Vier caissons maken zuidelijke
geul van de Grevelingen dicht
H
Justitiële kritiek op gedrag
bromfietsers in Middelburg
Noordelijke variant heeft
aantrekkelijke kanten
Commissie dringt aan op
bouw nieuwe veerboten
Diamant in Kortgene
Zaterdag wacht weer een
pektakelstuk'
Brug over Westerschelde
is niet te betalen
VOORBEREIDING EN VAKMANSCHAP
Officier: Zij
rijden maar raak
Seizoendaling van
arbeidsreserve
Donderdag 10 mei 1962
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 5
Onverantwoord
MINISTER KORTHALS OVER KREEKRAKPLAN:
Vakmanschap
Grauwe slik
Ruimtelijke ordening
onder de loupe
MINISTER NIET TE VERMURWEN
Caissons
WEDVLUCHTEN
UITEENZETTING OVER SCHELDEVEREN
Muziekkorpsen maken een
mars door de stad
Simson en Delila
Het gezicht
Jerry als babysitter
Liefdadighoidsconcert
in Goes
Een reeks caissons, geplaatst
jp de onderwaterdrempel,
vormt het begin van de
Grevelingendam.
'ET gaat eigenlijk allemaal vanzelf. In de Werkhoven van Bruinisse ligt een rij caissons. Er
komen enkele sleepbotendie ze weg slepen, een poosje wachten, het caisson „invaren
zoals dat heet, het wordt als een blok uit een blokkedoos netjes op zijn plaats gebracht, de
afsluitersuorden geopend en het betonnen gevaarte zakt naar beneden juist op de plaats waar
de heren van de Oeltadienst het hebben ivillen,
KANTONGERECHT MIDDELBURG
MIDDELBURG. „Bromfietsers hou
den zich over het algemeen slecht aan
de verkeersregels. In elk geval slech
ter dan fietsers, voetgangers en auto
mobilisten", aldus de officier van justi
tie, mr. P. K. Doedens, tijdens de zit
ting van het Middelburgs kantonge
recht. „Bromfietsers doen over het al
gemeen maar raak", vervolgde de of
ficier. „In het Middelburgse stadscen
trum kan men zich wild ergeren aan
de manier van rijden van deze wegge
bruikers. Zij rijden veel te hard, ver
oorzaken onnodig lawaai en nemen
links hun bochten." Tegen de Middel
burgse tekenaar A. C. G., die op 17
april in zijn woonplaats te hard had ge
reden eiste hij 25 of vijf dagen. Het
vonnis was conform.
Met een auto, waar goed beschouwd
alles aan mankeerde, reed de Middel
burgse autohandelaar A. H. op 22 fe
bruari in Vlissingen. Toen de politie
hem aanhield bleken kentekenplaten,
een uitlaat en spatlappen te ontbreken.
Een spiegel was aanwezig maar door
roest en slijtage bevond deze zich in
een zodanige toestand dat met geen
mogelijkheid kon worden gezien wat er
zich achter de auto afspeelde. En ten
slotte functioneerden de beide ruiten
wissers niet. De officier wees er op dat
de handel in tweedehands auto's vaak
leidde tót het rijden met na verkeers
ongevallen opgelapte wagens. In totaal
eiste hij, verdeeld in vijf boetes, 60.
De kantonrechter verlaagde dit tot ƒ51.
Dezelfde H. had in Middelburg een
niet rijklare auto twee dagen onbe
heerd laten staan. De politie had ten
slotte deze moeten wegslepen. ,.De
jeugd heeft vernielingen aan mijn auto
aangericht", aldus de verdachte die
van de officier te horen kreeg dat de
openbare weg geen standplaats is voor conform.
autowrakken. Conform de eis kreeg H.
15 of drie dagen.
In de aangehouden zaak tegen de
Oostburgse chauffeur L. B. werd nu de
verbalisant gehoord. Op 4 april zou de
verdachte in de bocht Kanaalweg-Sta-
tionsbrug in Middelburg met zijn
vrachtauto met aanhangwagen een fiet
ser klem hebben gereden, waardoor de
ze gedwongen was snel op het trottoir
te springen. Het verweer van B. was:
„De fietser reed niet voor, maar ach
ter mij in de bocht".
De als getuige gehoorde agent ver
klaarde het tegendeel. De fietser werd
door de met een hogere snelheid rijden
de auto in de bocht ingehaald. Van een
zich tussenwringen door de fietser was
geen sprake. De officier vond dat in
deze zaak meer van een slordigheid dan
van een aperte overtreding kon worden
gesproken en eiste 30 of zes dagen.
Het vonnis was conform.
De Middelburgse aannemer T. F. L.
en de Serooskerker chauffeur M. M.
stonden beiden terecht omdat een aan
L. toebehorende en door M. bestuurde
vrachtauto in Koudekerke op 27 april
was aangehouden terwijl de bedrijfs-
rem niet deugde. „Slechts door pompen
kon men de wagen tot stilstand bren
gen", aldus de officier die het voorts
zeer onverantwoordelijk vond dat die
zelfde dag met de auto een tocht naar
Sas van Gent was ondernomen. Hij eis
te tegen M. 40 of acht dagen en te
gen L. 100 of twintig dagen. De von
nissen waren respectievelijk 30 of zes
dagen en 75 of tien dagen.
De chauffeur A. J. R. uit Oostkapel-
le verleende op 24 januari op de kaai
in Middelburg geen voorrang aan een
van rechts komende bestelauto waar
door een aanrijding met zijn eigen auto
ontstond. „De gebruikers van de kaai
beschouwen deze eigenlijk als een voor-
rangsweg en daar komen ongelukken
als deze van", aldus de officier die 44
of acht dagen eiste. Het vonnis was
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG In de memorie van
antwoord op zijn begroting heeft mi
nister Korthals te kennen gegeven,
dat voor hem nog niet vaststond of
het Kreekrakplan op de meest juiste
plaats is gesitueerd. Bij enkele leden
van de commissie voor verkeer en
waterstaat uit de Tweede Kamer,
zo blijkt uit het mondeling overleg,
bestond de indruk, dat dit voor hem
nog steed3 een twijfelpunt vormt.
Denkt de minister, zo vroegen zij, hier
bij met name aan de mogelijkheid om,
indien in het overleg met België wordt
besloten tot het doorgraven van de
Kreekrafcdam, dit havenplan tot uitvoe
ring te brengen in de Oosterschelde nabij
Bergen op Zoom
De minister verklaarde, dat sinds het
opstellen van zijn memorie van antwoord
zijn twijfel eerder stterker dan minder
was geworden. De toegawkelijikheid van
een zeehaven aan dit gedeelte van de
Westerschelde blijft om nautische redenen
een moeilijk vraagstuk, waarvoor tot dus
verre geen eenvoudige en voor de hand
liggende oplossing is gevonden. In ant
woord op de vraag, of hij aan de moge
lijkheid van een verplaatsing naar de
Oosterschelde dacht, merkte hij op, dat
onder de verschillende schetsvarianten
die voor het zeehaven-gedeelte van het
Kreekrakplan zijn gemaakt, ook een der
gelijke oplossing voorkomt, of de bedoel
de variant overwegende voordelen biedt
boven de andere oplossingen.
Als zijn voorlopige mening zou de mi
nister kunnen zeggen, dat een noordelijke
variant op het Kreekrakplan aantrek
kelijke kanten heeft. Planologisch gezien
achtte hij deze veriant op het eerste ge
zicht aanvaardbaarder dan het eerste
plan: hij biedt ruimere uitbreidingsmo
gelijkheden en kost minder landbouw
grond. Anderzijds grijpt hij in in de wa
terhuishouding van het toekomstige
Zeeuwse meer en in het bestaande net
van weg- en spoorwegverbindingen, het
geen nieuwe problemen oproept. Niette
min achtte de minister hett van belang,
deze variant te overwegen. Uiteraard
worden ook de mogelijkheden in dit on
derzoek betrokken.
Iedere dag een paar, nadat ongeveer 14 dagen geleden de eerste
caissons als landhoofden waren neergezet, begon men op 3 mei met
de aansluiting. Tot nu toe heeft men alleen van de wal van Bruinisse
af gewerkt. Woensdag gaat men beginnen van de Krammerplaat af.
Zaterdag is het voor de heren I. P. H. van der Weele, L. Becu,
F. van der Roost, H. Wenning, M. Luteijn en al die andere mensen
van Waterstaat, van hoog tot laag, die nu al enkele jaren hun
beste krachten geven in de kantoren van de Rijkswaterstaat, hun
grote dag. Maar niet alleen voor de heren van Rijkswaterstaat, pok
de aannemers van de Combinatie Dijkbouw, ook zij hebben uit
gezien naar deze dag in hun tijdschema, de afsluiting van de zui
delijke Grevelingen geul.
In méi 1959 begon daar
en perszniLger te werken.
Öp 1 mei was de nog- te overbrug
gen afstond 430 meter, iedere dag
wordt het sluitgat 50 60 meter nau
wer en op het middaguur van zater
dag 12 mei zullen vier caissons de
laatste 50 a 60 meter voor hun reke
ning nemen.
Het gaat ogenschijnlijk rustig en ze
ker, maar wat een enorme voorberei
ding is hieraan voorafgegaan. En met
welk een vakmanschap moet een cais
son in de sterke stroom worden ge
bracht.
Hoeveel kapitaal is in de loop der
jaren weggespoeld, bij afsluitingen
toen men nog niet beschikte over de
materialen en de mogelijkheden van
thans. Toen menig keer een afsluiting
mislukte omdat de stroom, het water,
te sterk was, ook al werkte men toen
reeds van gier tij naar dood tij, om
het juiste moment af te wachten, de
kentering, als eb en vloed even in
evenwicht zijn en er zo wéinig moge
lijk stroom van eb of vloed gaat. Ook
nu wordt daarmee rekening gehouden,
de eerste caissons worden gezonken m
de vroege morgen en heus al dat per
soneel was niet voor rijn plezier zo
vroeg uit de veren, maar alleen omdat
het tij juist op dat bepaalde uur het
gunstigst was.
En of het nu zo maar gaat? Wie
goed oplet ziet wel beter, want de
mensen die het wéék moeten verrich
ten zijn tot het uiterste gespannen.
Neen, het lijkt vanzelf te gaan, maar
het gaat en het ging allerminst van
zelf. Het kostte jaren van voorberei
ding achter de tekentafel en op de
in-genieursibureaus, het kostte j n
van vooifoereiding ook in de praktijk.
Tot 1 mei 1959 was alles wat men
thans ziet, grijze grauiwe slik, bij eb
droogvallend, bij vloed onderstro-
mend, waar mosselzaadpercelen la
gen, krabben en zeesterren, zich da
gelijks aan dat mosselzaad tegoed de
den en schol, schar en bot hun voedsel
zochten en vonden. Het domein van
zilvermeeuwen en kokmeeuwen, die
elkander hun buit, een argeloze gar
naal of een klein bliekje, betwistten
onder luid geschreeuw.
een zand-
uit lange
stalen buizen kwam drabbig water,
vermengd met zand, en nieuwsgierig
keken de Bruinissenaars naar de eer
ste zandrug die boven kwam en die
dra bij vloed niet meer onder kwam.
Zo begon het. Als een zandrug op de
slikken bij Bruinisse waar de kreukel-
zoekers tot voor kort hun slag hadden
geslagen en waar rustende schippers
's zomers met een „warnetje" in een
geul wat bot of schar trachtten te van
gen.
In de krant stond dat het aanne
mersbedrijf R. Boltje en Zonen te
Zwolle had aangenomen het maken
van een wertóhaiven, een bouwput voor
een schutsluis en en passant ook nog
een nieuwe visserhaven voor de mos
selkwekers van Bruinisse, omdat
Rijkswaterstaat had bepaald, dat de
oude haven een ziwakke plek was in
Zeelands zeeweringen en evenals zo
vele andere havens en haventjes op
de Zeeuwse eilanden diende te worden
afgesloten.
En toen werd ook duidelijk hoeveel
een miljoen eigenlijk wel is. Boltje
voerde dit grote karwei uit voor 2
a f 3 miljoen. Draglines kwame'n en
drijvende kranen, zandzuigers én bull
dozers. Sleepboten voeren af en aan.
Zeventien draglines werkten tegelijk
en zo kwam een werkhaven, een vis
sershaven en een bouwput tot stand.
Na enkele maanden van betrekke
lijke stilstand kwam er in 1961 op
nieuw leven in de brouwerij. De fir
ma Van Dijk uit Hardinxveld begon
met de sluisbouw (plm. ƒ3 miljoen),
de aannemerscombinatie „Dijksbouv"
begon met het aanleggen van een én
kele kilometers lange dam op de
Krammerplaat, met als sluitstuk de
afsluiting van de Zuidelijke Grevelin
gen. Kosten plm. 15 miljoen.
En nu worden dan schijnbaar van
zelf de caissons geplaatst. Maar hoe
veel werk is er niet besteed aan de
drempel onder water waarop deze
caissons worden geplaatst?
Want juist deze drempel is letter
lijk en figuurlijk de basis waarop de
gehele afsluiting rust.
Een drempel, geheel op de bodem
van de rivier, 105 meter breed. Be
gonnen werd met het storten van een
zandbed, net zo lang tot het uitgekap
te zand net zo hard weg stroomde, als
men het er neer klapte. Toen kwam
de tijd om dat zand af te dekken, wil
de men zijn doel bereiken. Men deed
dit on de oude traditionele manier met
zinkstukken. maar ook o p mo
derner wijze met nylon doek en met
gietasfalt. De wegenbouwer Heijmans
had een manier uitgedacht om ook
onder water met bitumen, het mate
riaal voor de moderne wegenbouw, te
werken en de „Dorus Heijmans", het
grote faibrieksschip, begon zijn experi
menten. Op andere plaatsen aan de
vaste wal zette de N.V. Butamarin,
de dochtermaatschappij van Heijmans,
zijn installaties neer om zand en bitu
men dooreen te mengen om die even
eens bij de dijkaanleg te gebruiken.
Op de aldus verkregen onderwater
drempel werden wanden van grind
aangebracht en tussen die opstanden
van grind kwam zandasfalt en gepene
treerde stortsteen, tot 5 meter min
N.A.P. onder het wateroppervlak. Op
deze drempel nu komen de caissons,
Zinkstukken, kraagstukken, duizenden
tonnen steen, ze moesten worden ge
maakt en gestort om onder water de
zaak veilig te stellen.
Afdeling Zeeland Ver.
van Ned. Gemeenten
TERNEUZEN. In aanwezigheid
van de commissaris der koningin, jhr.
mr. A. F. C. de Casembroot, burge
meester mr. H. Rljpstra van Terneu-
zen en het G.S.-lid lr. G. P. M. Diköt-
ter hield de afdeling Zeeland van de
Vereniging van Ned. Gemeenten gister
middag ln Terneuzcn een algemene ver
gadering. Het thema van de middag
luidde „Ruimtelijke ordening" waar
over ir. M. de Vink, directeur van
P.P.D., mr. dr. M. Bolkenstein, burge
meester van Deventer en oud-burge
meester van Middelburg alsmede de
heer Ui. J. Andrlesscn, burgemeester
van Oud- en NleUw-Gastel het woord
voerden.
De Voorzitter, mr. dr. A. J. J. M.
Mes, deelde na afloop van de lezingen
mee dat jongstleden maandag op initi
atief van ir. Dikötter een bespreking
had plaats gevonden tussen het land
bouwschap en de Zeeuwse afdeling van
de vereniging over de ruimtelijke orde
ning in het algemeen. De heer Mes zei
dat nadere mededelingen over de resul
taten van deze bespreking nog zouden
worden gedaan.
Ir. De Vink gaf een algemeen beeld
van de ordening en onderscheidde dit
volgens hem noodzakelijk begrip in
drie groepen: gemeentelijk, provinci
aal en rijks. Hij besprak de diverse
heersende plannen op deze niveaux en
hij achtte overleg over de opbouw tus
sen de belanghebbenden op gemeente
lijk niveau noodzakelijk. „Het is jam
mer". aldus de spreker, „dat wat dit
betreft geen deskundige voorlichting
aan de gemeenteraden wordt gegeven'
De ordening in de grote steden besprak
mr. Bolkenstein. Hij zei dat de vast te
stellen wet op de ruimtelijk ordening
een uitvloeisel was van de woningwet.
Hij betreurde het dat van een nationaal
plan nooit wat terecht was gekomen
en verwachtte ook niet dat dit zou ge
beuren. De heer Andriessen tenslotte
nam de ordening in de kleine gemeen
ten onder de loupe.
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG. De vaste oeververbinding over de Westerschelde
is uitvoerig ter sprake gekomen in het mondelinge overleg,
dat minister Korthals en enkele hoge ambtenaren hebben gehad met
de vaste commissie van verkeer en waterstaat uit de Tweede
Kamer. Over deze oeververbinding heeft Rijkswaterstaat reeds
studies ondernomen. De minister had indertijd toegelicht, nog eens
te zullen nagaan, in hoeverre het wenselijk zou zijn, die studies nog
wat te „verdiepen".
Als de caissons op hun plaats staan,
en de grote drijvende bok „Atlas" er
een betonnen kraagstuk op gezet
heeft, is de hoogte van de dam 3 me
ter plus N.A.P. en als de dam straks
klaar zal zijn is de hoogte van de
kruin 7.50 meter plus N.A.P. Duizen
den tonnen mijnsteen en duizenden ku
bieke meter zand zullen nog nodig zijn
om het gewenste resultaat te berei
ken. Trouwens zodra d« caissons ge
zet zijn krijgen ze een steuntje in de
rug van enkele kantellbakken stort
steen.
Zo varen sleepbootjes en vletten
met hun gele vlaggen, ten teken da't
ze niet tot de schepen behoren, die
bier niet meer mogen komen, af en
aan, zo krioelen de mensen als mieren
op de grote ponton, waar de stoom-
lieren draaien, zo zwaaien grote kra
nen met hun reuzen armen en rijden,
de zandauto's met hun transporten
zand voor dat ene grote werk, zo wor
den en werden honderden peilingen
verridht en stroommetingen gedaan,
zo werken ingenieurs en tekenaars,
samen met de wakers en de mensen
die hun dagtaak vinden in allerlei klus
jes, die nu eenmaal noodzakelijk moe
ten worden verricht om dat ene grote
■werk te verwezenlijken, de afsluiting
van de Grevelingen, de scheidingsdam
tussen Brouwershavense Gat en Oos-
ter Schelde, de dam die niet van pri
maire betekenis is bij de afsluiting
van de zeegaten, maar een secundai
re taak heeft en die juist daar werd
geprojecteerd om het wantij te con
solideren, dat normaal ontstaat op de
plaats waar Grevelingen, Kranvmer en
Zijpe samenvloeien als gevolg van de
kentering van de eb- en vloedstromen
op die plaats.
Waar de mens ingrijpt in de na
tuur ontstaan veranderingen, die ver
dieping van het Zijpe, nog doorwaad
baar in 1703 en in de l®de en 19de
eeuw verdiept tot 30 meter en meer
is er een voorbeeld van.
Maar de mens van de 20e
eeuw maakt zijn berekeningen
om onaangename verrassingen
te voorkomen, berekeningen die
niet alleen worden uitgevoerd
door het menselijke brein,
maar door electronisdhe ma
chines. En het resultaat is, de
afsluiting van de Grevelingen,
waarvan op 12 mei het zuidelijk
gedeelte en in 1963 de noorde
lijke geul wordt geblokkeerd.
GOES. De P.V. „De Rode Dof
fer" te Goes hield een wedvlucht uit
St.-Ghislain. De uitslag luidde als volgt:
D. Kloosterman 1 en 9. G. Brouwer 2,
L. Duvekot 3 en 5, D. Verwijs 4, K.
Verhage 6 en 7, A. J. Kuijpers 8, G.
de Hond 10.
ST.-PHILIPSLAND. De P.V. „De
Reisduif" hield een wedvlucht even
eens uit St.-Ghislain. De uitslag ziet er
als volgt uit: Joh. Reyngoudt en Zn.
A. Faasse 2, gebr. Fonteyne 3 en
Th. Bakker 6 en 8, A. Verwijs 5,
Verwijs 7 en 9.
Tijdens een schoonmaakbeurt maak
te mevr. De M. een onfortuinlijke val
in haar woning aan de Tuinstraat in
Terneuzen. Zij brak daarbij éen boven-
Leden van de commissie vroegen o.m.:
In hoeverre bij deze studies mede in be
schouwing werd genomen de noodzake
lijke verbetering van de integratie van
Zeeuws Vlaanderen in de Nederlandse
gemeenschap, te meer nu bij de toene
mende verkeersmogelijkheden het gevaar
niet denkbeeldig is, dat Zeeuws Vlaan
deren in plaats van zich economisch en
cultureel op Nederland te oriënteren
steeds meer van overig Nederland dreigt
te vervreemden
400 MILJOEN
De minister deelde mede, dat Rijks
waterstaat gestudeerd heeft op een hrug-
verbinding TerneuzenEltewoutsdijk.
Een dergelijke brug waarvoor na-
tuurlija velschillende varianten denk
baar en ook onderzocht zijn zou met
de bijbehorende opritten ongeveer acht
km lang moeten worden. Er zou ge
rekend moeten worden op een vrije
doorvaarthoogte van ongeveer 65 meter.
Naar zeer globale gegevens zouden de
kosten in de buurt van de 400 miljoen
komen te liggen.
Daarmee zal evenwel n'iet kunnen
worden volstaan. De Westerschelde is
een grillige riviermond, waarin de
stroomgeulen rich voortdurend verleg
gen. Door zo'n verlegging zou het kunst
werk kunnen worden aangetast. Er zul
len dus ook nog ingrijpende maatregelen
ter regulering van de rivier nodig zijn.
Zou een brug ter hoogte van Terneuzen
moeten worden gebouwd, dan zouden
toch de bestaande veren moeten worden
gehandhaafd. Zou men haar op een ander
punt bouwen, dan zouden de bestaande
veren of althans een daarvan evenmin
gemist kunnen worden. Gezien alle hier
bij betrokken belangen, maar ook de veel
heid van andere werken, die om bestude
ring en uitvoering vragen, zag de minis
ter thans geen aanleiding om deze studie
verder te verdiepen.
Hij vestigde er nog de aandacht op, dat
een brug vooral zo duur zou wonden, om
dat deze met het oog op de scheepvaart
hoog boven het water moert liggen. De
Moemdükbntg heeft b.v. slechts een door
vaarthoogte van tien meter en een lenglte
van duizend meter. Zou men in plaats
van een brug een tunnel willen bouwen
dan worden ook de mogelijkheid hier
arm. Een arts verleende eerste hulp. van is onderzocht de koeten daarvan
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG. Minister Korthals
heeft de vaste commissie van verkeer
en ■waterstaat uit de Tweede Kamer
een uiteenzetting gegeven over de
verbetering van de veerverbindingen
over de Westerschelde, in het bijzon
der over het veer Kruiningen-
Perkpolder.
De bewindsman herhaalde, dart het
bepaald niet in de bedoeling ligt, af te
zien van een grondige verbetering van
dit veer. Het moet voor de toekomst
noodzakelijk worden geacht ook dit veer
te laten bedienen door boten van heit
100m-type, dus van overeenkomstige ca
paciteit als de beide zg. prinsesseborten,
die tussen Vlissingen en Breskens dienst
doen.
Voor dit grotere soheepstype evenwel
op het veer Kruiniingen-Perkpolder in
dienst kan worden gesteld, dient in de
havens beschikt te worden over nieuwe
.fuiken" (aanleginrichtingen)In de ha
ven in Kruiningen werd reeds ruimte
voor een dergelijke fuik gereserveerd.
Nieuw plein
De haven in Perkpolder zal echter wor.
KORTGENE. Het echtpaar Flipse-
Wolse vierde gisteren In een grote
vrienden- en familieschaar het zestig
jarig huwelijksfeest. Dc heer J. Fiip-
se Iz is 84 jaar oud. Zijn echtgenote,
mevrouw P. FHpse-Wolse 80 jaar.
De beide echtelieden waren gisteren
het middelpunt van een grote feest-
schare. „Ja", zegt mevrouw Flipse
dan, als ze rondkijkt over de welvoor
ziene tafels waaraan het niemand aan
iets ontbreekt, „zo ging dat vroeger be
slist niet. Toen wij trouwden was het
feest lang niet zo groots, maar je moet
niet vergeten dat een mens toen blij
was als hij iets te eten had. Aan din
gen die daar bovenuit gingen dacht je
niet".
De heer en mevrouw Flipse hebben
een en ander meegemaakt in hun lan
ge huwelijksleven. Wie de jaartallen
1902 en 1962 naast elkaar plaatst, ziet
dat er op het Europese schouwtoneel
heel wat in die zestig jaren is gepas
seerd.
Maar één van de sterkste herinne
ringen bewaren de heer en mevrouw
Flipse aan de stormramp van 1953,
toen ze ternauwernood aan een gewis
liikende verdrinkingsdood ontsnapten.
Het huis spoelde letterlijk weg en
het echtpaar dreef, met nog negen an
dere mensen, waaronder kinderen, op
het dak weg. Hun buren kwamen om,
maar zij konden gered worden. Het
zijn dingen die je nooit vergeet. Maar
hoewel het gisteren ook een dag van
gedenken was, voerde de feestvreug
de toch de boventoon.
De heer en mevrouw Flipse zijn
ras-echte Noord-Bevelanders. Zij heb
ben altijd in Kortgene gewoond. De
„baas zelf" heeft er overigens een
arbeidzaam leven op zitten. In z'n
negende jaar ging hij al naar het land
en hij werkte door tot zijn zeventigste
jaar.
Het echtpaar heeft nog drie kinde
ren, 15 kleinkinderen en lè achter
kleinkinderen. Genoeg familie in elk
geval om een grote zaal te vullen.
Een hartelijke gelukwens is van hier
uit op z'n plaats.
eveneens zeer hoog, omdat de geulen zeer
diep zijn en zich bovendien verplaatsen.
TELEURGESTELD
Sommige leden der commissie waren
door het betoog van de minister teleur
gesteld. Zij wezen nog eens op het grote
belang van de mensengemeenschap in
Zeeuws-Vlaanderen, dië bijna honderd
duizend zielen telt, en drongen er .met
het oog hierop aan, de studies wél te ver
diepen. Ook vroegen zij, of de Rijkswa
terstaat niet alleen gedacht heeft aan
een verbinding op een van de breedste
punten, maar ook aan een brug (of tun
nel) tussen het in te polderen land van
Saeftinge en de vaste wal van Noord-
br r bant:
Voorts werd er de aandacht op geves
tigd, dat, indien een tunnel onder het
Kanaal tussen Engeland en Frankrijk tot
stand mocht komen, een deel van de ver
keersstroom die hierdoor zal ontstaan zich
naar Nederland Zal moeten kunnen rich
ten en dat daardoor een oeververbinding
over de Westerschelde nodig zal zijn.
Deze opmerkingen konden de minister
niet tot een ander standpunt brengen. Hij
erkende het belang van de mensenge
meenschap, maar stelde daartegenover de
grote moeilijkheden, die een gevolg zijn
van de enorme kosten, van het karakter
van de rivier en van de internationale
scheepvaart. Een vaste oververbinding
op het oostelijkste punt van Zeeuws-
Vlaanderen zou voor de verbinding met
de rest van Zeeland geen verbetering op
leveren. De miniftser zag daarin voors
hands weinig heil.
den uitgebreid. Deze uitbreiding dienlt sa
men te gaan met het maken van een
nieuw veerplein met toegangswegen. Het
was de minister bekend, dat thans in het
bijzonder de opstelgelegenheid in Perk
polder op drukke uren tot moeilijkheden
aanleiding geeft. Hij moest er echter de
aandacht op vestigen, dat de diverse door
het rijk voor dit veer te verrichten inves
teringen in totaal een bedrag van bijna
22 miljoen, zullen vergen.
Op welke wijze de vereiste bedragen
in de komende begrotingen zullen wor
den ingepast is thans in onderzoek. Bin
nenkort zou de minister Gedeputeerde
Staten van zijn opvatting over de noodza
kelijk te achten uitbreiding van het va
rend materieel in kennis stellen.
Uit de commissie werd er naar aan
leiding van dit antwoord op gewezen
dat de druk op het veer van jaar tot jaar
toeneemt en dat met de bouw van een
nieuw schip enige jaren heengaan. Er
zullen binnenkort aan een van de nu in
de vaart zijnde schepen veranderingen
worden aangebracht, waardoor dit schip
vrachtauto's met hogere lading zal kun
nen vervoeren (het tweede schip laat
reeds een hogere lading toe). Dit is een
verbetering, omdat hooggeladen auto's
nu niet meer een beurt behoeven over
te slaan, maar er zal geen enkele auto
méér door kunnen worden vervoerd. Het
is dan ook van het grootste belang, dat
een besluit tot het bouwen van nieuwe
schepen zo spoedig mogelijk wordt ge
nomen. Deze leden drongen hierop met
kracht aan.
MIDDELBURG Het tamboers- en
pijperskorps „Juliana" en het Chr. mu
ziekkorps „Onda" zullen op 10, 11 en 12
mei een grote bazaar organiseren. Om
het een en ander te propageren maken
de korpsen vanavond een mars door de
stad. De route van Onda is als volgt:
Singelstraat, Schuitvlotstraat, Oost
kerkplein, Oostkerkstraat, Nieuwe Oos-
tersestraat, Molenwater, Noordpoort
straat, Klein Vlaanderen, Volderijlaag-
te, Herengracht, Seisdam, Achter de
Houttuinen, Lange Viele, Lange Geere,
Kalvermarkt, Koestraat, Hoogstraat,
Nieuwe Haven, Turfkaai, Houtkaai, Se-
geerstraat, Lange Delft, Gravenstraat,
Zusterstraat, Plein 1940, Markt rond
(rechts afslaand) en eindigende op het
plein voor de sociëteit „De Vergenoe
ging".
De route van Juliana:
Vertrek C.J.M.V.-gebouw aan de Sin
gelstraat, Spanjaardstraat, Balans, Wa-
genaarstr., Bree, Zuidsingel, Korte
Noordstraat, Lange Noorstraat, Markt,
Vlasmarkt, Kromme Weele, Seisdam,
Achter de Houttuinen, Lange Viele,
Plein 1940, Gortstraat, Varkensmarkt,
Gravenstraat, Markt, Nieuwe Burg, On
der de Toren, Koorkerkstraat, Lange
Delft, Korte Delft, Dam, Molstraat, Sih-
gelstraat.
Het vertrek van beide korpsen is be
paald op acht uur.
Werkloosheidsbeeld
MIDDELBURG. Gedurende april
nam de geregistreerde arbeidsreserve
in Nederland af van 31.277 tot 25.899.
De bezetting van aanvullende werken
daalde met rond 1500 tot 4006, zodat het
aantal werkloze mannen met bijna 4000
verminderde tot 21.893. Het aantal open
staande aanvragen steeg met ruim 4000
tot 81.719, terwijl het voor normale
seizoeninvloeden gecorrigeerde cijfer
van de geregistreerde arbeidsreserve
een stijging gaf te zien van 28.000 tot
30.000. Het werkloosheidscijfer in de af
gelopen maand werd wederom beïn
vloed door het in toenemende mate op
gang komen van de verschillende sei-
zoenwerkzaa mheden.
Voornamelijk als gevolg van het kou
de voorjaarsweer echter is de daling van
het aanbod wat geringer dan normaal.
Het aanbod van bouwvakarbeiders
daalde tot ruim 1500. Hiermee is lan
delijk een niveau bereikt dat zelfs lager
is dan dat van april 1961 toen er reeds
sprake was van een aanzienlijke span
ning op de bouwmarkt. De daling deed
zich in gelijke mate voor in de burger
lijke en utiliteitsbouw en in de water-,
spoor- en wegenbouw.
De toeneming van de werkgelegen
heid in de landbouw bleef voor de tijd
van het jaar gering van omvang. Het
aanhoudend koude weer was er de oor
zaak van dat nog niet begonnen kon wor
den met de verschillende voorjaarswerk
zaamheden. Als gevolg hiervan was de
daling van het aanbod van landarbei
ders en losse arbeiders evenals vorig
jaar geringer dan normaal, hetgeen voor
een goed deel de verklaring vormt
voor de trendstijging van de geregis
treerde arbeidsreserve in april.
Tijdens de algemene vergadering
van. aandeelhouders van de n.v. comp.
Neerl. de l'Azote te Sluiskil, werd be
sloten dat thans ook van de Nederland
se naam „n.v. Nederlandse Stikstof
Maatschappij" gebruik gemaakt zal
kunnen worden.
Goes, Grand, 14 jaar
De film Simson en Delila is een
ergerlijk kitschprodukt, waarin niet al
leen de strekking van het bijbelse ge
geven wordt ontkracht, maar boven
dien de historische werkelijkheid ge
weld wordt aangedaan. Overigens een
van de bekende wanprodukten die de
Amerikaanse filmindustrie pleegt voort
te brengen wanneer zij zich waagt aan
een dergelijke stof.
Middelburg, City, 18 jaar
Opnieuw toont de Zweedse regisseur
Bergman zijn ongelooflijk grote vir
tuositeit in „Het Gezicht", oppervlakkig
gezien een verhaal van liefdesdranken,
lijkverwisseling en tovenarij. De hoofd
persoon in deze film is een „dokter"
Vogler, een hypnotiseur, die met zijn
gezelschap door Europa trekt en voor
stellingen geeft met zijn magnetisch ge-
zondheidstneater. In een bepaald stadje
aangekomen gaan twee notabelen een
weddenschap aan, of Vogler een bedrie
ger is dan wel over bovennatuurlijke
gaven beschikt. Hiertoe wordt een
proefvoorstelling gegeven. Tijdens dit
optreden wordt een koetsier aan een
hypnotisch experiment onderworpen.
Als deze ontwaakt neemt hij wraak op
de mysterieuze Vogler en doodt hem.
Dokter Vergerus, die de weddenschap
aanging en zei niet in Vogler's gaven
te geloven, ontdekt niets bijzonders tij
dens de lijksectie, terwijl hij lelijk bij
de neus genomen wordt. Het is niet
het stoffelijk overschot van Vogler,
maar van een gedurende de reis van
het gezelschap overleden toneelspeler.
Bovendien krijgt Vergerus, overigens
niet verwonderlijk, de schrik van zijn
leven als hij Vogler, de „uit de dood
opgestane" weer ontmoet. Het schijnt
dat Bergman met deze film een uit
beelding heeft willen geven van zijn
kunstenaarschap. Een filmmaker is im
mers een goochelaar die moet amuse
ren, maar hoe moeilijk ook boven
dien verantwoord werk moet scheppen.
Zeker is verder dat deze grillige film,
weergaloos boeiend, ook door middel
van de tegentselling VoglerVergerus
(irrationalisme - rationalisme) de draak
steekt met de wetenschap, die alles
denkt te kunnen bewijzen. Niet voor
niets speelt het verhaal zich af in de
negentiende eeuw.
Vlissingen, Alhambra, a.l.
Jerry wordt opgescheept met de drie
ling van een oude geliefde van hem.
Het wordt een dolle klucht. Hoewel
de geestigheden hier on daar wel ge
zocht zijn, is de rolprent als ontspan
ningsfilm wel aardig.
GOES. Het Middelburgs Mannen
koor onder leiding van Jan Kuiler zal
vrijdagavond, om acht uur, een liefda
digheidsconcert verzorgen. Dit concert
wordt gegeven ten bate van de rheu-
mabeslrijding van de stichting Het Na
tionaal Rheumafonds. Het Middelburgs
Mannenkoor zal een gevarieerd pro
gramma brengen.
