Parijs in 1871.
v Van het tapijt.
1891. No. 153.
Dinsdag 29 September.
Vijfde Jaargang.
VERSCHIJ NT
G. M. KLEMKERK. te Goes
F. P. D'HUIJ, te Middelburg.
PRIJS DER ADVERTENTIES
VOOROORDEEL.
elken MAANDAG- WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND
Prjjs per drie maanden franco p. p. /0.95.
Enkele nummers/0.02f.
UITGAVE VAN
EK
van 1 5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
Familieberichten van 1 5 regels 50 cent, iedere regel
meer 10 cent.
Dezer dagen werd aan eene teringlijde-
res die naar Goes moest, door haren huis-
dokier gezegdPas op dat gij niets van
de kwakzalverij inneemt, hoor Met deze
«.kwakzalverij» werd de homoeopathische
geneeswijze bedoeld, die in Zeeland onder
het volk al meer vertrouwen wint, welk
vertrouwen natuurlijk weder gepaard gaat
met wantrouwen in de alleen-genezende
kracht der allopathische geneeswijze.
Bovenbedoelde geneesheer had, om zijn
patiënt de dwaasheid der homoeopathische
geneeswijze te doen zien, onder anderen
als voorbeeld aangehaald, dat zij daar een
emmer water nemen, daar eenige druppels
indoen van zeker medicijn; en van dit
mengsel een druppel aan den zieke toe
dienen Eene voorstelling der zaak, die
niet getuigt van een ernstig onderzoek.
En dit geval staat niet alleen. Immers
bijna zonder uitzondering verfoeien de Ne-
landsche geneeskundigen Hahneman's leer;
slechts enkelen doen als dr. Kidd, de huis
arts van den bekenden ds. Spurgeon, die
ineens de homoeopatische, dan wefer de
allopathische geneeswijze toepast.
Terecht klaagt het Ilomoeopatisch
Maandblad over het gebrek aan weten-
schappelijken zin dat uit dat botweg ver-
oordeelen blijkt. Het blad schrijft
«De tegenstanders der Homoeopathie be
strijden haar theoretisch zonder hare prac-
tijk te kennen. Zij weigeren zelfs die prak
tijk te controleeren, op grond van hunne
[der tegenstanders] theoretische beschou
wingen. En terwijl hunne Rede moest den
ken: Laat ik aan het werk tijgen en eens
onderzoeken in de practijk wat er van
aan is, luiert zg liever in den doolhof.
Immers een wetenschap die feiten ont
kent, wat de gewone geneeskunde doet
ten opzichte der genezingen der homoeopa
thie, is in dit opzicht geen wetenschap
meer, want zij verloochent zichzelve.
Er is al wat geroepen ten nadeele der
homoeopathie. Zij was onzinhnmbug
goed voor dwepers, gelukzoekers en bedrie
gers in de kunsteen zielkundig raadsel,
een genees- en natuurkundige dwaling. En
de bewijzen der leer schold men uit voor
alles wat los en vast was. Behalve dwe
pers, avonturiers en bedriegers, waren zij
ntg kunstenmakers, dwazen en verblinden,
en zij werden in familiebetrekking gebracht
tot alle mogelijke dieren der aarde. En dat
doen in Duitschland vooral de geleerdste
professoren en dokters. Men mist echter
totasl in hune geschriften bewijzen van
eigen homoeopatisch onderzoek, van con
trole proeven op de resultaten der homoe
opatische geneeskunde.
Men gelieft de Homoeopathie slechts te
bestrijden met woorden die een pover denk
beeld geven van het fatsoen, de we ter-
19.)
FEUILLETON.
(Eene bladzijde uit de dagen der Commune.
Velen hunner stonden met half ontbloote
lichamen pal, en riepen den voorbijgangers
toe dat zij helpen zouden. Men zag hen
vallen zonder eene enkele klacht op de
lippen. Men heeft gezien dat een enkel
man eene barricade verdedigde, door middel
van zes geweren, die hij telkens in een
naburig huis laadde.
Velen weken terug in de woningen en
schoten uit de vensters op de regeerings-
troepen die met huivering voor zooveel
dierlijken moed den strijd voortzetten.
Volgt ons bij een dezer gevechten, en
oordeelt dan of de strengste maatregelen
niet nog te zacht waren om dergelijke dui
velen in menschengedaanten te breidelen.
Een der stadswallen, Sint Martijn, was
door eene barricade versperd. Daar waren
kanonnen geplaatst, terwijl uit een naburig
winkelhuis het kruit gehaald werd. Man
nen in lompen gehuld en halfdronken door
liepen tierende en vloekende de omliggende
straten, en dwongen de bewoners ia huis
te gaan en de vensters te sluiten.
Daar bezette onverwachts een dier ben-
-deo een voornaam restauratie-gebouw, zij be
roofden de kelders, namen de voorkamers
in en plunderden al wat voor de hand
kwam. Noch de smeekingen der eigenaars,
noch de weeklagen van vrouwen en kinder
tjes vermochten iets op de woestelingen.
De kostbare meubelen werden uit het ven
ster geworpen, onder voorwendsel dat zij
de barricaden moesten versterken.
Een der bewoners, wat driftig van aard,
meende door een meer bruske houding
den lieden ontzag te zullen inboezemen, en
gal in het vuur der verontwaardiging een
schappelijkheid en de menschenkennis der
bestrijders. Nog altijd lost zich de kunst
van bestrijding der homoeopathie op in de
geurige kunst om uien te stoven.»
Tot zoover het Maandblad.
In datzelfde Maandblad komen echter
enkele mededeelingen voor die bewijzen dat
het dezen uienstovers niet altijd geluk
ken zal op zoo goedkoope wijze deze zaak
van de baan te schuiven.
Zoo wint de homoeopathie veld in Bel
gië en Duitschhnd en Noord Amerika. In
het Evangelisch ziekenhuis te Brussel, waar
de patiënten vroeger allopatiscli behandeld
werden, wordt thans onder leiding van dr.
Mersch de homoepoathie toegepast. In Brus
sel practiseeren thans 14 hom. dokters. De
merkwaardigste genazing van patiënten op
wie dikwijls de 200ste, jade 1000ste ver
dunning wordt toegepast, kunnen gemeld
worden.
Te Antwerpen heeft de homoeopathie on
langs een schitterend succes behaald. De
gemeenteraad besloot daar tot de oprichting
van een officiëele homoeopathische polikli
niek. Dit is van Belang. Antwerpen toch
telt vele warme homoeopathen. Duizenden
families onder de gegoede standen hebben
daar voordeel van de de homoeopathische
geneeswijzedoch de minvermogenden Wa
ren er van verstoken daar in de gasthuizen
aan alle homoeopatische artsen de toegang
werd geweigerd. Door de stichting dezer
polikliniek is dit thans veranderd.
Eindelijk in Chicago heeft dr. Maliok een
homoeopatische medische school opgericht,
welke heden geopend wordt. Aan deze
school zijn 33 professoren aangesteld.
Deze feiten moeten wel strekken om de
spotters tot nadenken te stemmen. en de
regeering te bewegen eens te onderzoeken of
aan een der staats-hoogescholen geen plaatsje
kan gemaakt worden voor een leerstoel in
de homoeopathie.
Ook in ons land neemt de voorliefde voor
eene homoeopatische behandeling toe en
vermindert het vertrouwen in de oude ge
neeswijze die op versshillende plaatsen door
bespotting en verdachtmaking der «nieuwe
leer» moet woeden gepropageerd.
Zal bij de aanstaande begrooting een
onzer Kamerleden deze zaak onder de aan
dacht der regeering brengen Ten vorigen
jare gaf het bijblad ons een warm pleidooi
van baron v. Was-enaer over deze zaak te
lezendoch deze heer werd bij de jongste
politieke verkiezingen uitgeworpen.
Wie neemt zijn werk over?
Uit den hazenlijd.
De heeren van «De Liberale Unie» zul
len wel op de hazenjacht zijn. Anders zou
den zij ziker wel geprotesteerd hebben te
gen de intrekking van de reeds half aan
genomen legerwet, tegen het prijsgeven van
der soldaten een klap. En juist daarop
hadden deze onmenschen gerekend. Nu
veinsden zij aanleiding te hebben tot een
geduchte strafoefening, of liever tot een
slachting in den volsten zin van het woord.
Niet een der bewoners ontkwam aan hunne
helsche moordzuchtzelfs de kleinste kinde
ren werden lafhartig doodgestoken. Daarna
werd het huis aan alle zijden in brand
gesloken. Toen ten slotte ook de overige
huizen door de vlammen werden aangetast
en de burgers met de spuiten aanrukten,
werden zij teruggedreven met de boodschap
«Gaat maar terugde geheele wijk moet
er aan».
Zoo werden een aantal straten in de
asch gelegd.
Zeer langzaam vorderden deze straatge
vechten en eischten van weerszijden meer
dere offers dan wanneer zij den strijd in
het open veld hadden kunnen voeren. Toch
wonnen de troepen met den dag terrein.
Het terrein, voor de Tuileriën, de Madelei-
uekerk, de Beurs vielen achtereenvolgens
in hunne handen. Na elke verdediging vie
len verscheidene nationale garden den troe
pen bij. Zij vertoonden zich in hunne uni
form, en droegen ter onderscheiding drie
kleurige banden om den arm. Zij zetten
de communards na die zich op de straten
vertoonden en maakten af wie weigerden
zich over te geven.
Gelukkig werd hun dit terstond verboden.
Alle nationale garden moesten de wapenen
nederleggon.
Inmiddels hadden de bewoners die niet
met de Commune heulden de nationale vlag
uitgehangen en werden enkele winkels in
de veroverde wijken geopend.
Eindelek werd het raadhuis omsingeld
en ontspon zich een der bloedigste gevech
ten die ooit in de Fransche geschied boeken
werden opgeteekend. Zonder ophouden da»
het beginsel van den persoonlijken dienst
plicht; tegen het opnieuw op losse schroeven
zetten van onze landsverdediging: tegen de
al te roekelooze bestendiging van den treu-
rigen onverdedigden toestand des lands;
tegen de verdonkeremaning van de gezonde
motieven ter betere regeling onzer defensie
door de regeering en de liberale partij in
de Kamer; tegen het vergeten van de soci
ale voordeelen van den persoonlijken dienst
plicht. Of zou de regeling onzer levende strijd
krachten niet meer zoo noodig zijn, sinds
de politieke strijdkrachten der rechterzijde
door de verdediging dezer hoogst rechtvaar
dige zaak werden verlam i? In de liberale
partij is het alleen nog de heer Rutger;
die pal stond; en van de antirevolutionairen
de heeren Schimmelpenninck en Seret die
het in het adres van antwoord wilden uit
spreken dat niet alleen het kiesrecht, maar
ook het krijgswezen de aandacht blijft vra
gen en dringend voorziening eisch t.
Dat de liberale partij in de Tweede Ka
mer deze heeren niet bijviel en anderen
zelts hun voorstel bestreden, met nota bene
een antirevolutionair Kamerlid, den wakke
ren van Alphen, in bond, is wel een bewijs
dat het velen liberalen met hun eisch van
spoedige oplossing van de quaestie der plaats
vervanging en wegneming van tal van on
billijkheden betreffende den dienstplicht,
geen ernst is geweest.
Er is iets zwoels in de politieke atmos
feer en iets mats, iets onverschilligs in de
houding der staatsliedeu die voor eenige
maanden zich zoo dapper weerden.
Uit alles blijkt dat de krijgsklaroen met
den waldhoorn is verwisseld.
Er schijnt zich een onbehaaglijk gevoel
van vrees of mistrouwen van de meerder
heid te hebben meester gemaakt.
Zou de inzinking reeds begonnen zijn
in de groote partij der hervormingen, en de
leeuwenmoed van dezen zomer tot hazen-
moed zijn ingekrompen
De bravo's aan minister Pierson gepaard
met de démenti's aan minister Bergansius
doen het vreezen.
Doch wacht maar. De aanbidding van den
hazenpeper zal niet altijd duren, en als de
heeren uitgerust zijn van de jachtdrukte,
komen zij op al deze onder de bank ge
schoven quaestiën wel terug
Hcdendaagsche rechtspraak.
Een ongehuwde dienstbode te Vlissingen
bracht dezen zomer een kind ter wereld.
Zij doodde na hare bevalling het kind dat
zij het leven had geschonken en wierp het
in een put, na het lichaampje eerst in ver
scheidene stukken te hebben gesneden. De
onmenschelijke deerne werd spoedig gevat
en de zaak werd verleden week voor de
rechtbank te Middelburg behandeld.
De officier van Justitie achtte de feiten
verde het geschut en weerklonk het krijgs
geschrei dat het gekerm der gewonden en
het gerochel der stervenden overstemde.
En dit alles werd verlicht door de vlam
mende gebouwen.
Geen voetbreed weken de overwonnenen
die als duivelen vochten en iedere schrede
gronds verfden met hun bloed.
Alle straten in den omtrek waren ge-
la trricadeerden achter iede e steanhoop lag
een andere. Alle huizen werden vernield.
Op een der volgende nachten trok zich
een deel der insurgenten in de groote ma
gazijnen terug die door rijtuigen en bedde-
goed waren bedekt.
In het oosten der stad werden zij in een
laatsten schuilhoek teruggedreven en inge
sloten tusschen de regeeringstroepen en een
afdeeling van het Pruisische leger, die van
deze erger dan heidensche tooneelen werke-
looze toeschouwers waren.
Père Laehaise en de Buttes Chaumont
waren <le hootdpunten van waaruit de op-
stan ielingen Parijs nog konden beheersehen.
Van daar beschoten zij het middelgedeelte
der stad met granaten en petroleumbemmen
en niet karig waren zij daarmede. Zij
verschoten letterlijk hunne kogels, die wel
enkele weerlooze burgers neervelden, doch
nergens brand veroorzaakten. Van beide
zijden bleven de kanonnen bulderenen
knetterde het geweervuur bij dag en bij
nacht.
Het eigenlijke broeinest der onverzoenlijke
Connnunehelden was de voorstad Belleville,
waar aanhoudend krijgsvoorraad en levens
middelen werden binnengeloodst, zonderdat
men van regeeringszijde dit kon beletten.
Er bestond dus niet de minste kans op be
spoediging van het einde.
Toch verloren de opstandelingen welhaast
ook bovengenoemde hoofdpunten zij trok
ken zich terug en staken op dien tocht alle
bewezen en eischteéén
jaar gevangenisstraf. Eene straf dus welke
niet zeldzaam iemand opgelegd wordt die
een diefstal heeft gepleegd van eenige gul
dens waarde.
Dit kwam ons onverklaarbaar voor. Ten
overvloede pleitte de haar toegevoegde
verdediger, op verzachtende omstandigheden
en hoopte dat de rechtbank aan de onge
lukkige een niet zoo zware straf zou op-
leggei', want de rechtbank moest toch
rekening houden met de omstandigheden
waarin de beklaagde vei keerde en opsluiting
verbeterde ten slotte toch ook zeer weinig,
integendeel soms had ze eene gansch ver
keerde werking.
De rechtbank die verleden week uitspraak
deed, oordeelde evenwel gelukkig anders en
veroordeelde de moordenares tot 18 maanden
gevangenisstraf. Een half jaar meer dus
dan de eisch van het O. M. was, wat niet
alle dag voorkomt. (Oranjevaan,)
Van achter blijkt waar, wat in de ver
kiezingsdagen beweerd was, dat het der
liberale partij bij haar aandrang om per
soonlijken dienstplicht slechts te doen ge
weest is om de verwijdering tusschen ka
tholieken en anrirevolutionairen te vermeer
deren, en het twistvuurtje tnsschen de
katholieken onderling aan te blazen.
Immers nu de liberalen aan het roerzjjn
en een zoogenaamd voorstander van per
soonlijken dienstplicht minister van oorlog
werd, is bovengenoemd brandende vraagstuk
van het programma afgevoerd en kunnen
de meest clericale voorstanders der plaats
vervanging rustig zijn.
«De Maasbode», het katholiek blad van
mr. Bahlmann, constateert dan ook met
blijdschap dat door minister Seyffardt op eq
vraag van den heer Rutgers geantwoord is
dat in de nooiwet geen persoonlijke dienst
plicht zou voorkomen.
En dan voegt het blad er bij
«Daar ging dan de motie van den heer
Rutgers op den persoonleken dienstplicht
Eeii nachtkaarsje kon niet jammerlijker uit
gaan. Maar is het nu daghelder, of zal
het nog langer durven ontkennen dat de
Schaepman-fractie en de Calvinisten ons de
legerwet op den hals hebben willen druk
ken en wij die van de liberalen niet te
vreezen hebben
Lezer, let weldit zegt een katholiek
blad. Zou dit pluimpje aan de liberale
partij niet grooter smaad voor deze laatste
zijn, dan die welken «De Maasbode» op de
antirevolutionairen werpt? Is juist die
smaad niet de eere dier mannen die lands
belang boven partijbelang stelden, en liever
als partij te gronde gingen dan iets na te
laten wat het landsbelang vorderde
Maar waar blijft de «liberale» partij met
gebouwen in brand, teneinde de regeerings
troepen zoo lang mogelijk op te honden.
Van orde en menschlievendheid was al
lerminst bij de verdedigers van deze .wijk
sprake. De grootste boeven, de ontsnapten
uit de tuchthuizen keerden zich daarbij
tegen hunne kameraden die den hopeloozen
strijd wilden staken en zich aan de Ver
sailles overgeven. Zij staken de lieden die
er zoo over dachten, onverbiddelijk dood;
terwijl een bende vrouwen daarbij dapper
meehielp.
Reeds vroeger zeiden wij dat zij uit de
huizen op de Versailles schoten, wat de
verbittering ook bij dezen zeer verhoogde.
Zij drongen al deze woningen binnen en
schoten de ellendelingen neder. Zoo ver
bitterd was de bevolking dat zelfs over dag
geen enkel soldaat zich alleen buiten dorst
vertoonen. Honderden hunner vielen door
.sluipmoord.
Des avonds doorkruisten troepen kavallerie
de straten en weerklonken van alle kanten
de signalen.
XII.
HET LAATSTE BEDRIJF.
Wij naderen het laatste bedrijf der ont
zaglijke tragedie die ons eenige weken bezig
hield.
Het was aan den avond van den 27sten
Mei. Een dikke nevel hing over de stad.
Met ingehouden woede stonden de troepen
tegenover elkander, nauwelijks elkanders
stellingen kennende, hoezeer zjj vlak in
elkanders nabijheid waren. Bij het licht van't
geweervuur konden zij hier en daar elkanders
bewegingen gadeslaan. Allen waren ver
moeid van den ingespannen strijd, en niet
het minste door de opgewondenheid van
den gloeiendsten haat en de hartstochielijkste
krachtsi nspann ing.
(Wordt vervolgd.)
