CMRISTELIJK-
NIEUWSBLAD
HISTORISCH
VOOR ZEELAND-
1887. No. 69.
Donderdag 12 Mei.
ING
11,00
10 6,00
11,00
8,-
Eerste Jaargang*
VERSCHIJNT
F. P. Dhuy. te Middelburg.
PRIJS DER ADVERTENTIES:
W aarheen
MARCARETHA.
D van
|iening.
voor
prrjsop-
|rg en
10,00
JO 3,30
10,15
7,15
ie.
|Goes.
8,30
'A
3,30
3,30
12,
3,30
3,30
an
Iterd.
par
idelb.
_rn
lingen
19^5
1,45
1,45
9,45
9,45
ZEEUW,
üi, EN MAANDAG- WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
H ijs per drie maanden franco p. p. f0,95
Enkele nommers-0,02'/2
UITGAVE VAN
G. M. Klemkerk, te Goes
EN
van 1 5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent.
Familieberichten van 1 5 regels 50 cent, iedere regel
meer 10 cent.
Vervólg.)
Daarom vrage* wij nogmaals: Waar
heen?» Twee malen, meldt onze historie,
werd de Heere door onze regeering ver
loochend en beide keeren nam Hij toen
Oranje van ons wegen beide keeren heeft
ons volk in dienstbaarheid en slavernij en
bloed zijn misdrijf zwaar geboet, tot de Heere
zich weder ontfermde.
Ook nu is de Heere wederom verloochend,
en het schijnt dat Hij ook nu weder (en
dan voor goed 1) Oranje van ons wegneemt.
En wat zal dan van ons land de toe
komst zijn?
Eén ding is zekerwaar de Heere niet
meer erkend wordt, is aan de gerechtig
heid elke grondslag ontnomen.
De Bijbel leert ons wat rechtvaardig is.
Maar als de Bijbel weggeworpen wordt,
wie zal het dan zeggen
Ja, zeer velen beweren het te weten.
De wilde volken in onbekende landen
weten het en verslinden elkander met een
gerust geweten.
De Hindoes weten het ook en zij ver
branden} eerie weduwe met het lijk van
haren gestorven man.
Kajafas wist het, en hjj laaddeden Jood-
schen raad aan, èèn mensch te doen ster
ven voor het heil van het volk. (Joh. 18
14.) Zeg niet: dat is hier niet te vreezen;
want de omwentelingsmannen van 1789 wis
ten het beter nog dan Kajafas. Zij vonden
het rechtvaardig, dat duizenden bij duizen
den gesmoord werden in hun bloed tot heil
van den Staat.
Ook de Nihilisten in Rusland weten wat
recht is, zeggen zij. Het is rechtvaardig
den Keizer te vermoorden om het volk te
redden.
En ook de Socialisten onzer dagen weten
het. Het is rechtvaardig den rijken hunne
goederen te ontnemen en die te verdeelen.
Gaat liet niet goedschiks, dan met geweld;
dan de bloedvlag en de moord bijl voor
den dag gehaald!
Nogmaals, als gerechtigheid niet wortelt
in Gods woord, dan gaat zij onder.
Niet terstond.
Als de boom van den wortel afgehou
wen is, werkt er nog leven in, ja hier en
daar schiet nog een nieuwe loot uit. Als
!,30
FEUILLETON.
VI.
Zes weken later werd Margaretha door
den leeraar tot het avondmaal uitgenoodigd.
David, die meende dat eene meer getrouwe
vervulling harer godsdienstplichten haar de
zoo noodige rust zou schenken, noodigde
zelt haar daartoe uit, en stelde haar in de
gelegenheid zulks te doen.
O, wat genoot Margaretha, toen zjj het
brood en den wijn uit de handen des lee-
raas ontvangen mocht, en in die teekenen
de verzekering, dat al hare zonden haar
vergeven waren. Haar gemoed was nu
gerustgesteld en zij genoot eenen vrede in
God, die nu alle verstand te boven gaat.
Hare vurigste begeerte was nu dat het
kind waarvan zij weldra moeder hoopte te
worden, een dochtertje mocht zijn. Om
de zon reeds verdwenen is achter de kim
me, is de aarde nog door haren glans eenigs-
zins verlicht.
Maar de boom zal sterven en de aarde
duister worden.
En nu ook Christus, die de Heidenen
verlicht heeft, verloochend wordt, zullen wjj
nog eenigen tijd genieten van Zijnen glans.
Maar daarna gaat onze regeering, gesteud
door liberalen, voort op dien noodlottigen
weg, (wat de Heere verhoede), daarna zal
eindelijk ook het laatste schijnsel van het
Goddelijk licht verdwijnen en ons land ge
dompeld zijn in de duisternis van Egypte.
Dat ons volk ontwake 1
Daar is nog hope, het kan nóg verkeeren.
De nieuwe grondwet moet door eene
andere Kamer worden goedgekeurd.
Door eene Kamer, gekozen door het volk.
En daarin alleen gloort onze hope, dat er
dan mannen naar den Haag gezonden wor
den, die nog eerbied en geloof genoeg heb
ben, om de beraadslaagde verloochening van
den God van Nederland te verwerpen.
ST. (N. Z. C.) D. MDLÊek.
ri i i j Tnri i itirwimriiBTWir—wwruw"""—-
Over de schoot.
In het tijdschrift de Vragen van den
Dag wijdt een schoolman, de heer v. Zanten,
een artikel aan onze onderwijswetten. De
woordenkeus van dezen bewonderaar der
openbare school is hier en daar niet netjes.
Hij zegt onder anderen, dat de verkiezing
van verleden jaar «aan de belagers der
openbare school voor langen tijd de macht
heeft benomen haar te^chaden.» Hij noemt
tegelijk de openbare school de «uit de
klauwen harer verwoede vijanden geredde.
De lezer stelle zich voor, wijlen de god
zalige Groen v. Prinsterer, en zijne vele an-
tirev lutionaire vrienden van Wassenaar,
Lohman, Beelaertsja zelfs mannen als Buijs
en andere liberalen, jjdie tegen de bevoor
rechting der zoogenaamde neutrale staats
school ten koste van de tegenstanders op
kwamen zij zijn beesten met klauwen
gelijk. Het protest tegen een staatsonder
wijs, waaraan allen moeten bijdragen, al
genieten velen er niet van, 'tis slechts
een gril van een belager; van een ro jfvogel,
die loert op zijne prooi 1 Doch deze uiting
van dezen liberalen hoofdonderwijzer zij
daargelaten. Ieder mag in Nederland vrij
zijne meening zeggen, ook al weet hij van
de vervulling van dezen wensch en de be
keering van haren Echtgenoot bad zij da
gelijks. Deze beiden tot den Heere te bren
gen, was haar roeping en streven den
ganschen dagvol vertrouwen berustte zij
echter in hetgeen de Heer doen zouhet
was haar of de stem van Zijnen Geest haar
gedurig influisterde. «In stilheid en ver
trouwen zal Uwe sterkte zqn.» Zacht en
stil, geloovig en vertrouwend ging zij dan
ook maar haren wegen haar zedige, lief
derijke, Godvruchtige wandel verzoende
haren man met die meer ernstige stemming
waarin zij sedert het eerste bezoek van den
leeraar verkeerde.
Zoo naderde de tijd, dat Margaretha moe
der zou worden. «De Heere zal mij wel
een meisje geven,» dacht zij, «ik heb er
mijn lieven Heiland zoo om gebeden, en Hij
hoort het gebed.» En zie, het was een
meisje. O hoe vurig dankte Margaretha
haren Verlosserhoe innig gelukkig ge-
te voren dat wat hij beweert, niet altijd
bewijsbaar is.
Toch zijn wij het in vele opzichten eens
met den schrijver. O. a. daar waar hij zegt
dat de schoolwetten slechter uitgevallen zijn,
naarmate zij van latere dagteekening zijn.
De wet van '78 is ook volgens hem de
slechtste. De grootste fout was de overdrij
ving. Allereerst de lokalen.
De liberale schrijver zegt er van: «In de
plaats onzer inwoning werd voor het hoofd
der school met een salaris van f 1000 een
woning met zeven kamers gebouwd, en
't eerste werk van den raad was den bur
gemeester te verzoeken een paar schoorstee-
nen te doen dicht metselen van wege de
belasting.»
Dan wijst de liberale schrijver op de fout,
dat paleizen, lees kweekscholen, verrezen en rijp
en groen op die kweekscholen geplaatst en, tot
het achttiende levensjaar gehouden werden,
't Gevolg was dat velen, die jaarlijks zooveel
staatsgeld gekost hadden, op de examens
afgewezen werden, en vele ongeschikten
werden binnengeloodst. Gezwegen nog
van de velen, die al een paar jaar op een
plaats wachten.
Ook de soort van opleiding bevalt den heer
v. Zanten niet alsmede de afschaffing der
avondscholen. In plaats van de uitkeering
der 30 percent aan de gemeenten wil de
schrijver de bezoldiging der onderwijzers
geheel uit de staatskas doen geschieden. Of
het ten slotte toch niet op hetzelfde neer
komt. Alle burgers, ook zjj die tegen het
neutraal onderwijs gemoedsbezwaar hebben,
moeten tot dit onderwijs bijdragen. En
nu zal het toch voor de belasting-betalenden
wel hetzelfde zijn, of zij dat geld bij Jan,
dan wel bij Piet moeten storten.
Overigens is er in dit opstel veel wat door
regeering en meerderheid mag behartigd
worden, en recht geeft op de bizondere aan
dacht der liberale schoolmannen.
Het is trouwens een publiek geheim dat
de schoolwet van 1878 het minst gezien is
bij hare meest bevoorrechte ki deren.
Zelden eens.
De liberale partij heeft een drietal knappe
rechtsgeleerden-raadgevers die het zelden
eens zijn. Van deze drie is er altijd een die
een anderen weg inslaat dan zijne vrienden.
Eenmaal zelfs, bjj stemming over het
Hoofdstuk der Troonopvolging, ging elk der
voelde zjj zich nu, en totn drukte zjj haar
dierbaar kind in de armen. Voor David,
die natuurlijk eenigszins teleurgesteld was
eu liever een stamhouder in zjjn kind be
groet had, hield zij intusschen hare groote
vreugde wat verborgen. Het vaderlijk ge
voel nam echter spoedig de overhand en
al wat er teeders en liefderijks in Davids
hart was, kwam in beweging, als zjjn doch
tertje, het kind zijns ouderdoms in zijne
armen lag en hij haar lieftallig wezen
mocht gadeslaan.
Eene nieuwe beproeving wachtte Mar
garetha. Toen het kind drie dagen oud
was, stond David voor haar bed met het
vriendeljjk verzoek hun dochtertje vooralsnog
niet te laten doopen, maar daarmede tot
haar twaalfde jaar te wachten en haar dan
zelve te laten beslissen wat zij worden zou.
Margaretha onthutste kennelijk op deze
vraag. Zij herstelde zich echter dadelijk
verborg haar ontroering voor David en be.
drie zijn eigen weg. Thans had de heer
Faracombe Sanders weder eene afwjjkende
meening. Hij was v or het voorstel Greeve
dat aan de Tweede Kamer het recht van
een voordracht voor den Hoogen Raad te
maken ontzegt. De liberale partjj houdt
zich tegenwoordig vast aan iederen stroo-
halm die haren ondergang in de bemodderde
wateren van den partijstrijd nog wat kan
vertragen. Hoe schoon was nu de gelegen
heid voor haar geweest, om de schande uit
te wisschen van hare vroegere dwaasheid,
toen zjj den antirevolutionair v. Swinde-
ren uit den Hoogen Raad weerde, niette
genstaande zjj van zjjne ongeschiktheid voor
die betrekking niet overtuigd was. Bewezen
werd immers door deze stemmingde libe
rale partij is zichzelve geen meester. Zelfs
een oi.afzetbaar collegie, dat buiten de
partjjen staat, trekt zjj in in het stelsel der
partij drift. Daargelaten nog dat de Tweede
Kamer geen collegie is waar men advocaten
keurt. Daarvan hebben de meesten geen
verstand. De rechterzijde zeidedit den heer
Blussé na. Dit lid der liberale partjj zeide dat het
meer geluk dan wijsheid is, dat er in
den Hoogen Raad nog zulke knappe mannen
zitten. En een liberaal blad, de Amsterdam
mer, bekent het gaarne dat bjj het opmaken
van een voordracht .oorden Hoogen Raad
de heeren dikwijls zich door overwegingen
van staatkundigen aard laten leiden, en
voor den onwil der liberale partjj om naar
bekwame advocaten als die der juristen-
vereeniging, naar mannen als Greeve, Har-
tog, Sanders en Blussé, Lohman, Beelaarts
en Schimmelpenninck te luisteren, werd het
voorstel met 39 tegen 36 stemmen verwor
pen.
Zoo bljjit de linkerzijde getrouw aan haar
voornemenMet den minister de grond
wetsherziening afdoenaan de rechterzijde
niets toegeven; ze eenvoudig laten praten;
en de zeer enkele conscientiekreten van
hare eigene vrienden te overstemmen.
Ook deze conscientiekreet van Greeve
stierf weer weg in de lucht en de liberale
partjj lacht bjj het bedroevende feit dat zjj
op die wjjze niet alleen het vertrouwen dei-
natie, maar ook d e achting harer beste
vrienden verspeelt 1
Art. 168.
Hoofdstuk V is aangenomen. Vooraf
stond de heer Lobman op om te verklaren,
geerde zjjn verzoek een dag en een nacht
in beraad te mogen houden. Zjj liet de
gordjjnen van haar ledikant sluiten om niet
gestoord te worden en lag in gebed en
gepeins verzonken. Veel ging er gedurende
die stille uren in de ziel van Margaretha
om, eer zjj David den volgenden dag haar
besluit te kennen gaf. Hare overtuigiug
dat de Heere machtig was, het hart van
haar kind tot Zijnen dienst over te buigen,
ook indien zjj aan den wensch van haren
man voldeeden dat hij haar toch niet
verzocht had, het kind niet met den geze-
geuden Naam des Verlossers bekend te ma
ken, maar alleen om haar van de uiterljjke
inljjving in de gemeente terug te houden,
deed haar zjjn verzoek inwilligen, waarover
hij zich zeer verblijdde en haar harteljjk
dankte. Hjj noemde haar zjjne «lieve trouwe
gade» en drukte met nieuwe vreugde zjjn
kind aan het vaderhart.
(Wordt vervolgd.)
