NIEUWSBLAD
R ZEELAND.
lo. 64. 1895.
3)ontfetiftt(j 28 Mniati.
flegenife faarganij.
CHRISTELIJK-
HISTORISCH
VERSCHIJNT
PRIJS DER ADVERTENTIËN
G.
M. KLEMKERK, te Goes
F.
P. D'HUIJ, te Middelburg.
Aan de miliciens lichting 1895,
Gemengde Berichten.
UITGAVE VAN
elken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
van 1 5 regels 25 centiedere regel meer 5 cent.
Prijs per drie maanden franco p. pf 0,95.
en
Familieberichten van 1 5 regels 50 cent, iedere regel
Enkele nummers0,025.
meer 10 cent.
Bij dit nummer behoort een bijvoegsel.
Waarde Vrienden
Als gij straks in dienst gaat, wilt dan
van een vriend die ook gediend heeft, de
navolgende wenken meenemen.
Hebt gij het voornemen om uw chris
telijk geloof voor een jaar aan den kapstok
te hangen, nu gij in dienst gaat? Onder
zoek dan wel of uw geloof ook een geloof
van valsch allooi zou kunnen zijn. Daar
aan herkent gij de echtheid van uw ge
loof, als gij er desnoods ook mede de ver
drukking in wilt. Is het maar een over
geleverd-, een historisch-, een tijdgeloof,
het zal de stormen van het kazerneleven
niet kunnen doorstaan, is te vreezen. Dat
vermag alleen het geloof van Hebreeën XI.
Leest dat hoofdstuk nog eens met vers
1 van hoofdstuk XII uit den Hebreeën
brief er bij.
Gaat met een biddend hart naar de ka
zerne en zorgt dat gij een goede dosis ge
duld en zelfverloochening bij u hebt.
In de kazerne heerscht nu eenmaal een
andere toon dan bij moeder thuis.
Korporaals en sergeants oefenen zich te
Kampen reeds in het aanslaan van een
toon. Een korporaal van ,vijftien jaar, bij
wien de stemverwisseling nog niet plaats
had, tracht reeds de basstem van den flink
gebaarden sergeant-majoor aan te nemen.
Commandeeren is de lust en het leven
vwn deze heeren. Ook zelfs de geringste
diensten, die gij hun desnoods zoudt kunnen
weigeren, bijv. hun schoenen even te poet
sen, of een bakje water voor hen te halen,
worden uj door hen „gecommandeerd". En
allicht doet hier of daar een oud gediende
of plaatsvervanger hieraan mee; maar dat
is geen zorg. Van hem wordt het u spoe
dig genoeg duidelijk dat 't een ijdel roe
pen is.
Maar op verschillende commando's en
commando-achtige opdrachten moet gij re
kenen. Laat; ik u mogen raden dat gij die
zaken niet al te erg opneemt. Zij zijn niet
zoo bedoeld. Die korporaal is zoo kwaad
niet, en die sergeant zal u ook wel spoedig
zijn beteren achtergrond toonen. Weest gij
slechts bescheiden en dienstvaardig, zonder
slaafs te kruipen voor deze meerderen. En
als de dienst het vordert, zult gij de be
velen, ook van den geringste onder hen,
ftipt opvolgen.'
Weest er echter op bedacht dat gij
niet behoeft gerevaccineard (heringeënt) te
worden, als gij het niet hebben wilt. Er
bestaat een ministriëel besluit van den
minister van oorlog vam Nov. 1882,
waarbij bepaald is dat de miliciens niet be
hoeven gerevaccineerd te worden zonder
hun eigen toestemming. Dat moogt gij dus
weigeren.
Alle andere zaken, waarvoor gij aantreden
moet, moet gij u aan onderwerpen.
Wat de huiselijke dingen in de kazerne
aangaat, ik raad u dat gij maar net doet
alsof gij thuis waart. Gij knielt voor uw
krib of op uw stroozalc, als gij ter ruste
gaat, gij bidt even voor gij eten gaat, gij
dankt en doet uw morgengebed, leest uw
bijbeltje of welk chr. verhaal gij wilt;
hangt uw kalender op en gebruikt dien,
alles zooals gij gewoon waart. En zegt
het maar royaal, als ze er aanmerking op
maken, dat gij een knikker, een fijne, een
Scholteaan, een Afgescheidene zijt. Weest
eerlijk en behandelt uw gebed, uw gods
dienst, uw bijbel niet als contrabandals
smokkelwaar.
Er zijn vele jongelingen, voorgangers en
voorbidders in hunne Vereenigingen, die
zich het Evangelie van Christus schamen,
zoodra zij in de kazerne komendie hun
bijbel heel besmuikt en daarna in het ge
heel niet meer inzien om ten slotte onver
schillig te zijn of mee te doen met de spotters.
Iedere christen-jongeling die in dienst
gaat, behoorde Psalm I van buiten te
kennen.
Als gij in de kazerne zijt, zult gij u
verwonderen, er zoo weinig jon ;ens uan t,e
treffen die bidden, die in den bijbel lezen.
Dat is de valsche schaamte. Bedenkt, in
welke kazerne gij ook zijt, dat gij woont
yi een Christenland, dat al de jongens met
wie gij verkeert, evenals gij, op een enkele
uitzondering na in den «aam des driemaal
Heiligen gedoopt zija; dat velen hunner
niet zonder indrukken zijn of geweest zijn
dat velen een ehristelpke opvoeding, hetzij
thuis, hetzij op school, genoten hebben
dat velen een vrome moeder of een ge
trouwen vader hebben, hetzij hier of in
den hemel; dat onder hen ook nog menig
kind des gebeds is; dat allen nog eene
consciëntie hebben; dat allen sterfelijke,
nietige menschen zijn die u niets maken
kunnen, zonder Gods wil.
Weet en herinnert u dit alles goed,
wanneer gij zult hebben te getuigen tegen
het spotten en vloeken, tegen lichtvaardig
zweren en het uitspreken van geraeene taal.
Kunt gij dit niet met een beroep op Gods
Woord, beproeft het dan met de vraag of
hunne moeder of zuster dit hooren mag.
Bescheiden doch flink moogt gij getuigen.
Niet Gods Woord te koop dragen. Het zaad
wordt niet in de lucht, maar in de aarde
geworpen. Het licht behoort niet onder
de korenmaat maar op den kandelaar; doch
ook niet voor het raam of op de dakgoot,
maar op de tafel.
Niet onder de korenmaat. O gij, die
de gave om anderen te vermanen, ontvan
gen en al zoo vaak in beoefening gebracht
hebt, legt nu uw talent toch niet in een
zweetdoekgij zoudt met uw talent ten
verderve varen. Verstopt u toch niet en
houdt u niet laffelijk van verre, waar het
plicht is op te treden voor de eere van
uw Koning. Een hond zegt Calvijn
blaft nog als zijn meester aangerand
wordt, en zoudt gij zwijgen of meedoen
als men uw Meester smaadt
Ik ken een milicien die een zijner ka
meraads een pak slaag gaf, dewijl deze
zijn pannetje met rats wegstopte, terwijl
de milicien voor zijn eten bad. Voor zoo
een heb ik toch meer respect dan voor
een die niet voor zijn geloof uitkomt, hoe
gebrekkig dan ook.
Wilt echter niet als hervormers de ka
zerne binnengaan, niet het air aannemen
van een dominé niet preeken gij zoudt
schipbreuk lijden; gij zoudt u eene ne
derlaag berokkenen. Bedenkt dat ieder
mensch eene roeping te vervullen heeft,
maar dat gij niets te maken hebt met de
roeping van anderen.
En voorts schikt u in de zaken,
zooveel mogelijk. Schrijft niet te spoedig
brieven met klaagliederen aan uwe moeder.
Houdt uwe klachten in de pen tot na den
recrutentijdwant dan is uw moeilijkste
tijd al voorbij. Eerst dan kunt gij van
het kazerneleven een voorstelling geven.
Weest voorzichtig in de keuze uwer
naaste vrienden. Niet altijd vindt ge on
der de christelij ksten de getrouwsten, de
hulpvaardigs ten doch gij moogt het van
hen in de eerste plaats verwachten. Is er
eene Christelijke Jongelingsvereeniging in
uwe garnizoensplaats, sluit u daarbij aan
of gaat er in ieder geval heen; zorgt,
als uwe zaken in orde zijn en gij geen
dienstwerk hebt, dat gij het Militairen
Tehuis bezoekt. Daar hebt gij eene vrien
delijke vergoeding voor het gemis der
ouderlijke woning. Daar is veel dat u
zal aantrekken. Lokt er ook anderen
heen. In éen woord weest een zegen en
de Heere zij met u.
Uw Vriend
VERPEN.
De Dell Ringers
Ge zit in een zaal, en tuurt op een tafel,
die op een verhevenheid staat en bedekt
is met een aantal handschellen van ver
schillends vorm en grootte.
Achter de tafel verschijnen vijf heeren
in zwarten rok, ieder met een bepaald ge
tal van de handklokken of schellen vóór
zich, waarvan zij hier en daar er nog
een enkels verschikken of van plaats doen
veranderen.
Een andere heer, die hen begeleidt, stapt
naar voren en kondigt aan, dat nummer
één van het program zal worden gespeeld.
Op eens hoort ge de tonen van een inarsch.
Geen krijgsmuziek, zooals de militairen
maken, wanneer ze voorbij uw huis komen
om een promenade te doen. Ook niet de
korte, afgebroken klanken van de piano,
die ge zoo dikwijls, of ge wilt of niet,
moet aankooren. Maar heldere vloeiende
geluiden, klankvol en zuiver, als op zachte
duivenwieken hoog uit de lucht naar be
neden gezweefd.
Het geluid houdt aan, lieflijk en vroo-
lijk, rythmisch en spelend, rijzend en dalend,
al naar het gevoel dat den componist bewoog,
toen hij het stnkje schreef; en als het ver
stomt, beseft ge dat ge wat moois habt
gehoord 1
Wederom gaan de klokken door de han
den. In droomende stemming scheept uw
ziel zich in op de noten der gavotte „El-
sinore" die nu wordt gespeeld
Wat is dit voor muziek? vraagt gs u
zeiven onder het hooren.
Zijn het zilveren akkoorden in de lucht,
door een kunstige hand opgevangen, en in
een nieuw uitgevonden instrument onder
bereik van uw gehoor gebracht
Nog peinst ge wat het wezen mag maar
reeds heeft een der spelers een voorwerp,
waarvan ge den naam niet weet, naar voren
gebracht, en is begonnen met kleine hamer
tjes in de hand daaraan geluiden te ont
lokken, dartel, huppelend en zwevend,
inderdaad een „combinatie van wind en
snaren."
Hoor! Daar vangen de Engelsche dorps
klokken aan te luiden.
Zoo hebt ge 't gehoord des Zondags te
Edinburg, wanneer tegen kerktijd, des mor
gens om elf uur, de breede straten vol
„opgaande" tempelgangers waren, en elke
kerktoren van de aan kerken zoo ryke stad
mee inviel in het koor.
Geen statig gebombam, als waarmee
vroeger ten onzent het klokgelui waar
schuwde dat het kerktijd wasmaar liefe
lij ke, dooreen spelende hooge en lichte ge
luiden, alsof bevriende geesten boven de
hoofden der kerkgangers hen bij voorbaat
met orgel-preindiums van het bovenste kla
vier kwamen begroeten. Het suist en ruischt
als lichtbewogen gebladertenu en dan
vangt ge een brokstuk op van een be
kende melodie
O suist voort, liefelijke klanken; wint
de harten voor deze Zondagsmuziek tot
dat ook bij ons de zwijgende kerkgang weer
verandere in een vrooiijke rei en de ont
boeide kerkklokken den Rustdag weer mo
gen inluiden met hun metalen gezang
Wat is dat? „Big Ben" te Londen heeft
met zijn zware ernstige stem vier uur ge
slagen en door een koor van jongeren om
hem heen wordt nu zijn geluid opgevan
gen, om wat hij gezegd heeft met lichter,
hartverheffende akkoorden te varieeren.
Als „Big Ben" met zijn kameraden heeft
uitgesproken, hoort ge sledebellen nit Cana
da. Een der heeren in club-costaum, zooals
dat in Canada op de lange ijstochten ge
bruikelijk is, geaccompagneerd door de
piano, rinkelt en belt, belt en schelt dat
het een aard heeft, en het geheele publiek
is onder de illusie. Het zit niet meer in
de zaal, het zit in de slede en hoort de
paardjes lustig draven op het melodisch
gerinkel der bellen.
Nu zingt een der heeren: „Chime again
Chime againbeautiful bells", met een
zachte weemoedige stem een dier gevoel
volle Engelsche liederen, die de teedere
poëzie van de vriendschap en huiselijke
herinneringen in het leven houden en dat
ongetwijfeld door deze klokkenmuziek ge
ïnspireerd is.
Karakteristiek schoon is ook nogLittle
fisher maidenen niet minder „The last
chord", waarin tweeëntachtig klokken wor
den bespeeld
Ge zijt onder dit alles te moede, alsof
ge bezig waart een rondreis te maken door
een nieuwe muzikale wereld. Ge hebt een
diep gevoel alsof een onzichtbare hand
teedere, diep liggende snaren in uw binnenste
had geroerd zonderdat ge zeggen kunt,
wie of wat het eigenlijk heeft gedaan.
Strikt genomen is dit ook niet het geval.
De oplossing is veel eenvoudiger. Ge zijt
onder de bekoring eener ongekunstelde,
zielvolle muziek. Ge hebt een uitvoering
van de Royal Hand-Bell Ringers bijge
woond.
En terwijl ge instemt met het woord van
'nartelijken dank, door een der aanwezigen
tot de vijf heeren in zwarten rok gericht,
verrassen zij u nogeens voor het laatst,
door „zuiver als glas, lieflijk als „wind en
snaren", met het „Wien Neerlandseh bloed"
aan hunne klokken ontlokt, de „performan
ce" te besluiten.
Wij konden de verzoeking niet weerstaan
bovenstaande keurige reflectie op de uitvoe
ring der Klokkenspelers die immers ook
op Walcheren hunne kunst getoond hebben
uit de Nieuwe Prov. Gron. over te
nemen.
Dezer dagen werd beweerd dat de heer
Lohman sinds 1888 van zijn standpunt in
zake Graanrechten is teruggekomen. Of
schoon de bewering wel op ietwat lossen
grond rust, zou een dergelijke verandering
van inzicht, waaraan ieder gewoon men-
schenkind, die er nog eigen denkbeelden
op na houdt en de studie niet verzuimt,
blootstaat, geen verwondering behoeven te
wekken. Doch wel verdient bewondering
de vlugheid en vluchtigheid waarmede mr.
Treub, een leider der radicalen, schij nt van
inzicht veranderd te zijn.
In het Sociaal Weekblad van 29 Decem
ber schrijft hij
„4e. Volgt uit de omstandigheid dat graan
rechten op zich zelf beschou ivd een kwaad,
en uit een zuiver fiscaal oogpunt bekeken,
een onding zijn, dat er geen voordeeltje
voor de schatkist mee beoogd mag worden.
Zuiver als belasting opgevat, behooren zij
tot de slechtste heffingen die denkbaar zijn;
de motie van den heer Dobbelman is daar
om, naar mijn oordeal, niet alleen onaanne
melijk, omdat hjj er de industrie heeft bij
gehaald, maar vooral ook omdat lijj „in
het belang der schatkist" invoerrechten op
graan zou willen heffen".
En thans schijnt mr. Treub het tegen
overgestelde voor te staan. Althans de
Boodschapper van 23 Eebr. meldt:
„Treub trad, tot veler verrassing, op als
kampvechter niet zoozeer voor de motie
of voor de protectie als wel voor graan
rechten uit een „fiscaal" oogpunt. De „Stand
aard" bewoog zich ongeveer op dezelfde lijn".
SNIPPERS.
Nog grooter. Er zijn volken die het
verleden schijneu te vergeten er zijn ook
volken die elke verandering haten tot
de eersten te behooren is een ongeluk,
tot de laatsten te behooren is een nog
grooter ongeluk.
Gelijkheid. De gelijke verdeeling der
geluksgoederen bestaat werkelijk,meer dan
men denktde genietingen der fortuin
schijnen het voorrecht van den eenen, ter-
wjjl lijden en kommer het erfdeel zijn des
anderen maar de vrees huisvest bij de
rijken gelijk de hoop bij de armen, en
dit maakt eene soort van gelijkheid, die
echter de meeste menschen niet kunnen
gevoelen, omdat zij het lot slechts van
éen kant weten te bezien, en niet met het
oog des geloofs.
Raad en voorbeeld. Wie goeden raad
geeft bouwt met éene hand die aan goe
den raad een goed voorbeeld paart, bouwt
met beide handen maar hij die goeden
raad en een slecht voorbeeld geeft, breekt
met de eene hand af, wat hij met de an
dere opbouwt.
Zorgen.
Wat helpen ons die zware zorgen
Wat helpt ons al dat wee en ach
Wat helpt 't, dat wij eiken morgen
Steeds opstaan met een nieuw geklag
We maken onzen zwaren strijd
Slechts zwaarder door de treurigheid.
Ziel zie naar boven doe liet snel
En roep de wereld toeVaarwel
-E F FATH A-
De heer L. C. Oranje te Leiden schrijft
ons onder meer bet volgende:
„Op de laatst gehouden Algemeene Ver
gadering van Effalha" werd besloten, dat
aan mijn adres busjes zouden verkrijgbaar
worden gesteld. Het doel, waarmee dit
besluit genomen werd is nog al te begrijpen,
n.l. om een uieuw middel aan te geven,
waardoormen „Effatha" steunen kan. Voor
andere doeleinden wordt jaarlijks door het
plaatsen van busjes heel wat bijeengebracht.
Onze busjes zagen wij gaarne geplaatst op
catechisatiën en scholen, maar ook bij par
ticulieren. Ook jongens en meisjes, die
elke week of om de 14 dagen bun busje
zouden willen presenteeren aan hunne oude
en jonge kennissen, willen wij gaatne er
van een voorzien. In de laatste 14 dagen
werden er 10 aangevraagd en aan de op
gegeven adressen afgezonden. Wie zal dit
goede voorbeeld volgen? We willen daar
mee niet zeggen, dat ge bepaald bij ons
een busje moet aanvragen, daar zijn er
ook, die zelf een busje aangeschaft hebben
en daarin óf voor Effatha" óf voor de
„Noodkas" giften verzamelen".
Onder de giften die dit jaar voor „Effatha"
inkwamen, treffen wij o.a. aan: door J. J.
v. d. Ouden te Ter Neuzen, collecte Kerst
feest Zendagstchool f22.20; en door id.
A. Dooru te Axel f 1 en voor het kind
van de zwaar beproefde weduwe kwam
o. a. in van J. Donner te Goes f5 en van
A. B. te Kr. f 1.
Mogen wij Effatha in de liefde en het
aandenken der christenen aanbevelen.
Voorzoo ver noodig zij herinnerd dat Ef
fatha eene inrichting is voor doofstommen
onderwijs op gereformeerden grondslag;
waar onze doofstomme kinderen voor hunne
maatschappelijke roeping worden hekwaamd
en bekend gemaakt met den eenigen Naam
onder de hemelen gegeven tot zaligheid.
Te Goos tracht men een coöpera
tieve slagerij in 't leven te roepen.
Door het storten van f 30 in eens wordt
men lid. Uit de leden wordt eene commis
sie benoemd, die belast is met het weke
lijks opnemen der kas. Van het gestorte
bedrag genieten de leden 4 percent rente.
De leden-afnemers genieten bovendien
70 procent aandeel in de netto winst over
het door hen gekochte vleesch. Het bedrag
van het door ieder gekochte bljj kt natuur
lijk uit de rekening, welke rekening voor
af door eene afzonderlijke commissie uit
de aandeelhouders is onderzoeht.
De leden hebben eene maand crediet
dat tot drie maanden kan worden verlengd.
Ook afnemers, niet-leden deelen in de
winst, maar zij moeten vooraf hi*i verlan
gen daartoe te kennen geven en minstens
75 kilo per jaar uit de slagerij betrekkeu.
In dit geval genieten zij 30 pCt. in de
zuivere winst.
Aan niet-leden wordt geen crediet ver
leend; maar allen, leden en niet-leden, krij
gen 2Va cent terug van eiken halven gul
den, dien zij contant betalen.
De ondernemer is jde heer G. A. Weide
die zich met de administratie belast, ter
wijl een slager het overige der onderne
ming op zich heeft genomen.
Arnemuiden. De uitslag der ver
kiezing voor een lid van den gemeenteraad
alhier is dat uitgebracht zijn 80stemmen.
Hiervan verkregen: dhr. J. Wisse 36 en
dhr. A. Joosse 22 stemmen, zoodat herstem
ming tusschen bovengenoemde heeren moet
plaats hebbende overige stemmen waren
over verschillende personen verdeeld.
Bij kon. besluit zijn benoemd in het
bestuur van den Mariapolder (Noord-Beve
land) tot dijkgraaf J. Marcusse Mz. en tot
gezworenen D. de Regt en A. van der M; as.
