KAMER AKKOORD MET
BOUW CONGRESGEBOUW
Lekker
LIGA
Geen vonnis
na messteek
ADENAUER: ALLES WEER
GOED TUSSEN ONS
Aanvullend onderzoek in geruchtmakende
aff aire - wegbrengen Fokker" -
t
De Quay weigert
gesprek met N.D.P.
Voltooide moord'
niet bewezen
geacht
E.E.G. besluit tot
maatregelen
ca
M
aritf
Boekhouder vergokte
verduisterd geld
Akkoord over c.a.o.
kleinmetaal
Woensdag 16 mei 1962
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 5
Drie maanden
Raadselachtig
Weggelat
De smaak is belangrijk voor een goede
spijsvertering. Daarom is aan het verband
tussen smaak en spijsvertering bij Liga
bijzondere aandacht gewijd.
Eén van de redenen waarom deze veelzijdige
voeding zo gemakkelijk kan worden toegediend.
Krachtige Kost voor het Kind
Passagiersdienst tussen
Rotterdam en Canada?
Huurdebat uitgesteld
en
m
Na gesprek met Amerikaanse ambassadeur Dowling
<s
m
m
ar\
Lijk opgehaald uit
Zuidwillemsvaart
I
MARCEL SMEETSHOGER BEROEP
Van onze rechtbankverslaggever
DEN BOSCH Vandaag begint voor bet gerechtshof in Den
Bosch de appelbehandeling van de zaak-Smeets, een affaire die
nu bijna twee jaar geleden sterk de aandacht trok omdat ernstige
twijfel rees aan de kwaliteit van het politiële en justitiële onder
zoek. Van veel kanten, o.m. onzerzijds, werd kritiek geoefend,
omdat bleek dat allerlei, de verdachte ontlastende gegevens niet
waren verwerkt.
Uitlatingen van getuigen tijdens de behandeling van de zaak
voor de rechtbank te Maastricht wekten de indruk dat de politie
het feitenmateriaal zeer eenzijdig had geïnterpreteerd en de schuld
van Marcel Smeets centraal stelde. Die indruk werd tijdens een
onderzoek dat wij aan de zaak wijdden bevestigd.
De basisfeiten kunnen als volgt
worden samengevat: Op 22 januari
1960 stortte een Fokker S 11 van
het Limburgse luchtreclamebedrijf
Trek-Air nabij de Engelse kust
neer in de Noordzee. De piloot,
Ben Kleijn, kwam om het leven.
Kort na het ongeluk rezen verden
kingen tegen de directeur van het
reclamebedrijf. Marcel Smeets. Hij
zou Ben Kleijn opdracht hebben
gegeven de Fokker S-ll „weg te
brengen", zodat hij het bedrag
waartegen het toestel bij de N.V.
Luchtvaartpool te Amsterdam was
verzekerd zou kunnen innen. Een
spectaculair geval van oplichting
dus.
Half februari 1960 werd de heer
Smeets gearresteerd. Zijn voorarrest
duurde 416 maand. Het eindigde toen
de rechtbank van Maastricht hem van
het „wegbrengen" vrijsprak.
Tijdens het vooronderzoek kvfamen
er nog een paar verdenkingen tegen de
heer Smeets bij. Hij zou zich schuldig
hebben gemaakt aan valsheid in ge
schrifte (onjuist invullen van een ver
zekeringsformulier) en aan belasting
fraude voor een bedrag van enkele dui
zenden guldens. De rechtbank achtte
de beschuldigingen op dit punt ten de
le gegrond en veroordeelde de heer
Smeets tot een gevangenisstraf van
drie maanden.
Smeets ging in beroep tegen de ver
oordeling wegens valsheid in ge
schrifte. De toenhalige officier van
justitie in Maastricht mr. A. W. Ro-
singh (hij is thans officier in Middel
burg) ging in beroep tegen de vrij
spraak terzake van het delict waar
alles om begonnen was: het „weg
brengen", oftewel de oplichting. Mr.
Rosingh bad daarvoor een gevange
nisstraf van 2% jaar geëist.
Wat nu leidde tot de verdenking
dat Marcel Smeets terwille van ver-
zekermigspenningen zijn vlieger op
dracht had gegeven om de Fokker
S-ll te laten verongelukken? De eer
ste beschuldigingen in die richting
werden vernomen op het vliegveld
Zuid-Limburg, toondertijd de basis
van Marcel Smeets' luchtreclamebe-
bedrijf.
Kort na het verongelukken van Ben
Kleijn gingen daar geruchten over
een verzekering van de Fokker voor
dertigduizend gulden. Dat bedrag
lag aanmerkelijk hoger dan de koop
som van duizend dollar.
De dienst luchtvaart van de rijks
politie, die onder leiding van majoor
jhr. De Beaufort met het onderzoek
was belast, ging van dit gegeven uit.
Men stelde zich niet in verbinding
met de N.V. Luchtvaartpool te Am
sterdam. Daar had men kunnen ver
nemen dat de Fokker S-ll was ver
zekerd tegen de reële waarde van het
ogenblik.
Sterker nog. de maatschappij had
zich het recht voorbehouden om bij
verlies van het vliegtuig de schade
te vergoeden door het te vervangen
door een ander toestel. Marcel
Smeets had de Fokker S-ll in Israël
gekocht en de Luchtvaartpool wist
dat daar nog een hele voorraad vlieg
tuigen van het zelfde type aanwezig
was.
Voor verdenking tegen Marcel
Smeets was behalve dit nog ander
voedsel. Hij was in Londen op de dag
dat Ben Kleijn in de Noordzee veron
gelukte.
Waarom was hij daar? De heer
Smeets gaf als verklaring dat hij
naar Engeland was gegaan om bij de
firma Hall in Leicester te praten over
de aankoop van een Tiger Moth. Deze
verklaring werd door de politie terzij
de gelegd omdat men meende te we
ten dat de firma Hall niet in vliegtui
gen van dat type handelde.
Controleren deed men de eigen
zienswijze niet, en men zag tevens een
brief over het hoofd, die zich bij de
ten kantore van de heer Smeets iin be
slag genomen stukken had bevonden
en waarin de firma Hall de heer
Smeets er van in kennis stelde dat zij
eenTiger Moth te koop had staan.
Een ander volgens de dienst lucht
vaart van de rijkspolitie tegen de
heer Smeets getuigend punt: Op de
dag van het ongeluk zou hij vanuit
Londen 's middags om half zeven met
zijn zaakwaarnemer Jansen in Maas
tricht hebben gebeld. Die had hem
toen op de hoogte gesteld van het on
geluk dat Ben Kleijn was overkomen.
Drie kwartier later zou de heer
Smeets het Engelse vliegveld Lymp
ne, waar Ben Kleijn moest landen
hebben gebeld. Bij die gelegenheid
zou hij zich van de domme hebben
gehouden, en hebben gevraagd of het
vliegtuig mogelijk in verband met
slecht weer was teruggekeerd.
Zo op het oog feitenmateriaal dat
uitermate bezwarend was.
Want waarom anders, dan om be
denkelijke zaken te verhullen, zou de
heer Smeets tegenover de verkeerslei
der op het vliegveld Lympne hebben
gedaan alsof hij nog niets van het on
geluk wist?
De heer Smeets hield echter vol
dat het telefoongesprek met Lympne
chronologisch vóór zijn contact met
Maastricht moest worden gesteld.
Ambtenaren van de rijkspolitie de
opperwachtmeester Verdellen en de
wachtmeester Veen begaven zich
naar Londen, maar gingen niet na of
de heer Smeets gelijk kon hebben.
Zij brachten b.v. geen bezoek aan
het telefoonkantoor van Londen, waar
toch gemakkelijk het feitelijke ver
loop van Smeets' telefoongesprekken
had kunnen worden vastgesteld. De
heer Smeets deed dit, na zijn vrij
lating, zelf wel. Hij bracht een ver
klaring mee van de telefooncentrale,
waaruit bleek dat 'hij met Lympne
had gebeld op een tijdstip, gelegen
vóór zijn gesprek met Maastricht.
Er was nog een voor de politie on-
altijd onopgelost blijven. Alle mogelij
ke theorieën zijn erover ontworpen,
maar geen van alle worden ze door
ook maar een feit gesteund.
De toedracht van het ongeluk met
de Fokker zelf heeft de politie ook
heel wat hoofdbrekens gekost. Volgens
de theorie die men had opgebouwd
had Ben Kleijn, voordat hij het vlieg
tuig op het water liet landen, de aan
dacht willen trekken van een tanker,
de Sagona. Hij had daarom de cock
pit geopend en iets in zee gegooid. La
ter bleek dat o.m. een dingey te zijn
geweest.
De capriolen van de Fokker werden
aan de hand van getuigenverklaringen
in bijzijn van de Amsterdamse rech-
ter-commissaris in Badhoevedorp ge
reconstrueerd, en getuigen-deskundigen
kwamen toen tot de conclusie dat als
Ben Kleijn het vliegtuig opzettelijk
in het water terecht had willen laten
komen, hij heel anders zou hebben ge
handeld. De gedachten gingen veeleer
uit naar stunt-manoeuvres.
Die mogelijkheid is door de politie
niet onderzocht. Men heeft geen onder
zoek ingesteld naar de vlieggewoonten
van Ben Kleijn.
Later verklaarden piloten, die hem
hadden meegemaakt, tegenover ons
dat hij veel van stunten hield, en dat
hij bovendien zijn manoeuvres bij
eigenlijk te lage snelheid uitvoerde.
Bovendien bleek dat hij in verband
met luchtziekte bijna altijd met open
cockpit vloog, hetgeen een verklaring
kan zijn voor het verlies van de dingey.
Volgens de verklaringen van oogge
tuigen had de Fokker, vlak voor hij
neerstortte, op lage hoogte een paar
maal op de rug gevlogen. Het vallen
van de dingey zou dus gewoon een
kwestie van zwaartekracht kunnen zijn
geweest.
MARCEL SMEETS
oplosbaar raadsel in de zaak. Twee
dagen na het ongeluk met de Fokker
S-ll gingen twee vrienden van Ben
Kleijn, de heren Dizy en Verhoeven,
in Maastricht naar de kamer" van de
omgekomen vlieger om diens persoon
lijke bezittingen op te halen.
Zij vonden o.m. een verzegelde en
veloppe, aan Ben Kleijn zelf gericht,
en namen die mee naar het huis
van Marcel Smeets. Daar arriveerden
even later ook twee broers van Ben
Kleijn. Men maakte de enveloppe open
en trof een blanco vel papier aan. Nie
mand wist wat dat te beduiden kon
hebben, en tenslotte werd besloten dat
Van onze Haagse redactie
TYEN HAAG De Tweede Kamer
heeft gistermiddag de deelne
ming van het rijk in de oprichting en
exploitatie van het Congresgebouw
in Den Haag goedgekeurd. Het rijk
zal voor vijf miljoen deelnemen, het
bedrijfsleven voor vier miljoen (de
helft hiervan is al toegezegd), en de
gemeente 's-Gravenhage voor één
miljoen. De lening van de dertig
miljoen gulden die dan nog nodig is,
zal voor de helft door het rijk wor
den gegarandeerd.
Het Congresgebouw, dat is ontwor
pen door de architect dr. J. J. P. Oud,
zal een grote congreszaal voor twee
duizend mensen bevatten, twee kleinere
zalen één voor vijfhonderd en één
voor vierhonderd mensen een café,
een restaurant en een bar. Er zal veel
aandacht worden geschonken aan de
(Ingezonden mededeling)
technische outillage die nodig is voor
grote, internationale congressen.
Niet geschikt
De christelijk-historische afgevaar
digde Van de Wetering vond Den Haag
eigenlijk niet de geschiktste plaats voor
een nationaal Congresgebouw. Hij vroeg
zich af, of de hotelaccommodatie wel
voldoende zou zijn, en of de „omrin
gende voorzieningen" wel aantrekke
lijk waren. Scheveningen is bij guur
weer bar en boos, vond hij.
De financiële opzet is griezelig zwak,
meende de heer Van de Wetering. An
dere afgevaardigden vielen hem hierin
bij. „Dit gaat het rijk een dik miljoen
per jaar kosten", rekende de heer Van
Eijsden (a.r.) voor. „Een batig saldo is
niet te verwachten."
„Dat klopt", zei staatssecretaris Gij-
zeis. Hij hoefde de uitgaven overigens
niet uitvoerig te verdedigen, want de
Kamer had maar weinig bezwaren.
„Een congresgebouw, dat aan de mo
dernste eisen voldoet, hebben wij in
Nederland dringend nodig; dit is een
groot nationaal belang. De bijdrage van
het rijk in deze onderneming moet
daarom zeker niet als een precedent
worden gezien", betoogde de staats
secretaris.
„In Den Haag zal zeker voldoende
hotelaccommodatie zijn tegen de tijd,
dat het Congresgebouw klaar is", meen
de hij.
Wanneer met de bouw zal worden
begonnen, hangt af van de minister
van volkshuisvesting en bouwnijver
heid. De bouw zal drie tot vier jaar
vergen.
het maar beter was de brief te ver
branden.
Later heeft men dit ernstig betreurd.
Want volgens de dienst luchtvaart van
de rijkspolitie wees ook dit in de rich
ting van de schuld van de heer Smeets.
De theorie van de politie luidde, dat
er in de enveloppe oorspronkelijk iets
anders dan een blanco vel had geze
ten. De heer Smeets zou de inhoud
best eens verwisseld kunnen hebben.
Men ging na of de directeur van
Trek-Air in de dagen na het ongeluk
en voor de ontdekking van de envelop
pe door de heren Dizy en Vermeulen
zelf op de kamer van Ben Kleijn was
geweest. Via het dienstmeisje van
Ber. Kleijns hospita kreeg men vage
verklaringen binnen op grond waar
van men concludeerde dat de heer
Smeets inderdaad heimelijk op de ka
mer kon zijn geweest.
Achteraf bleek dat het dienstmeis
je aanvankelijk tegen de politie maar
wat had gezegd. De hospita ontkende
ter terechtzitting in Maastricht per
tinent iets te weten over een bezoek
van de heer Smeets.
Het raadsel rond de brief zal wel
7984
LIVERPOOL (Reuter) De Engelse
scheepvaartmaatschappij Cunard Lines
overweegt een passagiersdienst te begin
nen tussen Rotterdam en Canada via
Southampton, zo is gisteren in Liverpool
meegedeeld. Zij zou de dienst willen
onderhouden met de passagiersschepen
Saxionia en Ivernia.
Ook hebben de Cunard Lines het plan
een nieuwe passagiersdienst te beginnen
tussen Napels en New York. Hiervoor
zou het 35.655 ton metende passagiers
schip Mauretania worden gebruikt.
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG. De huurverhoging
zal volgende week nog niet in de Twee
de Kamer aan de orde komen. Voor
zitter Kortenhorst deelde gisteren aan
de Kamer mee, dat de Stichting van
den Arbeid nog geen advies heeft uit
gebracht over de compensatie van de
uitkeringen ingevolge de sociale ver
zekeringen.
De vaste commissie uit de Kamer
kan het eindverslag over het wetsont
werp tot-wijziging van de Huurwet be
slist niet deze week uitbrengen.
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG. Het bestuur van de
Nederlandse Dagbladpers heeft giste
ren van minister-president prof. dr.
J. E. de Quay een brief gekregen
waarin de audiëntie, die het had aan
gevraagd om te spreken over de
moeilijkheden die voor het dagblad
bedrijf dreigen, wordt afgewezen.
De minister van algemene zaken is
niet de aangewezen man om over dit ge
val te praten, aidus prof. De Quay. Hij
verwees naar het ministerie van sociale
zaken en volksgezondheid.
De verwachting is dat staatssecreta
ris Roolvink, eventueel samen met mi
nister Veldkamp het bestuur van de N.
D.P. zal ontvangen. Op het ogenblik
wordt nog gezocht naar een geschikte
datum voor een audiëntie op het minis
terie van sociale zaken en volksgezond
heid.
De moeilijkheden tussen het Centraal
bureau voor de grafische bedrijven en
het College van rijksbemiddelaars zijn
tijdens het laatste gesprek, op maandag,
niet opgelost. Wel zijn verschillende
suggesties gedaan. Een van de onder
werpen waarover is gepraat is de mo-
gelijkheid van een werkweek van 42(4
uur voor de dagbladbedrijven.
Donderdag zal het gesprek worden
voo-rtgezet.
Wat vooral aanleiding tot kritiek op
het vooronderzoek van politie en justi
tie heeft gegeven is het feit dat tal
van verklaringen van getuigen in het
dossier terecht zijn gekomen met een
strekking, die volgens de getuigen zelf
in het geheel niet overeenkwam met
de door hen bedoelde. Op de zitting
van de rechtbank te Maastricht werd
dat al met' zoveel woorden gezegd, en
later heeft men dit tegenover ons nog
eens aan de hand van voorbeelden her
haald.
Dingen, die de getuigen wel hadden
gezegd en die strijdig waren met de
theorie van de politie, waren weggela
ten en zo meer. De politie hechtte er
b.v. veel waarde aan te weten hoe
Ben Kleijn zich voor zijn vertrek van
Zuid-Limburg naar Engeland had ge-
dragen.
Volgens de getuigen die hem het
laatst hadden gezien was er niets ab
normaals geweest. Uit het dossier
krijgt men echter de indruk dat de
vlieger zich zeer nerveus gedroeg.
Een ambtenaar die uit hoofde van
zijn functie op het vliegveld Zuid-Lim
burg werd verhoord, heeft ons ook ge
zegd dat zijn verklaringen steeds in
een bepaalde richting werden uitge
legd. Hij moest de politiemensen
steeds corrigeren, totdat een van hen
tegen degeen die verbaal opmaakte
zei: Schrijf nu maar letterlijk op wat
meneer hier zegt.
Een andere getuige zei ons over het
vooronderzoek: „Het was eerst paaien
en dan schreeuwen".
Nadat de heer Smeets was vrijge
laten kreeg hij de beschikking over
verklaringen van twee particuliere
rechercheurs die illustratief kunnen
zijn voor de figuur van een van de
kroongetuigen in deze zaak, de vlie
ger Carl Heckmann. Op de zitting in
Maastricht verklaarde die onder ede
dat Marcel Smeets hem eens had ge
vraagd de Fokker S-ll in de Mid
dellandse Zee te laten verongelukken
ten einde verzekeringspenningen te
kunnen innen. Smeets zou hem tien
duizend gulden voor zijn diensten
hebben geboden.
Deze verklaring is door de verde
diging steeds bestreden. De particu
liere rechercheurs hebben getuigen ge
hoord, die kort voor de zitting in
Maastricht een gesprek met de heer
Heckmann hebben gehad.
Bij die gelegenheid zou de kroon
getuige hebben gezegd dat hij niet ge
loofde dat Smeets de Fokker S-ll had
laten wegbrengen, maar dat hij hem
desalniettemin „de nek zou om
draaien". Na het proces zei de heer
Heckmann, volgens mededelingen van
de oud-restaurateur van het vliegveld
Zuid-Limburg aan ons dat hij van me
ning was dat hij beter zijn mond had
kunnen houden.
Er is door de rijksrecherche in de
afgelopen jaren een aanvullend on
derzoek verricht. Wat dit precies heeft
opgeleverd weten we niet. Het zal
vandaag, morgen en overmorgen blij
ken.
Zaak-Marcel Nivard
voor Hoge Raad
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG. De Hoge Raad heeft
gistermorgen het cassatieberoep behan
deld van de Rotterdamse kappersbediende
Gerard L., die in eerste instantie door
de Rotterdamse rechtbank en in hoger
beroep door het Haagse Hof tot vijftien
jaar gevangenisstraf is veroordeeld we
gens moord op de achtjarige Marcel
Nivard.
Marcel was op 7 februari 1961 uit
Rotterdam vermist; pas weken later
werd na een anonieme tip, die naar
later bleek door de kappersbediende
was gegeven, het lijk van het vermiste
jongetje in een sloot onder Bergschen-
hoek gevonden.
De officier van justitie te Rotterdam,
mr. J. M. van Leeuwen, had de kappers
bediende uitsluitend moord te last ge
legd en daarop was ook L.'s veroor
deling gevolgd. Zijn verdediger, mr. G.
J. Doeksen, bestreed gisteren de telast-
legging.
Naar zijn mening zou de kappers
bediende niet voor moord kunnen wor
den veroordeeld; hoogstens zou hem
poging tot moord en dood door schuld
te last kunnen worden gelegd. Toen de
kappersbediende dacht zijn slachtoffer
te hebben gewurgd was het ventje alleen
maar bewusteloos. Toen hij het ver
meende lijkje in de sloot liet glijden
zat bij hem geen andere gedachte voor
dan dat vermeende lijkje te verbergen.
Het slachtoffer is door verdrinking
om het leven gekomen: van een „vol
tooide moord" in juridische zin kan
daarom in dit geval geen sprake zijn,
aldus de mening van L.'s verdediger.
Hij verwees ook naar een arrest in een
andere geruchtmakende Rotterdamse
moordzaak, de „moord in de Agatha-
straat".
De advocaat-generaal mr. s'Jacob zal
29 mei conclusie nemen.
UTRECHT. De twee broers die
twee weken 'geleden voor de Utrecht
se rechtbank terecht hebben gestaan
omdat zij na een ruzie in een Utrecht
se volksbuurt de 31-jarige heer C. A.
van Ingen hadden gedood, zijn giste
ren door de Utrechtse rechtbank ont
slagen van rechtsvervolging. De rech
ters meenden dat er sprake was ge
weest van wettelijke zelfverdediging.
De oudste broer, de 21-jarige koop
man Joop J. V., had geprobeerd de
vrouw van de heer Van Ingen aan de
deur een horloge te verkopen. Hij was
daarbij zo blijven aandringen dat er
een handgemeen was ontstaan. De heer
Van Ingen was daarop, nadat hij eerst
een blik autowas in zijn gezicht had
gekregen, met een stuk ijzer de koop
man achterna gegaan.
Toen hij de voorruit van de auto van
de broers kapot had geslagen, had de
andere broer, de vijftienjarige Machiel
V., hem met een stilet neergestoken.
Joop had het stervende slachtoffer daar
na nog met een krik op het hoofd ge
slagen.
Uitgesloten
De officier van justitie had noodweer
uitgesloten geacht. Volgens hem hadden
beide verdachten voldoende gelegenheid
gehad zich uit de voeten te maken. Hij
had tegen de minderjarige broer het
maximum geëist: één jaar tuchtschool.
Voor de ander had de officier wegens
mishandeling een maand gevangenis
straf gevraagd.
Een buurman van de heer Van Ingen,
die een zijruit van de auto van de broers
had ingeslagen, kreeg van de rechtbank
25 gulden boete. De eis was honderd
gulden geweest.
Invoerrechten in V.S.
BRUSSEL. De ministers van de
Europese economisch gemeenschap heb
ben besloten maatregelen te nemen tegen
de Verenigde Staten, indien de Ameri
kaanse regering inderdaad de invoer
rechten op tapijten en glas verhoogt.
Deze artikelen vertegenwoordigen een
exportwaarde van dertig miljoen dollar.
Vooral België zal getroffen worden door
een verhoging van de rechten.
De ministerraad heeft een lijst van
artikelen opgesteld, waaruit een keuze
kan worden gedaan. Tot de produkten
die voor een verhoging van de douane
tarieven in aanmerking komen behoren
textiel, plastics en aardewerk.
Het overleg met Amerika zal inmid
dels worden voortgezet opdat nog vóói
17 juni een bevredigende oplossing vooi
het geschil gevonden kan worden. Op die
datum zal namelijk het Amerikaanse
besluit van kracht worden.
(Ingezonden mededeling)
Ui
ROTTERDAM (A.N.P.) „Onbegrij-
pelijk voor een boekhouder", verzuchtte
gisteren de president van de Rotterdam
se rechtbank, mr. P. J. C. Schipper. „U
bent eenvoudig bezeten geweest van het
wedden en gokken."
Terecht stond de 46-jarige boekhouder
K. R. uit Rotterdam, die in 1960 en 1961
ongeveer tienduizend gulden had ver
duisterd van de Rotterdamse firma
waar hij bij werkte. Iedere week maak
te hij een reisje naar Den Haag, waar
hij zijn mede-gokkers ontmoette.
Het verlies overtrof de winst aanmer
kelijk en daarom begon de boekhouder,
hoewel hij een goed salaris verdiende,
met geknoei met vakantiebonnen en
voorschatpremieis en het vervalsen van
boekingen en handtekeningen.
„De rechtbank heeft helaas in de laat
ste tijd nogal eens te maken met frau
derende boekhouders", zei mr. Schipper,
„maar ik heb nog nooit meegemaakt dat
het geld op een dergelijke manier werd
besteed. Hoe komt u aan zo'n onbe
dwingbare goklust?"
De verdachte bleef het antwoord schul
dig, maar zijn verdediger, mr. G. J.
Kohier, opperde de veronderstelling dat
de boekhouder in handen van beroeps-
gokkers was gevallen.
De officier van justitie, mr. J. M. van
Leeuwen, eiste voor dit „ernstig misbruik
van vertrouwen" tien maanden gevange
nisstraf met aftrek, waarvan drie voor
waardelijk met drie jaar proeftijd.
AMSTERDAM Op de werf van de
Nederlandse Dok- en Scheepsbouw
maatschappij in Amsterdam is gistermid
dag de 52-jarige Amsterdammer R. Har-
herts om het leven gekomen. Hij viel van
zes meter hoogte, toen een ijzeren plaat
die hij in een ruim van het motorschip
(Ingezonden mededeling)
Ui
LEIDEN. De Federatie van organisa
ties van werkgevers in de kleine metaal
nijverheid, de Katholieke metaalfoewer-
kersbond „Sint Eloy" en de Christelijke
metaalbedrijfshond hebben overeenstem
ming bereikt over een aantal wijzigingen
in de collectieve arbeidsovereenkomst
voor de kleinmetaal. De organisaties
hebben gegronde reden te verwachten,
dat het college van rijksbemiddelaars
akkoord zal gaan met de voorstellen.
De voorgestelde wijzigingen houden in
een verhoging van de lonen met tien cent
per nur en een vermindering van het
aantal gemeenteklassen van vijf tot vier.
De beloning van het vrouwelijk perso
neel zal minimaal tachtig procent van
het loon van mannelijke werknemers
bedragen. Bovendien zal de ploegen-
toeslag worden verhoogd tot dertien
procent bij een werkweek van 47 uur.
Willemstad had losgebrand, hem uit zijn De c.a.o. zou moeten gelden van 1 mei
evenwicht stootte. |tot 31 januari 1963.
Van onze correspondent
BONN „Alle onaangename me
ningsverschillen met de Amerikaanse
regering zijn uit de weg geruimd", zei
gistermiddag de Westduitse bondskan
selier Adenauer in een vergadering van
de Bondsdagfractie van de grootste
regeringspartij, de C.D.U.-C.S.U. Dat
was dan gebeurd in een gesprek dat
Adenauer met Dowling, de Amerikaan
se ambassadeur in Bonn, had gehad.
Adenauer heeft Dowling op diens aan
dringen een schriftelijk exposé toege
zegd van de Westduitse gedachten over
het Amerikaans-Russisch overleg.
De meningsverschillen waren in het
bijzonder aan de dag getreden toen
Adenauer vorige week in West-Berlijn
liet weten dat het Amerikaanse plan
tot instelling van een internationale
commissie van toezicht voor de toe
gangen tot West-Berlijn voor Bonn niet
aanvaardbaar was.
„Het Amerikaanse overleg over Ber
lijn met de Russen is nutteloos", zei de
kanselier.
Alle punten
Deze verklaringen wekten grote ont
stemming in Washington. Gisteren zei
Van een onzer verslaggevers
VEGHEL. Uit de Zuidwillemsvaart
in de gemeente Erp is gistermiddag
het lijk opgehaald van de 22-jarige ver
tegenwoordiger H. J. C. Kennis uit
Veghel. Hij moet giste-nacht met zijn
auto het water zijn ingereden. De oor
zaak van het ongeluk is niet bekend.
Voorbijgangers ontdekten gistermor
gen vroeg, dat een auto ondersteboven
in de Zuidwillemsvaart lag. De wielen
staken nog juist boven het water uit.
In de berm van de weg vonden zij een
doorweekte zakagenda, waarin de naam
van de vertegenwoordiger ston.d
De politie is tot gistermiddag drie
uur aan het dreggen geweest voor zij
erin slaagde het slachtoffer te vinden.
Adenauer dat de betrekkingen met
president Kennedy nu weer net zo goed
waren als na het gesprek dat hij met
hem in november 1961 in Washington
had gehad. De kanselier en de ambas
sadeur hadden op „alle punten" over
eenstemming bereikt.
Er was, zo zei Adenauer tegen de
fractie van zijn partij, geen rimpeltje
meer over van de woelige zee van vo
rige week. In bondgenootschappen, zo
voegde hij er vergoelijkend aan toe,
moet ieder zijn eigen mening onver
bloemd mogen zeggen. Trouwens, Ken
nedy heeft het graag dat men zijn
eigen mening niet onder stoelen of
banken schuift, aldus de kanselier, die
er de nadruk op legde dat zonder de
Verenigde Staten, de Westelijke vrijheid
niet gehandhaafd kan worden.
Opdracht
Op het oog zijn nu de politieke
plooien die tussen Washington en Bonn
'waren ontstaan, weer netjes glad ge
streken. Het initiatief daartoe is be
paald uitgegaan van Washington, dat
Dowling regelrecht opdracht gaf om
met Adenauer tot een akkoord te ko
men. Zijn taak was het aan de ene kant
olie op de golven te storten, omdat het
Westen het zich op dit moment eenvou
dig niet kan permitteren innerlijk ver
deeld te zijn. Aan de andere kant moest
Dowling eisen dat op korte termijn een
Westduits exposé over de mening van
Bonn over genoemde onderwerpen zou
worden gegeven. Adenauer heeft toe
gezegd zo'n schriftelijke uiteenzetting
snel aan Washington te zullen zenden.
In feite heeft het volgens Adenauer
te veel gedramatiseerde intermezzo in
de Duits-Amerikaanse relaties wel de
gelijk bewezen dat er tussen Washing
ton en Bonn een kloof is ontstaan. Het
terugroepen van de Westduitse ambas
sadeur Grewe is daarvan een uiting.
Het moeizaam overleg van de laatst»
dagen over de „misverstanden" die
Adenauer m de wereld had gebracht
is een ander teken van de „slechte
u- .dle, thans van Bonn naar
Washington loopt.