CHRIST ELIJK-
NIEUWSBLAD
HISTORISCH
VOOR ZEELAND-
1887. No. 77.
Donderdag 2 Juni.
Eerste Jaargang.
VERSCHIJNT
G. M. Klemkerk, Ie Goes
F. P. D'huy. te Middelburg.
PRIJS DER ADVERTENTIES
Buitenland.
Een oorveeg ter rechter tijd.
Binnenland.
ZEEUW,
eu en MAANDAG- WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
Trijs per drie maanden franco p. p. f0,95
1 rikele nommers-0,02'/2
UITGAVE VAN
en
van 1 5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent.
Familieberichten van 1 5 regels 50 cent, iedere regel
meer 10 cent.
Frankrijk is eindelijk weer een ministerie
rijk geworden. De leden van het oude ka
binet zijn vervangen. Tegen den wenscli
der radicalen zijn de radicale lieeren Bou-
langer en Clemenceaux niet in het nieuwe
ministerie opgenomen. Voor Boulanger kwam
niemand op. En dat was nu de twee
laatste jaren de lieveling der Parijzenaars,
de afgod der radicalen, wegens zijne grijn
zende staatkunde tegen Duitschland Thans
is afgewend het gevaar voor eene breuke
met het groote Duitsche rijk, wijl het
nieuwe fransche ministerie de inzichten van
den vergoden, nu uitgeworpen generaal Bou
langer niet deelt. Het treedt trouwens
onder weinig moedgevende omstandigheden
op. De radikalen maakten hun stormiam
reeds klaar om het te bestormen. Clemen
ceaux sprak van een verdelgingsoorlog. Er
zal geestkiacht noodig zijn, om de slagen
van aezen verbitterdea radikaal af te wenden.
De eerste ontmoeting tusschen de Ka
mer en de nieuwe regeering was niet har
telijk. Onheilspellende wolken hangen der
zwakke boven het hoofd. Een lang leven
zal zij wel niet hebben. Een menigte volks
stond bij de eerste kennismaking, voor het
gebouw te schreeuwen om den generaal
Boulanger. Een votum van wantrouwen
tegen de nieuwe ministers is verworpen.
De socialistische werkstakers in België
worden rustig. Zij hielden zich ook gisteren
goed, niettegenstaande het de laatste dag was
van den door Defuisseaux aan de regeering
gestelden termijn om de Kamer te ontbin
den en het volk op te roepen tot verkiezing
van eene nieuwe.
Toch liep ook deze beweging gelukkig
weer met een sisser af. Moordtooneelen
als die van het vorige jaar verhoedde de
FEUILLETON.
In een der voornaamste handelssteden van
Noord-Duitschland leefde een koopman
Muller geheeten, die dikwerf een jong,
welgekleed man op de straat tegenkwam,
welke hem vriendelijk, ja vertrouwelijk groet
te. De heer Muller groette altoos beleefdelijk
weder, doch daar hij zich niet herinnerde
den jongen man ooit te voren ontmoet te
hebben, zoo hield hij het er voor, dat deze
hem verwisselde met iemand, op wien hij
wellicht zeer veel geleek.
Op zekeren dag was de heer Muller uit-
genoodigd bij een zijner vrienden. Toen hij
op den bepaalden tyd zich op diens buiten
goed liet vinden, zag hij den gastheer in
druk gesprek met denzeltden jongen man,
in een der schaduwachtige lanen op en neder
wandelen. Ook zij bemerkten zijne aan
komst en begaven zidi tot hem. Toen de
gastheer nu zijne beide vrienden aan elkan
der wilde vojrstellen, maakte de jongste
een afwijzende beweging met de hand, zeg
gende «Dat is niet noodig, mynheer wij
zijn sedert verscheiden jaren met elkander
bekend.»
«Ik veronderstel, dat er in deze eene
vergissing plaats heeft,» zoo nam de heer
Müller het woord: «wat mij betreft, ik
Jieb wel sedert eenigen tyd menigen vrien-
Heere genadig. Hij zond een geest van
tweedracht onder de brooddronkenen. Een
ander leider der socialisten te Gent, Anseele,
heeft zich tegen de werkstaking verklaard,
wijl zij onuitvoerbaar is. De socialistische
optochten liepen ordelijk af Reeds heeft
de Belgische regeering bij Duitsche kolen
mijnen belangrijke bestellingen gedaan, om
dat, ten gevolge der werkstakingen, gebrek
aan kolen voelbaar werd.
In de verschillende kolenmijnen in de
Borinage is het werk hervat. De werksta
king in België kan voorloopig als geëindigd
worden beschouwd.
Heldt de gewilde man
Dat de vrienden van Nieuwenhuis, den
socialist, het met Heldt niet eens zijn, kun
nen wij begrijpen. Maar dat in het Algem.
Ned. Werkliedenverbond nog zoovelen zich
tegen hun voorzitter zouden verklaren, heb
ben wij nooit kunnen vermoeden. Op de
vergadering van 3J Mei werden 50 stemmen
uitgebracht voor een voorzitter. De heer
Heldt was afgetreden, doch was terstond
herkiesbaar. Nu zou men verwachten mogen
dat een voorzitter, die zich zoo afslooft voor
de werklieden, die voor de werklieden aan
de Marine-werf in de Tweede Kamer zoo
flink optrad, en in de commissie van enquête
en in de Kamer zoo vaak blijken geeft
dat hij de werklieden kentdat men
zulk een voorzitter met algemeene stemmen
zou hebben herkozen.
Misgeraden lezer 1
De heer Heldt werd wel herkozen, ja,
doch met een meerderheid slechts van 3
stemmen.
Er verklaarden zich 21 van de 50 stem
men tegen zijn herkiezing als voorzitt jr,
door een ander te stemmen of blanco.
delijken groet van u ontvangen, doch ove
rigens zijt gij mij geheel vreemd.»
«En toch blijft het er bij, dat ik u sinds
lang heb gekend en dat het mij zeer ver
heugt, u heden te mogen ontmoeten en
daardoor de gelegenheid te hebben u mijn
hartelijken dank te betuigen.»
Gij spreekt in raadselen. Hoe kan ik u
tot eenigen dank verplicht hebben terwijl
ik u volstrekt niet ken
«Dat is inderdaad eer.e oude geschiede
nis maar als wij ons hier nederzetten en
gij mij dan eenige oogenblikken wilt aan-
hooren zoo twijfel ik niet; of ik zal wel
weder opleven in uwe herinnering.
Het is 17 jaren geleden |ik was pas 9 jaar)
toen ik mij op zekeren morgen naar de
school begaf. Onderweg begon ik er over
te denken hoe aangenaam het zou zijn, als
ik by mijn boterham, welke moeder mij
had medegegeven, ook een appel had. Mijne
makkers aten dikwijls zulke groote schoone
appelen en ik kreeg zelden eenig ooft. Van
zulke gedachten vervuld, kwam ik op de
markq over welke mijn weg liep; daar
stonden vele manden, voi uitgelezen vruch
ten, die mij zoo vriendelijk toelachten. Ik
bleef onwillekeurig staan om ze te bekijken.
De koopvrouw had haar waren den rug
toegekeerd en was in druk gesprek gewik
keld met een nabuur. Daar welde de over
legging bij mij opzij zal het volstrekt
niet bemerken, als gij een appel wegneemt
zy houdt nog eene menigte over. Stillekens
Wij merken naar aanleiding daarvan op:
in de eerste plaats dat men van het dank-
baarheidsgevoel van Heldt's vrienden voor
alsnog niet te hoog behoeft op te geven.
En in de tweede plaats dat men door het
Kamerlidmaatschap en het Voorzitterschap
Van het Algemeen Werkliedenverbond, toch
nog geen volksman wordt.
Goes. In de civiele terechtzitting van
het kantongerecht alhier werd gisteren de
heer jhr. mr. J. J. Pompe van Meerdervoort
als kantonrechter geinstalleerd.
De kapitein der jagers Le Bron de
Vexella is bevorderd tot majoor bij het 3e
regiment infanterie.
Candidaten voor de provinciale Staten
hoofd kiesdistrict Sluis vacature Mazure, zijn
de bh. J. F. Hennequin te Sluis, candidaat
der antirevolutionaire kiesvereenigingen
J. van Houte, burgemeester te Oostburg,
cand. der Vereeniging Volksonderwijs en
Gerritsen, burgemeester van Groede, even
eens liberaal.
De commissie voor de verzoekschrif
ten heeft in de jongste zitting van de
Tweede Kamer verslag uitgebracht over
een adres van J. Dol en 19 andere inwoners
van Andijk, inhoudende klachten tegen
het hoofd der Westerschool te Andijk,
wegens onzedelijke handelingen met een
der schoolgaande kinderen. Adressanten
geven te kennen, dat niettegenstaande eene
rechterlijke v:rvolging, die wel is waar ge
staakt is, het schooltoezicht zich deze zaak
al zeer weinig schijnt aan te trekken.
De commissie stelde voor, dit adres te
verzenden naar de ministers van binnen-
landsche zaken en justitie om inlichtingen,
met welke conclusie de Kamer zich heeft
vereenigd.
strekte ik mijne hand uit en wilde juist
hoogst voorzichtig mijn buit in den zak ste
ken, toen mij plotseling een flinke oerveeg
werd toegediend, zoodat ik, verschrikt, den
appel vallen liet. «Jongen», zoo riep te
gelijk een ernstige stem, «hoe luidt het
achtste gebod?» Wel ik hoop dat het de
eerste maal is, dat gij uw hand uitstrekt
naar het goed uws naasten laat het ook de
laatste maal zijn.»
Ik gevoelde, det ik tot over de ooren
toe rood van schaamte was geworden en durf
de nauwelijks de oogen opslaan; toch zijn
mij evenwel de gelaatstrekken van dien
man even onvergetelijk gebleven, als h t
voorval zelf.
Eerst was ik in de school zeer verstrooid;
telkens weerklonken de woorden, op demurkj
mij toegevoegd in mijn ooren. Mijn hart
was zoo vol, dat ik wel had kunnen wee-
nen; het meest echter bleven mijne ge lachten
bepaald bij het slotlaat het ook de laatste
maal zijn,» eti ik nam mij ernsliglyk voor:
ja het zal o.ik gewisselijk de eerste en
laatste maal zijn. Maar nog lang daarna
als wij onzen Katechinnus opzeiden en de
leeraar vroeg: «Hoe luidt het achtste ge
bod?" herinnerde ik mij het hevig bonzen
van mijn hart op den bedoelden morgen.
Toen ik na eenige jaren de school verliet,
kwam ik by een handelsvriend myns vaders
te Bremen op het kantoorvan daar ging
ik later naar Zuid-Arnerika. Het zal u niet
vreemd voorkomen, als ik u zeg dat de ver-
Men schrijft ons uit Goes. Maandag 2e
Pin ksterdag was het hier festival, georga
niseerd door de vereeniging van volksver
maken, by gelegenheid van haar 20jarig
bestaan. Zes muziekgezelschappen, die van
Tolen, Coitgene, WTemeldinge, Kruiningen,
Roosendaal, Hansweerd en Vlissingen waren
aanwezig, die den ganschen dag bij beurte
hun tonen lieten hooren, bij het trekken
door de stad, of ook bij het uitvoeren van
stukken in de daarvoor gemaakte muziek
tent op de markt.
Dat vele vreemdelingen onze stad bezoch
ten, en de volksstroom aanzienlijk was, laat
zich begrijpen. Doch bij het zien, hoe die
groote menigte over het algemeen zich
vermaakte, en in de aanwezigheid van
de muziekgezelschappen alléén een brevet
scheen te zien om aan de ongebreidelde
hartstochten bot te vieren, durven wij de
vraag stellen of het Comité van Volksver
maken nu nog niet gezien heeft, dat elke
gelegenheid van dien aard, slechts dient om
het volk nog, en telkens dieper, te doen
zinken We willen gaarne gelooven, dat
de vereenigingen die het festival gloed en
wijding moesten geven, met de beste be
doelingen waren bezield, maar het toch
reeds zoo feestzieke volk stoort zich niet
daaraan. Waarlyk, deigelijke volksverma
ken vermeerderen de volks zonden, en ver
haasten het gericht dat over ons lar.d en
volk komende is.
Goes. Na afloop van het festival heeft
maandagavond op het Slot Ostende de uit
reiking plaats gehad der herinneringsme
dailles, en de verloting der prijzen. Op de
medailles staatVereeniging voor Volksver
maken, en aan de keerzijdefestival Goes
30 Mei 1887. De prijzen vielen ten deel
aan Oefening kweekt kunst van Wemel-
dinge, len prijs t 25 en aan Vooruitgang
zoekingen om zichzelven ten koste van an
deren te bevoordeelen en aldus de hand naar
's naasten goed uit te strekken, voor een
jong koopman niet zelden voorkomen. Ook
voor mij bleven zoodanige verzoekingen niet
uitmaar zoodra zy mij nabij kwamen,
was het my altoos als gevoelde ik opnieuw
de oorveeg, en de woorden«Laat het toch
de laatste maal zijn" hielpen my jalle der
gelijke gevaren af te wijzen. Sedert vijf
maanden bevind ik mij weder in mijn va
derstad en met innigen dank aan God mag
ik zeggen, dat bij het niet onbeduidend
vermogen, hetwelk ik medegebracht heb,
bepaald geen oneerlijk of onrechtvaardig
verworven geld is.»
De jonge man hield hier een oogenblik
opwant hij was door zijn verhaal zeer
bewogen geworden. Daarna evenwel greep
hy de hand van den lieer Müller en zeide:
«Vergun mij nu, dat ik deze hand, welke
mij zulk een weldaad bewees, recht hartelijk
druk.
«En vergun mij,» zeide de heer Müller,
terwijl een traan in zijn oog blonk, dat ik
den man recht hartelijk lief heb, die zulk
een dankbaarheid toont, en die op lateren
leeftijd zoo trouw gehouden heeft, wat hij
als knaap beloofde.»
Maranatha.)
