bedenkt dat hier reeds 25,000 refugiés alle beschikbare ruimten in beslag genomen hadden, en bovendien onder een vreeselijke donderbui. Den volgenden morgen ver trokken de gevangenen onder bewaking van 50 man Edinburgh militie en persoon lijke leiding van den commandant der stad per spoor naar de haven waar zij in tegen woordigheid van den consul, welke ook bier trachtte het lot der ongelukkigen zoo veel als mogelijk te verzachten, ingescheept werden, om naar liet op de reede liggende transportschip „Catalonia" |vervoerd te wor den. Nadat het schip van den wal was, werd het publiek toegelaten en konden de vrouwen nog eenige woorden met hunne mannen wisselen. Tot afscheid een hoerah, versterkt door de hier verblijvende Hol- landsche refugiés, hetwelk door een hoei boei van Engelsche zijde beantwoord werd. Met leedwezen moest ik echter bemerken dat sommigen der gevangenen Transvaalsche strikjes op hun borst droegen, hetwelk zeker niet tot verbetering van hnn lot zal bijdragen. Na het vertrek daagden na elkaar de vrouwen van de gevangenen in het consultaat op en wenschten daar alle moge lijke inlichtingen omtrent hun lot, sommige onder tranen, andere onder bedreigingen. Het spreekt vanzèlf dat allen over het optreden der Engelschen klagen, dat de beschuldigingen tegen hen door enkele Engelsche bewoners van Standerton en door navraag bij hunne zwarte bedienden zijn opgesteld, dat de mannen reeds 10 dagen in de tronk of gevangenis daar hadden moeten doorbrengen, terwijl hunne vrouwen alleen met een pas hen van eten en drinken mochten voorzien, en zij zich anders met ongefilterd rivierwater moesten behelpen. Zoo zou ook de heer Van Delden 's avonds l'/j uur in het water hebben moeten staan om den Engelschen daar de verstopte deelen der locomotieven aan te wijzen. Verder moest de 16-jarige zoon van dominê Beijer, welke als telegrafist bij de Z. A. S. M. werkzaam was, naar Holland gezonden worden, alhoewel zijne ouders te Stander ton achterblijven. Men moet echter niet vergeten dat bij de vlucht der Uitlanders uit Johannesburg, de reizigers bij aankomst te Heilbron, allen naar de waterleiding liepen om hunnen dorstte lessehen, doch deze daar op dadelijk afgesloten werd, hetwelk van En gelsche zijde nog lang niet vergeten is. Over de 30-urige reis van Standerton hier heen, werd alleen gezegd dat men alle in de coupés opgesloten had, de mannen in 3e klasse met een gewapend soldaat bij elk portier, de vrouwen in le en 2e klasse. Mij werd zelfs verteld dat een soldaat een gedeelte van zijn eten en deken met den gevangene deelde. Men beweert echter dat ieder slechts de bevelen der Z. A. S. M. opvolgde, welke hun gelastte hun geweer te komen halen en de brug te laten springen, op kansen van verlies van hunne betrekking. Thans hebben zij al hun have en goed in handen van de Engelschen moeten achterlaten. De Koln Ztg. ontleent aan een dag boek, dat door een Duitsche dame, die in Transvaal woont geschreven is, o. a. het volgende omtrent de komst der Engelsche troepen te Johannesburg: »Als sprinkhanen kwamen zij hier; het veld was letterlijk zwart van menschen, dieren en wagens. Hongerig als wolven traden de soldaten elk huis binnen, want de meesten hadden sedert 2 dagen niets anders te eten gehad dan een paar droge beschuiten. Wij ontvingen de arme kerels, hoewel het onze vijanden waren, zoo goed en zoo kwaad het bij hun groot aantal kon. Brood was het eeiste wat zij vroegen, want sedert Bloemfontein had geen hunner een stukje meer gezien. Wat wij in huis had den verdween in een ommezien en de meis jes moesten terstond aan 't bakken gaan. Maar nauwelijks was het gebak uit den oven of het was weêr verdwenen en even- zoo ging het met de koffie en de thee. Zoo hongerig waren de menschen, dat zij in den «Compound», de omheinde verblijfplaats der Kaffers, drongen en dezen het eten afnamen. De officieren, niet minder hongerig dan de manschappen, kwamen in de keuken en aten met den meesten smaak alles wat zij konden krijgen. Zoo ging het den ge- heelen morgen. Altijd door kwamen er soldaten en verzochten een stukje brood, en meer dan een beproefde mij een stuk geld in de hand te drukken, om voor zijn eten te betalen. Maar wij deden ook slechte ervaringen op: een paar minder beleefde Tommies braken den stal open, waarin wij onze paarden, voor kommandeerende Boeren bestemd; verborgen hielden en namen alle vier medeeen kregen wij later weêr terug. Buitendien namen zij alles wat niet van steen of van ijzer was weg, om zich brandmateriaal te verschaffen. Al onze stallen werden verwoest.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1900 | | pagina 1