Papoea Ronsoembre was
ernstig teleurgesteld
Paramaribo op
dwaalspoor
door brief
Rotterdammer trok met
blanke slavinnen rond
SURINAAMSE REGERING
STEUNT NATIONALISTEN
Cliefarine 4
KAPPIE EN DE WATERZUIL
NAASTE VRIENDEN NIET VERBAASD OVER BRIEF
Anderhalf miljoen
voor jeugdcentra
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
Zeven jaar geëist voor Duitse rechtbank
OPLOSSING VAN HET
SPEL DER ZEVEN
VERGISSINGEN
MAHUKOv
AMSTERDAMSCHE BANK
Subsidie aan Wie Eegie Sanie
4-voudige combinatie
inderdaad ved beter!
~mm
Reddingboot voer uit
naar gestrand jacht
Dinsdag 26 juni 1962
Suriname en E.E.G.
ROTTERDAM. Mr. S. D. Erna-
nuels, de eerste minister van Suriname,
gelooft vast en zeker dat het geschil met
de Nederlandse regering over de asso
ciatie van zijn land met de Euromarkt
berust op een misverstand. Hij zei het
bij zijn aankomst op Schiphol. De heer
Emanuels is naar Nederland gekomen
om over die associatie te praten met
de regering.
De Nieuw-Guinearaad is onlangs ge
vraagd advies uit te brengen over de
associatie van Suriname. Men heeft
zich daarover nogal verwonderd in Pa
ramaribo. ,,De Nieuw-Guinearaad hoeft
zich toch niet bezig te houden met Su
rinaamse vraagstukken", meende men.
Het blijkt nu, dat de regering in Pa
ramaribo op een dwaalspoor is gebracht
door een brief van het ministerie van
buitenlandse zaken. Een afschrift hier
van was gezonden naar de gevolmach
tigde minister, mr, dr. R. H. Pos. Hier
in stond zonder nadere toelichting
dat advies was gevraagd aan de raad
in Hollandia.
Opgelost
Nu blijkt dat Suriname door een asso
ciatie wellicht gelden zou ontvangen die
oorspronkelijk voor Nieuw-Guinea be
stemd waren. En hierover moest men
nu praten. Het raadsel is nu opgelost.
Iedereen slaakt een zucht van opluch
ting. Vooral in Paramaribo waar leden
van de Staten van Suriname al vragen
hadden gesteld aan de regering.
Mr. Emanuels zei gisteren: „Deze
zaak zal de associatie in geen geval
ophouden". De Tweede Kamer zal zich
op 10 juli met het verdrag bezig hou
den. Leden van het Surinaamse parle
ment komen dan de vergadering bijwo
nen als gedelegeerden.
Intussen is de commissie van de
E.E.G. druk bezig met de bestudering
van de plannen die Suriname heeft inge
diend. Men wil een nieuwe haven en een
visserijstation bouwen in Paramaribo,
vierduizend hectaren moeten bij Nicke-
rie worden ingedamd en er moet nog
een stuwdam komen in de Nickerieri-
vier. Het ontwikkelingsfonds van de
E.E.G. zou deze en nog andere projec
ten moeten financieren.
Van onze Amsterdamse redactie
A MSTERDAM De verdwijning van de in Amsterdam opgeleide Papoea Ronsoembre mag dan
-<■*- onder sommige Papoea's hier te lande verbazing hebben gewekt, in zijn naaste omgeving is daar
geen sprake van. Een zeer goed vriend van hem, die met hem op school heeft gegaan en die ook in
Nederland in zeer nauw contact met hem heeft gestaan, zei ons gisteren niet erg te hebben opge
keken van de brief die Ronsoembre vanuit België aan de Nederlandse regering heeft gezonden.
Wel was hij ervan overtuigd dat de terminologie van de brief niet door Ronsoembre kon zijn uit
gevonden, maar hij aohtte het niet onwaarschijnlijk dat Ronsoembre er zijn handtekening onder
had gezet.
Het vertrek van de jonge Papoea, die
hier werd opgeleid tot radio-telegrafist
moet, aldus onze zegsman, worden ver
klaard uit diens diepe teleurstelling over
de mogelijkheden die hem in Nederland
waren geboden. Ronsoembre had daaraan
tegenover anderen herhaaldelijk uitdruk
king gegeven. Onze zegsman kon zioh,
op grond van wat hij van Ronsoembre
had gehoord, indenken dat de Papoea
heeft gemeend dat hij zich voor het ver
krijgen van een ruimere opleiding beter
tot Indonesië kon wenden.
Vertrek
Zoals men weet was het de bedoeling
dat Ronsoembre op 13 juni naar Nieuw-
Guinea zou terugkeren. Volgens zijn
kennissen zag hij zeer tegen het vertrek
op. Hij meldde zioh op de dag van
vertrek daarom niet. Enkele dagen later
kreeg de Nederlandse regering een brief
van hem, waarin hij schreef naar Indo
nesië te willen gaan om deel te nemen
aan de strijd tegen de Nederlanders.
Meisje
Sommige relaties van Ronsoembre
brachten zijn verdwijnen in verband met
een meisje, dat hij hier had leren kennen.
Zij achtten he mogelijk dat hij, gedekt
door de Belgische brief, was ondergedo
ken, zodat hij niet van haar hoefde te
scheiden. Onze zegsman van gisteren,
die het nauwst van allen contact met
Van onze correspondent
BONN. Tegen de Rotterdammer
M. H. (42) is gisteren in het
Duitse Bochum wegens „han
del in blanke slavinnen" zeven jaar
gevangenisstraf geëist. De openbare
aanklager achtte bewezen dat de
man samen met zijn Duitse vrouw
Ellen (32), voor wie vier jaar ge
vangenisstraf werd gevraagd, de wet
op de emigratie had overtreden en
aan koppelarij had gedaan.
Volgens de aanklager was er geen
twijfel aan: Het echtpaar had in Neder
land, Oostenrijk, België en West-Duits-
land meisjes serveersters, fabrieks
arbeidsters, huishoudelijk personeel
van om en nabij de twintig gelokt
met fraaie, veelbelovende advertenties.
Daarin stonden aantrekkelijke en avon
tuurlijke zaken: Lid worden van een
balletgroep, veel reizen in het buiten
land, een salaris van twintig gulden
per dag, gemakkelijk schoon werk.
Dwang
Meisjes uit grote steden maar ook
van het platteland lachte een hemel
toe. Zij kwamen echter, zoals een van
hen voor de rechtbank in Bochum zei,
in de hel terecht. H., aldus hun mede
delingen, was een harde man, die erop
los sloeg als iets hem niet beviel, die
drieduizend gulden eiste als de meisjes
hun contract verbraken, die hen dwong
tot protstitutie en die later in dans
tenten in het nabije oosten tussen Kairo
en Beiroet tien en meer procent van
de meisjes eiste.
Verspreking
Deze „handel in blanke slavinnen",
die lange tijd in het nabije oosten zou
zijn gedreven, kwam vorig jaar aan
het licht. De 24-jarige serveerster
Marita S., tegen wie gisteren wegens
het plegen van abortus vier maanden
werd geëist, was in haar woonplaats
Bochum teruggekeerd nadat zij haar
contract met H. had verbroken, wat
haar drieduizend gulden had gekost.
Zij versprak zich op het stadhuis in
Bochum, de politie werd in de arm
genomen en toen ging Marita door de
knieën. Zij vertelde alles over de ballet
groep, zodat die bij de Zwitserse grens
kon worden aangehouden.
Waarheen?
Volgens de „danseresjes" kon men,
eenmaal lid van de groep, er eenvoudig
niet meer uitkomen. „Waar moesten wfj
in Beiroet of Kairo heen? Wij kenden
geen vreemde taal. wij hadden geen
pas en geen geld. Wij waren gedoemd
verder te leven zoals H. wilde. Hij ver
huurde ons als het ware aan rijke
mannen uit de grote steden daar; daar
voor incasseerde hij wie weet hoeveel."
Handtekening
Een Amsterdams meisje van 21 ver
telde: „Voor de kassa van een bioscoop
in Amsterdam gaf een onopvallend
echtpaar mij een gratis kaartje. Wij
zagen elkaar ook na de voorstelling
en we gingen iets drinken. Vandaar
naar het ondertekenen van een con
tract was nog maar een korte weg, want
veel kon ik na een beetje alcohol niet
meer zien. Ik kwam tenslotte in Casa
blanca terecht, waar een arts me uit
de put hielp."
Schoonheidsdansen
De Rotterdammer verdedigde zich
hardnekkig. Hij ontkende dat zijn „dan
seressen" aan naaktdansen hadden moe
ten doen; het waren schoonheidsdansen
1. Een huisje meer naast de toren.
2. De linkerhand van de springer.
3. De stam van de boom breder.
4. Rechterpoot van de stier langer.
5. Linkerbeen van lachende man
anders.
6. Een deur In de toren.
7. De bek van de stier geopend.
geweest. Hij zou twee meisjes op straat
hebben gezet omdat zij zich slecht had
den gedragen, maar de getuigen gaven
een heel andere lezing. H. riep ons in
de nachtclubs van Kairo en Beiroet
eerder toe „Drink meer", opdat de
klanten meer zouden uitgeven, dan
„Gedraag je netjes", zeiden zij.
hem heeft gehad, meent dat het meisje
nie# het hoofdprobleem is geweest. Te
leurstelling over de opleidingsmogelijk
heden in Nederland heeft de doorslag
gegeven.
Geen begrip
Op het ministerie van binnenlandse
zaken zei ons een voor de Papoea's ver
antwoordelijke ambtenaar dat hij niets
van betrekkingen tussen Ronsoembre en
een Amsterdams meisje wist. Hij ver
onderstelde dat Ronsoembre, als hij
daarover moeilijkheden zou hebben ge
had, zeker naar het departement zou zijn
gekomen om die te bespreken.
Papoea's die wij gisteren spraken, be
streden deze zienswijze. Zij zeiden, dat
de Papoea's over het algemeen niet spon
taan naar Den Haag gaan.
Een van hen zei ons: Ze denken daar
Nationaal geschenk
SOESTDIJK Van het nationaal
geschenk dat het Koninklijk Paar ter
gelegenheid van zijn zilveren huwelijks
feest is aangeboden, zal anderhalf mil
joen gulden worden gebruikt voor het
stichten van de jeugdcentra De Hunne
schans bij het Uddelermeer het Het
Zilveren Schor bij Arnemuiden.
Het Koninklijk Paar zal vandaag het
bestuur en dé commissie van advies
van de stichting die de jeugdcentra
gaat beheren, installeren.
De terreinen zijn allebei ongeveer
'vier hectaren groot. De centra worden
bestemd voor jongeren tussen tien en
dertig jaar, waarbij niet wordt gelet
op afkomst, politieke en godsdienstige
overtuiging, of op geestelijke, licha
melijke of maatschappelijke handicaps.
In beide centra zal plaats zijn voor
tachtig jongeren.
De tijd die men op één van de ter
reinen kan doorbrengen zal variëren
van een weekeinde tot enkele weken.
De centra moeten worden gezien als een
aanvulling op het bestaande jeugdwerk,
dat men overigens in geen enkel op
zicht concurrentie wil aandoen.
(Ingezonden mededeling)
Persoonlijke Leningen
PIJLERS VOOR DE OVERBRUGGING VAN
UW BIJZONDERE UITGAVEN!
Voor privé-doeleinden kunnen
door een PERSOONLIJKE LENING
op voordelige voorwaarden gelden
PERSOONLIJKE LENINGEN
- worden verstrekt door
financierings maatschappij
worden aangetrokken. Een PER
SOONLIJKE LENING Is de mo
derne vorm van een verantwoorde
eredietverlening, waarbij direct
contant geld beschikbaar komt.
Vestigingen in alle kantoren van de
Meer dan 245 kantoren In Nederland
Vraag een P.L-folder san bij: Mahbka N.V., Postbus 342, Amsterdam - ?-* 1
Van onze correspondent
pARIMARIBO De Surinaamse
regering heeft besloten subsidie
te verlenen aan de creoolse cultu
rele vereniging Wie Eegie Sanie
(Onze eigen zaak), die al enige ja
ren lang in Suriname, Nederland,
de Verenigde Staten en op de Ne
derlandse Antillen bezig is de Su-
rinamers voor te bereiden op de
vestiging van een Surinaamse Re
publiek.
Door het verstrekken van subsi-
Door het verstrekken van subsi
die hoeft de veiling van het hoofd
gebouw van de vereniging niet door
te gaan. Het gebouw zou dezer da
gen moeten worden verkocht, om
dat de nationalistische eigenaars
de hypothecaire schuld van tien
duizend (Surinaamse) guldens en
de schuld van negenduizend gul
dens aan de vorige eigenaar niet
konden aflossen.
Verscheidene kranten verwijten
de regering dat zij met de nationa
listen heult De bladen trekken
daaruit de conclusie dat de rege
ring het eens is met de anti-Neder
landse houding van de culturele
vereniging.
De extremistische creoolse na
tionalisten vormen in Suriname een
pressiegroep die zich onder het
mom van op te komen voor de on
afhankelijkheid van Suriname in
twee gedaanten presenteert: Als de
culturele vereniging Wie Eegie Sa
nie, waarin meer politiek dan cul
tuur wordt bedreven, en als de Na
tionalistische Beweging Suriname
die enkele maanden geleden is her
doopt in Partij van de Nationalis
tische Reupubliek.
Een ander orgaan" van de na
tionalisten krijgt al lang subsidie.
Dat is de Avros, Surinames oudste
omroepvereniging.
Mensen die achter de regering
staan vinden het geven van subsidie
aan Wie Eegie Sanie een allesbehal
ve tactische stap. De tegenpartij
ziet in de subsidiëring een aanwij
zing, dat een sterke stroming in de
regering de onafhankelijkheid van
Suriname zal willen doordrukken.
dat ze ons begrijpen, maar in feite is,
dat niet zo. Een ander vertelde dat de
hier verblijvende Papoea's er bij de
Nieuw-Guinearaad op hebben aange
drongen te bewerkstelligen dat een van
hun landgenoten op het departement van
binnenlandse zaken met de behartiging
van hun belangen zou worden belast.
Men heeft die bepleit, juist om het ge
brek aan begrip dat men daar onder
vindt.
(Ingezonden mededeling)
Vier betrouwbare middelen fn 1 tablet
doén wonderen tegen pijn en griep t
Elk der vier bestanddelen van
Chefarine „4" is wereldberoemd.
De combinatie in één tablet werkt
ndg krachtiger. Bovendien zorgt
één der bestanddelen, dat ook een
gevoelige maag niet van streek
raakt.
Glmn bulili 20 tablilMn f 0.80
Handig* llrlpnrpiWdnj 40 ublillin f 1.50
Vaordlligt flicon 100 tabletten f 3.50
19
Patrick had inmiddels weer contro
le over zijn stem gekregen. Hij klap
perde even met zijn valse gebit en
zei dat er heel wat mensen binnen-
geweest waren. Het was zaterdag,
dus de klokkenopwinder was door
't hele huis geweest. De stoffeerder,
die een van moeders boudoirstoelen
van een. nieuwe bekleding had voor
zien had die stoel afgeleverd en naar
boven gebracht. De meteropnemer
was geweest, maar die was alleen
maar in de kelders geweest. En
Sara voegde er nog aan toe dat zij
de hele tijd dat de loodgieter de
spoelbak in haar badkamer had ge
repareerd in moeders slaapkamer
was geweest.
Moeder ging opeens zitten.
,,Wat was ermee?", zei ze.
„Hij was stuk", piepte Sara hyste
risch van boven. „Als u thuis was
gekomen en u had gezien
„Daar gaat het niet om", zei moe
der haastig. „Wat was er stuk aan?"
,,De loodgieter zei dat er iets onge
regelds was. Hij is maar tien minu
ten geweest. En ik ben de kamer
niet uitgeweest. Hij heeft geen kans
gezien hem weg te nemen. Boven
dien, toen u uitging, droeg u hem
zelf. Ik heb 't gezien."
Toen had ik eindelijk mijn stem
ook weer terug.
„Wat we.g te nemen, Sara?" vroeg
ik. Mevrouw,s ring met de saffier",
huilde ze. „Hij heeft 'hem nooit weg
genomen. Daar durf ik op te zweren".
„Ken je de loodgieter, Sara?"
„Nee, juffrouw Judy. Het was een
nieuwe. Alle loodgieters zijn in dienst,
maar ik begrijp niet wat het leger
moet doen met loodgieters. Het eni
ge wat ze moeten doen is
Zij kon niet verder en barstte in
snikken uit. En ik, ik voelde mijn
knieën knikken. Dus Tony King had
gelijk gehad. Alleen was het geen
glazenwasser geweesit. maar een lood
gieter. Maar de politie had hem niet
gestuurd. Wij hadden hem laten ko
men. Dat maakte weinig verschil,
want onze telefoon werd natuurlijk af
geluisterd.
„Wie heeft hem opgebeld?", vroeg
moeder.
„Ik", zei Alma stijfjes. ,,Ik wilde
juist uitgaan toen Sara het mij ver
telde. Het is zaterdag en het is heel
moeilijk iemand te krijgen."
Moeder stond op. Zij leek totaal
verslagen. Ik herinner me dat Alma
vroeg wat voor bloemen we naar de
Lelands wilden sturen en dat moeder
haar niet eens 'hoorde. Zij ging de
bibliotheek in en sloot de deur. Zij
zag lijkbleek. „Het is weg, Judy",
zei moeder mat. „Het mes. Die lood
gieter heeft het meegenomen."
„Wat is er met de ring?"
MAR V ROBERTS RIMEHAKTf
„Ik moest weten wie er boven wa
ren geweest Judy, als de politie het
heeft, wat moeten we dan in 's he
melsnaam beginnen?'.'
Plotseling begon ze te huilen. Ze
huilde als een baby, haar gezicht vol
rimpeltjes en haar mascara liep over
haar wangen. Ik sloeg mijn armen
om haar heen. „Dat weten we nog
niet", zei ik. „Misschien heeft hij het
wel aan een van de bedienden gege
ven toen hij het gevonden had. Hij
hoefde het toch niet te weten."
„Elke krant in de stad heeft het
met vette koppen uitgeschreeuwd!"
Maar de gedachte- fleurde haar toch
wat op. Zij stond op. Zij zag er nog
wel allerberoerdst uit, maar haar
geest werkte weer.
„Ga naar boven en doe alsof je
mijn ring vindt", zei ze. „Ik wil geen
zelfmoord van Sara o-p mijn geweten
hebben. Hij ligt achter de radiator
bij mijn slaapstoel. Ik moet er nog
eens over denken."
Ik ging naar boven. Sara lag op
haar knieën onder het karpet te zoe
ken. Ik voorkwam zelfmoord door de
ring te vinden.
Geen van ons had veel trek bij de
lunch. Moeder schoof walgend haar
bord opzij.
„Ik vind wel dat koks ook loon
moeten hebben voor hun werk, maar
er komt een dag dat ik thee met
toost bestel en dan ook thee met
toost wil hebben."
We hoorden niets van Larry. We
kwamen later te weten dat ze hem
de hele middag verhoord hadden.
Had hij enige reden om te geloven
dat Isabellanoem het vriendelijk
geweest was tegen iemand anders?
Had hij geweten dat zij een man in
het park ontmoet had? Had hij haar
lang gekend voor zij trouwden? Had
hij zelf een idee waarom ze ver
moord was?
Misschien was voor hem wel het
meest vervelende de kwestie van
Isabella's testament. Wie erfde het
geld dat zij had gekregen? Het zou
normaliter naar haar kinderen zijn
gegaan, nietwaar? Larry zei koeltjes
dat geld hier niets mee te maken
had. Hij had eenzelfde kapitaal van
zichzelf. Hij wist niets van haar ka
pitaal af en wat het testament be
treft, daar had zij kich nooit over
uitgelaten.
Wat hem echter met recht van
zijn stuk bracht was wat daarop
volgde. De inspecteur leunde achter
over in zijn stoel en keek hem recht
aan
„Laten we het nu eens over het
wapen hebben. Het was bijna zeker
uw eigen mes," zei hij. „Heeft u
enige reden aan te nemen dat
iemand van uw familie het op de
plaats van het misdrijf heeft gevon
den, en sinds die tijd heeft verbor
gen gehouden?"
„Nee", antwoordde Larry. „Wie
zou in 's hemelsnaam zoiets doen?"
,Er bestaat nog zoiets als moe
derliefde, meneer Shepard. Als zij
gedacht heeft u te kunnen bescher
men
„Barst!", zei Larry ruw. „Toen
mijn moeder en mijn zuster daar
kwamen was er geen wapen. Daar
durf ik een eed op te doen. U heeft
het vanmorgen cij de onder/raging
van mijn moeder gehoord."
„Inderdaad", zei de inspecteur
droog. „Ik zal het u voorlezen." Hij
nam een papier van zijn bureau en
zette zijn bril op. Zij zei: „Neen, er
lag geen wapen bij het lijk." Toen
haar gevraagd werd of zij in het
geheel geen wapen had gezien, ant
woordde zij: „In het huis waren
overal wapens. Hoe zou ik kunnen
weten met welk zij vermoord is, als
het een van die wapens geweest is?"
Vindt u dat een rechtstreeks ant
woord, mr. Shepard?"
„Misschien niet", zei Larry. „Maar
naar miin mening geeft moeder op
elke rechtstreekse vraag zo'n ant
woord."
Hij lachte zelfs eventjes, en men
liet dit onderwerp verder rusten. De
inspecteur vertelde dat de politie
de hele lijst van gasten nagegaan
was. Heel weinigen kenden Isabella,
en geen van hen had het huis verla
ten. Ze waren n-u be-zig de gangen
na te gaan van de extra-kelners en
de orkestleden. Toen vuurde hij,
zonder een adempauze, een vraag op
Larry af.
(Wordt vervolgd)
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii"""""""1"11"1""1"11"1111S
43. De burgemeester was juist aan
geland bij het punt in zijn rede, waar
hij het doeltreffend gebruik van de
brandspuit besprak, toen een krachtige
waterstraal hem vol tegen de borst
trof.
Tevreden met het resultaat schakel
de Sprenkel zijn camera in en liet zich
door de meester, naar voren rijden.
„Een pracht opname mompel
de hij. „Met deze hoeveelheid water
krijg ik een ongewoon scherp beeld
van de spreker
Minder tevreden waren de mensen
van de concurrerende T.V. Vlakbij
stond een cameraman verslagen bij
zijn apparaat. Het water had kortslui
ting veroorzaakt en het enige dat nu
nog door hem kon worden uitgezonden
waren blauwe vonken en knetterende
geluiden. De kijkers naar het Station
H20 hadden dus geen reden tot klagen.
„Dit had ik voor gepa» geld willen
missen!", riep de zoon van Berend
Wiebes uit. „De burgemeester die ons
altijd van de straat iaat spuiten als
we 'ns willen bakkeleien met de poli
tie krijgt nou ereis van z'n eigen me
dicijn te slikken!"
„Ben je mal, jongen. Dat is immers
doorgestoken kaart", meende zijn moe
der, achterdochtig naar de wankelende
en proestende magistraat starend. „Die
hoge heren laten zich niet zomaar nat-
spuiten."
„In elk geval is dit de eerste keer
dat ik 'ns wat leuks op de T.V. zie,
vrouw!", vond de fruithandelaar. ,Bij
dit vergeleken waren het allemaal uit
zendingen van de kouwe grond."
BURGH. De waterbouwkundig op
zichter van Noord-Beveland, de heer H.
J. Swenne uit Kamperland, ontdekte
zondagmiddag een groot zeiljacht dat
schijnbaar op de Roggeplaat in moei
lijkheden verkeerde. De reddingboot Ma
ria Carolina Blankenheijm in Burgh-
sluis werd gewaarschuwd, waaro.p om
13.30 kapitein Minneboo en zijn beman
ning de haven van Burghsluis verlieten
Bij de Roggeplaat aangekomen bleek
dat een tamelijk groot jacht „schoon en
droog" op de plaat lag. Het was een
kieljaeht dus het schip lag zeer scheef
De schipper wilde geen directe hulp
doch hij vroeg wel of de reddingboot
in de buurt wilde blijven om zonodig
assistentie te verlenen. De Blanken
heijm ging hierop voor anker. Om 18
uur kwam het j jacht vlot en stoomde
op naar Cohjnsplaat om daar een door
het stoten van het jacht ontzette roer-
koning te laten repareren. Te 19 uur
kwam de Blankenheijm weer in de ha
ven van Burghsluis binnen
Het jacht was de „Egale M. Bonge"
uit Zeebrugge met drie personen aan
boord. Eigenaar was de heer Stein
Bett, eveneens uit Zeebrugge.