Wetsontwerp is reeds lang wet Fotomatie Het Nationale Ballet voldaan over Spaanse festivalreis Geb ruiksaanwijzing bij elke camera Taxeren van schroot geeft onzekerhe Wanneer wordt deze wet wet? LEIDSTER VERLIET GROEP VOOR VAKANTIE' SLOPENDE HITTE OP ONOVERDEKTE DANSPODIA Zaterdag 25 augustus 1962 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 8 THALIDOMIDE MINISTER DE POUS ANTWOORDT KAMERLID: Kroesjtsjef wenst economische unie TN ONS BLAD van 2 augustus jl. werden door „huisarts" enkele opmer- kingen gemaakt, die een onjuiste indruk zouden kunnen wekken. In dit artikel staat te lezen: „Aanvankelijk werd het gebruikt bij val lende ziekte, terwijl het later als slaapmiddel en als pijnstiller zonder recept te verkrijgen was bij apothekers en drogisten." Voorzover deze opmerking op Nederland zou kunnen slaan, was zij niet juist. Drogisten kregen dit middel niet geleverd. Apothekers hadden het wel in voor raad, doch leverden het thalidomide (Softenon) niet zonder recept af. Dit betekende, dat de aflevering aan de patiënt uitsluitend geschiedde op voorschrift en onder verantwoordelijkheid van de arts. Verder merkt „huisarts" op: „Een betere controle op de afleve ring en de productie van farmaceu tische produkten ware te wensen. Het nieuwe wetsontwerp is na zo veel jaren nog steeds in de doof pot". Er is echter geen sprake van een wetsontwerp, dat im de doofpot is gegaan. Immers dit wetsontwerp is reeds in 1958 door de Tweede Ka mer en later door de Eerste Ka mer aangenomen. Het was „huis arts" blijkbaar ontgaan, dat het wetsontwerp reeds lang wet is. Men is daarna begonnen met de opstelling van uitgebreide uitvoe ringsbesluiten. De totstandkoming hiervan kan binnenkort vermoede lijk worden verwacht. Hoe kunnen dergelijke vergifti gingen worden voorkomen? MISVATTING Het is een misvatting te ver wachten. dat een wet en de daarbij behorende uitvoeringsbesluiten dit soort ongelukken volledig zouden kunnen voorkomen. Dit zal even min het geval zijn als bijv. bij de verkeerswetgeving, die de verkeers ongelukken niet kan verhinderen, doch hoogstens beperken. Hét zou echter onjuist zijn te veronderstellen, dat de patiënt, ook thans, nu de Wet op de Ge neesmiddelen nog niet in werking is getreden, onbeschermd is en dat de bescherming door toedoen van deze wet tegen vergiftigingen als die welke thans met thalidomide zijn voorgekomen, zoveel beter zou worden. De vakbekwaamheid en de terug houdendheid van het merendeel der academisch gevormde Nederlandse artsen en apothekers vormen reeds nu in grote mate een waarborg te gen deze gevaren. Hoe dit in de praktijk werkt, kan als volgt worden gedemonstreerd. Indien een arts voor een zieken fondspatiënt een nieuw geneesmid del wenst voor te schrijven, dan dient hiervoor een machtiging te worden aangevraagd bij een me- disch-f ar ma ceutis che commissie die bestaat uit enige deskundige apothekers en artsen. Op grond van de reeds bekende buitenlandse en binnenlandse gege vens wordt dit nieuwe geneesmid del aan een eerste beoordeling on derworpen en als regel wordt het, indien de voorlopige indruk goed is, slechts toegestaan in ernstige gevallen, waarbij de oude ver trouwde behandeling geen baat heeft gegeven. Het thalidomide werd dan ook als regel slechts bij enkele patiënten met ernstige psy chische stoornissen verstrekt. Blij ken na het verkrijgen van meer er varing met het nieuwe middel de risico's niet groot te zijn en de ge nezende werking belangrijk, dan wordt het middel gaandeweg in talrijker gevallen toegestaan. Ondertussen verzamelt een lan delijke instelling van de Zieken fondsen zoveel mogelijk gegevens om het oordeel van de plaatse lijke commissies te ondersteunen. De vakliteratuur op dit gebied is thans zo uitgebreid geworden, dat het voor de individuele arts of apo theker vrijwel onmogelijk is deze in volle omvang te raadplegen. VERLEIDING Hoewel het de arts vrijstaat aan de niet-ziekenfondspatiënt iedgr nieuw geneesmiddel voor te schrij ven en het de apotheker doorgaans vrijstaat het af te geven, bestaat ook ten aanzien van deze patiënten een zekere mate van terughoudend heid. De enorme hoeveelheid reclame, die door de farmaceutische indus trie wordt uitgestoft over de artsen en apothekers en de dikwijls be staande aandrang van de zijde van het publiek om de zegeningen van het allernieuwste geneesmiddel te ondergaan kunnen echter de arts in verleiding brengen een nieuw, nog weinig beproefd geneesmiddel voor te schrijven. Jammer genoeg kunnen echter gebeurtenissen, zoals die welke zich thans om het thalidomide afspelen, nooit ten volle worden voorkomen. Men kan door middel van dierproe ven en uitgebreid klinisch onder zoek nooit met absolute zekerheid vaststellen of een geneesmiddel on schadelijk is. Indien een ziekteverschijnsel, dat optreedt tengevolge van chronisch gebruik van geneesmiddelen zich pas na vele jaren openbaart, dan is dit niet te voorkomen, ook niet door wettelijke maatregelen. Even min is dit het geval, wanneer zich verschijnselen voordoen, die men voordien nog niet kende, zodat men hierop bij de controle van het geneesmiddel geen onderzoek kan doen. Dit was bij thalidomide het geval. Regelmatig komt het voor dat ge neesmiddelen, die men volledig on schadelijk heeft geacht, na enkele, ja soms zelfs na tientallen jaren, toch schadelijk blijken te zijn. Het amidopyrin is hiervan een voor beeld. Gelukkig waren de gevolgen zelden zo ernstig als zich thans bij thalidomide hebben voorgedaan. Het respecteren van de terug houdendheid van arts èn apothe ker, het nalaten van langdurig en vooral onnodig gebruik van genees middelen, vooral van nieuwe ge neesmiddelen, en het achterwege laten van geneesmiddelgebruik zonder medisch voorschrift door de patiënt vormen een waardevol sluitstuk op bovengenoemde maat regelen. APOTHEKER. Wanneer apotheker, het artikel over thalidomide goed gelezen had, dan zou zijn ingezonden stuk misschien niet geschreven zijn, omdat hij dan had begrepen, dat het stuk over het thalidomidepro- bleem in Duitsland handelde en niet over de aflevering van thali domide in Nederland. In Duits land is thalidomide overal vrij verkrijgbaar geweest met de ge signaleerde gevolgen. Wanneer ik over een betere con trole over de aflevering van ge neesmiddelen spreek, dan bedoel ik niet middelen, die via een apotheker door een arts voorge schreven worden, maar controle op het misbruik, dat velen maken van aspirine, slaaptabletten, pijn stillers enz. die overal verkrijg baar zijn. Het aantal zelfmoorden, dat met soms zes of zeven buisjes slaaptabletten gepleegd wordt geeft in dit opzicht te denken. Apotheker zegt dat het nieuwe wetsontwerp in 1958 aangenomen is. Dit is juist. Apotheker heeft gelijk dat van een wet op de ge neesmiddelenvoorziening sprake is en niet van een metsonttuerp. Dit maakt de zaak alleen maar pi kanter. Een kleine rekensom leert, dat na vier jaar deze wet nog steeds niet aan uituoerïng toe is. We zitten dus met de situatie, dat een belangrijke regeling als die van de geneesmiddelenvoor ziening wet geworden is, maar nog steeds niet uitgevoerd kan worden. Het is de vraag wanneer de nodige voorzieningen getroffen zullen zijn, dat deze wet wet kan worden. Vier jaar nu beheerst de brug (mèt de imposante torens van de stormvloedkering) het land schap op de rand van Rotter dams industriegebied en de groene drassige polder, domi neert zij zover het oog reikt. Haar aanwezigheid is evenwel merkbaar tot ver achter de ho rizon, tot in Schoonhoven, Am- merstol, Bergambacht en al die andere dorpen en buurtschappen temidden van de polders, van het geboomte, de brede weterin gen vol waterplanten. Ze is ook merkbaar in de statige boerde rijen ver op het land, verscholen in gebladerte, omgeven door sloten met kroos en dromende zwanen. Ja, de brug beheerst de Krimpener- waard verder dan zichtbaar js. Het geluid van het verkeer, voortrazend over de rijksweg Krlmpen-Schoonho- ven, veroorzaakt resonanties tot diep in de polder, waar van.heel die weg niets is te horen. De Krimpenerwaard, begrensd door de Hollandse IJssel, de Lek en de Vlist, was tot 1958 met Rotterdam vertoonden door een veer bij Krimpen aan den IJssel. Vooral op spitsuren kon het veer het verkeer op geen stukken na aan. Urenlang moesten de auto's soms wachten voor ze konden worden overgezet. Hoezeer die pont de ontwikkeling van de Krimpener waard remde blijkt nu, vier jaar na de openstelling van de brug. Op het gemeentehuis van Krimpen aan den IJssel, vroeger een industri eel dijkdorp, zegt men: „Van de dorpssfeer zal hier niets overblijven. Krimpen wordt een stadje. Dat staat als een paal boven water". Burgemeester J. G. Diepenhorst van Bergambacht zegt: „Door de brug - zijn wij terechtgekomen in Randstad Holland". De eaféhoudfr M. Broer uit Stol wijk geeft visvergunningen af voor de Stolwijkse polder. De belangstelling daarvoor is zo hard gegroeid, dat hij soms met de handen in het haar zit. „Laatst", vertelde hij, „had ik hier een dTom van 150 liefhebbers voor de deur staan." Dat zijn nog maar enkele facetten van de invloed van de brug. WIE ZIJN ZIJ? Op de dijk bij Krimpen aan den IJssel staat een man. Zijn kleren fladderen in de wind. Hij staat er als een nietig figuurtje in de scha duw van de majestueuze torens van de stormvloedkering. Zijn leven lang woont hij in Krimpen en heel vaak heeft hij daar gestaan op die dijk, kijkend naar de golven, naar de sche pen. naar de fabrieken aan de over kant, luisterend naar het gekrijs van de meeuwen. Dat alles is hem ver trouwd, zoals zijn silhouet hoort bij de dijk en de rivier. Hij draait zich om en wijst op het dorp dat beneden de dijk aan zijn voeten ligt. Kleine huisjes en verder op rode en grijze daken tussen ge bladerte en veel verder weg de recht lijnige schimmen van de nieuwe wij ken een zee van huizen, scholen, winkels, kerken met plantsoenen en bloemperken ertussen. Een heel nieuw dorp, groter dan het oude en met meer inwoners. Daarop wijst de man. „Ik ben hier geboren", zegt hij. „Ik heb hier al tijd gewoond en gewerkt en toch ben i.k hier langzamerhand een vreemde ling. Wie zijn de mensen die daar wonen? Weten zij wie ik ben?" De man haalt zijn schouders op. „Het is vlug gegaan", zegt hij, „on begrijpelijk vlug." Achter hem (achter de imposante torens van de stormvloedkering) raast het verkeer de Algerabrug o.ver, van Rotterdam naar de Krimpenerwaard, van de Krimpenerwaard naar rand stad Holland De Algerabrug met haar imposante torens, beheerst de Krimpenerioaarcl verder dan zichtbaar is. Eén van de stedelingen die in de Krimpenerwaard. is komen wonen is de heer A. J. Buysman, die met zijn vróuw de helft vormt van de Kilima Hawaiians. Vanuit zijn bungalow, even buiten Berkenwoude, kijkt hij de polder in: weiland zover het oog reikt met hier en daar bomen eh boerderijen onder een wijde hemel met onmetelijk grote w-olken. „Ik voel me hier best thuis", vertelt hij. „Als kleine jongen zwierf ik door de polders bij Katendrecht en Charlois..Ik was zo'n jongen die langs slootjes speelde, er overheen sprong of er in viel". UITTOCHT Vooral op zaterdag lijkt er een wa re uittocht uit de Krimpenerwaard gaande te zijn. De bussen naar Rot terdam zitten stampvol met mensen die in Rotterdam inkopen gaan doen. Overal komen ze vandaan: uit Berg ambacht, uit Ammerstol, uit Berken woude, uit Lekkerkerk. In de buurt van de bushaltes zijn dan vaak tien tallen fietsen te vinden. Vele mensen komen op de fiets naar de bushaltes, waar ze hun fietsen laten liggen tot ze terugkomen. Schoonhoven, Bergambacht, Am merstol en Berkenwoude waren vroe. ger op Gouda georiënteerd. Nu gaan de mensen uit die plaatsen steeds meer kopen in Rotterdam. Zo dat de Goudse winkeliers de invloed van de brug in hun portemonnee voe len. Als het mooi weer is komen de bermtoeristen in stromen naar de Krimpenerwaard. Velen nemen hun gezin mee. Ze zetten tenten op langs de weg van Krimpen aan den IJssel naar Schoonhoven of langs de weg van Stolwijk naar Gouda, waar vrou wen en kinderen zich vermaken, ter wijl de mannen zitten te vissen in de brede bermsloten. De Krimpenerwaard is van oudsher een dorado voor vissers. Dat wordt de laatste jaren steeds meer ontdekt. Hét café van de heer Broer uit Stolwijk is al jaren een trefpunt van vissers. De laatste jaren komen er steeds meer stedelingen naar hem toe voor een vergunning. „In de Stolwijkse polder", zegt hij, „kunnen tienduizend mensen Aan de horizon vaag zichtbaar iin de nevel steken overal boven uit de torens van de stormvloedke ring. En daar achter de 'bomen, de huizen, daar tussen die to. ens weet men de Algerabrug. Niet zichtbaar, maar aanwezig. Zoals bijna overal in de Krimpenerwaaird. 1 NATUURLIJK, iedereen moet met uitstekende vakantie foto's thuiskomen. Dat kan. Er is niet zo veel bijzonders voor nodig! Als eerste geldt: lees de 'gebruiksaanwijzing van uw fototoestel nog eens grondig door. U zult zien, er zitten toch meer mogelijkheden in dan te verwachten waren. Heeft u die niet meer? Geen nood als u de film haalt, vertelt de handelaar u graag wat u ermee kunt doen. En neem een filmpje extra fotograferen betekent uw vakantie verlengen. Gold dat allang voor de zwart/wit, nog meer geldt het voor de dia's. Want ieder ogenblik als u de dia's op het scherm ziet zult u alles van de vakantie weer kleurrijk voor de geest halen. DOEN Als tweede punt zouden we willen zeggen: doen. Waar het op slaat? Op hot maken van de foto. Een op name is nooit weg en vergeet niet, u bent zover gegaan en wellicht komen die omstandigheden nooit meer terug. Natuurlijk, we moeten geen domme dingen doen. Niet den ken diat er recht tegen de zon in nog iets herkenbaars overblijft, niet denken dat we vuurwerkopnamen uit de hand kunnen maken. Voor dat laatste is echt een statief nodig. En zet de sluiter maar op ,,B". Zijn er twee of drie stukken afge vuurd, dian naar de volgende opna me. En als ze goed zijn dan heeft u nog nooit zo lang genoten van een vuurwerk. De gloed en het vuur van de ondergaande zon aan onze stranden kan onvergetelijk mooi zijn. Wij, tippen hier bij een 17-18° DIN film, eenvijftigiste bij diaifrag- ma 5,6, als de zon achter een wolk zit. En zet een silhouetje op de voorgrond het hoeft beslist niet een mooi meisje te zijn een km- paal aan het strand is al voldoende. Speel met de mogelijkheden, speel met het licht. Neem nou eens niet altijd zon achter. Dat heeft het gevaar van .grote schaduwen. Neem zon opzij, dat geeft veel meer uit- drukkingswaarde, veel sterker beelden. Speel met bewegingen met tegenlicht met de afstand. Dan komen we los van de conven tionele prent. Want als we bij die zonsondergang het figuur op 5 me ter zetten, de afstand op 1 meter instellen, dan moet u als experi ment 'het resultaat eens zien. Een niet herkenbaar, maar toch niet onbekend silhouet tegen een meragkleur die onmiskenbaar af komstig moet zijn van de avondlij ke hemel. Dat nadert tot de subjec tieve fotografie het non-figuratie-, ve. DE TIJD In de fotografie hetzij in kleur, hetzij in zwart/wit, kan iedereen zich uitleven. De exacte mens die precies wil weergeven wat hij heeft gezien, «de gevoelsmatige mens, al len. Fotografie beschouwt men als een sport, maar dan toch een sport die (tot de kunst kan naderen. Belangrijk bij al dit «soort zaken is de tijd. Maak romantische kleur- opnarnen niet op het heetst van de dag. Wacht liever tot een uur of twee, drie voor zonsondergang. Er is dan wat meer rood in het (schijn baar) witte licht. En dat doet het juist igoed. Voor gebouwen e.d, kan hOige zonnestand geen kwaad. Een hardblauwe lucht, water met een blauwe glans zo was het toch. En denk om de andere tijd. kies als het kan korte belichtingstijden, dat voorkomt narigheden als beweging van het onderwerp, beweiging door de fotograaf. Vooral als we lang in een vervoermiddel (trein, auto, bus, fiets e.d.) hebben gezeten, trillen onze handen meestal wel met al le gevolgen van dien. STEVIG Maa.k waar u kunt van een sta tief gebruik. Dikwijls is het daar mee mogelijk zorgvuldiger te wer ken. Is een groot statief te zwaar, te omslachtig, neem dan een boom statief of zet het toestel ergens op. Pas wel op dat het dan niet valt! Overigenslaat het. toestel niet aan een zgn. polsriem bengelen. Wij hebben meer dan één toestel zien sneuvelen door een gevoelige tik van de camera tegen een of ander hard voorwerp. Beter is de paraat- tais, gewoon om de nek; dat is trou wens minder vermoeiend (en veel veiliger) dan om de schouder. Een grote tas is prettig als u veel mee te nemen heeft maar voor lange wandeltochten is het dikwijls een onding. Hang ook de camera niet achter op de bagage van de fiets. Elk fo totoestel zelf® het meest eenvou dige is een precisie-apparaat dat we met zorg moeten behandelen. Vergelijk het met het horloge houd het verre van water en zand of berg het op in een plastic zak; als u het tenminste niet gebruikt. Tot slot: koop de film in eigen land. Je weet wat je krijgt en hebt geen narigheid met de afwerking. Bewaar de nieuwsgierigheid tot u thuis bent. Stuur belichte films niet uit het buitenland. Niet alle zusters van tante Pos zijn zo snel als die van ons. En: Waag van elke film één beeldje aan naam en adres. Mocht de film ooit wegraken dan kunt u er nagenoeg zeker van zijn dat u hem terugkrijgt. E. W. H. vissen zonder dat je ze terugvindt. Ik achtereen. De omstandigheden Van de Weetering, waaronder' DUIZENDEN In Krimpen aan den IJssel is het sinds de brug er is ongelooflijk hard gegaan. Er zijn duizenden mensen ko men wonen, die werken in net Water weggebied. Het dorp had in 1958 zes duizend inwoners. Nu heeft het er on geveer twaalfduizend. En als de plan nenmakers het goed zien zal het er •ver vijftien jaar 33.000 hebben. Er zijn niet alleen mensen, maar ook fabrieken bij gekomen en er ko men er nog meer. Daartoe wordt een terrein van ongeveer zestig hectare voor bebouwing geschikt gemaakt. Maar niet alleen vlak achter de brug kreeg de groei van de dorpen een im puls. Ook in Krimpen aan de Lek. in Lekkerkerk, hebben stedelingen hui zen laten bouwen en verder weg nog in Berkenwoude (midden in de pol der) en zelfs in Schoonhoven, dat he lemaal in het oosten van de waard ligt. moet alleen uitkijken dat ik de goeden uitkies, anders krijg ik ruzie met de boeren" De heer Broer hoort een goed deel van de dag alleen vissersverhalen. „Ik vis zelf niet", zegt hij, „maar ik weet er alles van. Ik praat gewoon mee". Op het kruispunt van twee polder- weggetjes staat burgemeester Diepen horst van Bergambacht en Ammerstol. die ook bestuurslid is van de streek- V.V.V. voor de Krimpenerwaard. „Sinds de brug bij Krimpen klaar is", zegt hij, „worden wij overstroomd door dagjesmensen. Zij blijven ech ter bijna allemaal op de wegbermen. Eigenlijk zouden ze hier eens moe ten komen kijken." Achter hem ligt half verscholen onder populieren en wilgen een sta tige boerderij. Naast hem aan weers zijden weilanden met koeien, een groe ne vlakte die ophoudt bij de horizon en die wordt doorsneden door sloten die soms breder zijn dan de stroken land. Heel dat imponerende tafereel wordt opgeluisterd door de roep van kie viten en wulpen, dartelend tegen het decor van de onmetelijke hemel en door het klapwieken van een opvlie gende reiger. Een ongerepte wereld, ver van het geraais van verkeer, de rook van fabrieken, ver van de haast van de stad. Ver? AMSTERDAM (ANP) Het meren deel van het zestig leden tellende Natio nale Ballet is per (hartervliegtuig te ruggekeerd van een tournee die zes we ken heeft geduurd. Er werden twintig voorstellingen gegeven in Parijs, Spaans Marokko, en ongeveer tien Spaanse ste den waaronder Madrid. Malaga, Valen cia, Santander, San Sebastian, Cadiz en Alicante. De tournee begon op 5 juli in Parijs, waarna op 10 juli Melilla in Marokko volgde. Hier werd in een nieuw am phitheater met zesduizend plaatsen ge danst, dat vrijwel was uitverkocht. FESTIVALS Volgens de solist Conrad van de Wee tering, die met de zakelijke leiding was belast toen de artistieke leidster en sinds kort ook zakelijk leidster mevrouw Sonia Gaskell op 8 augustus naar Ne derland terugreisde, was de ontvangst in Melilla buitengewoon. Hij vertelde verder dat de tournee zwaar was ge weest omdat het optreden steeds in fes- tivalverband viel, waardoor zeer veel moest worden gereisd, soms drie dagen —vi TV- aidus moest worden gedanst waren moeilijk. Door de hitte kon zelden worden gerepeteerd, omdat werd opgetreden op onoverdek te podia. Het gezelschap voerde twaalf ballet ten uit, waarvan Jungle (van Dantzilg en Circle op electronische muziek grote indruk hadden gemaakt, deelde Van de Weetering mee. WEL—NIET De moeilijkheden bij de leiding van het Nationale Ballet werden openbaar tijdens deze tournee. Van de Weetering deelde mee, dat mevrouw Gaskell reeds op 8 augustus na een optreden in San tander naar ons land was teruggekeerd. Dit had niets te maken met de publica ties door ons blad reeds op 1 augus tus gelanceerd over de moeilijkheden bij de leiding, zei Van de Weetering. Een woordvoerder van het ministerie van O., K. en W. ontkende desgevraagd, dat de minister a.i: mevrouw Gaskell zou hebben verzocht terug te keren. Volgens geruchten zou mevrouw Gas kell dit hebben geweigerd. Naar zij ons bevestigde, kwam zij eerst vrijdagavond in ons land van vakantie terug. Het bestuur van de Stichting Het Na tionale Ballet, dat kortgeleden in een spoedvergadering bijeen was, zal de moeilijkheden in de leiding die het te rugtreden van de zakelijk leider mr. H. J. Waage tot gevolg hadden, binnen kort met de belanghebbenden bespre ken. MOSKOU. De Russische premier Kroesjtsjef heeft weer een pleidooi ge houden voor een wereldomvattend eco nomisch stelsel, waarin plaats is voor alle „socialistische" landen. Kroesjtsjef wijst er op dat de kapita listische landen zich steeds meer gaan verenigen in economische unies. Daar aan blijven naar de mening van de Rus sische leider toch altijd de fouten van het kapitalisme kleven. Zonder de krach ten van dergelijke verbonden te over schatten mag men zijn tegenstander niet achteloos voorbijgaan. De communistische landen hebben tot taak een wereldeconomie op te bouwen, meent Kroesjtsjef. Daarvoor moeten economische slagbomen verdwijnen en zullen de communistische landen tot specialisatie moeten overgaan. Actievere samenwerking.is vereist op dat de communisten een zo groot mo gelijke tijdwinst behalen bij de concur rentie met het kapitalisme, verklaarde Kroesjtsjef. Van onze Haagse redactie £)EN HAAG Minister de Pous (economische zaken) heeft de Tweede Kamer een uiteenzetting ge geven over de maatstaven, die zijn departement heeft aangelegd bij de beoordeling van de hoeveelheid schroot, die hij de sloop van een zeeschip onder het verdrag van de E.G.K.S. viel. De minister heeft dat gedaan in antwoord op vragen van het socialistische Tweede-Kamer lid Nederhorst. Voordat het verdrag van de E.G.K.S. in werking trad, bestond er een export verbod voor staal- en gietijzersehroot van zeeschepen. Dat verbod goldt niet voor non-ferro afval en enkele andere metalen. Voor de controle zou het nodig zijn geweest, aldus minister De Pous. dat een onafhankelijke instantie de sloop van ieder zeeschip van begin tot eind zou controleren. De kosten van dat apparaat zouden echter niet opwegen tegen het belang van vaststelling tot op een ton nauwkeurig van de hoeveelheid staal- en gietijzersehroot, die voor ex port in aanmerking kon komen. Steekproeven Daarom werd een taxatierapport van een deskundige, aangevuld met ge gevens die de Economische Controle dienst met steekproeven had verzameld, als basis voor de vaststelling van de hoeveelheid genomen. Ook de feitelijke uitvoer werd door de Economische Controledienst gecontroleerd. Na de instelling van de gemeenschap pelijke markt werden de taxatierap porten als benaderingscriterium ge handhaafd. De gevolgde gedragslijn bood geen zekerheid, dat de uitgevoer de hoeveelheid schroot niet groter was dan de hoeveelheid die van het zeeschip was afgekomen. De taxatie kon namelijk hoger zijn dan de hoe veelheid, die het schip werkelijk had opgeleverd, aldus de minister. Geen verwijten Minister De Pous meent, dat het praktisch niet mogelijk was betere waarborgen te scheppen. Aangezien de betrokken ambtenaren niet in strijd met hun instructies hebben gehandeld, kan hun geen verwijt worden gemaakt, zo zegt hij. Over de waarde van de taxatie zegt de minister - citerend uit het rapport over het beleid van de Hoge Autoriteit inzake de verevening van schroot dat een taxatie van Lloyd's een ander staalgewicht opleverde dan de taxatie van de deskundigen. De minister zegt dan: „Welke schat tingen de meest juiste benadering van het sloopgewioht aangeven, de oorspron kelijk door de deskundigen gemaakte dan wel de achteraf door Lloyd's ge maakte, kan uiteraard niet meer wor den vastgesteld". De minister merkt ten slotte nog op, dat de Verevemngskas nimmer met de Nederlandse overheid overleg heeft ge pleegd over de manier, waarop men de hoeveelheden, die voor verevening m aanmerking kwamen, wilde vast- stellen. Hij kan daardoor ook nie be oor- delen m hoeverre deze taxatierappor- ten op dezelfde manier werden gehan teerd als de Nederlandse overheid dat deed m gevallen van uitvoer.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1962 | | pagina 8