ekjes, m christelijk- historisch nieüwjaarT 1 li Korten te 14 r che Boot NIEUWSBLAD VOOR ZEELAND. TEN, f djnde Ugsijf ^artikelen Stoomtjalk 1888. No. 37. Dinsdag 25 December. Derde Jaargang, r ASUEN. .JlnSjS*, en, Vlissingen, roomatten, Mos- sche N NAMEN. VERSCHIJNT F. P. D'huy, te Middelburg. PRIJS DER ADVERTENTIES; Evenals vorige jaren, stellen wij in het n0., dat op Dinsdag 1 Januari 1889 zal verschijnen, voor belanghebbenden de ge legenheid open, tegen den prijs van 25 CENT (de 6 regels niet te boven gaande) hun Nieuw jaarsgroet aan Familie, Vrien den of Begunstigers uit te brengen. Zondagsrust. Koloniën aangenomen. rhanden bq ütgevoerd. PORRADIGE ongeheeren- [NTERJASSEN en n Meisjes- MANTELS, llage prijzen opgeruimd Ütruüa IFLI iwj ELBURG. a-s-, Driessens- en Korfs- erchocolade inhoudende chocolade met vanille en as. Poederchocolade 20 ikken chocolade 16 cent >ekjes chocolade vanaf 4 warte babbelaars 8 cent nt ontvangen van en naar ROTTERDAM >er 's morg. 5.30 u. TERDAM naar GOES mber 's morg. 10.u. naar ROTTERDAM 'smorg. 8,u. OTTERDAM !C. 's morg. 9,u. Rotterdam bij den LANGE, op 'tHa- BOUWMAN. BOS, [rectie. otterdam Nieuwe kenbrug. schen Middelburg en ugen 5ende plaatsen. gevangen I Oct. 1888 tof, 8,-,9,15f,10,- nm. l,40f,2,30, 3,30f 9,— flO,— ,11.— ■2.30, 3,30, f4,30,6,—, izen aan waarbij aan wordt aangelegd, iggen aan de Keersluis ZEEUW, elken MAANDAG- WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND. Prijs per drie maanden franco p. p. f0,95 Enkele nommers-0,026 UITGAVE VAN G. M. Klemkerk, te Goes en van 1 5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 centl Familieberichten van 1 5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. Wegens den 2den Kerstdag verschijnt Woensdag geen nummer van dit blad. Tevens bestaat gelegenheid tegen be taling van TIEN CENTS uw uaarn, beroep en woonplaats te doen zetten onder de volgende advertentie Bij den aanvang van het jaar 1889 wenschen ondergeteekenden hunnen ge- achten Vrienden, bekenden of begunstigers Gods besten zegen toe. i Welk een liefelijk woord voor zoo een schoone zaak als de zondagsrust. Hoe schoon is zij bezongen door de dichters, in welke liefelijke kleuren wordt zjj gemaald door onze schilders 1 Welke heerlijke tafereelen weet de kunst u voor te tooveren, tafereelen van rustige rust en liefelijken vrede 1 Wie kent niet het schoone liedHet is de dag des lleeren 1 met zijne betooverende uit drukking van het »lk ben alleen op 't wijde veld. Een enkel morgenklokje klinkt 1» En welk pessimist zal bij den aanblik, die dit lied hem voortoovert in de ziel, zijn instem ming weigeren met de vrome uitspraak: Hoe liefelijk is uw eerste lach, o Godge wijde dag! En toch, o nooit genoeg bezongen, nim mer volprezen zondagsrust! wat wordt gij nog door weinigen in ernst genoten 1 Wij zwijgen van zoovelen, die vrijwillig uwe heerlijkheid den rug toekeeren, die meenen op hun leger, of in de herberg of bij ver moeiende vermaken, genoegzaam van u te kunnen genieten, en die voor zich geen pauze begeeren in den eeuwigdurenden kringloop, dien men leven noemt. 'Lij hebben slechts in de laatste plaats aanspraak op ons medelijden. Maar wat zegt gij van zoovelen die, ook in Nederland, dat klassieke land der vrijheid, waar de eeuwen van het lijf eigenschap reeds rusten in het graf der vergetelheiden waar de slavernij tot de onmogelijkheden gerekend wordt, gedoemd zijn tot altijd terugkeerenden arbeidvoor wie het woord zondagsrust een holle klank mag genoemd worden of nog erger een bittere ironie, te snijdender naarmate de zaak zelve langer wordt ontbeerd. Lezer, er zijn nog tal van menschen in onze eigene gemeenten, die niet deelen in de zegeningen van de Zondagsrust. «In het zweet uws aanschijns zult gij uw brood eten». Zoo is het door des menschen val, zoolang de wereld staat, geweest. En degeloovige die naast den vloek ook den zegen dezer Godsspraak ontdekken mocht, aanvaardt haar met blijdschap, dankende zijn God niet dat hij moet, maar dat hij mag arbeiden in het zweet van zijn aanschijnen als deelgenoot aan het lijden zijns Heeren, als Hij in de wereld gesteld werd, niet om ge diend te worden, maar om te mogen dienen. Doch deze dingen rustelooze arbeid ook op den zevenden dag zijn van den beginne t lzoo niet geweest. In de Mozaïsche wet geving en in de waarschuwingen der profeten is de rust en de heiliging van den Sabbatdag uitdrukkelijk geboden en niet alleen voor den jood, maar ook voor den vreemdeling in zijn poorten», als van God gewild, vastge steld. En ook voor den Christen geldt deze eisch der Zondagsrust, niet meer als een opgelegd «Doe dat, en gij zult leven» maar omgekeerd Gij leeft, daarom doe dit. De afval van den levenden God moet wel groot zijn, dat zelfs onder christenna- tiëii deze ook voor den lichamelijken en geestelijken welstand der menschen zoo noodzakelijke wet, zoo schandelijk kon ver broken worden. Daarom juist had de Heere op Horeb zijne wet in twee steenen tafelen ge grift, opdat niemand zou meenen, dat de wet zou kunnen uitgewischt worden. Haar ver breken, ja dat kan de vermetele wetsschenner, gelijk de steenen tafelen konden stuk ge treden wordendoch de wet Gods uit- wisschen uit de harten, het heeft zelfs het Heidendom niet mogen gelukken. Dat toch niemand de oogen sluite voor de nationale zonde tegen de Zondagsrust en de heiliging van den Dag des Heeren, waaraan ook Neerlands volk en Neerlands oyerheid schuldig staan. Maar is het getal dan waarlijk zoo groot van degenen, die den rustdag missen 1 't Is waar, op het platteland wordt men minder van de zondagquaestie gewaar. Daar heeft men nog niet zoo brutaal als in de steden gebroken met de oud-vaderlijke zeden. En als daar de Zondagsrust geheel of gedeeltelijk gemist wordt, dan wenschen wij ook daar ons te plaatsen op het stand punt door den Heiland aangegeven, dat de sabbath er is om den mensch, niet omge keerd. Wij zijn het eens met de Standaard, als zij zegt: Niemand heeft sterker dan de1 Christus, legen elke mechanische (werktuiglijke) op vatting an den rythmus des levens getoornd, en zelf heeft God de Heer in Zijn schepping elk mechanisch denkbeeld van den sabbath uitgesloten. De koe geeft melk ook op Zon dag. Ons verteringsproces staat op Zondag niet stil en er moet dus gegeten worden. De koude wordt op Zondag niet gestuit ook op Zondag wordt het 's avonds donker de ziekte gaat ook op Zondag doorook op Zondag kan een schaap in de gracht vallen en moet er uitgehaald worden». Toch zuchten ook op de dorpen nog wel enkelen over het gemis van hun vrijen dag. Neem de dienstbode, die steeds om den anderen Zondag haar kerkbeurt heeft. Neem den tuinman, die door zijn heer gedwongen wordt in den tuin te zijn. Neem den postlooper, die de brieven af haalt aan het station of in de stad, en ze in en buiten het dorp rondbrengen moet. Neem den vrachtrijder, die Zondagsavonds de pakjes ophaalt, die hij 's Maandagsmor gens medenemen zal naar de stad. Neem den winkelier, die van wegezijn wispelturige klanten op Zondag niet sluiten durft. Neem den herbergier, die op Zondag zich de trage inkomst der werkdagen vergoed ziet. Neem den veldwachter, die juist bij de stilte van den kerktijd, het meest kans heeft den strooper te betrappen. Neem - - maar waartoe meerdere voorbeelden aan gehaald om u te doen zien, dat ook op onze dorpen wel degelijk een Zondagsquaestie bestaat. In de stad is het evenwel erger. Dat zeggen u de open winkels en kantoren de werven en fabriekenwaar chefs of onderbazen den Zondagsdienst gelasten aan zoovele loontrekkende dienaars en dienaressen. Denk ook eens aan de groote steden. Aan hotels, bier- en koffiehuizen, thee tuinen, etc. en het daarin werkend heirleger; van bedienden Aan de stalhouderijen en derzelver koetsiei s Aan de wedstrijden, en de gedienstige geesten daarbij werkzaam; Aan zooveel dienstboden, die het Zondags dikwijls volhandiger hebben dan in de week Aan spoor- en tramwpgen, en de daarop werkende beambten, conducteurs, machi nisten, lampenisten, portiers en wissel- wachters Aan stooinbooten en bqbehoorende ma chinisten, kapiteins, stuurlieden, dekknech- ten, conducteurs en kellners; Aan lantarenopstekers in dienst der ge meente sluiswachters, havenmeesters en loodsen Aan slagers- en banketbakkersknechten, die op Zondag met welgevulde manden door de straten onzer steden moeten sjouwen, etc. Blijft er iets over van Zondagsrust voor al die staats- en maatschappijam btenaren van telegraaf kantoren, landsdrukkerij, politie, oorlog en marine Neen, wij zullen niet onbillijk zijn en zwijgen over de goede maatregelen die onze tegenwoordige regeering reeds nam om de Zondagsrust voor hare ambtenaren, ook in de kazernes, ook aan de mi- nisteriëele bureau's te beperken of af te schaffen. Maar blijft er ook na deze tege moetkoming iii de sociale nooden nog niet veel te wenschen over? De strijd over de begrooting van Koloniën is met een sisser afgeloopen. Breed opgezet, eindigde de oppositie met niets. Slechts 18 liberalen verklaarden zich er tegen. En waarom Vraag het aan die achttien te genstemmers, en hun antwoord zal zijn, niet dat de begrooting niet klopt, of dat er eenig landsbelang gevaar bij loopt. Ook niet, dat zij niet goed verdedigd was, of dat de verdediger te weinig kennis van zaken heeft om haar uit te voeren. O neen, daarin zit het hem niet. Meer zaakkennis dan zij allen te zamen heeft deze minister en berekend voor zijn taak is niemand meer dan hij. In Indië verwacht men van hem alleen de hervormingenen die hem niet lijden mogen, wenschen hem toch te behou den, uit vrees dat een behoudend man hem opvolgt. Ook is zijn ijver boven elks lofverheven en het weinige dat hq tot nu toe voor Indië deed, viel algemeen mee. Maar wat dreef dan deze tegenstemmers Den een beviel de benoeming Sol niet Den ander hinderde 's ministers opiumpoli tiek, niettegenstaande een liberaal dier klager nog al aantoonde dat hij ongelqt had. Weer een ander had het op 's minis ters redevoeringenof op het kerkelql standpunt door hem ingenomen, nog al aar de hand van een adviseerend lid der synode Allen echter hinderde 's ministers voorop gestelde vroomheid. Een drijfjacht tegen Keuchenius I was he parool. En men vergat hoe men daarb\ het landsbelang, wat zeg ik het be lang der liberale partq in de weeg°chaa stelde. Gelukkig is de drijfjacht mislukt Wat nu de eerste kamer zal doen Mach tiger man dan Gleichman Fransen v. d Putte voert daar den kolonialen scepter Edoch machtiger dan die allen, d* minister zei het zelf in zijn jongste rede is de Almachtige, die bij, om en met hem is, hem kent en voor hem zorgt. V Laster of verzinsel 1 In sommige bladen kan men het volgend*| bericht lezen Het eerste nommer van He Klok, weekblac der volkspartq in de districten Wolvega er Schoterland, is verschenen. De hoofdleider: van het blad zijn: de heeren G. L. v. d Zwaag, te GorredqkJ. v. d. Wqk, t< Oldelamer, en L. S. ten Cate, te Bovenknjjpe Dit zeer gewone alledaagsch verschjjnse wordt ook door de Middelburgsche Couran meegedeeld, met de interessante bijvoeging; van haarzelve «Niettegenstaande dit heeren zijn mei socialistische en anti-revolutionaire tendenzenj beweert de Standaard toch dat zjjne partij met dit orgaan niets te maken heeft.» Het Middelburgsche blad insinueert du! in deze paar regels, dat de Standaard lieg en dat bovengenoemde heeren ook antire volutionaire tendenzen hebben. Dit laatst* zal de redactie wel op haar bureau ter oor zqn gekomen; had zq hare informatiën t Wolvega en Schoterland genomen, zij zoi ten antwoord gekregen hebben, dat ge noemde heeren bestuurders van radical kiesvereenigingen zijn die nog volstrekt geei plan hebben antirevolutionair te worden Er is zelfs nooit aan gedacht om metd antirevolutionairen samen een blad op t richten. Wat daarvan ook in de groot! liberale pers voorkomt, is verzonnen. Zi! ook De Amsterdammer van heden. Het spijt ons dat een anders zoo fatsoenlql| blad als de Middelburgsche Courant zich zoo vergaloppeeren kon. Maar mogelijk geeft zij heden wtj een erratum. Kentering. De schrqver der Haagsche brieven bovengenoemd blad begint waardeerend t] worden. Hij schrijft namelqk «Vrij zeker toch is het, dat het geheel Kibinet zich getroffen zou achten door he votum van wantrouwen tegen den hee Keuchenius en dus unaniem ontslag aa: Zijne Majesteit zou hebben verzocht. Wa dan zou geschied zijn, is niet te voorzien vermoedelijk zou dan een ander ministeri uit de rechterzijde zqn opgetreden, en b

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1888 | | pagina 1