NIEUWSBLAD VOOR ZEELAND. Eclifsfe laarpnii CHRISTELIJK- sr HISTORISCH 1898. lo. 28. VERSCHIJNT G. M. KLEMKERK, te Goes F. P. D'HUIJ, te Middelburg. PRIJS DER ADVERTENTIËN "feuilleton. Schetsen over Middelburg. S)otiffectfag 28 loocmfiec. elken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND. Prijs per drie maanden franco p. p0,95. Enkele nummers0,025. UITGAVE VAN EN van 1 5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent. Familieberichten van 1 5 regels 50 centiedere regel meer 10 cent. Volkomen waar is, wat blijkens verslagen in de nieuwsbladen kort geleden door ds. H. Pierson gezegd werd bij gelegenheid eener samenkomst van j voorstanders van christelijk onderwijs, in een dorp waar nog geen christelijke school was. „Wat voor 40 jaar niemand durfde zeggen, wordt nu reeds in praktijk gebracht. Vroeger stonden de tien geboden vast. Men is begonnen de vier eerste af te schaffen. Men wierp God uit. Er is geen God, zoo spraken de aanzienlijken, en zoo sprak het volk hen na. De zes laatste geboden moes ten echter vaststaan. Eert uw vader en moeder. Gij zult niet doodslaan. Gij zult niet echtbreken. Gij zult niet stelen. Gij zult niet liegen. Gjj zult niet begeeren. In onze dagen wil echter het volk ook deze afschaffen. Neen dat mag niet, zeggen de aanzienlijken. Waarom niet Wel dat spreekt van zelf, is het antwoord (want men kan niet meer zeggenomdat God het wil, God bestaat niet). Dat spreekt niet van zelf, zegt het volk. Gij zijt lijk en ik armwaarom zal ik niet stelen, en u doodslaan, als gij u verzet? In alle standen dringt de godloochenaar door. Aanzienlijk en gering is van God af gevallen. De socialist zegt jvan zijn stand punt uit, terechtGod staat ons in den weg, Het ontwaken zal vreeselijk zijn. De vijand komt, er is geen macht die hem wederstaat dan God en Zijn Woord. Strijd den goeden strijd des géloofs. Paulus schrijft dit aan Timotheus, die den zegen kende van een christelijke opvoeding, o Gij allen, die gebeden hebt aan de knieën eener vrome moeder en een vader hadt, die u God deed vreezen, die onderwijzers en leeraars vondt, die u Gods Woord deden verstaan, ontfermt u over uwe kinderen en kleinkinderen. Dat de tijd niot kome, waarin Nederland tegen zichzelf verdeeld is, en er burgerbloed stroome in onze straten Ais de meiiseh geen onsterfelijke ziel heeft dan alles maar weg. Breekt dan uwe kerken en scholen met den Bijbel af houdt dan maar op met bidden, zingt dan niet langer onze heerlijke psalmen, waaruit onze vaderen hun geloofskracht kregen, werpt dan uw Bijbel maar op het vuur I Maar heelt de mensch nog een onsterfe lijke ziel te verliezen, ontfermt u dan; over uw volk en over uwe kinderen en kinds kinderen. Strijd den goeden strijd des geloofs I Tegen het ongeloof van den godloochenaar is er maar één macht, de Bijbel. Bouwt scholen met den Bijbel. Maakt dan een verbond met den Poten- taat der Potentaten, den Heere |der Heeren. SOCIALE TOESTANDEN. XI. Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap. Dat was de leus van het Revolutie tijd perk. Gelijkheid, ook financiëele gelijkheid zou nu wei keljjkheid worden. Het leed zou weldra geleden zijn. Nog stond men voor een ledige kas, maar later, maar later 1 Als de brijberg maar doorgegeten was. Ginds blauwden de kusten van Luilekker land. Intusschen zoover was men nog niet. Op 24 September 1796 werd een procla matie tot het volk gericht ter bekendmaking van eeu ontworpen plan van quotisatie voor de armen. Het Stadsbestuur deelt in die proclamatie mede dat hjj sedert 25 30 jaren in een groote massa drukkende schuldenis gedompeld. V\jj vragen niet zoo heet het daar of van het crediet der stad geen deerlijk misbruik is gemaakt, 1e'l0even slechts te herinneren aan de u sid'ën verstrekt aan verschillende wel- donrgeaenvntlere'nr'c^t'ngen! de negotiatiën SX p" Katners der Oost- en West-Indi- aa°gegaan. Daarenboven een zontU.r verder morden wij op kant gedionèêf ^ze-, aan den anderen een lichaam jm Wlllens onwillens aan n deze stad gedurig gelden Dan zal één duizend verslaan, en twee tienduizenden". Zoo is het. Maar niet alleen op het gebied der lagere, veel meer op dat der hoogere school. Wetenschap en kunst, recht en vermaak, arbeid en maatschappelijke verhouding, het draagt al den stempel van den geest der ontkenning en van den zedeljjken achter uitgang des volks. Christelijke scholen zijn de beste dam daartegen En daarom steunen wij het verzoek van de vijf hervormde kerkeraadsleden in Fries land om bijdragen voor het stichten van dergelijke inrichtingen in Frieslands door het modernisme meest verzengde deel. Dorpspraatjes. Laster is een gevloekt kwaad. Als adderspog kleeft hij u aan en vergiftigt uw leven, verlamt uwe werkkracht. Tevergeefs stelt ge u in postuur om de slagen, die de laster u toedieut, zóó op te vangen, dat ze u geene schade doen. Tevergeefs wet ge het zwaard uws geestes, om den vreeseljjken vijand te keer te gaan. Tevergeefs tracht ge hem tot in zijn diepsten schuilhoek op te sporenhij blgtt onzichtbaar en uit zijne donkere hinderlagen werpt hij zijne vurige pijlen op u af. Door Satan zelf uitgebroeid, wordt hij ook door Satan gebruikt als een machtig werk tuig, waarmee hij het koninkrijk Gods bestrijdt. Aan dezen niets ontzienden laster gaan nu, o, zoovele dorpspraatjes zwanger. Deze geduchte vijand des vredes sluipt de huizen binnen, waar een vrouwenkrans rondom de theetafel g schaard zit. Hij loert op eene eenvoudige ziel, die niet tot het uitverkoren getal der samenzittenden behoort. Met gluiperigen gang waart hg om den kring van mannen, die, als in de «Praat- buurt» van Bunyan, elkander veel gewich tigs hebben meê te deelen. Hg is een trouw gezel van hen, die in de gelagkamer zich met allemans zaken bemoeien, behalve met die van zichzelven. Hij verkneutert zich, als hij hen, die stil hunnen weg gaan, ijverig hun plicht ver vullende, den vrede des harten rooven kan. En waar hij het zaad der tweedracht strooien kan, daar is zijn element. Dorpsgenooten of stedelingen, jaagt weg dezen duivelsdienaar; bant hem uit uwe huizen, drijft hem uit uw midden, dezen op te schieten, waaraan reeds zondereenig gegrond vooruitzicht van aflossing, zoovele ontelbare sommen voorheen zgn opgeschoten, wjj bedoelen de armen der Nederduitsche hervormde gezindheid, met die der roomsche, welke daaronder altoos is gevoegd ge weest, ziedaar de wortel van de kwaal en de kanker die de uitgaven dezer stad jaar lijks aanhoudend heeft doen vermeerderden. De proclamatie hield verder in dat besloten was een hoofdelijken omslag van de bezit tingen der burgers te heffen, gerekend naar de huurwaarde van elk bewoond huis, eene commissie uit de diaconieën van alle chris telijke gezindten zou deze belasting inza melen. Een jaar later verwierpen de Staten van Zeeland, nadat vele bezwaarschriften ingekomen waren, dit plan en in 1798 overtroffen de uitgaven voor de armen de inkomsten met 6 a 7000 pd. VI. Verscheidene leveranciers hadden over de jaren '95, '96 en '97 ongeveer de som van 14000 pd. VI. te vorderen. Het crediet voor de armen was totaal te gronde gericht. Niemand wilde meer leveren dan tegen contante betaling. Zonder middelen stond men volgens rapport van 16 December 1796 voor het onderhoud van 2500 armen, 400 weezen en 90 oudemenschen in het ziekenhuis. De achttiende eeuw moge in politieken zia treurig zijn ondergegaan, veel treuriger nog was de toestand in oeconomischen zin. Honderden misten hetnoodige levensonder, houd, en allen die tot verzorging geroepen falsaris 1 Of. wacht u] voor hem Merwebode Verleden week sprak Dr. Schaepman in Amsterdam (Frascati) voor de Kath. Ver- eeniging «Recht en plicht». Wg laten hier een paar stukken uit die politieke lezing volgen. Het vraagstuk der kiesrechtuitbreiding wilde spr. beschouwen zooal niet van een nieuw, dan toch van een niet misbruikt standpunt. Na er op gewezen te hebben, hoe groot een drang er onder alle volken uitgaat om het kiesrecht te geven aan hen, die het nog niet bezitten, dat men dit feit een openbaring van de booze of de uiting van een historische beweging kan noemen wat bjj spr. niets afdeed vroeg hjj, of de opinie van hen die het bezitten, wel den juisten maatstaf aan legde ter waardeering van hen, die er nog niet toe gekomen zijn. Er was een drang, deze was onloochenbaar, en »n diende men alleen te vragen, wat hebben we over dezen te oordeelen, wat hebben wjj daaruit te hopen Onloochenbaar stord het vast, dat zij die geregeerd worden, willen weten hoe dit geschiedt, dat zij, als 't te pas komt, aan de regeering willen mededeeïen dat zij er ook zijn. Uit welke volksbeweging was nu de drang, die naar het kiesrecht voerde, voortgekomen Deze vraag beantwoordde spr. aan de hand van de geschiedenis der volkeren, welke, meende hij, daaromtrent aan zijne hoorders nog wel wat kon leeren. Bij den strijd onzer eeuw, zeide spr. ten slotte, komt het v aarlijk op de vormen van ons staatsbestuur niet aan. Die tijd is voorbij Wij behooren terug te keeren tot het be wustzijn dat, wat in dezen den strijd beheerscht, niet de staatsvorm is, maar het regeeringsbeginsel. Hij was het met den afgetreden rector der vrjje universiteit eens, dat men moet dur/en vasthouden aan 's Heeren wil. Met Da Costa meende hg «Op den bodem aller vragen ligt der wereld zondenschuld», maar dit behoeft de katho lieken niet tot twist te brengenwaar groote beginselen voor vrijheid en recht werden gestreden, behoorden de katholieken er bjj. Zg die in 1848 het eerst de vrijheid veroverden, weiden toen voor demagogen uitgemaakt. De katholieken van die vrijheid genietende, konden slechts voorstaan, dat zij rondgingen onder het «olk, zwaaiende de goede beginselen, sprekende het goede woord waren ontbraken de middelen. Klagende en worstelende werden de eerste bange jaren der negentiende eeuw doorleefd en de schoone leuzeVrjjheid, Gelijkheid en Broederschap kwam al minder de vervuling r.abg. Integendeel, Nederland werd een wingewest van den Franschen overheerscher. Zeeland was het departement van de monden der Schelde geworden. En onder de talrijke mislukte proefnemingen door den Franschen revolutiooair op ons land toegepast behoorde ook een geheel nieuwe wijze van armen verzorging in 't laatst van 1811 ingevoerd. Onder den titel van Bureaux de Bienfaisanee et des Hospices werd alle armenzorg saam getrokken. Kerkelijke diaconieën mochten pruttelen en besturen van Godshuizen mochten protesteeren, het hielp niet. Het Elberfelder stelsel, in onze dagen als fonkel nieuw aan de markt gebracht, en uitgaande van het begrip: alle armenzorg behoort in eene hand vereenigd te zgn, werd toen in zijn volle consequentie toegepast. Men begrijpt lichtelijk met welk gevolg. Het geven hield op. Barmhartighed ot liefdadigheid werd slechts in privé beoefend. Kortom alle kerkelijke liefdadigheid was op eenmaal de bodem ingeslagen, de giften hielden op en de armoede vermeerderde. Op 1 Januari 1815, dus na driejarig bestaan, werden de Bureauxde Bteufaisance et Charit.é ontbonden verklaard, en vervangen door kerkelgke en burgerlijke armbesturen. En met die inrichting was voorloopig het verdedigend het goede recht. De ontwikkeling zal blijven staan in trouw aan ons vorstenhuis, maar de bewering zelf zal niet meer zijn tegen te houden. Hetzij men dit nu met leede oogen aan zag, 't zij men medeging, een zaak konden de katholieken doen, als een aaneengesloten leger de vaan zwaaien in naam van de alpha en de omega van Jezus Christus en van Hem en Hem alleen. 22 Nov. '93. Donderdag 30 Nov. a.s., voorm. half elf uur precies, zal in «De Eensgezindheid», Spui, Hoek N.Z. Voorburgwal te Amsterdam, eene algemeene vergadering van belang stellenden in de Gereformeerde Ziekenver zorging in Nederland gehouden worden. In een desbetreffende circulaire zegt het comité van regeling, bestaande uit de heeren W. Hovy, W. Kuyper en L. Lindeboom. De Algemeene Vergadering van belang steltenden in Gereformeerde Ziekenverzorging, 9 Juni jl. te Amsterdam gehouden, heeft beslotenzich te verdagen. De reden daarvan was de wensch van vele broeders om langs Kerkeljjken weg dezen arbeid op gang te brengen. Met 44 tegen 42 stemmen werd dat besluit genomen en alzoo aan «de afgevaardigden die oordeelen dat deze zaak van de Kerken moet uitgaan» tijd gegeven om de zaak der Ziekenverzorging op de Kerkelijke Vergaderingen te brengen. D D. Barger, Feringa en Wijminga werden ver zocht, nu de leiding van de zaak, volgens het aangenomen voorstel op zich te nemen. In October zou dan de Vergadering weer saamkomen om een afdoend besluit te nemen. 't Is reeds algemeen bekend, dat de Synode van de Geref. Kerken geoordeeld heeft, zich niet over deze zaak te moeten uitspreken. Zij vei zocht eenige broeders, de ziekenzorg in verband met de roeping van het Diakonaat tot onderwerp van onderzoek te willen maken en voor de volgende Synode de uitkomst van dezen hunnen arbeid te publi- eeeren. De drie broeders bovengenoemd hebben aan het Comité bericht, dat ook naar hun oordeel deze zaak niet op een volgende Synode kan wachten«temeer, nu er toch wel wegen te vinden zijn, waarop voor later handelend optreden der Geref. Kerken de mogelijkheid niet wordt af gesneden». «Deze hoogstbegeerlijke en heerlijke liefdearbeid moet in elk geval worden ter hand genomen». 't Is daarom, dat wij thans alle afge vaardigden van Kerkeraden, Diakonieën en Vereenigingen, en verder alle belangstel rustpunt bereikt. De geheele negentiende eeuw hebben burgerlijke en .kerkelijke corporatiën zich het lot der armen aange trokken en toteer van de negentiende eeuw mag gezegd worden, dat meer dan in eenige vorige eeuw het ontwakend kerkelijk leven gunstig heo.ft gewerkt voor de zorg voor lijdenden en armen. Het ontwaakt kerkelijk leven was oorzaak dat zij die Christus niet alleen als profeet en leeraar maar ook als priester hebben leeren kennen, zich beijveren om de zorgen te helpen dragen van zijne lgdende kinderen. Het verzorgen van den broeder en de zuster in den nood is een begrip dat in het besef der gemeente is ontwaakt. Ook op dit gebied zal het volmaakte wel nooit bereikt worden, maar hij die even het oog laat weiden over hetgeen de negentiende eeuw heeft gewrocht, zal onwillekeurig een danktoon voelen oprijzen. De krankzinnigen worden niet meer als vroeger beschouwd als onnutte wezens, maar als lijdende schepselen, wier ziels- en lichaams toestand liefderjjkezorgeischst. Doofstommen, idioten en blinden worden in inrichtingen tot ontwikkeling geplaatst, en menigeen dankt aan die inrichtingen een nuttig bestaan in de maatschappij Ziekenverpleging, van verschillende zijden ter hand genomen, is geen loondienst meer in de eerste plaats, maar een offer van liefde en toewijding. Weezen en hulpbehoevenden worden in lenden, die instemmen met beginsel en doel in art. 1 en 2 der Statuten omschreven, oproepen tot eene vergadering. Cortgene. In de plaats van den heer P. H. van Lis, die op zijn verzoek eervol is ontslagen als sub-ontvanger der accijnsen is tegen 1 Dec. benoemd de heer C.Schuil- werve secretaris der gemeente. Wat Zeeland en de provinciale in spectie Middelburg, betreft; zijn de stand plaatsen der commissiën van aanslag voor de bedrijfsbelasting Middelburg, Zie- rikzee, St. Maartensdijk, Cort gene, Goes, Axel en Oostburg. Verder behooren tot elke commissie de achter iedere standplaats genoemde gemeen ten of gedeelten van gemeenten en wel van Middelburg; Oost- en West-Souburg, Ritthem, Grjjpskerke, Koudekerke, Nieuw en St. Joosland, Arnemuiden, Domburg. Oostkapelle, Westkapelle, Aagtekerke. Zoute- lande,Biggekerke, Meliskerke, Veere, Vrouwe polder, St. Laurens en Serooskerke. Z i e r i k z e eZierikzee, Kerkwerve, Noordgouwe, Noordwelle, Haamstede, Burgh, Renesse, Serooskerke, Ellemeet, Eikerzee, Brouwershaven, Dreischor, Zonnemaire, Duivendijke, Nieuwerkerk, Bruinisse, Ouwer- kerk en Oosterland. St. Maartensdijk: Tholen, Oud- Vossemeer, Poortvliet, St. Maartensdijk, Scherpenisse, St. Annaland, Stavenisse en St. Philipsland. Cortgene: Ooljjnsplaat,Cats, Cortgene en Wissekerke. Goes: Goes, Kloetinge, Kapelle, Wemel- dinge, Kattendijke,Kruiningen,Krabbendijlte Waarde,Rilland-Batti, Schore, Yerseke, Hein- kenszand, 's Heer Arendskerke, 's Heerenhoek, Borsele, Wolfaartsdijk, 's Gravenpolder, 's Heer-Abtskerke, Hoedekenskerke, Baarland, Driewegen, Ellewoutsdijk, Oudelande, Nisse en Ovezande. Axel: Neuzen, Hoek, Zaamslag. Axel, Koewacht, Overslag, Zuiddorpe, Hulst, Grauw en Langedam, St. Jansteen, Clinge, Hontenisse, Hengstdijk, Ossenisse, Stoppel dijk, Boschkapelle, Sas van Gent, Philippine en Westdorpe. Oostburg:Oostburg, Waterlandkerkje, Zuidzande, Cadzand, IJzendijke Biervliet, Hoofdplaat, Breskens, Groede, Nieuwvliet, Schoondijke, Aardenburg, Eede, St. Kruis, Sluis en Retranchement. Bij Kon. besluit is benoemd tot inspecteur der registr. en dom. van de 3e kl. in de 22e divisie A. E. j. Bertling, thans ontvanger der registr. en domeinen te Goes. steeds door de publieke opinie gecontroleerde gestichten verpleegd en een stroom van zilver en meer dan dat van liefde vloeit|j voortdu rend ten behoeve van de armen die ons de Heere in zijne plaats beeft achtergelaten. Nog altgd geldt het woord van JobHeeft niet de mensch een strjjd op aarde Die strijd zal blijven. Maar door ons leven in dagen van vrede, in een welgeordende maatschappij en onder den invloed van de christelijke levensbe- schouwingis die strijd verzacht. De scherpste prikkel is daaraan ontnomen. Ook onze stad is tal van philantropische stichtingen rijk geworden, die met burgerlijke en kerkelijke corporatiën de zorgen voor de armen deelen. Dorcas voorziet de armen van kleeding, eene commissie van warm voedsel in den winter. Een dames-comité geeft voedzame spijze aan herstellende zieken. De vereeniging tot. het bezoeken van armen helpt hen die in ongelegenheid komen en de commissie tot werkverschaffing helpt velen die in den winterzonder w--rk geraken. Bij de Vincen- tius-vereeniging kan men voedsel koopen voor een bagatel en moederlijke weldadigheid zorgt voor hulp aan kraamvrouwen. Zoo vertoont, hetzij met een dankbaar hart gezegd, de negentiende eeuw op sociaal terrein een heel ander aspect d-m iedere harer voorgangsters. M. d. K.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1893 | | pagina 1