wedstrijden, met en zonder schaatsen, ge
houden, terwijl Euphonia een en ander
opluisterde.
Een moord op de grenzen.
Men schrijft uit IJzendijke aan deMidd. Crt.
tiet aantal afschuwelijke misdaden, in de
laatste jaren in onze omgeving gepleegd, is
weder met eene vermeerderd, te afschuwe
lijker omdat hier door de hebzucht naar
een weinig geld een meuschenieven werd
afgesneden.
In den nacht van 3 op 4 Januari werd de
burgemeester van Waterland-Oudeman Bel
gië) een zeer bejaard eenvoudig inao, in zijne
rust gestoord door een tweetal personen die
op de eene of andere wijze zijne woning waren
binnengekomen en hem onder bedreiging
met moord zjjn geld afeisehten. Hulpeloos
en machteloos tegenover de twee brutale
indringers, naar hun dialect te oordeelen
Vlamingen, wees de burgemeester, uit vrees
voor zijn leven, hun de plaats waar zij geld
konden vinden. De booswichten begaven zich
daarheen en namen p. m. fr. 125 weg.
Ofschoon de indringers zich zeer stil ge
houden hadden schijnt toch de intid eenig
gerucht gehoord te hebben zij werd wak
ker en liep naar buiten waar zij een derden
persoon zag staan, die klaarblijkelijk op den
uitkok stond.
De schildwacht heeft de meid niet gemo
lesteerd, doch toen daarna de knecht naar
buiten kwam, waarschuwde de uitkijk de
binnenzijndeii buiten te komen. Intussclien
had hij den knecht reeds aangevat en bracht
hij dezen eenige steken met een mes in den
hals toe. Daarop namen de drie bandieten
de vlucht.
De knecht strompelde nog eenige schreden
verder doch viel weldra, door bloedverlies,
neder om niet weder op te staan.
De toestand van den ouden burgemeester
die eerstens zeer geschrikt was en buitendien
zeer was aangedaan door den moord op zijn
trouwen knecht, is niet te beschrijven.
Noch de justitie uit Gent, die spoedig
ter plaatse was, noch die uit Middelburg,
welke Vrijdag een plaatselijk onderzoek
onder IJzendijke instelde, waar men ver
moedde dat de moordenaar vertoefde, is
het mogen gelukken den dader in handen
te krijgen.
Gisteren (Zondag) is in het huis van
bewaring te Middelburg overgebracht
de 19jarige te Eede, Valeiskreek, wonende
J. H., ter zake van aanranding op den
openbaren weg van een 12jarig meisje.
Wilhelminadorp. Het ijs heeft hier
nog geen slachtoüers gemaaktofschoon
onze jeugdige waaghalzen het er anders wel
naar maken. Zaterdag wilde het zoontje
van Cornelisse van de overzijde de haven
oversteken doch zakte ongeveer op de helft
gekomen, door het ijs en kon niet dan met
moeite door middel van ladders gered worden.
Eenzelfde lot onderging het zoontje van v.
Ey keren uit Goes: welke knaap zich in
weerwil van den dooi, eveneens op het ijs
waagde. Tegenover het Havenzicht zakte
hij er door twee bewoners aldaar, S. v.
Noort en Kemp, haalden dezen bijna ver
dronken drenkeling door middel van een
ladder op het droge.
In den nacht van Zaterdag op Zondag
zijn te Middelburg weder eenige balda
digheden gepleegd. Op verschillende plaat
sen der stad zijn een aantal ruiten inge
worpen, en huisbellen afgemoerd om die als
projectielen te gebruiken.
Een 6tal belletrekkers, als werptuig ge
bezigd zijn teruggevonden en op het bureau
van politie gedeponeerd. Van de zijde der
politie wordt onderzoek gedaan.
's Heer Arendskerke. De bevolking
dezer gemeente bedroeg op 31 Dec. 1891
1501 mannelijke, 1455 vrouwel., totaal
2956. Geboren in 1892 55 mannelijke,
46 vrouwel., totaal 101. Ingekomen in
1892 72 mannelijke, 99 vrouwel., totaal
171. Dat is te zamen 1628 mannelijke,
4600 vrouwel., totaal 3228. Overleden in
datzelfde jaar 23 mannelijke, 26 vrouwel.,
totaal 49. Vertrokken 113 mannelijke,
439 vrouwel., totaal 252 te zamen '136
mannelijke, 165 vrouwel., totaal 301. De
bevolking bedroeg dus op 31 Dec. 1892
1492, mannelijke, 1435 vrouwel., totaal
2927 inwoners. Levenloos aangegeven werden
2 mannelijke en 2 vrouwel., totaal 4, ter
wijl 30 huwelijken werden voltrokken.
Zwwel in het Zuiden als in het Noorden
van ons land heeft men Woensdagavond
een prachtig luchtverschijnsel waargenomen.
De dikke duisternis werd eensklaps door
een helder licht vervangen. Een groote
vuurbol daalde in een weinig schuine rich
ting van 't Zuiden naar het't Noorden, uit
het luchtruim naar beneden. De bol
had op 't oog een middellijn van 4 a 5
decimeters en verspreidde een groen licht,
dat du eens zwakker dan weder zeer sterk
was.
Te 's Gravenhage heeft zich Za
terdag een geval van schijndood voorgedaan.
De begrafenis zou plaats hebbentoen zij
een aanvang zou nemen, werd bemerkt
dat de vermeende overledene niet dood was
Te SCampen overleed Donderdag op
ruim 79 jarigen leeftijd de heer J. Hoek,
van 18571890 hulpprediker voor het in-
structie-bataillon. De overledene was ridder
v/d Ned. Leeuw en gerechtigd tot het dragen
van het Metalen Kruis. Np 4 Nov. 1830
trok hy als 2e luit. met de Kamper rnobièle
schutterij naar de grenzen.
De pot en de ketel. Een student
had een geschreven stuk aan den professor
ter hand gesteld en was verwonderd het
den veleenden dag terug te krijgen voorzien
op deu kant van een aanteekening Hy
bekeek haar nauwkeurig maar 't was hem
niet mogelijk het geschrevene te ontcijferen
en daarom bracht hij zijn stuk aan den
professor terug.
«Ik kan heusch niet lezen wat daar staat,»
zeide de student.
«Dat mijnheer zeide de professor. Wel,
daar heb ik neergeschreven, dat ikjeschritt
niet kan lezen. Je schrijft onleesbaar, mijn
heer
Twee wonderen, althans in vergelijking
met hetgeen elders geschiedt, worden ver
meld in de Zutpbensche Crt.
Het eerste is, dat voor het huis van deu
burgemeester aldaar een manifestatie beeft
plaatsgehad van werklieden, die al zingende
een paar tnaal aan de bel trokken en op de
vraag der politie antwoordden dat zy den
burgemeester kwamen bedanken, om lat hij
hun werk had verschaft. Toen de burge
meester aan de deur kwam, drukten zij hem
de hand en riepen «lang zal hij leven»
Het andere is het feit dat in het laatste
jaar door deuzelfden curator in twee faillisse
menten in en nabij Dinxperloo, de volle 190%
aan de crediteuren is uitbetaald.
Eene brutale aanranding heeft, naar
De Telegraaf meedeelt, te Amsterdam
plaats gehad. Woensdagmiddag werd het
rijtuig van een dokter door eenige mannen
aangehouden. Een paar kerels hielden ue
wielen en de anderen klommen op den
bok, om den ouden koetsier er af te l^en.
Zij gooiden den verschrikten man op de
steenen en takelden hem daarna leelijk
toe. Toen de geneesheer zijn koetsier te
hulp kwam, kozen de aanranders het bazen-
pad. Thans ligt de man inwendig ge
kneusd te bed.
Volgens genoemd blad zouden in de
laatste dagen reeds tweemaal koetsiers op
dergelijke wijze zijn aangevallen. Deze
aanrandingen staan vermoedelijk in verband
met een geheel nieuwe industrie. Er moet
n. 1. sedert eenigen tyd te Amsterdam een
kleine bende werkzaam wezen, welks leden
zich door rijtuigen laten aanrijden, om
dadelijk daarna van het geval een sterk
gekleurd «berichtje» op te stellen. Hier
voor trachten zjj dan aan de bureaux der
dagbladen geld te krijgen. Eenige koetsiers
schijnen nu aan deze geldmakelary een
einde te hebben willen maken, door de
politieer mee in kennis te stellen, 't Ge
volg hiervan is vermoedelijk, dat de bedro
gen bedriegers zich op bovengenoemde wijze
trachtten te wreken op de koetsiers.
i
Te Vlaardingen is een meisje
zoodanig op het ijs gevallen dat zij aan
hersenschudding is overleden.
Pieter Visscher te Bozum heeft
Ziiurdag ouder veel vreugdebetoon zijner
mede dorpelingen zijn 100 sten verjaar* ag
gevierd. De man maakt nog (dagelijks zyn
wandelingen en spreekt gaarne over den
ouden tijdnatuurlijk het lief»t "óver
Napoleon. Op het eiland Marken is een
93 jarig man die nog schaatsen rydt.
Sedert een vijftal jaren geeft de heer
Dr. S. D. van Veen, predikant bij de Herv.
Gemeente te Groningen, met medewerking
van vele andere een Nieuw Bijbelsch Dag
schrift uit, als huisboek voor het Christe
lijk gezin. Van dit werkje zendt hij sinds
eenigen lijd telkens gratis exemplaren naar
de strafgevangenis. Iedere protestantsche
celbewoner krijgt daarvan een nummer.
Dezer dagen nu ontving de heer van Veen
een bezoek van den officier van justitie,
die hem een brief van een gevangene ter
hand stelde met eene bijdrage van f25
voor de verspreiding van het Dagschrift
onder de gevangenen. De man had eene
kleine erfenis gekregen, en meende een
gedeelte daarvan niet beter te kunnen
besteden.
Vergiftiging door in blikken gecon
serveerd vleesch. In verschillende steden
van Engeland zijn een aantal ziektegevallen,
een zelfs met doodelijk verloop, voorgekomen,
ten gevolge van het gebruik van sardines
en zoogenaamde «blikken vleesch». Volgens
een kort geleden door den regeerings-schei-
kundige, dr. Ballard ingediend rapport, over
het gevaar van bedorven blikkonserven, zijn
in den laatsten tijd in Engeland 14 ver
schillende dergelijke vergiftigingsgevallen
voorgekomen. Meestal waren het geheele
gezinnen, die onder cholera-achtige verschijn
selen ziek werden. Vooral treurig is een
in 1886 in Carliste voorgekomen vergiftiging
van een bruiloftsgezelschap van 20 personen
waarbij de bruid op den avond van haar
huwelijksdag onder vreeselyke pijnen be
zweek. Dr. Ballard geeft middelen aan,
om bedorven konserven van de onschadelijke
te onderscheiden. Ten gevolge der konden-
satie van de waterdamp na het dlchtsol-
deeren der blikken wordt het deksel eenig"-
zins naar binnen gedrukt. Het vleesch kan
in het blik slechts bederven, wanneer het
niet lang genoeg gekookt is geworden. In
dit geval lost het op, en er ontstaat daar
door vergiftige stoffen. Tegelijk met deze
oplossing ontstaat echter een menigte gassen
waardoor het deksel van het blik eenigzins
buiten gedreven wordt. De fabrikanten,
die hier gaan zien dat liet vleesch niet lang
genoeg gekookt heeft, zjjn gewoon den in
houd van zulke «opgeblazen» blikken nog
maals te koken. Hiertoe moet het blik
natuurlijk weer geopend worden. Daar
door het herhaalde koken de eenmaal aan
wezige git-bestanddeelen niet verdwijnen,
doet de kooper verstandig, ten eerste nooit
«opgeblazen» en ten tweeden nooit op twee
plaatsen gesoldeerde blikken te koopen.
Een hevige ontploffing heeft plaats
gehad aan boord van het stoomschip «City
of New-York» te Cardiff. Drie matrozen
werden zwaar gewond, terwijl de lading
kolen ia brand geraakte. De ontploffing
wordt toegeschreven aan de verzameling
van pelroieumgasi, daar de stoomboot te
voren ruwe petroleum had gelost.
Over het brood, dat tijdens den hon
gersnood in Rusland gebruikt werd deelt
prof. Virchow het volgende mede; Te Moskou
vertoevende, we./d mij een soort brood ge
toond, dat in de districten aan Ue Wolga
gedurende den hongersnood door de armen
gebruikt werd. Ik nam er een stuk van,
ten einue het te kunnen onderzoeken. Het
is een geheel uitgedroogde, zwartachtige
massa, die er turfachtig, bijna verkoold
uitziet en waarin men overblijfselen van
allerlei plantensoorten kan vinden. Volgens
opgave is het gemaakt van zaad van Gan-
zevoef (Chenopodium murale), een onkruid,
dat men bijna overal aantreft. Dedoorprof.
Sdkowski gedane analyse heeft aan 't licht
gebracht, dat het een zelfstandigheid is,
zeer lijk aan eiwit en vet, en daarom, on
gerekend de overige bestanudeeleu, die men
er in aantreft een hooge voedingswaarde
bezit. Het komt zeer nabij aan 't zoogenaamde
Proteïnmeel, dat onlangs in den handel is
gebracht. Virchow verwijst verder naar een
mededeeling van dr. Nördiingei, over de
Afrikaansche aardnoot, waaruit een grut
wordt gewonnen, die 47.26 pet. stikstof,
19.37 pet. vetdeelen en 19,06 pet. .stikstof-
vrije, krachtige bestanddeelen bevat, en die
dau ook als het geschiktste en tegelijk krach
tigste voedingsmiddel wordt geroemd.
De bittere nood der rnensclieu is alzoo
aanleiding geweest tot de ontdekking van
een aanbevelenswaardig voedingsmiddel, dat
binnen hit bereik van iedereen ligt.
Werner von Siemens, dezer dagen over
leden, verhaalt in zjjn gedenkschriften de
volgende merkwaardige geschiedenis. Toen
hij bezig was met het leggen van den eersten
telegraafkabel tusschen Verviers en Keulen,
omstreeks het jaar 1850, kwam een dame
hem onder veel tranen meedeelen dat zijn
telegraaf haar man die jarenlang met veel
succes een dui venpostdienst tusschen Brussel
en Aken exploiteerde, met ondergang be
dreigde, welk treurig vooruitzicht hem tot
wanhoop bracht. Siemens raadt haar aai)
de duiven maar in den ketel te stoppen en
beloofde het jonge paar te helpen, als zij
naar Londen gingen om daar een nieuws
agentschap te vestigen. Dit deed de jonge
man, die niemand anders was dan de heer
Reuter, stichter van het bekende lelegram-
menagentschap, en binnen eenige jaren
was hy lijk, baron en een veelvermogend
man in Europa.
Tegenwoordigheid van geest toonde
een baanwachter niet ver van het station
Bjnniugbro in Jutland. Op de hoofdlijn
stond een personentrein waarvan de loco
motief op dat oogenblik eenige leege goe
derenwagens aanhaakte, toen een goederen-
in volle vaart op dezelfde lijn aankwam.
Een dikke mist was oorzaak, dat men de
signalen niet gezien of begrepen had. Om
te remmen was het te laat, maar de baan
wachter wist raad. Met ééu sprong was
hij op de rails en in een oogwenk had hij
den wissel overgehaald, zoodat de goederen
trein op een zijspoor liep en verschillende
waggons werden vernield, maar een honderd
tal reizigers in den wachtenden personen
trein was het leven gered.
De naam van den kloeken baanwachter
is Andersen.
In Vcor-!ndië heeft men kort
geleden den grootsten gemetsolden dijk,
die op de wereld bestaat, voltooid. Deze
dijk, die is gebouwd om de stad Bombayo
van drinkwater te kunnen voorzien, is
gelagen op honderd kilometer van Bombay
sluit de vallei van Tansa af en vormt
daardoor een kunstmatig meer van twintig
vierkante kilometers oppervlakte, dat aan
de stad 450,000 kubieke meters water per
dag zal kunnen leveren. De dyk heeft een
lengte van drie kilometers en een hoogte
van 36 meiers.
Van koude omgekomen. Te Bouai
in het noorden van Frankrijk is een grijs
aard op treurige wijze om het leven ge
komen. Hij werd in een gesticht verpleegd
en was er, gebruik makende van een list,
in geslaagd een dag vrjj te krijgen. Den
geheelen dag dwaalde hij roud tot hij
's avonds aan het gebouw der douanen
aankwam, waar hij aanklopte om zich te
mogen verwarmen. De reglementen laten
dit echter niet toe en men moest dus den
ouden man de deur wijzen.
's Morgens vond men den grijsaard, die
niet wel bij het hoofd was, verstijfd van
koude. Hij was dood en moest, naar het
scheen, vreeselijk geleden hebben.
In het begin dezer eeuw had een jager
in Ierland 500 levende raven gevangen en
nam een wonderlijke proef met deze vogels.
Hij liet namelijk een schuitje maken, zooals
door de luchtreizigers gebruikt werddaar
aan bevestigde hij een zes vademen lang
zeil en aati het einde daarvan 500 enkele
touwen van 12 tot 20 vademtn lengte. Aan
elk dezer touwen werd een raaf gespannen
en in het schuitje een jachthond vastge
legd. Door een pistoolschot werden de raven
opgeschrikt en de lucht in gedreven.
Zij vlogen met groot geschreeuw op
en trokken het schuitje met den hond
er in tot op een aanmerkelijke hoogte
mede. Door het geblaf van den jachthond
angstig gemaakt, namen ze steeds hooger
vlucht en geraakten eindelijk uit het gezicht.
Na eeu uur liet het geheele gezelschap zich
in een op zes mijlen afstands galegen bosch
neder. Een tweede tocht mislukte, daar het
schuitje met de touwen in de boomen bleef
Vastzitten.
Onder de vele kostbare schuren voor
paarden en vee, door grillige kapitalisten op
gericht, verdient die van den millionnair-
kruidenier Edger Cronse, te New-York,
wel de eerste vermelding. De schuur, een
waar paleis voor dieren, heeft een millioen
dollars gekost. De formeele opening of
inwijding van de schuur bracht fameuze
paarden- en veehouders uit alle oorden des
lands daarheen orn de fe-stelijkheid bij te
wonen. Het gebouw is 90 voet breed by
80 voet lang. Het is drie verdiepingen
hoog, behalve de gevels. Het voor den
bouw gebruikte materiaal is roode zandsteen
uit New-Hampshire, Trenton-brick, tegels
en terracotta. In het midden van het
gebouw is de groote ingang voor paarden
en rijtuigen, aLmede een voetpad voor
menschen. Aan de noordzijde is een «yard»
of open plaats en een hoefsmederij. Er zyn
badkamers en gemakken in het gebouw,
waarin groote weelde is tentoongespreid,
en alles is getimmerd en afgemaakt in de
kostbaarste houtsoorten, met het meest
bedreven werkmanschap, kunst en smaak,
Daar is mahoniehout van San Domingo,
ebben-, California roodhout en eikenhout.
Beneden zijn de bergplaatsen voor rijtuigen,
verwaï mingstoestelien, brandweer- en elec-
triciteits-toestelleiienz. Op den eersten
vloer zyn de stallen der paarden
en een overdekte ovaalvormige baan van
acht mylen, om de paarden bij ongunstig
weder af te rijden. De wanden zijn afgezet
met kostbaar hout en tegelsde ramen
zijn voorzien van kostbaar glasde rtceptie-
zaal is een combinatie vari pracht en weelde,
kostelijke tapijten, spiegelglas en andere
versierselen, die het oog doen duizelen.
Er is een eetzaal en een wijnznal voor
de bezoekers van Jen eigenaar, een
keukeu en een biljartzaal en bronzen
vazen en andere versierselen, die een
matig fortuin op zichzelf vertegenwoordigen.
Er is een klok, die 1200 pd. st. kost, en
een muziekdoos van 800 pd. st.
Bedrog in den meelhandell
Voor eenigen tijd word een groote
meelfabrikant in België beschuldigd, zijn
meel nret niet minder dan 20 pet. kryt
vervalscht te hebben. De chemische ex
pertise bewees dit feit onloochenbaar, doch
daar de fabrikant beweerde, nimmer kryt
in zijn fabriek gehad te hebben, viel de
verdenking op den tusschenhandelaar. Dit
vermoeden werd des te waarschijnlijker,
daar de geconstateerde deeltjes krijt te
groot waren voor de in de fabriek aange
wende zeefmachines, zoodat de vervalsching
van het meel na het verlaten der fabriek
moest hebben plaats gevonden. Doch nu
deed zich de moeielijkheid voor, dat de
«plombes» aari de zakken volkomen onge
schonden waren, zooals de fabrikant zelf
moest erkennen. Hoe kon dan de tusschen-
persoon knoeien? Door een zorgvuldig
voortgezet onderzoek der justitie bleek nu,
dat de tusschenhandelaar een persoon in
dienst had, wiens specialiteit bestoud, in
het uit- en in elkaar zetten der plombes
en wel op zoodanige wijze, dat niemand
het bedrog kon constateeren. Voor de
rechters zeiven werd deze werkman nu
uitgenoodigd, zyn kunsten te verloonenen
met behulp van een paar instrumenten
ontdeed hij de zakken inderdaad in zeer
korten tijd van de plombes, om ze er daarna
weder even vlug aan te bevestigen, zonder
dat deze bewerking te ontdekken was.
Het «Mdbid. t. d. Verv.», waaraan wij
dit bericht ontleenen, acht het voor onzen
meelhandel van jgreot gewicht op deze
buitenlaudsche specialiteit te wijzen, en bij
het plombeeren der meelzakken doeltreffende
maatregelen te nemen, ter wering van
mogelijk bedrog door tusschenpersonen.
Toen Lord Sidney zich in Erankryk
ophield, reed hij op zekeren dag met koning
Lodewijk XIV op de jacht. Sidney's schoone
rijpaard beviel zoozeer aan den koning, dat
hij hem den volgenden dag liet zeggen, dat
hij zich tot grooten dank verplicht zou
gevoelen, als hij het paard voor een door
Sidney zelf bepaalden prijs kon krijgen.
Lord Sidney antwoordde daarop, dat hij
het niet wenschte af te staan.
De koning, aati zulke antwoorden niet
gewoon, gaf' daarop bevel den Engelschman
een zekere som te doen toekomen en het
paard zonder plichtplegingen weg te halen.
Toen Sidney dit vernam, doodde hij het
paard door een pistoolschot en liet den koning
zeggen: «Sire, myn paard behoorde aaneen
vrijen man en deze was niet genegen het zich
te laten ontrooven».
Op dit antwoord werd Sidney in de bastille
gezet, waaruit hem eerst herhaalde bemoeiin
gen van den EngeFchen gezant vermochten
te bevrijden.
Een die bulkt van het geld. Parys
krijgt dezer dagen bezoek van een Ohineesch
bankier, die in zijn vaderstad Kanton, niet
anders dan de «Rothschild van liet hemel-
sche rijk» wordt genoemd. Han Qua, dus
heet de rijkste man dor wereld, is vols'rekt
geen gewoon man. Hij betaalt aan de
Chineesche regcering zes ton gouds aan
belastingen, maar hij kan dat ook heel
best doen, want zijn persoonlijk vermogen
wordt op niet minder dan duizend millioen
Taëls of tweeduizend vierhonderd millioen
guldens van onze munt geschat.
In het armhuis te Sheerness is een
vrouwtje gestorven die 92 jaren lang aldaar
had doorgebracht. Zy was er namelijk ge
boren en bleef er tot haar dood. Zij zei
altijd dat zij 't daar goed had doch één
besef van onrecht kwelde haar, zjj beweerde
na zoo langdurig verblijf in het armhuis
aanspraak op pensioen te hebben. Deze ge
dachte, een pensioen verdiend te hebben
door 92 jaren lang het brood dei liefda-
