NIEUWSBLAD
VOOR ZEELAND.
CHRISTELIJK-
HISTORISCH
1893. Ho. 132.
Dontfccifag 10 Btigusfas.
laatgaug.
botterdam
VERSCHIJNT
G. M. KLEMKERK, te Goes
F. P. D'HUIJ, te Middelburg.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
De grens tusschen overheid
en volk.
ELEGRAAF."
7#
Buitenlandsch Overzicht.
OTDIENST
urg en Zierikzee.
kzee Spoorweg Goes,
nsche tijd.)
istus.
Van Zierikzee:
'smorg. 'smid
Woens. 9 7,50 4—
Dond. 10 6,30 4,
Vrijd. 11 7,50 4,—
Zat, 12 12,4,—
Zond. 13 6,6,—-
Maan. 14 7,50 4,—
Dinsd. 15 7,50 4,—
Woens.16 7,50 4,—
Dond. 17 6,30 4,-
Vrijd.
Zat.
Zat.
Zond.
Maan.
18 7,50
19 7,50
1911,30
206,—
21 7,50
Dinsd. 22 7,50 3,30
OTDIENST
egen plaatsen,
istus.
Van Rotterdam:
Woen. 9's midd. 1,30
Dom). 10 1,30
Vrijd. 11 12.—
Zater. 12
Zond. 13
Maan. 14
Dinsd. 15
Woen.16
Dond. 17
Vrijd. 18
Zater. 19
Zond. 20
Maan. 21
Dinsd. 22
V
elken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
Prijs per drie maanden franco p. p0,95.
Enkele nummers0,025.
UITGAVE VAN
en
van 1 5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent.
Familieberichten van 1 5 regels 50 cent, iedere regel
meer 10 cent.
OTDIENST
ELB.-ROTTERDAM.
stadsklokken.)
tstus.
aderd Zondags, van
3. 9.van Rotterdam
istus,
van Antwerpen
Dond. 10's midd. 5,
Zater. 12 7,—
Dinsd 15 9,—
Dond. 17 8,—
Maan. 21 1.—
Dinsd. 22 2,—
Dond. 24 4,
Zater. 26 6,—
Dinsd.29 8,—
Dond. 31 8,—
XSIBHST.
MIDDELBURG,
lm. 4.50, 6,—,8,-
2,30, 1.15, 2,- 2,45
>5, 6,55, 7,45, 8,30
Vlissingen(Zeilmarkt):
15, 11,45, 12,35,1,20
5,5, 6,-, 7,-, 7,50
11,-.
IN-OP ZOOM-THOLEN.
n naar Tholen, 5,30,
)5f, 5.30, 7.40-j-,
Bergen-op-Zoom 6.10,
50J-, 6.15, 8 30+.
i-op-Zoom n. Halsteren
en naar Tholen 15 min.
;ijd.
1 is
SDIENST
HE VEER—GOES,
jndering van Dinsdag,
1.5+ en 5.uur;
A 8.21+2,54+, (Slot
Dinsdags vertrek Veer
Goes (Slot Oostende
geen dienst.
jd.
4,1
4,8
4.21
4,30
4,38
1,44
4,49
4,59
6,6
5,19
5,29
5,38
5,47
8.22
9,1
10.15
t9,15
f9,52
gekomen
enlooen
5,29
5,50
6
t
6,20
6,45
6,34
7,7
8,22
9,1
10,15
f9,15
f9,52
6,9
6,16
6,2n
6,3,
M
6+2
6,o,
7,7'
7,+
7+6
9,4j
10+9
1.^7
i°.i;
11.2a
,36
,28
,3
,17
,34
,50
1,55
6.21
L2i
.,50
3,15
7,20
3,57
8,10
4,14
8,27
4,30
8,45
0,00
0,0)
0,00
0,0
0,0
0,00
Wat er van komt, wanneer men de grens
uitwiseht tusschen overheid en volk, tusschen
staat en maatschappij, heeft Dr. Kayper
schoon geschilderd in zijn ten vorigen jare
gehouden rectorale rede De verflauwing der
grenzen, waaruit we beloofden later nog wel
eens een greep te zullen doen.
We laten deze passage hier in haar geheel
volgen.
Er was sprake van de mannen die zich
de Staatsmacht niet als een vaststaand begrip
denken, maar als iets veranderlijks, waarbij
nu eens de macht van deze, dan van gene
partij bovendrijft. En nu gaat de redenaar
aldus voort:
Napoleon vervangen door de Bourbons,
Bourbon voor Orleans bezweken, om zelf weder
voor den derden Napoleon te wijken, aldus
wordt de reeks van hen, die zien beurtelings
van het gezag inden Staat, omdat ze tijdelijk
de sterkeren zijn, meester maken. Alzooin den
Staat heerscht wie feitelijk de macht in han
den krjjgt, en in dien sterkere, die recht en
wet stelt, viert weldra het recht van den ster
kere, nu niet alleen de facto ^feitelijk), maar
cok theoretisch zijn bedenkelijken triomf. Hier
mee nu valt vanzelf de grens weg, die de
Overheid als van God verordende macht en
het Volk als de door God onder die macht ge
plaatste maatschappij, vaneen scheidt. Beide
immers gaan op in den éénen algenoegzamen
Staat. Die Staat schuift zeil in de plaats van
God. De Staat wordt de hoogste macht, en
tegelijk de bron waaruit het recht vloeit. Er
is niet meer een Overheidsmacht om der zonde
wille, maar een Staat als het hoogste ideaal
van menschelijke samenleving. Een Staat
voor wiens apotheose een ieder de knie te
buigen, bjj wiens gratie een ieder te leven,
aan wiens woord zich een iegelyk te onder
werpen heelt. En na aldus de grens tusschen
Overheid en Volk, de grens tusschen de Over
heid en Hem, wiens dienaresse zij is, en zoo
ook de grens tusschen het recht als Goddelijke
ordinantie en het recht als magistraat dooi
de Overheid opgelegd) gebod vernietigd te
hebben, blijft er niets dan de éene alvoorziende
Staat over, waarin alle menschelijke energie
haar ideale ontplooiing zoekt.
En hierin nu schuilt een dubbel, zeer
ernstig gevaar. Want al heeft men de grens
tusschen de Macht die heerscht en het Volk
dat te gehoorzamen heeft, ook nog zoo
welsprekend weggeredeneerd, die tweeheid
bestaat toch. Een tweeheid, waaruit met
noodzakelijkheid een tweeërlei streven voort
komt. Eenerzijds het streven van den Staat,
om zijn heerschappij over het volk steeds
verder uit te breidenen anderzijds van
het volk om zich zelf van dien Staat
meester te maken. Zoo komt aan den éénen
kant het absolutisme (de volstrekte opper
macht van den Staatj weer om den hoek
gluren, en grijnst anderzijds de anarchie
(regeeringloosheid) u tegen. Zoo vraagt men
nu reeds of het constitutioneele Staatsrecht
zijn tijd niet heeft gehad en of het parle
mentaire stelsel zich zelf niet overleefde,
om straks op de puinhoopen van onze
burgervrijheid de heerschappij van Schleier-
machers Virtuosen te vestigen, dat wil
zeggen van wie geleerd is of geniaal. Een
da capo van onze aloude Regenten-miserie,
nu in het wetenschappelijk gewaad.
Maar natuurlijk daar kant het volk
zich tegen aan. De grenzen zijn immers
vernietigd; waarom dan nog wal hoog is
geëerd en wat laag staat onmondig
gehouden? Is niet rijk en arm een
tegenstelling, die, waar alle grenzen vailen,
op stuitende wijze uw onvolprezen harmooie
verstoort? Waarom zal ik nog langer
gehoorzamen, als het gezag geen steunpunt
meer in de consciëntie, het recht geen grond
slag meer in de eeuwige beginselen vindt?
^en ?taat komt immers de macht op,
welnu wij :.jjn het volk; wij, de millioenen,
maken den Staat uitaan ons dan de macht,
de macht ook om het recht te herscheppen,
en dat recht zullen we u in zulk een vorm
decreteeren, dat aan allen lust onzer zinnen
worde voldaan. En wat nu zult ge, o
machtigen der aarde, wat, o lofzingers op
de Staatsapotheose, tegen dezen rauwen
kreet van het Nihilisme overstellen De
consciëntie? Maar gij hebt ze ontwricht.
De zedeljjke begrippen Maar ge hebt ze
vlottend gemaakt. Den schrik van het
oordeel? Maar ge lacht er zeiven om. De
majesteit der wet Maar ge hebt ze
ontheiligd. Den invloed der Kerk Maar
ge hebt dien vernietigd. Neen, niets,
niets blijft u ten slotte over, danuwmacAf.
Op actueele, feitelijke macht staat geheel
uw gebouw opgetrokken. En nu, met uw
macht kunt ge nog lang teger.worstelen, want
uw legers zijn thans sterker dan ooit, en schrik
kelijk is de vernieling die ze kunnen aan
richten. Maar wee u, als ten slotte in die
legers zelf het gif binnensluipt, de kanker
doorvreet. Dan is het uit. Dan werpt het
door uzelf gewapende volk, eer de zon over
dien dag der wrake is ondergegaan, met
éer. slag heel uw betooverende macht ter
neder, en hoonend zal het u, na u verpletterd
te hebben, nog toeroepen: Er zijn immers
geen grenzen meerHet is al Evolutie
geworden. Wat anders was het, wat wij
ook tot stand brachten dan een moment,
dit niet uit kon blijven,in uw pantheïstisch
p roces
Max Muller heeft eens de Nirvana van
den Yoghui geteekend in het beeld van
eene lamp die wierd uitgeblazen. Welnu,
naar zulk een sociaal Nirvana zie ik, zoo
niets de verzwakking der grenzen stuit, ook
de volkeren van Europa zich heenbewegen.
Als in uw lichaam de grens tusschen ader
weefsel en het vleesch uwer spieren verstoord
werd, volgt met een ananke (noodwendig
heid) die door niets is at te wenden, de
ontbinding van het lijk.
De amendementen op de kieswet, thans
bij de tweede kamer in behandeling, be
ginnen te komen.
De heerer. Vermeulen, Harte, Haffmans,
Mutsaars en Tiavaglino, behoorende tot de
roomse he fractie-Bahlmann, hebben voorge
steld een stem meet toe te kennen aan die
kiesgerechtigden welke
lo. aangeslagen zijn naar hoogere huur
waarde dan het dubbele van die welke
aanspraak geeft op kwijtschelding of ver
mindering van belasting of op f 2U in de
grondbelasting
2o, met goed gevolg eindexamen aflegden
aan een Nederlandsche-, rijks- of gemeente
lijke universiteit, de polytechnische school,
de K. M. A.het K. M. I. te Willemsoord
eenige door den staat erkende inrichting van
godsdienstleeraren, de landbouwschool: de
inrichtingen tot opleiding van Oost-Indische
ambtenaren te Leiden en te Delftof wel
een diploma hebben van doctor honoris causa
aan een rijks- of gemeente-universiteit,
leeraaar bij het middelbaar onderwijs, hoofd
onderwijzer, apotheker, veearts, candidaat-
nutaris; surnumerair bij het kadaster,
registratie, belastingen, telegrafie of leerling
consul
3o. meer dan vier jaar onafgebroken lid
zijn geweest van een der beide kamers der
Staten Generaal, prov. staten, gemeenteraad,
kamer van koophandel, burgerl. armbestuur,
gemeentelijke ot provinciale commissie van
toezicht op het onderwijs, op openbare ge
stichten van een rijkscommissie voor weten
schap en kunstbestuurslid eener koninklijk
goedgekeurde vereeniging, zich wijdende aan
armenzorg, onderwijs of voorkoming van
armoede.
Die aan één dezer vereischten voldoet,
brengt twee stemmen uit; die aan twee
er van voldoet, heeft drie stemmen en die
aan alle drie voldoet, kan vier stemmen in
de bus doen.
De heer Vermeulen en vier anderen stel
len ook nog voorde uitoefening van het
kiesrecht verplichtend te stellen. Daargelaten
wettige verhindering, door het stembureau
uit te maken, wordt kiesverzuim door den
ambtenaar van het openbaar ministerie bij
de rechtbank, na mededeeling van het stem
bureau, vervolgd met straffen, bij eerste
verzuim tot een boete van f2bij tweede
verzuim tot een boete van f 10bij derde
verzuim binnen den tijd van een jaar tot
hechtenis van hoogstens drie dagen.
Blanco stemmen blijft echter toegestaan
in den vorm van terugzending of bezorging
van den oproepingsbrief.
De heer Van Kerkwijk stelt voor om den
leeftijd tot uitvoering van kiesbevoegdheid
te stellen op 28 jaar ditis gegrond op de over
weging, dat men op den leeftjjd van 23
jaar in den regel niet genoeg met den toe
stand der maatschappij bekend is om te
kunnen beoordeelen, wat in het belang der
samenleving behoort gedaan ot gelaten te
worden. Op jeugdigen leeftijd stapt men te
licht over bezwaren heen, volgt men te licht
vaardig volksleiders. Aan deze bezwaren
wordt eenigszins te gemoet gekomen door
den leef tij 4 hooger te stellen dan 23 jaar.
De heer Levy heeft voorgesteld
lo. den leeftijd voor het kiezerschap te
bepalen op 25 jaar:
2o. het bezit van dit kenteeken aanwezig
te achten bij hem, die voorkomt op de
krachtens wettelijk voorschrift aangelegde
en bijgehouden bevolkingsregisters en gedu
rende de laatst verloopen drie burgerlijke
jaren van een instelling hetzij van weldadig
heid, hetzij tot voorkoming van armoede,
ot wel van een gemeentèhcstuur onderstand
niet heeft genoten
3o. behoudens tegenbewijs, gedurende
diie achtereenvolgende jaren, het bezit van
dit kenteeken niet aanwezig te achten bij
hen, die schuldig zijn verklaard aan een dei-
overtredingen, bedoeld bij de artt. 432 en
433 Wetboek van Strafrecht;
4o. Straffen te stellen tegen het zich
wederrechtelijk doen plaatsen op de kiezers
lijst of wel tegen het onbevoegd uitoefenen
van stemrecht.
De radicalen, die tegen elke bepaling van
het kiesrecht zijn, moeten natuurlijk van
het voorstel Kerkwijk niets hebben.
Het Dagblad van Nederland steekt er
als volgt den draak mee:
Om iemand als Yan Kerkwijk te kunnen
kiezen, zal men 5 jaar ouder moeten zijn, dan
iemand die thans meerderjarig wordt volgens
de wet.
Men mag op drie en twintigjarigen leeftijd
man en vader, voogd over minderjarigen, ad
vocaat, procureur, dokter, docent, onderwij
zer, predikant, officier, men mag desnoods
knapper en verstandiger dan de heer Van
Kerkwijk zelf wezen alleen v. Kerkwijk
te kiezen tot kamerlid mag men niet.
Wat heboen die 23—28jarige Zeeuwen, in
het bijzonder de Zierikzeeënaars, toch voor
stukjes uitgehaald, dat v. Kerkwijk zulk een
slechten dunk van hen en hun broederen in
den lande heeft gekregen, zoodat hij zegt:
ik wil wel hier op het Binnenhof terugkomen
maar dan niet medegekozen door die 23 tot
28 jarigen want geschiedde dit, dan zou ik
moeten twijfelen aan mijn eigen geschiktheid
om de natie te vertegenwoordigen. Dat is
een pessimisme, waarvoor wij zoo'n opge
ruimde ziel als den Zierikzeeschen politicus
niet vatbaar hadden geacht.
Wö hebben van de Zeeuwsche jonge man
nen nooit zooveel kwaads gehoord, 't Is waar,
ze hebben „Roosje" eens in zee gedragen,
maar dit was in de dagen van Bellamy, en
na dien tijd is nooit een hunner in zijn
snaakschheid weer zoo ver gegaan. En waar
schijnlijk telden die jongelui niet eens 23
jaar. Doch al ware dat zoo geweest, om nu
alle jonge mannen tusschen de 23 en 28
jaar onwaardig te verklaren v. Kerkwijk tot
hun vertegenwoordiger te kiezen die straf
is dunkt ons te zwaar
Wat heeft den heer v. Kerkwijk zoo zwart
gallig gemaakt De man zelt is op zijn ouden
dag nog zoo jolig, zoo levendig, zoo'n grappen
maker en flapuit 1 Wie kent hem niet als de
kamerondeugd, die maar al te moeilijk zijn
handen kan thuishouden als hij den staart
van een pruikje)voor zich „liet bengelen, den
oolijkert die altoos, in de Kamer, de kat zoo
graag in den donker knijpt 1 Hebben wij niet
eens gehoord van een wedstrijd in guitigheid
door eenige leden van dat college onzer Hoog-
EdelGestr. gehouden, waarbij v. Kerkwijk
als jurylid dienst deed Misschien was dat
bericht niet juist - maar er bleek toch uit
welk een reputatie van deskundigen, in jok-
kernij hij zich had verworven,
En daar zet hjj zelf nu een pruikje op
met een staart waarlijk die van
Van Alphen, was er niets bij.
Nu zijn wij het met deze radicale be.
strijding niet eens. Het kan toch niet ont
kend worden dat velen jongelui op 23 jarigen
leeftijd de bezadigdheid, zelfstandigheid en
belangstelling ontbreken, om wat het bestuur
of de vertegenwoordiging betreft, eene keuze
te doen.
In den regel komt ook hier het verstand
met de jaren, en ligt er in de aanleiding
tot de voorstellen Levy en v. Kerkwijk veel,
waars.
Gevaar bestaat alleen dat de een te veel,
de ander te weinig beperktin beide gevallen
geschiedt onrecht jegens hen die den gevor
derden ernst en belangstelling in de publieke
zaak wel bezitten.
Bovendien is men eenmaal tot zoo
groote uitbreiding gekomen als nu wordt
verlangd, dan dient ook zoo weinig mogelijk
beknibbeld te worden. Die enkele duizenden
verspreide stemmen van jongernenschen
beneden de 28 of 25 jaar zullen wel niet
van zoo grooten invloed zijn op den gang
van 's lands zaken, om hunne uitsluiting
er mede te rechtvaardigen.
De voorstellen der roomsche leden beoogen
invoering van het cumulatieve stelsel, het
stelsel van een-twee drie-(vier.)
Ook wordt verplichte stemming voorgesteld.
Wat het 1, 2, 3, 4 - stelsel aangaat; dit
zal wel niet in den voorgestelden vorm
worden goedgekeurd.
Immers een stem meer voor de rijkeren,
die in den regel twee stemmen meer zullen
hebben, dewijl zij verschillende examens
gepasseerd hebben, of rangen bekleeden, of
zitting hebben in cornmissiën enz. is een
onbillijkheid tegenover hen, die zonder
examen wel zoo schrander zijn in de be-
onrdeeling der zaken van het algemeen belang,
als de vele gediplomeerden die de voorstellers
willen voortrekken.
Ook lieeft het geen zin den fat, den
lediglooper, het onnutte lid der maatschappij
dat per geluk wat grooter huis kan bewonen,
te bevoorrechten boven den ijverigen minder
met geld bedeelden arbeider, die minstens
evenveel belang heeft als hij bij een goede
volksvertegenwoordiging.
Waar nog bjj komt dat de eisch tot be
woning van een belastingplichtig huis, den
kiezer bljjft overleveren aan den willekeur
der schatters. Het zal ons verblijden als de
huurwaade-aanslagwordtafgeschaft. Het is nu
eenmaal moeielijk uit te maken of de be
lastbare huurwaarde eener woning 5 cent
meer of 5 ceDt minder moet zijn.
Hier gelden geen algemeene regelen en
het zou dus in vele gevallen afhangen van
het goedvinden dir taxateurs of mijn buurman
die een raam meer in zijn woning heelt
dan ik, een stem meer dan ik zal uitbrengen.
Wat den stemdwang aangaat, dien de
heer Vermeulen gaarne ingevoerd zag, voor
sommige onverbeterlijke spijbelaars onder de
kiezers zou hij wel gewenscht zijn. Doch het
gros der kiezers heeft dien dwang niet noodig
zij laten zich nog door zedeljjke middelen
bewegen, en waar hun belang het vordert
zullen zij, ook zonder den prikkel der wet,
zich een gang naar de stembus gaarne ge
troosten.
Neen, wil men eens iets voorstellen dat in
het belang is van den goeden gang der ver
kiezing, laat men dan voorstellen dat de
regeering een vaste som op de begrooting
brengt ter bestrijding van de verkiezingskosten.
Het zal voor het meerendeel der leiders
van de Kamer- en Statenverkiezingen wel
totaal onmogelijk zijn, als wij in elk district
bij iedere 3 kiezers er 5 bij zullen krijgen,
voortaan zonder kapitaal behoorlijk alle
kiezers voor te lichten en op te wekken.
In dit opzicht is staatshulp gewenscht.
een soort staats-weerstandskas ten dienste
van alle partijen naar gelang van het werk
door elk hunner verricht.
Dergelijke staatshulp maakt stemdwang
want dat is het eigenlijk voor immer
overbodig.
Er zijn heel wat pennen in beweging
gebracht, er is heel wat inkt vermorst, er
zijn vele hartstochten opgewekt naar aanleiding
van het feit dat bij de restauratie van het
hervormde kerkgebouw, vroeger de H. Wal-
burgkerk, te Zutfen het Mariabeeld in een
ledige nis aan den ingang is aangebracht.
Thans heeft de synode der ned. herv.
kerk er zich mede bemoeid en het voorstel
van ds. Fijnvandraat aangenomen, waarbij
zij haar «diep leedwezen» er over betuigt,
er tegen «protesteert als kwetsend voor het
Protestantsch bewustzijn» en het vertrouwen
uitspreekt dat «de protestantsche g»est der
gemeente op den duur sterk genoeg zal
blijken te zijn om geen Mariabeeld boven
den ingang eener protestantsche kerk te
dulden».
Welk een eerbied voor den protestantschen
geest er uit dit zwakke protest spreekt
de lezer verschoone ons er van, om dit aan
te toonen.
Maar de synode heeft nog meer gedaan.
De synode nam ook, op voorstel van dr.
Bronsveld, een beslissing op het advies van
jhr. Rochussen en 16 andere ouderlingen
te 's Gravenhage, tegen het optreden van
ds. W. Bax als verkondiger der «sociaal
democratische dwaalbegrippen». De synode,
uit modernen, groningers en orthodoxen
saamgesteld, en die ook de linkerzoom
de socialen onder de modernen moet te
vriend houden, nam in overeenstemming
met hare samenstelling, eene beide partijen
bevredigende beslissing. Het betreurde den
vorm van jhr. Rochussens adres en keurde
het optreden van ds. Bax af.
Welk een houding 1
Als haddeü de 17 Haagsche ouderlingen
door een min of meer krasse uitdrukking
in hun adres te onderschrijven een even
groote zonde gepleegd als de moderne
predikant die zijn ambt gebruikt om de
opheffing van het privaat bezit voor te
bereiden, zoo staat het daar:
Jhr. Rochussen, gij hebt een berisping
verdiend. Ds. Bax, uw gedrag spijt ons
maar een beetje.
En alsof het niets was, de heiligheid van
het beginsel van den persoonleken eigendom
aan te randen, glijdt de synode over deze
zaak heen. En dat doet zij, die kort geleden
van de edelste leden der kerk be honderden
uitwierp, om een vrijwat lichter vergrijp
gesteld het ware er een dan dat van
dezen herder en leeraar in de nederduitsch
gereformeerde kerk van Zaandam.
Maar goed, beide partijen zijn bevredigd.
Het zal echter de vraag zijn of het
Mariabeeld en ds. Bax nu uit de hervormde
kerk zullen verwijderd wordentenzij zjj
vrijwillig ophouden de mannen van protes
tantschen geest te ergeren, Tot dit
laatste zal wel geen kans bestaan. Zij, wien
het aangaat, zullen den leden van de Synode
eenvoudig toeroepenBroeders, aan archi
tectuur hebt gij nooit gedaan, en van
aesthetica hebt gij weinig kennissym
boliek en kerkelijke bouwkunde zijn u
vreemd, het sociale vraagstuk hebt gij niet
bestudeerd, van muguitzijgerij bij uwe
bekende kemeldoorzwelgingen houdt gij niet,
dus is 't het beste dat wij deze zaak blauw
blauw laten.
Bovendien wat zou dit synodaal protest
ook bij het luidste klinken, kunnen
baten, zoolang de hedendaags protestant
sche geest inderdaad toch, óf tot Rome voert,
ot zich den geest der ontkenning eu het
ruwste ongeloof, dat zoo menigen sociaal
democraat kenmerkt, tot bondgenoot kiest.
Het Fransch-Siameesche geschil Is spoediger
dan gedacht was opgelost. De regeering
van Siam ontruimt met spoed het aan
Frankrijk afgestane gebied aan den linker
oever van den Mekong; tprwijl de haven
Chantuboun in gijzeling, dat wil zeggen
ter bezetting als waarborg voor de oprechte
gevoelens van den overwonnene, werd af
gestaan.
Frankrijk heeft echter met deze gemak
kelijke overwinning een nieuwe misdaad op
zijn geweten.
Doch wat geven de groote mogendheden
daar om, als de kleintjes kunnen worden
