RIDDERZAAL OASE IN AL HET GEJUICH Jeugd praatte vrijuit voor hog e gasten Zilveren boek ROERENDANSERS MOCHTEN DE TIJD VOLMAKEN Damast terug van zwerftocht Donderdag 10 mei 1962 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 9 DOOR DICHTE HAGEN STEEDS MAAR JUICHENDE MENSEN WANDELDE HET ZILVEREN PAAR NAAR HET KURHAUS. DE KONINGIN ZOU ER GEEN GELEGENHEID TOT SPREKEN KRIJGEN. HOLLANDS .IN DE GLORIA' TTET FEEST is uit. De marathon langs tie elf provinciale hoofdsteden, die een ware zegetocht voor het zilveren bruidspaar is geworden, is op het Schevenings Gevers Deynootplein groots beëindigd. Bijzonder vermoeid door de lange, inspannende dagen, zijn de Koningin, de Prins en hun vier kinderen naar Soestdijk teruggekeerd: vermoeid, maar tegelijk beladen met herinneringen aan een huldebetoon dat zij nooit zuilen kunnen, noch willen vergeten. In Haarlem gebeurde gisteren tegen het middaguur wat overal elders tot dan toe achterwege was gebleven. Politieeordons bezweken onder het enthousiasme van de me nigte. Spreekkoren volgden het „Oranje Boven" op. Eerst werd ge roepen om het zilveren paar, later ook om de Prinsessen. De nieuwe kreet „Al-le-Vier!" was geboren en daverde op tegen de muren van het oude provinciehuis. Den Haag zou met Seheveningen, van ouds bastion van Oranjeliefde, het grote sluitstuk worden. De Rid derzaal werd het fraai aangeklede toneel van een plechtige ontvangst, het Circusgebouw het decor voor een ongedwongen discours tussen de jeugd. Daarna het alles overtref fende afscheid, dat toch wel anders is gelopen dan kennelijk in de be doeling heeft gelegen. „O mijn lieve blonde, zoenen is geen zonde" zong koningin Juliana gisterochtend hartelijk mee toen de Schagen^e dansers in de Noordhollandse hoofdstad een polka dansten voor de Koninklijke familie. De Koningin, gekleed in een feeste lijke robe van bruin-oranje kleur, klapte meermalen enthousiast in de handen, terwijl het défilé langs trok, waarin Noordholland de aandacht vroeg voor zijn economische, zijn culturele, zijn recreatieve en industriële moge lijkheden. De Haarlemse kunstenaar Jan Kraakman, die het défilé had sa mengesteld, heeft eer van zijn werk gehad. Een uur lang heeft de Konink lijke familie op het podium voor het Natuurlijk, ook de kaasdragers ontbraken niet in het spectaculaire défilé dat Noord Holland in Haarlem voorbij liet trekken. jjcij'. H m provinciehuis vol aandacht het langs trekken gevolgd. Bijna vier kilometer lang was de stoet: 34 praalwagens en ruituigen, negen sloe pen en reddingboten, elf muziekkorp sen, ruim 1800 mannen, vrouwen en kinderen in folkloristische en andere bonte kledij deden er aan mee. Jan Kraakman heeft al heel wat grote op tochten in elkaar gezet, maar dit défilé was toch wel zijn grootste taak. „En de gekste", zoals hij zelf zei, „want in de optocht kwamen zowel Hongaarse rui ters als Alkmaarse kaasdragers voor, reportagewagens van radio en televisie, en landbouwmachines. Zomaar extra De Westfriezen zorgden nog voor een extra verrassing. Met hun boerenbrui loft met sjezen waren zij aan het slot van de stoet eerder bij het podium ge arriveerd dan het tijdschema aangaf. Daarom konden zij een kruispolka en een boerensehots uitvoeren, begeleid door harmonica's, violen en andere in strumenten. De deelnemers zongen luid mee. Het werd een grandioos slot dat veel indruk maakte. Om tien uur was de Koningin met heer gezin op Schiphol, welkom gehe ten door haar commissaris in Noord hólland, dr. M. J. Prinsen. Meisjes uit de vier deeldorpen van de Haarlemmer meer boden hier bloemen aan. Extraatje in Haarlem. Het défilé was eerder voorbij het podium ge trokken dan was voorzien. Zo konden de Westfriezen hun echte boeren bruiloft nog wat voortzetten. Op weg van de Ridderzaal naar het Circusgebouw stopten de auto's even in de Keizerstraat in Seheveningen. De oudste leden van „Bijbel en Oranje" kregen zo gelegenheid voor een bloemenhulde. Prins Bernhard bedankte met brede lach en handdruk. „Al-le-Vier!" Intussen was Haarlem uitgetrokken naar het provinciehuis om getuige te zijn van de aankomst van de Konink lijke familie. Langzaam maar zeker groeide het enthousiasme dat zijn voor lopige hoogtepunt vond na het défilé toen de politieeordons werden doorbro ken en men het provinciehuis be stormde. „Oranje boven" klonk op nit de menigte en spreekkoren riepen om „Ju-li-a-na". Het Koninklijk paar kon zich niet ter lunch begeven aleer aan de roepstem van de menigte gevolg was gegeven. En toen Koningin en Prins zich hadden teruggetrokken, hieven jeugdige enthousiasten de kreet „Be-a-trix" aan. Toen dat niet. hielp, scandeerde de jeugdigen „Al-le-Vier!" Ten slotte moesten de vier Prinsessen in de bal kondeuren verschijnen. Een ogenblik zag het er naar uit, dat de koninklijke rijtoer in de middag af gelast zou moeten worden, want om één uur ontlaadde zich boven Haarlem een hevig onweer met slagregens en hagelbuien, nadat de hele morgen de zon stralend had geschenen. Maar toen om twee uur de rijtoer begon was het weer al weer aardig opgeknapt. Die rijtoer is een nieuw hoogtepunt geworden in dit koninklijk bezoek. Om drie uur sloeg het afscheidsuur en moest de Koninklijke familie naar Den Haag vertrekken, de laatste etappe in deze vorstelijke elfstedentocht. De Koninklijke Luohtmachtkapel speelde ook nog later op de dag, zodat Haarlem in feestroes bleef. Zo wandelde het gezelschap om vijf uur van de Ridderzaal naar de Koninginnekamer, waar het geschenk van de Haagse burgerij zou worden aangeboden. Links naast het zilveren bruidspaar burgemeester Kolfschoten, rechts de Commissaris der Koningin, mr. J. Klaasesz. „TK VIND het leven mieters". Deze enthousiaste kreet liet een van de 25 deelnemers aan het jeugddiscours, dat gisteren in het Circusgebouw in Seheveningen werd gehouden, horen. Het ging er dikwijls hard toe op dat discours. De jeugd liet duidelijk blij- TT bent hier weer thuis, majesteit en koninklijke hoogheden. Welkom Zo sprak gistermiddag de commissaris van de koningin in de provincie Zuid-Holland mr. J. Klaasesz het Koninklijk bruidspaar en de vier prin sessen toe in de met prachtige bloemen versierde Ridderzaal in Den Haag. Het voltallige corps diplomatique heeft op Huis ten Bosch zijn geschenk aangeboden, een prachtig in zil ver gevat gaftenboek. In de tuinen van het paleis groepte het corps zich om het Koninklijk gezm voor deze foto. In het midden minister Luns. ken dat zij geen blad voor de mond wilde nemen, zelfs niet in het bijzijn van de Koninklijke gasten. Het zilveren paar had immers zelf jongeren de vraag voorgelegd: Wat denkt de jeugd van haar taak in heden en toekomst? „Wij hadden eigenlijk niet gedacht, dat deze door ons arge loos gestelde vraag zulke diepgaande reacties teweeg zou brengen", zei prins Bernhard in zijn dankwoord in het Circusgebouw, waar ongeveer 2000 jongeren bij elkaar waren gekomen. „Daden" De onderwerpen had de jeugd zelf gekozen. Het waren de binnenlandse politiek, de éénwording van Europa en de taak van de jeugd ten opzichte van de medemens. De meningen van de jeugd, die in leeftijd varieerde van 16 tot 24 jaar, botsten nog wel eens. Met vreugde stelde de Prins vast. dat er ook bij de jeugd in Nederland belangstelling was voor de binnenland se politiek. „Dat was hem wel uit de discussie gebleken", zo zei hij. Hij ci teerde voorts de woorden die zijn oud ste dochter onlangs heeft gezegd: „De jeugd wil geeh grote woorden, zij wil daden zien en loten zien". Zowel de Koningin als prins Bernhard en prin ses Beatrix hadden tijdens de discussie ijverig aantekeningen zitten maken. In zijn slotwoord pleitte de Prins voor het bevorderen van soortgelijke dis cussies. „De jeugd zal hierin moeten samenwerken met de ouderen", aldus de Prins. Klappen en boe De Koningin.had hieraan niets meer toe te voegen. Zij knikte slechts vrien delijk. Ondanks haar vermoeidheid verslapte haar aandacht evenwel niet. De zaal liet zich gelden door een afwisselend handengeklap en boe geroep, als zij het niet eens was met een antwoord van achter de discussie tafel. Terwijl de jeugd luidkeels: „Lang zullen ze leven" begon te zingen, na men de Koninklijke gasten afscheid Onder een stormachtig gejuich wa ren de Koninklijke gasten, na een korte rustpauze in het Huis ten Bosch in open auto's naar het voor hen zo be kende terrein, het Binnenhof gereden. Zij werden vergezeld van.mr. Klaasesz en de burgemeester van Den Haag, mr. Kolfschoten. Vijfentwintig jaren geleden vierden de Hagenaars een dergelijk wel wat uitbundiger feest, toen Juliana en Ber nard als verloofd paar kwamen binnen rijden en er als man en vrouw weer waren vertrokken. Alsof zij een oase binnen waren gekomen. Zo moeten de Koninklijke gasten zich na al die ova ties en toejuichingen, de spontane reac ties van een enthousiast Nederlands volk hebben gevoeld, toen zij gisteren de Ridderzaal binnengingen. Een zacht muziekje en verder slechts het snorren van de camera's, was het enige geluid toen zij over de drempel gingen. Gala Op het binnenhof vóór de ridderzaal stond een erewacht van zestig leden van de studentenweerbaarheden uit Leiden en Delft en een dubbelwacht van het wapen van de Koninklijke marechaussee. Op de trappen van het gebouw wachtten de leden van de Sta ten van Zuid-Holland voor de begroe ting. Op het aloude plein was een grote menigte samengestroomd om de hoge gasten, weliswaar wat minder officieel dan de statenleden mr. Klaasesz was zelfs in galacostuum maar niet min der hartelijk met gejuich en zwaaiend met vlaggetjes te verwelkomen. Zo rustig het was in de Ridderzaal bij de binnenkomst van het Koninklijk gezin, zo bleef het ook. Op echt Haagse wijze verliep het bezoek tamelijk stijf, ondanks de verwoede pogingen van mr. Klaasesz om de misschien wat schuwe vertegenwoordigers van de pro vincie uit hun plooi te halen. Toen een van de kinderen van de statenleden die bloemen aanboden wat te lang op zijn plaats bleef staan, probeerde hij met: „kom op, niet te lang op je troon blijven", een vrolijke noot te brengen. Het bleef evenwel een wat gedwongen stemming, waaraan de moeheid van de Koningin en de Prins, die duidelijk op hun gezichten was af te lezen, stellig Het Corps Diplomatique heeft Koningin en Prins een heel bijzonder gastenboek aangeboden. De kaft van het boek, groot 34 x 25,5 cm., is van zilver en weegt ongeveer drie kilo. Op de voorzijde staan de letters J.B., met daarboven een koningskroon in relief. In de bovenhoeken staan de wapens van koningin Juliana en prins Bernhard. in de benedenhoeken de wapens van Juliana, kroonprinses der Nederlanden en van Bernhard, prins van Lippe-Biesterfeld. Het monogram, de kroon en de wapens zijn verguld, evenals de omlijsting. Op de achterzijde zijn de 75 hand tekeningen gegraveerd van de buiten landse diplomatieke vertegenwoordi gers die het gastenboek hebben aan geboden. Daaronder staat de inscriptie: „A Sa Majesté la Reine et Son Altesse Royale le Prince des Pays-Bas, en souvenir de Leurs Noces d'Argent. Les Chefs de Missions Diplomatiques". wel heeft bijgedragen. De gasten bleven lange tijd stilstaan bij de acht fototableaus, die de activiteiten van de provincie Zuid-Holland moesten uit beelden. Bij elke „stand" was een ex pert van de provincie voor de uitleg aan de Koninklijke gasten, die in groepjes van twee waren gesplitst. Het is uit Toen de Koningin, de Prins en de Prinsessen op deze manier wat minder vermoeiend dan de vorige dagen door de provincie hadden gereisd, deed mr. Klaasesz hen uitgeleide naar de Ko ninginnekamer, waar het Haagse ge schenk werd aangeboden. Met de woorden: In de provincie is het nu voor U afgelopen, U stapt over naar de gemeente Den Haag, de depen dance, bracht hij zijn gasten uit de Ridderzaal. De Haagse burgerij heeft gisteren in de Koninginnekamer van de Rid derzaal een geschenk-met-historie aan geboden. Het was verpakt in een cas sette van kalfsleerperkament met no tenhouten zijkanten. Op de voor- en achterzijde zijn in zilver de Kroon en het initiaal „H.A.V.O." aangebracht. Burgemeester Kolfschoten onthulde het raadsel: De lettercombinatie be tekent „Hendrik en Amalia van Oranje". De met blauwe chantung gevoerde cassette bevat een 24 meter lang da masten tafellaken en vier maal tien damasten servetten in aparte vakken, elk ter grootte van een beddelaken. Het prachtige damast is kort voor de dood van de praehtlievende prins Fre- derik Hendrik besteld. Het moest wor den gebruikt op het toen pas voor zijn echtgenote Amalia van Solms gebouw die Huis ten Bosch. Na lange omzwervingen is het da mast nu, dank zij dr. J. Poelhekke, directeur van het Nederlands Instituut te Rome, weer in Nederland terecht gekomen. Hij ontdekte het toevallig, tijdens historische nasporingen, op een kasteel bij Voray sur Ognon onder Be- sangon. De slotvrouwe had het damast indertijd van haar grootmoeder gekre gen om er poppekleertjes van te ma ken. Haar moeder vond dat echter zonde en jammer, en zo bleef het da mast gespaard. Deskundigen hebben het nu in Ne derland opnieuw geprepareerd. In zil veren klemmen bevindt zich in de cas sette ook nog een oorkonde op rag fijn Francijnperkament. „De show op de Maas dinsdagavond is boven alle verwachtingen en in haar vormgeving voor mij uniek geweest". In deze. bewoordingen ongeveer heeft koningin Juliana zich gisterochtend vóór haar vertrek van het Zuidlim- burgse vliegveld uitgelaten tegenover dr. F. Houben, de commissaris van de Koningin in Limburg. Ook op weg daarheen beeft zij herhaaldelijk ge zegd, hoe bijzonder enthousiast en dankbaar zij was voor de manier waarop de Limburgse bevolking haai en haar gezin heeft gehuldigd. Ook dit gebeurde gistermiddag in de Ridderzaal. Prins Bernhard, met zijn arm om de zilveren bruid, bekijkt een van de uitbeeldingen van de veie maatschappelijke en culturele facetten van de provincie Zuid-Holland.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1962 | | pagina 9