rwe JnË Parijs in 1871. ars! 1891. No. 2. Zaterdag 3 October. ERIJ Dtë DNGE •es, ki\ ïond MHOIIT. i week LARÖCBE ST JJz-, Zesde Jaargang. VERSCHIJNT G. M. KLEMKERK. te Goes F. P. DHUIJ, te Middelburg. PRIJS DER ADVERTENTIES ONS SPOORWEGPERSONEEL. CHINA. Zelfmoord van Boulanger. il 1 1 EGEN >p f 0,50 per voor 2 Hec- >f voor 11 oesche Zak. N i s s e. jl te CAM- •ken, of een omen. en HooftJon- DEKSEL. er dezes te NT, 'sGra- >AS Jz., te a ti d e. [ROVE Stukken a ct. de 100 en op den Cz., Goes. tar bij 1,20. naar Goes idering van veer 7,45 u. 1,— 5,— u. r 9,17 u. 2,30 u. 6,45 u. don worden. veer 10,- u. 5,— u. *3,30 u. 6,45 u. veer s 4,—. Is 5,45. •en rijdt niet lende», rden reizigers er beschik- !T TTERDAM. gs van Vlis- 8,45, van kleiburg. uren i,55, (Zeilm.) 2, 3,30, 5, lagen), 10,— 8,45,10.15, 5, 7,15, 8,45, 11,— (alleen DE ZEEIIW. elken MAANDAG- WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND Prijs per drie maanden franco p. p. ƒ0.95. Enkele nummersƒ0.02». UITGAVE VAN en van 1 5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent Familieberichten van 1 5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. Bij dit nommer behoort een Bijvoegsel. Dezer dagen vernamen wij uit enkele bladen dat er onder de conducteurs en arbeiders, enz. aan de Staatsspoorwegen reeds minstens 3500 zijn, die tot de soci aal-democraten behooren. Evenals de onder wijzers zijn zij niet met name bekend; doch hebben ieder een nommer, zoodat hunne namen alleen bekend zijn hjj het hoofdbe stuur der vereeuiging waarbij zij zich heb ben aangesloten. Indien de Nederlandsche natie van meet af haar zucht naar genot en uitspanning op den Dag des Heeren had weten te ver loochenen en de spoorwegmaatschappijen hare jacht op hooge dividenden hadden ge breideld, zou althans éene aanleiding om sociaal democraat te worden aan deze spoorwegbeambten zijn onthouden. Want de algemeene klacht onder hen en te recht is dat zjj bij voorkeur op de Zondagen het overdruk hebben en hun zeer zelden de kans op een vrijen kalmen rustdag in den huiselijken kring te beurt valt. Wij zeggen waarlijk geen kwaad van onze goede «liberalen» dat op hen niet in de eerste, dan toch zeker in de tweede plaats de verantwoording komt van het schrikke lijke feit dat het Nederlandsche volk den spoorwegmaatschappijen en dus ook den spoorwegbeambten geen rust gunt op den rustdag. Nu willen wij daarhg ook niet voorbij zien het niet te loochenen feit dat de chris telijke kerk in al hare indeelingen te wei nig gedaan heeft om dit kwaad in beginsel te bestrijden. De lieden die van de Zon dagspleziertreinen gebruik makenzjjn toch voor het meerendeel leden eener kerk, waarin zij gedoopt en aangenomen zijn, waarin zij belijdenis of communie deden. Ook de kerk heeft dus schuld. Maar de zucht tot uitgaan is door allerlei autoriteiten in niet weinige gemeenten der-' wjjjs gevoed, dat werkelijk in "Vele plaatsen het joollustig publiek bij de bekende ver makelijkheden van muziek en luchtballon en tentoonstelling en wat niet meer, thans geen bevrediging meer vindt, en naar nieuwe genotmiddelen op den Dag des Heeren moet worden uitgezien. Van daar die vele plezier reisjes, in een dag heen en weer, waarvan in grooten getale door «het volk» wordt gebruik gemaakt. En men vergeet dat het spoorwegpersoneel mokkend en zuch tend zjjn verdubbelden arbeid doet. Men maakt pret te zjjnen koste. Deze griet der spoorwegbeambten is alles- 20.) FEUILLETON. (Eene bladzijde uit de dagen der Com mune.) Binnen Belleville hadden de opstandelingen zich teruggetrokken en wachtten daar met den moei dor wanhoop op den genadeslag der overmacht. Zij nadden niet lang meer te leven, dat wisten zij, doch duur, zeer duur zouden zjj dat leven verkoopen. Zooals men weet behoorde tot deze wjjk ook het kerkhof Père Lachaise. Dit kerk hof was het tooneel van de hevigste ge vechten. Het was het laatste bolwerk der opstandelingen. Zij hadden hunne kanonnen eerst vóór de kapel geplaatstdoch op ver zoek der belanghebbenden ze naar een andere plek op het kerkhof overgebracht. Een der grootste graftomben werd tot kruitmagazijn ingericht. De staf vestigde zich in een der piramiden die het graf vormde van een der rijkste familiën der stad. Van daar had zjj een onbelemmerd uitzicht op de stad en op de wegen die naar liet kerkhof geleidden. Een paar kanonnen bestreken van daar de wegen. Herhaaldelijk schoten de insurgenten, doch het vuur werd niet beantwoorddaartoe lag het kerkhof te hoog. Hier hadden zich 6000 mannen verschanst, bjjna allen deserteurs uit het leger van Vinoy, die dus op niets anders dan op den dood konden rekenen, ook al vielen zjj levend in de handen der troepen. Te midden van een hevigen stortregen nam de laatste worsteling een aanvang. Van eeo zijde, waar zjj de Versaillers niet verwacht hadden, kwamen deze laatsten op het kerkhof, eveneens zich van de graf tomben als beschutting bedienende. Al spoedig werd het een strjjd van man tegen man en groot was de slachting die het „eweervuuv onder deCommunardsaanrichtte. b Tot zonsondergang streed men van beide zjjden met ware doodsverachting. zins rechtmatig, bet valt niet te ontkennen. En het is zeer te betreuren dat de liberalen, die plaatselijk en provinciaal en ook in de hoogere regeering het gezag in handen heb ben, aan dezen ontzaglijken socialen mis stand door beperking van Zondagsdienst op de spoorwegen geen einde hebben gemaakt. Een antirevolutionair, de minister Have- laar was hel die op dat punt de koe bjj de horens greep, met het gevolg dat van liberale zijde eene vereeniging werd in het leven geroepen tot het tegengaan van over dreven Zondagsrust. Een radicaal, dhr. de Clercq uit Haarlem, moet over deze quaestiën Zaterdagavond te Middelburg spreken en wij verwachten dan ook dat deze spreker niet in gebreke zal blijven hierop te wjjzen. Reizigers die zoo eens met onze spoor wegconducteurs aan den praat raken, ver nemen nog wel andere klachten van hen op het gebied van het premiënstelsel en het boetensysteem hebben zjj eveneens hunne grieven, terwijl door anderen ook over te lage loonen wordt geklaagd. Zooals bekend is, heeft het Spoorwegperso neel reeds een eigen krant, waarin zij hunne grieven openbaren. Het is «De Seingever», een blad dat somwijlen in betrekking tot het Gezag zich opmerkingen veroorlooft, die in onze ooren walgelijk klinkenmaar wat ons noch iemand ter wereld recht geeft te meenen dat het altjjd slechts ongegronde grieven ter sprake brengt. En te meer niet, dewijl het blad de ge gevens put uit het verslag der Enquête commissie. Lezenswaardig is dan ook wat «De Sein gever» mededeelt uit het verhoor van den heer ds. J. L. Heldring te Bussum. Deze betrouwbare zegsman noemt als feit dat in zijn omgeving de aan de wegen wer kende arbeiders in den regel 18 uren daags werken voor een loon van fl.10 daags, waarvan fl,05 per v.eek afgaat voor huis- huur en vwl uet uuuciötounn»6oft... Vergoeding voor extra werk gedurende den winter werd niet gegeven. Soms tot 3 uur, en in den laatsten tjjd tot 2 uur in den nacht werd door sommigen gewerkt. Velen durven niet klagen wjjl zij licht konden weggejaagd worden. De Raad van Administratie deelt onder anderen zelf mede dat zij wachtsters in plaats van wachters hebben aangesteld, ter bezuiniging. De heer v. Marken uit Delft, de bekende industrieël, zei aan de Enguête-commissie „In de onmiddellijke nabijheid van onze fabriek is een wachthuisje waar ik geregeld zie, dat de moeders uit haar gezin met kleine kinderen moeten loopen om op haar post te zjjn. Met hare beiden verdienen Doch wat vermochten deze laatste dapperen tegen de overmachtZjj lieten zich als opgejaagde honden afmaken, of sneuvellen met het zwaard in de vuist. En toen des avonds te 8 uren de generaal Vinoy zich van het gansche terrein meester maakte, vond hjj 5000 lijken op het slagveld, dat wel een slachtveld mocht heeten. De overige duizend waren krijgsgevangenen, die naar de naburige gevangenis in de rue Roqette werden vervoerd, om daar hunne terechtstelling af te wachten. Nog enkele dagen daarna zag men op eene afgezonderde plek van het kerkhof de overblijfselen van hen die met de wapens in de hand waren doodgeschoten. Er waren er 498 van de 6000; nog anderen lagen aan hunne wonden te bezwijken. De 198 ljjken waren in eenzelfden kuil geworpen en met ongebluschte kalk ge dekt. Overal stonden onaanzienlijke houten kruisen, de plek aanduidende, waar de ljjken van gesneuvelden begraven, of liever in den grond gestopt lagen. De kruisen waren als zoovele herkenningsteekenen door familie en vrienden der gesneuvelden daar geplant als herinnering aan dien vreeseljjken 28sten Meidag, die voor zoo menig knap werkman het begin van den eeuwigen nacht was geweest. Nog was echter de overwinning niet vol tooid. De generaal L'admirault zette den ganschen nacht de vermeestering der wjjk1* Villette voort, telkens de verslagenen als hazen uit hunne schuilhoeken opjagende:*) Den ganschen nacht duurden de vlucht en de vervolging. Maar die vlucht was te- geljjk eene brandstichting. De huizen, waarte gen de barricaden waren gebouwd, werden bij het verlaten van deze in brand gestoken en de geheele straat werd in de asch gelegd. De beschrijving van deze gruwelen geeft een schrijver uit die dagen aldus Een paar kerels drongen binnen, gevolgd door eenige vrouwen met emmers en kwasten. twee wachteressen 15 stuivers per dag de eene vrouw bewaakt dan dien post des morgens, de andere des middags, dat is dus 7 stuivers voor elk. Dezen morgen, vóór ik hierheen ging vroeg ik die vrouw of het niet lastig was om dia. werkzaamheden waar te nemen. „O mjjnheer," antwoordde zjj mjj, „ik wilde zoo gaarne dat ik er af wasmaar mjjn man verdient als spoorwegwerker slechts 25 stuivers daags, dus moeten wjj er bjj verdienen wat wjj kunnen." Deze en dergeljjke feiten zijn een aan klacht tegen alle partijen, die (tot nog toe nalieten er tegen op te komen. En zonder nu te wenschen dat van deze zaak een politiek wapen worde gesmeed, zjj het een ieder op het hart gebonden, te overwegen wat ter noodzakelijke ver betering dezer kranke toestanden kan ge daan worden. In den laatsten tijd kwamen treurige tjjdingen uit het groote wereldrijk, door de Chineezen bjj voorkeur «Het Hemelsche Rjjk» genoemd. Europeanen en Amerika nen worden er herhaaldelijk vervolgd en uitgedreven. Het schijnt dat bet Chineesche volk zich van allen Europeeschen en Ame- rikaanschen invloed wil vrjj houden. De Chinee=che muur is nog slechts voor een klein gedeelte neergehaald. En nu moge het waar zjjn dat de Zending nog heel wat te doen heeft, eer China zich voor het Evangelie en dies voor de ware bescha- vir.g gewonnen geeft, toch is het niet min der waar dat de Chinees niet meer het onmondige kind van voor vjjf en twintig jaren kan genoemd worden. Toen was het nog mogelijk dat de reus achtige stad Peking met hare honderd duizenden inwoners door een Fransch Eugelfch leger van tweeduizend soldaten kon veroverd worden. Nu zou het moeite kos- tfifl Hit lYlflf wal Jlliiilla maal rutnniai» larrat» geiiaan te krijgen. Men heeft thans te doen met een mach tige nationale beweging, waartegen de re geering van dit ontzaglijk rjjk niet veel vermag, ja die zjj eenigszins zal hebben te ontzien. China is een werelddeel apart endeEu- ropeesche vorsten zullen zich wel tweemaal bedenken, alvorens met geweld van wape nen deze vreeseljjke macht te keeren. Want China heeft van Europa juist zooveel be schaving overgenomen dar het een goed geoefend leger van enkele millioenen sol daten op de been kan brengen, soldaten die als de beste Pruisische artillerist met het Krupp-kanon kunnen omgaan. Jammer dat de beschaving uit Europa De muren werden met petroleum bestreken. Eenige minuten later verscheen dan een knaap of meisje met een lucifer en een in petroleum gedoopten doek en weldra stegen de vlammen ten hemel. Aan de bewoners werd ternauwernood tjjd gegeven om zich te redden. Wie niet bjj tjjds vluchtte werd in de vlammen teruggedreven. In een der woningen was een dame aan gezegd geworden dat zjj zich met hare drie kinderen bergen moest. Juist toen zjj op den drempel stond, gereed om met hare lievelingen het huis te verlaten, werd zjj door eenige communards weder in huis ge- stooten de vluchtelingen (want dit waren zij) sloten zich met haar in de brandende woning op, wjjl eenige soldaten der regeering hun achterna zaten «Maar het huis staat in brand!» kreet de ongelukkige. «Dan moeten wij er maar allemaal aan», luidde het barre antwoord der gejaagden. En allen kwamen in de vlam men om. Wilt gij nog een staaltje uit honderd Een schilder zag eenige petroleuses (vrouwen met petroleumkannen) in zjjne kamers komenhjj redde zich met zjjn vrouw in den kelder, daar hjj zich niet meer buitens huis wagen durfde. Beneden zijnde wilde hjj nog een stuk van zjjn ouden meester gaan redden, dat in zjjn atelier hing. Hjj ging nogmaals naar bovenmaar reeds 'órandden de wanden en het houtwerk. Mat verzengde kleederen en zwart gebrande handen vlucht hjj weder in den kelder, terwijl om hem henen de kogels fluiten. Juist trekt hjj de deuren achter zich dicht, toen de soldaten met gevelde bajonet bin nenstormen en hem dien zjj hebben zien vluchten, naar buiten sleuren om hem te fusilleeren. Hjj wil zich verdedigen. De schrik is op zijne stem geslagen. Hjj kan geen woord uitbrengen. Reeds ligt hij ter aardetoen zjjn vrouw, met haar jongste kind op den arm, zich door de vlammen over een deel van China verspreid het grootste deel ligt nog braak zulk oen eenzijdig karakter had. Hadden de Christen natiën van Europa het zendingswerk gesteund en de uitzen ding van honderden zendelingen naar China bevorderd, hoe geheel ar.ders zou het er thans kunnen uitzien 1 Thans wordt door katholieke en protes- tantsche zendelingen wel het zaad des evan gelies met kwistige hand gestrooid, maar de Chinees heeft sinds de vorige jaren reeds zoovele schaduwzjjden van het Christendom gezien, dat hjj zich nu geroepen acht, tegen den voortgang van het evangelie op te komen. Het Christendom aan te nemen staat bjj hem gelijk met het prjjsgeven van zjjne nationaliteit. En zoo zouden voor de Zending wel eens bange jaren kunnen aanbreken in dit rijk met zjjne bijna 400 miljoen inwoners Toch heeft zjj daar een schoone toekomst. «Het bloed der martelaren» zal ook daar het «zaad der Kerk» zjjn; en wee dan de volken van Europa, zoo van China uit eens eene beweging ontstond om de geloofsver volgingen der Russen te keeren. Rusland met zijne vervolgingen van Jo den en Stundisten, is bezig eene ontzagljjke schuld op zich te laden. Zoo China voortgaat met zich te organiseeren, zou het bjj den voortgang van het werk der Zending, Rus land nog wel eens tot betaling dier schuld kunnen dwingen. Een land met tweemaal zooveel inwoners als geheel Europa, is niet altjjd voor kleine dingen bestemd; maar zal eens van zich doen spreken. Reeds heeft een Duitsch zendeling voorspeld dat misschien de tijd niet ver meer is dat China Engeland en Rusland uit Azië terugdrjjft en zich als een geesel op gost Europa werpt. En waarljjk, Rusland met zjjn Jodenvervolging en Enge land met zjjne opdringing van opium en sterken drank aan de Oostersche bevolking m'^cfiTdeêf"der1"wereld "ïfuBBêl*en"""trwaIrS verdiend. Maar zoo de kleine schaar j van zendelingen stand houdt en het evangelie in China ge lijk eens op de Sandwichs-eilanden wortel schiet, dan zal men eens van China ook goede dingen mogen tegemoet ziengroote dingen, dewjjl zjj verband houden met de komst van Gods Koninkrijk. Doch op het oogenblik is de toestand hachelijken de volken van Europa zullen wel doen met de oogen niet te sluiten voor den dreigenden vinger van de zonen van bet Hemelsche Rijk. Generaal Boulangeroud-minister van een weg baant en zich voor haar echtge noot in de bres stelt. Dit is zijn behoud. De soldaten aarzelen en voeren den schilder mede; uitstel reeds was redding. Ook hij had er zjjn leven aan te danken, want in de verwarring van een volgenden aanval wist hij te ontsnappen en door de brandende straten zijn weg te vinden naar zijn huis dat in puin lag. Zoo werden overal voorname straten huis aan huis in de asch gelegd. Het spreekt van zelf dat de brandstichters die op hee- terdaad betrapt werden, terstond werden doodgeschoten. Sommigen hunner waren laaghartig genoeg zich te kleeden in de liverei van pompiers of bezoldigde spuit gasten, teneinde des te veiliger hun hel- sche plannen te volvoeren. Het was één onmetelijke vuurpoel, waar in tal van menschenlevens verloren gingen, lloevele, dit is niet juist op te gevendoch hun aantal (bedraagt zeker enkele dui zenden. Zoo werd ook het schoone Raadhuis een prooi van het vernielend element. Kunst schatten van veel waarde gingen daarbjj voor altijd verloren. Ook de bank van lee ning, enkele ministriëele departementen, verscheidene hotels en kazernes, de Tui- leriën, do abattoirs (slachthuizen)het pa leis van het Legioen van Eer dat grootendeels stuk geschoten werd de Rekenkamer met al hare archieven, het paleis van den Raad van State. In eene straat die aan alle zijden in brand gesto ken was, kwamen de vrouwen en kinde ren uit de huizen en verlangden de bran dende straat te verlaten. Doch wat ant woordden de gefedereerden «Het zal ons een genot zjjn u te zien branden». En met de kolven joegen zjj de ,veer- loozen terug, die allen in de vlammen omkwamen of in den rook verstikten. Laatste bedrijf van den Reuzenstrjjff' Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1891 | | pagina 1