NIEUWSBLAD VOOR ZEELAND. Doarfpciffld 25 April*. CHRISTELIJK- HISTORISCH ALLE BETALINGEN /Ipijpiufp laarijimg. VERSCHIJNT G. M. KLEMKERK, te Goes F. P. D'HUIJ, te Middelburg. PRIJS DER ADVERTENTIËN De protestmeeting te Utrecht. lo. 87. 1895. ELKEN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND. Prijs per drie maanden franco p. p0,95. Enkele nummers0,02J. UITGAVE VAN EN va-a 1 5 regels 25 centiedere regel meer 5 cent. Familieberichten van 1 5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. voor de Zeeuw uit Walcheren(uitgezonderd V listing ente doen bij den Uitgever F. P. DHU1J Middelburg. H E R IJ K. Ovezand, ook voor Nisse, 26 April. Ellewoutsdijk, ook voor Driewegen 27 April. Baarland, öok voor Oudelande29 April. Hoedekenskerke, 30 April des voorm. 's Gravenpolder, ook voor 's Heer Abtskerke30 April des nam. Kapelle, ook voor Schare, 6 en 7 Mei. Wemeldlnge, 8 Mei. Yerseke, 9 en 10 Mei. Hansweert, 11 Mei. Krufningen, met uitzondering van Hansweert13 Mei. Krabbendijke, ook voor Waarde, 14 Mei en 15 Mei des voorm. Rilland-Bath; 15 Mei des nam. en 16 Mei. De gemeenteraad van Utrecht had met 17 tegen 13 stemmen besloten om met het voorschrijven van bepalingen aangaande minimum-loon en maximum-arbeidstijd in bestekken der gemeente geen proef te nemen. Om tegen dit besluit te protesteeren was Maandagavond eene vergadering van werk lieden belegd in Tivoli, onder de aanwe zigen waren ook enkele gemeenteraads leden. In die vergadering traden als sprekers op de heeren dr. Ariens uit Enschede voor den R. K. Volksbond Kater voor Patrimo nium, en Nolting, lid van den gemeente raad te Amsterdam, voor het Nederlandsche W erklieden verbond. Dr. Ariëns, die de stelling „arbeid is koopwaar" zeer terecht voor de sociale ketterij bij uitnemendheid houdt, zette uit een, dat een werkgever, die gedurende e en zekeren tijd beslag legt op de levens kracht van werklieden, is verplicht, om als minimum-loon zooveel te geven als noodig is om die levenskracht te onder houden en als maatstaf van de waarde van hun arbeid moet dat noodige aange legd worden. Zoo moet een gemeenteraad evenzeer doen, en daarmede de gerechtig heid huldigen. Het is niet genoeg, dat een gemeentebestuur toezicht houdt op het werk zelf, maar vooral ook, dat het toe zicht houdt op de levende materialen; daartoe is het, als handhaver van het recht, verplicht. Op deze principiëele verdediging van de zaak der arbeiders volgde een scherpe aanval door den onvermoeibren veteraan Kater op het conservatisme, waarbij na tuurlijk ook de leider van de „conserva tieve" oppositie, prof. d'Aulnis het ontgel den moest, als hebbende „van het dage lij ksch leven van den werkman niet het minste verstand", en als zijnde een conser vatief van het zuiverste water („als dit niet zoo troebel was") en geboren in een tijd toen de heerschappij van „vraag en aanbod" nog onaangevochten was, en wiens schuld het is wanneer de /ontevredenheid, het door hem zoo gevreesde „socialisme", toeneemt. Het is - zoo gaat de heer Kater voort de oude geschiedenis, die we telkens waarnemen, en waaraan geen einde zal komen, zoolang het kiesrecht niet is uitgebreid. Telkens zien we eom- missiën, die niet voor hare taak berekend zijn rapporten vol wijze theorieën vullen, maar ze hebben van de praktijk geen verstand. Dat conservatisme zorgt voor de „vrijheid" van den werkman, jawel, en is erg bezorgd voor het belang van den mid denstand, erg bang dat de gemeente een „voorbeeld" zal geven. Maar het blijkt dat de gemeente wel het voorbeeld wil geven om de loonen te drukken, doch niet om ze op te voeren. Een snuggere com missie In gelijken geest sprak de heer Nolting die onder meer wees op het feit dat in 40 jaren het loon van een timmerman is gestegen met 3 cent, dat van de smeden met 4 cent, dat der metselaars met 3 a 4 cent, eene statistiek die is opgenomen om te bewijzen dat de loonen der werklieden in 40 jaren toch zóó sterk zijn toegenomen waartegenover terecht gewezen was op het feit dat de loonen der ambtenaren met 24 tot 70 procent waren gestegen. Deze werk man drong aan op „aaneensluiten tegen alle conservatisme Het groote middel tot slagen ishet stembiljet. Heeft de werk man eenmaal dit, dan zal hij zelf zorgen tijd te krijgen tot eigen ontwikkeling, tot betere opvoeding der jeugd, tot vorming eener ma itsehappij, waarin hem een be hoorlijk bestaan in eene gezonde woning zal zijn verzekerd. Een motie wan afkeuring, door het be stuur voorgestel 1, vond echter bestrijding; want er waren vele tegenstanders, geen conservatieve maar radicale. De heer Troel stra was daar met zijne parlementaire so cialisten om te betoogen en te betuigen dat deze motie veel te zwak was. In éen ding had hij gelijker was te veel op professor d'Aulnis gescholden en te weinig op het plichtverzuim van den gemeenteraad gewe zen, die blijkbaar van deze quaestie geen studie had gemaakt. Minimumloon is vol gens mr. Troelstra een bedrag van minstens f 15 per week en hij stelde een scherpere motie voor. Hierop ontstond eene verwarde hartstochtelijke woordenwisseling, waarbij Kater er tegen opkwam dat de socialisten zich van de leiding wilden meester maken en dr. Ariens een waardig pleidooi hield voor de hooghouding van het gezag er de eere der overheid. Ten slotte werd het een geschreeuw waar bij de partijen elkander in dubbelen zin niet meer verstonden en waarbij een dei- leiders, Nolting, zich zelfs aan de zijde der oppositie schaarde. Het Vrijheidslied weer galmde en onder groot tumult trok men onverrichter zake af, nadat nog de heer Troelstra op eigen houtje voor een deel der vergaderden die gebleven waren zijne motie in stemming bracht, welke motie werd aangenomen. Zoo is in 't kort de geschiedenis der jong ste in-het-water-gevallen Utrechtsche pro testmeeting. Zouden voortaan de besturen van Radi cale, Liberale, van R. K., van christelijk democratische en van sociaal democratische vereenigingen niet kunnen overeenkomen, dergelijde^n'cA,--«ic& vergaderingen niet meer te houden, en met elk hunner vereenigin gen afzonderlijk te vergaderen en te be sluiten Ware nu het resultaat niet rijker geweest zoo Patrimonium en R. K. Volksbond, en Algeween Werkliedenverbond en de Arbei derspartij apart waren saamgekomen en elk haar eigen motie geformuleerd en aan den raad opgedragen had? Nu lacht het conservatisme in zijn vuist je en spint het socialisme er wol bij, ter wijl opnieuw het bewijs geleverd is dat bij zuivere preciseering van eigen stand punt samenstemming tusschen vier zoo verschillend denkende (heterogeene) par tgen als bovengenoemde onmogelijk is. Men zette eene combinatie als van Kater, Ariëns, Nolting, Troelstra een voudig aan KANT, en trachtte een ieder in zijn kring, naar zijn beginsel, met zijn argumenten voor zijn doel medestan ders te winnen. Vergaderingen waarin het socialisme zijn tegenmoties inwerpt en het radicalisme klaagt dat het socialisme de zaken niet in de war mag sturen, zijn niet g'eschikt om zaken van beteekenis tot stand te bren gen, en een goed besluit heeft ook zelfs nog maar betrekkelijke waarde, wijl daarbij gebruik gemaakt wordt van het revolutio naire meerderbeids-.telsel, het stelsel van de helft plus een. 24 April '95. De Middelburgsche Courant geeft een zeer lang artikel ten beste teneinde hare aanklacht tegen „die Calvinisten" te staven en hare eigen houdi.ig tegenover de con servatieve candidaten der op het kantje af radicale kiesvereeniging Eendracht maakt macht goed te praten. Aan den omvang van het epistel kan men zien dat zij zich werkelijk in groote verlegenheid bevindt. De redactie poneert gaarne als radieaal vooruitstrevend bij uitnemendheid. Bij de jongste Kamerontbinding nam zij zelfs een houding aan alsof zij alle con servatieve elementen in de liberale partij wilde vernietigen. Doch niet zoodra geldt het de verkie zingen in haar district, of van al dat ge huil tegen de conservatieven verneemt men niets meer; dan wordt de oud-liberale hoed van den zolder gehaald en liberalen, radicalen, conservatieven tot zelfs antirevo lutionairen worden dan uitgenoodigd zich onder denzolve te laten vangen. Wien schiet daarbij het rijmpje der Leidsche vaderen niet in de gedachten De vooglaar Op bedrieghen uyt, Den vogel lockt met soet- gefluyt. Vooral in de laatste dagen zet de re dactie alles op haren en snaren dewijl haar het schrikbeeld achtervolgt dat de liberale meerderheid in de Provinciale Staten gevaar loopt, dat in het gedeputeerd collegie na Van Lijnden en Van Waesberghe nog wel eens een antirevolutionair kon gekozen worden en dat in de eerste kamer de laatst overgebleven liberaal, de heer Fokker, wel eens kon worden vervangen door een „clericaal" of „calvinist" van het bij de Mi'ldelburgsche Courant zoo gesmade soort Godin de Beaufort. Zie, deze gedachte vervolgt de anders zoo kloeke redactie als eene nachtmerrie, en wee den Calvinist die haar in deze dagen in den weg treedt. Zij maakte 't dan ook zoo bont, de oude, dat hare jongere zuster, het blad van ds. de Koo, het frissche pittig geschreven weekblad De Volksstem, haar deswege onder handen moe?t nemen. Ook de heer ds. Oosten heeft de Middel, burgsche Courant reeds eenig antivoord verschaft, naar aanleiding van de schrik aanjagende voorstelling, door haar van de Walchersche Calvinisten gegeven. Een antwoord, dat hem zeer waarschijn lijk het verlegen complimentje heeft be zorgd (zie Midd. Crt. van heden) dat hij zich met te waardeeren ijver inspant voor de volkszaak. Tenminste de redactie erkent nu, „enkele, zeer enkele leiders in onze omgeving spannen zich met te waardeeren ijver voor de volkszaak in." Een compli ment dat wel niet kon achterblijven na de satirische opmerkingen van den heer Oosten omtrent hetgeen de Walchersche „Calvi nisten" voor hun beginsel over hebben. Toch blijft het ook bij de Middelburg sche Courant vaststaan „dat het gros zich laat leiden en influenceeren door bekrompen op vattingen op kerkelijk gebied." Bij de verkiezing voor de Provinciale Staten in het kiesdistrict Goes en bij ver kiezingen voor den gemeenteraad te Goes, stelt de Middelburg sche bij voorkeur het voor als zouden de „christelijke gerefor meerden" de zetels willen bezetten met leden hunner kerk. Nu zij dit niet zeggen kan van de vrien den te Middelburg, moet de naam Calvi nisten als schimpnaam dienst doen om de „Synodalen" ook hier volgen wij even het spraakgebruik voor de liberale can didaten te winnen. Dit zou kunnen, als de liberale kiesver- eenigingen een lijn met haar trokken. De redacteur van de Middelburg sche Crt. heeft daar nogal invloed en zie 't gelukt. Daar worden namen genoemd als van Van Dunné, den rechtschapen bloedverwant van Groen. Tutein Nolthénius, die nog ten vorigen jare aan Ylissingsche antirevolutionairen verklaarde dat hij is niet liberaal. Van Doorn, de orthodox-kerkelijke man, die met evangelisatie in het vierde district het modernisme bestrijdt. De Bruijn, mede bestuurslid van de Evan- geliesatievereeniging. En alle drie kerkende bij orthodoxe predikanten. Sprengerde schoonzoon van mr. Bu- teux, beide namen hebben in de hervoimde kerkelijke wereld een goeden klank. Mocht het nu gelukken de Calvinisten zwart te maken en tegelijk de hervormde antirevolutionairen in te pakken met boven genoemde candidaten, dan sneed het mes van twee kanten en bleef Walcheren het liberale bolwerk. Want, hoe weinig de Middelburgsche Courant buiten verkiezings tijden de kerkgaande, fijne, orthodoxe men- scben ook uitstaan kan, zij mag diezelfde menschen toch weer wel wanneer zij maar de stemmachinea voor het liberale eerste- kamcrlid wilen helpen aanwijzen. Nu is ongelukkig de heer De Bruijn wel geen candidaat geworden, maar de heer v. d. Swalme werd het dan toch, en deze candidaat verklaarde immers nog zoo heel lang niet geleden dat hij zijne politieke wijsheid niet haalde uit het liberale kamp. Met de heeren v. Teylingen en v. Woel- deren zullen dan nu de heeren Van Doorn, Tutein, Sprenger en v. d. Swalme candi daten der vooruitstrevende Middelburgsche Crt. zijn. En dat alleen, dewijl de Middelburgsche Crt. is anti-clerieaal. De tweemensch, het dualisme, speelt haar parten. Vandaar al dat wringen, waartoe zij komen moet om haar houding te verdedigen. De Middelburgsche Crt. zal, juist door te trachten met roode muts en witte das ten toomele te verschijnen, het vertrouwen en daarbij het pleit verliezen. En zij gevoelt dit zelve wel nu, dank zij hare jarenlange voorlichting, „het Zeeuwsch liberalisme zich niet krachtig in radicale richting (heeft) ontwikkeld en men de politiek van liberale zijde 't is de Volksstem die 't zegt niet gezuiverd (heeft) van kerkelijke sympathieën". Een toestand die het gevolg is van de gedragslijn der Middelburgsche Crt., die zij zelve aldus teekent „Met al ons streven in democratische richting blijven wij, geleerd door de erva ring, bovenal anticlèricaal". Daarom verwondert het ons niet dat na al haar geschetter tegen de „conservatieve calvinisten" en de „anti-democratische anti-revolutionairen", de Middelburgsche Crt., uitgaand als eene nachtkaars, de nieuwe candidaten op gedempten tooD aldus inluidt „Zullen wij nu ons verder nog verdie pen in de kwesties, die geheel buiten de Provinciale staten omgaan buiten een col lege, dat voor het overige zich hoofdzake lijk wijden moet aan de practisehe belan gen der provincie, waarbij politieke be ginselen toch in 't algemeen geen gewicht in de schaal leggen, en mannen van al lerlei richting met elkaar kunnen samen werken „Zullen wg nu, in de gegeven omstan digheden, in allerlei bijzaken ons verdie pen daar waar wij omtrent het meest cardinale punt voldoende op de hoogte zijn? „Dit zou, dunkt ons, zeer onpractisch zijn en totaal overbodig." Of die „allerlei bijzakendie de Mid delburgsche zelve het eerst oprakelde, oc k waard zijn dat wij er ons in verdiepen? Wie die het ontkennen zal na de scherpe aanvallen op de „calvinisten", op de „pre dikanten der christelijk gereformeerden, der doleerenden, voorgangers, van tal van andere kerkjes en kleine kerkelijke ge meenten", door de Middelburgsche Crt. ten beste gegeven? En of ook wg dat „onpr.ictisch en totaal overbodig" vinden, dat zullen wij de Middelburgsche Courantals het zoo ver is, wel trachten duidelijk te maken. Zg heeft ons de handschoen toegeworpen wij achten het niet onpractisch en volstrekt niet overbodig die op te rapen. Aan het door de Standaard gegeven verslag eener te Rotterdam gehouden ver gadering van antirevolutionaire afgevaar digden van Znid-Hollandsche kiesvereeni- gingen ontleenen wij het volgende Nadat voorts nog een paar zaken van huishoudelijken aard waren behandeld, ver kreeg de heer C. E. van Koetsveld, uit Goes, op zijn verzoek, het .woord, om te spraken over proportioneels vertegenwoor diging. Spreker, die een rondreis door het land doet om genoem l beginsel te propageeren, zeide dat men in Goes van overtuiging was, dat art. 11 van „het program" het best tot uitvoering zon komen in dit stelsel. In korte trekken zette hij de bekende inrichting en strekking van het proportio- neele stelsel uiteen en deelde mede, dat er plannen bestaan om eene algemeene be weging voor dit stelsel op touw te zetten. Zij zal worden ingeluid door een brochure, waarna de kiesvereenigingen zullen worden uitgenoodigd een adres te steunen aan de Tweede Kamer, welk adres moet inkomen bij dit lichaam, tegen het tijdstip waarop het de ontwerpen-Van Houten in behande ling neemt. De heer Mr. H. A. van de Velde, oud lid der Tweede Kamer, ontwikkelde echter dadelijk tegen dit voornemen eenige prac tisehe bezwaren, Zulk eene beweging zal de politieke ver warring van het oogenblik nog grooter maken. De Grondwet belet de invoering van het stelsel-Hare (proportie-stelsel), daar bij dit stelsel geen district pa-t en de Grond wet de keuze in districten voorschrijft. Bij het proportioneele stelsel zal iedere beduidende partij Grondwetsherziening, die der stemmen eischt, onmogelijk maken. Ten slotte zou de beweging in ieder ge val te laat komen om Jnog invloed te hebben op de komende kiesrechtsherziening. De heer Van Koetsveld beantwoordde den heer Van de Velde en verklaarde zich bereid in vereenigingen, welke het begeerden, zijn denkbeeld te komen be pleiten. De Staatscourant van 24 dezer be vat de gewijzigde statuten van de Ver- eeniging tot stichting en instandhouding van scholen met den bijbel te Tolen en omstreken, te Tolen. De minister van Justitie heeft eene commissie ingesteld om te onderzoekeu in hoever door den arbeid in gevangenissen en rijkswerkinrichtingen af breuk wordt gedaan aan den arbeid in de vrije maat schappij, en door welke maatregelen de aldus gevoerde concurrentie tot zoo gering mogelijke afmetingen zou kunnen worden beperkt. Tot lid en voorzitter dier com missie is benoem 1 de heer mr. A. Kerdijk, lid van de Tweede Kauier der Staten- Generaaltot' lid de heeren mr. M. J. C. M. Kolkman, lid van de Tweede Kaïnsr der Statën-Generaaldr. J. Th. Mouton, wethouder der gemeente 's Gravenhage. en B. P. Huurman, architect te 's Gravenhage tot lid en secretaris mr. J. Simon van der A.a, hoofdcomnies aan het departement van justitie. St. Ct. Goes. De gemeenteraad hield dinsdag middag eene korte zitting onder voorzit terschap van den burgemeester. Afwezig de heeren Coenen met, en Lambrechisen zonder kennisgeving. De notule.i werden goedgekeurd. Medegedeeld werd dat de pacht van hel hoefje aan den Polderschen w g van wijlen Wed. Boone wordt voortgezet door hare kinderen Salomon en Cornelia Boone: dat mejuffrouw A. J. Nijland hare betrekking aan school B. heeft aanvaarden dat aan A. Okké is vekocht eenig plantsoen voor f 18,25. Ingekomen zij n de jaarsverslagen over 1894 van de Commissie tot wering van Schoolverzuim en van de Ambachts school. Op de voordracht ter benoeming van weet onderwijzers zijn respectievelijk ge- p'ia'st de heeren D. H. C. Jttmann Jv,

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1895 | | pagina 1