Relaas van gevecht in de jungle een E.E.G. moet Amerika helpen Temmer na klap gestorven van leeuw Bsfiimd, Tragedie Van Looy Reactie van Kennedy op groeiende economische gemeenschap BELGIË EN NEDERLAND ONDER EEN DEKEN MERAUKE. In Merauke gaat het leven zijn gewone gang, maar ver in de wildernis is een ononderbroken actie gaande. Sergeant C. M. Geelhoed een van de weinigen die met de infiltranten vuurcontact heeft gehad heeft mij over zijn gevechtspatrouille ver teld. Nog 200 para's m „actie Dode en gewonde bij auto-ongeluk Afgezant heeft beperkte taak WEER SUCCES IN TOUR VAN DE TOEKOMST Korte staking bij Beijnes TWEE MANNEN VERDRONKEN BIJ AANVARING Spel met granaat: jongen gedood De Bilt: Koud PROTESTANTS-CHRISTELIJK DAGBLAD VOOR ZEELAND door WDI HOFFMANN PTT'ER WAS IN DE WAR Intercontinentaal Bewondering Defensie Kernwapens niet doorslaggevend Stadsverwarming en zomermenus Directeur. JA'JQ. DE SMIT; Chefred.: G. J. Breuker. Kantoren te: Middelburg, Plein 1940 nis. 6—8, Postbus 26. Giro 116666, telefoon 01180—2009 en 4469. Goes, Lange Vorststraat 84, Postbus 4, telefoon 011006901. Vlissingen, Nieuwendijk 33, Postbus 24, telefoon 011843224. Terneuzen, Nieuwstraat 40. Postbus 53, telefoon 01150—3189, Zierikzee, Havenpark 24, telefoon 011102991. Zeenwsch Dagblad Abonnementsprijs f 0,62 p. w., 8,06 per kwartaal Losse nummers 13 cent Advertentietarieven op aanvrage Rubriek Kabouters 7 cent per woord met een minimum van ƒ1, 17e JAARGANG No. 5094 Donderdag 5 juli 19'62 EUROPA EN Y.S. ALS GELIJKEN" Een Papoea komt bij de politie in Merauke melden, dat hij een Indonesische para heeft gezienDe infiltrant iverd later door Nederlandse mariniers gevangen genomen. Zo ktvam ook de patrouille op gang, waarover onze speciale verslag gever vertelt. „Een kamponghoofd kwam ons vertellen dat hij para's had gezien. Hij wilde zelf meegaan als gids. Er werd onmiddellijk een patrouille gevormd, waarover ik de leiding kreeg. Wij maakten een lange boottocht over de rivier. Onderweg pikten we nog meer Papoea-gidsen op. Bij de plek waar het kamponghoofd de in filtranten had gezien, gingen we de wal op. Ik wilde eerst eens kijken hoe de zaak in elkaar zat. Met een paar man maakte ik een flankverkenning. Het terein was erg bebost. Je gaat steeds een stukje voorwaarts en blijft dan een tijd staan om te luis teren en te kijken. Na een half uurtje zoeken hadden we geluk. We vonden sehoenafdruk- ken, rantsoenblikjes, as van een kookvuur en visschubben. De Pa poea gidsen roken aan de schubben en zeiden dat ze twee dagen oud waren. ONGELOOFLIJK Je staat met je oren te klapperen als je zoiets hoort. Het is ongeloof lijk zoals die Papoea's het bosleven kennen. Toch wilde ik niet voor gek lopen. Ik moest zekerheid hebben. Ik stuurde een tweede verkennings patrouille uit. Die ontdekte de in filtranten. Op een landkaart konden we zien dat de infiltranten moesten doodlopen tussen de rivier en een moeras. Met de hele hap gingen we er m aanvalsformatie op af. Korporaal Bakker zag het eerst een para op 75 meter afstand. Onmiddellijk ga ven wij met onze mitrailleurs vuur uit de heup. Enkele para's vielen neer. De rest rende in de richting van het moeras. Het kamponghoofd waarschuwde ons ze niet te achtervolgen: je gaat daar kopje onder. „EEN KIND" Op de plaats van het treffen von den wij doden en een gewonde. De laatste had een lelijk' buikschot. Hij riep in het Maleis. ,,Ik hrb nog niet gegeten. Ik ben nog maar een kind". Ook riep hij nog. enkele woorden in het Nederlands. Toen stierf hij. Wij joegen nog een paar dagen op andere groepjes para's. Zij trokken steeds dieper de wildernis in. Toch maakten we nog een gevangene. Hij lag met een schot in het been op de grond. Toen wij hem. zijn geweer wilden afnemen klampte hij zich eraan vast. Hij liet pas los toen hem een bajonet op de keel werd gezet. KALM Onze troep kwam zonder enig let sel in de kazerne terug. Het eerste waar we naar grepen was een ijs koud pilsje. Daarna hebben we de wapens schoongemaakt, gebaad en toen konden we gaan slapen. De jongens die aan de patrouille hebben meegedaan, waren allen dienstplichtigen. De meesten zijn om en nabij de twintig. Het was hun eerste gevechtspatrouille. Ze hebben het prima gedaan. Iedereen was kalm. Er heerste na afloop ook geen hoerastemming. Ze vonden het gewoon. Het leek bijna een oefening", zo vertelde sergeant Geelhoed. ZWOLLE. Met de opmerking: „Wegens dienstfeil per expresse" heeft de P.T.T. in Zwolle blozend van schaamte een zak vol brieven van de provinciale overheid ver stuurd. De brieven hadden een week lang bij een stapel oud papier ge legen, waar ze door een verstrooide ambtenaar van de P.T.T. waren neergelegd. De zaak kwam aan het licht toen er een regen van klachten op het provinciehuis neerdaalde. „Waar blijven mijn staten-stukker," vroe gen de statenleden. „Waar blijven onze betalingsopdrachten", vroegen gepensioneerden. Een telefoontje van de provinciale naar de postale overheid leidde tot een speurtocht, die een gelukkig einde vond in de oud-papierkelder. Maar toen was het al zo laat dat vele statenleden de stukken die zij gisteren moesten kennen, pas de avond tevoren in handen kregen. NEW YORK (Reuter, AP). Amerika is volgens president Kennedy bereid Europa te aan- I vaarden als een gelijkwaardige partner in een Atlantische unie die zal moeten streven naar ver sterking en verdediging van een grote gemeenschap van vrije landen. Kennedy zei dit gisteren in een rede in Philadelphia waarin hij aan drong op een verklaring, waarin de wenselijkheid van samenwerking tussen de Verenigde Staten en de groeiende economische gemeenschap van Europese landen tot uitdrukking zou moeten komen. Kennedy, die sprak ter gelegenheid van Onafhankelijkheidsdag, gebruik te het woord „interdependence" om zijn bedoeling te verduidelijken. Dat wil dus zeggen dat hij de noodzaak ziet van een zo hechte samenwerking tussen de Verenigde Staten en Euro pa, dat deze tot een soort onderlinge en wederkerige afhankelijkheid zou moeten groeien. De Atlantische unie die hem voor ogen staat zal er volgens Kennedy niet vandaag of morgen kunnen ko men en ook niet binnen een jaar; aan weerszijden van de Atlantische Oceaan en vooral in Amerika zal men volgens hem intercontinen taal moeten gaan denken. Amerika is niet bij machte, zei Kennedy, zonder hulp overal in de wereld recht en orde 'te handhaven en het levenspeil van afldere volke ren te verhogen. Daarvoor, en voor andere internationale taken, zal Amerika de hulp van andere landen nodig hebben. Doelend op de beoogde samenwer king met de landen van de Europese Economische Gemeenschap zei Ken nedy: „Wij kunnen de ontwikkelings landen helpen bij het afwerpen van het juk van de armoede. Wij kunnen onze handels- en betalingsbalans op het hoogst-mogelijke groeiniveau in evenwicht brengen." Over de defensievraagstukken van onze tijd zei hij: „Wij kunnen be schikken over een defensieapparaat dat zoveel ontzag inboezemt dat elke vorm van agressie erdoor wordt uit gebannen. En tenslotte kunnen wij een vrije en rechtvaardige wereld opbouwen waarin oorlog en dwang z\jn uitgebannen." Amerika, aldus Kennedy, ziet vol hoop en bewondering hoe in Europa een grote economische gemeenschap van onafhankelijke landen, een een heid in verscheidenheid, groeiende is. „Wij beschouwen een krachtig en verenigd Europa niet als een mede dinger", zei Kennedy, „maar als een partner." „Wij geloven dat een verenigd Europa in staat zal zijn een groter aandeel te nemen in de gemeen schappelijke defensieinspanning, meer te doen ter voorziening in de behoeften van de arme landen, samen met Amerika en andere lan den te streven naar verlaging van tolmuren, oplossing van monetaire vraagstukken, en naar vorming van gecoördineerde gedragslijnen op an dere terreinen, zoals de economie, de diplomatie en de politiek." Zo ver is het echter nog niet. Eerst zal volgens Kennedy de vol ledige economische eenwording van Europa haar beslag moeten hebben gekregen. Kennedy liet blijken dat Amerika niet alleen de landen van de Euro- markt als partner begeert, maar alle andere vrije landen. Een Atlantische unie zou het begin kunnen zijn van een grote gemeenschap van alle vrije mensen, meende hij, „van allen die vrij zijn en van allen die eens hun vrijheid zullen herkrij gen." Van een onzer verslaggevers VEENENDAAL Dinsdagmiddag om half twaalf is in het ziekenhuis van Enschede de dompteur van Boltini, Michel Lecrocq, overleden. Michel Lecrocq was de vorige week 34 jaar geworden. Hij werd geboren in een klein Frans plaatsje, Routes, en toen hij negentien was werd hij dompteur. Hij heeft misschien niet zoveel succes gehad in zijn loopbaan als leeuwen temmer, maar vakmensen zeggen dat hij een begaafd circusman was. Hij trad op in enkele Franse circussen, werkte het vorige jaar een seizoen bij het Belgische circus De Jonge en kwam enkele weken geleden bij circus Boltini. Zaterdagavond kwart over acht in Zutphen, toen de klaterende circusmu- zielc juist de opening van de voorstel ling had aangekondigd, begon Michel Lecrocq met zijn leeuwennummer. Een grote mannetjesleeuw greep hem van achteren. Drie dagen later was Michel Lecrocq dood. Hij was misschien wel de beste dompteur die IK bezig heb ge zien", zegt Toni Boltini. Dit is feitelijk alles wat er over de 34-jarige Michel Lecrocq valt te vertel len. Hij was pas twee weken bij cir cus Boltini en hij sprak alleen maar Frans. De circusmensen kennen hem amper, want de taalbarrière verhinder de een normaal contact. Zij komen in de directiewagen naar het fotootje van Michel Lecrocq kijken en schuddén meewarig het hoofd. Veel ongeluk Ergens in een klein Frans plaatsje moet de oude vader van Michel Le crocq wonen. Hij is 84 jaar, zegt men, maar niemand weet het zeker. Men heeft enkele telegrammen verstuurd. Morgen wordt Michel Lecrocq in En schede begraven. De circusdirecteur Toni Boltini is zichtbaar overstuur: „Wij hebben de laatste maanden weinig geluk gehad", zegt hij. „Eerst Ria Kuiken, toen Alt hoff en nu Michel. Het is verschrikke lijk. Michel was een vakman. Hij had het moeilijk gehad en was blij dat hij ons leeuwennummer kon krijgen. Hij liep vol plannen om in zijn nummer ook tijgers te laten optreden. Hij was Zijn halve leven heeft Michel Lecrocq tussen de leeuwen gesleten. Deze foto uit een I'rans circus laat ziendat de jonge dompteur op bijzonder vertrouwelijke voet met zijn dieren stond. HOLLANDIA (A.N.P.) In Nieuw-Guinea bevinden zich niet meer dan tweehonderd Indonesische parachutisten, die nog militair po tentieel bezitten. Dat werd gisteren in Hollandia bekend gemaakt. Naar schatting zijn in de loop der weken in totaal vijfhonderd van deze parachutisten op Nieuw-Guinea geland. Het grootste deel van hen, die nog actief zijn, bestaat uit de laatst gelande groep bij Merauke. Van onze correspondent UTRECHT. Een kleine aanrijding bij het verkeersplein Oudenrijn in de rijksweg van Den Haag naar Utrecht is gisternacht oorzaak geweest van een ongeluk, dat de 61-jarige aannemer P. van Oyen uit Hoenkoop het leven kostte. De Ford Taunus van de heer Van Oyen werd bij het plein van achteren aangereden door de Opel van de 25-ja- rige scheepswerktuigkundige Kraanen uit Utrecht. Beide chauffeurs stapten uit en bleven op de rijbaan staan pra ten. Een Pe>-- °n slingerde het de andere rijbaan op. Daar wercii-.i uA uia. den door een auto die net bezig was een andere wagen in te halen. De heer Van Oyen was op slag dood. De scheepswerktuigkundige werd levensge vaarlijk gewond. DJAKARTA 'Reuter) Het zenden van een afgezant naar Washington be tekent niet dat Indonesië heeft besloten de besprekingen met Nederland te her-, vatten. Dat heeft de Indonesische minis-1 ter van voorlichting, Moh. Yamin, giste ren voor radio Djakarta gezegd. „De afgezant zal de Nederlanders slechts vragen of zij bereid zijn het bestuur overl westelijk Nieuw-Guinea aan Indonesië I over te dragen", zo zei hij. WASHINGTON (UPI) De kracht van kernwapens, aldus pre sident Kennedy, is nu zo groot ge worden dat zij tegen steeds minder militaire doelen kunnen worden gebruikt. De kans op het gebruik var, kernwapens' wordt daarom vol gens president Kennedy geleidelijk kleiner. President Kennedy zou deze op zienbarende denkbeelden hebben ontvouwd in een studiebijeenkomst van 62 hoge Amerikaanse officieren in het Pentagon. Kennedy voorzag dat in de toekomst de Amerikaanse strijdkrachten zich geleidelijk meer zullen gaan toeleggen op het voeren van guerilla-oorlogen bij de bestrij ding van het gevaar van een verder militair opdringen van het com munisme. TILBURG. Het wordt de huis vrouw bij de aankoop van dekens gemakkelijker gemaakt. Belgische en Nederlandse fabrikanten hebben een overeenkomst gesloten, waarbij zij zich verbinden dezelfde namen te ge ven aan hun produkten. Geheel wollen of zuiver wollen de kens moeten minstens voor 95 pro cent uit wol bestaan. Een „wollen deken" bevat vijftig procent wol of meer. Als er meer dan vijftien en minder dan vijftig procent wol in de i dekens zit dan kan er gesproken wor- j den van een gemengd wollen of een i rayondeken. Hieraan wordt dan toe- gevoegd de hoeveelheid wol. die zij bevat. Dekens die minder dan vijf tien procent wol bevatten mogen de aanduiding wol helemaal niet meer dragen. De fabrikanten zullen dooi reclames of afbeeldingen ook niet meer de idee geven dat de dekens meer wol bevatten dan het geval is. Zij doen op de handel een beroep zich ook aan de richtlijnen te hou den. een vakman met de klassieke circus- allure." Dan volgt het verhaal: „Zaterdag avond zat in de loge naar zijn nummer te kijken. Plotseling zag ik hem met zijn rug naar de mannetjesleeuw staan. Ik wilde roepen, maar zoiets doe je niet in een volle tent. Had ik het maar wèl gedaan: een paar seconden later had de leeuw hem te pakken. Dank zij zijn assistent Peter Horst-Dumpelfeld was hij vlug bevrijd. Hij wilde zijn nummer voortzetten, maar hij bloedde en ik verbood het. Peter nam het nummer over en Michel ging per auto naar het ziekenhuis." Gehecht Toni Boltini wil het allemaal duide lijk uitleggen en zoekt even naar woor den: „Het liet zich niet ernstig aanzien en daarom ben ik niet, zoals met Ria Kuiken en Althoff mee naar het zie kenhuis gegaan. Bij Ria en Althoff heb ik de artsen kunnen waarschuwen dat wonden door wilde beesten toegebracht, nooit gehecht mogen worden. Tijdens de oorlog heb ik dikwijls chirurgen ge assisteerd en ik weet er dus iets van af. In Zutphen hebben ze de wonden van Michel Lecrocq wel gehecht. Daarna hebben zij hem naar ons terugge stuurd." Mevrouw Winkelman, de vrouw van een der circusmuzikanten, spreekt goed Frans. Zij had Michel vorig jaar bij het Belgische circus aan het werk gezien en zij had het meeste contact met de omgekomen dompteur: „Hij heeft nog even door het circus gelopen", vertelt zij, „maar hij voelde zich niet lekker. Omdat hij met andere jongens in een grote wagen sliep, vroeg hij me of ik de jongens na de voorstelling tot kalm te wilde aansporen, want hij wilde sla pen. Om twaalf uur 's nachts begon Michel te braken. Zijn gehechte won den gingen weer bloeden. Hij is toen on middellijk naar het ziekenhuis terug gebracht. De volgende dag is hij naar Enschede vervoerd voor een hersenope ratie." Knap vakman De negentienjarige Peter Horst, die Michel zaterdagavond uit de leeuwen- klauwen bevrijdde en die nu samen met Althoff het leeuwennummer heeft, overgenomen, werkt vijf jaar bij Bol tini met de leeuwen. Hij is Duitser van geboorte maar spreekt goed Nederlands: „Michel was een knap vakman, maar zaterdagavond maakte hij een fout. Hij had nooit met zijn rug naar de manne tjesleeuw mogen gaan staan. Iedere dompteur maakt wel eens een fout en meestal loopt het goed af. Toen ik hem met zijn rug naar de mannetjesleeuw zag staan, wilde ik schreeuwen, maar de adem bleef me in de keel steken, want op hetzelfde moment sloeg de leeuw toe." „Neen, ik ben niet bang voor de leeuwen, ook nu nog niet, maar ik ben wel er* voorzichtig' Peter moest weg, want in Veenendaal was matinee. In de directiewagen hing een terneergeslagen stemming, maar een kleine Italiaan moest appelen heb- ben voor zijn olifanten en er waren moeilijkheden met de geluidsinstallatie. In een circus heeft iedereen zijn taak. Op een stapeltje bleven de persoonlij ke bezittingen van Michel in de wagen eenzaam achter: wat kranteknipsels en enkele fel gekleurde programma's uit Frankrijk waar zijn naam op staat. Geen infectie" Dr. H. Vos, de chirurg in Zutphen, die de overleden dompteur na het ongeluk heeft behandeld, deelde ons mee, dat naar zijn overtuiging de dood van Mi chel niet is veroorzaakt door veront reinigde wonden. Ook ontkende hij, dat de wonden niet gehecht hadden mogen worden. „Of een wond al dan niet moet wor den gehecht, is van vele factoren afhan kelijk. Overigens zijn de wonden van ae overleden dompteur niet echt ge hecht. Er is slechts sprake geweest van het vastzetten van de huid." De directrice van het r.k. ziekenhuis in Enschede, waar de dompteur is over- leden, definieerde de doodsoorzaak als volgt: Overleden aan hoofdwonden; het is mogelijk, dat er infectie bij is geko men. Gisteravond werd in Enschede ver teld. dat het stoffelijk overschot van de dompteur door de justitie in beslag was genomen. H. van Buuren. de onlangs tot substituut-officier van justitie in het arrondissement Zutphen benoemde Rot terdamse advocaat, wilde dit bericht ontkennen noch bevestigen. Hij ver klaarde: „Tot morgen kan ik geen com mentaar op dit bericht geven". Stuurs kakend wordt Rik van Looy in de ziekenwagen gedragen. Het betekende voor hem het einde van de Ronde van Frankrijk, dat hij zich zo heel anders had voorgesteld. PAU. Tussen Bayonne en Pau nam de Ronde van Frankrijk 1962 een sensationele wending. Rik van Looy, gestart als een van de grote favorie ten en daags tevoren nog koninklijk heersend, verdween gisteren na een val met een nierbloeding in de zieken wagen. Door dit opzienbarende feit verloor het verloop van die elfde etappe, waar in één berg van de derde en één van de vierde catagorie voorkwamen, veel van zijn betekenis. Pauwels en Rohr- bach, die er kort voor de val van de Belg vandoor waren gegaan, konden van de verwarring profiteren. Zij bouwden een grote voorsprong op, waaraan het peloton niet meer wenste te tornen. Rohrbach kon evenwel tegen het einde Pauwels niet meer volgen, zodat Pauwels alleen met ruime voor sprong in Pau arriveerde. Rohrbach kwam zelfs na het peloton binnen. Dat was ook het lot van de Neder landers Zilverberg en Enthoven. De eerste kwam tijdens de afdaling van de Col de Barcus 56 km voor de finish ten val en Enthoven werd geplaagd door een keelontsteking. Nu Van Looy uit de karavaan is verdwe nen blijft de strijd om de Tourzege beperkt tussen Anquetil, de Italianen Baldini. Massignan en Nencini, de Spanjaard Bahamontes en de Belg Planckaert. De Ronde van de Toekomst lever de weer een Nederlands succes op. De 26-jarige Henk Nijdam kwam in de laatste kilometers van de derde etap pe tot een formidabele krachtsexplo sie, waardoor hij via een tweede plaats in het dagklassement beslag legde op de gele trui. Jan Hugens, die eveneens een voortreffelijke koers reed, klom naar de derde plaats in het algemeen klassement. Voor de Nederlander Raf Gysel kwam gisteren het einde van dit ren- ners-avonituur. Nadat hij dinsdag al met veel moeite de finish had gehaald, stapte hij gisteren van zijn fiets. BEVERWIJK De verontrusting en verontwaardiging onder het perso neel van de Koninklijke fabriek van rijtuigen en spoorwagens J. J. Beij nes N.V. te Beverwijk hebben een uit laat gevonden in een staking die twee uur duurde. Reeds bij het begin van de werktijd heerste een gespannen sfeer. Leden van de ondernemingsraad drongen aan op zelfbeheersing. Zij zijn hierin niet geslaagd. Het personeel van 450 man stuurde een telegram naar de hoofdbesturen van de vakbonden. Om tien uur ging men weer aan de slag. De onrust onder de mensen wordt vooral veroorzaakt door de lange duur van de onderhandelingen tussen de di rectie van de Verenigde machinefa brieken (V.M.F.) en de vakbonden. Er is gesproken over de garanties die de bonden voor het personeel eisen nu het bedrijf wordt gesloten door de V.M.F.. waarin Beijnes is opgenomen, men. De eisen van de vakbonden (uitke ring van de reserves aan het perso neel, garanties voor een gelijkwaardi ge en gelijkbetaalde functie, elders) zijn gekomen na de mededeling over de sluiting. Het bestuur heeft het on voorbereide personeel via een stencil- tie op de hoogte gebracht van het be sluit. De onderhandelingen schijnen gis termiddag overigens tot resultaten te hebben geleid. Donderdagmorgen wordt het personeel in kennis gesteld van de stand vain zaken. Eén ding is fantastisch: Hij is niet gevoelig voor kritiek. Van een onzer verslaggevers IJSSELMONDE - Een kleine sleepboot van de scheepswerf Boele te Bolnes is gistermiddag op de Nieuwe Maas overvaren door het vrachtschip Alvracht 4. De vijf op varenden van het sleepbootje geraajt- ten te water. Geen hurper kón zwemmen. Kapitein H. van «r Veer (46) en voorman H. Veug*-.r (31), beiden uit Bolnes, verdronken. Hun lijken zijn nog niet gevonden. De Rijkspolitie te water heeft de andere drie drenkelingen aan boord van haar schip genomen. Het waren de ijzerwerkers G. T. Harreman (26) en W. Kooy (18) beiden uit Bolnes, en J. van Es (18) uit Rid derkerk. Wim Kooy was direct na thuis komst in de ouderliike woning a an de Boezemkade naar bed gegaan. De stevige knaap verleide: ..Wij waren om kwart voor één met het sleep bootje vertrokken van de werf. Aan de strekdam bij IJsselmonde moes ten we een werk opnemen op een tan ker van Vérolme. Ongeveer om drie uur waren we er klaar mee en toen voeren wij terug." Raadsel Het is hem nog steeds een raadsel hoe de aanvaring kon gebeuren: ,Ik stond buiten bij het kajuitje. Ik heb de Alvracht helemaal niet gezien, want die voer achter ons. Ik heb ook niets gehoord, de mo'or niet en ook geen sigttaaL Pas toen de Alvracht vlakbij ons was, zag ik het schip. Toen was het ineens gebeurd. Hoe het kwam, dat het ops in het midden kon raken, weet ik niet." Volgens Wim Kooy heeft het sleep bootje van Boele alleen maar recht uit gevaren ongeveer 35 meter uit de wal. Hi) kan zich niet herinneren er gens aan te hebben gedacht, toen het ongeluk gebeurde. Ook niet, dat hij niet zwemmen kon.... Hij vertelde verder met eer. 'lauwe glimlach: „Ik was blij, toen ik weer boven kwam. Toen was de Dolitie- boot er ook al. Die lag toevallig aan het IJsselmondse Hoofd. De politie gooide boeien uit en een ervan heb ik kunnen grijpen. Ik heb toen alleen nog Harreman en Van Es gezien." Wim Kooy heeft maar even in het water gelegen. Hij beseft nu wel, dat zijn zware werkschoenen en het ketel pak hem zwaar wogen. Hij is er even wel nog niet zeker van, dat hij nu gaat leren zwemmen. Zijn vader haalt ietwat verontschuldigend zijn schouders op als hij zegt: ,,Ik kan zwemmen als een rot." De drie geredden werden bij het IJsselmondse Hoofd aan de wal gezet. Daar stond inmiddels een taxi klaar om hen naar huis te brengen. Van een onzer verslaggevers Het bedrijf van de Rotterdamse stads verwarming heeft de huik naar de (koude) wind gehangen en de levering van warmte aan particulieren gisteren hervat Doordat de zomer veelal wordt gebruikt voor reparaties aan de lei dingen is het mogelijk, dat nog niet iedere abonné op de stadsverwarming er profijt van zal hebben. Aan de pui van een Venlo's hotel hangt sinds gisteren het volgende ver wijt aan de zomer 1962: Zomerschotels Dagelijks erwtensoep met worst stamppot met zuurkool w Het zijn maar twee details van de strijd tegen de zomer, die Nederland in deze julimaand moet leveren. Dat er heel misschien verbetering in de lucht zit, blijkt uit een paar gegevens uit de weerkamer van het KNMI op pagina 3. HEER HUGOWAARD Toen gister middag de zeventienjarige L. Stoop uit Heer Hugo waard in een schuur achter zijn huis met een ijzerzaag een gra naat wilde demonteren, explodeerde het projectiel. De jongen werd zwaar gewond. Tijdens het vervoer naar een ziekenhuis in Alkmaar overleed hij. Weersverwachting van het K.N.M.I, in De Bilt, geldig tot vanavond: Hier en daar op. klaringen en plaat, selijk enkele buien. Dezelfde tempera, turen als gisteren, of iets hoger. Mati ge, af en toe vrij krachtige, noord- westelijke wind. MIESJE: Wakker worden; er Is werk aan de winkel. 6 juli: zon op 4.27, onder 21.011 maan op 9.09, onder 23.28.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1962 | | pagina 1