De tweede tafel der wet
en
LP.
van
Oorschot
KRIS 36™
Doelverdediger Bolleman
speelt laatste wedstrijd
AARDAPPELEN
SCHAARS EN
BLIJVEN
DUUR
EEN LEVEN VOL STRIJD EN IDEALISME
Nederlands Kamerorkest
musiceerde in Middelburg
door Zeeland
Vreemde toren
Koude heeft invloed op
fruitöogst
Pag. 5
„Buitengewoon rijk"
Op school
Waardering
Loophaan
Naar de koningin
„Oorschotje"
Paradijs
Raad 's-Gravenpolder
ZESTIEN JAAR ONDER SPUI-LAT
Flitsen uit
de tuinbouw
Zaterdag 7 juli 1962
ZEEÜWSCH DAGBLAD
HIJ is altijd een strijder geweest, de Vlissingse socialist L. P.
van Oorschot. Hij is het nog, ondanks zijn 77 jaar die
men hem överigens niet kan aanzien. De politieke strijder
an Oorschot dus, want hij heeft in dit gewest op bestuurlijk
gebied zijn mannetje gestaan: in de gemeenteraad van Vlissingen
en in Provinciale Staten van Zeeland. Dit is echter de halve waar
heid, want de politiek is een middel slechts een middel ge
weest voor de lieer Van Oorschot. Hij is ook drankbestrijder, vu
rig voorstander van de coöperatieve gedachte, een pleitbezorger
voor liet ziekenfondswezen en hij is om uit de veelheid nog iets
te noemen een voortreffelijk amateur-kweker van kamerplan
ten en bloemen. Een ontmoeting van deze Zeeuwse veteraan op
verschillende terreinen moet wel uitlopen op het onder de indruk
komen van kennelijk nooit te blussen idealisme. Ruim zestig jaar
heeft de lieer an Oorschot bewust meegeleefd op maatschappe
lijk en politiek terrein; hij is als idealist begonnen en hij is het
al die jaren gebleven en nuóp hoge leeftijd zegt hij: Ik kan
tot de bezitlozen worden gerekend, maar ik wil u echter verzekeren
dat ik mij toch buitengewoon rijk voel: Mijn rijkdom zit in mijn
bezitloosheid en mijn ideaal is mijn rijkdom.
Het zou voor de 'hand hebben gelegen
de iheer Van Oorschot enkele vragen te
stellen over hoogtepunten in zijn loop
baan als raadslid van Vlissingen of als
lid van Provinciale Staten van Zeeland,
Het lag ook in de bedoeling deze on
derwerpen aan te snijden, maar er zijn
in een gesprek dat twee uur duurde,
andere dingen aan de orde gekomen. Hij
kan boeiend en interessant vertellen.
Hij zou een boek over zijn leven in de
soc. beweging van Zeeland kunnen
schrijven, maar daar zal hij eerst veel
schroom voor moeten overwinnen. Hij
voelt zich meer spreker dan schrijver.
Niettemin zou het uitoefenen van druk
op de heer Van Oorschot teneinde hem
te bewegen ..memoires" te schrijven een
verdienstelijke zaak zijn.
Hij is een idealist en naar zijn me
ning is het socialisme de beste grond
slag om zoveel mogelijk van zijn ideaal
,,het zoeken naar de hoogste mate van
geluk voor de mensen" in daden om
te zetten.
Er hebben echter wel eens tranen ge
staan in die ogen, die in een fel debat
bijkans vuur kunnen schieten. Het begon
al op de lagere school in Vlissingen, op
de katholieke jongensschool in de Wal
stra at.
Het is meer dan zeventig jaar gele
den dat een dat eèn manneke, dat
klein van stuk was, naar de rooms-ka-
tholieke jongensschool werd gestuurd.
Zijn ouders hadden gekozen voor bijzon
der onderwijs en dat had consequenties.
Het openbaar onderwijs ging uit van de
staat en werd door de overheid bekos
tigd, maar wie bijzonder onderwijs be
geerde voor zijn kinderen moest zelf be
talen. Vader Van Oorschot bezat ech
ter niet de middelen om voor zijn tien
kinderen schoolgeld op te brengen.
Niettemin konden zijn telgen toch naar
de r.k. school, want er waren ook
ouders, die ruimschoots bij machte .va
ren het schoolgeld te betalen. Zij maak
ten het mogelijk dat de minder bedeel
den gratis rekenen, lezen en schrijven
konden leren.
Nog wordt de stem van Van Oorschot
een tikkeltje hard als hij over die school
jaren vertelt.
Het schoolgebouw had verscheidene lo
kalen. Wie goed leerde ging elk jaar
over en kwam dan in een ander lokaal
met een andere onderwijzer. Mij was
echter een grievend lot beschoren, want
de kinderen der armen die geen
schoolgeld konden opbrengen werden
in een apart lokaal van het schoolge
bouw gezet. Wij hadden, altijd dezelfde
meester, jaar in - jaar uit, we gingen
nooit over en bleven altijd in hetzelfde
lokaal zitten. Aldus werden wij onder
scheiden van de andere kinderen. Met
mijn kinderlijk gemoed voelde ik dat
als een soort straf en een groot on
recht omdat mijn ouders geen geld
hadden....
Hij oordeelt over die situatie van toen
iets milder dan veertig, vijftig jaar ge
leden, en vergeten kan hij het niet. In
drukken uit kinderiaren blijven iemand
meermalen zijn hele leven bij. Intuïtief
heeft het tengere scholiertje toen ge
voeld dat er iets scheef moest zitten»
in de maatschappij en het versje, dat
hij op school leerde: ,,Weest tevreden
met uw lot, 't is de heil'ge wil van God"
heeft hem niet van het tegendeel kun
nen overtuigen. Hij herinnert zich dat
vers nog evenals het onderricht in de ge
wijde geschiedenis, waarbij hem werd
verteld van de grote Kindervriend, die
zei: ..Laat .de kinderen tot Mij komen
en verhindert ze niet....", maar hij kon
niet tevreden zijn met zijn lot en dat
van vele anderen en de vraag mag wor
den gesteld of hij toen in zijn school
jaren niet werd verhinderd door
mensen, die als geestelijke leidslieden
moesten worden gezien.
L. P. van Oorschot is niet rooms-ka-
tholiek gebleven en hij is ook niet over
gegaan naar een andere kerkformatie
of geloofsgroep. Niettemin spreekt hij
met grote waardering over mensen, die
uit hun godsdienstige overtuiging de
kracht putten om op politiek, maat
schappelijk en politiek terrein actief
werkzaam te zijn.
Velen zijn losgeraakt van de kerk,
zegt hij en hij heeft dan vooral het oog
op de jaren voor en tussen de eerste
en de tweede wereldoorlog. De afval is
de schuld van de kerk, die in de strijd
om verbetering van de maatschappelij
ke verhoudingen vrijwel altijd aan de
verkeerde kant ging staan. Toen hebben
velen de kerk en het geloof de rug toe
gekeerd."
Het is een verwijt aan de kerk, een
eerlijk gemeend verwijt. De heer Van
Oorschot voegt er echter onmiddellijk
aan toe:
Wie over de betekenis van zijn geloof
voor zijn optreden op maatschappelijk
en politiek terrein anders denkt dan ik,
heeft echter recht op mijn waardering.
Hij valt het geloof en de kerk, voor
wier ogen het geloofsleven een uiter
lijke concretisering geeft, niet aan. Er
is integendeel behalve mildheid van
oordeel ook veel waardering en mis
schien ziin we geneigd daaraan toe te
voegen, dat er ook veel tragiek is, doch
dat ziet de heer Van Oorschot anders.
Zijn ideaal is het-zoeken van de hoog
ste mate van geluk voor de mensheid.
Wij moeten, zegt hij, samen proberen
iets voor anderen te zijn en met alle
kracht die in hem was heeft hij ge
streefd naar dat ideaal. En is dat niet
gelijk aan de tweede tafel van de Godde
lijke wet: Gij zult uw naaste liefheb
ben als uzelf?
Maar de eerste tafel dan? Het ant
woord op de vraag blijft open.
Enkele bijzonderheden over de politie
ke loopbaan van de heer Van Oorschot.
In 1919 lid van de gemeenteraad van
Vlissingen voor de Socialistische Partij,
een toenmalige groepering naast de
S.D.A.P. Deze groep verloor echter
steeds meer aanhang en werd tenslotte
opgeheven. De leden gingen grotendeels
over naar de S.D.A.P. Op aandrang van
S.D.A.P.-ers stelde de heer Van Oor
schot zich beschikbaar als kandidaat
voor de gemeenteraad voor die partij
en werd toen opnieuw in de Vlissingse
raad gekozen. Dit was in 1905. Een jaar
later werd hij belast met het voorzitter
schap van de fractie.
Toen de oorlog uitbrak kwam aan de
bestuurlijke arbeid (tijdelijk) een einde.
In die tijd beijverde de heer Van Oor
schot zich voor het bijeenbrengen van
geld ten behoeve van ondergedoken
kunstenaars, die weigerden lid van de
nationaal-socialistische Cultuurkamer te
worden.
Na de bevrijding lid van de noodge-
meenteraad, wethouder van Sociale Za
ken, loco-burgemeestér en lid Van
Prov. Staten. Toen de Partij van de Ar
beid werd opgericht werd hij voorzitter
van het gewest Zeeland. In 1957 trok hij
zich terug uit de raad en enkele maan
den geleden uit Provinciale Staten. In
dit college was hij fractievoorzitter.
Met voldoening ziet de heer Van Oor
schot terug op zijn politieke loopbaan,
met name op die van na de oorlog toen
hij kans zag op sociaal terrein belang
rijk werk te doen.
Na de bevrijding van zuidelijk Ne
derland viel de heer Van Oorschot de
eer te beurt met een aantal andere per
sonen uit de provincies Brabant, Lim
burg en Zeeland uitgenodigd te worden
voor een bezoek aan H.M. de Koningin
in Londen. De Vorstin had te kennen
gegeven een gesprek met Nederlanders
uit bezet gebied op prijs te stellen. De
heer Van Oorschot is toen, samen met
o.a. de huidige Commissaris der Ko
ningin, die toen burgemeester van West-
kapelle was, twaalf dagen in Londen ge
weest. Over het daar besprokene zegt
hij geen woord. Het was een vertrouwe
lijke gedachtenwisseling. Na veel
schroom te hebben overwonnen is de
heer Van Oorschot naar Londen ver
trokken. Ik voelde mij eigenlijk een te
weinig ontwikkeld man om naar de ko
ningin te gaan.
Met enige gepaste trots bewaart
hij aan dit bezoek een door H.M. konin
gin Wilhelmina persoonlijk getekende fo
to, waarop de heer Van Oorschot rechts
van de Vorstin zit.
Hij is ook drankbestrijderToen ik
de ellendige gevolgen van het drank
misbruik zag, ben ik gaan strijden
O In Terneuzen staat een vreemde
toren, zoals deze foto laat zien. Een
kloek zeker twaalf meter hoog ge
bouw versierd met enige balcons...
waarachter niets dan een stenen
muur zit. Het zijn flinke uitbouw
sels waarop Julia een behoorlijke
bewegingsvrijheid heeft maar Romeo
een helse toer zal hebben om bij
zijn geliefde te komen. De verkla
ring is tamelijk simpel: deze toren
hoort bij de brandweer in Terneu
zen en wordt bij het oefenen
gebruikt.
..Dat kind op de arm van die ver
pleegster is mijn achterkleinkind Char
les van Oorschot, De moeder is een
Surinaamse."
De voorkamer is een lustoord
voor elke bloemen- en planten
liefhebber. Met grote zorg en met
deskundigheid moet de kweek-
kunst zijn beoefend om tot zo
voortreffelijke resultaten te ko
men. Voorbijgangers bewonde
ren de bloemen.
Het is in die kamer haast een
paradijs.
L. P. VAN OORSCHOT
idealist
voor een drankvrije samenleving. Sa
men met het toenmalige c.h.-raadslid
F. Hensel weerde hij zich ook in de
Vlissingse vroedschap ten bate van
drankbestrijdende maatregelen. De
„proevers" in Vlissingen reageerden
humoristisch. De heer Van Oorschot
was klein van stuk, de heer Hensel
daarentegen fors en stoer. Er waren
in die tijd grote borrels van elf cent
en kleine van zes cent. Men kon in de
kroegen volstaan met het bestellen
van een Hensel of een Oorschotje....
Tot zijn 29ste jaar was de heer Van
Oorschot metselaar, daarna trad hij in
dienst van de verbruikscoöperatie.
Een leven vol strijd en een leven vol
idealisme. In zijn gezellig ingerichte
huis hangt, behalve enkele schilderstuk
jes en een foto van de bruisende Wes-
tetschelde een affiche van de N.C.R.V.-
actie Vier maal Z.N. Vreemd?
's-GRAVENPOLDER. De op 10 ju
li a.s. om 8 uur te houden gemeente
raadsvergadering zal in hoofdzaak ge
wijd worden aan het aan- en verkopen
van diverse perceelsgedeelten grond
met daarop staande gebouwen.
Ook worden een aantal aankopen in
het uitbreidingsplan Nazareth-School-
straat aan de orde gesteld.
Tenslotte zal in behandeling komen
een voorstel tot wijziging van de keur
lonen voor vee en vlees en de vaststel
ling van een verordening tot heffing
van rechten voor het gebruik van de
centrale vuilnisstortplaats.
Hengelwedstrijd in Kan.
door Z.-Beveland
KAPELLE. In het kanaal door
Zuid-Beveland zal zaterdag 14 juli a.s.
een hengelwedstrijd worden georgani
seerd door de Kamiacwinkeliers in Ka-
pelle-Biezelinge, in samenwerking met
de plaatselijke hengelsportvereniging
Er zijn voor deze wedstrijd vele fraaip
prijzen beschikbaar gesteld en er wordt
gerekend op een grote deelname.
De wedstrijd begint om half zeven en
duurt tot half negen 's avonds.
Geslaagd voor staatsexamen heil
gymnastiek en massage mej. A. P. C.
Nijenhuis te Middelburg, mej. G. Grim
te Groede en mej. J. A. Koppejan te
Goes.
Woensdag geven de Chr. Gemengde
Zangvereniging „Looft den Heer" en
het kinderkoor „De Zangvogeltjes" een
concert in Westkapelle.
In juni werd aan het postkantoor
Bergen op Zoom en de daaronder res
sorterende postinrichtingen op boekjes
van de Rijkspostspaarbank ingelegd
636.392,59 en terugbetaald ƒ636.942,88.
Geslgagd voor diploma gymnasium
A aan het professor Zeemanl^ceum te
Zierlkzee mej, H. U. Heringa en voor
diploma B de heren H. H. Hage en H.
Heringa.
Op het kantoor Kapelle van de
Rijkspostspaarbank werd in de 'maand
juni ingelegd 16.572,13 en terugbetaald
13.133,92.
Bij de spaarbank van de coöp.
boerenleenbank te Borssele werd in
de maand juni ingelegd ƒ41.020,42 en
terugbetaald ƒ53.600,96. Het saldo be
droeg aan het eind van de maand
1.981.277,68.
De actie ten behoeve van het Ko
ningin Wilhelminafonds (kankerbestrij
ding) heeft te Borssele opgebracht
480,20; 215 personen hebben zich als
lid of donateur aangemeld.
O Zeventien meisjes in Bruinïsse heb
ben enthousiast gecollecteerd voor het
Anjerfonds. Een bedrag van 75,04 kon
worden overgemaakt.
Mej. M. N. Boot te Haamstede be
haalde aan de Rotterdamse Huishoucï-
school het diploma huishoudkundige voor
inrichtingen, met lof.
Een groot aantal leden van de
N.F.O. en Pomona te Burgh bracht een
bezoek aan de bedrijven van de voor
zitter -en de vice-voorzitter van Pomona,
t.w. de heren J. C. de Feiter en C. v.
d. Kreke. Beide frurtbedrijven bestaan
voor een groot gedeelte uit nieuwe aan
plant.
De nieuwe ambulancewagen van
het Ned. Rode Kruis, afdeling Tholen
heeft men bij het gemeentehuis te St.
Annaland kunnen bewonderen. Deze
modern ingerichte auto is bestemd voor
het zieken- en gewondenvervoer op het
gehele eiland Tholen.
<9 De leden van de herv. dameszen-
dingskrans „Indonesië" te St. Anna-
land hebben een goedgeslaagde verko
ping gehouden. De netto-opbrengst van
700 gul'den werd gestort in het Schuld-
delgiugstfonds.
Voor het doctoraal examen in de
rechtsgeleerdheid, notariële studie-in
richting, slaagde de heer- W. Loof, kan
didaat-notaris te Tholen. Be heer Loof
legde zijn examen af aan de gemeen
telijke Universiteit te Amsterdam.
Kaodidaat-niotaris W. Loof uit Tho
len is geslaagd voor het examen meester
in de rechten.
De collecte voor het Anjerfonds
bracht in Zoutelande 154,36 op.
AXEL. Een in geheel Zeeland be
kende en gewaardeerde sportman
neemt vandaag afscheid van zijn
sport. Na zestien jaar h-et doel van
Spui te hebben verdedigd, hangt de
36-jarige Nic Bolleman (jet ziet 't
(Ingezonden mededeling)
Chief Whip
/IRC INI A
sörnsMK;
HOEWEL de aanvoer van aardappelen van de nieuwe oogst nu
reeds enkele weken aan de gang is en de aanvoeren ook wat
groter zijn geworden, is de vraag nog steeds dermate groot dat
het aanfbod er bij achter blijft en dat heeft tot gevolg dat de prijzen
constant op een hoog niveau blijven gehandhaafd.
In het midden van deze week zagen we bij de Noord-Hollandse
aardappelveilingen dagaanvoeren van ruim 500 ton en ook toen
werden er nog prijzen besteed van 50 tot 60 cent per kg. voor de
goede kwaliteiten.
Op de Zeeuwse veilingen is het aan
bod nu ook wat groter geworden en ook
hier blijft de prijs hoog, in het midden
van deze week lag ze zelfs weer hoger
dan in het begin want terwijl er maan
dag goede aardappelen in Zeeland te
koop waren voor 45 tot 50 cent per kg
werd er woensdag en donderdag weer
meer dan 50 cent per kg voor betaald.
Buitenkansje
Voor de telers is deze gang van z&
ken wel een buitenkansje want zij had
den toch wel niet verwacht dat de
aardappelen zo lang duur zouden blii-
ven. Nu zit het overigens met de op
brengst wat kilo's betreft lang niet best.
Er wordt bijzonder veel kriel en drie
lingen aangevoerd maar ook hiervoor
worden prijzen besteed van resp. 25
cent en 35 tot 40 cent per kg.
Een grote aanvoer van deze kleine
aardappelen betekent echter dat het be
schot niet groot is maar de prijs kan
hier wel wat goed maken. Door het
koude weer groeien de aardappelen erg
langzaam en dat geldt niet alleen voor
de vroege maar ook voor de late.
We vernamen dat er al late aardap
pelen gerooid worden en ook tegen ho
ge prijzen verkocht maar dat zijn toch
wel uitzonderingen.
De aardappelprijzen van dit ogen
blik zijn nog in geen enkel normaal
jaar voorgekomen. De weersomstandig
heden spelen hierbij echter wei de
grootste rol, want het zou toch normaal
zijn dat er thans reeds grote aanvoeren
van aardappelen waren en daar is
geen sprake van. Het is al meer jaren
voorgekomen dat het lang koud en
droog was maar zo erg als dit seizoen
is het nog niet dikwijls geweest en het
zijn juist deze abnormale weersomstan
digheden die de oorzaak zijn van deze
bijzondere situatie op de aardappel-
markt.
Ook in het buitenland schijnt het aan
bod van aardappelen nog belangrijk
achter te blijven bij de vraag. Ook daar
worden overal hoge prijzen betaald.
Langzaam maar zeker gaat de aan-
voer van kersen op de Nederlandse vei
lingen toenemen. Van grote aanvoeren
is echter nog geen sprake en die zul
len er dit seizoen niet komen ook want
de kersenoogst belooft slechts zeer ma
tig te worden. In Zeeland zal zij hele
maal van geen betekenis meer zijn voor
wat de zoete kersen betreft want in de
eerste plaats is het areaal hiervan niet
belangrijk en de boomgaarden die er
nog zijn geven een zeer geringe oogst.
In de Betuwe, het Nederlandse ker-
senland bij uitstek, is de situatie ai
niet veel beter en het ziet er dan ook
naar uit dat we dit jaar betrekkelijk
weinig Nederlandse kersen op de markt
zullen zien.
Dat wii overigens niet zeggen dat er
geen flinke invoer van kersen kan zijr
want hoewel ook in België de kersen-
oogst niet zo groot is als normaal
groeien er daar zeer veel die ongetwij
feld voor een deel naar ons land zullen
komen wanneer de prijs hiervoor aan
trekkelijk is. In de afgelopen weken
kwamen er reeds regelmatig buitenland
se kersen op de Nederlandse markt, in
hoofdzaak afkomstig uit Italië. Deze de
den tot rond 2 per kg. In de afgelo
pen week zijn ook de eerste kersen uit
België in ons land aangevoerd en hier
voor bestond een grote vraag. De prijs
op de markt in Amsterdam lag tusser
1.20 en 1.70 per kg. Het is te begrii-
pen dat de prijs van de Nederlandse
kersen zich richt naar de prijs die
voor het goede buitenlandse produkt be
taald moet worden en daarom wordt
ook voor de Nederlandse kersen niet
meer betaald dan tot 2 per kg op de
veilingen. Op zichzelf gezien is dat na
tuurlijk geen lage prijs maar als we
zien wat voor de andere fruitprodukten
wordt betaald is het toch ook niet veel.
Bij dit produkt zien we weer de grote
invloed van de vrije invoermogelijkhe-
den.
Het wordt steeds duidelijker dat het
20 Stuks f1.«
koude weer van de laatste maanden in
vloed heeft op de grootte van d e ko
mende oogst van appels en peren. Zo
als het er op het ogenblik voor staat zal
er over het algemeen slechts sprake
zijn van een matige perenoogst. Aar.
vankelijk dacht men dat er een grote
oogst zou komen in Zeeland maar deze
gedachte is nu verdwenen door de bij
zonder grote rui die er heeft plaats ge
vonden.
Bij de appels is de situatie iets gun
stiger en hoewel er rassen zijn die be
paald teleurstellen, zullen andere be
langrijke rassen, waartoe Golden Deli
cious en Cox's Orange Pippin behoren,
over het algemeen een goede oogst ge
ven maar van een topoogst zal geen
sprake zijn.
Door de koude groeien de vruchten
zeer slecht en het zal nog geruime tijd
duren voor de eerste appels van de
nieuwe oogst weer op de veiling zijn-
Het vorig jaar kwamen deze omstreeks
half juli.
MIDDELBURG. Wij moeten
het toegeven, musiceren op een
peil als het Nederlands Kamer
orkest doet, horen wij (te) spora
disch in onze cultuurarme pro
vincie. Als men echter de maat
staven voor het optreden van een
beroëpsorkest hoger gaat stellen
dan is er nog volop aan te mer
ken op het concert dat he>t in ons
land zo befaamde orkest in de
Burgerzaal van het Midelburgse
stadhuis in het kader van het
Holland Festival 1962 gister
avond voor een zeer groot publiek
gaf.
Vooral de vertolkingen van twee
Bach-composities voor de pauze be
vredigden ons niet helemaal. Tech
nisch. puntgaaf maar interpretatief
te zwaar liet dirigent Szymon Gold
berg het derde Brandenburgse con
cert uitvoeren. Wij hadden graag een
wat meer verfijnde toon gehoord in
dit prachtige werk. Zoals het orkest
het speelde klonk eerder het onweer
staanbaar dynamische van het eerste
deel te energiek en het dansachtige
tweede deel eerder wat te gezapig.
Janny van Wering hadden wij graag
wat beter willen horen. Nu viel van
haar vlekkeloos klavecimbelspel alleen
ongestoord te genieten in de befaam
de korte cadens tussen de beide delen.
Ook het aandeel van de fluitist
Adriaan Bonsel in Bach's Tweede
suite klonk wat verloren. Gold
berg's ensemble begeleidde hem
beslist te fors. Wij geven toe dat
in de ouverture de fluit geen so
listische functie heeft, maar in de
daarop volgende dansen heeft het
blaasinstrument dat beslist wel. En
in de uitvoering van gisteravond
kwam Bonsel's fluitsolo dan ook
niet, zo best uit de verf. ïets waar
hij zelf weinig aan doen kon.
Ook Frank Martin's interessante
Passaglia voor strijkorkest werd niet
ideaal uitgevoerd. Er werd wat op
pervlakkig gemusiceerd in dit schrij
nende van een orgelcompositie ge
adapteerde werk. Daarna bewees het
orkest echter dat het wel degelijk een
modern werk naar behoren kon spe
len. De uitvoering 'van drie delen uit
Alban Berg's Lyrische suite kon men
haast als een triomf van de twaalf
toonstechniek beschouwen.
Het Nederlands Kamerorkest speel
de dit technisch krankzinnig werk
feilloos en ging niet, zoals bij Martin,
voorbij aan de muzikale waarde er
van. Szymon Goldberg leidde op zeer
goede wijze zijn ensemble door Berg's
dodecafonische doolhof.
De humoristische toon, die wij bij
Bach zo node misten, trof het orkest
gelukkig wel in het laatste werk van
het programma: Mozart's zonnige
Serenata Notturna. Het solo-kwartet
bestaande uit Goldberg zelf en Piet
Nijland violen, Joke Vermeulen, alt
viool en Lion Groen, contrabas, deed
meer dan voortreffelijk werk. Mis
schien dat Goldberg zijn eerste viool
partij een tikkeltje minder overheer
send had- moeten spelen. Jan Straat
man weerde zich verdienstelijk aan
de pauken. Al met al, een concert dat
vele plus- en minpunten telde, maar
in het geheel als geslaagd moet wor
den beschouwd en voor Zeeland niet
minder dan een evenement van de
eerste oorde.
Sch.
Nic Bolleman in de tuin van zijn
huis in Axel. Twee van zijn kost
baarste bezitten houdt hij in zijn
handen: in de rechter zijn drie
jarig zoontje Adrie (die wordt later
ook een geduchte voetballer) en in
de linker de bal, waar hij vandaag
afscheid van gaat nemen.
hem niet aan) zijn voetbalschoenen
aan de wilgen. Misschien dat hij
nog wel eens in een veteranenwed-
strijd meedoet, maar de actieve
voetballerij is voor hem afgesloten.
Dat is allemaal zijn eigen beslis
sing: want als het aan de elftal
commissie van Spui lag stond Bolle
man de eerste twee jaar nog in de
doelmond van het eerste elftal.
„Dat is fout," zegt Bolleman met
een grote en plezierige dosis zelfkri
tiek, „ik merk dat ik te weinig asem
heb. Laat ik nu teruiijl het publiek
mij nog goed vindt vertrekken,
voordat over een paar jaar men
zegt, die Bolleman wordt toch echt
te oud, moet er niet een ander ko
men?"
Op twintigjarige leeftijd werd de PZEM-
monteur (hij woonde toen in Spui's
zusterdorp Magrette) lid van Spui.
Voordien had hij in schoolelftallen ge
voetbald en hij had een grote belang
stelling voor Neerlands populairste
sport. Hij kwam meteen als doelver-
dediger in het eerste team en bleef die
plaats zestien jaar bezetten.
Opmars
Hij maakte de opmars van Spui uit de
onderste regionen van het provinciale
voetbal mee. Voorwaar geen kleinig
heid zoals deze kleine vereniging met
haar twee elftallen (allemaal eigen
kweek en afkomstig uit Spui en Ma
grette) zich in de loop der jaren naar
boven werkte. Er werd uit de tweede
klasse van de voormalige ZVB naar
de eerste klasse gepromoveerd en
daarna naar de vierde klasse van de
KNVB.
De Spui-elf werd in geheel het za
terdagmiddagvoetbal van Zeeland om
haar sterkte gevreesd. De kwalitei
ten van Bolleman als doelverdediger
werden niet alleen in Spui gewaar
deerd. Ook de keuzecommissie van
het Zeeuws zaterdagelftal was van
oordeel dat een betere doelverdediger
in Zeeland niet was te vinden. Drie
jaar lang heeft Bolleman toen het doel
van het vertegenwoordigend team van
het zaterdagmiddagvoetbal in onze
provincie verdedigd. Ook speelde hij
eenmaal in het Zeeuws zondagelftal
(op zaterdag) in een in Vlissingen ge
speelde wedstrijd tegen een westelijk
KNVB-elftal.
Gezin
De heer Bolleman heeft zijn belangrij
ke besluit genomen, eensdeels omdat
hij vindt, dat hij aan de top is ge
weest en nu de jeugd een kans moet
geven, anderszijds omdat hij meer
aandacht aan zijn gezin (zijn vrouw
en twee kinderen) wil schenken. Want
zijn liefhebberij slokt het allergroot
ste deel van zijn vrije tijd op. „Mijn
vrouw, die overigens niet veel belang
stelling voor het voetballen heeft, toont
er veel begrip voor. Ik heb er zelfs
nooit ruzie om gehad."
TOEGELATEN TOT
CHR. LYCEUM
goes: Tot de eerste klas van het Chris
telijk Lyceum voor Zeeland te Goes zijn met
ingang van 1 september de volgende leerlin
gen toegelaten
Uit Goes; Han Bickelmeijer, Conny Buys.
Pavid Egter van Wissekerke, Mattie Evers-
dijk, Jan Goeman, Anne Marie Harmsen.
Willemien t Hooft, Janhendrik Jansen, Berti
?x?'i0Tge' An"emieke de Jongh, Kees Joosse,
Wim Joosse, Ko Kloet, Joke Knuist, Ab Kos-
ter, Tineke Kwekkeboom, Anneke Lambert
Harry van Leeuwen. Gil jam Lokerse, Otto
Maris, Wilma Ossewaarde, Janine Pilaar
§ytse Renhng» Wilma van Riet, Marleen van
der Shkke, Hennie Sterk. Conny Torbijn. Ad
Verburg. Bram Verwijs, Bram Vleugel, Hans
Weezepoel, Marius Wessels, Jaap van Wes-
ten, Ad Willemse. Janis Wisse. Uit Baar
land: Christien Beneder. Uit Biezelinge: Dini
den Butter. Frans Wiete ter Haar, Jan van
yne. Uit Borssele: Aart van den Ende
Marius Vnjlandt. Uit Colijnsplaat: Anneke
Houterman. Uit Driewegen: Bram de
Muynek, Ella van der Veen. Uit Hansweert-
Janny Lavooy. Uit 's-Heer Arendskerke:
August Baars. Uit Heinkenszand: Kees Na-
gelkerk. Uit Kapelle: Frans Duvnhouwer
Betsy Hoogstrate, Gerda Ruissen. Uit Kloe-
tinge: Willy la Grand, Gerda Lankester.
Jaap Luyk, Ria Mieras, Kees Trimpe. Uit
Krabbendijke: Mies Dieleman, Izak Voge
laar, Nelleke Weststrate. Uit Kruiningen-
Bea Allewijn, Jeannette de Braai, Atie Maar-
tense, Tineke Minnaar. Uit Lewedorp: Ada
bmit. Uit Yerseke: Frans Hoogstrate, Corrie
Schipper, Louw Simonse. Uit Nisse: Sam
Boogaard. Uit Oudelande: Lous Bosselaar
£°40s v,an Nieuwenhuyze. Cokk.v Sommeijer!
Uit Rilland-Bath: Els vgn Beukering, Arend
Wemeldmge: Wijnand Burger, Marleen Pik
van der Marei. Uit Vlake- Kees Kole Uit
Annie van Stel. Jan Wedekind. Uit Wilhel-
minadorp: Bernard van Oost. Uit Wolfaarts-
dijk: Kees Buizer, Ko Remijnse en Jan van
de Vrede.