TAPTOE DELFT IN DE REGEN Amerikaans escorte gaf demonstratieve actie ander tintje Onderzeeër dropte nog infiltranten HISTORISCHE AUTO OP EIGEN KRACHT NAAR OVERLOON ROYALE DOOP VAN OLIEREUS Rotterdamse vaarwaters in eikaars vaarwater? i Politieke hordenloop op Aziatische Spelen Geschetter leed onder gekletter Luns voorzitter van delegatie „SPORTFEEST" IN DJAKARTA Strenge keuring want vis moet naar vis smaken Mrs. Rathbone legde bijltje er bij neer Nieuws versneld via Telstar Vrijdag 24 augustus 1962 ZEEUWSCH DAGBLAD Gekriebel „M'n (baai" Geen acteurs PANTSERWAGENS NIET ALLEEN WEST-BERLIJN IN UIT DE KERKEN ASSEMBLEE DER VN Liever in gevangenis dan in legioen Vol herinneringen aan de avond van 12 mei 1940 GEVAARLIJKE OPDRACHT BEHANDELING AANVARING BIJ KONINGSHAVEN UIT DE WERELD BERISPING GEVRAAGD Na botsing overleden GEEN LICHT NIET SCHIETEN KAPITALEN Bag. 5 Van een onzer verslaggevers. DELFT Met een oorverdo vend lawaai kletterde de regen neer van het dak van de Nieuwe Kerk, van de toren, in het laby rinth van buizen onder de tri bunes. Boven het geraas klonk uit de luidspreker: „Wij voeren u mee naar de landmacht van de zeventiende eeuw." Er klonk trompetgeschal, in de lichtbun dels marcheerde het Staatse leger het Delftse marktplein op. De mensen op de stampvolle tri bune schuilden met vier of vijf man onder één parapluie of onder één regenjas. De bejaarden, die voor een kwartje op de generale repetitie van de Taptoe konden komen kijken, waren in groten getale opgekomen. Bijna alle 1700 plaatsen die er voor hen waren, waren bezet. Ze probeerden zich met kranten en stukken papier tegen de regen te beschermen. Een man liep de tribunes af. ,.Geen droge draad meer aan mijn lijf", mopperde hij, en hij ver dween in het duister. In de gigan tische arena klonk de zeventiende- eeuwse marsmuziek van het tam boer- en trompetterscorps van de LuohtmachtkaderschooT in Schaars- bergen die het Staatse leger uit beeldt. Kort tevoren nog hadden ze in een oude school in de Trompet- straat voor de kapper in de rij gestaan, spelend met hun harnas sen en hun helmen, de musketten, griranekend om de kriebelende snorren en baarden die hen wer den aangeplakt. De kappers De Haan en Gerven stond het zweet op het voorhoofd. Binnen twee uur moesten ze tachtig man van prui ken en van schmink voorzien. De inspeciënt van de Taptoe, luitenant U. H. R. Jonkmans, stap te opgewekt lachend in de opge wonden drukte rond. Terloops' hielp hij, geholpen door kinderen uit de buurt, links en rechts een soldaat de deur uit. „Van kindsbeen af", vertelde hij glunderend, „heb ik al graag ach ter de coulissen van het toneel ge werkt. Hier bij de Taptoe heb ik mijn draai gevonden." Met een te rugblik op zijn grillige carrière vertelde hij lachend: „Ik ben ook nog een poosje boekhouder ge weest. Toen de crisis kwam om streeks 1930 namen ze voor mij een boekhoudmachine." Terwijl hij naar de wachtende historische militairen rende ver telde de commandant, sergeant A. J. den Hooglander: „Voor de zesde keer sta ik hier in de schijnwer pers. Telkens met andere jon gens. Dat valt niet mee. De jon gens moeten oude excercitie met andere ritmen uitvoeren. Boven dien voelen ze zich wat vreemd in het sehij nwerperslicht. Soldaten zijn ten slotte geen acteurs." Even later liep hij met de troep het licht van de schijnwerpers bin nen. Terwijl de soldaten hun krie belende snorren waren vergeten, mopperden ze op de regen. De veertienjarige \V:m Broek mans een van de jongens die mo gen helpen met de Taptoe, trok zich niets aan van de regen: „Ik help al zeven jaar", zei hij, „en ik heb het wel erger meegemaakt." Toen liep hij naar de markt, naar die orgie van kleur, licht, muziek en vooral van regen: het begin van de negende Taptoe Delft. Op de Grote Markt van Delft is het jaarlijkse festijn van licht en klank weer op gang gekomen: de Taptoe. Duizenden hebben tijdens de generale repetitie van gisteravond het kleurige spel gevolgd en de trommels horen dreunen in een strakke cadans. Onze fotograaf verraste het Staatse leger in opmars. Even later zou Prins Maurits te paard voorbijkomen. Van onze correspondent NED. HERV. KERK Beroepen door de Generale Synode als predikant voor buitengewone werk zaamheden (vormingsleider v. h. cen trum te Barchum): J. H. Jimmink te Drogeham. GEREF. KERKEN: Aangenomen naar Franeker (Fr.), vac. dr. A. Kruiswijk: P. Huisman te Ooltgensplaat. Benoemd voor pastoraal werk te Renkum-Heelsum en assisten tie van geestelijke verzorging op stich ting „Wolfheze", te Wolfheze: P. v. d. Spel, a.s. em. pred. te 's-Gravenhage-Z. BONN Aan de Amerikaanse doorlaatpost Checkpoint Charlie in de Friedrichstrasse vlak bij de Ber- lijnse muur is het gisteren tot een hernieuwd Amerikaans-Russisch de bat gekomen. De Amerikanen wei gerden hier opnieuw aan drie Rus sische gepantserde auto's, bemand met zwaar gewapende soldaten, de doortocht tenzij de Russen een Amerikaanse escorte voor hun kor te trip naar het Russische oorlogs monument in West-Berlijn aanvaarden. Drie uur lang de Russen ditmaal, in tegenstelling tot vorige keren, hardnekkig neen zeggen. Toen capituleerden zij voor de Amerikaanse onverzettelijkheid. Met deze drie zwaar gepantserde wagens brengen de Russen, omdat verontwaardigde Westberlijners her haaldelijk de Russische autobus met stenen hadden bekogeld, nu al vier da gen aflossingspersoneel naar hun mo nument in de Tiergarten in West-Ber lijn. In iedere wagen zitten, behalve de chauffeur, vijf tot zes soldaten, hoewel in één auto gemakkelijk twin tig tot 25 man kunnen de totale be waking van het monument. Het is dan ook zonneklaar dat de Russen met de ze optocht van gepantserde wagens beogen een demonstratie van de eer ste orde in West-Berlijn te houden. Zij willen de indruk wekken dat hun veiligheid in West-Berlijn nog altijd in groot gevaar is, dat de Westelijke ge allieerden de orde niet kunnen hand haven en dat West-Berlijn een onvei lig „oorlogsnest" is waar men alleen gepantserde wagens en met machine pistolen gewapende militairen kan heen zenden. Dat moet hun theorie be vestigen dat West-Berlijn een steun punt van de Navo is, dat opgeruimd moet worden en vervangen door een „vrije stad". EERSTE PROTEST De Amerikanen weigeren niet de doortocht aan alle Russische voertui gen naar West-Berlijn. Zij wénsen al leen demonstratieve acties in de kiem te smoren door de pantserwagens een Amerikaans escorte te geven. Dat hebben zij de afgelopen drie dagen steeds gedaan zonder dat de Russen daartegen protesteerden. De Russen weigerden gisteren ech ter zeer hardnekkig het escorte, na dat zij de Amerikanen openlijk hun wapens hadden getoond alsof zij wil den zeggen: „Ons kan in dit onrusti ge stadsdeel niets gebeuren." De twee tegenstanders stonden drie uur lang in de Friedrichstrasse oog in oog, zonder dat er overigens ook maar iets dreigends van het dispuut uit ging, Daarna kozen de Russen eieren voor hun geld, accepteerden het Aime- zouden rikaanse escorte en reden snel naar bleven hun monument. DEN HAAG. De Nederlandse delegatie naar de Algemene Vergade ring der Verenigde Naties, die op 18 september in New York begint, zal onder leiding staan van minister Luns. De Nederlandse ambassadeur in New York, dr. J. H. van Roijen, zal als vice-voorzitter optreden. Voorts maken van de delegatie deel uit de leden van de Eerste Kamer prof. dr. L. J. C. Beaufort en uir. M. van der Stoel en de leden van de Tweede Kamer prof. S. Korteweg, dr. I. N. T. Diepen horst en mej. mr. J. C. H. H. Vink, die als vertegenwoordigster optreedt van het Nederlands vrouwencomité. De vakbeweging zal vertegenwoordigd zijn door dr. W. Albeda. In de delegatie zijn verder opgenomen dr. L. A. M. Lichtveld, vertegenwoordiger van Suri name en mr. N. Debrot, voor de Neder landse Antillen. DJAKARTA. In het grote sta dion in Djakarta, dat speciaal daar voor is gebouwd, beginnen vandaag de Aziatische Spelen zonder dat er deelnemers bij zijn uit Nationalis- tisch-China, het land dat één der oprichters is van de Federatie der Aziatische Spelen. Ook Israël doet niet mee en de deelneming van Ja pan is nog onzeker. Tot gisteravond duurde de rel voort, die was ontstaan over de inreisvisa voor de Chinezen van Formosa en voor de Israëli's. Zij waren uitgeno digd, maar zij hadden geen inreisver- gunningen ontvangen omdat hun lan den door Indonesië niet worden er kend. Israël had al eerder laten weten, dat het niet langer wilde wachten het trok zijn hele ploeg terug. For mosa wilde nog wachten tot midder nacht. Deur dicht Gisteravond besliste Subandrio, In donesië's minister van buitenlandse zaken, dat aan de Israëli's alsnog ïn- reisvergunningen zouden worden ver strekt, als zij daarop nog prijs zou den stellen. Formosa zou ze ook nog hebben- kunnen krijgen, als zijn afgevaardig de naar het dagelijks bestuur van de Federatie maandag niet zonder visum op het vliegveld van Djakarta was ge land. De illegale binnenkomst van de ze afgevaardigde had de deur dicht gedaan. De kwestie van de visa was gis teren voor Japan aanleiding tot het dreigement, dat het zijn ploeg zou terugtrekken, als Israël en Nationa- listisch-China door de politieke ver wikkelingen niet mee zouden kunnen doen. In Zwitserland zei de voorzitter van het Internationale Olympische Comité, dat het comité niet langer het beschermheerschap van de Azia tische Spelen wenste te dragen en dat de Olympische vlag niet zou mo gen worden gehesen. Klacht In Taipeh (Nationalistisch-China) werd geëist, dat de Spelen zouden worden afgelast, en dat Indonesië zou worden geroyeerd als lid van de Federatie, het Internationale Olympi sche Comité en alle andere sportfe deraties. De voorzitter van het Israëlische Olympische Comité kondigde aan dat hij bij de internationale sportfe deratie een klacht zal indienen tegen Indonesië. Ondanks alles zullen de Aziatische Spelen vandaag beginnen zonder Israël en zonder Nationalistisch-Chi na. Communistisch-China en linkse groeperingen in Indonesië hebben daarmee in ieder geval hun zin ge kregen. Zij hebben er steeds op aan gedrongen geen leden uit die twee landen in Indonesië toe te laten. GROOTEBROEK. Op de Zessteden weg in Grootebroek is gisteren de 59 jarige mevrouw Vriend-Van der Gulik door een vrachtauto aangereden. Zij was op slag dood. Mevrouw Vriend passeerde een gepar keerde auto toen van de andere kant de vrachtwagen naderde. De chauffeur kon een aanrijding niet voorkomen. ANTWOORD De Russen hébben deze Westelijke handelwijze gistermiddag prompt be antwoord. Zij dreigden dat zij. indien de Amerikanen Russische pantserwa gens met bestemming Tiergarten zou den blijven escorteren, alle Ameri kaanse transporten, zowel in Oost- Berlijn als op de Autobahn van West- Duitsland naar West-Berlijn in den vervolge eveneens zouden escorteren. Een tweede stap van de Westelijke geallieerden in Berlijn was gisteren dat zij, een dag na de opheffing van de Russische stadscommandantuur in Oost-Berlijn, op normale wijze inspec tietochten door Oost-Berlijn lieten on dernamen. Daarmee wensten zij ken nelijk te onderstrepen dat van een inkrimping van de Westelijke rechten, ook in Oost-Bérlijn, ondanks deze op heffing, geen sprake kan zijn. POPPE BENOEMD Dit alles gebeurde op dezelfde dag waarop het Oostduitse ministerie van defensie de benoeming bekendmaakte van een Oostduitse stadscommandant voor Oost-Berlijn. De genera al-majoor van de communistische Volksarmee, Poppe, werd als zodanig benoemd. Als zetel kreeg hij Karlshorst toege wezen, waar tot dusver de Russi sche troepen in dit stadsdeel hun gar nizoensbureau hadden. De taak van Poppe omvat, zoals officieel is mede gedeeld: „de handhaving van de veiligheid van Oost-Berlijn." Daarmee verscherpen de Russen en de Oostduitsers de nieuwe situatie, ontstaan door de opheffing van de Russische commandantuur Karlshorst. De benoeming van Poppe moet nog eens duidelijk maken dat Oostiberlij- ners thans ..geheel" onder Oostduits beheer staan. Dat geheel" is even wel niet waterdicht. In de eerste plaats namelijk is aan de Westelijke geal lieerden het recht van toegang tot Oost-Berlijn nog steeds niet ontzegd; in de tweede plaats hebben de Rus sen zich het recht voorbehouden oen het geallieerde verkeer tussen West- Berlijn en West-Duitsland te contro leren; in de derde plaats blijven de Russen deelnemen aan de bewaking van de drie oorlogsmisdadigers Hess, Speer en von Schirach in de geal lieerde gevangenis in Spandau in West-Berlijn en blijven zij ook hun oorlogsmonument in West-Berlijn trouw bewaken. DEN HAAG. Vis moet naar vis ruiken en smaken en niet naar carbol. Het is een principe dat door het pro- duktschap voor vis en visprodukten wordt gehuldigd èn verdedigd. Baars en snoekbaars die in het IJselmeer, Veluwemeer of Ketelmeer gevangen zijn, moeten worden gekeurd. Zit er een (carbol)luchtje aan, dan wordt de vis voor menselijke consumptie afgekeurd. Vis die leeft in verontreinigd water, kan naar carbol gaan smaken en rui ken. Het grootste risico dat zulke vis gevangen wordt, loopt men in de vroe gere Zuiderzee. Het is evenwel moge lijk dat Noordzee-vis aan hetzelfde euvel lijdt. Het produktschap ziet ech ter geen kans om een landelijk contro le-apparaat op te bouwen voor een naar het zich laat aanzien betrekkelijk korte tijd. Het ligt in de bedoeling dat Urk, Harderwijk, Huizen en Enkhuizen zul len worden aangewezen als de havens waar de vis moet worden gekeurd. Zou blijken dat de vissers met de „carbol- vissen" ook naar andere havens uitwij ken, dan zullen ook daar keuringen worden ingesteld. LIVORNO (UPI). Twee Nederland, se deserteurs uit het Vreemdelingenle gioen zijn gisteren in Livornó veroor deeld tot gevangenisstraffen van twee jaar en twee maanden. Vorige maand hadden de mannen een aantal kruimel diefstallen gepleegd. Bovendien kregen de 28-jarige L. H. en de 22-jarige C. de J. een boete van 480 gulden. De mannen hadden op Corsica een boot gestolen om naar Elba te deserteren. De diefstallen hadden zij op Elba ge pleegd. Ze reageerden nogal laconiek op hun straf. „Beter twee jaar in een Ita liaanse gevangenis dan vier jaar zoge naamde vrijheid in het Vreemdelingen legioen", zo vertelden zij hun rechters. HOLLANDIA. De twee Indone sische onderzeeboten, die maan dagavond voor de noordkust van Nieuw-Guinea werden gesignaleerd, hebben waarschijnlijk toch nog en kele infiltranten aan land gezet. De bevolking van een aan de Ta- nah-Merahbaai gelegen kampong, drie dagmarsen van Hollandia, heeft ten minste gisternacht een rubberboot aan het strand gevonden. Er lagen muni tie en voedsel in. In de boot zouden tien man kunnen zijn vervoerd. Uit Hollandia zijn terstond enkele kleine patrouilles van de landmacht naar de Tanah-Merahbaai gezonden. De onderzeeërs zelf zijn na de nacht van maandag op dinsdag niet meer ge signaleerd. Schout-bij-nacht Reeser zei te hopen dat de waarnemers van de Uno zo spoedig mogelijk met hun werk zullen beginnen „opdat dergelijke meldingen niet alleen van Nederlandse kant be hoeven te komen". Hij heeft generaal Rikhye van de vondst van de rubber boot op de hoogte gesteld. De Indische generaal is gisteren toch, zoals oorspronkelijk zijn plan was, naar Manokwari gereisd. Hij zou gisteren later op de dag naar Biak vliegen om zich vandaag via Sydney naar Djakarta te kunnen be geven. Hij wordt morgen in Djakarta verwacht. Rikhye heeft verklaard dat „be paalde zaken niet zo vlot verlopen als de Uno wenselijk acht". Hij zal daarbij het oog hebben gehad op het uitwerpen van strooibiljetten boven Nieuw-Guinea, waardoor geïsoleerde infiltranten op de hoogte kunnen ko men van het staakt-het-vuren. Dat zal gebeuren met Indonesische vliegtuigen, waarin waarnemers van de Uno mee vliegen. Intussen is generaal Rikhye door de militaire autoriteiten in Hollandia vol ledig van de situatie in Nieuw-Guinea op de hoogte gesteld. Zo is hem een inzicht gegeven in de hoeveelheid ma terieel, die de ordemacht van de Uno nodig zal moeten hebben. Schout-bij nacht Reeser acht het mogelijk dat de Nederlandse strijdkrachten zal wor den gevraagd een deel van hun mate rieel achter te laten voor de troepen van de Uno. Ook zijn in overleg met de verte genwoordigers van de Uno plannen uitgewerkt voor het inrichten van op vangcentra voor infiltranten, die nu elk ogenblik in grote groepen uit het oerwoud kunnen komen. In die opvang centra kunnen de infiltranten dan on der leiding van hun eigen commandan ten verblijven tot 1 oktober, de datum waarop de Uno het bewind in weste lijk Nieuw-Guinea overneemt. Van een onzer verslaggevers OVERLOON. Met een sukkelgangetje reed gisteren een donkergrijze, logge bestel wagen Overloon binnen. In een garage dicht bij het Nationaal Oorlogs- en Verzetsmuseum werd de wagen een Morris 1939 met het oude nummer G-44645 gestald. De chauf feur, de 64-jarige T. Bergman uit Amsterdam, stapte uit. ,,Een rustig ritje was het", zei hij. „De sleepkabel in de cabine hebben we niet nodig gehad. Dat wist ik vantevoren. Als je maar kalm aan doet met dat oude beestje, is er geen vuiltje aan de lucht." Het was de laatste grote rit van de wagen, van Amsterdam naar Over loon. Nog eenmaal zal de wagen rij den: morgen. Het zal maar een klein ritje zijn van de garage naar bet Na tionaal Oorlogs- en Verzetsmuseum, maar het zal de meest opvallende "it zijn die de auto, een zwaar gepant serde, afgedankte geldtransportauto van de Nederlandsche Bank, ooit heeft gemaakt Er zal een muziekkorps vooruit lo pen, andere auto's zullen volgen. In het museum zal de auto plechtig wor den overgedragen aan het bestuur van het museum. Het zal een feeste lijke dag zijn, waarbij iedereen zal denken aan de onopvallendste, meest geheime en ook meest heroïsche -'it van de auto, gemaakt op de donkere avond van 12 mei 1940. De heer Bergman zat die dag aan het stuur. Ook hij zal morgen aan die dag terugdenken, als hij voor het laatst achter het stuur van de oude Morris zit. „12 mei 1940", vertelde hij, „was een -gespannen dag. Er wer den bommen gegooid in Amsterdam en er was om de haverklap luchtalarm. De directie vroeg: wil je een gevaar lijke opdracht uitvoeren. Ik zei: ja. Ik zat altijd langs de weg met geldtrans porten. Dat was altijd gevaarlijk. Ik wist ook wat er te koop was; een Van onze scheepvaartredacteur ROZENBURG. Niets was na gelaten om de doop van de negentig duizend tons tanker Esso Libya tot een waar spektakelstuk te maken. Op de Rozenburgse werf van Verolme lag het sierlijke Noorse zeilende AMSTERDAM (ANP) Zijn de Nieuwe ,Maas en de Koningshaven in Rotterdam gelijkwaardige vaarwaters of is hier sprake van één vaarwater met een haven? Er bestaat verschil van opvatting over en er zijn tal van uitspraken over gedaan die met elkaar in strijd zijn. De inspecteur-generaal voor de scheep vaart, de heer C. Moolenburgh, zei dit gisteren voor de Raad voor de Scheep vaart, die de aanvaring behandelde tus sen een kustvaarder en een gesleepte tanklichter bij de ingang van de Konings haven op 21 september vorig jaar. Het is van groot belang dat de twee slachtigheid die op dit punt bestaat uit de wereld wordt geholpen, zei de heer Moolenburgh. Hij vroeg de. raad daarom zich over deze kwestie uit te spreken. Ter voorlichting van de raad gaven op verzoek van de heer Moolenburgh de rijkshavenmeester en -onderhavenmees ter. de adjunct-havenmeester van de ge meente en de directeur van het Loods wezen in het betrokken district hun mening over deze zaak. Op 21 september was de kustvaarder Berkelborg, afkomstig uit Alblasserdam, in aanvaring gekomen met de tanklich ter Bohemia, die werd gesleept door de sleepboot Mastgat. Enkele jaren geleden was dezelfde sleepboot ook al bij een aanvaring op dit punt betrokken geweest. De kustvaarder kreeg schade aan stuur boordzijde achter de bak. De kapitein verklaarde de sleep pas te hebben gezien toen deze zich ter hoogte van het Ant werpse hoofd bevond. Het was zijn bedoeling geweest vóór de sleep over te varen. Op het laatste moment was nog het commando „Volle kracht achteruit" gegeven, maar een aan varing was toen al niet meer te vermij den geweest. Volgens de inspecteur-generaal had de kapitein, hoe de opvattingen over het vaarwater ook mogen zijn, rechtens voor de sleep moeten uitwijken. Hij stelde de raad voor de kapitein een berisping te geven. Ruim zeshonderd dorpen in Indië staan onder water, doordat de Brahma- poetra en zijrivieren buiten hun oevers zijn getreden. Naar schatting vijftigdui- bii het binnenvaren van de Koningshavenzend mensen zijn geëvacueerd. schoölschip S0rlandet tegen de neus van de machtige, 260 meter lange romp van de tanker. De heer C. Ver olme zei: „Om het contrast tussen het verleden en de toekomst in de scheepsbouw beter te laten zien." Dat was nog niet alles. Aan de dirk van de bezaansmast van de Sprlandet was een buitenmodel champagnefles vastgemaakt. Het was een meer dan een halve meter hoge fles met een inhoud van vijf liter. De heer Verolme: „Een gewone fles zou wat hebben misstaan bij zulk een schip." WEERBARSTIG De drie masten van het zeilschip waren versierd met vele vlaggen. De andere schepen op de werf waren ge- pavoiseerd. Uit Epemay waren twee broers de wijnkeldermeesters Guy en Daniel Martin overgekomen. Uiteraard omdat het schip zo groot was, was nog een half dozijn Nederlanders ook ge stoken in dezelfde vakkleding met lange witte voorschoten. Twee hunner pres teerden het zelfs om glimmende bazui nen tot schallen te brengen. In de bezaans- en hoofdmast stelden zich de tachtig leerlingen van de Sprlandet op. In deze scène hanteerde mevrouw M. J. Rathbone het bijltje. De echt genote van de president van de Stan dard Oil Company te New Jersey was niet gelukkig. De kolossale fles schom melde log naar de scheepswand, tikte er even tegen, maar brak niet. Een golf van teleurstelling ging door de vele honderden belangstellenden op de kade en de tribune. Eigenhandig beijverde de heer Ver olme zich om de fles weer binnenboord te krijgen. Met beide handen heeft mevrouw Rathbone toen de zware fles tegen de scheepsromp gekletterd. Nog nooit kwam er zoveel champag-ne- schuim op een schip terecht. De doop- ster hief van vreugde beide armen omhoog en de niet minder blije heer Verolme greep haar handen. GEUS OP NEUS In de grote ontvangstzaal ging ba zuingeschal vooraf aan de toespraak van de heer Verolme: „Tien jaar ge leden leverde ik als scheepsbouwer mijn eerste schip van 1500 ton af aan een Finse reder. Vijf jaar geleden werd het contract getekend voor dit schip. Toen was er van deze werf nog niets te zien. De Esso heeft ons toen wel een groot vertrouwen geschonken." Mevrouw Rathbone ontving van hem, vergezeld van een kus, gouden oorhan gers met diamanten bezet. De heer J. M. B. Howard, president van Esso Tan- Een kolossale schuiinvlek van een buitenmodel champagnefles be vestigde gistermiddag de doop van de Esso Libya. Mevrouw Rathbone wierp de fles met beide handen tegen het negentigduizend tons schip, nadat de eerste poging was mislukt. kers, deelde mee dal het schip niet voorgoed uit de Rotterdamse haven zal verdwijnen. Op zijn reizen zal het ook Rotterdam aanlopen. Bij de vele genodigden, die dit alles zagen en hoor den, waren ook drie afgevaardigden uit Libye, onder wie de minister voor petroleumzaken. Tenslotte: tijdens het diner werden via de Telstar tussen de werf en de rederij in Amerika telex berichten gewisseld over de geslaagde doopplechtigheid. Aan alles was dus gedacht om er een onvergetelijk feest van te maken. Al leen vroeg men zich in Nederlandse marinekringen af, waarom op de neus van de Esso Libya de geus prijkte. TILBURG. In het St. Elisabeth-zie- kenhuis in Tilburg is gisteren de 64-ja rige mevrouw C. Verhagen overleden. Zij was 12 augustus in Tilburg in bot sing met een auto gekomen. paar idagen tevoren had ik nog gezien hoe een paar militaire bussen wer. den beschoten". Hij zweeg, leunend op de grijze be stelwagen. ,,Ik moest naar Den Haag. Met deze wagen. Waarom wist ik niet. In de cabine kwam een gewapende militair te zitten. Achter me reed een vrachtwagen met mariniers. Op de Ko ninginnegracht in Den Haag werd van uit een huis op ons geschoten. Ik reed door; de mariniers raakten in gevecht. Ik werd aan de achterkant de tuin van paleis Noordeinde bin nengeloodst. Daar werd me gezegd, dat ik prinses Juliana, prins Bernhard en de prinsesjes Beatrix, die twee jaar oud was en Irene, negen maan den oud, naar IJmuidea moest bren gen, waar de Engelse torpedojager Codrington klaar lag om hen naar En geland te brengen. Op dat ogenblik raakte ik er niet van onder de indruk. Ik werd evenmin nerveus of bang. Ik deed gewoon mijn dienst". Om zijn verhaal te illustreren stak hij een grote sleutel in het slot van de achterdeur, dat knarsend open sprong. Hij deed de deur open en wees naar binnen: een vierkante grauwe cel, zonder lichtinval. „Daar moesten ze in", zei hij. Als de deur dichtzit is het er pikdonker. Door dat kleine gaatje achterin kon verse lucht naar binnen". De zwaargepantserde auto is onge schikt om mensen te vervoeren. De carrosserie weegt vier ton. Daarom is de auto voorzien van extra stugge ve ren, zodat hij geweldig -bonkt en stoot. „De hele middag", ging de heer Bergman verder, „zijn wij in de paleistuin bezig geweest om de laad ruimte enigszins bewoonbaar te ma ken. Prins Bernhard haalde een paar matrassen uit het paleis om op te zit ten. Het wiegje van prinses Irene kon niet mee. Toen het donker was, om half tien, gingen we weg via de Zilk, Vogelenzang en Haarlem naar Velsen. Achter mij reed de vrachtwagen met mariniers en een auto met bagage. Het was pik donker. Achter in de auto was toet doodstil. De kinderen sliepen. D» Prinses en de Prins hadden er elk een op schoot. Bij Velsen werd het even angstig. De pont lag aan de overkant. Wij zet ten de auto's onder de bomen. Wij wachtten, wachtten. Op de pont duur de toet ook lang. Er stond een sterke stroom en het duurde twintig minu ten voor we aan de andere kant wa ren. Er kwam heel laag, precies over het kanaal een Duits vliegtuig over. De spanning op de pont was voelbaar. Plotseling klonken er schoten. Prins Bernhard riep: Niet schieten!. Het vliegtuig vloog door. Het was een van de soldaten geweest. De jongen was in zijn zenuwen op het vliegtuig gaan schieten". Toen was het leed geleden. Met draaiende machines lag het Engelse marineschip te wachten. Het insche pen ging vlug. „Voor ik de wagen had gekeerd", zei de heer Bergman, „was het schip al huiten". Voor zij aan boord waren gegaan hadden prinses Juliana en prins Bern-hard daar op die donkere kade in IJmui- den de chauffeur en de andere bege leiders een hand gegeven en hen har telijk bedankt. De auto die de hoofdrol speelde m deze gebeurtenis heeft nog jaren en jaren grote kapitalen vervoerd voor de Nederlandsche Bank. De heer Bergman Mom in die jaren op van chauffeur tot chef van de garage. De auto moest tenslotte worden afge dankt. Morgen maken zij samen de laat ste rit. Het zal voor de heer Berg man een van de laatste diensten zijn, die hij de Nederlandsche Bank be- wijst. Hij gaat in december met pen sioen. Velen zullen morgen terugden ken aan die trieste dag in 1940. Dat zullen ook de mensen doen, die de auto straks in het museum zullen zien. De heer Bergman hoeft daar niet voor naar Overloon. „Telkens als ik nu de prinsessen zie op de film, op de televisie of waar ook, moet ik denken aan die avond in de paleis tuin, toen ik hen in die donkere auto tilde". Van onze correspondent PARIJS De Amerikaanse com municatiekunstmaan Telstar is giste ren voor het eerst met succes ge bruikt voor overbrenging per snelte- lex van nieuwsberichten van New York naar Parijs. De in Parijs ver- By JOSEPH M. SHEEHAN Special to Tht New York Tünee. 'VIA TELSTAR NEWPORT, R. I., Aug. 22 he news, that Columbia hai been eliminated as a contender! for the America's Cup she had! •Mended so valiantly four years Jfo hit her crew hard. - Glit Shields and his colleague)*, ;ere swarming industriouslylS er their gray-hulled craft,! b becking rigging hopefully for .another race,they thougl •hen they received the aor! iwful tidings. schijnende internationale editie van de New York Times publiceerde die berichten gisteren met de vermelding „Via Telstar". Zoals bekend behoorden onze bladen tot de eerste die korte tijd na de lancering van de Telstar van die kunstmaan gebruik maakten voor te lefonische overbrenging van nieuws over de Atlantische Oceaan. In totaal bracht de Telstar gisteren vijfduizend woorden nieuws over naar het Parijse kantoor van de New York Times. Het overseinen duurde maar vijf minuten. Het ging ruim zestien maal zo snel als het normale oversei nen van persberichten. Het ging om een eerste technische proef. De New York Times heeft nog geen toestemming van de Franse P.T.T. gekregen voor dagelijks ge- bruik van deze nieuwe verbinding

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1962 | | pagina 5