Relaas
van
gevecht
in de jungle
een
E.E.G. moet Amerika helpen
Temmer
na
klap
gestorven
van
leeuw
Bsfiimd,
Tragedie
Van Looy
Reactie van Kennedy op groeiende economische gemeenschap
BELGIË EN NEDERLAND
ONDER EEN DEKEN
MERAUKE. In Merauke gaat het leven zijn gewone gang, maar
ver in de wildernis is een ononderbroken actie gaande. Sergeant
C. M. Geelhoed een van de weinigen die met de infiltranten
vuurcontact heeft gehad heeft mij over zijn gevechtspatrouille ver
teld.
Nog 200 para's
m „actie
Dode en gewonde
bij auto-ongeluk
Afgezant heeft
beperkte taak
WEER SUCCES
IN TOUR VAN
DE TOEKOMST
Korte staking
bij Beijnes
TWEE MANNEN
VERDRONKEN
BIJ AANVARING
Spel met granaat:
jongen gedood
De Bilt: Koud
PROTESTANTS-CHRISTELIJK DAGBLAD VOOR ZEELAND
door WDI HOFFMANN
PTT'ER WAS
IN DE WAR
Intercontinentaal
Bewondering
Defensie
Kernwapens niet
doorslaggevend
Stadsverwarming
en zomermenus
Directeur. JA'JQ. DE SMIT; Chefred.: G. J.
Breuker. Kantoren te: Middelburg, Plein 1940 nis.
6—8, Postbus 26. Giro 116666, telefoon 01180—2009
en 4469. Goes, Lange Vorststraat 84, Postbus 4,
telefoon 011006901. Vlissingen, Nieuwendijk 33,
Postbus 24, telefoon 011843224. Terneuzen,
Nieuwstraat 40. Postbus 53, telefoon 01150—3189,
Zierikzee, Havenpark 24, telefoon 011102991.
Zeenwsch Dagblad
Abonnementsprijs f 0,62 p. w., 8,06 per kwartaal
Losse nummers 13 cent
Advertentietarieven op aanvrage
Rubriek Kabouters 7 cent per woord met een
minimum van ƒ1,
17e JAARGANG No. 5094
Donderdag 5 juli 19'62
EUROPA EN Y.S. ALS GELIJKEN"
Een Papoea komt bij de politie in Merauke melden, dat hij een Indonesische
para heeft gezienDe infiltrant iverd later door Nederlandse mariniers gevangen
genomen. Zo ktvam ook de patrouille op gang, waarover onze speciale verslag
gever vertelt.
„Een kamponghoofd kwam ons
vertellen dat hij para's had gezien.
Hij wilde zelf meegaan als gids. Er
werd onmiddellijk een patrouille
gevormd, waarover ik de leiding
kreeg.
Wij maakten een lange boottocht
over de rivier. Onderweg pikten we
nog meer Papoea-gidsen op. Bij de
plek waar het kamponghoofd de in
filtranten had gezien, gingen we de
wal op.
Ik wilde eerst eens kijken hoe de
zaak in elkaar zat. Met een paar
man maakte ik een flankverkenning.
Het terein was erg bebost. Je gaat
steeds een stukje voorwaarts en
blijft dan een tijd staan om te luis
teren en te kijken.
Na een half uurtje zoeken hadden
we geluk. We vonden sehoenafdruk-
ken, rantsoenblikjes, as van een
kookvuur en visschubben. De Pa
poea gidsen roken aan de schubben
en zeiden dat ze twee dagen oud
waren.
ONGELOOFLIJK
Je staat met je oren te klapperen
als je zoiets hoort. Het is ongeloof
lijk zoals die Papoea's het bosleven
kennen. Toch wilde ik niet voor gek
lopen. Ik moest zekerheid hebben.
Ik stuurde een tweede verkennings
patrouille uit. Die ontdekte de in
filtranten. Op een landkaart konden
we zien dat de infiltranten moesten
doodlopen tussen de rivier en een
moeras.
Met de hele hap gingen we er m
aanvalsformatie op af. Korporaal
Bakker zag het eerst een para op
75 meter afstand. Onmiddellijk ga
ven wij met onze mitrailleurs vuur
uit de heup.
Enkele para's vielen neer. De rest
rende in de richting van het moeras.
Het kamponghoofd waarschuwde ons
ze niet te achtervolgen: je gaat daar
kopje onder.
„EEN KIND"
Op de plaats van het treffen von
den wij doden en een gewonde. De
laatste had een lelijk' buikschot. Hij
riep in het Maleis. ,,Ik hrb nog niet
gegeten. Ik ben nog maar een kind".
Ook riep hij nog. enkele woorden in
het Nederlands. Toen stierf hij.
Wij joegen nog een paar dagen op
andere groepjes para's. Zij trokken
steeds dieper de wildernis in. Toch
maakten we nog een gevangene. Hij
lag met een schot in het been op de
grond. Toen wij hem. zijn geweer
wilden afnemen klampte hij zich
eraan vast. Hij liet pas los toen
hem een bajonet op de keel werd
gezet.
KALM
Onze troep kwam zonder enig let
sel in de kazerne terug. Het eerste
waar we naar grepen was een ijs
koud pilsje. Daarna hebben we de
wapens schoongemaakt, gebaad en
toen konden we gaan slapen.
De jongens die aan de patrouille
hebben meegedaan, waren allen
dienstplichtigen. De meesten zijn om
en nabij de twintig. Het was hun
eerste gevechtspatrouille.
Ze hebben het prima gedaan.
Iedereen was kalm. Er heerste na
afloop ook geen hoerastemming. Ze
vonden het gewoon. Het leek bijna
een oefening", zo vertelde sergeant
Geelhoed.
ZWOLLE. Met de opmerking:
„Wegens dienstfeil per expresse"
heeft de P.T.T. in Zwolle blozend
van schaamte een zak vol brieven
van de provinciale overheid ver
stuurd. De brieven hadden een week
lang bij een stapel oud papier ge
legen, waar ze door een verstrooide
ambtenaar van de P.T.T. waren
neergelegd.
De zaak kwam aan het licht toen
er een regen van klachten op het
provinciehuis neerdaalde. „Waar
blijven mijn staten-stukker," vroe
gen de statenleden. „Waar blijven
onze betalingsopdrachten", vroegen
gepensioneerden.
Een telefoontje van de provinciale
naar de postale overheid leidde tot
een speurtocht, die een gelukkig
einde vond in de oud-papierkelder.
Maar toen was het al zo laat dat
vele statenleden de stukken die zij
gisteren moesten kennen, pas de
avond tevoren in handen kregen.
NEW YORK (Reuter, AP). Amerika is volgens president Kennedy bereid Europa te aan- I
vaarden als een gelijkwaardige partner in een Atlantische unie die zal moeten streven naar ver
sterking en verdediging van een grote gemeenschap van vrije landen.
Kennedy zei dit gisteren in een
rede in Philadelphia waarin hij aan
drong op een verklaring, waarin de
wenselijkheid van samenwerking
tussen de Verenigde Staten en de
groeiende economische gemeenschap
van Europese landen tot uitdrukking
zou moeten komen.
Kennedy, die sprak ter gelegenheid
van Onafhankelijkheidsdag, gebruik
te het woord „interdependence" om
zijn bedoeling te verduidelijken. Dat
wil dus zeggen dat hij de noodzaak
ziet van een zo hechte samenwerking
tussen de Verenigde Staten en Euro
pa, dat deze tot een soort onderlinge
en wederkerige afhankelijkheid zou
moeten groeien.
De Atlantische unie die hem voor
ogen staat zal er volgens Kennedy
niet vandaag of morgen kunnen ko
men en ook niet binnen een jaar;
aan weerszijden van de Atlantische
Oceaan en vooral in Amerika
zal men volgens hem intercontinen
taal moeten gaan denken.
Amerika is niet bij machte, zei
Kennedy, zonder hulp overal in de
wereld recht en orde 'te handhaven
en het levenspeil van afldere volke
ren te verhogen. Daarvoor, en voor
andere internationale taken, zal
Amerika de hulp van andere landen
nodig hebben.
Doelend op de beoogde samenwer
king met de landen van de Europese
Economische Gemeenschap zei Ken
nedy: „Wij kunnen de ontwikkelings
landen helpen bij het afwerpen van
het juk van de armoede. Wij kunnen
onze handels- en betalingsbalans
op het hoogst-mogelijke groeiniveau
in evenwicht brengen."
Over de defensievraagstukken van
onze tijd zei hij: „Wij kunnen be
schikken over een defensieapparaat
dat zoveel ontzag inboezemt dat elke
vorm van agressie erdoor wordt uit
gebannen. En tenslotte kunnen wij
een vrije en rechtvaardige wereld
opbouwen waarin oorlog en dwang
z\jn uitgebannen."
Amerika, aldus Kennedy, ziet vol
hoop en bewondering hoe in Europa
een grote economische gemeenschap
van onafhankelijke landen, een een
heid in verscheidenheid, groeiende
is. „Wij beschouwen een krachtig en
verenigd Europa niet als een mede
dinger", zei Kennedy, „maar als een
partner."
„Wij geloven dat een verenigd
Europa in staat zal zijn een groter
aandeel te nemen in de gemeen
schappelijke defensieinspanning,
meer te doen ter voorziening in de
behoeften van de arme landen,
samen met Amerika en andere lan
den te streven naar verlaging van
tolmuren, oplossing van monetaire
vraagstukken, en naar vorming van
gecoördineerde gedragslijnen op an
dere terreinen, zoals de economie,
de diplomatie en de politiek."
Zo ver is het echter nog niet.
Eerst zal volgens Kennedy de vol
ledige economische eenwording van
Europa haar beslag moeten hebben
gekregen.
Kennedy liet blijken dat Amerika
niet alleen de landen van de Euro-
markt als partner begeert, maar alle
andere vrije landen. Een Atlantische
unie zou het begin kunnen zijn van
een grote gemeenschap van alle
vrije mensen, meende hij, „van
allen die vrij zijn en van allen die
eens hun vrijheid zullen herkrij
gen."
Van een onzer verslaggevers
VEENENDAAL Dinsdagmiddag om half twaalf is in het ziekenhuis
van Enschede de dompteur van Boltini, Michel Lecrocq, overleden. Michel
Lecrocq was de vorige week 34 jaar geworden. Hij werd geboren in een
klein Frans plaatsje, Routes, en toen hij negentien was werd hij dompteur.
Hij heeft misschien niet zoveel succes gehad in zijn loopbaan als leeuwen
temmer, maar vakmensen zeggen dat hij een begaafd circusman was. Hij
trad op in enkele Franse circussen, werkte het vorige jaar een seizoen bij
het Belgische circus De Jonge en kwam enkele weken geleden bij circus
Boltini.
Zaterdagavond kwart over acht in
Zutphen, toen de klaterende circusmu-
zielc juist de opening van de voorstel
ling had aangekondigd, begon Michel
Lecrocq met zijn leeuwennummer. Een
grote mannetjesleeuw greep hem van
achteren. Drie dagen later was Michel
Lecrocq dood. Hij was misschien wel
de beste dompteur die IK bezig heb ge
zien", zegt Toni Boltini.
Dit is feitelijk alles wat er over de
34-jarige Michel Lecrocq valt te vertel
len. Hij was pas twee weken bij cir
cus Boltini en hij sprak alleen maar
Frans. De circusmensen kennen hem
amper, want de taalbarrière verhinder
de een normaal contact. Zij komen in
de directiewagen naar het fotootje van
Michel Lecrocq kijken en schuddén
meewarig het hoofd.
Veel ongeluk
Ergens in een klein Frans plaatsje
moet de oude vader van Michel Le
crocq wonen. Hij is 84 jaar, zegt men,
maar niemand weet het zeker. Men
heeft enkele telegrammen verstuurd.
Morgen wordt Michel Lecrocq in En
schede begraven.
De circusdirecteur Toni Boltini is
zichtbaar overstuur: „Wij hebben de
laatste maanden weinig geluk gehad",
zegt hij. „Eerst Ria Kuiken, toen Alt
hoff en nu Michel. Het is verschrikke
lijk. Michel was een vakman. Hij had
het moeilijk gehad en was blij dat hij
ons leeuwennummer kon krijgen. Hij
liep vol plannen om in zijn nummer
ook tijgers te laten optreden. Hij was
Zijn halve leven heeft Michel Lecrocq tussen de leeuwen gesleten. Deze foto uit
een I'rans circus laat ziendat de jonge dompteur op bijzonder vertrouwelijke voet
met zijn dieren stond.
HOLLANDIA (A.N.P.) In
Nieuw-Guinea bevinden zich niet
meer dan tweehonderd Indonesische
parachutisten, die nog militair po
tentieel bezitten. Dat werd gisteren
in Hollandia bekend gemaakt.
Naar schatting zijn in de loop der
weken in totaal vijfhonderd van
deze parachutisten op Nieuw-Guinea
geland. Het grootste deel van hen,
die nog actief zijn, bestaat uit de
laatst gelande groep bij Merauke.
Van onze correspondent
UTRECHT. Een kleine aanrijding
bij het verkeersplein Oudenrijn in de
rijksweg van Den Haag naar Utrecht
is gisternacht oorzaak geweest van een
ongeluk, dat de 61-jarige aannemer P.
van Oyen uit Hoenkoop het leven kostte.
De Ford Taunus van de heer Van
Oyen werd bij het plein van achteren
aangereden door de Opel van de 25-ja-
rige scheepswerktuigkundige Kraanen
uit Utrecht. Beide chauffeurs stapten
uit en bleven op de rijbaan staan pra
ten.
Een Pe>-- °n
slingerde het de andere rijbaan op.
Daar wercii-.i uA uia.
den door een auto die net bezig was
een andere wagen in te halen. De heer
Van Oyen was op slag dood. De
scheepswerktuigkundige werd levensge
vaarlijk gewond.
DJAKARTA 'Reuter) Het zenden
van een afgezant naar Washington be
tekent niet dat Indonesië heeft besloten
de besprekingen met Nederland te her-,
vatten. Dat heeft de Indonesische minis-1
ter van voorlichting, Moh. Yamin, giste
ren voor radio Djakarta gezegd. „De
afgezant zal de Nederlanders slechts
vragen of zij bereid zijn het bestuur overl
westelijk Nieuw-Guinea aan Indonesië I
over te dragen", zo zei hij.
WASHINGTON (UPI) De
kracht van kernwapens, aldus pre
sident Kennedy, is nu zo groot ge
worden dat zij tegen steeds minder
militaire doelen kunnen worden
gebruikt. De kans op het gebruik
var, kernwapens' wordt daarom vol
gens president Kennedy geleidelijk
kleiner.
President Kennedy zou deze op
zienbarende denkbeelden hebben
ontvouwd in een studiebijeenkomst
van 62 hoge Amerikaanse officieren
in het Pentagon. Kennedy voorzag
dat in de toekomst de Amerikaanse
strijdkrachten zich geleidelijk meer
zullen gaan toeleggen op het voeren
van guerilla-oorlogen bij de bestrij
ding van het gevaar van een verder
militair opdringen van het com
munisme.
TILBURG. Het wordt de huis
vrouw bij de aankoop van dekens
gemakkelijker gemaakt. Belgische en
Nederlandse fabrikanten hebben een
overeenkomst gesloten, waarbij zij
zich verbinden dezelfde namen te ge
ven aan hun produkten.
Geheel wollen of zuiver wollen de
kens moeten minstens voor 95 pro
cent uit wol bestaan. Een „wollen
deken" bevat vijftig procent wol of
meer. Als er meer dan vijftien en
minder dan vijftig procent wol in de
i dekens zit dan kan er gesproken wor-
j den van een gemengd wollen of een
i rayondeken. Hieraan wordt dan toe-
gevoegd de hoeveelheid wol. die zij
bevat. Dekens die minder dan vijf
tien procent wol bevatten mogen de
aanduiding wol helemaal niet meer
dragen. De fabrikanten zullen dooi
reclames of afbeeldingen ook niet
meer de idee geven dat de dekens
meer wol bevatten dan het geval is.
Zij doen op de handel een beroep
zich ook aan de richtlijnen te hou
den.
een vakman met de klassieke circus-
allure."
Dan volgt het verhaal: „Zaterdag
avond zat in de loge naar zijn nummer
te kijken. Plotseling zag ik hem met
zijn rug naar de mannetjesleeuw staan.
Ik wilde roepen, maar zoiets doe je niet
in een volle tent. Had ik het maar wèl
gedaan: een paar seconden later had
de leeuw hem te pakken. Dank zij zijn
assistent Peter Horst-Dumpelfeld was
hij vlug bevrijd. Hij wilde zijn nummer
voortzetten, maar hij bloedde en ik
verbood het. Peter nam het nummer
over en Michel ging per auto naar het
ziekenhuis."
Gehecht
Toni Boltini wil het allemaal duide
lijk uitleggen en zoekt even naar woor
den: „Het liet zich niet ernstig aanzien
en daarom ben ik niet, zoals met Ria
Kuiken en Althoff mee naar het zie
kenhuis gegaan. Bij Ria en Althoff heb
ik de artsen kunnen waarschuwen dat
wonden door wilde beesten toegebracht,
nooit gehecht mogen worden. Tijdens
de oorlog heb ik dikwijls chirurgen ge
assisteerd en ik weet er dus iets van af.
In Zutphen hebben ze de wonden van
Michel Lecrocq wel gehecht. Daarna
hebben zij hem naar ons terugge
stuurd."
Mevrouw Winkelman, de vrouw van
een der circusmuzikanten, spreekt goed
Frans. Zij had Michel vorig jaar bij het
Belgische circus aan het werk gezien
en zij had het meeste contact met de
omgekomen dompteur: „Hij heeft nog
even door het circus gelopen", vertelt
zij, „maar hij voelde zich niet lekker.
Omdat hij met andere jongens in een
grote wagen sliep, vroeg hij me of ik
de jongens na de voorstelling tot kalm
te wilde aansporen, want hij wilde sla
pen. Om twaalf uur 's nachts begon
Michel te braken. Zijn gehechte won
den gingen weer bloeden. Hij is toen on
middellijk naar het ziekenhuis terug
gebracht. De volgende dag is hij naar
Enschede vervoerd voor een hersenope
ratie."
Knap vakman
De negentienjarige Peter Horst, die
Michel zaterdagavond uit de leeuwen-
klauwen bevrijdde en die nu samen met
Althoff het leeuwennummer heeft,
overgenomen, werkt vijf jaar bij Bol
tini met de leeuwen. Hij is Duitser van
geboorte maar spreekt goed Nederlands:
„Michel was een knap vakman, maar
zaterdagavond maakte hij een fout. Hij
had nooit met zijn rug naar de manne
tjesleeuw mogen gaan staan. Iedere
dompteur maakt wel eens een fout en
meestal loopt het goed af. Toen ik hem
met zijn rug naar de mannetjesleeuw
zag staan, wilde ik schreeuwen, maar
de adem bleef me in de keel steken,
want op hetzelfde moment sloeg de
leeuw toe."
„Neen, ik ben niet bang voor de
leeuwen, ook nu nog niet, maar ik ben
wel er* voorzichtig'
Peter moest weg, want in Veenendaal
was matinee. In de directiewagen hing
een terneergeslagen stemming, maar
een kleine Italiaan moest appelen heb-
ben voor zijn olifanten en er waren
moeilijkheden met de geluidsinstallatie.
In een circus heeft iedereen zijn taak.
Op een stapeltje bleven de persoonlij
ke bezittingen van Michel in de wagen
eenzaam achter: wat kranteknipsels en
enkele fel gekleurde programma's uit
Frankrijk waar zijn naam op staat.
Geen infectie"
Dr. H. Vos, de chirurg in Zutphen, die
de overleden dompteur na het ongeluk
heeft behandeld, deelde ons mee, dat
naar zijn overtuiging de dood van Mi
chel niet is veroorzaakt door veront
reinigde wonden. Ook ontkende hij, dat
de wonden niet gehecht hadden mogen
worden.
„Of een wond al dan niet moet wor
den gehecht, is van vele factoren afhan
kelijk. Overigens zijn de wonden van
ae overleden dompteur niet echt ge
hecht. Er is slechts sprake geweest van
het vastzetten van de huid."
De directrice van het r.k. ziekenhuis
in Enschede, waar de dompteur is over-
leden, definieerde de doodsoorzaak als
volgt: Overleden aan hoofdwonden; het
is mogelijk, dat er infectie bij is geko
men.
Gisteravond werd in Enschede ver
teld. dat het stoffelijk overschot van de
dompteur door de justitie in beslag was
genomen.
H. van Buuren. de onlangs tot
substituut-officier van justitie in het
arrondissement Zutphen benoemde Rot
terdamse advocaat, wilde dit bericht
ontkennen noch bevestigen. Hij ver
klaarde: „Tot morgen kan ik geen com
mentaar op dit bericht geven".
Stuurs kakend wordt Rik van
Looy in de ziekenwagen gedragen.
Het betekende voor hem het einde
van de Ronde van Frankrijk, dat hij
zich zo heel anders had voorgesteld.
PAU. Tussen Bayonne en Pau
nam de Ronde van Frankrijk 1962 een
sensationele wending. Rik van Looy,
gestart als een van de grote favorie
ten en daags tevoren nog koninklijk
heersend, verdween gisteren na een
val met een nierbloeding in de zieken
wagen.
Door dit opzienbarende feit verloor
het verloop van die elfde etappe, waar
in één berg van de derde en één van
de vierde catagorie voorkwamen, veel
van zijn betekenis. Pauwels en Rohr-
bach, die er kort voor de val van de
Belg vandoor waren gegaan, konden
van de verwarring profiteren. Zij
bouwden een grote voorsprong op,
waaraan het peloton niet meer wenste
te tornen. Rohrbach kon evenwel tegen
het einde Pauwels niet meer volgen,
zodat Pauwels alleen met ruime voor
sprong in Pau arriveerde. Rohrbach
kwam zelfs na het peloton binnen.
Dat was ook het lot van de Neder
landers Zilverberg en Enthoven. De
eerste kwam tijdens de afdaling van
de Col de Barcus 56 km voor de
finish ten val en Enthoven werd
geplaagd door een keelontsteking. Nu
Van Looy uit de karavaan is verdwe
nen blijft de strijd om de Tourzege
beperkt tussen Anquetil, de Italianen
Baldini. Massignan en Nencini, de
Spanjaard Bahamontes en de Belg
Planckaert.
De Ronde van de Toekomst lever
de weer een Nederlands succes op.
De 26-jarige Henk Nijdam kwam in de
laatste kilometers van de derde etap
pe tot een formidabele krachtsexplo
sie, waardoor hij via een tweede
plaats in het dagklassement beslag
legde op de gele trui. Jan Hugens, die
eveneens een voortreffelijke koers
reed, klom naar de derde plaats in het
algemeen klassement.
Voor de Nederlander Raf Gysel
kwam gisteren het einde van dit ren-
ners-avonituur. Nadat hij dinsdag al
met veel moeite de finish had gehaald,
stapte hij gisteren van zijn fiets.
BEVERWIJK De verontrusting
en verontwaardiging onder het perso
neel van de Koninklijke fabriek van
rijtuigen en spoorwagens J. J. Beij
nes N.V. te Beverwijk hebben een uit
laat gevonden in een staking die twee
uur duurde.
Reeds bij het begin van de werktijd
heerste een gespannen sfeer. Leden
van de ondernemingsraad drongen
aan op zelfbeheersing. Zij zijn hierin
niet geslaagd. Het personeel van 450
man stuurde een telegram naar de
hoofdbesturen van de vakbonden. Om
tien uur ging men weer aan de slag.
De onrust onder de mensen wordt
vooral veroorzaakt door de lange duur
van de onderhandelingen tussen de di
rectie van de Verenigde machinefa
brieken (V.M.F.) en de vakbonden.
Er is gesproken over de garanties die
de bonden voor het personeel eisen nu
het bedrijf wordt gesloten door de
V.M.F.. waarin Beijnes is opgenomen,
men.
De eisen van de vakbonden (uitke
ring van de reserves aan het perso
neel, garanties voor een gelijkwaardi
ge en gelijkbetaalde functie, elders)
zijn gekomen na de mededeling over
de sluiting. Het bestuur heeft het on
voorbereide personeel via een stencil-
tie op de hoogte gebracht van het be
sluit.
De onderhandelingen schijnen gis
termiddag overigens tot resultaten te
hebben geleid. Donderdagmorgen
wordt het personeel in kennis gesteld
van de stand vain zaken.
Eén ding is fantastisch: Hij is niet
gevoelig voor kritiek.
Van een onzer verslaggevers
IJSSELMONDE - Een kleine
sleepboot van de scheepswerf Boele
te Bolnes is gistermiddag op de
Nieuwe Maas overvaren door het
vrachtschip Alvracht 4. De vijf op
varenden van het sleepbootje geraajt-
ten te water. Geen hurper kón
zwemmen. Kapitein H. van «r Veer
(46) en voorman H. Veug*-.r (31),
beiden uit Bolnes, verdronken. Hun
lijken zijn nog niet gevonden.
De Rijkspolitie te water heeft de
andere drie drenkelingen aan boord
van haar schip genomen. Het waren
de ijzerwerkers G. T. Harreman
(26) en W. Kooy (18) beiden uit
Bolnes, en J. van Es (18) uit Rid
derkerk.
Wim Kooy was direct na thuis
komst in de ouderliike woning a an
de Boezemkade naar bed gegaan. De
stevige knaap verleide: ..Wij waren
om kwart voor één met het sleep
bootje vertrokken van de werf. Aan
de strekdam bij IJsselmonde moes
ten we een werk opnemen op een tan
ker van Vérolme. Ongeveer om drie
uur waren we er klaar mee en toen
voeren wij terug."
Raadsel
Het is hem nog steeds een raadsel
hoe de aanvaring kon gebeuren: ,Ik
stond buiten bij het kajuitje. Ik heb
de Alvracht helemaal niet gezien,
want die voer achter ons. Ik heb ook
niets gehoord, de mo'or niet en ook
geen sigttaaL Pas toen de Alvracht
vlakbij ons was, zag ik het schip.
Toen was het ineens gebeurd. Hoe
het kwam, dat het ops in het midden
kon raken, weet ik niet."
Volgens Wim Kooy heeft het sleep
bootje van Boele alleen maar recht
uit gevaren ongeveer 35 meter uit de
wal. Hi) kan zich niet herinneren er
gens aan te hebben gedacht, toen het
ongeluk gebeurde. Ook niet, dat hij
niet zwemmen kon....
Hij vertelde verder met eer. 'lauwe
glimlach: „Ik was blij, toen ik weer
boven kwam. Toen was de Dolitie-
boot er ook al. Die lag toevallig aan
het IJsselmondse Hoofd. De politie
gooide boeien uit en een ervan heb ik
kunnen grijpen. Ik heb toen alleen
nog Harreman en Van Es gezien."
Wim Kooy heeft maar even in het
water gelegen. Hij beseft nu wel, dat
zijn zware werkschoenen en het ketel
pak hem zwaar wogen. Hij is er even
wel nog niet zeker van, dat hij nu
gaat leren zwemmen. Zijn vader
haalt ietwat verontschuldigend zijn
schouders op als hij zegt: ,,Ik kan
zwemmen als een rot."
De drie geredden werden bij het
IJsselmondse Hoofd aan de wal gezet.
Daar stond inmiddels een taxi klaar
om hen naar huis te brengen.
Van een onzer verslaggevers
Het bedrijf van de Rotterdamse stads
verwarming heeft de huik naar de
(koude) wind gehangen en de levering
van warmte aan particulieren gisteren
hervat Doordat de zomer veelal wordt
gebruikt voor reparaties aan de lei
dingen is het mogelijk, dat nog niet
iedere abonné op de stadsverwarming
er profijt van zal hebben.
Aan de pui van een Venlo's hotel
hangt sinds gisteren het volgende ver
wijt aan de zomer 1962:
Zomerschotels
Dagelijks erwtensoep met worst
stamppot met zuurkool
w Het zijn maar twee details van de
strijd tegen de zomer, die Nederland in
deze julimaand moet leveren. Dat er
heel misschien verbetering in de lucht
zit, blijkt uit een paar gegevens uit de
weerkamer van het KNMI op pagina 3.
HEER HUGOWAARD Toen gister
middag de zeventienjarige L. Stoop uit
Heer Hugo waard in een schuur achter
zijn huis met een ijzerzaag een gra
naat wilde demonteren, explodeerde
het projectiel. De jongen werd zwaar
gewond. Tijdens het vervoer naar een
ziekenhuis in Alkmaar overleed hij.
Weersverwachting van het K.N.M.I,
in De Bilt, geldig tot vanavond:
Hier en daar op.
klaringen en plaat,
selijk enkele buien.
Dezelfde tempera,
turen als gisteren,
of iets hoger. Mati
ge, af en toe vrij
krachtige, noord-
westelijke wind.
MIESJE: Wakker worden; er Is
werk aan de winkel.
6 juli: zon op 4.27, onder 21.011
maan op 9.09, onder 23.28.