AKKERTJES
NIEUW BEGIN VOOR ITALIAANSE MODE
Wij zullen
winnen
Paiotte
Junior
AndrêJAMEr
.,71) GOED ALS NIEUW"
IN KELDER VAN U.V.V.
ïïmMm
Zij spelen
winkeltje
voor een
goed doel
Een lieverdje
Zaterdag 7 juli 1962
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 9
Geloof
Creativiteit
de veilige
pijnstiller
mee op
Tentoonstelling foto's
vorstelij k feest
Ontdekking
Waar
FELLE STRIJD
„Ik hoop vurig dat ze er succes
hebben", zegt deze „vader van
de Italiaanse couture", die en
kele van zijn beste ontwerpers
aan Parijs verloor.
Gevaar
Verrassingen
SOBLEN VRAAGT
ASIEL IN
ENGELAND
Eerste automatische
winkel in Den Haag
Jhr. Van Vredenburch
ambassadeur in Rome
Wij hier, wij gaan door, wij bouwen
het weer op, ik geloof in nieuwe, jonge
krachten, zegt hij bijna in zichzelf.
„Capucci was nog zo ongeveer een
schooljongen toen men hem een kans
gaf. Dat hij naar Parijs ging Gior-
gini maakt de zin niet af. Amerikaanse
dollars? Franse invloed? Ik wil daar
liever niet over praten zegt hij met een
afwerend gebaar. „Simonette, Fabiani;
ik hoop dat allen die nu in Parijs zijn
begonnen daar zullen bewijzen, dat de
Italiaanse mode inderdaad groot is ge
worden de afgelopen twaalf jaar. Of zij
d at nu in Parijs tonen of hier in Florence,
hun werk is en blijft immers Italiaans.
Daarom is mijn vurigste wens dat hun
collecties deze maand in Parijs enthou
siast worden ontvangen."
Onze kracht was en is jong talent,
zegt Giorgini, twaalf jaar geleden de
enige in heel de wereld die in Italiaanse
mode geloofde. Voor die tijd had de
wereld immers nog nooit van Itali
aanse mode gehoord. Men maakte wel
wat kleren in Italië, maar dat was toch
geen couture vond men. Couture, crea
tieve modekunst, die bestond alleen en
uitsluitend in Parijs.
Hoe het met die mode hier in Italië
eigenlijik allemaal is begonnen? Giorgini,
die de vader van de Italiaanse couture
wordt genoemd, glimlacht in gedachte.
Hij gaat weer achter het bureau zitten
en zijn lange handen bewegen nu snel
als opfladderende duiven boven het
blad met gebeeldhouwde rand. Hij schil
dert druk gesticulerend de taferelen van
de eerste shows in Florence, terwijl hij
in heel langzaam, hoog en zangerig
Engels, dat de vlugge bewegingen van
die sprekende Italiaanse handen nau
welijks kan bijhouden, het verhaal van
zijn levenswerk vertelt.
In 1923 ging ik hier in Florence
Toscaans handwerk en antiquiteiten
voor Amerika aankopen, zegt hij. Ik
leerde Engels, ging enkele malen naar
New York en begon de Tosicaanse
handwerkslieden te adviseren, wat ze
het best voor de export konden ma
ken. Dit ging zo door, dertig jaar
lang had ik kontakten met veel
buitenlanders. Voor onze sieraden,
onze accessoires, onze stoffen kreeg
men overal steeds meer belangstel-
(Ingezonden mededeling)
AMSTERDAM. In het Stedelijk
Museum te Amsterdam is een tentoon
stelling ingericht van foto's, die tij
dens de viering van het zilveren huwe
lijksfeest van Koningin en Prins zijn
gemaakt.
Prins Bernhard zal dinsdag 10 juli de
expositie openen.
Het gemeentebestuur van Nijme
gen heeft een prijs voor de amateur
fotografie ingesteld. De eerste prijs is
vijfhonderd gulden, de tweede 250 en
de derde honderd gulden.
ling. Er werd langzaamaan een vrij
belangrijke export opgebouwd.
In 1950 dacht ik plotseling, waarom
zou Italië ook als modeland niet iets
kunnen gaan betekenen? De Italiaanse
creativiteit moest toch ook op dat ge
bied tot uiting kunnen worden gebracht.
Onze architectuur, onze moderne meu
belkunst, kregen grote faam. Waarom
ook niet een kans voor Italiaanse cou
ture?
Iedereen hier in Italië zei dat ik gek
was, als ik er over sprak, vertelt Gior
gini. Wij hadden hier toch geen coutu
riers en onze aristocratie bestelde dure
toiletten In Parijs, om zich voor speciale
gelegenheden te kleden. Ik vond echter
dat ze bij niet zo speciale gelegenheden
er in hun Italiaanse kleren zeker zo
elegant uitzagen, zegt Giorgini, die
zelf tot de Italiaanse aristocratie be
hoort en in Toscane geregeld met de
nakomelingen van de Medici's, de
Strozzi's, de Pitti's enzovoorts omgaat.
„Gek of niet, ik zag nu eenmaal mo
gelijkheden voor de Italiaanse mode",
zegt hij. Al wist ik toen zelf eigenlijk
niet waaraan ik begon, ik werd gewoon
gedreven te bewijzen, dat die er waren.
Ik vond, er was vooral hier in Toscane,
op dat gebied ook een grote traditie als
achtergrond. Het eerste parfum ter we
reld werd hier in Firenee, in Florence,
voor Catharina de Medici gemaakt.
Isabelle d'Este was in de 15e eeuw een
voorbeeld van élégance in kleding, dat
in heel Europa werd nagevolgd. Poppen
gekleed in kopieën van haar toiletten
werden naar bijna alle Europese hoven
gezonden, waar men die Italiaanse mode
druk namaakte indertijd.
Door de verdeeldheid van Italië tot
aan de eenwording, hebben wij het
later op dit gebied tegen Parijs moeten
afleggen, meent Giorgini, wiens groot
vader in de Italiaanse vrijheidsoorlog
heeft gestreden. In de kerk van Santa
Croce in Florence is het familiegraf
van de Giorgini's, dat uit de 15e eeuw
dateert.
In 1950 waagde ik het er op, vertelt
hij. „Ik nodigde vijf inkopers en een
aantal bekende Amerikaanse mode
redactrices uit, om hier in Florence
naar Italiaanse mode te komen kijken.
Het was een sprong in het duister,
zei men bier. In Milaan en Rome liet
ik op enkele ateliers achttien modellen
voor overdag en twintig avondtoiletten
maken. Ik zond de Toseaanse aristo
cratie uitnodigingen voor e'en bal en
stelde daarbij als voorwaarde, dat alle
vrouwelijke gasten in Italië vervaar
digde toiletten zouden dragen.
Sommige Medici's, de Sforzi's en
Pitti's ontwierpen zelf hun avondrobes.
Die tooiden ze op met prachtige familie
juwelen. Het werd een groots schouw
spel, waarover de Amerikanen enthou
siast waren. De volgende dagen stonden
in vele Amerikaanse kranten prijzende
verhalen over de voortreffelijkheid en
de originaliteit van de Italiaanse mode.
Men vond het een heel nieuwe ontdek
king op het gebied van de couture.
Honderden Amerikaanse inkopers die
tot nu toe alleen naar Parijs gingen
voor mode, stuurden me telegrammen
en brieven, met het verzoek voor de
volgende shows uitnodigingen te krij
gen".
Toen zat ik pas echt met de handen
in het haar, zegt Giorgini. „Men schreef
en sprak reeds overal over DE Italiaan
se mode, maar die was er eigenlijk
helemaal nog niet! Die show was im
provisatie, de Italiaanse couture moest
nog ontstaan- Gestimuleerd door dat
bewijs van een mogelijkheid ging men
toen echter overal druk aan het werk.
Van de ene dag op de andere begon
men in Milaan, Rome en Florence in
creatieve mode te denken.
Er werd druk ontworpen, er werden
collecties samengesteld. We selecteer
den, we wakkerden het enthousiasme
aan. Het ministerie van handel, de ka
mers van koophandel gingen er zich
mee bemoeien. Waar is die Intaliaanse
mode, vroeg men overal. Er kwamen
voor duizenden dollars bestellingen bin-
T'OED twaalt jaar geleden was
er op de gehele wereld
slechts één persoon, die in de
Italiaanse mode geloofde en dat
was Giorgini. Giovan Battista
Giorgini, een lange, slanke Flo
rentijnse aristocraat uit een
oud Toscaans bankiersgeslacht.
Met zijn goede smaak en zijn
inzicht in hetgeen men elders
in Europa en in Amerika op
het gebied van Italiaanse kunst
nijverheid het liefst wilde ko
pen, stimuleerde hij de am
bachtslieden in Florence en
omgeving. Dertig jaar lang
spande hij zich in om voor de
produkten van het Italiaanse
handwerk exportmogelijkheden
op te bouwen.
In 1950 kwam hij op het idee,
ook de Italiaanse mode een inter
nationale bekendheid te gaan geven
Mode dat is toch Parijs zei men
overal in zijn omgeving, als hij
over die plannen sprak. Giorgini
bleef echter in de mogelijkheid
geloven, Italië naast Frankrijk
tot een modeland van betekenis
te kunnen maken. In enkele ja
ren tijd deed hij dat ook. Toen er
nog helemaal geen Italiaanse mode
was wist hij door een geïmprovi
seerde show in zijn eigen villa bij
Florence, van de ene dag op de
andere grote belangstelling te
wekken voor de originaliteit en
bijzondere stijl van een Italiaanse
couture.
Italië werd van Frankrijk op
modegebied zo'n grote concurrent,
dat er sinds vorig jaar een felle
strijd is ontbrand om die Italiaan
se mode de genadeslag toe te
brengen. Capucci, Simonetta en
Fabiani, topfiguren van de Itali
aanse couture, hebben zich, aan
gelokt door bijzondere faciliteiten
naar men beweert, in Parijs ge
vestigd. Patrick de Barentzen
heeft aangekondigd, dat voorbeeld
begin 1963 te volgen.
De Italaanse couture maakt een
moeilijke periode door, nu het
nieuwe modeseizoen volgende
week weer gaat beginnen. Gior
gini heeft echter de moed niet
verloren, hij is opnieuw heel
strijdvaardig in de vuurlinie gaan
staan. Voor de komende herfst-
shows trok hij nieuwe jonge
krachten aan. In hun talenten ge
looft hij even vast als indertijd in
de mogelijkheden van degenen,
die hem nu voor Parijs in de steek
hebben gelaten.
Wij gaan door en de Italiaanse
mode zal opnieuw winnen zei hij
vastberaden toen we hem in zijn
kantoor aan de Florentijnse Lun-
garno Aceiaioli spraken, nadat de
jobstijdingen voor de Italiaanse
couture bekend waren geworden.
„Hoe maak ik van mijn zoon of
Jg o en ter een misbaksel?'^ Een handig
gidsje hiervoor werd in Engeland
samengesteld door de eerwaarde heer
Talbot Dilworth-Harrison, aartsdiaken
in Chesterfield. Hij geeft onder andere
de volgende praktische wenken:
Begin reeds in de allerprilste tijd
uw kind alles te geven wat het wenst.
Daardoor zal het opgroeien in de over
tuiging dat de wereld hem zijn levens
onderhoud verschuldigd is.
-#■ Als de kinderen lelijke woorden
zeggen, die ze hier of daar hebben
opgevangen, lach er dan vooral om.
Dat zal hen aanmoedigen nog gepeper
der zinsneden na te zeggen.
Vermijd zorgvuldig het woord
„verkeerd". Het kind zou er een schuld
complex van krijgen.
Raap alles wat uw zoon of doch
ter laat slingeren, op. Neem ze alles
uit handen, dan leren ze alles op
anderen af te schuiven.
Geef uw zoon zoveel zakgeld als
hij hebben wil. Laat het hem nooit zelf
verdienen.
Trek nooit partij voor hem tegen
de buren, onderwijzers en de politie.
Die zijn allemaal tegen hem ingenomen.
In de expositiezaal Zuid te Rotter
dam is tot 30 juli een tentoonstelling
van grafiek en schilderijen van Wil
fred Voet.
(Ingezonden mededeling)
Vraagt gratis kleuren-kaialogus 1962 bij
DONOR CAMPING - Groothandelsgebouw Rotterdam
Showroom vlak naast het Centraal Station.
door Rita Beukman
"C\LORENCE. Ik hoop dat ze er succes
hebben, zegt Signor Giorgini. „Ik hoop
dat heel Parijs zal moeten toegeven: dat is peil,
dat is inspiratie, dat is modekunst. Die Itaii-
liaanse mode staat inderdaad op hetzelfde
niveau als die Franse. Ze kan het bolwerken
ook hier tussen de beste Parijse couturiers".
Dat moet, dat is mijn vurigste wens, beweert
hij heftig en zonder enige rancune, de grijze,
scherpe ogen recht op ons gericht, terwijl zijn
lange slanke handen nerveus wat papieren
recht schuiven op het smalle Renaissancebureau
waarachter hij zit.
In zijn kantoor dat met verfijnde smaak is ingericht, hoort men vaag ver
beneden de Arno suizen, zangerig en zacht als het Toscaans dat de taal van
Dante was. Giorgini staat op en loopt naar het raam, waardoor men over de
okerkleurige daken van Florence uitkijkt. Over de Ponte Vecchio en het
Palazzo Pitti in de verte, dat tegenwoordig tweemaal per jaar het bolwerk
van de Italiaanse mode is.
De tent "voor het jonge gezin"
Eindelijk een bungalow-tent, Frans fabrikaat, die het com
fortabele kamperen binnen ieders bereik brengt door de
werkelijk gunstige prijs.
Amerikaanse inkoopstere en moderedactrices op een van de eerste
Italiaanse modeshows. Een sensatie die orders binnen deed stromen,
nog voor er' een echte Italiaanse couture was.
Italiaanse mode: verfijning en élégance tussen kunst en cultuur.
nen, nog vóór die mode er eigenlijk
echt was. Wat er nog niet was is er toen
in goed een jaar tijd gekomen. Reeds in
juli 1951 konden we voor driehonderd
buitenlanders een verkoopshow houden.
Daaruit zijn toen de halfjaarlijkse shows
in het Palazzo Pitti voortgekomen."
Vooral Florence werd de etalage van
de Italiaanse mode, zegt Giorgini. „Die
mode bleek als achtergrond enorm be
langrijk voor de hele Italiaanse export.
Het prestige van de snel opgekomen
couture deed de uitvoer van lederwaren,
van textiel, van schoenen, van sieraden,
van strogoederen enzovoorts met on
voorstelbaar grote sprongen stijgen. Men
wilde mode uit Italië op allerlei gebied.
Vooral ook wat stoffen aangaat, kreeg
de Italiaanse smaak naast de Franse
een eigen plaats."
Vele jaren haalde men in Frankrijk
de schouders op over de opkomst van de
Italiaanse mode. Men was daar zó zeker
van eigen zaak, dat men de Italiaanse
pogingen om óók een modeland te wor
den gewoon doodzweeg. Tot de econo
mische gevolgen de ogen wel moesten
openen. Zelfs grote Parijse warenhuizen
stuurden immers reeds vertegenwoor
digers naar de Italiaanse shows, om er
voor de Franse vrouw Italiaanse kleren,
stoffen en accessoires te kopen.
Toen vielen de slagen snel. Topfigu
ren van de Italiaanse couture werden
Van onze redactie
voor de vrouw
'TOEN WE het keldertrap je af-
gingen merkten, of liever
hóórden we het al. Daar be
neden waren een aantal da
mes bijeen die het blijkbaar ge
weldig naar haar zin hadden met
kleren bekijken en passen. „Wat
een koopje hè", vingen we op, en
„Hoe is het mogelijk voor dat
geld!" In de kelder stonden grote
rekken, vol met kleurige kleding
stukken, die door druk pratende
vrouwen en meisjes kritisch beke
ken werden. In een andere ruimte
verdrong men elkaar voor een klei
ne spiegel, die wat primitief op
een stoel was gezet. Aan een kale
tafel waren vier dames bezig jur
ken en truitjes haast tot op de ve
zel te keuren. Daarnaast had een
huisvrouw een eenvoudige kassa en
een stapeltje prijskaartjes onder
haar hoede. Grif werden er porte-
monnaies geopend om geld voor
haar neer te leggen.
Deze nijvere keldernering bleek
door de Unie van Vrouwelijke Vrij
willigers georganiseerd. Het is de
nieuwste activiteit, die deze vrijwillig
helpende huisvrouwen bij haar vele
werkzaamheden hebben gevoegd.
Twee maal in de maand wordt door
de U.V.V. in Rotterdam en Amster
dam dames, en meisjesWeding, die
slechts weinig gedragen is, in een spe
ciale ruimte gekocht en verkocht. Van
de opbrengst van de verkochte kle
dingstukken is 25 procent voor een
goed doel. De rest is voor de oor
spronkelijke eigenares van de kle
ding.
In Engeland en Amerika worden al
lange tijd gedragen kledingstukken
ten bate van een of andere instelling
ingekocht en verkocht. De stad
Washington telt een zevental van de
ze „winkeltjes". Van de Anglicaanse
kerk in Den Haa.g gaat ook een der
gelijke kledinghandel uit.
SCHOON EN HEEL
Deze actie van de U.V.V. wordt in
Rotterdam „Zo goed als nieuw" ge
noemd. Daarmee hebben de dames
het beestje slechts een naam gegeven.
In werkelijkheid zijn de kledingstuk
ken immers veelal wel enkele, of
zelfs meerdere malen gedragen. Nooit
zijn ze evenwel helemaal afgedragen.
„Dat de kleding hier schoon en heel
wordt afgegeven is natuurlijk een
voorname eis", vertelt mevrouw C.
M. Helms van de U.V.V., die in deze
kledingcentrale de taak van taxatrice
heeft gekregen. Zij zit met nog enke
le andere huisvrouwen aan een tafel,
waar zij samen de aangeboden goe
deren keuren. En dat doen zij ter za
ke kundig. Zij zijn voor dit verant
woordelijke baantje gekozen omdat
zij in het kledingvak zitten of hebben
gezeten.
Een mevrouw zet een grote tas
voor de controlerende dames achter
de lange tafel, en pakt enthousiast
uit. De spullen worden nauwkeurig
bekeken. Dan zegt mevrouw Helms
die directrice is geweest van een mo
devakschool: „Mevrouw, ik wil niet
kattig zijn, maar deze jas kunnen wij
niet aannemen. Die is niet helemaal
schoon, kijkt u maar. Dat mantelpak
je is te ouderwets en voor deze jurk
geven we niet meer dan zeven gulden
vijftig". Tegen ons zegt de taxatrice
glimlachend: „U moet ons zien wan
neer het hier erg druk is. Dan zijn
we nog strenger. Dat kan ook vaak
niet anders: Ergens moet er toch een
grens getrokken worden. Stel je voor
dat het een soort uitdragerij zou wor
den."
GRATIS
Waar de dames achter ae taxeerta-
fel zoal op letten? De binnenkomende
goederen moeten gestoomd of gewas
sen zijn of bijvoorbeeld slechts een
of twee maal gedragen. Vlekkige kra
gen en gesleten plekken zijn natuur
lijk uit den boze. Ook de mode speelt
een rol en er wordt ook wel op gelet
waar het artikel oorspronkelijk ge
kocht is.
De kelder in Rotterdam hebben de
dames gratis ter beschikking gekre
gen. Ook de rekken kregen zij voor
niets plus de haakjes, tafels, stoelen
en spiegels. Alles bij elkaar maakten
zij er een aardig confectiezaakje van.
Een wat primitief winkeltje mis
schien, waar technisch nog heel wat
aan te verbeteren valt. Er zouden bij-
oorbeeld betere lampen moeten komen.
Maar het gaat in deze kelder enthou
siaster toe dan in menige modezaak.
Dat brengt niet alleen het goede doel,
waarvoor hier zo hard gewerkt wordt,
met zich m,ee. Er hangt in de kelder
ook de voor vrouwen zo heerlijke
sfeer van „koopjes halen".
Koopjes halen kan men er inder
daad. Hoger dan veertig gulden gaan
de selecterende vrouwelijke vrijwilli
gers niet bij het prijzen van de bin
nengekomen kleding. Dat betekent
dat er in de rekken bijvoorbeeld
fraaie mantelcomplets of tailleurs
kunnen hangen voor slechts vier tien
tjes. Kledingstukken waarin de vroe
gere bezitster zich na enige keren
dragen niet erg gelukkig voelde, maar
In een kelder in Rotterdam heb
ben huisvrouwen het druk met kle
ding bekijken en passen. Kleding
die al enkele malen gedragen is en
die door de dames van de Unie van
Vrouwelijke Vrijwilligers wordt
gekocht en verkocht. Op de joto
helpt een van die „vrijwillige" ver
koopsters een klant.
waarmee een huisvrouw die in deze
kelderwinkel rondsnuffelt heel opgeto
gen wegwandelt.
JUBELEND
Mejuffrouw A. Muis uit Rotterdam
deed bijvoorbeeld zo'n ontdekking. We
kwamen haar jubelend tegen tussen
al die „winkelende" vrouwen en meis
jes in de kelder. „Ik heb een prach
tige mantel en japon gekocht. Haast
nog nieuw. Ze kwamen oorspronke
lijk van een heel bekende zaak. Het
past me precies en ik ben er ontzet
tend blij mee", vertelde ze.
Er hangt van alles in de kelder.
Een Amerikaanse dame die een tijd
in Nederland was geweest bracht bij
voorbeeld. toen zij vertrok, al de kle
ding die niet meer in koffers gebor
gen kon worden, naar de Unie van
Vrouwelijke Vrijwilligers. De gehele
opbrengst is nu voor de U.V.V., ver
telde een organisatrice. Een andere
dame was zo enthousiast over een
mantel, dat zij haar eigen jas maar
gelijk op een knaapje bij de andere
kledingstukken hing.
Op het ogenblik is deze „Zo goed
als nieuw" winkel wegens vakantie
gesloten. Op 23 augustus is er een
verkoopdag en vanaf september wordt
er weer iedere eerste en derde don
derdag van de maand in de Rotter
damse Delftsestraat verkocht. Kleding
verkopen en kopen voor een goed
doel gaat in die kelderwinkel van de
U.V.V. dan weer volop bedrijvigheid
brengen.
er toe gebracht, zich in Parijs te gaan
vestigen. De Italiaanse mode werd
daardoor in enkele maanden tijd weer
min of meer een bloem in knop.
We hebben hier nog zoveel nieuwe
kansen, zegt Giorgini. „Het zijn harde
momenten, maar dat Parijs er zoveel
prijs op stelt onze couturiers daar te
hebben, is immers vooral ook een groot
bewijs van hetgeen wij hier in die
twaalf jaar hebben bereikt. De Itali
aanse mode zal dit seizoen zeker weer
van zich doen spreken. Forquet, Lan-
cetti, Galitzine, Giolica, Valentino; dat
zijn de nieuwe figuren waarop wij hier
in Italië nu sterk vertrouwen.
Het Palazzo Pitti zal dit jaar zeker zo
vol zijn, als vóór de uittocht naar Pa-
rijk. We hebben zelfs lang niet alle
aanvragen voor een plaats kunnen ac
cepteren. Italië is een modeland ge
worden en dat zal het blijven. De moei
lijkheden hebben ons chauvinisme aan
gewakkerd en ons enthousiasme zeker
niet doen verslappen. Dat zullen de
Italiaanse modeshows de komende we
ken bewijzen. Men kan verrassingen
verwachten, daar zijn we hier zeker
van
T ONEN (Reuter, AP, UPI)
■*-' De spion dr. Robert Soblen heeft
gisteren aan de Britse regering om
politiek asiel gevraagd.'Eerder wa
ren zijn advocaten er al in geslaagd
voor hun cliënt een dagvaarding
voor een verhoor te verkrijgen. Dit
betekent dat het vertrek van de 62-
jarige psychiater, die in New York
wegens spionage voor de Russen tot
levenslange gevangenisstraf was
veroordeeld, tot tenminste 16 juli is
uitgesteld.
ZONDER WEERGA
Men beschouwt de maatregel van
de rechter als zonder weerga in de
geschiedenis van het Britse recht. So
blen is officiel niet in Engeland toe
gelaten. Zijn status is volgens het mi
nisterie van binnenlandse zaken die
van een reiziger „in transit" (op door
reis). Ook de Amerikaanse ambassa
de toonde zich verrast.
De toestand van dr. Soblen, die
zondag getracht heeft zelfmoord te
plegen, was gisteren in zoverre verbef
terd, dat hij van het Londense zieken
huis waar hij werd verpleegd kon wor
den overgebracht naar de Brixtonge-
vangenis in Londen. Hij werd op een
brancard naar een ambulancewagen
gedragen. Drie agenten in burger wa
ren bij hem.
ROTTERDAM.Een gewone etalage,
een bedieningstoestel en daarachter een
wonderlijke vernuftige machine; daaruit
bestaat de eerste automatische winkel in
Europa. Drie weken is die winkelrobot
in het Bouwcentrum in Rotterdam te be
zichtigen. Volgend jaar zal het apparaat
bij wijze van proef in gebruik worden
genomen in het winkelcentrum Steen
voorde dat in opdracht van de Landbank
in Rijswijk wordt gebouwd.
Deze winkel zonder winkelpersoneel
(behalve iemand die de artikelen in de
machine stopt) werkt als volgt: Men kiest
een genummerd artikel uit de etalage,
draait dat nummer op een draaischijf
van het bedieningstableau en stopt daar
ook het geld in. Geld kan er tot honderd
gulden ingeworpen worden: het wissel
geld komt terug. Na inworp gaat de ma
chine achter de winkelgevel werken en
de „gevraagde" waren rollen via een
transportband naar voren. De uitvinder
van de winkel van de toekomst, is de
heer Hans Joachim Stolter ut Bremen.
TIEN JAAR
Tien jaar deed deze amateur technicus
er over de robot te vervolmaken. Hij ex
perimenteerde ermee in zijn drogisterij in
Bremen, tot hij zijn vinding aan een Duit.
se fabriek verkocht, die het apparaat dat
Jen-o-matic wordt genoemd fabriceert.
Het kost veertigduizend gulden en heeft
voorlopig een capiciteit van tweehonderd
verschillende artikelen met een totaal
van zeventig duizend stoks
DEN HAAG (ANP). Binnenkort is
de benoeming te verwachten van jhr.
mr. H. F. L. K. van Vredenburch, Ne
derlands ambassadeur in Bonn, tot am
bassadeur in Rome. Jhr. Van Vreden
burch zal zijn nieuwe functie in het
najaar aanvaarden.