Papoea Ronsoembre was ernstig teleurgesteld Paramaribo op dwaalspoor door brief Rotterdammer trok met blanke slavinnen rond SURINAAMSE REGERING STEUNT NATIONALISTEN Cliefarine 4 KAPPIE EN DE WATERZUIL NAASTE VRIENDEN NIET VERBAASD OVER BRIEF Anderhalf miljoen voor jeugdcentra ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 2 Zeven jaar geëist voor Duitse rechtbank OPLOSSING VAN HET SPEL DER ZEVEN VERGISSINGEN MAHUKOv AMSTERDAMSCHE BANK Subsidie aan Wie Eegie Sanie 4-voudige combinatie inderdaad ved beter! ~mm Reddingboot voer uit naar gestrand jacht Dinsdag 26 juni 1962 Suriname en E.E.G. ROTTERDAM. Mr. S. D. Erna- nuels, de eerste minister van Suriname, gelooft vast en zeker dat het geschil met de Nederlandse regering over de asso ciatie van zijn land met de Euromarkt berust op een misverstand. Hij zei het bij zijn aankomst op Schiphol. De heer Emanuels is naar Nederland gekomen om over die associatie te praten met de regering. De Nieuw-Guinearaad is onlangs ge vraagd advies uit te brengen over de associatie van Suriname. Men heeft zich daarover nogal verwonderd in Pa ramaribo. ,,De Nieuw-Guinearaad hoeft zich toch niet bezig te houden met Su rinaamse vraagstukken", meende men. Het blijkt nu, dat de regering in Pa ramaribo op een dwaalspoor is gebracht door een brief van het ministerie van buitenlandse zaken. Een afschrift hier van was gezonden naar de gevolmach tigde minister, mr, dr. R. H. Pos. Hier in stond zonder nadere toelichting dat advies was gevraagd aan de raad in Hollandia. Opgelost Nu blijkt dat Suriname door een asso ciatie wellicht gelden zou ontvangen die oorspronkelijk voor Nieuw-Guinea be stemd waren. En hierover moest men nu praten. Het raadsel is nu opgelost. Iedereen slaakt een zucht van opluch ting. Vooral in Paramaribo waar leden van de Staten van Suriname al vragen hadden gesteld aan de regering. Mr. Emanuels zei gisteren: „Deze zaak zal de associatie in geen geval ophouden". De Tweede Kamer zal zich op 10 juli met het verdrag bezig hou den. Leden van het Surinaamse parle ment komen dan de vergadering bijwo nen als gedelegeerden. Intussen is de commissie van de E.E.G. druk bezig met de bestudering van de plannen die Suriname heeft inge diend. Men wil een nieuwe haven en een visserijstation bouwen in Paramaribo, vierduizend hectaren moeten bij Nicke- rie worden ingedamd en er moet nog een stuwdam komen in de Nickerieri- vier. Het ontwikkelingsfonds van de E.E.G. zou deze en nog andere projec ten moeten financieren. Van onze Amsterdamse redactie A MSTERDAM De verdwijning van de in Amsterdam opgeleide Papoea Ronsoembre mag dan -<■*- onder sommige Papoea's hier te lande verbazing hebben gewekt, in zijn naaste omgeving is daar geen sprake van. Een zeer goed vriend van hem, die met hem op school heeft gegaan en die ook in Nederland in zeer nauw contact met hem heeft gestaan, zei ons gisteren niet erg te hebben opge keken van de brief die Ronsoembre vanuit België aan de Nederlandse regering heeft gezonden. Wel was hij ervan overtuigd dat de terminologie van de brief niet door Ronsoembre kon zijn uit gevonden, maar hij aohtte het niet onwaarschijnlijk dat Ronsoembre er zijn handtekening onder had gezet. Het vertrek van de jonge Papoea, die hier werd opgeleid tot radio-telegrafist moet, aldus onze zegsman, worden ver klaard uit diens diepe teleurstelling over de mogelijkheden die hem in Nederland waren geboden. Ronsoembre had daaraan tegenover anderen herhaaldelijk uitdruk king gegeven. Onze zegsman kon zioh, op grond van wat hij van Ronsoembre had gehoord, indenken dat de Papoea heeft gemeend dat hij zich voor het ver krijgen van een ruimere opleiding beter tot Indonesië kon wenden. Vertrek Zoals men weet was het de bedoeling dat Ronsoembre op 13 juni naar Nieuw- Guinea zou terugkeren. Volgens zijn kennissen zag hij zeer tegen het vertrek op. Hij meldde zioh op de dag van vertrek daarom niet. Enkele dagen later kreeg de Nederlandse regering een brief van hem, waarin hij schreef naar Indo nesië te willen gaan om deel te nemen aan de strijd tegen de Nederlanders. Meisje Sommige relaties van Ronsoembre brachten zijn verdwijnen in verband met een meisje, dat hij hier had leren kennen. Zij achtten he mogelijk dat hij, gedekt door de Belgische brief, was ondergedo ken, zodat hij niet van haar hoefde te scheiden. Onze zegsman van gisteren, die het nauwst van allen contact met Van onze correspondent BONN. Tegen de Rotterdammer M. H. (42) is gisteren in het Duitse Bochum wegens „han del in blanke slavinnen" zeven jaar gevangenisstraf geëist. De openbare aanklager achtte bewezen dat de man samen met zijn Duitse vrouw Ellen (32), voor wie vier jaar ge vangenisstraf werd gevraagd, de wet op de emigratie had overtreden en aan koppelarij had gedaan. Volgens de aanklager was er geen twijfel aan: Het echtpaar had in Neder land, Oostenrijk, België en West-Duits- land meisjes serveersters, fabrieks arbeidsters, huishoudelijk personeel van om en nabij de twintig gelokt met fraaie, veelbelovende advertenties. Daarin stonden aantrekkelijke en avon tuurlijke zaken: Lid worden van een balletgroep, veel reizen in het buiten land, een salaris van twintig gulden per dag, gemakkelijk schoon werk. Dwang Meisjes uit grote steden maar ook van het platteland lachte een hemel toe. Zij kwamen echter, zoals een van hen voor de rechtbank in Bochum zei, in de hel terecht. H., aldus hun mede delingen, was een harde man, die erop los sloeg als iets hem niet beviel, die drieduizend gulden eiste als de meisjes hun contract verbraken, die hen dwong tot protstitutie en die later in dans tenten in het nabije oosten tussen Kairo en Beiroet tien en meer procent van de meisjes eiste. Verspreking Deze „handel in blanke slavinnen", die lange tijd in het nabije oosten zou zijn gedreven, kwam vorig jaar aan het licht. De 24-jarige serveerster Marita S., tegen wie gisteren wegens het plegen van abortus vier maanden werd geëist, was in haar woonplaats Bochum teruggekeerd nadat zij haar contract met H. had verbroken, wat haar drieduizend gulden had gekost. Zij versprak zich op het stadhuis in Bochum, de politie werd in de arm genomen en toen ging Marita door de knieën. Zij vertelde alles over de ballet groep, zodat die bij de Zwitserse grens kon worden aangehouden. Waarheen? Volgens de „danseresjes" kon men, eenmaal lid van de groep, er eenvoudig niet meer uitkomen. „Waar moesten wfj in Beiroet of Kairo heen? Wij kenden geen vreemde taal. wij hadden geen pas en geen geld. Wij waren gedoemd verder te leven zoals H. wilde. Hij ver huurde ons als het ware aan rijke mannen uit de grote steden daar; daar voor incasseerde hij wie weet hoeveel." Handtekening Een Amsterdams meisje van 21 ver telde: „Voor de kassa van een bioscoop in Amsterdam gaf een onopvallend echtpaar mij een gratis kaartje. Wij zagen elkaar ook na de voorstelling en we gingen iets drinken. Vandaar naar het ondertekenen van een con tract was nog maar een korte weg, want veel kon ik na een beetje alcohol niet meer zien. Ik kwam tenslotte in Casa blanca terecht, waar een arts me uit de put hielp." Schoonheidsdansen De Rotterdammer verdedigde zich hardnekkig. Hij ontkende dat zijn „dan seressen" aan naaktdansen hadden moe ten doen; het waren schoonheidsdansen 1. Een huisje meer naast de toren. 2. De linkerhand van de springer. 3. De stam van de boom breder. 4. Rechterpoot van de stier langer. 5. Linkerbeen van lachende man anders. 6. Een deur In de toren. 7. De bek van de stier geopend. geweest. Hij zou twee meisjes op straat hebben gezet omdat zij zich slecht had den gedragen, maar de getuigen gaven een heel andere lezing. H. riep ons in de nachtclubs van Kairo en Beiroet eerder toe „Drink meer", opdat de klanten meer zouden uitgeven, dan „Gedraag je netjes", zeiden zij. hem heeft gehad, meent dat het meisje nie# het hoofdprobleem is geweest. Te leurstelling over de opleidingsmogelijk heden in Nederland heeft de doorslag gegeven. Geen begrip Op het ministerie van binnenlandse zaken zei ons een voor de Papoea's ver antwoordelijke ambtenaar dat hij niets van betrekkingen tussen Ronsoembre en een Amsterdams meisje wist. Hij ver onderstelde dat Ronsoembre, als hij daarover moeilijkheden zou hebben ge had, zeker naar het departement zou zijn gekomen om die te bespreken. Papoea's die wij gisteren spraken, be streden deze zienswijze. Zij zeiden, dat de Papoea's over het algemeen niet spon taan naar Den Haag gaan. Een van hen zei ons: Ze denken daar Nationaal geschenk SOESTDIJK Van het nationaal geschenk dat het Koninklijk Paar ter gelegenheid van zijn zilveren huwelijks feest is aangeboden, zal anderhalf mil joen gulden worden gebruikt voor het stichten van de jeugdcentra De Hunne schans bij het Uddelermeer het Het Zilveren Schor bij Arnemuiden. Het Koninklijk Paar zal vandaag het bestuur en dé commissie van advies van de stichting die de jeugdcentra gaat beheren, installeren. De terreinen zijn allebei ongeveer 'vier hectaren groot. De centra worden bestemd voor jongeren tussen tien en dertig jaar, waarbij niet wordt gelet op afkomst, politieke en godsdienstige overtuiging, of op geestelijke, licha melijke of maatschappelijke handicaps. In beide centra zal plaats zijn voor tachtig jongeren. De tijd die men op één van de ter reinen kan doorbrengen zal variëren van een weekeinde tot enkele weken. De centra moeten worden gezien als een aanvulling op het bestaande jeugdwerk, dat men overigens in geen enkel op zicht concurrentie wil aandoen. (Ingezonden mededeling) Persoonlijke Leningen PIJLERS VOOR DE OVERBRUGGING VAN UW BIJZONDERE UITGAVEN! Voor privé-doeleinden kunnen door een PERSOONLIJKE LENING op voordelige voorwaarden gelden PERSOONLIJKE LENINGEN - worden verstrekt door financierings maatschappij worden aangetrokken. Een PER SOONLIJKE LENING Is de mo derne vorm van een verantwoorde eredietverlening, waarbij direct contant geld beschikbaar komt. Vestigingen in alle kantoren van de Meer dan 245 kantoren In Nederland Vraag een P.L-folder san bij: Mahbka N.V., Postbus 342, Amsterdam - ?-* 1 Van onze correspondent pARIMARIBO De Surinaamse regering heeft besloten subsidie te verlenen aan de creoolse cultu rele vereniging Wie Eegie Sanie (Onze eigen zaak), die al enige ja ren lang in Suriname, Nederland, de Verenigde Staten en op de Ne derlandse Antillen bezig is de Su- rinamers voor te bereiden op de vestiging van een Surinaamse Re publiek. Door het verstrekken van subsi- Door het verstrekken van subsi die hoeft de veiling van het hoofd gebouw van de vereniging niet door te gaan. Het gebouw zou dezer da gen moeten worden verkocht, om dat de nationalistische eigenaars de hypothecaire schuld van tien duizend (Surinaamse) guldens en de schuld van negenduizend gul dens aan de vorige eigenaar niet konden aflossen. Verscheidene kranten verwijten de regering dat zij met de nationa listen heult De bladen trekken daaruit de conclusie dat de rege ring het eens is met de anti-Neder landse houding van de culturele vereniging. De extremistische creoolse na tionalisten vormen in Suriname een pressiegroep die zich onder het mom van op te komen voor de on afhankelijkheid van Suriname in twee gedaanten presenteert: Als de culturele vereniging Wie Eegie Sa nie, waarin meer politiek dan cul tuur wordt bedreven, en als de Na tionalistische Beweging Suriname die enkele maanden geleden is her doopt in Partij van de Nationalis tische Reupubliek. Een ander orgaan" van de na tionalisten krijgt al lang subsidie. Dat is de Avros, Surinames oudste omroepvereniging. Mensen die achter de regering staan vinden het geven van subsidie aan Wie Eegie Sanie een allesbehal ve tactische stap. De tegenpartij ziet in de subsidiëring een aanwij zing, dat een sterke stroming in de regering de onafhankelijkheid van Suriname zal willen doordrukken. dat ze ons begrijpen, maar in feite is, dat niet zo. Een ander vertelde dat de hier verblijvende Papoea's er bij de Nieuw-Guinearaad op hebben aange drongen te bewerkstelligen dat een van hun landgenoten op het departement van binnenlandse zaken met de behartiging van hun belangen zou worden belast. Men heeft die bepleit, juist om het ge brek aan begrip dat men daar onder vindt. (Ingezonden mededeling) Vier betrouwbare middelen fn 1 tablet doén wonderen tegen pijn en griep t Elk der vier bestanddelen van Chefarine „4" is wereldberoemd. De combinatie in één tablet werkt ndg krachtiger. Bovendien zorgt één der bestanddelen, dat ook een gevoelige maag niet van streek raakt. Glmn bulili 20 tablilMn f 0.80 Handig* llrlpnrpiWdnj 40 ublillin f 1.50 Vaordlligt flicon 100 tabletten f 3.50 19 Patrick had inmiddels weer contro le over zijn stem gekregen. Hij klap perde even met zijn valse gebit en zei dat er heel wat mensen binnen- geweest waren. Het was zaterdag, dus de klokkenopwinder was door 't hele huis geweest. De stoffeerder, die een van moeders boudoirstoelen van een. nieuwe bekleding had voor zien had die stoel afgeleverd en naar boven gebracht. De meteropnemer was geweest, maar die was alleen maar in de kelders geweest. En Sara voegde er nog aan toe dat zij de hele tijd dat de loodgieter de spoelbak in haar badkamer had ge repareerd in moeders slaapkamer was geweest. Moeder ging opeens zitten. ,,Wat was ermee?", zei ze. „Hij was stuk", piepte Sara hyste risch van boven. „Als u thuis was gekomen en u had gezien „Daar gaat het niet om", zei moe der haastig. „Wat was er stuk aan?" ,,De loodgieter zei dat er iets onge regelds was. Hij is maar tien minu ten geweest. En ik ben de kamer niet uitgeweest. Hij heeft geen kans gezien hem weg te nemen. Boven dien, toen u uitging, droeg u hem zelf. Ik heb 't gezien." Toen had ik eindelijk mijn stem ook weer terug. „Wat we.g te nemen, Sara?" vroeg ik. Mevrouw,s ring met de saffier", huilde ze. „Hij heeft 'hem nooit weg genomen. Daar durf ik op te zweren". „Ken je de loodgieter, Sara?" „Nee, juffrouw Judy. Het was een nieuwe. Alle loodgieters zijn in dienst, maar ik begrijp niet wat het leger moet doen met loodgieters. Het eni ge wat ze moeten doen is Zij kon niet verder en barstte in snikken uit. En ik, ik voelde mijn knieën knikken. Dus Tony King had gelijk gehad. Alleen was het geen glazenwasser geweesit. maar een lood gieter. Maar de politie had hem niet gestuurd. Wij hadden hem laten ko men. Dat maakte weinig verschil, want onze telefoon werd natuurlijk af geluisterd. „Wie heeft hem opgebeld?", vroeg moeder. „Ik", zei Alma stijfjes. ,,Ik wilde juist uitgaan toen Sara het mij ver telde. Het is zaterdag en het is heel moeilijk iemand te krijgen." Moeder stond op. Zij leek totaal verslagen. Ik herinner me dat Alma vroeg wat voor bloemen we naar de Lelands wilden sturen en dat moeder haar niet eens 'hoorde. Zij ging de bibliotheek in en sloot de deur. Zij zag lijkbleek. „Het is weg, Judy", zei moeder mat. „Het mes. Die lood gieter heeft het meegenomen." „Wat is er met de ring?" MAR V ROBERTS RIMEHAKTf „Ik moest weten wie er boven wa ren geweest Judy, als de politie het heeft, wat moeten we dan in 's he melsnaam beginnen?'.' Plotseling begon ze te huilen. Ze huilde als een baby, haar gezicht vol rimpeltjes en haar mascara liep over haar wangen. Ik sloeg mijn armen om haar heen. „Dat weten we nog niet", zei ik. „Misschien heeft hij het wel aan een van de bedienden gege ven toen hij het gevonden had. Hij hoefde het toch niet te weten." „Elke krant in de stad heeft het met vette koppen uitgeschreeuwd!" Maar de gedachte- fleurde haar toch wat op. Zij stond op. Zij zag er nog wel allerberoerdst uit, maar haar geest werkte weer. „Ga naar boven en doe alsof je mijn ring vindt", zei ze. „Ik wil geen zelfmoord van Sara o-p mijn geweten hebben. Hij ligt achter de radiator bij mijn slaapstoel. Ik moet er nog eens over denken." Ik ging naar boven. Sara lag op haar knieën onder het karpet te zoe ken. Ik voorkwam zelfmoord door de ring te vinden. Geen van ons had veel trek bij de lunch. Moeder schoof walgend haar bord opzij. „Ik vind wel dat koks ook loon moeten hebben voor hun werk, maar er komt een dag dat ik thee met toost bestel en dan ook thee met toost wil hebben." We hoorden niets van Larry. We kwamen later te weten dat ze hem de hele middag verhoord hadden. Had hij enige reden om te geloven dat Isabellanoem het vriendelijk geweest was tegen iemand anders? Had hij geweten dat zij een man in het park ontmoet had? Had hij haar lang gekend voor zij trouwden? Had hij zelf een idee waarom ze ver moord was? Misschien was voor hem wel het meest vervelende de kwestie van Isabella's testament. Wie erfde het geld dat zij had gekregen? Het zou normaliter naar haar kinderen zijn gegaan, nietwaar? Larry zei koeltjes dat geld hier niets mee te maken had. Hij had eenzelfde kapitaal van zichzelf. Hij wist niets van haar ka pitaal af en wat het testament be treft, daar had zij kich nooit over uitgelaten. Wat hem echter met recht van zijn stuk bracht was wat daarop volgde. De inspecteur leunde achter over in zijn stoel en keek hem recht aan „Laten we het nu eens over het wapen hebben. Het was bijna zeker uw eigen mes," zei hij. „Heeft u enige reden aan te nemen dat iemand van uw familie het op de plaats van het misdrijf heeft gevon den, en sinds die tijd heeft verbor gen gehouden?" „Nee", antwoordde Larry. „Wie zou in 's hemelsnaam zoiets doen?" ,Er bestaat nog zoiets als moe derliefde, meneer Shepard. Als zij gedacht heeft u te kunnen bescher men „Barst!", zei Larry ruw. „Toen mijn moeder en mijn zuster daar kwamen was er geen wapen. Daar durf ik een eed op te doen. U heeft het vanmorgen cij de onder/raging van mijn moeder gehoord." „Inderdaad", zei de inspecteur droog. „Ik zal het u voorlezen." Hij nam een papier van zijn bureau en zette zijn bril op. Zij zei: „Neen, er lag geen wapen bij het lijk." Toen haar gevraagd werd of zij in het geheel geen wapen had gezien, ant woordde zij: „In het huis waren overal wapens. Hoe zou ik kunnen weten met welk zij vermoord is, als het een van die wapens geweest is?" Vindt u dat een rechtstreeks ant woord, mr. Shepard?" „Misschien niet", zei Larry. „Maar naar miin mening geeft moeder op elke rechtstreekse vraag zo'n ant woord." Hij lachte zelfs eventjes, en men liet dit onderwerp verder rusten. De inspecteur vertelde dat de politie de hele lijst van gasten nagegaan was. Heel weinigen kenden Isabella, en geen van hen had het huis verla ten. Ze waren n-u be-zig de gangen na te gaan van de extra-kelners en de orkestleden. Toen vuurde hij, zonder een adempauze, een vraag op Larry af. (Wordt vervolgd) ^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii"""""""1"11"1""1"11"1111S 43. De burgemeester was juist aan geland bij het punt in zijn rede, waar hij het doeltreffend gebruik van de brandspuit besprak, toen een krachtige waterstraal hem vol tegen de borst trof. Tevreden met het resultaat schakel de Sprenkel zijn camera in en liet zich door de meester, naar voren rijden. „Een pracht opname mompel de hij. „Met deze hoeveelheid water krijg ik een ongewoon scherp beeld van de spreker Minder tevreden waren de mensen van de concurrerende T.V. Vlakbij stond een cameraman verslagen bij zijn apparaat. Het water had kortslui ting veroorzaakt en het enige dat nu nog door hem kon worden uitgezonden waren blauwe vonken en knetterende geluiden. De kijkers naar het Station H20 hadden dus geen reden tot klagen. „Dit had ik voor gepa» geld willen missen!", riep de zoon van Berend Wiebes uit. „De burgemeester die ons altijd van de straat iaat spuiten als we 'ns willen bakkeleien met de poli tie krijgt nou ereis van z'n eigen me dicijn te slikken!" „Ben je mal, jongen. Dat is immers doorgestoken kaart", meende zijn moe der, achterdochtig naar de wankelende en proestende magistraat starend. „Die hoge heren laten zich niet zomaar nat- spuiten." „In elk geval is dit de eerste keer dat ik 'ns wat leuks op de T.V. zie, vrouw!", vond de fruithandelaar. ,Bij dit vergeleken waren het allemaal uit zendingen van de kouwe grond." BURGH. De waterbouwkundig op zichter van Noord-Beveland, de heer H. J. Swenne uit Kamperland, ontdekte zondagmiddag een groot zeiljacht dat schijnbaar op de Roggeplaat in moei lijkheden verkeerde. De reddingboot Ma ria Carolina Blankenheijm in Burgh- sluis werd gewaarschuwd, waaro.p om 13.30 kapitein Minneboo en zijn beman ning de haven van Burghsluis verlieten Bij de Roggeplaat aangekomen bleek dat een tamelijk groot jacht „schoon en droog" op de plaat lag. Het was een kieljaeht dus het schip lag zeer scheef De schipper wilde geen directe hulp doch hij vroeg wel of de reddingboot in de buurt wilde blijven om zonodig assistentie te verlenen. De Blanken heijm ging hierop voor anker. Om 18 uur kwam het j jacht vlot en stoomde op naar Cohjnsplaat om daar een door het stoten van het jacht ontzette roer- koning te laten repareren. Te 19 uur kwam de Blankenheijm weer in de ha ven van Burghsluis binnen Het jacht was de „Egale M. Bonge" uit Zeebrugge met drie personen aan boord. Eigenaar was de heer Stein Bett, eveneens uit Zeebrugge.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1962 | | pagina 2