De tweede tafel der wet en LP. van Oorschot KRIS 36™ Doelverdediger Bolleman speelt laatste wedstrijd AARDAPPELEN SCHAARS EN BLIJVEN DUUR EEN LEVEN VOL STRIJD EN IDEALISME Nederlands Kamerorkest musiceerde in Middelburg door Zeeland Vreemde toren Koude heeft invloed op fruitöogst Pag. 5 „Buitengewoon rijk" Op school Waardering Loophaan Naar de koningin „Oorschotje" Paradijs Raad 's-Gravenpolder ZESTIEN JAAR ONDER SPUI-LAT Flitsen uit de tuinbouw Zaterdag 7 juli 1962 ZEEÜWSCH DAGBLAD HIJ is altijd een strijder geweest, de Vlissingse socialist L. P. van Oorschot. Hij is het nog, ondanks zijn 77 jaar die men hem överigens niet kan aanzien. De politieke strijder an Oorschot dus, want hij heeft in dit gewest op bestuurlijk gebied zijn mannetje gestaan: in de gemeenteraad van Vlissingen en in Provinciale Staten van Zeeland. Dit is echter de halve waar heid, want de politiek is een middel slechts een middel ge weest voor de lieer Van Oorschot. Hij is ook drankbestrijder, vu rig voorstander van de coöperatieve gedachte, een pleitbezorger voor liet ziekenfondswezen en hij is om uit de veelheid nog iets te noemen een voortreffelijk amateur-kweker van kamerplan ten en bloemen. Een ontmoeting van deze Zeeuwse veteraan op verschillende terreinen moet wel uitlopen op het onder de indruk komen van kennelijk nooit te blussen idealisme. Ruim zestig jaar heeft de lieer an Oorschot bewust meegeleefd op maatschappe lijk en politiek terrein; hij is als idealist begonnen en hij is het al die jaren gebleven en nuóp hoge leeftijd zegt hij: Ik kan tot de bezitlozen worden gerekend, maar ik wil u echter verzekeren dat ik mij toch buitengewoon rijk voel: Mijn rijkdom zit in mijn bezitloosheid en mijn ideaal is mijn rijkdom. Het zou voor de 'hand hebben gelegen de iheer Van Oorschot enkele vragen te stellen over hoogtepunten in zijn loop baan als raadslid van Vlissingen of als lid van Provinciale Staten van Zeeland, Het lag ook in de bedoeling deze on derwerpen aan te snijden, maar er zijn in een gesprek dat twee uur duurde, andere dingen aan de orde gekomen. Hij kan boeiend en interessant vertellen. Hij zou een boek over zijn leven in de soc. beweging van Zeeland kunnen schrijven, maar daar zal hij eerst veel schroom voor moeten overwinnen. Hij voelt zich meer spreker dan schrijver. Niettemin zou het uitoefenen van druk op de heer Van Oorschot teneinde hem te bewegen ..memoires" te schrijven een verdienstelijke zaak zijn. Hij is een idealist en naar zijn me ning is het socialisme de beste grond slag om zoveel mogelijk van zijn ideaal ,,het zoeken naar de hoogste mate van geluk voor de mensen" in daden om te zetten. Er hebben echter wel eens tranen ge staan in die ogen, die in een fel debat bijkans vuur kunnen schieten. Het begon al op de lagere school in Vlissingen, op de katholieke jongensschool in de Wal stra at. Het is meer dan zeventig jaar gele den dat een dat eèn manneke, dat klein van stuk was, naar de rooms-ka- tholieke jongensschool werd gestuurd. Zijn ouders hadden gekozen voor bijzon der onderwijs en dat had consequenties. Het openbaar onderwijs ging uit van de staat en werd door de overheid bekos tigd, maar wie bijzonder onderwijs be geerde voor zijn kinderen moest zelf be talen. Vader Van Oorschot bezat ech ter niet de middelen om voor zijn tien kinderen schoolgeld op te brengen. Niettemin konden zijn telgen toch naar de r.k. school, want er waren ook ouders, die ruimschoots bij machte .va ren het schoolgeld te betalen. Zij maak ten het mogelijk dat de minder bedeel den gratis rekenen, lezen en schrijven konden leren. Nog wordt de stem van Van Oorschot een tikkeltje hard als hij over die school jaren vertelt. Het schoolgebouw had verscheidene lo kalen. Wie goed leerde ging elk jaar over en kwam dan in een ander lokaal met een andere onderwijzer. Mij was echter een grievend lot beschoren, want de kinderen der armen die geen schoolgeld konden opbrengen werden in een apart lokaal van het schoolge bouw gezet. Wij hadden, altijd dezelfde meester, jaar in - jaar uit, we gingen nooit over en bleven altijd in hetzelfde lokaal zitten. Aldus werden wij onder scheiden van de andere kinderen. Met mijn kinderlijk gemoed voelde ik dat als een soort straf en een groot on recht omdat mijn ouders geen geld hadden.... Hij oordeelt over die situatie van toen iets milder dan veertig, vijftig jaar ge leden, en vergeten kan hij het niet. In drukken uit kinderiaren blijven iemand meermalen zijn hele leven bij. Intuïtief heeft het tengere scholiertje toen ge voeld dat er iets scheef moest zitten» in de maatschappij en het versje, dat hij op school leerde: ,,Weest tevreden met uw lot, 't is de heil'ge wil van God" heeft hem niet van het tegendeel kun nen overtuigen. Hij herinnert zich dat vers nog evenals het onderricht in de ge wijde geschiedenis, waarbij hem werd verteld van de grote Kindervriend, die zei: ..Laat .de kinderen tot Mij komen en verhindert ze niet....", maar hij kon niet tevreden zijn met zijn lot en dat van vele anderen en de vraag mag wor den gesteld of hij toen in zijn school jaren niet werd verhinderd door mensen, die als geestelijke leidslieden moesten worden gezien. L. P. van Oorschot is niet rooms-ka- tholiek gebleven en hij is ook niet over gegaan naar een andere kerkformatie of geloofsgroep. Niettemin spreekt hij met grote waardering over mensen, die uit hun godsdienstige overtuiging de kracht putten om op politiek, maat schappelijk en politiek terrein actief werkzaam te zijn. Velen zijn losgeraakt van de kerk, zegt hij en hij heeft dan vooral het oog op de jaren voor en tussen de eerste en de tweede wereldoorlog. De afval is de schuld van de kerk, die in de strijd om verbetering van de maatschappelij ke verhoudingen vrijwel altijd aan de verkeerde kant ging staan. Toen hebben velen de kerk en het geloof de rug toe gekeerd." Het is een verwijt aan de kerk, een eerlijk gemeend verwijt. De heer Van Oorschot voegt er echter onmiddellijk aan toe: Wie over de betekenis van zijn geloof voor zijn optreden op maatschappelijk en politiek terrein anders denkt dan ik, heeft echter recht op mijn waardering. Hij valt het geloof en de kerk, voor wier ogen het geloofsleven een uiter lijke concretisering geeft, niet aan. Er is integendeel behalve mildheid van oordeel ook veel waardering en mis schien ziin we geneigd daaraan toe te voegen, dat er ook veel tragiek is, doch dat ziet de heer Van Oorschot anders. Zijn ideaal is het-zoeken van de hoog ste mate van geluk voor de mensheid. Wij moeten, zegt hij, samen proberen iets voor anderen te zijn en met alle kracht die in hem was heeft hij ge streefd naar dat ideaal. En is dat niet gelijk aan de tweede tafel van de Godde lijke wet: Gij zult uw naaste liefheb ben als uzelf? Maar de eerste tafel dan? Het ant woord op de vraag blijft open. Enkele bijzonderheden over de politie ke loopbaan van de heer Van Oorschot. In 1919 lid van de gemeenteraad van Vlissingen voor de Socialistische Partij, een toenmalige groepering naast de S.D.A.P. Deze groep verloor echter steeds meer aanhang en werd tenslotte opgeheven. De leden gingen grotendeels over naar de S.D.A.P. Op aandrang van S.D.A.P.-ers stelde de heer Van Oor schot zich beschikbaar als kandidaat voor de gemeenteraad voor die partij en werd toen opnieuw in de Vlissingse raad gekozen. Dit was in 1905. Een jaar later werd hij belast met het voorzitter schap van de fractie. Toen de oorlog uitbrak kwam aan de bestuurlijke arbeid (tijdelijk) een einde. In die tijd beijverde de heer Van Oor schot zich voor het bijeenbrengen van geld ten behoeve van ondergedoken kunstenaars, die weigerden lid van de nationaal-socialistische Cultuurkamer te worden. Na de bevrijding lid van de noodge- meenteraad, wethouder van Sociale Za ken, loco-burgemeestér en lid Van Prov. Staten. Toen de Partij van de Ar beid werd opgericht werd hij voorzitter van het gewest Zeeland. In 1957 trok hij zich terug uit de raad en enkele maan den geleden uit Provinciale Staten. In dit college was hij fractievoorzitter. Met voldoening ziet de heer Van Oor schot terug op zijn politieke loopbaan, met name op die van na de oorlog toen hij kans zag op sociaal terrein belang rijk werk te doen. Na de bevrijding van zuidelijk Ne derland viel de heer Van Oorschot de eer te beurt met een aantal andere per sonen uit de provincies Brabant, Lim burg en Zeeland uitgenodigd te worden voor een bezoek aan H.M. de Koningin in Londen. De Vorstin had te kennen gegeven een gesprek met Nederlanders uit bezet gebied op prijs te stellen. De heer Van Oorschot is toen, samen met o.a. de huidige Commissaris der Ko ningin, die toen burgemeester van West- kapelle was, twaalf dagen in Londen ge weest. Over het daar besprokene zegt hij geen woord. Het was een vertrouwe lijke gedachtenwisseling. Na veel schroom te hebben overwonnen is de heer Van Oorschot naar Londen ver trokken. Ik voelde mij eigenlijk een te weinig ontwikkeld man om naar de ko ningin te gaan. Met enige gepaste trots bewaart hij aan dit bezoek een door H.M. konin gin Wilhelmina persoonlijk getekende fo to, waarop de heer Van Oorschot rechts van de Vorstin zit. Hij is ook drankbestrijderToen ik de ellendige gevolgen van het drank misbruik zag, ben ik gaan strijden O In Terneuzen staat een vreemde toren, zoals deze foto laat zien. Een kloek zeker twaalf meter hoog ge bouw versierd met enige balcons... waarachter niets dan een stenen muur zit. Het zijn flinke uitbouw sels waarop Julia een behoorlijke bewegingsvrijheid heeft maar Romeo een helse toer zal hebben om bij zijn geliefde te komen. De verkla ring is tamelijk simpel: deze toren hoort bij de brandweer in Terneu zen en wordt bij het oefenen gebruikt. ..Dat kind op de arm van die ver pleegster is mijn achterkleinkind Char les van Oorschot, De moeder is een Surinaamse." De voorkamer is een lustoord voor elke bloemen- en planten liefhebber. Met grote zorg en met deskundigheid moet de kweek- kunst zijn beoefend om tot zo voortreffelijke resultaten te ko men. Voorbijgangers bewonde ren de bloemen. Het is in die kamer haast een paradijs. L. P. VAN OORSCHOT idealist voor een drankvrije samenleving. Sa men met het toenmalige c.h.-raadslid F. Hensel weerde hij zich ook in de Vlissingse vroedschap ten bate van drankbestrijdende maatregelen. De „proevers" in Vlissingen reageerden humoristisch. De heer Van Oorschot was klein van stuk, de heer Hensel daarentegen fors en stoer. Er waren in die tijd grote borrels van elf cent en kleine van zes cent. Men kon in de kroegen volstaan met het bestellen van een Hensel of een Oorschotje.... Tot zijn 29ste jaar was de heer Van Oorschot metselaar, daarna trad hij in dienst van de verbruikscoöperatie. Een leven vol strijd en een leven vol idealisme. In zijn gezellig ingerichte huis hangt, behalve enkele schilderstuk jes en een foto van de bruisende Wes- tetschelde een affiche van de N.C.R.V.- actie Vier maal Z.N. Vreemd? 's-GRAVENPOLDER. De op 10 ju li a.s. om 8 uur te houden gemeente raadsvergadering zal in hoofdzaak ge wijd worden aan het aan- en verkopen van diverse perceelsgedeelten grond met daarop staande gebouwen. Ook worden een aantal aankopen in het uitbreidingsplan Nazareth-School- straat aan de orde gesteld. Tenslotte zal in behandeling komen een voorstel tot wijziging van de keur lonen voor vee en vlees en de vaststel ling van een verordening tot heffing van rechten voor het gebruik van de centrale vuilnisstortplaats. Hengelwedstrijd in Kan. door Z.-Beveland KAPELLE. In het kanaal door Zuid-Beveland zal zaterdag 14 juli a.s. een hengelwedstrijd worden georgani seerd door de Kamiacwinkeliers in Ka- pelle-Biezelinge, in samenwerking met de plaatselijke hengelsportvereniging Er zijn voor deze wedstrijd vele fraaip prijzen beschikbaar gesteld en er wordt gerekend op een grote deelname. De wedstrijd begint om half zeven en duurt tot half negen 's avonds. Geslaagd voor staatsexamen heil gymnastiek en massage mej. A. P. C. Nijenhuis te Middelburg, mej. G. Grim te Groede en mej. J. A. Koppejan te Goes. Woensdag geven de Chr. Gemengde Zangvereniging „Looft den Heer" en het kinderkoor „De Zangvogeltjes" een concert in Westkapelle. In juni werd aan het postkantoor Bergen op Zoom en de daaronder res sorterende postinrichtingen op boekjes van de Rijkspostspaarbank ingelegd 636.392,59 en terugbetaald ƒ636.942,88. Geslgagd voor diploma gymnasium A aan het professor Zeemanl^ceum te Zierlkzee mej, H. U. Heringa en voor diploma B de heren H. H. Hage en H. Heringa. Op het kantoor Kapelle van de Rijkspostspaarbank werd in de 'maand juni ingelegd 16.572,13 en terugbetaald 13.133,92. Bij de spaarbank van de coöp. boerenleenbank te Borssele werd in de maand juni ingelegd ƒ41.020,42 en terugbetaald ƒ53.600,96. Het saldo be droeg aan het eind van de maand 1.981.277,68. De actie ten behoeve van het Ko ningin Wilhelminafonds (kankerbestrij ding) heeft te Borssele opgebracht 480,20; 215 personen hebben zich als lid of donateur aangemeld. O Zeventien meisjes in Bruinïsse heb ben enthousiast gecollecteerd voor het Anjerfonds. Een bedrag van 75,04 kon worden overgemaakt. Mej. M. N. Boot te Haamstede be haalde aan de Rotterdamse Huishoucï- school het diploma huishoudkundige voor inrichtingen, met lof. Een groot aantal leden van de N.F.O. en Pomona te Burgh bracht een bezoek aan de bedrijven van de voor zitter -en de vice-voorzitter van Pomona, t.w. de heren J. C. de Feiter en C. v. d. Kreke. Beide frurtbedrijven bestaan voor een groot gedeelte uit nieuwe aan plant. De nieuwe ambulancewagen van het Ned. Rode Kruis, afdeling Tholen heeft men bij het gemeentehuis te St. Annaland kunnen bewonderen. Deze modern ingerichte auto is bestemd voor het zieken- en gewondenvervoer op het gehele eiland Tholen. <9 De leden van de herv. dameszen- dingskrans „Indonesië" te St. Anna- land hebben een goedgeslaagde verko ping gehouden. De netto-opbrengst van 700 gul'den werd gestort in het Schuld- delgiugstfonds. Voor het doctoraal examen in de rechtsgeleerdheid, notariële studie-in richting, slaagde de heer- W. Loof, kan didaat-notaris te Tholen. Be heer Loof legde zijn examen af aan de gemeen telijke Universiteit te Amsterdam. Kaodidaat-niotaris W. Loof uit Tho len is geslaagd voor het examen meester in de rechten. De collecte voor het Anjerfonds bracht in Zoutelande 154,36 op. AXEL. Een in geheel Zeeland be kende en gewaardeerde sportman neemt vandaag afscheid van zijn sport. Na zestien jaar h-et doel van Spui te hebben verdedigd, hangt de 36-jarige Nic Bolleman (jet ziet 't (Ingezonden mededeling) Chief Whip /IRC INI A sörnsMK; HOEWEL de aanvoer van aardappelen van de nieuwe oogst nu reeds enkele weken aan de gang is en de aanvoeren ook wat groter zijn geworden, is de vraag nog steeds dermate groot dat het aanfbod er bij achter blijft en dat heeft tot gevolg dat de prijzen constant op een hoog niveau blijven gehandhaafd. In het midden van deze week zagen we bij de Noord-Hollandse aardappelveilingen dagaanvoeren van ruim 500 ton en ook toen werden er nog prijzen besteed van 50 tot 60 cent per kg. voor de goede kwaliteiten. Op de Zeeuwse veilingen is het aan bod nu ook wat groter geworden en ook hier blijft de prijs hoog, in het midden van deze week lag ze zelfs weer hoger dan in het begin want terwijl er maan dag goede aardappelen in Zeeland te koop waren voor 45 tot 50 cent per kg werd er woensdag en donderdag weer meer dan 50 cent per kg voor betaald. Buitenkansje Voor de telers is deze gang van z& ken wel een buitenkansje want zij had den toch wel niet verwacht dat de aardappelen zo lang duur zouden blii- ven. Nu zit het overigens met de op brengst wat kilo's betreft lang niet best. Er wordt bijzonder veel kriel en drie lingen aangevoerd maar ook hiervoor worden prijzen besteed van resp. 25 cent en 35 tot 40 cent per kg. Een grote aanvoer van deze kleine aardappelen betekent echter dat het be schot niet groot is maar de prijs kan hier wel wat goed maken. Door het koude weer groeien de aardappelen erg langzaam en dat geldt niet alleen voor de vroege maar ook voor de late. We vernamen dat er al late aardap pelen gerooid worden en ook tegen ho ge prijzen verkocht maar dat zijn toch wel uitzonderingen. De aardappelprijzen van dit ogen blik zijn nog in geen enkel normaal jaar voorgekomen. De weersomstandig heden spelen hierbij echter wei de grootste rol, want het zou toch normaal zijn dat er thans reeds grote aanvoeren van aardappelen waren en daar is geen sprake van. Het is al meer jaren voorgekomen dat het lang koud en droog was maar zo erg als dit seizoen is het nog niet dikwijls geweest en het zijn juist deze abnormale weersomstan digheden die de oorzaak zijn van deze bijzondere situatie op de aardappel- markt. Ook in het buitenland schijnt het aan bod van aardappelen nog belangrijk achter te blijven bij de vraag. Ook daar worden overal hoge prijzen betaald. Langzaam maar zeker gaat de aan- voer van kersen op de Nederlandse vei lingen toenemen. Van grote aanvoeren is echter nog geen sprake en die zul len er dit seizoen niet komen ook want de kersenoogst belooft slechts zeer ma tig te worden. In Zeeland zal zij hele maal van geen betekenis meer zijn voor wat de zoete kersen betreft want in de eerste plaats is het areaal hiervan niet belangrijk en de boomgaarden die er nog zijn geven een zeer geringe oogst. In de Betuwe, het Nederlandse ker- senland bij uitstek, is de situatie ai niet veel beter en het ziet er dan ook naar uit dat we dit jaar betrekkelijk weinig Nederlandse kersen op de markt zullen zien. Dat wii overigens niet zeggen dat er geen flinke invoer van kersen kan zijr want hoewel ook in België de kersen- oogst niet zo groot is als normaal groeien er daar zeer veel die ongetwij feld voor een deel naar ons land zullen komen wanneer de prijs hiervoor aan trekkelijk is. In de afgelopen weken kwamen er reeds regelmatig buitenland se kersen op de Nederlandse markt, in hoofdzaak afkomstig uit Italië. Deze de den tot rond 2 per kg. In de afgelo pen week zijn ook de eerste kersen uit België in ons land aangevoerd en hier voor bestond een grote vraag. De prijs op de markt in Amsterdam lag tusser 1.20 en 1.70 per kg. Het is te begrii- pen dat de prijs van de Nederlandse kersen zich richt naar de prijs die voor het goede buitenlandse produkt be taald moet worden en daarom wordt ook voor de Nederlandse kersen niet meer betaald dan tot 2 per kg op de veilingen. Op zichzelf gezien is dat na tuurlijk geen lage prijs maar als we zien wat voor de andere fruitprodukten wordt betaald is het toch ook niet veel. Bij dit produkt zien we weer de grote invloed van de vrije invoermogelijkhe- den. Het wordt steeds duidelijker dat het 20 Stuks f1.« koude weer van de laatste maanden in vloed heeft op de grootte van d e ko mende oogst van appels en peren. Zo als het er op het ogenblik voor staat zal er over het algemeen slechts sprake zijn van een matige perenoogst. Aar. vankelijk dacht men dat er een grote oogst zou komen in Zeeland maar deze gedachte is nu verdwenen door de bij zonder grote rui die er heeft plaats ge vonden. Bij de appels is de situatie iets gun stiger en hoewel er rassen zijn die be paald teleurstellen, zullen andere be langrijke rassen, waartoe Golden Deli cious en Cox's Orange Pippin behoren, over het algemeen een goede oogst ge ven maar van een topoogst zal geen sprake zijn. Door de koude groeien de vruchten zeer slecht en het zal nog geruime tijd duren voor de eerste appels van de nieuwe oogst weer op de veiling zijn- Het vorig jaar kwamen deze omstreeks half juli. MIDDELBURG. Wij moeten het toegeven, musiceren op een peil als het Nederlands Kamer orkest doet, horen wij (te) spora disch in onze cultuurarme pro vincie. Als men echter de maat staven voor het optreden van een beroëpsorkest hoger gaat stellen dan is er nog volop aan te mer ken op het concert dat he>t in ons land zo befaamde orkest in de Burgerzaal van het Midelburgse stadhuis in het kader van het Holland Festival 1962 gister avond voor een zeer groot publiek gaf. Vooral de vertolkingen van twee Bach-composities voor de pauze be vredigden ons niet helemaal. Tech nisch. puntgaaf maar interpretatief te zwaar liet dirigent Szymon Gold berg het derde Brandenburgse con cert uitvoeren. Wij hadden graag een wat meer verfijnde toon gehoord in dit prachtige werk. Zoals het orkest het speelde klonk eerder het onweer staanbaar dynamische van het eerste deel te energiek en het dansachtige tweede deel eerder wat te gezapig. Janny van Wering hadden wij graag wat beter willen horen. Nu viel van haar vlekkeloos klavecimbelspel alleen ongestoord te genieten in de befaam de korte cadens tussen de beide delen. Ook het aandeel van de fluitist Adriaan Bonsel in Bach's Tweede suite klonk wat verloren. Gold berg's ensemble begeleidde hem beslist te fors. Wij geven toe dat in de ouverture de fluit geen so listische functie heeft, maar in de daarop volgende dansen heeft het blaasinstrument dat beslist wel. En in de uitvoering van gisteravond kwam Bonsel's fluitsolo dan ook niet, zo best uit de verf. ïets waar hij zelf weinig aan doen kon. Ook Frank Martin's interessante Passaglia voor strijkorkest werd niet ideaal uitgevoerd. Er werd wat op pervlakkig gemusiceerd in dit schrij nende van een orgelcompositie ge adapteerde werk. Daarna bewees het orkest echter dat het wel degelijk een modern werk naar behoren kon spe len. De uitvoering 'van drie delen uit Alban Berg's Lyrische suite kon men haast als een triomf van de twaalf toonstechniek beschouwen. Het Nederlands Kamerorkest speel de dit technisch krankzinnig werk feilloos en ging niet, zoals bij Martin, voorbij aan de muzikale waarde er van. Szymon Goldberg leidde op zeer goede wijze zijn ensemble door Berg's dodecafonische doolhof. De humoristische toon, die wij bij Bach zo node misten, trof het orkest gelukkig wel in het laatste werk van het programma: Mozart's zonnige Serenata Notturna. Het solo-kwartet bestaande uit Goldberg zelf en Piet Nijland violen, Joke Vermeulen, alt viool en Lion Groen, contrabas, deed meer dan voortreffelijk werk. Mis schien dat Goldberg zijn eerste viool partij een tikkeltje minder overheer send had- moeten spelen. Jan Straat man weerde zich verdienstelijk aan de pauken. Al met al, een concert dat vele plus- en minpunten telde, maar in het geheel als geslaagd moet wor den beschouwd en voor Zeeland niet minder dan een evenement van de eerste oorde. Sch. Nic Bolleman in de tuin van zijn huis in Axel. Twee van zijn kost baarste bezitten houdt hij in zijn handen: in de rechter zijn drie jarig zoontje Adrie (die wordt later ook een geduchte voetballer) en in de linker de bal, waar hij vandaag afscheid van gaat nemen. hem niet aan) zijn voetbalschoenen aan de wilgen. Misschien dat hij nog wel eens in een veteranenwed- strijd meedoet, maar de actieve voetballerij is voor hem afgesloten. Dat is allemaal zijn eigen beslis sing: want als het aan de elftal commissie van Spui lag stond Bolle man de eerste twee jaar nog in de doelmond van het eerste elftal. „Dat is fout," zegt Bolleman met een grote en plezierige dosis zelfkri tiek, „ik merk dat ik te weinig asem heb. Laat ik nu teruiijl het publiek mij nog goed vindt vertrekken, voordat over een paar jaar men zegt, die Bolleman wordt toch echt te oud, moet er niet een ander ko men?" Op twintigjarige leeftijd werd de PZEM- monteur (hij woonde toen in Spui's zusterdorp Magrette) lid van Spui. Voordien had hij in schoolelftallen ge voetbald en hij had een grote belang stelling voor Neerlands populairste sport. Hij kwam meteen als doelver- dediger in het eerste team en bleef die plaats zestien jaar bezetten. Opmars Hij maakte de opmars van Spui uit de onderste regionen van het provinciale voetbal mee. Voorwaar geen kleinig heid zoals deze kleine vereniging met haar twee elftallen (allemaal eigen kweek en afkomstig uit Spui en Ma grette) zich in de loop der jaren naar boven werkte. Er werd uit de tweede klasse van de voormalige ZVB naar de eerste klasse gepromoveerd en daarna naar de vierde klasse van de KNVB. De Spui-elf werd in geheel het za terdagmiddagvoetbal van Zeeland om haar sterkte gevreesd. De kwalitei ten van Bolleman als doelverdediger werden niet alleen in Spui gewaar deerd. Ook de keuzecommissie van het Zeeuws zaterdagelftal was van oordeel dat een betere doelverdediger in Zeeland niet was te vinden. Drie jaar lang heeft Bolleman toen het doel van het vertegenwoordigend team van het zaterdagmiddagvoetbal in onze provincie verdedigd. Ook speelde hij eenmaal in het Zeeuws zondagelftal (op zaterdag) in een in Vlissingen ge speelde wedstrijd tegen een westelijk KNVB-elftal. Gezin De heer Bolleman heeft zijn belangrij ke besluit genomen, eensdeels omdat hij vindt, dat hij aan de top is ge weest en nu de jeugd een kans moet geven, anderszijds omdat hij meer aandacht aan zijn gezin (zijn vrouw en twee kinderen) wil schenken. Want zijn liefhebberij slokt het allergroot ste deel van zijn vrije tijd op. „Mijn vrouw, die overigens niet veel belang stelling voor het voetballen heeft, toont er veel begrip voor. Ik heb er zelfs nooit ruzie om gehad." TOEGELATEN TOT CHR. LYCEUM goes: Tot de eerste klas van het Chris telijk Lyceum voor Zeeland te Goes zijn met ingang van 1 september de volgende leerlin gen toegelaten Uit Goes; Han Bickelmeijer, Conny Buys. Pavid Egter van Wissekerke, Mattie Evers- dijk, Jan Goeman, Anne Marie Harmsen. Willemien t Hooft, Janhendrik Jansen, Berti ?x?'i0Tge' An"emieke de Jongh, Kees Joosse, Wim Joosse, Ko Kloet, Joke Knuist, Ab Kos- ter, Tineke Kwekkeboom, Anneke Lambert Harry van Leeuwen. Gil jam Lokerse, Otto Maris, Wilma Ossewaarde, Janine Pilaar §ytse Renhng» Wilma van Riet, Marleen van der Shkke, Hennie Sterk. Conny Torbijn. Ad Verburg. Bram Verwijs, Bram Vleugel, Hans Weezepoel, Marius Wessels, Jaap van Wes- ten, Ad Willemse. Janis Wisse. Uit Baar land: Christien Beneder. Uit Biezelinge: Dini den Butter. Frans Wiete ter Haar, Jan van yne. Uit Borssele: Aart van den Ende Marius Vnjlandt. Uit Colijnsplaat: Anneke Houterman. Uit Driewegen: Bram de Muynek, Ella van der Veen. Uit Hansweert- Janny Lavooy. Uit 's-Heer Arendskerke: August Baars. Uit Heinkenszand: Kees Na- gelkerk. Uit Kapelle: Frans Duvnhouwer Betsy Hoogstrate, Gerda Ruissen. Uit Kloe- tinge: Willy la Grand, Gerda Lankester. Jaap Luyk, Ria Mieras, Kees Trimpe. Uit Krabbendijke: Mies Dieleman, Izak Voge laar, Nelleke Weststrate. Uit Kruiningen- Bea Allewijn, Jeannette de Braai, Atie Maar- tense, Tineke Minnaar. Uit Lewedorp: Ada bmit. Uit Yerseke: Frans Hoogstrate, Corrie Schipper, Louw Simonse. Uit Nisse: Sam Boogaard. Uit Oudelande: Lous Bosselaar £°40s v,an Nieuwenhuyze. Cokk.v Sommeijer! Uit Rilland-Bath: Els vgn Beukering, Arend Wemeldmge: Wijnand Burger, Marleen Pik van der Marei. Uit Vlake- Kees Kole Uit Annie van Stel. Jan Wedekind. Uit Wilhel- minadorp: Bernard van Oost. Uit Wolfaarts- dijk: Kees Buizer, Ko Remijnse en Jan van de Vrede.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1962 | | pagina 5